Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

271쪽

in tanta verborum brevitate nihil explicat 0rator. Nihilominus hoc, ut puto , sumendum est, istud ' λαλέγειν τους ἐναντίους νόμους in nihil aliud esse nisi ex omnibus quae valerent legibus i delectum sacere earum quae a τοῖς , contrariae essent, easque poplo cognoωcendas proscribere, ita ut discernendi potestas ipsi populo, id est Nomotheus, reservaretur. Sed operao o pretium est animadvertero hoc as--ficinarii a Demosthene, et hoc novum : rem .dium iam ante suam uetatem excogit'tum e

e se, et i illos διαλέξοντας iam per longum, tem-- pus ereari solitos esse, ut ne tunc quidem res ad finem perducta esset. Sed certe eius remedii . potestatem , i nempe tollendae t legum disc' diae, iisdem i tributam, subae coniicio, quos -- iidem loco appellat , nem spui τοὐς ἰ-μοκότας, . quorum erat iudicium quoque novarum, legum quae serrentur; id quod inde quoque conscio, quod, ubi Demostheness, L ptin. S , 93. commemorat τους , ομωμοκότας , - apud quos novae leges essent serendae, addit οἷσπερ και- κυρουται , quae reliquuhmecessario ireserendat ad illam νόμων δώρέωσιν iis,' Utramque medicinae ravonem .ortam dirae .. suspicor ex ignorantia legum , quarum multitudo post Solonem eii Bracontem creverat. Hine

272쪽

non tantum hoc in novarum legum iubendarum disciplina constituebatur, ut nulla sanciretur inisi simul abrogata ea cui illa opponeretur, sed quoque creati Sunt, post qua idringentorum imperium, quibus mandabatur . intra quatuor menses αναγραψαι τους νομους , τους Σόλωνος LIsias Nicom. 9 2. . De quo munere , praeter illa quae supra p. 249 Sq. mora nui, hoc existimandum est, Soloncarum legum nomine non tantum ipsas , quae a Solone. prosectae essent, leges intelligendas csso, sed reliquas quoque quae post latae essent εω δημο- κρατουμενη πολει ' quam interpretationem hoc argumento defendimus, primum quod Nicoma

chus apud Lysiam i, 3. dicitur, i quum illo

ministerio langeretur τοῖς αντιMικοις contrarias leges subministrasse; tum. quod ci des nitum ierat ων εδει αναγραφειν, S . . , quo. indieacatur non solum illas κυρβεις Solonis descri-.bendas fuisse , sed aliarum quoque lessum ia- ibularium.

quid spectaverint Athenienses quum illam omnium legum αναγραφην, brevi tempore Bb- . solvendam , Nicomacho aliisque imperarent, nuS- . quam diserte explicatur; sed iurei tamen statuendum videtur, in tanta vel legum vetustate, vel civium imperitia , hoc eos consequi volui S-i

273쪽

se , ut quid iuris esset in quaque re, sive pu- 'blica sive privata, vulgo cognitum esset, tum vero etiam ut hoc praesidio instructi occurrerent incertae iuris omnis conditioni, quam e multiplicibus contrariis legibus oriri necesse erat. Itaque non temere mihi videor explicuisse', modo ante sp. 250 sq. , quid interfuerit intermicomachi αναγραφὴν, eamque de qua apud Andocidem sermo est: addamus, Thesmothetarum quoque αναγραφὴν, apud Aeschinem sαναγεγρα- cpότας ἐν σανIGν εκτιθέναι πρὸσθεν των ἐπωνύμων ,

forma sortasse diversam suisse ab illa Nicoma- 'chi ', sed non alio consilio fuisse imperatam, ita ut hinc demum deliberandi et pronuntiandi op- 'portunitas in populi contione peteretur. Ab illis omnibus genere ipso diversa erat ce-'lebrata illa legum', quae 'certam continebat disciplinam novarum tantum legum serendarum', de qua nunc videamus. Sed in 'istaruisi rerum iudicio pormultum interest ut teneamus , in illa liberrima democratia, quae toties per nonnullorum vel cupiditatem vel libidinem 'vidissitudinibus agitaretur, saepe utilissi-ina instituta 'primum negligi, tum obsolescere debuisse, ita ' ut postremo nihil constans neque

firmum maneret eorum, quibus ipsa causa rei publicae contineretur , quum praesertim multi

274쪽

tudo omnia sibi licere contenderet, quereretumque δεινὸν εἶναι εἰ μη τις ειάσει τον δῆμον πρατ- τειν 3 αν φυλUrαι, ut est apud Xenophontem Hellen. I. I., 12. Quae autem de illo instituto. nobis tradita sunt, necessario, ut puto, nos, eo adducent ut statuamus universi populi contioni liberam relictam fuisse sententiae enuntiandae opportunitatem, sed ipsam legum iubendarum 'aut antiquandarum potestatem' reservatam suis- . se non tribunali cuidam , sed ei contioni quae esset των ὀμωμοκότων, quam Ρrytanes convocas sent , cuique Proedri praeessent. , - - Neque hinc alienum est tuti su icionem pro- dam , 'illud institutum ex quo in prima' legi- 'tima primae Prytaniae contione ' populus inter- rogabatur an οἱ κεIμενοι νομοι viderentur , quod Z supra demonstraro conatus' 'sum' prit quadringentos sublatos excogitatum esse)'. 'simul exstitisse' cum gemino alio, nempe τονἈς των αρχῶν , in qua, si quis' magistratus videretur ιι 1-: poterat ροτονεῖσθαι. Utrumque psephisma pertinebat sane ευ πολιτεIαν, ut loquitur Τhucydi8es: tum utrumque eiusmodi erat, ut praeiudicium ' tantum multitudini concederetur , iudicium , ipsum iuratis iudicibus reservaretur ; nam ut' ipsum νομοθετεῖν , i. e. leges iubere, crat των ὀριωρ

275쪽

Sed antequam reliqua . quae de illo gravissimo negotio constare videantur, exploremus , operae pretium est confirmare id, quod Vol. IV. p. 36 sq. in contra Schoem annum contenderam, ... ad illam sollemnem legum recognitionem nova- rumque legum lationem nulla omnino Sena- tus auctoritate opus fuisse. Iulium alaesi ut Schoemannus meas, rationes probaverit: i contra, in Anima ea gionibus suus 0pu c. 'Acad. I.

p. 255.) urget .suum illud , nihil in conlione

ἡμπροβουλευτον agi potuisse; tum, nihil cireum- scribi inovae i legis ferendae , libertatem quae τφ βουλοανν concessa. erat, si ante requireretur. Sen iuε tui μα'rit s. ho quidem . Per se , i Ruam , nullae , aliae, iratio S .adVψrsarentur. , .m i credibile. iridi non reputavit vir doctissimus, qVum apud i Demosthenem diligenter explicentur .'mnes i conditiones .ancti usque e quibus ad- i tricta esset illa legum serendarum aut mutan- lyar9m saeuitas, nusquam . tamen ullam , depre- i. hendi Senatus mentionem, penes quem esset lilia . scilicet, .quam Vult, legum δοκιμασία , ne

ti illo. quidem loco i Timocr t. p. 711. 3 36. . ,

iiiηbi ouum crat 0rator quae essent novarum le- gum serendarum , ψυλακαI. Tamen tardus esse

276쪽

ei videor , quod rem omnium planissimam non perspexerim. Quid autem ost hoc y DSenatus, ninquit, novam legem δοκιμαζειν dicitur, quum Ddecernit, utrum agi de ea cum populo liceatvnec ne. V Non fert hanc interpretationem nequc ipsius vocabuli constans significatio , neque rei natura. Etenim certum obiectum requirit quod probandum et agnoscendum Sit, sicut ex opposito, α ποδοκιμαζειν, perSpicuum est ' Valebat, contra, et usurpabatur Senatus προβουλευμα in psephismatis , in quibus contionis λαχειροτονIαι rem absolvebat, ut in illo Apollodori psephismate , in Orat. , Contr. Neaeram p. 1346. Rem ipsam quod attinet , 'ipsa ἐπιχειροτονει 'των νόμων in contione suscipienda, legibus quippe definita et, certo tempori, i ad stricta , non indigebat in Senatus προλυλευματι ψet Prytanes, quorum erat προγράφειν, illam sta tam ἐκκλησειν, nihil nisi ossicio alangebantur. Tum , quod erat in illa contione agendum . respuebat quamvis δοκιμασέαν , i quoniam , istic nulla postulabatur διαχεtροτονία praeter hanc , ποτερον εBοιτέοις μι νόμος καινος. ἡ δοκοῖσιν ἀρκεῖν οἱ κείμενοι. Puid erat in hac quaestiono , quum nulla dum novae legis mentio facta os, set, quod Senatus ante vel ' vel ἀποDκιμα ιν potuisset 7 Tamen leges dicuntur

277쪽

ipsae , ut figurato loquitur Bein

silienes Leptin. p. 484. 3 90ὶ , sed intelligit

totum illud institutum νομοίσεις , . cuius eVen tus esset penes Nomothetas: neque haec, qua populus fungebatur, legum δοκιμασlα, tamquam diversi generis, illi Senatus , δοκιμ ασιν opponenda crat quod iacit Schoemannus, sed ipsa una et vera erat Dicis Mis. Meas ratione3 concedo Schoemanno uti contemnat; sed tamen considerare eum, oportebat quae Vesiexmannua prudentissime , disputa'iti l p.ii 29 3ῖ , quum sentiebat non alias fuisse partes Senatus in. boc negotio legum i recognoscendarum , nisi quod Putanes indicerent contionemn quibus ea. de re agendum esset euti certi argumenti contionem

indicari lege praescriptum erat in Mid. p. si T. S sc , in qua tria dedi eMent.. e Nam quod 1Τimocrati obiicitur sp. 7l5. S 47 , eum

legem suam tulisae ρυκ Ela την , ουκ ευ τὸν δῆμον ειπόνται, περὶ, τούτων, Ουδεν , pertinet hoc ad seiusmodii argumenti legem, cuius serendaqanto petenda esset a Senatu non tantum ,εω a populo quoque. Quod autem in illo i- cratis , psephismate, Timocrat. p. 708. S 27.ὶPTOStat ,s συν μοθετεῖν δε τὸν βουλὴν, nihi ineptuc fictum esset, ut bene demonstravit Westes mannus, aliisque praeterea argumentis .infra

278쪽

evincam , essicere poterat Senatus illam δοκιμα-σIας potestatem excludendam esse , qua scilicet eum uti oportuisset ante legum ἐπιχειροτονίαν 'ne dicam ne cogitari quidem posse eiusmodi δοκιμασίαν, nondum cognita, lege quam quis serre in animo haberet, postea demum ad omnium notitiam proponendam. Postremo , nequis in hac quaestione abutatur verbis quae prostant in Tisameni psephismate apud Andoci

μους δεκιμασώτω πρότερον βουλή1 κ. τ. λ. , nisi subdititium esset illud documentum , tamen apparet istic agi de legibus traditis , παραλδομ.ὶ ,

non de novis ferendis., . . - a

. Repudiaveram in hac quaestione Pesiueis VIII. 10 l.) auctoritatem, ubi dicitur , τους νέους νομυς εδοκωαζεν η , o Mμος καὶ τα λκας; ρια, tum propter incredibilem. illam triplicem δοκιμιασίαν, tum quod eum -- νούς, non τούς νέους dicere oportuerat. , ΔοκιμασIας illas miro modo desondit Schoemannus ψt distinguit, ita ut v. c. excogitet tribunt sinis tribui δοκιμιασIαν , in quibus de παρανόμων γρας θ. pro nuntietur. Ne grammatica quidem ratio hoc serret, nisi fortasse si scripsisset ἡ ο ἡ τακαςηρια. Tum, ut illud νέους defendat, concedit Pollucem is non lectissimis vcrbis uti ,

279쪽

sed hunc locum videri ex Aristotele sum lum esso, quem ipsum non lectissimis verbis uti. 'Mirum si sugisset Aristotelem νδευς νόμους esse tempore recentiores: minus mirandum, Schoe- manno praesto non suisse ipsum Aristotelem appellare καινους νομυς Polit. ΙΙ. 8. fin. cons. Xenophon Rep. Laced. X. 8.) ΕItremum suae sententiae praesidium rπο-risse' se putat Schoemannus in Xenophontis , ut sertur, libello De Republ. Atheniensium III. 2 ) cuius haec verba sunt , τὴν δὲ βουλην πολλα seis περὶ του πολεμυ, πολλλ δε περὶ πόρου δὲ περὶ νόμωνθμεως κ. τ. λ. Quod neglexit Schoemannus,

'illud ipsum est, quod supra spag. 108.) in Ci-

eeronis Partit. Orat. interpretatus sum , non ex omnibus - argumentaὶ gumere, sed serutari et i quaereret ex omnibus , 'et adhibere iudicium. Primum igitur ipse libellus iste negligentissime e sectis excerptis constat, plurimisque locis inquinatus villis est ' Sed caput est, in hoci loco' manifesto turbatum esse, quoniam ex omnibus negotiis quae enumerantur, duo pos trema tantum , et ne hoc quidem vere, Sena 'tui vindicari poterant, φόρον δέξασθαι καὶ νεω- νἱων επιμεληθῆναι, siquidem illo 'fungebantur Apodectae , hoc navalium curatores , inlcrposi-

280쪽

tum autem την βουλὴν hanc postulat inte pretationem, superiora ad populum pertinuisse, haec autem quae subiiciuntur unum , Senatum spectare; quod quam salsum sit, non opus est

demonstrare.

Prudenti consilio Weste annus Praestantis Commentationis; initio enumerat deinceps omnia iquibus, ex ipsius oratoris in Leptinea et in Timocratea verbis , conficiatur argumentum et praecipua capita eius legis, quae legum seren- .darum modum et norinam praescripserat: tum subiicit diligentem explorationem interpositae in Timocratea illius ἐπιχειροτονίας νθμων, sin qua ipso iam complura quae 'incredibilia viderentur notaveram), ad eum finem, ut 'perspicuo dein monstret totum illud documentum sietum iis imperito 'esse. Wenomannum i igitur praeclarum ducem secuti nostra quoque proponemus. In Timocratea . p. 705. II) Demosthenes dicit, tum se de Timocratis lege,it quam: in im

dicium vocavisset, 'dicturum esse; quum prius explicuerit περὶ των κειμένων νόμων et νὴ αι τοιαῖε γραφαI, i. e. do ea lege, quis res Ibat omnem τού νομοθετεῖν modum' et potesta. item , in qua accurate definita erant παν ' οσα lδει ποιεῖν περὶ των φιελλόντων τεθήσεσθαι pri v.'ἰΡrimum igitur omnium fortasse in principio,