Illustrissimi et reverendissimi domini D.F. JosephMariae Perrimezzi ex ordine Minimorum S. Francisci de Paula ... In sacram de Deo scientiam dissertationes selectae historicae, dogmaticae, scholasticae. Pars prima octava

발행: 1730년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 철학

51쪽

Dissertatio CVII

inveniri summarium , post quod historia

sequitur, es deinde historiam , quae est summarii declaratio. Sic Moyses dirit i In

prineipia ereavit Deus creum , ct terram

deinde subdit , quod fecit firmamentum ,

ct vocavit coelum. Nunquid dure creatio. nea fuerunt istae . Nequaquam; una tantum fuit; sed prima summarii locum , secunda vero tenuit locum narrationis. siepariter a Deus creavit hominem ad imaginem , & smilitudinem suam ; S deinde , Deus seeit hominem de limo terrae . Non feeit duos homines, sed unum; sed in primo est summatium . in secundo loco est

narratio. In casu nostro sic etiam Deus priomo apparuit Abrahae , de hoc est summaiarium ; secundo vidit tres viros, & haee est narratio, quae apparitionis modum exis primit . atque declarat. Ulterius, Dominus nusquam in scripturis apparuit, quin etiam sequutus fuerit; in hoc tamen loco apparuisset, Abrahae, & nihil Abrahae dixi stet; quia semper tres viti illi cum Α-hrahamo loquuti sunt. Denique, si Domi

nus antea Abrahae apparui flet, non dixi cset Abraham di Domine ne transeas, sed

Domine ne discedas; quod quidem est signum , Dominum apparuisse ei in forma trium vivorum illurum. Quod confirmat ipsemet Philo Hebraeus in lib. de Abraham , scribens 1 Cum enim ille sapiens supplιcater orat tres viatoribus f miles, ut sus -- liaι uti hospitio,allovilur non tanquam tres, sed tanquam unam r Domine , si inveni gνatium caram te , ne pratereas servum tiatim . Num hae verba , Semine , apud te , ne naistereas , similiaque , ad antim , non ad plures,

diei conυenit. Quae quidem Philonis verba conveniunt cum illis, quae adhibet Ecclesia, quando de Abrahamo dicit, quod tres

sidit , s unam adoravit. V. probatur ex illo Deuteronomii 6. . Atidi Israel i Dominus Deus nocter, Domintis ulluso. Ubi dicit ut in vulgata Dominas , in

hebraico textu ponitur nomen tetragram.

tur naturae unitas; trina autem Person

ruin repetitio Pet sonarum indicat Trinitatem . His smilia sunt verba Psalmi 55. 7. Benedicat nos Deus, Deus noster , benedicat nos Deus. In quibus Pater significatur per verba , benedicaι nos Deus ; Filius per verba; Deus noster ; Spiritus Sanctus per verba ; benedieat nos Deus. Ad quid igitur trinae repetitiones istae, si in illis mylt rium non esset Et quodnam aliud myste

Num , si non Triuitatia mysterium t Respondent Hetebret, valde se mirari, notpluralitatem Deorum colligere ex illo maxime loco, in quo Deus apertissime suam unitatem manifestavit. Si enim dicitur in illo Deuteronomii , quod unus est, quomodo nos ex illo eodem loco colIigiis mus esse trinum i Et si Trinus nominatur non est nisi major expressio vocis, non

autem pluralitas sigitificati; aliter pluralitas appellaret non Personas, sed Deos; quum ibi Dei nomen , quemadmodum in altero loco Psalmi, triplicetur . Contra Iudaeorum responsionem dicimus . quod in praefatis locis dicitur uraque Deum esse unum, sed in natura ; in Personis vero esse trinum;falsum autem est, quod ipsi dicunt , nos ex illis locis colligere pluralitatem Deorum, tantum enim pluralitatem

colligimus Personarum, ut dirimus . Et quum verbis illis indicemur tres, tres scilicet Personae; & unaquaeque ex Personis sit Deus; ideo dicitur tribus vicibus Deus.

Caeterum tantum abest , ut ludaei unum Deum adorent, quod potius modo, in Obstinatione sua permanentes , nec unum Deum agnoscant . Et quan vis ante Christ, adventum vere agnoscebant unum Deum verum ; hoc ideo erat, quia Trinum non eredebant, sed non negabant ;& implicite etiam credebant, ut diximus, licet exdplicite non crederent. Modo autem quia expresse negant, & tenentur expresse cre dere, ideo est, quod mur, quem ipsi modo agnoscunt ut unum , de negant ut trinum, non est verus Deus, sed falsus,quem

ipsi sibi temere fingunt. Quod nos quoque alibi adnotavimus, & hic ex Bus orphio

confirmamus; qui dicit Deum, quem modo agnoscunt Iudaei,esse Deum secundum dici, non vero Deum secundum esse . Bustorphii verba reseruntur a P. Bene telli in

sagitta I. c. I 8. num. 7o. Dens Rabbinicus

non es Deus secundum esse , sed tantummoda fecundum dieir Iudai tum Trinitatem Deonerant, imperfectionum a spum iu Divin

talem indueunt.

UI. Probatur ex illo Psalmi 32.6. Verbo Dommini Coeli firmati sunt; ct Spiritu oris erus

omniν virtus eorum . In quibus verbis per vocem Domini importatur Pater, qui per Verbum operatur; per vocem merbo significatur Filius, quia per verbum omnia

facta sunt 3 & per vocem Spiritu oris ejas indicatur Spiritus Sanctus, quia eidem peculiari modo applicatur, & appropriatur virtus , 6c persectio divinorum Operum . Et quum ipsis divinis personis tribuatur cadem operatio totius mundi, fit manifestum

52쪽

De existentia Sc. ' 3 3

stum, quod in ipsis si identitas potentiae,

atque naturae. Sic praefata verba explicant 1ane i Paites,quos congerit Ruig disp. 36. sese. s. apud Frasses loci et t. . & pariter ita intelligunt sapientiores Rabbini, quos affert Galatinus lib. 1. de arcanis c. 4. VII. prohatur ex illo Isaiae s. I. Et cum a.

bant alter ad altoum, o dicebanti Sanctus , sanctus, Sanctas, Dominas Deus exercituum, plena es omnis terra gloria et ar . Hunc textum interpretantur non solum ad ea

tholieorum sensum Sancti Patres Eeelesiae, verum quoque Judaeorum Doctores , &sinagogae Rabbini. Ex Patribus sumetat Ambiosu lib. 1. de fide ad Gratianum c. . siad sbi vast sub uno sanctitatis uam

ne trIna repetitio I Si trina repetitio, euν una Dadatio a si ana Iaadatio . cur trina ν etieis a Trina repetitio ear, nisi quia Pater , ct Filitis . ct Spiritus Sanctus, sanctitate unum sane a Non dixit semel, ne Filium sequestrarier Non his , ne spiritum Sanctum prateνλνeta Non quater , ne ereaturas eonjungeret , er ut ostenderet, Trinitati, unam esse Deit

tem , eum te ν dixisset sanctas , Sanctus, sanis aui, addιdit singulariter, Dominωs Detis SMbaoth . Ex Rabbinis adducimus R. si me nem dicentem a sanctas hie est Pater; sum Ius hie in Filius ; Sanctus hie est Spritus Sanctus . Quod refert Galatinus, a Frassenotatus, qui ex eodem pariter refert, Τalmis distas statuisse, ut praefatum Τι isagium his in die , mane scilicet, & vespere, ab unoquoque Iudaeorum diceretur ; quod nos quoque Mihi diximus. VIII. probatur iterum ex verbis Geness I9.24. Igitur Dominus pluit super Sodomam, ct Gomorrham, salphur, ρο ignem, a Domino de caelo . Ubi adnotanda sunt verba, Domi vinus a Domino ; scilicet Filius distinguitur a Patre in Persona ; quan vis in operati ne sit unum & idem ctim illo; pluit super Sodomam, o Gomorrham. Hoc Scripturae testimonio utitur contra Judaeos Iustinus Martir,& Philosophus in Dial. eum Tryphone a utitur Irenaeus lib. r. ad vers. hae.

reses e. 7. Et denique tantam vim habere contra Sabellianos audiearunt Patres Conisellii Stimii, ut dixerint anathema contra Photinum,& alicis, qui idem testianonium in alium sensum reportarent . Si igitur Pluit Domιnus a Domina , non de.Fitio , o

Patνe intelligat , sed ipsam a se duat pluisse, anathema m . PIait enim Dominas Alius

IX. Probatur ex verbis Psalmi 1. 7. Filias meas es tu ; ego hodie genui te . Verba qui

quo vere ea intellexerunt Iudaei,qui Christi tempore vivebant. Christus enti . iisdem verbis utebatur Matth. 22. M., ut se Filium Dei contra Iudaeos esse probaret . Si erto de Messa intelliguntur , ut Judaei coneedebant ; ergo pariter de Filio intelligi oportet : ergo iam navid tria spiritu eor'novit Filium in Trinitate ergo Patrem quoquer ergo &c. De Filio etiam intelliguntur verba Psal. 2. 8. Dabo tibi gentes hariditatem tuam , s possessonentia

tuam terminos terra ; item verba pia Imiro'. I. Dixit Dominus Domino meo di sedea ilexi νιs meis ; tibi Deus Pater alloquitur' Filium a se genitum; subdit enimr Ex at eo ante Luciferum genui te . In quibus semper innuitur personarum distinctio I non enim eadem persona potest sibimet dicere, vel sede a dextris meis; vel tabo titi ha-ν editatem; vel ego hodie Ieηῶi te X. Prohatur ex illo Isaiae 48. I 6. Ex tempore, antequam fieνer, ibi eram: Et nune Dominus Deus misit me. O vi Itur ejue. Hieronymus in Isai. hoe pacto verba ista inte pretatur r χanda fiebant omnia a Patre is, i h l intellige, Filiusὶ erat eum eo, cui a Llaudebat, νι etiam nune dixit; ego,qui semper eram eum Patre, ct eum Patre , o sine Patre nanquam eram r Etiam nune loquor, juxta fragilitatem eamis assumpta dico, quod Dominas Deus miserit me, ct spiritus e ut a R ef que Dersieulo Trιnitatis κobis ostendi.

tur sacramentum . . t

Argumenta in contrarium , quae possent lu- cladi inerre, in Dissext. Cl. Lectores inue niens soluta; eadem enim sunt , quae possunt, & contra Trinatatis possibili talentus, seu non repugnantiam, seti, & quae fieri

possunt coima eiusdem existentiam. Atta. Men quia illa ex naturali ratione desumpta sunt, alia hic asserimus , quae ex veteris testamenti auctoritate desumuntur .

Arguunt igitur Iudaei I. Psal. 8s. Ici. Ta et Deus solus: ergo non est in Deo societas

Personarum . 1 I. Ucuieron. 6. 4. Audi Isael: Dominus Datis naster, Dominus unas

est i ergo ita est essem talis Deo unitas , ut non si Deus, si non sit unus. III. Deuter. 4. 33. 2 ι scires , quoniam Dominas ipse est Deus, ct non es alius, pratre eum: ergo non est alius Deus praeter Deum Patrem. IV. Ex s. Epiphanio in Anchcirato habemus:

Una Deitas a Mose pracipae annunciata est; Personariam dualitas υehementes a Prophetispradιcata r Trinιtas vero.Personarum ivi Emngelus manifesta facta est: ergo non est verum, quod in .veteri in testa mento Tri-Ε ulta

53쪽

34 Dissertatio CVII. De existentia, &c.

nitatis Personarum sit mentio. U. Psal. 6 I. I 1. Semel loquatus est Deus,duo hae aΜdivi. v braeus textus legit: Usum loquutus est Deus: Aut ergo per hoc unum nihil interui igitur; aut si intelli itur, una Person intelligitur. 6c deficit tertiar ergo vere invς teris testamenti libris omnes ares divunae Personae non exprimuntur. VI. Sicut

Trinitas est post Cluisti adventum , it M. erat ante Christi adventum , & sicut erat vera tune, ita & postea; de quemadmodum eredibilis suit postmodum, sic & prius:e

go vel tunc tenebantur eam Fideles credere, uti nunc non lenentur.

Respondemus ad I. Deum dici solum per exinclusionem aliorum Deorum, non vero per Personarum exclusionem . Et sic dicitur pariter Baruch 3. 36. Me est Deus u

fler, re non αβι mabitur alius adversus eum .

Et num. 3 8. subdit i Post hae in terris visus est re eum bominibus conversatas est . Et a quomodo fit sermo de aliis Diis, qui excluduntur , per hoc quod Deus sit solus, non vero de Pirsonis, quae potius inclu

duntur .

Ad H. diximus in Probatione quinta hujusce Differtationis , verba haec esse potius pro Trinitatis mysterio . quam contra illud; etenim per eadem in dic tur simul, dinaturae unitas, de Personarum Trinitas; ut ibi fuit explic Mum . Ad 1H. Clar sunt verba , in quilibet possit tu i i Llem agnoscere , excludialium Deum, non vero Personas . Utique

Dominus ipse est Deus. de non est alius Deus praeter ipsum; sed stat cum hoc,

quod in hoc uno Deo , extra quem no est alius in natura, identificetitur in eadem natura divina tres Pulsotiae, quae sint inter se realiter distinctae. Ad IV. Non diximus nos , in veteri test in mento Trinitatis mysterium suisse clare , Ac expresse revelatum , sed tantum impii incite omnibus, dc singulis, majoribus vero expresse, de explicite. Quod docet Angelicus. Ante Cheliti adυentum si es Trinitatis erat occultata in fide m orum, sed post Chri. βι ad Dentum manis stata est mundo . Et hoc ipsum intendit Epiphanius . Ad v. Augustinus tutelligit verba illa pro Trinitatis mysterio , non contra illud . Ei enim in Psal. ει. haec scribiti Apud se semel loci autus est , quιa unam merbum genuit Deus, per quod facta sunt omnia . Quod autem tertia Portana non exprimatur, ni Iollicit, quia alibi exprimi ur;sumcit,quod exprimantur pro modo duae , oc non una tantum, ut Adversaria intendebant . Ad VI. Erat Trinitas ante Christi advenis tum , erat utra , erat credibilis, sed non erat ab Omnibus credenda, quia non erat omnibus . & singulis lassici euter revelata; cuiusmodi est nune , Et proinde modo omnes, de singuli debemus eam expresso Gem. Nec modo p riter omnia sum sunt in Deo , sunt nobis revelata de tamen vera sunt, crςdibilia sunt, de nonocrcdend-

DISSERTATIO CUI ILDe existentia Trinitatis Personarum ex vodo

Testamento contra Heter odoxos.

Robatur ex illo Ioannis I. I. In prineiριι erat 'νbum in

bis distinguitur Verbum a Deo parte; quia dicitur esse

Verbum apud Deum e ergo apud alium, ἔnemo enim dicitur esse apud semetipsum. Non distinguitur autem ratiuae naturae ἔquia idem Uerbu n ibidem dicitur . quod est Deus; unde eandem naturam, eandem se ilicet divinitatem , cum Deo Patre haiahet . Remane' ergo , ut distinguatur Perissone di ergo iunt plures Personae in una natψrai quod er i probandu . Hac acgumento utitur Tertullianus adversus Praxmam c. a 6. . hoc idem adhibet Athana sua Oratione contra Sabellii Gregales . H. Probatur I. Ioannis s. I. Tres sunt, qui restimonium daal in cala, riter, Verbum, edi Sρινι itis Sancrus; errha tres unum fant. Erpres sunt, qui testimonium dant in terra. Diaritus , aPa . o sanguis ἔ ct hi tres nati sunt. Tres illi. qui sunt in eoelo, non sunt Angeli; Angeli enim sunt plusquam trςs. Sunt ergo personae divinae , quae quidem ternarium numerum saciunt , di Trinitatem eonitituunt. Neque Adversarii dicant, verba illa; tres μnt, qui ιesInnom km dant secuero; a solo Iberonynaci legi, non vero ab

54쪽

De existentia Trinitatis, &c. 3 F

alii, patribus 1 ergo revera in sacro textu non sunt: Non dicant quidem; etenim praeter Hieronymum producimus S. CD prianum , qui eadem legit lib. de unitate Eccles; Fulgentium lib. contra decem obisjectiones Arianorum I Idacium Clarum lib. coni. Vari madum Arianae sectae Diaconum; alios quoque refert Iueninus Di Diar. I. de Trin. c. a. profertur etiam Epi.

sola prima Hygini Papae; sed de ejus genuitate non conveniunt Eruditi omnes . Alias Arianorum te sponsiones asseremus, quando de Personatum unitate in essentia tractabimus; hu solum de Trinitate agimus, contra quam nil aliud, circa haec

verba, opponunt.

III. Probatur Joannis ro. 3O. Ego, o Pater, tinum sumas . En personarum distinctio in his verbis; 'o, o Pater . En naturae uni inetas, in verbo Dnum. En denuo personarum Trinitas in verbo stimus. Sic eadem intelligit Aut ustinus lib. s. de uerbis Domini r uod ait, unum, audiana Arioni ; quod ait , stimas, auriunt Sabelliant; ct nec illi aqualem , nec riti alterum , negando sant vani.

Idem Augustinus traei. 36. in Ioann. sciterum argumentatur a Non dieit Pater ego

sum, aut 'o , ct Pater unum est ; sed cum dieιt , Ego, s Pater unum sumus, utrunque audi, s tintim, s sumus, s a Chaobda, ct a Seruo, liberabe νιs. In dΛοbas tuis Derbis , Aod dixit unam tiberat te ab Atto ; quod

dixit sumtisuιhemat te a subestia. si unam: non ergo diversum : si sumus i ergo o Puter , ct Filius . Sumus enim non dicraet de vina r sed

IV. probatur . Joannis ΙΑ. 7. Si coquovissetis

me , o Putrem meum tiιιque cognoviss tis; er amodo cognosceris eum , ct vidUιs eram .

Et n. s. Philippe , qui videt me , videt σPatrem meum . Ei n. O. Non creditis , qaia

ego in Patre, o Pater in me est Et n. 16. Et ego rogabo Patrem , o ai um Paraclitam

dolιt vobιs; ut inaneat vobUctim in aternam. Et n. 26. Paratistas uti rem Spiritus sanctas quem mittet Pater an nomine meo. Et cap. I s. n. 26. ctim veneνiι Paraclitus, quem ego miliam vobis a patre , sparitum verita-

sis , quι a Patre procedit. Ex his praemisis, testimoniis sic argumentamur . Ubi est

alius, de alius, ibi est distinctio Personarum, sed inter patrem, S Filium , & Spiritum Satietum , cil alius , ct alius: ergo inter ipsos est realis dis inelio Pei soti aiarum . Minus probatur . Ei enim non po-a est esse iealiter eadem Persona visa , &Non visa, cognita , & non cognita, mista,

di non nussa , procedens, S non Proc PAR. M. dens 1 ergo debent Esse plures personaei ergo inter Patrem, & Filium ,& Spiritum

Sanctum , est alitis , ct alius. U. probatur ex illo Matth. 28. I9. Euntes ergo docete omηes Gentes , baptigantes eos in nomine patris , oe Filii , o spirittis Sancti. Quibus verbis non solum innuitur unitas naturae per vocem in nomine , sed etiam Trinitas personarum per voces Patris, ct Filii , o Di, istis Sancti . Et particula illa Et , replicata in expresso ne cujuscunque personae , denotat non solam diversia ratem vocis inter Personas , vel significationis, vel con notationis, ut Haeretici diiscunt ; sed quoque realem diversitatem in ter personas, tanquam inter res , & res . Non enim dicimus, loquentcs de uno, eodemque homine , qui vocatur Ioseph

Antonius Maria, S Joseph , & Antonius,& Maria; qui loquendi modus indicat

tres personas, & non unam . Sed dicimus

absoluie absque Et Joseph Antonius Matia . Denique Ariani vieti ab illa voce in

nomine, de medio eam tollere conati sunt,

dicendia, quando baptizabanti Bapti a te in Patre , ct Hlio , ct Spiritu sancto . Quod resert Athanasius lib. 7. ad Te ophiulum

scendentem sicut eorumbam, venientem supeν se : Et ecce vox de editis dicens o me GFilias meus dιlectas , in qao in hi eomplaeui. Marci I. Io. & I l. m. ιι caelos apertos , oespi νιtum tanqtiam columbam descendentem , manentem ιn ipso . Et vox facta es de coli, i Tu ei filius meus dilecttis , is se eom.

PIO , o orante, apertum est ea itim i s deis scendit Spirιιtis Iunctas corporali specie si eae colamba tu ιnum 1 Et vox de calo facta est Tu es F. tius m vis d rectias , in te eompticui mihi. In his uerbis exprimit ut pater, qui dicit l, ne est Filias meus vile s cte. Exprimitur Filius , qui in Iordane baptizatur , S de eo dicitur e ne es Filius measse. Exprimitur Spiritus Sanctus, qui incolumbae specie apparuit e Vidit Spiritum Dei descendentem Oe. Tres ergo Personae exprimuntur, Pater , Filius, S Spiritus Sanetus.

Respondent Soeiniani, I. Qui appella ius es

Filius , non est Filius natu talis , seu conis substantialis Patri; sed dictus est Filius per unionem quandam, quam habet cum De Patre per charitatem . Re proinde his ius appellatus est Christus , qui per unionem illam per charitatem dicitur largo moduE 1 Deus.

55쪽

36 Dissertatio CVIII.

Deus . I l. Nomine Spiritus sancti venire virtutem tantum Divinitatis , qua fuit Christis in haptismo abunde cumulatus ἔnon vero intelligi Personam a Deo Patre distinctam. Contra I Responsonem di ei mus primo,quod etiam Christus est vere . & proprie Deus, ut suo loco contra Nestorium probabimus; & hoe ratione substantialis unionis naturae humanae eum persona verbi, Unde etiam Vethum est Deus vere , & proprie ,& vere, di proprie Filius. Secundo Christus in loco illo non dicitur Filius utcunque; sed dicitur tali modo , ut veri possit cognosci, quod non dicatur Filius per adoptionem , quemadmodum die unis tur alii , sed per naturam , ut dicitur ipse ius . Quis enim credat, patrem voluisse Christum Filium suum declarare per illa verba r ue est Filius meas dilectas , in quo mihi complacui: non excellentiori modo, quo caeteri Filii sunt i Si ergo caeteri sunt adoptivi, Christus est naturalis Filius ;quum non sussciat ad verba illa velim canda,quod sit Filius adoptivus modo nobiliori, ut Sociniani intendunt. Contra vero II. Responsionem dicimus, ver .ha illa in Evangelio tum Matthaei, tum Lucae, non indicare virtutem, sed Personam . Dicitur enim r Et descendit Spiritas Sanctas corpoνali specie sicut columba in ipsum . Descensus utique est personalis actio, quae nunquam dicitur, nee dici potest , de Dei virtute , de Dei proprietate, sed tantummodo de Persona . Caelerum communitet Ecelesiae Patres in citatis tivangelii verbis tres personas agnoscunt; scilicet Patrem loquentem; Filium, quem alloquitur; & Spiritum Sanctum super Christum descendentem. Nunquid enim credere quisquam poterit , quod Spiritus Sanctus supra Christum descenderet, si non esset cum patre , S Filio , ejusdem naturae, potentiae, & auctoritati se

uoniam de Spiritia suo dedit nobis . Et nos fidimus , o testificamur , quoniam Pater mi. sit Filium suam salυatorem Mandi . Ubi Oh servare oportet, quod in his verbis fit mentio expressa de Patre, Filio , & Spiritu Sancto ; & quidem non tanquam doquatuor nominibus, seu synon imis, rem eandem signifieantibus; ut Sabelliani delitabani ; sed tanquam de tribus personis , realiter existentibus, ct realiter inter sodistinctis. Non enim convenit nomini, sed personae , quod mittat, & mittatur;

quod donet, & st donum; unde si Patri, ct Filio. & spiritui sancto hae e applieantur ; dicendum est Omnino, Patrem , &Filium , & Spiritum Sanctum , non es tria tantum n timina distincta , aut syno,nimos varios , sed esse veras , ct reales Personas, inter se quidem realem habenistes distinetionem , sed in propria essentia habentes quoque realem identitatem, M

omnimodam unitatem.

VII l. probatur ex Epistola ad Titum 3. 4.

Cum aut m benignitas , ct humanuis ap ru e samatoris nostri Dei . II,4 ex operibus

justitia, quae fecimus nos , sed secundum suam misericordιam fulvos nos f cit, per lavacνtim

cti ; quem ι fidit in nos abande per Iesu οὐ Christum salvatorem nostram . in verbis himsee ites des gnantur Personae ; nimirumspersona , quae uisud t Spiritum Sanctum ἔPersona , per quem effudit spiritum Sanctum ; persona , quae e si Spii lius Sanctus effusus. Prima est pater, s eunda est Filius, tertia est spiritus Nan tus . IX. probatur ex Epistola ad Romanos M. 36 Euoniam ex ipso , s per ipsum , c in ipso, sunt omnia: Ipsi gloria in secula. Amen Quum ter prioribus verbis exori matur Deus, Trinitas Personarum ostenditur ;quum vero in singulari dicatur. ipsi gloria in secuta , unitas naturae manifestatur. Quod confirmat Apostolus ai. Corinth. I 3. II. Gratia Domini utar, Issa ChVisti, σcharitas Dei , o communιcatio Sanctι πινitus sal cum omnibus vobis. Ibi pariter ape ta fit mentio de Deo patre , per verbMaachari tui Dei; de Deo Filio per verba, Gratia Domini nouji Iesa Christi; de Deo Spiritu Sancto , per verba , o eommunicatis sancti spiritus sit cum omnibus Gobis . Et quidem haec tria intelligi nequeunt drauna , eadenque Persona; tum per replica.tionem particulae Et,quae reperitur in primis verbis; tum per diversas expressiones ,& quidem realiter distinctas, quae in alteiatis verbis observantur. Σ. probatur ex illo Apoealypsa 4. g. Et quatuor animalia , singula eorum habebant alas senas ἔ-ιn circuitu, s initis plena sunt oe tis r ct requiem hon habebant die , ac nocte , dicentia r sanctus , Sanctus, Sanctas , Dominus Deus omnipotens , qui erat, o qui ess , er qui venturtis V . En in his verbis Tei. tutas Personarum , per illa r Sanctus, Sunis ritis, sanctus; en unitas naturae , per illa; Domintis Deus Omnipotens . Et smiluta sunt quidem Isaiae verbis, quae in praeteriista Dissertatione contra Iudaeos exhibui

mus .

56쪽

De existentia Trinitatis, &e. 37

XI. probatur ex Ioann. IT. I. Hac est autem vita aeterna , ut cognoscant te solum Deum

verum σ quem misim Iesum Christum .Quorum verborum sensus hic est, ut docet ΑΙ-phonius de Castro adv. haeres. lib. . ver h. Deus, haeres. I. ut cognoscam Te, &quem misisti Iesum Christum , esse solum verum Deum; ocrationem adducit, diis cens; quia quum Patrem, de Iesum Chri- sum conjunctione copulativa numera flat, eos dixit, esse verum Deum . Unde ex vel bis dictis colligimus, de Personarum pluralitatem, de naturae unitatem. XII. probatur ex verbis Ioannis 8. i 6. &seqq. Et s judico ego,judicium meum verum ess , quia solus non sum r Sed ego , ct qui misit me , Pater . Et in lege vestra si criptum est ; quia duorum seminum testimonium ve νum ess . Ego sum , qui testimoniam perhibeo de me ipso i m testimonium perbibet de me qui misit me , Pater. Ex quibus verbis sic argumentatur citatus Alphonius de Ca fro. , , Si enim Pater, de Filius, una est

. . Persona , ut Sabellius sonniavit, Filius , solus esse dieitur, etiamsi eum illo sit Pa-M terr Quemadmodum dicerem, solum Tul- ,, lium scripsisse Tusculanas Quaestiones,

is etiamsi Cicero scripserit eas, quoniam , , Tullius, de Cicero una est persona, quan ., vis diversa sint nomina . Quod vero se- ., quitur, apertius adhuc est. Volens enim ,, probare testimonium suum esse verum . ., citavit pro se legem dicentem , duorum ., hominum testimonium esse verum . Cum M ergo ipse, 6t Pater illud testimonium per

, , haberent, Oportet, ut illud se verum . Ec- ., ce quia argumento Pharisaeos convincit . ., Si vero Pater, & Filius una esset Persona, ri male argumentaretur, nec hene pro se M legem citaret; quia lex testimonium duOM rum probat, non testimonium unius. O .s, portet ergo , ut Pater. de Filius duae sintis Personae , si Christi ai gumentum alicujus is est valoris is . His efficaciora, & clario. ra , dare , impares nos omnino fatemur; hinc ab ulterioribus abstinemus, de ad Contrariorum solvenda argumenta pergi

mus .

ponunt Hererodoxi I. Ioannis Io. 3o. ducitur et φορο Pater unum fumus: ergo sunt una persona , & pluralitas eadit potius in nominibus, quam in Personis. II. Ioannis q. l . Ego in Patre , o Paιer in me est reto Pater , ct Filius sunt una Persona , quae est tantum duobus nominibus distinis et a. Ill. Quando omnia quae sunt in uno, sunt etiam in altero, non est inter eos

dillinctio; sed omnia, quae sunt in Patre,

sunt in Filio di ergo non est inter eos distriaetio . Minor probatur ex illo Matth.

II. 27. Omnia mibι tradita sana a Patre me ex illo Ioannis I 6. I . Omnia quacumque

habet Pater , mea sunt; ex illo joannis II.

immortali , inυisibili, soli Deo 1 Ergo Deus solitarius est; atqui solitudo nequit stare scum Personarum pluralitate t ergo plures Personae non sunt in Deo admittendae. V. Ad Ephesios 4. 6. Unus Deus σ Pater omnium , qui est super omnes , er per omnia, s in omnibus nobis r ergo non est alius Deus praeter Patrem. Ul. I. Corinth. s.

Nobis tamen unus Deus Pater, ex quo omnias

m nos in illum Et unus Dominus rusui Chrsestus , per quem omnia , ct nos per imum e Solus ergo Pater dicitur Deus , dc non Iesus Christus : ergo tantum est Deus una Persona , quae dicitur Pater , di non sunt aliae Personae. VII. Joannis IT. 3. Haec Gautem vita aeterna , ut eognostans te solum

o um verum, di quem misisti Iesum cir stam i ergo solus Pater est Deus , de non' alia Persona ultra ipsum . VIlI. Solus Pater dieitur in Scripturis sanctis Deus Α-hraham , Deus Isaac , Deus Iacob t ergo solus Pater est Deus. Probatur antecedens ex illo Aetorum I. ra. Deus Abraham , ct Deus Isaae , o Deus Ileob, Deus Patrum nostrorum , glorificaυit Filium suum Iesum , quem vos quidem tradiristis, s negastιs ante faelem Pilati, jussicante illo dimittι; qui hus verbis Pater, de non Filius dicitur Deus: ergo solus Pater dicitur in Scripturis sanctis Deus Abraham, Deus Isaac, de Deus Iacob. Respondemus ad I. verba illa Ioannis intelli. tenda esse , ut ea intelligit, de explicat, Αυeustinus, pluribus in locis, a nobis adduistis in tertia probatione husus Disseristationis; scilicet , per unum intelligi unitatem natur M I per sumus intelligi Trinitatem Personarum. Et ultra Augustini explicationem , aliam subdimus Gregorii Nazi anteni lib. de Fider et num ad unitatem αυinitatis refert; sumus autem Personis adsignat. Aliam quoque subnectimus Te tulliani lib. . coni. Marcionem, ubi exponens illud I. Ioannis 2. Tres sunt , qu/ t stimonium dant in caelo , Pater , Verbum , ct Spiritus Sancturi, o bi tres unum sunt; haec scribiti dui tres, unum sunt , non unus. quomodo dictum est , ego , ct Patre unus sumus t Et respondet i Ad substantιa unitatem, non ad numeri singularitatem.

Ad II. dicimus, quod verba illa pariter San

57쪽

3 8 Dissertatio CVIII.

Hi Patres intelligunt de personarum distinctione . non vero de earundem identi. tate . Sic S. Athanasitis dialog. . de Trinitate . Et S.Hi latius lib. . de Trinit. explicana illud Isaiae 43. S 44. , quod cum allatis vel his habere videtur smilitudinem a Tantam in te Deus, ct non est absquere Decis I voe tu es Deus absconditus; haec habet i rubitantem ab eo, in qua hubstat, ' disceνnens Isaias , Pemona tantam distinctio-tiem, non generis: Deus enim in eo es , ct in tio est Deus, Deus est ; non enim Deus in diversa , atque aliena a se natura habitata laeti. Verba adeo sunt clara , ut nostra ex plicatione non egeant .

Ad III. Patres ex verbis illis eolligunt Persenatum Trinitatem ; quia nemo dat sibi ipsi, sed alteri; S Pater dedit omnia Filio,

praeter esse Patrem . Unde Concilium , Ilorentinum in literis unionis docet romnia, qua Patris faut, ipse Pater unigenito Filio suo gignexdo dedit, prater esse Patrem. Hoc ipsum docuerat Nazianaenus orat. 4. in S. Pentecosten. Omnia quacunque πιιεν habet, sant Filii, praterquam ingenitas non est: Omaia quacunque Filius, πιritas Sancti Iant, se rene νationem exceperis . Vere tamen exceptio haec in praedictis vel his subintelligitur, S continetur ; quod clare docet Athanasius orat. 4. conti Arianos rSed ne quis Didens Filiam habere omnia quacanque Pateν habet ex indisereta similia rudine eorum, qua habentur, Sabelliano more deceptus , impιe sentiat; existimesque Ritam etiam Patrem essee Ea de causa hoe verbum prolatum est Datam est mihi, s accepi , σε radisum est mihi , Balia alia de causa, quam tit ostendeVeto Patrem non esse. Et post non multa expendens illud Ioannis s. emadis modiam Pat/ν habet vitam is semetipso, ita quoque Filio dedit, vatum habere in semetia ipsis; subditi Nam ex hae voce dedit inicut sese Patrem non esse ; ex ipso autem dicto ita Diti semitittidinem, proprietatemque cum Pa

tre significat . Ad IV. Deus est quidem solus,at non est s

litarius. Solus importat alterius Dei exclusonem; S hoc pacto Deus est solus. Solitarius vero dicit exclusionem Personae a &ita Deus non est solus. Verba praefata intelliguntur primo modo, non autem se cundo . Caeterum ipsemet Christus Joan. Io. dici tr Solias non Ilum; sed ego, qui mist me, Pater. Et in lege vestra seraptam est , qaia duorum hominum tesimonium veram aes i rio sum , qai tisimonium perhibeo de me ipso , ct tili monitim perhibet de me qui si me Paιer. Athanasius ad haec verba ita loquitur contra Gregales sabellii: Eata tibi daas personas,s nisi dicas vere duos esse,

eam bae loqaitur , non per martis testimonium verum existere ; id enim testimonatim confirmat , sed si non ab vino , sed a duobas pera

beatur .

Ad V. Utique unus est Deus Pater , & non est alius Pater;& hoe si explicare velimus

verba illa cum conjunctione copulati v Deus, S pater . Possumus tamen dicereis , unum esse Patrem Omnium , quatenus

Omnes sumus filii adoptivi ipsius; S si e

Patiem in hoc loco non intelligi de oporatione ad intra, sed de Operatione ad existra;& idem est dicere esse Patrem Omnium,ac esse omnium Creatorem . Et hoc pacto unas est Creator , S est Pater , Filius , &Spiritus sanetus ; quia creatio, quum sit operatio ad extra toti simul Trinitati conis

venit .

Ad VI. Pater dicitur unus cum ex luson

inanium Deorum , quin adorabant Geniates. Non vero dicitur unus cum excluso ne

Filii. Et ratio est ; quia in iisdem ver his

eodem modo Pater dieitur unus Deus,quo

Christus dicit ut unus Dominus; sed Christus non dicitur unus Dominus cum excluia sone Patris r ergo nec Pater dicitur unus Deus eum exclusione Filii,& Spiritus Sa

cti. Minor negari non potest ; quia est

dominum toti Trinitati convenit, adeoque

Patri, de Filio, & spiritui Sancto . Ad Uu. Verba illa Joannis exponi debent,

ut nos eadem cum Alphon scide Castro in Probatione X l. exposuimus, & ita exposita faciunt potius pro nobis, quam contra nos. Verum adhiberi pariter potest responso , quam alibi dedimus; scilicet Pa iatrem vocari Deum solum, & verum , ad exclusonem Deorum , qui non sunt nec

soli, nec veri. Ita Athanasius Orat. . sontis Arianos: uapropter eum Pater satis Deus,

o verus, appeιlatur, non ad exauctoralisnem

e)us appellatur, qui dictit Ego sum veritas ;sed ad demol tionem eorum , qui ex natura

tales non sunt, qualis est Pater,s PMris Veriabum; neque veri Dii sunt .

Ad VIII. dieitur , quod in Scripturis sanctis

Deus Abraham aperte opponitur Filio, ut est homo, non vero ut est Verbum. Deus

enim Abraham dicitur , quod glorificavit Filium suum , in quantum scilicet erat

humana carne indutus, non vero pr ut

erat Verbum , altera scilicet Trinitatis Persona. Hoc probatur; quia Deus Ahi ham illum Filium glorificavit, per quem novissime loquutus est nobis; ut ait Apostolus eodem loco , sed non loquutus est

nubis

58쪽

De existentia, M. 39

nobis per Filium . ut est Verbum, de se- unitum, hoc est per Christum: ergo Chriis eunda Trinitatis Persona, sed per Filium, stum, ut est homo, gloriacavit. prout est verbum cum humana earn

DISSERTATIO CIX

De existentia Trinitatis Personarum, ex sicci siue definitionisus, Patrum traditiove, ct

theologicarum rationum momentis.

Robatur I. ex Coneiliis. Conci-Hyri z ιium Aqui Iesen se , celebratum iam AE ann. 38i., cui praesuit S. Ambrosius, Mediolanensis Epist pus, sub Damasci Papa,fie Gr

Imperatore. Scimus controversiam

de hoc Coneilio esse, quam itinuit Bait; attamen ex libro Synodico , quem latine reddidit Puppus , cte Argentorati editus

est ana. I6oI., Se denuo Lutetiae Parisi xum ann. 266 . constat, vere hoc Concilium fuisse coactum contra duos Arian Episcopos. Palladium, te Secundianum,dein ea Personarum Trinitatem agnovi iis omnes, di proclamasse. Cartaginense ann. at . , de fuerunt in eo Episcopi 42 I.; ut asserit Dominicus a Ss. Trinitate in M.

Utat. tbeolog. t. s. par 2. lib. q. sect. II. c. r. At apud Baii, caetero lique, hunc numerum non inuenimus. Celebratum Gunt

tempore Zephyrini Papae , ut se oppone. rea Concilio Africano , coacto eodem anno ab Agrippino, Cartaginensi Spiscopo, in quo Rebaptizantium error Ermatus fuerat. Raptismi occasione de Personarum quoque Trinit te actum est; ut remur. Cartaginense ann. 396. . quod ordine est Il. . quan vis vulgo inscribatur III. illi praesuit Aurelius Cartaginensii 4 Episcopus, sub pontineatu Siticii.Bail asserit fuisse celebratum ann. 397. In hoc Concilio expressa invenitur rirsonarum divinarum mentio, quum in cωςm statuatur, ut asse rit S. fulgentius lib. 2. ad Monituum c. 2. Omne cauolibe Maorificentia , s sacrificiis utaris , obsequium, Patri, o Filio, e Spiritui sancto, hac est s a Trinitati, ab Melesia Calbolica pariteν exbiberi. Toleta num I. pari vino Personarum Trinitatem eum noνendςcim Episcopis agnovit, ει in assertione Fidei, in dem Concilio edita, publicavit. Legitur enim ibit Credimas in

uuam verum Deum . Patrem stinnipotentem ,

cta sunt in eoelo, ct in terra, umem Deum, uitam esse divina substantia Trinitatem . P trem autem non es Filium ipsum , sed habere Filiam, qui Pater non sit. Filium non esse Patrem, sed Filium Dei de Patris esse natura.

spiritum qMqae esse Parallelum , qui nec Pater si se, nec Filius, sed a Patre , Fili que procedens. Celebratum est hoc Covei. lium ann. oo. contra Priscillianistas a Patrono, Toletano Episeopo, sub Anast sio Papa, Ac Honorio , de Arcadio, Imperatoribus , liti licone Consule , sub die septimo idus septembris; Baii teste, quem in omnibus consulere, utpote exactum, dc veridicum, non omittimus . Subdit Dominicus a SS.Trinitate Concilium Patisiense sub Pelagio I. ann. 67. Concilium Pariseiise sub pelagio I.ait Bait, .lebratum fuisse circa annum s sy.suit convocatum propter caussam Saphoraei,Pariis siensis Episcopi; praesedit, Sapandus, Areis latensis Episcopus, sub Childeberto Rege; sed in eo nulla Trinitatis Personarum est mentio. Nec pariter est in altero Parisiensi Concilio, quod dicitur III. de fuit conia vocatum tempore Ioannis Papae Hl. contra Sacrilegos, ct ambitiosos, circa ann.3s . Addit idem Dominicus Concilium Aurelianense, quod celebratum dicit anno sequenti, hoc est 368. sub Ioanne Ill.Sed nec pariter hoc Concilium apud Bail potuimus invenire . lnvenimus Bracharense I., quod Dominicus a M. Trinitate omitistit , celebratum sub Theodomiro , Suςvorum Rege , ann. 36y. tempore Ioannis Papae lil. contra Priscillianillan io cap. i. sic legimus i si quia Patrem , s D tium, o

Spiritum Sanctum, non cautietur ι res Perseo

uasu eius subit intia . ω virtutis , ae potestatis, sicat eatholica , ct apostoliea Getesia Misset, sed unam tantum , s solitariam dicit esse Per Ionam. itaut ipse sit Patre, qui Filius .

59쪽

Dissertatio C IX.

ballias, re nisi ianvi , dixereat, anathema sit. Et in cap. 2. Si vis extra sanctam Tri nitatem alia i nescio qua Divinitatis nomina introducit, dicens, quod ipsa αυinitas sis Trinitas , sicut Gnostici, Priscissimos, ἐμ

Additur Conei sum Toletanum IR , anno 6 r. dicit Dominicus, ann. 63 I. asserit Bait, celebratum; tempore Honorii papae I. in quo septuaginta Episcopi intersu runt . In eju1 cap. I. legitur Consessio Fidei , in qua se dicitur i Secundum enim di

vinas Scripturas, doctrinam, quam a Saninctis Patribus accepimus , Patrem, re Hlium, o Spiritum Sanctum, unius Deitatis, atque substantia e sitemur, in Perisnarum diversi

late Trinitatem eradentes, in Divinitate anitatem praedicantes,nec Personas e fundimus,

nec substantias separamus. Concilium T

letanum UI. ann. 6 8. secundum Dominicum, ann. 6 8. iuxta Baii, coadunatum, tempore Honorii Papae l. , in cu us captiatu IO l. legimust Credimus,m pro lemur sacratisinam omnipotentissimam Trinitatem , Patrem, Er Filium , o Spiritum Sanctum . unum Deum solum , non solitarium , uniuiessentia, virtutis, potestatis, majestatis,um que natura , discretam inseparabiliter Pers nis , indiscretam essentialiter substantia De

tatis , creatrieem omnium creasurarum se.

Concilium Toletanum X l. habitum juxta

Dominicum ann.66o. Iuxta ruit ann.67s. in cuius Expositione Fidei haec legunturionfitemur, o crevimus sanctam, a Ique in .

Dbιlem Trinitatem , Patrem, oe Hlium, σSpiritum Sanctum , unum Deum natur liter esse , unius substantia , unius nMura . unius quoque maiestatis, atque variat/s. Et Patrem quidem non genitum , non ereatum , sed inge uitum profitemur. Ipse enim a nullo originem

ducit , ex quo ct Filius natiυitatem, re Spia ritus Sanctus processonem accepit me. Con cilium Toletanum xl l . ann. 67 . ex D minico, ex Bail vero ann. TI P. coaetum, circa tempora Agathonis Papae, vel Leonis Papae II. Et in eo famissimae Trinit

iis fit expressa consessio in Symbolo, quod

in eodem inseritur.

Citat insuper Dominicus a M. Trinitate Concilium V Vormatiense , quod asserit celebratum ann. 86o. Apud Bail unum Concilium V Vormati ense legimus, quod dicit habitum ann. 8 . sed nulla in hoc

sit Trinitatis Personarum mentio, quum tantum tradat fuisse convocatum in caunia Hermanni Coloniensis , Α de Iearii, Hamburteo iis, Episcoporum, de Bremen si Ecclesia cautondentium. In vetaimu men apud Battaglini Concilium or-matiense, habitum ann. 868 , ut dicit, de in eo afferit fuisse recitatum Symbolum , continens confessionem Omnium articu lorum , in generalibus Gonciliis .detinit

rum, ac declarato rumine d nans haerest omnes dissentientes ab itidem . Haec Pecuriliaria Concilia a praesito Diam nicta GItan tur ; modo adducimus generalia , qvic ab

eodem quoque adducuntur.

Concilium Ephesinum I. quod est generale

III., celebratum ann. 43 I. sub Coelestino Papa , in caula Neliorii ; Continetur in ipso explicatio mysterii incarnationis,& in ea expressa est mentio Trim latis Per. sonarum. Concilium Chalcedonenis, quod est generale IV. habitum an ii. so. sub Leone I. contra Eutychen,& Dioscorum. In eo fuit lectum Symbolum Nicaeuum, defuit ab omnibus Patribus receptum, de a clamatum ; ut patet in definitione quarti Concilii, in qua sic legituri Et pollea Ma et o Nicaeno Symbolo , & centum atque quinquaginta Sanetorum Patrum decreto

lecto, intulerunt i Satis igitur ad perfectam vera pietatis cognitionem, re confirmationemo, sapienter conceptum, re salutare illud dia vina gratia Symboliam . De Patre enim , evFιlto , re Spiνιι a Sancta, a Mutam continet

doctrinam se. Concilium Coni antinopo. Iitanum II. quod est generale U. ann., s eundum Dominicum a SS. Tram rate , FO . secundum Bait ann. 333. coadunatum sub Vigilio Papa, Iuttiniano Imperatiare In Anathematismis sic legimus c. I. Sι qais non confitetur Patris, Fuιi , ' Spiritus Sancti . unam naturam , he substantiam. σ

consubstantialem , tinam Deitatem in tribui subsistentiis, sis Personis, adorandam, latisanatbemam . Unus enim Deus , Pater , ex quo omnia ἔ unus Dominus Iesus , per quem omnia; ct unus Spiritus Sanctas, in quo omnia . Concilium Constantinopolitanum II l. quod est generale UI., ann. 6TO.Juxta Dominicum , I xta autem Balt ann. 68 I.

convocatum sub Docio Papa, ac celebratum sub Agathone , & terminatum sub

Leone II. contra Monothelitas, tempore Constantini Pogonati Imperatoris; tu cu. Ius Aetione Io. & II. expressa habetur

Trinitatis Personarum consessio, a Patribus Concilii facta. Concilium Nicaenum ΙΙ., quod est generale VIIo ann. 78Ο. M. Dum cci die tum celebratum , a Mil vcro ann. 787. sub Hadriano I., ct Imper-tore Constantino IV., ac trene, ejus Ma .rς , contra Iconomachos, ct tempore

60쪽

De existentia, &c.

etiam Caroli magni , occidentis Impera toris ; in cujus Concilii definitione fidei

haec legimus r Credimus in unxm Deum Pa trem omnipotentem , creatorem erit, ev ter

se , visibiliam omium , ct invisibilium: Ea in unum Dominum Iesum Christum , filium

Dei unigenitam , Deum de ma , tumen de lumine, Deum verum ex Deo verri genitum. non factum,consubstantialem Patri ante omnia

secula, per quem cuncta facta sunt.... Et in via ritum sanctum Dominum vivifieantem , qui ex Patre, Filiaque precedit,qur eum Patre, Filio simul adoratur , ct conglorificatur πλConcilium Constantinopolitanum IV., quod est generale VIII. habitum ann. 87 . per Dominicum, per Baii vero ann. 86'. inchoatum, de ann. 87o. absolutum , Hadriano II. Papa, de Basilio Imperatore, in caussa Photii , de Ignatii, pro Constantinopolitano Patriarchatu. Post canonςm

27. hujus Concilii legimus apud Bail i,, Postremo jusu Vicariorum senioris Ro-

mae prolatus est, de lectus terminus ut it . . li vocant din quo per modum epilogi conis linentur omnia, quae acta tunt in hae, , sancta Synodo. Primo ibi paucis expliri cantur mysteria sanctae Trinitatis, de D is minicae Incarnationis ri. Et haec sunt generalia Concilia in oriente celebrata; m do devenimus ad illa , quae in incident habita sunt. Concilium Lateranense I. generale IX. celeia bratum ann. II 22. sub Callixto II., letempore Henrici Imperatoris V. , ubi interfuerunt trecenti, de amplius Episcopi, innumeri pene Abbates, aliique multi. In

hoc Concilio statuitur, quod ingressus in Christianam Religionem in baptismosiae per fidem expressam mysteriorum Trivitatis ,

Dearnationis , ac Redemptionis humani generis per Christum . Concilium Lateranen

se IV. generale XII. habitum ann. I 2is. sub In noeentio Papa Ili., dc tempore Fri. derici, Regis Germaniae , 6t postea imis Peratoris, contra haereses Albigensium, &Almarici, de errores Abbatis Ioachimi. Ejus decretum habetur in corpore ruris c. r. de summa Trinitate, de fide catholicat

Firmiter credimus, o simpliciter confitemur, quod um s solas est verus Deus, aeternus , simmensus, omnipoιens, incommutabilia , inineo rebensibilis, ct in abitis, Pater , σFilius, ct Spiritus Sanctus. Pater a nullo , Filius autem a solo Patre , ac Spiritus Samctus ab utroque pariter, absque initio semper,s sine . Pater generans, Filius nascens , ct Spiritus Sanctus procedens ; consubstantiales,

ct coaequales σe. Concilium Viennenseo; PARII.

quod est generale XU coactum ann: Ir 1 1.

sub Clemente Papa V., de tempore Hen rici Imperatoris , contra haereses Perri Ioannis, Beguardorum , Se Beguinarum . In ejus decreto de summa Trinitate, de fide Catholica , quod resertur Clement. r. sub eodem titu Io, haec legimus a. Fidei ea tholiea fundamento, praeter quod, teste φαβοω , nemo potest aliud ponere , firmiteν in in

harentes; aperte eum sincta matre Eeclesiae eonfitemur Unigenitum Dei Fιlium in his omnibus , in quibus Deus Pater existit, una cum Patre aeternaliteν subsistentem, partes nostra natara simul unitas cte. Concilium

Florentinum , quod est generale pariter , ann.r 39. habitum sub Eugenio IU. eon. tra errores Graecorum in praesentia Ioannis Paleologi, Constantinopolitant Imperatoris ; in deereto Eugenii expressa habetur mentio Trinitatis Personarum. Coninei lium Lateranense V .coactum ann. I F I I. sub Iulio II., determinatum ann. I I 8. sub Leone X. in Orationibus antea recit

tis , de in gratiarum actionibus in fine decantatis , manifestissimam Trinitatis Per.

sonarum consessionem exhibuit . Demum Concilium Tridentinum , inceptum ann. Is s. , 6c absolutum ann. Is sa. sub Pio IV. non semel, nec bis, Trinitatem Perinsonarum apertissime confitetur.

II. probatur ex Patribus Graecis . Auctor Constitutionum Apostolicarum, quae Clementis Romani nomine ornatae circum- serentur , lib. 6. c. II. Confitemur unum Deum , unius Filii Patrem, oe non plurium; unius Paraelati per Christum aliorum ordianum effectorem . Auctor pariter Epistolae ad Philippense quae s. Ignatii martiris no in

men gerit i unus Deus Pater , non duo, neque tres. Ums qui est , nec alius est praeter ipsum , solus, o vertis. Unus oe est Filius

Herbum Deus. Unus oe Paractetur. Non iraque tres Patres, neque tres Filii , neque tres Paracleti; sed unus Pater , unus Filius, s unus Spiritus Sanctus . . uare σ Dominus mittens Apostolos ad docendum omnes gentes , praecepit illis , ut baptizarent in nomine Patris , s Filii, ct S ritus Sancti;

non in unum trinominem , neque in tres i

ereatos, sed in tres ejusdem bonoris. Auctor

quoque libri de divinis nominibus , qui

S. Dionysio Areopagitae tribuitur, c. r. v eirca in omni bas ferme sanctis libris ad-νtimas Divinitatem sancte praedicari, ut singularem quidem, atque anicam, ob simplicitatem, atque unitatem excellentis illius inis Δυidui , ex quo veluti vivifiea υirtute in nnum evadimus, dividuisque nostris alteris tuti-

SEARCH

MENU NAVIGATION