장음표시 사용
181쪽
solutum, si absolutum rergo non convenit uni personae, sed tribus. Respondemus ad I . dii inguendo antecedens eum Juenino; si sumantur voces illae Spliaritus Sanctus secundum sensum gramma. ticum, conceditur, si sumantur secundum sensum ecclesiasticum, negatur. Hinc subdit citatus Auctor . , , Sensu gramma- is malico, qui ex duplici hae dictione vi-M ritus Sanctus petitur, non aliud significa-M tur, quam ens immateriale , ae cujusvisis impuritatis expers . Sensu vero ecclesia- stico significatur persona, quae in divinis is spiratur, hoc est per amorem , tanquam
is principii spiritualis impulsum , producis, tur. Ideo autem tum Scriptura, tum Pa-M tres, alium sensum eis vocibus Spiritusis Sanctus aiunxerunt, quam is, quem illisis Grammatici tribuerunt, quod sicut des M c um terminorum productio tertiae perinis sonae non exprimitur nomine speciali, , , sed generali tantum , pIoductionis nimiis D rum vocabulo: Ita tertia pei sona defeetu, , termini specialis in Scriptura, & tradi- tione significatur hocce nomine genera , , ii spiritus Sanctus . MAd II. eadem adhibetur distinctio , dicen do nimirum , quod nomen hoc non et relativum in sensu grammatico , est tamen relativum in sensu ecclesiastico . Et de facto dicunt omnes Scholastici Theologi , quod spiratus dicit relationem ad Spiratorem Spiratus autem est Spiritus Sanctus; & Spirator sunt Prima Persona,& Secunda ; quemadmodum etiam usurispant spirationis activae , & spirationis
passivae, nomina . Audiatur Angelicus I. P. q. 6. ar. I. Ad Secundum dicendum, quod licet boe , quod dico , Spiritas Sanctus, relative non dicatur , tamen pro relatiυo ponitur , in quantum est accommodatum ad significandam personam sola relatione ab aliis distinctam .
Dicimus III. Nomina Doni , & Amoris,
convenire etiam proprie tertiae Trinitatis personae , sive proprie distinguatura metaphorico, sive abessentiali , & com
I. probatur de Dono . Nomine Doni exprimitur modus, quo tertia Persona proc dii a prima, & secundar ergo est nomen, quod vere, & proprie ipsi convenit. Proiabatur antecedens . MOdus , quo procedit tertia persona est per amorem ; sed hoc
nomen Donum exprimit processionem per amorem : ergo &c. Probatur minor. Ipsemet amor eli donum quia in eo consist .t, ut alicui ob ecto vel; mus bonum;
quod quidem bonum est donum , & est
principium omnium donorum . II. probatur. Scripturae , & Patres , soli teratiae personae sere semper tribuunt nomen Donit ergo signum est, quod hoc nomen si solius tertiae personae proprium. Probatur Antecedens. Actorum 2. Ateipietis Donum Μινιιas Sancti. Actorum 8. Exsim cesti Donum Dei. Ioan . Si scires Donum Dei. Ad Ephes. 4. Ascendens in altum σα dedit dona bominibus . Unde Augustinus lib. 11. de Tristic. I9. Spiritus Sanctus ita datur sicut Dei donum, ut etiam seipsum det, se ut Deus. Et lib. 4.c. Σ. Sicut natam esse s Filio a Patre essequa mitti se. Et sicut spi-jitui Sancto donum Dei esse es a Patre proceis de re sc.Et lib. . . t 3.αuemadmodum Filius non hoc tantum habet nascendo, ut Filiis, sit, sed omnino, ut sit , sie etiam Spiritus Sanctus,
eo quod da ur , habet non tantum , ut aianum
sit , sed omnino, ut sit. Ibidem quoque t Exit non quomodo nurus, sed quomodo datur;
III. probatur de Amore. Augustinus lib. I s.
de Trinit. c. 7. Sι ergo proprie aliquid borum trιum Charitat nuncupanda es . quid aptius, quam ut boe sit Μινι tus Sanctu, Et quia per amorem procedit tertia persona, ideo in Scripturis, S Patribus invaluit usus , ut e ritatis nomen , sive amoris, tertiae personae tribueretur. Unde idem Augustinus cit .loc. Tamen proprie Spiritust Sanctus Charitas nuncupatur.Ulitur pariter
S. Auluilinus similitudine, quod quemadmodum Legis nomen sumitur proaprie, & singulariter pro Decalogo, quan vis univerialiter aliquando reo integro testamento veteri, vel saltem pro Penta. theuco, accipiatur; ita pariter licet charitatis nomen toti Trinitati conveniat, ut dicitur, Deus charitas est ἔ attamen usus Ecclesiae est, ut soli tertiae Trinitatis perissonae tribuatur.Hae ideo dixi, ne quisquam propterea nos inconυenienter existimet Iaiaritatem appellare Spiritum Sanctum , quia ct Deus Pater, o Deus Filius, potest chariatas nuncupari . Sicut ergo unicum Dei Verbum proprie vocamus nomine Sapientia,eumst universaliter oe Spiritus Sanctus, ct Pater φρ Sapientia r Ita Spiritus Sanctus proinprie nuncupatur vocabulo Charitatis, cum se universa uter Charitas er Pater , ET FG
Arguunt I. Nomen Doni tribuitur Filio
Isaiae p. Riιus datus est nobis r ergo non est nomen, quod proprie tertiae personinconveniat. II. Tertia persona non potest dici Donum respectu aliarum persona.
182쪽
ruin, quia illis non datur; neque respectu ereaturarum; qui , quum creaturae cre
tae fuerint in tempore , in tempore etiam fuissee Donum; hoc autem dici non conis venit, nec pote r ergo dce. III. Spiritus Sanctus datur a Creaturis r ergo non est semper Donum Dei. Probatur antecedens. Actorum 8. Per manuum Apostolorum imposivionem dabatur Spiritus Sanctus ergo dabatur a Creaturis. IV. Ad Colosis. .dicituri Transtulit nor in regnuos Alii ditalamonis suae ergo nomen amoris , seueharitatis , est proprium Patris. V. Spiritus Sanctus dicitur amor vel proprie, vel appropriate; non proprie, quia zmor non est nomen ejus proprium , quum proprium , ut diximus, fit Spiritus Sanctus; neque appropriare , quia amor est proprium Dei , nequit proinde appropriari
uni personae, quando omnes tres personae aequaliter sunt Deus.
Respondemus ad I. quod Filio convenit dari improprie, non proprie ; quia scut ille proprie generatur , quod suae processionis vi procedit in similitudinem naturae,& ille non generatur , qui procedit in similitudinem naturae, sed non suae proce sissionis vii Ita pariter id proprie datur, quod datur vi suae processionis; te id improprie datur, quod datur quidem , sed non datur vi processionis suae; de ita est
Ad II. Spiritus sanctus est Donum respectu
aliarum personarum , tanquam princi inpium , a quo datur ;i est Donum respectu creaturarum , tanquam subjectum, cui communieatur . Ad illud , quod dicitur, quod esset donum in tempore , respondemus , quod in tempore esset donum i actu , donum autem in potentia est ab Merno . Ita Augullinus, cujus verba retulimus supra r Gia sic procedebat ut donabile , iam donum erat, ct antequam esset, i caretur ἔ aliter enim intellititur eum dieitur donum , aliter eam sertur donatum ἔnam dσnum pote3 esse, cst antequam detur , donatum autem , nisi datum fuerit, nullo modo diei pote i. Et post paucar sempiterne
Spiritus Donum, temporati ter autem donatur.
Ad III. spiritus Sanctus datur quatuor m dis ; de ab eo , qui praeparat, seu sacramenta ministrae; de ab eo, qui annuntiat monita salutis; de ab eo, qui impetrat, sive per bona opera, sive per Oratione uia δα ab eo, qui producit. Sive bani, sive mali, conserunt primo. de secundo modo; soli boni conserunt tertio modo quarto autem conscrt solus Deus, quia a solo
eam II. Patre, de Filio producitur, de Creaturis
donatur . ita respondet Seraphicus D ctor , S. Bonaventura in I .dist. I . ar. 2.
Ad IV. Seeundum textum hebrat eum Filius dilectionis idem est ae Filius dilectus; si- eur filius perditionis idem est ae filius perditus 1 Unde verba illa intelligenda
sunt;transtuliι uos in regnum filii sui litem.
Et quan vis Ecelesia in festo Sanctissimae
Trinitatis ea nati maritas Pater est, Graistia Filius, Communieatio Spiritus Sanctus quae verba videntur sumpta ex I r. ad Corinth. I r. Gratia Domini nostri Iesu Christi,s Charitds Dei, o Communicatio S.viritus t Attamen clare patet, quod Apostolus loquatur de charitate creata , qua ipse Corinthiis a Deo precabatur . Eccleis si a vero loquitur per accommodationem; de rationem accommodandi Patri potius charitatem , desumptam Theologi volunt ex illo Ioan . r. sis mut dilexit muniumis , ut filium suum unigenitum curet. Ad V. dicimus, polis Spiritum sanctum n minari amorem tum proprie , tum appropriate . Appropriate quidem , quia procedit per amorem , cujus est amare; pru-prie etiam, quia est terminuq per amorem spiratus, seu amor productus; de eia sective quoque ; nam Garitas DG d,fusa est is eordibus nostris per Spiritum Sanctum. Unde Bernardus ep. I I.O geminum ipsum
firmisimum erga nos amoris argumentum lciri lias moritur ei meretur amari: Spiritus
aseit . σ fuit amari . Ille facis, estν ame tur ; iste , ut ameturi tile multum L lectionis. in nobis eom me at; iste date In illa cernia mul , quod amemur; ab ima sumimus , unde amemus. Garitas ergo ab illo Oceaseo; ex isto et io. Et S. Petrus Diamiani in opusc. r. e. h. scribite Et hae summa illa maritas , qva genitus a gignente diligituν , suumque diligit genitorem; ι eoque non ambus, quam tria sunt , re essentialiter intrusa , re triis partita proprietate distin Iar Usur diligensiliam , qui de illo est; unus dιligens ea, ,
a quo est; ct ipsa dilectis, de qua dicitur ,
quia Deus Charitas est. Remanet tandem , ut dicamus aliqua paucade aliis nominibus, quibus Spiritus sanctus , vel a Scripturis, vel a Patribus, vel ab Eeclesia, appellatur. Et ex his quaedam se a S. Bonaventura explicantur 1 compendio theologico lib. I .c. o. Fons vivus ; quia septer plici riυο donorum ιu uos .
Duit. Ignis ; quia asse tum in nobis aecendit . Charitas ; non solum quia est amor Patris , er Rui , sed quia nos amantes facit .
183쪽
spiritualis unctio; quia omnes tritalati nes mundanas Daves facιι , o mandas. Dexterae Dei digitus, quia sucit corporales rei digito demonstrantur, ita per Spiritum sanctum ostenduntur res spirituales oeulo spirituali. Paracletus; quia consolatιones caris testes mentitas instillat. Magistrorum optimus ; quia intellectam ad Dei cria ιιι onem, o sui ipsias, illaminat. Referuntur a Fras sen; qui & ulterius sequentia narrat. sunt pariter chara steres ipsius; quos explicat Cornelius Mullus uti. 3. his i. sac., ct desumpti sunt ea libro Sapientiae c. 7. Reis Elus ; quia prais convertat in darem , O
aspera in υias planas . Bonus I qua Omnsa mala pelluntur , vel coopeνam ν ιn bonam . Principalis; quia Priacipes nos facιι, peris turbationum Domnos, vitιorum triti ba tores . Dulcis 3 per quem amara omnia dulcescunt, dum charitas dissuaditus in coνdibus nos ras . Sanctus ἔ quo peccata remittuntur,s peccatores suactu anιur. Mundus ; quambii mundias , qai facie munioe , sui non placera, vis mundi . Simplex ; qui effagia fictos, o odit omaem doliam . subtilis ἰ adulabendam, o ad scνatanda , oe examinanis da Ialcia profunda Dei . Modestus ; sancti pudoris , o Derecundia autha ν. Disertus. qui aperit aνa minoram , ct tinguas ansanis ιιum fatis esse dιρνιas . Securus; furiari, sprasentis . Certus o quia nec fauitur , nec satiat. Mobilis ἔ abνumpens omnes in astas moras impii otii, negligentia , er tardιtatis impatiens . Humauus , omnium humina
De Erroribus contra Processionem Spiritus Sancti
RIMO Eunomius oecurrit , uti primus errorem contrais Spiritus sancti a Patre, &Filio processionem inventor, S propugnator ; ejusque in saniae mentionem facit S. Ba. s litis ad finem lib. a. contra Eunomium. Error ejus fuit, quod Spiritus a Filio procederet , es non a Patre . Refertur a Coeiacio lib. i. thesauri catholici de Deo de S s. Trinitate ar. . Verum , ait Frassen , hoe Eunomius asserctat , quia insane putabat, Spiritum sanctum , a solo Filio originem ducentem, non Deum, sed facturam Verbi tesse ; sicut Verbum ipsum facturam Pallia esse somniabat . Unde idem Basaialius et t. loc. inquit ex eodem Eunomio rsi e cjeaturis sabυ Mών aliquit ad obstantia comprebensiones , intelligit Filiam Ine isti esse facturam Onueniti sero Paraeteritam . Ideo inseri idem Frassen ; Spiritum Sanctum a Patre procedere in confesso habere Omnes, quicunque esus divinitatem fatentur . Eunomii occasone adhuc Aria ni erroris hujusce accusantur; sed eadem est latio de Amanis, ac de Eunomio dicta est. Secundo Nestoriani ciecurrunt, qui in Con sessione fidei, quae extat in actis Concilii Ephes ni t. h. e. tr. dicebant, quod spiriatus Sanctus est Deus, utpote eius substantiae existens, eustis est Deus , & Pater, ex quo etiam secundum substantiam proceis dit . Aiserebant textum Apostoli . qui Lad Corinth. h. 0. dieit r Nos non spiritum huius mundi aecepimus, sed Spiritam, qai ex Deo est. Ex quo inducebant . quod Apostolus peculiari quadam ratione Spiritum Sanctum ab universa creatura se-Jungens. Deoque , ex quo proprie secundum substantiam pro manat, conjungens, Filium tamen non nominavit, neque per Filium substantiam suam sortitum dixit. Ex prae falci Coccio habemus . Bellar minus autem de Christo lib. a. c. 2 t. asserit, obiter hoc Nestorianos dixisse , quia alia erat caussa , quae tune serio agebatur ; ae proinde errorem tune temporis radices altius non egisse. Unde poli Nestorianos,& post Theodoretum, fle quo mor , usque ad ann. 67. nulli inveniuntur , qui hanc
insaniam defenderint . Tertio advenit Theodoretus , qui contrita Cytilli Alexandrini anat ematismum n num dicebati Propriam pilii sempeν eootebimur spινι tu in Sanctum;s qui em ejUdam cum eo natura , o ex Patνe ρν edens est . Si vero tanquam ex Filia, aut ρον Filium scir-
184쪽
upentiam habere Gera , blasphemum boe est.
o tu η quam impium aspernabimus. γαι--us enim Domitra dicenti et vilitus, qui a Patre procedit. Idem Coccius narrat, &Iueninus afferit, quod primus , qui aper te negavit , spiritum Sanctum a Patreo , Pilioque procedere , post Nestorium sui t. Theodoretus; seribens, proprium esseis Filii Spiritum , esse tamen blasphemum . de impium dicere , aut ex Fili . aut per Filium existentiam habere. Hic idem Theodoretus fuit postmodum, opera L Leonis Papae . Eeclesiae reconciliatus in
Concilio Chaleedopensi . de in suam M.
dem , ex qua suerat pulsus , restitutus , si .mul cum aliis , qui Nestorio favebam, ut
ait Bellar minus, circa ann. I .
Quarto est Rusticus quidam , Diaconus, qui
contra Acephalos scribens , ait, testeo Coccio supracitato Dirum viritin sanctui a Filio sempiterne procedat . . ndum
persee Te habeo satisfactum . De hoc alii ;quos vidimus, non meminerunt ; forsitan quia dubitando , non asserendo , loquutus est. Et quum hoc tempore illo non fuerit
satis discussum , di ab Ecesesia definitum,
crediderunt, non potuisse trahi in err rem , vel haeresim . Quinto fuerunt ann. 767. Graeci , qui inceperunt hujusce erroris se reddere lautores , immo auctores, atque demum etiam aperti mimo & pe itinacissimos propugna
tores . Seribit enim Ado Uiennensis in Chronico, quod praefato anno Concilium magnum coactum eth Gentiliaci ad Lutetiam, Imperante in Oriente Canistantino pronymo, de in Gallia Regnante Pipi. no; in quo coram eodem Pipino, qui erat Caroli magni Pater , disputatum est aeriter inter Latinos, & Graecos , de Tria late , & Imaginibus . Huruste Concilii meminerunt Rhegino, Sigebertus, de Ab has Uspergensiis in Chronico . Nulla auistem. unc temporis inter Latinos, de Graecos, esse poterat de Trinitate controversia, quam cirea Spiritus Sancti processio. nem; unde disputatio illa de Trinitate ,
quam prae laudati Scriptorea memorknt,
nulla alia esse potuit , quam de Spiritui Sancti a Filio processione, de tunc primum , scriptores communi calculo ob servant, audit Os sutis e Graecos , hujusce modi processione in in aperto negantes. Sexto iidem Graeci ann.86o. , in romna cathedra sedente Nieolao I. , iterum se propalarunt falsi dogmatis hujusce acerrimos defensores. Eo enim tempore floruit The phylactus, qui scribeas in c. I. Joan. λpeIte , ae minatim Latinos arguit, ut a M.tit Bellarminus, quod credant Spiritum
Sanctum ex Filio procedere . Haec sunt Theophylacti verba apud Coccium t M.tini male exponenter, qvid sit Deum mittere viritin Filii mi , set etiam nos haberet , Spiritum Christi, dicunt, quod Spiritus etiam a Filio procedat . Caterum esse ex Filio Spiritum nulla Scriptura reflatur , ut ne duaprincipia introdueamus, Patrem , σ Filium.
joannes Diaconus, eodem tempore striobens , lib. . vitae S. Greg rii c. 7s. test tur, Graecos in linguam suam Dialogos S. Gregori transtulisti,& particulam illam, Filioque procedit, abrasisse .
Septimo ante haec tempora erroris huius in-lia,ulatur Ioannes quidam, dictus Pithaeus, te cognominatus etiam Monachus, qui fuisse suspicatur Ioannes Damascenus , qui Hierosolyatis degebat ann. 7 3 o. sancte vivens, de sancte scribens. Si quidem , ut narrat Ado sub ann. goo. , Aqui rani coactum est aliud Concilium , Imperante Carolo magno , in quo actum est , de pro .cessione Spiritus Saucii a Patre , s Filio . Auam quitionem Ioannes quιdam Monachus herosolymis primo eoncita υit . eujus deli. nienda ea a Bernbaricus, Episcopus μον- matrensis , atque Iesse , Episcopus Ambianensis , s Adhelardus , Abbas Monasterii Corbesa , Romam ad Leoηem Papam misi sunt se. Caeterum Ioannes Damascenus lib. t. de fide c. xl. quum pluries assirmasset, Spiritum Sinctum a Patre procedere, circa capitis finem. scribita Ex Filio autem spiritum Sanctum non dicimus , sed Spiritum Filii nominamus. Et c. 8. Spiritur Sanctas a Patre procedit , er in Filio quiescit . Et c. . spiritus Sanctus ex Patre quidem est , uoi aiatem ex Filio. Unde Cocς ius inier illos Damascenum adnumeravit , qui Spiritus Sancti processionem ex Filio negant . Immo& S. Thomas l. p. q. ῖ6.ar. 2. ad I .docuit i Plures ex Graeis in hoc fuisse sequvios Theodoretum Nestorian m , inter quos Die etiam Damascenus. Attamen Milarioniti Cone illo Florentino Dam scenum Minniene interpretatus est, dicens in orat. pro unione C. 6. , quod Damascenus non a
solute negavit, Spiritum Sanctum a Filio procedere , sed tantum in modo loquendi a Catholicis dissensisse. Putabat enim , tutius ςsse dicere peν Filium, quam ex Filis; quia videbatur illi , propositionem ex de nota primam caussam, ab alia caussa non procedentem; de propositionem per denotare caussam, sed non primam; quod Erasisen resert . octa
185쪽
octavo adnumeratur a Coecio Ni cephorus Constantinopolitanus , qui in epistola ad Leonem scripsit: Spiritus bis x ex Patre, non nati υitate , sed praeestione, subsistentiam babens. Non negat quidem processionem ex Filio , sed tacet; quia quidem in Graeco Homine non rectae do trinae indicium est. Hie floruit ann. 8Oci. juxta eundem
Nono apparet Photius , celebris quidem doctrina, ac famosior impietate, ac iniquitate sua. Photius auctor fuit, ut ignaistius , Patriarcha Constantinopolitanus , esede sua per injuriam pelleretur a Barda Imperatore , quod ipsum excommunicas.set, Ae propter incestuosam consuetudiis nem cum nuru , & propter violentiam ilis latam Theodorae, Michaelis Imperatoris matri, eam invitam tonderς faciens, quod illa omnimode renuebat. Pulsa Ignatio Photius sedem Constantinopolitanam invasit ann.8F8. , de postea in Conciliabulo ann. 86 i. eundem Ignatium damnavit. Ex adverso Nieolaus, Romanus Ponii. sex , Photium damnat , & uti per vim in cathedram illam intrusum , de quia ex lai, eo per saltum Episcopus factus fuerat. Photius ann. 86l. Nicolaum , Romanum Pontifieem, in Conciliabulo pae iter da misnat , eique . & Latinis omnibus errores
plures objicit; inter quo unus crat, quod Latini docerent, Spiritum Sanctum ex Patre , Filioquς, procedere . An n. 866. oecisus est Barda ; de Baslius Macedo , a Michaele in Collegam in imperio adscitus, rejicit Photium , & ignatium rest tuit. An n. 88 p. in Concilio Constantino. politano VIII. generali Photius damnatus fuit; at postmodum etiam denuo se isdem invasit,& iterum catholicum dogma
aperte impugnare aggressus est . Et quo factum est deinde , ut Graeci omnes err
rem suum defenderem eo conatu , ut veluti hac tesstra Graeci a Latinis distingue rentur. Librum edidit, in quo manifeste delanditi Spiritum sanctum a solo Patre, e non a Filio , procedere . Testantur Hugo Etherianus de processione Spiritus Sancti lib. 2. c. I s. Nilus Thessalonicensis ex ML Dee imo post sere annos biscentum , ann. scilicet Ios . inceptum schisma Photii tempore , sub Michaele , Patriarcha Constantinopolitano , qui Caerularius d cebatur , perfectum est. Romae sedebat Pontifex Leci IX , & Constantinopnli regnabat Imperator Constantinus X. , dictus Monomachus; quando Michael pradi. dictus, Romanum pontificem,latinosque
omnes, excommunicatos esse . pronunci ia
vit; quod , contra Concilii Ephesini de. cretum , Symbυlo Nicaeno , & Constanti. nopolitano particulam Hlioque addidit. sent . Unde Graeci suum Patriarchamis sequentes, qui se , Romano Pontifice de jeeto, universalem Epit copum appellabat. Spiritum Sanctum a solo Patre procedere
conclamarunt , de Romanam Ecclesiam cum aliis omnibus, qui cum eadem communicant, anathematizarunt. Haec omnia
testantur Epistolae Leonis IX. ad Consta linum Imperatorem , de Michaelem Pa. triate ham ; S. Anselmus, qui eodm se losetipsit librum suum de processione Spiriatus Sancti contra Graecos; Sigebertus iaChronico ad ann. Ios . , S. Antoninus iahist. p. 3. tit. 22. c. I I. I. I.
Undecimo hoc eodem seculo undecimo eo tra catholicum dogma scripserunt ann. Ioclo. Nicetas , qui librum contra Latiis nos edidit, quo auerit, Spiritum Sanctum a solo Patre, non item a Filio procedere. Ait Coeeius . librum hunc servari in Bibliotheca Vaticana; citatur autem, de reis futatur ab Hugone Etheriano. Fuit pariis ter ann. 8o .Euthymius ad cap.r6 Ioannishme stribens r Vide quia mittit quidem
Spiritum o Filius . tanquam ejusdem eum Patre honoris, verum a Patre puta proletinistem . 'oeerit itaque a Patre , tanquam de
ejus 'bstantia . De utroque testis est Coeiacius . Hae eodem seculo celebratum est Conei lium Barense, ann. I T. sub Vrba. no II. Romano Pontifice , in quo Graeeiae errime suum errorem desenderunt, Sex parte Latinorum S. Anselmus illis omnibus se ob eeit, illorumque impetum sieconfregit, ut de illis plerussimam victo.
Duodecimo Nicolaus Methonensis seeuto
duodecimo Mn. IΦo. apparuit, qui conistra Latinos edidit librum, in quo asseriait, Spiritum Sanctum a solo Patre , sic non a Filio , procedere . Librum hunc pariter Romae servati , ic statur Coccius; que quoque ait, citari , de confutati ab Hue
Decimotertio Nicolaus Cabastas , inquit
Coccius, scripsit eontra Thomam Aquinatem
δε ς ν itus Sancti processione a sola Patre; cui respondit Demetrius Cydonius , Graecus Graeco; de librum vult etiam Romaea iservari. Ille floruit seculo decim citer
eelebratum est Concilium generale Lateranense IV. sub Ianocentio iII., in quo
186쪽
iterum pax inter Latinos, & Graecos sane ita est. Attamen post annos triginta sub Joanne Duca , Theodori Lascaris genero, iterum contentio exarsit.Nicephorus Gregoras lib. s. hist. refert, quod tempore illo alter Nicephorus pro catholico dogmate egregie scripsit. Attamen nos invenimus,
Nicephorum Calli Ilum, qui in Synopsi deTtinitate haec scribit e Mens, s Verbum, Spiritus ex Patre sola. Et in dedicatione laudat Andronicum seniorem Palaeo Iogum , quod liquido declaraverit, Spiritas Sancti proce sonem a solo Patre , O non e Filio. Floruit hic Nicephorus Callistus juxta Coccium ann. I Ioo. Eodem seculo, an n. scilicet I 26 I. Michael Pelaeologus ad Gregorium X. Romanum Pontificem reis currit, opem suam implorans contra Carolum Andegavensem , primum Siciliae Regem ; di ut eum alliceret, consilium proposuit de pace inter Latinos, & Graeacos restauranda. Quod factum est in Concilio Lugdunensi Il. ann. I 274. sub Gregorio X. celebrato. At postmodum sub Andronico Palaeologo , Michaelis filio , qui Constantinopoli imperium regebat, iterum ad contentionem redierunt Graeci, di schisma renovatum apparuit. Decimmuarto acerrimus pene omnium fuit Marcus Ephesinus in Florentino Conciis Ito , qui nunquam concordiae initae inter Latinos , & Graecos subscribere voluit. Porro in hoc genetali Concilio, quod ann. I lv. actum est, Graeci primum moris die us de sendebant, Spiritum Sanctum a solo Patre procedere . Postmodum Lati .norum rationibus pressi, consessi sunt,procedere etiam a Filio. Marcus Ephes nuscum quibusdam paucis Concilio non adis haesit ,& communibus omnium pene v tis reluctavit . At ultimo Graeci serra Omnes, in Graeciam reversi, priorem errorem amplexati sunt, di antiquum schisma
Decimoquinto ponimus Navatores , qui P stremis temporibus sere omnia Ecclesiae dogmata perturbarunt ; & hoc quoquυ , de quo loquimur, illiniatu non reliquerunt. Ioannes de V vesalia non credit Spiritum Sanctum procedere a Patre, & Filio , tanquam ab uno principio; pro ratione addens , quod non possit in textu sacrae Scripturae inveniri. Ita Fasciculus rerum expetendarum , & fugiendarum , Coloniae impressiιs, in examine Joannis de Uue salia. Petrus Martir in epist. ad Romanos scribiti Disputationem inter Theolaissos de protegione Spiritus Sancti esse meram scholasticam contentionem . Ioannes Ca Eoa novius in epist. ad Joannem Calvinum , Spiritum Sanctum ex Patre , & Filio procedere , expresse negat. Ualentinus Gentilis prothesi 36. & 37. asserit, solum Patrem esse essentiatorem Filii, & spiritus
Sancti. Ioannes Sommerus contra Petrum Carolium lib. 2. c. I. inquit: Dicat Carolius, quomodo ex Patre, ct Filio, mutuo se amania
Spiritu , vel Patre se amantibus , nihil procedat ' Item quomodo Spiritus Sancti proprietas erit procedere, cum Chrsus quoque dicatar procedere a Patre . imo cum de pluribus aliis rebus, etiam de Diabolis , boc ipsam. verbum dieat a Christianus Francus lib. coni. Trinitatem, Craco viae imprcsso rFinxerunt Spiritum sanctum ι,-δειαν quidem esse Patri , ct Filio , ct ab utroque pro
ductum , non tamen genitum, quam commen
titiam, fictamque doctrinam communis totius sacra Scriptura refellit consensus. Ultimo demum hujus erroris accusatur Ma. cedonius cum Sectatoribus silis. At immerit O ; hic enim Haeresiarcha quum spiritum Sanctum omnino negaverit, de ejus processione non curabat. Affertur Epistola quaedam Iustiniani , Episcopi sic
liae , ad Petrum, Episcopum Antioche. num , quae habetur in Concilio generaIi V., & in qua legitur 1 Macedonius spirat a
Patrs sola Spiritum Sanctum . Atram n
Bellarminus pro spirat Iegendum putat se parata quod sane magis congruit haeresi Macedonii; qui Spiritus Sancti divinitalem negans, negabat pariter e usdem consubstantialitatem cum Patre; adeoque trulum a Patre separabat.
187쪽
De Proces une Spiritus Sancti a Patre, ct Filio,
divini Testamenti vocibus, Conciliorum votiS, Patrum dictis , ac Theologorum ratiociniis demonstrata.
Robatur ux divini testarnen- in nomine meo . Est etiam Ambrosi lib. I. ii libris . Joan. I s. dicitur, de Spiritu Sancto e. 4. & s.Chrysostomi
quod Spiritus Sanctus a Fi- in c. s.ad Romanos, Cyrilli in c. I 6. Ioan. lao mittitur: Cum venerit Pa- ω interum Augustini lib. I . de Trin. c. racletus, quem ego mittam υo- 26. Secundo, quia Spiritus Sanctus ci bis a Patre, spiritum veritatis , qui a Patre pit essentiam a Filio: ergo a 1'ilio procedit procedit, ille testimonium prohibebit de me . Probatur consequentia . Procedere im- Et Ioan. I 6. Si non ab ero , Paraclitus non portat recipere esse, seu essentiam, & cxi- veniet ad vos: Si autem ab ero , mittam eum flentiam, ab illo , a quo proceditur: ς g ad vos. Ulterius, Ioan . I 6. dicitur, quod si Spiritus Sanetus recipit a Filio essui Spiritus de Filio accipiti me me ela νι ea. tiam, a Filio procedit . Probatur antecebit, quia de meo accipiet, o annuntiabit vo- dens. Recipit aliquid; non accidentale bis . Et rationem reddens, cur de suo ac- quod locum in divinis non habet: ergocipiat, subdit: Omnia, quacunque habet Pa- essentiale i ergo essentiam. Tertio ; ii ter, mea sunt , propterea dixi, quia de meo Seripturis ideo dicitur, Spiritum San aeripiet. Et Ioan . II. Omnia tua mea sunt. ctum a Patre procedere, quia dicitur P, Item , ad Galatas φ. dicitur Spiritus San- ritus Patris r ergo si dicitur etiam Spiritus
eius Spiritus Filii r Misit D/us Spiritum a Filii, a filio procedit. Ulterius , quλ d Filii sui in corda vestra: Et Actorum I 6. dicitur Spiritus Sanctus Spiritus Filii, vel Tentabaat ire in Bilbiniam , ct non perni it intelligitur,quod sit Filio inserior, vel su eos Spiritus Iesu . Praeterea, Ioan .ao. dici. perior, vel aequalis; non primum,vel sccun tur, quod Christus , quando post suam, dum, ut patet tergo tertium; sed non piatςit resurrectionem Spiritum Sanctum Αρο- esse aequalis, nisi ab eo procedat ergo dcc. stolis in sudit , usus est caeremonia insu D Quarto; insufflare Spiritum Sanctum nandi, seu inspirandit me cum diu.sset, ostendit, sp ritum Sanctum procedcre ab insufflaυit, ct dixιt eis: Aceeipite Spiritum eo, qui insulsat; sed Pilius in stat : crn Sanctum. His posuis, eruitur proceis o spi- a Filio procedit. Major est Augustini lib. ritus Saneti ex Filio . Primo , quia in di- 3. eon. Maximinum c. 34. Nili procede tvinis missio supponit processionem r eris er de ipso , non diceVet Discipulis ; Accipitego si spiritus Sanetus mittitur a Filio , a spiritum Sanctum, eumque insulsando da is Filio procedit. Probatur antecedens. Pa- ut a se quoque procedere significans , api te ter a nullo mittitur , quia a nullo proce- ostenderet stanso , quod spirando dabat ος diti ergo in divinis missio supponit pro- culte. cessionem . Antecedens est Augustini lib. Respondent Graeci I. per missionem Spiri- q. de Trinit. c. 29. Pater cum extempore tus Sancti, de qua Seripturae loquuntura a quoquam cognoscitur , non dicitur missus: non intelligi, quod Spiritus Sanctus mit- Non enim habet a quo missus sit, aut de quo latur , sed quod mittantur dona Spiritus procedat. Et clarius est Athanasii in epist. Sancti, quae spiritui S 1ncto per appro ad Serapionem 1 Hie est ordo natura divina priationem tribuuntur. II. quod Christus a Patre, o Filio , ut qui a nullo est, a nulla non dixit de Spiritu Sancto, de me accipi νmittatur I ct qui est ab alio , in nomine suo sed de meo ; hoc est de meo Patre t unde non ven/at, sed in nomine illius , a quo exi- ex illis verbis non in serri, quod nos in sit. Ita s Spiritus Sanctus, qui a se non est, tendimus. III. Uerba illa intelligenda es a se venire non debuit, sed in nomine illius, se destientia Filii, quatenus Spiritus βδ0'a quo est, ct a quo babet , ut hypostasis Q ctus nihil doeeret , quod iis , quae Fit tu
Deus, quemadmodum de eo dicit Filius , Pa- docuit, contrarium esset. IV. spiri Ium
racletus Spiritus Sanἰ Ius, quem mittet Pateη an tum diei Spiritum Filii , quia simul
188쪽
sum Filio a Patre praeessit; vel quia est
illi similis, vel ex alia caussa , non a tem
quod a Filio spiretur. U. Isaiae 48 & 6 I. etiam Filius dieitur mitti a Spiritu Sameto ; & tamen Filius a Spiritu Sancto non procedit. VI. Deridet Theophylactus
argum eiatum petitum a caeremonia illa,
tanquam nihil concludens; di potius quid puerile praeseserens sie ipse in c. I.
Contra autem sic nos procedimus . Et qui dem contra primum diei mus, quod ex Scriptura patet, personas divinas nobis dari, non vero communicari essectus ea. rum . Dicitur enim Ioan . I . Si quis dit git me, sermonem meum se malit , σ Patremens diliget eum, or as eum veniem x,
mansionem apud eum faetemue . Ulterius , si ipsorum responsio subsisteret,posset etiam
diei, mitti Patrem a Filio, de Patrem , de Filium mitti a Spiritu Sancto , quia donorum illorum auctor est quaelibet persona. Posset etiam dici, quod Filium mitti a Patre, est mitti aliquod donum creatum . Denique dona , seu effectus, non mittuntur, sed dantur; ut ex terminis patet. Contra secvindum; quia etiam adminso, quod Spiritus Saci tus recipiat a Patre de substantia Filii, adhuc stat, quod
recipiat pariter a Filio. Quum tiam Omnia , quae habet Pater, palernitate exincepta , habeat Filius; optime sequitur, quod et i piendo a Patre ccipiat quoquo Spiritus sanctus a Filio. Contra tertium; delenita enim est communis patri, Se Fiatio; unde si spiritus Sanctus aceipit scien- tiam a Patre , accipit pariter a Filio. Caeterum quomodo potest Spiritus Sanctus accipere scientiam a Filio , si a Filio non accipit eoentiam . Et si a Filio Meipites.sentiam, utique a Filio procedit. Contra quartum ἔ admissa responsione illa posset
etiam sedunda persona dici Filius Spiriatus Sattini, di Verbum spiritus Sancti, quia Filius simul cum spiritu Sancto
Patre procedit, de est illi similis.Si dicant, Filium habere relationem ad Patrem , 6c Verbum ad dicentem; nos quoque dici mus Spiritum Sanctum. habere relationem ad spirantem. Comta quin rum I dicitar quod Filius mittitur a Spiritu Sancto , ut homo est; di hoc modo vere Filius est a
Spiritu Sancto tanquam a cauda et Diea. te. Unde dieitur Uscae 4. Spiritus Domini supeν me , eo quoi unxerit me , evangeli. xare paveribus misit me. Contra sextum; si Theophylactus hoc argumentum ridet, non ridet certe Augustinus lib. I. cunt. PAR. II. Maximinum c. I , non ridet Cyrillus lib. 2. in I n. e. s6. , qui verba gila exponentes, dixerunt , per eadem signati eare voluisti Christum, Spiritum Sanctum
a se procedere 4 II. probatur ex Conciliis orientalibus. Come ilium Nicaenum I. generale in Symbolo haec sola verba de Spiritu Sancto recitatrEt in spiritum sanctum . Non intendimus nos ex illo probare,quod Spiritus Sanctus ex Pilio mocedat, quia Symbolum silet; sed neque audeat Hieremias, qui se Patriarcham ineum enicum appellabae, incensura sua ad Consessionem Luthera norum scribere, quod ab hoc eodem Cunctistio sit definitum, Spiritum Sanctum, a solo Patre procedere . In M. cap. Censurae inquit i Nicana Synodus , D reliqua eum ea
consentientes, om ex deeraverunt. Diritum
Sanctum ex ipso solo P.itre procedere . Sed quibus verbis i Symbolum nea a stirmar, nec negat. Quod autem non aifirmet, hanc lationem reddu Nadia agenus inoe p. 2. ad Celidonium;apud Bellat minum;
Nicaenam synodum non tradidisse per se Etam doctrinam de Spiritu sancto, pro
terea quia nondum exorta erat quaestio
de Spititu Sancto. Concilium Constanii. nopolitanum L generale Symbolo, in Nicaeno Concilio edito, haec t utum addidi everba i sui ex Patre praeelit. Nec nos pariter intendimus ex hoe Concilici dotisma catholicum probare , quia non aperte affirmat; sed nee Hieremias scribat et t. loe. uod ridem sacra illa , ct incoν ρε, fidei ebri lana eonfiso . sacrum, inquam Θωbalum , hoc ita esse iserti simis verbis explicat i spiritum scilicet Sanctum ex solo
Patνe procedere; quam quidem sententiam a Decentis decem , σ octo plenis Deo Patri. .as , in Neaera primum Danda, dranserata,
astantinopolitana a I O. confirmata; retiis
qua item universales quinque hnisi , nihil addentes , nihil detrahentes, υρνum in idem plane ano Syiritu Saucto est pira utet obsi gnarunt. Hos paciter Concilium nee alia
firmat , nec negat; djcit enim e Sui a Paris De procedit; sed nun a solo Patre: Hoc tamen de suo dicit Hiermias; cui nulla fides , quum contrarium clament ex Gradiis
eis Cyrillus lib. i. de Trin.,& in lib deo explicat. Symboli, de ex Latinis Rulfinus lib. ro. hist. e. o. , qui totum symbolum recitant. , , Cur autem Concilium , additis Bellar minus , non adjecerit ex Filio , sed ,, satis esse censuerit dicere , qui ex Patreis procedit, ratio est certissima, quia eo te misis pore dubium non erat , an Spiritus Sa
189쪽
, , ctus ex Filio procederet; id enim haereti α,, ci contendebant , ut constat ex Basi Iiciis lib. 2. in Eunom. . sed dubium .era d ,, Patre, a quo alienum omnino Spiritum
,, Sanctum,tanquam solius filii creatur maa, haeretici esse dicebant. Concilium igituris ut remedium morbo afferrςt, id posuit in 1i Symbolo, quod necesseer t. is Post haec Concilia habemas alia, in quibus ex pre sa mentio dogmatis nostri saeta est. COMcilium Alexandrinum , in quo Cyrillus epillo iam ad Nestorium scripsit, ω in ea verba haec posuiti Spiritus appellatus Uveritatis; veritas Christus G ; unde ab isto simi lucr , sicut ex Patre , procediς. Legitur epistola haec in Concilio Ephesino m. c. q. , & suit ab eodem Concilio a inprobata I sicut etiam eam approbarunt IV. synodus a t. s. v. Synodus ach. ult. VI. Synodus a t. r . VII. Synodus ait. . Denique in eodem Concilio geoerali VII. aet. 7. lectum fuit Symbolum cum additione Filioque; & Graeci non recta inmarunt . Haec autem omata Concilia sue. runt Orientalia. a.
III. probatur ex Conciliis Occidentalibus Concilium Barense , ad quod Latini, &Graeci intervenerunt. ann. Iopo. sub Vrbano II. S. At lelmus . Archiepiscopus Cantuariensis,in hoc Concilio rationibus suis efficacissimis ad deponendum errori rem Graecos perduxit. Ipsius. autem Concilii meminit Anselmus ipse lib. de proinees. Spiritus Sancti c. ', & Auctor vitae ipsius, qui ibidem interfuit lib. 2. vitia di. serte narrat . Concilium Lateranense IV. sub Innocentio III. ann. I 2I . c. I. deiide catholica decrevit i Pater a nulla, Fiatius autem a solo Patre , aς spiritas Sanctus ab utroque pariter , absque initio semper . ex
fae. Concilium Lugdimense II. sub Gregorio X. ann. I 17'. in eo interfuerunt Graeci, & decantantibus Latinis Symbolum cum additione Filisque latinis verbis, Graeci graecis verbis cum eadem additi ne dς cantarunt. In Sexto Decretalium tit. I. c. I. huius Concilii definitio legitur. Concilium Florentinum sub Eugenio I Rann. I 8. hanc edidit definitionem, quae promulgata est pridie nonas Iulii anni I 39. In nomine igituν sanctae Trinitatis, Patris, er Filii, s. viritus sancti, boe Diacro an iis νsati approbante Fιοrentino Contaiatio, desinimus, ut hae fidei inritas ab omniabus Christianis credatur , ετ suscipiatur , si que omnes notea utur , quor Μι ritus Sanis aus ex Patre , ct Filia aternatiter e t , eves eui iam fuim, suam rue esse subsiniens babet
ex Patre simul, o Filio, σ ex Mystque stre vati ter tanquq m ab uno principio , o νηι spiratione procedit. Insuper in eodem Fimrentino Concilio haec alia edita est declaratio r neci antes , quod id , quod sancti Doctores, o Patres alicunt, ex Patre per F ιium procedere Spiritam Sanctum , ad hanc inteIti sentiam tendit, ut per hoc significetur, Filium quo ne esse, fecundum Graecos ροι dema causam, secundum Latinos vero, prιηcipium, subsistentia Spiritus Santri , sicut ct Patνem. Denique concludit Concilium t Et quo in suam omnia, qua Patris sunt, Pater ipse uni genito Filio suo rigaenda dedit , praser esse Patrem, Me ipsum , quod Spiritas procediν ex Filio , ipse Riιus a Patre attrna luer habet. α quo eιiana aternaliter genitas est . Huic Florentino Conciliti omnes Graeci su kripserunt , uno solo Marco Ephesiorum Episcopo, Ephesino propterea dicto, e cepto. Haec omnia, praeter Barense, cilia sunt generalia . Ex particularibus tandem proserimus Toletanum I. c. 2 r. III. c. I. IU. c. I. VIII. e. I., S: IX. c. I. quae omnia fuerunt celebrat ante annis Too. , hoc est ante Graecorum schism , atque eti3m ante eorundem dissidium. Et quidem in Toletano I. sub Anastasio Papa ann. Mo. legitur i Credimus Spiritum quoque esse Paractu m , qui nee Pater sit se, nec Filius, sed a Patre , Filioque proce deus. In Toletano III. sub Pelagio Il.ann. 39., in quo I so. Patres interfuerunt, cati. I. habeturr a utcunque Spiritum sa ctum non credit a Patre , ct Filio piscedere, anathema sit, In Tolet anci I U. c. t. ,6 in
statia, eade in pene Uerba leguntur. Hab mus quoque Conuitium Gottae dense ann. 6sin, quod memorat Beda lib. 4. his . a glicanae c. II. ubi dicitur apertissimo , Spiritum Sanctum a Patre, & Filsu proce dcre. Concilium Gentiliacense ann.δ66., Aquilaranen se circa ann. 8 94 vvor ma-ticnse ann. 86o. idem dogma tractarunt, ac de eo judicium , juxta catholicam L tinorum fidem, omnino tulerunt. IV. probatur ex Patribus Graecis. Epiph dimus multis in loca nobis favet, quorum
aliqua , quibus Latini in Florentino Concilio usi sunt, in ejusdem Concilii Actii leguntur . Igitur haere L 6p. quae est
Atianorum, scribite sed neque Santius Spiis ritus alus Spiritibus asaquai r , quoniam unus est Spiritus Dei, Spiritus ex Patre pro . redens , ex Filio accipiens, bi vera volunt buve ereaturam ereat ra esse . Quibus verbi, inteadit dicere Epihanius, Spiritum
190쪽
sanctum non esse creaturam Filii, ut diiscebant Ariani; & proinde si vel ba illa ex Filio accipiens intelligi non possunt docreatione, opus est , ut de aeterna emana tione, seu processione, intelligamur. In Anchorato n. 67. Iam vero eam cijsus ex patre credatur Detis de Deo , o Spirιtus
ex christo, sitis ab umbobus , ut Chrisu, bi merbis asserit: taui a patre piocedit, o hie de meo decipiet . His verbis docet Epipha. nius, Spiritum Sanctum esse Deum ex Chii sto, se ut Christus est Deus ex Patrer unde intendit , quod se Spiritus Sanctus a Filio procedit, sicut procedit Filius a Patre. Clariora sunt verba , quae leguntur in eodem Anchorato n. 72. igitur si a
Patre procedis , s de meo , ut ait Dominus, accipiet, quemadmodum nemo novιt Patrem,ms Filius; neque Filium, nisi Pater ; rdi ita dicere audeo, neque Spiritum, nisi puer , ct Filius , a quo procedit, o a quo accipit ; ct neque Filium , ae Patrem , ns spiritus sanctus, qui vere glorificat 'qui docet omnia. qui testatuν de Filio, quia a Patre, ct ex Fia io. Basilius lib. q. conti Eunomium doiaeet; spiritum sanctum esse quasi secundum a Filio, eo quod esse ab ilio habeat, ct ab ipso accipiat, ct annuntiet nobis , ct omnino ex illa eatisa pendeat. Habere auis rem esse , accipere esse idem es ae pro .cedere. Idem expressius lib. 2. coni. eun
demi Ilitid vero cui non patet quod nulla Fiatii operatio a Patre di bisaeli e est aliis quid in rebus, quod Filio insis , o a Patre alienum sita omnia, inquit, mea tua sunt, ct tua mea. Quomodo ergo spiritus causam , cto, uinem et nigenito soli attribuit, o ad ejus
aecusandam naturam hujus creationem acciapit. Nazian Zenus or. 49. M se nobis Christis spiritum sanctum de propria sua , ct extina,eademque Iubstantia, protectorem, senatorem, O ductorem in vitam aeternam, siccitfriptum est de voce Deia 'fundam de Spiritu meo super servos meos, er ancilias meas. Et iterum i spινitus ex me prodiet . Et ipse Dominus, Salvatorque nostere De meo , in- ait, accipiet. Nysienus ho m. super Pater noster i Filius spiratas neque est . neque dicitumineque haec relativa consequentia eonia me, titur ; sed Spiriιus Pilii d eitur , qui ab eo accipit . ab eoque procedit , ct ex eo est, quemadmodum ex Patre . loannes Chrys
stomuxhoin. I. in Symbolum i υὰ est vi stilus procedens de patre, o Rho , qui diυiadit propria dona sagulis prout vult . Cyril. Ius Alexandrinus de recta in Deum fide a Immittit christus Spiritum baptiviis , non
alienum , sed eam , qui ex illo, ct per illum P . II.
es. Idem lib. r thesaur. e. a. ex Filio naiaturalite ν . ae essentia lito Spirirum Sanctam, sicut ex Patre,provenire,credimur, per quem Filius omnia inungens sanctificat. V. probatur ex Patribus Latinis . Tertullia nus lib. adv. Ptaream c. 4. Hoc mihi, o in tertium gradum dictum es , quia spiritum non aliunde puto , quam a Patre per Filium. Hilarius lib. 1. de Trinii r De Spiritu Sancto nee tacere oportet , κα loqui necesse est: Sed sileri a nobis eorum ea a , qui nesciunt, non potest . Loqui autem de eo non est necesse; quia de Patre , o pitio uti thoribus confitendus est . Et quidem puto an sit, non esse ινactandum . Ambrosus de Spiritu sancto ad Gratianum lib. I. e. Io. spiritus sanctus eam procedit a putre , s Filio, non sparatur a Patre, non separatur a Alis. Hieronymus dial. 2. adv. Pelagianos c. s. Nota, quod spiritus Iesu spiritus Sanctus sit, qui in alio loco , propter unitatem subsantiae Patris Sporitas appellatur . Damasias Pontifex Romanus in Consessione fidei ad Paulum Antiochenum 1 Credimus Spiriatum Paraclitum neque Patrem , nequi FLlium ; sed ex Patre proeedentem , s Filio; Est igitur ingenitus puer , genitus Filius, non genitus Paraclettis , sed ex Patre proceis dent, s Filia . Philastrius e. 4s. de haeresi triformem Deum iaciente r m euo vera Persona Patris, qua misit Falium est vera persona Rlii , quae advenit de Patre ; e es Dera persona spiνιι as Sancti , qua a Pa-tje, o Fitio m lsa est. Augustinus lib. 4. de Trinit. c. et . Non possumus dicere , quod uidiitus Sanctas ct a Filia non piocedatri neqvie enim frustra idem Spiritus o Patris, o Filii spiritus dicitur ; nee mides, quid aliud Inificare voluerit, cum si 'pans in faciem Discipulesum , ait r Aeeipit Spiritum saniactum . Neque enim fatus ille eorporeus . cum seno eo poraliter tangendi procedens ex eo pore substantia spiritus Die, sed demonsνatio per congruam Mnificationem, non tanis tam a Patre , sed ct a Filia praeedere spiνiatum sanctum . tau i enim dementissimus diaxerit , alium fuisse spiritum , qaem fugansderit, o alium , quem mcl astensisnem m δῶ Et lib. I s. c. 26. uapropter qui potest
intelligere De tempore generationem Filii de Putre,intelligat sine tempore processonem Spiritus Sancti de utroque Ee scut Pater habet in semetipso , ut de illo procedat spiriatus sanctus , s iatramque sine tempore , atisque ita dιctum Spiritum sanctam praeedere de Patre, ut antelligata ν , quod etiam proce.dit de Fitio, de Pardie rise,s Filio. Et Iib. I. adv. Maxunt usi c. I 4. Spiritus est utriusque, Y a quo