Aeschinis in Ctesiphontem oratio.

161쪽

συ δ' ουδεν προειδὼς των μελλόντων εσεσθαι πρὶν καλλιερησαι τους στρατιωτας ἐξέπεμψας, πότερον στεφανου

σθαί σε δει επὶ ταῖς της πόλεως ἀτυχίαις η υπερωρίσθαι; 132 Tι γάρ τοι των ἀπροσδοκήτων ἐφ ημῶν ου γεγονεν;

5 0υ γὰρ βι0ν γε ημεῖς ἀνθρώπινον βεβιώκαμεν, ἀλλ' εις

Περσῶν βασιλευς, ὁ τὸν Αθω διορυξας, ὁ τον Ἐλλησποντον ζευξας, ο γην και et δωρ τους Ἐλληνας αιτῶν, ὁ τολμῶν εν ταις επιστολαῖς γράφειν ὁτι δεσπότης ἐστιν άπάν- 16 των ἀνθρώπων ἀφ' ηλιου ἀνιόντος μέχρι δυομένου, νυνου περὶ του κυριος ετέρων εἰναι διαγωνίζεται ἀλλ' ηδη

περὶ της του σώματος σωτηρίας; και τους αυτους ορῶ

μεν της τε δόξης ταυτης καὶ της επὶ τον Πέρσην ἡγεμ0133 νιας , ξιωμένους , οῖ και το ιερὸν ηλευθέρωσαν ; Θηβαι

2 πότερα A. 4 τί γάρ τοι elli, τοιγάρτοι τί X. των ἀνελπίστων καὶ ἀπροσδ. B. 5 ἀπανθρωπιον th. 6 τοις μεθ' ημὰς Cob., τοις μεθ' ημ. εσομένοις lilli, τοις μ. η. εσόμενοι e, τοις EGO μένοις μεθ' ημ. B. των μεν a. 7 ἄθων h. 10 ηλίου δυομ. A 11 ετίρων om. B. 14 το ιερον Ah, το εν Βελφοις ιερον B. μεν δυο εγκων 'Aθηναιοι, Tu δε τρίτη ου γενομένων καλῶς των ιερῶν συμβάλλοντες ὴττη-

9132. τί γάρ τοιJ Schol. : καταδρομη μετὰ πνευμάτων πολλῶν. Contentione et amplificatione orationis auditorum animos in iracundiam inducere Studet. Hac arte uti solent oratores eum criminibus in adVersarium COH- gestis aut confirmatis in rei magnitudine et indignitate insistere ad animos moVendos et inpe endos adconmodatum Videtur.

εις παραδοξολογίανJ Nam vita

quidem humana magnae fortunae varietati obnoxia est, nOStrae Rutem aetatis memoria posteriS p Ortentosa et incredibilis videbitur. Aθω Haec res iam dudum tamquam in proVerbium Venerat,ef. Isocr. 4, 89: ου πρότερον ἐ

ηνάγκασεν δ πάντ ες θρυλουσιν, ἄστε τρο στρατοπίδω πλευ-

σαι μεν διὰ τῆς ἡπείρου, πε- ζευσαι δε διὰ τῆς θαλάττης, τον μεν 'Eλλήσποντον ζευξας, toν δ' 'υθω διορυξας. Qua de

re ioculariter iudicat Iuvenal. 10, 173: creditur olim velificatus Athos et quidquid Graecia mendax audet in historia, constratum classibus isdem suppositumque rotis solidum mare. De re ipSacf. Herod. VII 33-37. τῆς του σώματος σωτηρίας Oratio ista habita videtur Ol. 112, 3 - 330 a. Chr. mense fere Augusto. Ae tamen rex Persarum Iulio iam mense Hecatom-baeone) ex insidiis interemptus fuerat. Cuius rei nuntius, eum causa haec Athenis disceptabatur, nondum in Graeciam perlatu' erat. Cf. A. Schaefer III 205, 2.

ξιωμένουςJ Ad Philippum quidem conmuni Graecorum concilio quod Corinthum convenerat ista dignitas delata fuerat, Alexander vero idem concilium ConVocarere HSRVerat, cf. A. Schaefer III133.

nes 585 I 397 Sp.): τὰ μέντοι δεινὰ τὰ συμβεβηκότα τισὶν Ουδει κεφαλαιωδῶς εκ τίθεσθαι ' η

162쪽

δε, Θηβαι, πόλις ἀστυγείτων, μεθ' ημεραν μίαν εκ μεσης της Ἐλλάδος ἀνηρπασται, εἰ καὶ δικαίως, περὶ των ὀλωνουκ ορθῶς βουλευσάμενοι, ἀλλα την γε θε0βλάβειαν καιτην ἀφρ0συνην Ουκ ἀνθρωπίνως ἀλλα δαιμονίως κτησά

μενοι. Λακεδαιμόνιοι δ' οι ταλαίπωροι, προσαψάμενοι 5

1 Θηβαι om. a. ἀστυγειτόνων elli, cf. Din. I 24. 3 νεοβλαβ. elli. 4 χρησάμενοι n. γὰρ αθρόα τουτων δηλωσις εκπληξιν εχει μὰλλον των ἀκονόντων αυτὰ η ἔλεον των πεπον-θθότων. Quam ad rem adhibuisse

Apsini I 358) orator videtur

σχετλιασμον και επανάληψιν,

quam figuram idem rhetor I 406)διπλασιασμόν scf. Herodian. defig. III 97 Sp. III 99), Demetae. de siloc. 9 267 ἀναδίπλωσιν appellavit. Quam figuram optime descripsit Cornific. IV 38 cum sic

Statuit: vehementer auditorem Conmovet eiusdem redintegratio verbi et volnus maius officit in Contrario cauSae, quasi aliquod telum Saepius perveniat in eandem partem corporis. Ceterum rhetores veteres bene animadverterunt, Aeschinem non tam admiserieordiam animos audientium excitare quam religione et timore

περὶ των ολωνJ BremiuS eX-plicaverat: quamquam parum Graeciae saluti con Sulerent; Post Leuctricam enim pugnam nimium sibi arrogarant

Thobant. Sod nihil Aeschines de

Graeciae Salute, Verum tRntUmmodo de Thebanorum civitatis CRuS' et Salute disserit. Et περὶ των ὀλων cum nihil aliud significet nisi de summa republica, hoc loco interpretari licet: cum de Summa republica Thebani parum conmoda et iusta consilia cepiSSent, merito et iure ad interitum ruebRnt.

θεοβλάβειανJ Explicatur hoc

verbum adiecto deinceps καὶ τηναΤροσυνην : Summam enim indicat dementiam. Θεοὶ βλά-πet ειν φρένας ἀνθρωπων dicuntur, eum mentes hominum occaecant, quo minus recta et Salutaria perspiciant et in agendo Sequantur, Contraque, Cum SutSSe conmodis prospicere Opinentur, ipsi in perniciem Se praecipitent. Sententia est: non humana stultitia laborasse Thebanos, sed divinitus vaecordiam iis inflictam fuisse. Bremi. Cf. 117. προσαψάμενοιJ Cum Lacedaemoniis ab Amphictyonum Senatu

Ob Occupatam Cadmeam multa quingentorum, cum autem hane Solvere recuSassent, mille talentorum inposita esset, facile ut consilia sua cum PhoeensibuS conmunicarent adducebantur, cf.Diod.

XVI 24: πρωτον μεν ὁ Φιλόμη λος παρελθ'ὼν εἰς την Σπάρτηνεν ἀπορρητοις διελέχθη τω βα-

λει των Λακεδαιμονίων Mρχιδάμφ, ὁτι κοινὰς ο ἀγων εστιναίτω περὶ του ποιησαι τὰς κρίσεις των 'Aμφικτυόνων ἀκυρους' - εδήλωσεν ουν αυτω διότι τους Βελφους καταλαβέσθω διέγνωκε και της προστασίας εὰν εγκρα-

της γένηται, τα δόγματα τωνυμφικτυόνων ἀκυρωσει. ὁ δ' 'Αρχίδαμος αποδεεάμενος τον λόγον φανερῶς μεν κατὰ το πα-0ὀν ουκ εφησε βοηθησειν, λάθρα δε πάντα συμπράξειν χορηγῶν και χρηματα και μισθοφόρους. Acceptis deinde ab rege

XV talentis mercenariorumque manu haud parva conparata Philomelus e vestigio Delphicum tem-Ρlum occupavit. Idemque Diodorus de eodem Archidamo XVI 63: ἀνης κατὰ μεν την στρατηγγίαν και τον ἄλλον βίον επαινουμενος, κατὰ δε την προς Φωκεῖς συμμαχίαν μόνην βλαύ- πημουμενος ως μάλιστ' αἰτιος γεγονώς et ης των Βελφῶν κατα-

163쪽

ΚΑΤΑ ΚΤΗΣΙΦΩΝΤΟΣ.

μόνον τουτων των πραγμάτων ἐξ ἀρχης περὶ την τουιερου κατάληψιν , 0ι των Ἐλληνων ποτε ἀξιουντες η γεμόνες εἶναι, νυν ομηρευσοντες καὶ της συμφορὰς ἐπίδειξιν ποιησόμενοι μέλλουσιν ως 'Aλεξανδρον ἀναπέμπε -

5 σθαι, τουτο πεισόμενοι καὶ αυτοι και η πατρὶς ο τι αν

ἐκείνω δόξη, καὶ εν τli του κρατουντος και προηδικημέ 134 νου μετριότητι κριθησόμεν0ι. η θ' ημετερα πόλις, ηκοινὴ καταφυγὴ των Ἐλλήνων, προς ἐν ἀφικνουντο πρότερον εκ τῆς Ἐλλάδ0ς αἱ πρεσβεῖαι, κατὰ πόλεις εκαστοι 16 παρ' ημῶν τὴν σωτηρίαν ευρησόμενοι, νυν ουκέτι περὶ τῆς των Ελλήνων ηγεμονίας αγωνίζεται ἀλλ' hδη περιτου τῆς πατρίδος ἐδάφους. και ταυθ' , μιν συμβεβηκενεξ ὀτου Λημ0σθένης εις τὴν πολιτείαν παρελήλυθεν. ευ1 περὶ τὴν του ιερου καταλ. del. Dobr. 3 ὁμηρευντας Phot. LeX., ομηρευοντας Harp. 7 κριθήσονet αι B. . 10 υμῶν A. 12 Ῥμῖν B. 13 εἰς elth, προς X. παρελήλυθεν h, προεληλ. el, προσεληλ. Bh, ef var. 143. 154. λήψεως. Inde apparet quo iure Dobreus verba ista περὶ τὴν του

ιερου κατάληψιν eicere et eXcer Pere Voluerit.

politana Lacedaemonii quinquaginta viros nobilissimos obsidum loco ad Alexandrum in Asiam mittere coacti sunt, ei. Diod. XVII 73: o μεν ουν Ἀντίπατρος ομ ρους ελαβε τους επιφανε- στατους των Σπαρτιατῶν πεντήκοντα, οι δε Λακεδαιμόνιοι πρέσβεις. εξέπεμψαν εις τὴν υσίαν, αξιουντες αυτοῖς δουναι

συγγνώμην επὶ τοῖς , γνοημένοις. Schaefer III 196. Antipha nes apud Athen. 681 c: ουκ εφυσων οι Λάκωνες ώς απόρθητοί ποτε, νυν δ ομηρευουG' εχοντες πορθφυρους κεκρυφάλους;

g 134. περὶ του τῆς πατρίδος εδάφουςJ Nam illud semper Demo Sthenes contenderat aut Philippum aut Ale1 andrum et agrum Atticum devastare et urbem diruere VoluisSe, cf. Dem. 8, 39:

τὴ πολει Φίλιππος πολεμεῖ ' καὶ τὴν εἰρήνην λέλυκεν καὶ κακόνους 'ἐν εστι καὶ εχθρος ἶλητὴ πολει καὶ τ- τῆς πόλεως εδάφει. Eiusd. 26, 11: των περὶ ιρώνειαν ἀτυχημάτων τοῖς Ελλησι γενομένων καὶ τῆς πόλεως υπερ αυτῶν των ε δάφωνεις κίνδυνον μέγιστον καΤακε κλεισμενης.

εις τὴν πολιτείαν παρελήλυ- θεν Graecum est προσελθεῖν τω δήμω, προς τον δῆμον, εις τον δῆμον, προς το πολιτευε- σθαι, τῆ πολιτεία, προς τὴν πολιτείαν προσιέναι s* 217), προς τὴν πόλιν, προς τα κοινά, τοῖς κοινοῖς. At contra παρελθεῖνεις τὴν πολιτείαν Significat: furtim in reip. administrationem se insinuare, cf. RitSehi opus c. I

pius pronuntiavit AeSchines, cf. g 57. 188. 226. 253. Conferre iuvat Aristol. Rhet. II 24: ἄλλος τόπος των φαινομενων εν- θυμημάτων) παρὰ το αναίτιονώς αἴτιον, οἱον τὸ ἄμα ὴ μετὰ

TOυτο γεγονέναι ' τὸ γὰρ μετὰ τουτο ώς διὰ τουτο λαμβάνουσι, καὶ μάλιστα οι εν ταῖς πολιτείαις, οἷον ώς ο Uημάδης τὴν

Βημοσθενους πολιτείαν πάντων των κακῶν αιτίαν ' μετ' εκείνην

γαρ συνεβη ὁ πόλεμος. Egregie

164쪽

χεσθαι. λέξω δὲ κἀγὼ τὰ ἔπη ' διὰ τ0υτο γὰρ οἶμαι ημῆς 135

τὰς των ποιητῶν γνώμας ἐκμανθάνειν, ῖν' ἄνδρες οντες 5αυταῖς χρώμεθα.

πολλάκι δη ξυμπασα πόλις κακ0υ ἀνδρος ἀπηυρα,ῖς κεν ἀλιτραίνn καὶ ἀτάσθαλα μητιάαται. τοίσιν δ' ουρανόθεν μέγ' επήγαγε πημα μ0νίων , λοιμὸν ὁμου καὶ λιμῖν , ἀπ0φθινυθουσι δὲ λαοί 10

η των γε στρατὀν ευ ρυν ἀπώλεσεν η ο γε τειχ0ς , η νέας εν πόντω ἀποτίνυται ευ ρυοπα Ζευς. εὰν περιελόντες τ0υ ποιητ0υ το μέτρ0ν τὰς γνώμας ἐξε- 136

4 γαρ a. ημῆς W, ημ. παῖδας οντας Agmn, παῖδας ἔντας ημὰς a. 7 δε n. . 8 ῖς μεν n. ἀλιταίνη eh. μηχανάα- ται B. 9 με f επηγαγε πημα h, μέγα πημα ἔδωκε A, μέγα

πημα δῶκε B. 10 λοιμόν . . λιμὸν eli, λιμόν . . λοιμόν Bl. 11 τον γε gn, o γε A. O Om. a. 12 νεας R, νηας X. εν ae, ενι X. ἀποτίνυται M, τείνηται Α, τίνυται B. 13 εὰν δε B. do hac ro disputavit L. Spengel, Vorth. Κte Siph. 70., g 135. ημῶς . . εκ μανθάνειν Plato Protag. 325 e: οὐ δε διδάσκαλοι τουτων τ' Ἀπιμελουν- ται, και επειδὰν αυ γράμματαμάθωσι καὶ μέλλωσι συνήσειν τὰ γεγραμμένα, ωσπερ τοτε Την

φωνην, παρατιθεασιν αυτοῖς επιτων βάθρων ἀναγιγνώσκειν ποιητῶν. αγαθῶν ποιηματα και εκ- μανθάνειν αναγκάζουσιν, ενοἶς πολλαι μεν νουθετησεις ἔνεισι, πολλαι δε διεξοδοι και ἔπαινοι καὶ ἔγκωμια παλαιῶν αν-

δρῶν αγαθῶν, D'. ὁ παῖς ζη-

λων μιμηται και ορέγηται τοιουτος γενέσθαι. Omnium maxime Homeri nimirum carmina

in scholis tractabantur, deinde praeter Hesiodum eum alii lyricitum Simonides et TheogniS, Cf. Isocr. II 43. Welcher Theogn. s. 72. πολλάκι δη:J Versus isti sunt Hesiod. Opp. et Dier. 240 247, OmisSis uv. 244-245, qua de re sic iudicavit Goetiling: Aeschinem hos duos versus omisisse mirum non est, ridiculum enim fuisset pro sua sententia versus illos addere. Nee vero in Omnibus codd. istos versus fuisse Proclus ex Plutarcho refert, ef Schoem. praef. 31. ΑeSchineS Rutem vv. 240 - 241 otiam II 158 protulit, eandemque fere locutionem usurpavit I 153: σκέψασθε

δε τὰς γνώμας ας ἀποφαίνεται

ἀπηυρα Hoc verbum non modo bonos sed etiam malos fruetus reportare ex aliquo significare, i. e. multa mala ab aliquo perpeti, demonStrRVerunt Blomfield ad Aesch. Pers. 942 ot Butimanti Lexit. Ι 82. μητιάαταιJ Sive hoc sive μηχανάαται legas, paenultima longa utique subiunctivi modi est: nam pro μηχανάεται dicebatur μηχανάαται, contra μηχανάαται pro μηχανάηται. Hanc Aristarchi rationem confirmavit Goetiling de Ace. 98.ς 136. εὰν περιελόντεςJ For

tasse scribendum eSt: τουτωνεὰν περιελόντες του ποιητου TO

μέτρον τὰς γνώμας ἐξετάζητε.

165쪽

τάζητε, οἶμαι υμῖν δόξειν ου ποιήματα υσιόδου εἶναι, ἀλλα χρησμὸν εις την Λημοσθένους πολιτείαν και γὰρ

ναυτικὴ καὶ πεζὴ στρατιὰ καὶ πόλεις ἄρδην εἰσὶν ἀνηρ

πασμεναι εκ τῆς τουτου πολιτείας.

137 'Aλλ' o ἐμαι ου τε Φρυνωνδας ουτε ρυβατος οἴτ' ἄλλος ουδεὶς πώποτε των πάλαι πονηρῶν τοιοsτος μάγος και γόης ἐγενετο, ος, ῶ γη και θεοὶ καὶ δαίμονες και ἄνθρωποι ὁσοι βουλεσθε ἀκουειν τἀληθῆ, τολμῶ λέγειν βλεπων εις τα πρόσωπα τα et μετερα, ώς ἄρα Θηβαιοι την

rybatus propter insignem nequitiam et pravitatem in proverbium abierant, cf. Suid. et Harp., Dem. 18, 24. Et Eurybati famam ad

ultimam graecae linguae memo' Tiam esse Servatam, apparet eX novo hoc et recenti nomine υ-

68. II 283). ἀγαπήσαις ἄν, ειεντυχοις Κυρυβάτω καὶ Φρυνώνδα και ἀνολοφυραι ' αν ποθῶν τὴν των ενθάδε ἀνθρωπων πονηριαν. ISOcr. 18, 57. Schol. Aesch. hoc fragmentum AriStoi

Et Eurybatus quidem Lydus, Phrynondas Atheniensis fuisse perhibetur Schol.). μάγοςJ Quo sensu hoc nomen

translatum sit, patet ex Luc. Demon. 23: εαυτὰν) μάγον εἶναι και επωδὰς εχ ειν ισχυρὰς ώς υπ' αυτῶν ἄπαντας ἀναπειθειν και παρέχειν αυτῶ οπόσα βουλεται. Cf. Hor. Ep. II 1, 213. Atque γόητες sunt cum ceteri incantatores tum qui magieis artibus utuntur. Inde etiam Phryn.Αrab. Behk. Anecd. I 31: γόης ἀττικώτερον του μάγος. καὶ γοητεία. Dem. 18, 276 conqueritur

Aeschinem se calumniari tamquam δεινον και γόητα και GO-φιστὴν και τὰ τοιαυτ' ὀνομάζων.ὼ γη καὶ θ εοι J Propria est

haec invocatio deorum cum aliorum Seriptorum tum Demosthenis. Et declaratur quidem hac precatione dicentis conmotio quaedam et indignatio. Tellurem autem cur potissimum veteres in ista sormula cum ceteris dis consociaverint et copulaverint, hoc nusquam adhue enodatum et eX-plicatum video. Daemone S Rutem a dis ipsis diversi videbantur. Nam eum deorum notiones in animis impressae et eorum Teligiones caerimoniarum iure discriptae e SSent, daemonum ΠΟ-titia incerta set obscura in animis hominum latebat. Quare eos deos, quorum Vis et natura incognita esset, daemonaS appellare malebant. Ita Socrates ae-eusatuS est quod και α δαιμόνια introduxisset certis ae veteribus dis quodammodo loco suo demotis et depulSiS.ου διὰ τον καιρόνJ Haec crimina attigit Dem. 18, 212: καίτοι τοσαυτη γ' υπερβολῆ συκο- ταντιας ουτος κέχρηται, ἄστ

ει μεν τι των δεόντων επράχθη, τον καιρον Ουκ εμέ φησιν αἴτιον γεγενῆσθαι, των ο ώς τέρως συμβάντων απάντων εμε καιτην εμὴν τυχην αἰτίαν εἶναι. Atque de legatione Demosthenis Vide quae exposuit A. Sohaeser

166쪽

ραν δόξαν, ἀλλα διὰ τὰς Λημοσθενους δημηγορίας. καί- 138

τοι πολλὰς μεν πρότερον πρεσβείας επρεσβευσαν εις Θη βας οι μάλιστα οἰκείως ἐκείνοις διακείμενοι πρῶτος μεν

Θρασυβ0υλος ὁ Κολλυτευς , ἀνηρ εν Θηβαις πιστευθεὶς 5ουδεὶς πάλιν Θράσων ο Ἐρχιευς, πρόξεν0ς ὼν Θηβαλις, Λεωδάμας ὁ Ἀχαρνευς, ουχ ηττον υημοσθενους 139 λέγειν δυνάμενος ἀλλ' εμ0ιγε καὶ ἡδίων, Ἀρχεδημ0ς ὁ Πηληξ, και δυνατὸς εἰπεῖν και π0λλὰ κεκινδυνευκὼς εντρ π 0λιτεία διὰ Θηβαίους, υριστοφῶν ὁ 'Aζηνιεὐς, πλεῖ- id

στον χρόνον την του βοιωτιάζειν υπομείνας αιτίαν, Πυρ

ρανδρος ὁ Ἀναφλυστιος, oς δει καὶ νυν ζρ. ἀλλ' δμως

os δεὶς πω ποτε αὐτους εδυνηθη προτρέψασθαι εις τηνυ μετεραν φιλίαν. το δ' αιτιον οἰδα μεν, λεγειν δ' οὐδεν

κολυττευς B. 6 ἀρχιευς ae, ἀρυερευς lli. 7 ειτα λεωδάμας e. 8 post ὴ δίων A: ρητωρ καὶ ουτος. 9 καὶ ante δυν. Om. n. εἰπεῖν ος n, εἰπεῖν ώς agm. 10 'Αριστ. Behli., δημαγωγος 'Αριστ.C. 11 πυρανδρος kl. II 520 sqq. Thebanos non magiSDemosthenis vi dicendi, quam periculi instantis magnitudine ad

societatem coactOS esse negari non pote St. Nos vero hanc di ficultatem disceptare non POSSU'mus, quia, quid consilii tum Philippus agitaverit, in ObSeuro e St. Nam illud quidem eX eventu Te rum apparet nee Philippum nec AleXandrum unquam in Atticam invadere clarissimamque urbem delere in animo habuisse. Ad altiora Philippus enitebatur: Thebanis in societatem adsumptis Athenienses ad pacem et con Ordiam et ad conmunionem belli Persici movere voluisse ridetur.

9 138. Θρασυβουλος ὁ Κολλυ-

τευς J A. Schaefer I 128 - 130. De reliquis viris ibid. 127. ΛεωδαμαςJ Cf. I 1l1. 69. Dem. 20, 146. Schaeser Ι 130. I ita se X orati. 840b de Aeschine): α- κροατης δε γενόμενος ώς μέν τινες λέγουσιν Ἱσοκράτους καὶ Πλάτωνος, ῶς δε Καικίλιος Λεωδάμαντος, qua de re cf. A. Seline- for I 230. g 139. 'ΑριστοφῶνJ A. Sohaefer I 126. Dem. 18, 162: ουκ απὸ τῆς εμαυτοῖ γνώμης μόνον ταῖ-τα συμφέρειν υπολαμβάνων, ἀλλ εἰδὼς Αριστοφῶντα καὶ πήλιν Ευ βουλον πάντα τον χρόνον βουλομένους πρῆξαι ταυτην etην φιλίαν i. e. την προς Θηβαίους), καὶ περὶ etων ἄλλων

πολλάκις αντιλέγοντας τοῖθ'ομογνωμονοῶντας αεί.

ΠυρρανδροςJ Dignitatem et

gravitatem huius viri habemus eXpressam Ι 84.

εἰπεῖν, επειδὴ ἀεὶ μηδίζουσιν ἐφιλιππίζουσιν. Accuratius hane causam descripsit Dem. 18, 161. 18: πρῶτον μεν υμεῖς Ουτω διέκεισθε, ἁστε Φωκέας μὲν βούλεσθαι σωθῆνm, ω βαίοις δόttos ν ὰν ἐφησθῆναι παθοῖσιν,οοκ ἀλόγως αυτοῖς οργιζομενοι οἷς γὰρ ετ τυχήκεσαν εν Λευκ- τροις, ου μετρίως ἐκέχρηντο. Aeschines igitur et o ἀναίσθητον Thebanorum καὶ το υβριστικόν in causa fuisse eXistimat, ne amicitia et societas Atheniensium

167쪽

140 dε0μαι διὰ τὰς ατυχίας αυτῶν. ἀλλ' οἰμαι ἐπειθη Φίλιππος ἀφελόμενος Νίκαιαν Θετταλοῖς παρεθωκε, καὶ τον πόλεμον ἰὸν πρότερ0ν ἐξήλασεν εκ της χώρας της Βοιωτῶν , τουτον πάλιν τον αυτὸν πόλεμ0ν επηγαγε ὁιὰ της 5 Φωκίδος επ αυτὰς τὰς Θήβας, καὶ το τελευταῖον Ἐλάτειαν καταλαβὼν εχαράκωσε καὶ φρουρὰν εἰσήγαγεν, ἐν- ταῶθ' ῆδη, επει το δεινον αυτῶν ῆπτετ0, μετεπέμψαντο

των Βοιωτ Μ. 4 et ον αττὴν πόλι deest in Mead. Tayl01 i. ac Thebanorum fieret. Cf. Spen-get, Verth. Κtesiph. 11. 9 140. ωκαιανJ Stepti. ByZ. 474: τῶν Επικνημιδίων Λοκρῶν. Strabo illud oppidum in vicinitate Thermopylarum conlocatum fuisse auctor est IX p. 428: Nίκαια μεν επὶ θάλατταν Λοκρῶν προς ταῖς Θερμοπυλαις εστὶ*0ουριον εντὰς τῶν στενῶν . Cf. Aesch..II 132. 138. Phil.

τοῖς Θετταλοις) τους τυράννους sξέβαλλε καὶ πάλιν ωκαιαν καιμαγνησίαν εδίδου, προσδοκῶν

την καθεστῶσαν νυν δεκαδαρχίαν ε σεσθαι παρ' αυτοις; Dem.

XI 5: υποπτευεται δε υπό Θηβαίων Mκαιαν μεν φρουρὰ κατ- ἐχων. Urbem igitur opportune tu Thermopylis sitam cum ab Phalae eo accepisset, Philippus Thessalis potius quam Thebanis permisit, ut praesidio inposito ipse ibi aditum et fauces Graeciae obsideret et custodiret. Praesidium autem anno demum 342 a. Chr. inposuerat, cf. A. Sohaefer II 402. Inde nimirum suspiciones et timores Thebano

λινJ Eandem prorsus correlationis figuram latini quoque Scriptores effinxerunt, veluti Cic. Phil. XIV 8: Dolabellae ferum et inmane facinus, quod nulla barbaria posset agnoscere, id Suo Consilio factum esse testatur. Qua de re cf. Naegelsbach Stil. 9 156, 1. Nullum vero mihi exemplum nee

grae eum nee latinum Oecurrit, ubi nomen ad Sententiam demonstrativam et relativam simul pertinens semel ante relativum enuntiatum expressum denuo in demonstrativo membro repeteretur.

Et pugnat Sane rationi. Namnb - - ac idem valet quod a bH-c , non a so c) a. Quare apparet

aut rhetorica quadam vi elatum Aeschinem τον αυτὸν πόλεμον denuo extulis Se , ut deinceps επ'αυτὰς τὰς Θηβας tamquam Similo simili vel contrarium contrario responderet, aut vitium sub-eSSe. Vulgarem correlationis formam Servavit Aeschines I 134:τους δ ηδη γεγονότας, ετ' οἶς

προσήκει σεμνυνεσθαι την πο-

λιν, εὰν κάλλει και Αρα διενεγκόντες εκπλήξωσί τινας, τούτους ως εοικεν Αισχίνη πεισθέντες ἀτιμώσετε. Cf. I 29.

bani enim consilia Sua cum Amphissensibus conmuniCRVerRnt.

μεγίστη τῶν ενταυθα πόλεων και επικαιριωτάτη διὰ τό επι-

κεῖσθαι τοῖς στενοῖς και τον

εχοντα ταύτην ἔχειν τὰς εἰσβολὰς τὰς εις την Φωκίδα και et ην

Βοιωτίαν.

μετεπέμψαντοJ Nuntium certe de adventu Philippi ac de Elateae munitione Athenas misisse Thebani videntur, cf. A. Sehae for II 516. Cuius autem factionis opera Athenas nuntius ille perlatus est, ea certe iam tum Atheniensium opem et auxilium exSpectabat.

168쪽

'Aθηναίους, καὶ et μεῖς εξήλθετε καὶ εἰσήειτε εἰς τὰς Θήβας εν τ0ῖς 0πλ0ις διεσκευασόμενοι, καὶ οι πεζοὶ καὶ οι ἱππεις, πρὶν περὶ συμμαχίας μίαν μόνην συλλαβὴν γράψαι Aημοσθένην. ο δ' εισάγων ὴν et μῆς εις τὰς Θήβας 14i καιρὸς καὶ φόβος και χρεία συμμαχίας ἀλλ' ου Λημοσθέ- 5νης, επεὶ περί γε ταυτας τὰς πράξεις τρία τα πάντων μεγιστα Aημοσθένης εἰς et μῆς ἐξημάρτηκε, πρῶτον μεν ὁτι Φιλίππου τω μεν ὀνόματι πολεμουντος υμῖν, τω δ' εργω

εν τοῖς οπλοις διεσκευασμένοιJ Alterum utrum SuperURCR-neum e St, cf. Dom. Phil. III 73:ου πρότερον ετόλμησεν ουδεὶς τοιουτου κακου προσιόντος ρῆξαι φωνην, πριν διασκευασώμενοι προς τὰ τείχη προσήεσανοι πολέμιοι. Erat autem hoc verbum apud classicos Scriptores admodum rarum. Apud Xenoph. invenitur semel Heli. IV 2, 19: ἀντιπαρήγγειλαν ἄπαντας διασκευάζεσθαι ώς εις μάχην) eodem fere sensu quo alibi παρασκευάζεσθαι. Et Thucyd. IV 38 semel: διεσκευάζοντο ώς ἐς πλουν, ceteris locis παρασκευάζεσθαι in eadem formula dicit. Quocirca nihil mirum si grammaticus quidam εν τοῖς οπλοις explicandi CauSR ΠeScio an ex Dem. 18, 227 adscripsit. Nec tamen inprobabilis videtur contraria ratio, quin verbum illud in frequenti posteriorum usu fuit.

πριν περὶ συμμαχίας Certe

Eleusina profectus erat exercitus foedere Thebano nondum leto, sed celeritatem quidem ipsam illius expeditionis suaSerat Demo- Sthenes, cf. 18, 227: τί ουν φημὶ δεῖν; πρῶτον μεν τον παρόνταεπανεῖναι φόβον, εἶτα μεταθέσθαι και φοβεῖσθαι πάντας υπερ

ΘηβαίωW πολυ γὰρ των δεινῶνεισιν ημῶν εγγυτέρω, καὶ προτέροις αυτοῖς εστὶν ὁ κίνδυνος ἔπειτ ἐξελθόντας 'Eλευσῖνάδε

τους εν ηλικία καὶ τους ιππίας δεῖξαι πῶσιν υμὰς αυτους εν τοῖς οπλοις δντας. Nee Vero antea Athenienses in Thebanorum agrum ingressi sunt quam foedus rite ictum e S Set.

mae partis explicatio conplectitur g 141 usque ad g 144, denique g 145 transiit ad alteram criminum partem. Nam primum erimen cum non unum aut simplex esset', ipsum in plures partes Sub divisum est, quarum una enuntiatur φ 142 πρῶτον μεν), alterag 143 δευτερον δέ). Primum igitur obiectavit Aeschines adver- Sario Suo, societatem illam in unius Thebanorum civitatis con- modum institutam e SSe. Nam primum nullis certis condicionibus factis Boeotiam esse obiectam Thebanorum arbitrio, deindo belli Sumptuum duabus partibus solis Atheniensibus inpositis maritimum quidem inperium utrisque

factum conmune, terreStre autem dolo et fraude totum ad Theba-nOS esse delatum.

εω ὀνόματι πολεμουντος Immo eX quo tempore pax Philocratea sublata erat, magis erat Philippus in bello cum Atheniensibus quam eum Thebanis. Illa Demosthenis fraus erat, quod Orationibus cottidie iactabat, Philippum non tam principatum totius Graeciae appetere, ut recte dicit Diod. 16, 84: εφιλοτιμεῖτο καὶ τους 'Aθηναίους καταπληξάμενος ἀδήριτον εχειν την η' γεμονίαν της Ελλάδος, sed libertatem urbis tollere atque etiam urbem infestissimam delere ac funditus diruere Velle, es. Dem. VIII 39-45. 61.

169쪽

πολυ μὰλλ0ν μισουντ0ς Θηβαίους, ως αυτὰ τὰ πράγματα δεδηλωκε, καὶ τί δει τὰ πλείω λεγειν; ταυτα μεν τὰ τηλικαυτα το μεγεθος ἀπεκρύψατο, πρ0σποιησάμενος δεμελλειν την συμμαχίαν γενησεσθαι ου διὰ τους καιροὐς 142 αλλὰ διὰ τὰς αυτου πρεσβείας πρῶτον μεν συνεπεισε τον δημ0ν μηκέτι βουλευεσθαι επὶ τίσι δεῖ ποιεῖσθαι την συμμαχίαν , ἀλλ' αγαπῶν μόνον εἰ γίγνεται, τουτο δεπρολαβὼν εκδοτον μεν την Βοιωτίαν ἄπασαν εποίησε Θηβαίοις, γράψας εν τῶ ψηφίσματι, εάν τις αφιστηται πόλις 1ο απὸ Θηβαίων, βοηθεῖν 'Ἀθηναίους Βοιωτοῖς τοις εν Θή-

αυτὰ τὰ πράγμ ατα δεδηλωκεJIntellegit eam rationem, qua Philippus post pugnam Chaeronensem Thebanos et Athenienses tractaverit, mitis in hos, SeVerus in illos. Bremi. απεκρυ'ρατοJ Quasi vero clandestina tum consilia Philippus ad principes Athenisensium detulisseti An Aeschines quid consilii Philippus tum agitaret aeceperat γPhocion quidem bellum et arma diSSUaSerat, cf. A. Schae fer II 526. g 142. επὶ τίσι δει ποιησα- σθαιJ Si quidem Demosthenes

Atheniensium salutem et Vitam in summum discrimen veniSSe pu-tRVerit, nemo certe existat qui eum reprehendat, quod Thebanorum voluntatibus, ut Summam Suae reipublicae servaret, multum concesserit et condonaverit.

Hoc quidem magni est animi et prudentiae civilis documentum. Dem. 18. 178: επειδὰν δ' ελθωσιν οι πρέσβεις εις Θηβας, πῶς χρησασθ'αι τω πράγματι

παραινῶ ; μη δεῖσbαι Θηβαίων μηδεν. αισχρος γὰρ ὁ καιρός), ἀλλ' 1παγγέλλεσθαι βοηθησειν,αν κελευωσιν, ώς εκείνων μενοντων εν τοις ἐσχάτοις, ημῶν δ. ἄμεινον η 'κεινοι το μέλλον προορωμένων κτλ.αγαπῶν μόνον Quamquam frequens est formula αγαπῶν εἰ εάν), cf. Benseter ad Isocr. Areos.

F. Hermanu Abhandiung. 179 sq.; nusquam tamen adhuc mihi occurrit αγαπῶν μόνον εἶ. Quodsi adverbium μόνον Verum Sincerumque, non interpolatione ortum est, id eum verbo αγαπῶν coniungendum esse manifestum est. Qua in coniunctione similium notionum inest tautologia quaedam, velut in illo πρῶτον ἄρχομαι ete.

τουτο προλαβώνJ Hoc cum artibus Suis perfecisset, cf. g 21 et Franke ad Dem. Ol. II 9. ἔκδοτον την Βοιωτίαν Ut Lacedaemonii Laeoniae sic Thebani

ex antiquissimis temporibu SBoeotorum agro inperitare studebant. Cui inperio multae civitates ut

Plataeensium Semper repugnR-bant.

gutiam Aeschines traducit Demosthenieam. Nam si foedus ita Verbis conciperetur, SpeciosiuS videbatur et quo facilius Veteres Atheniensium Simultates mitigarentur, quibus minus Boeoti quam Thebani odio et irae esSent. An Significabat Demosthenes, Thebanorum civitatem totius Boeotiae caput et es Se et haberi y Aesch.

II 119: εγὼ παρὰ Φιλίππω μενων ηξίωσα, προς δ' υριὰς ηκων ἀπηγγελλον οτι τὰς Θηβας Βοιωτίαν δίκαιον ηγοίμην ειναι καιμη την Βοιωτίαν Θήβας, ubi cs

170쪽

σοντας, ἀλλ' ου μῆλλον εφ' οἱς κακῶς ἐπεπόνθεσαν ἀγανακτήσοντας ' δευτερον δε τῶν εἰς τ0ν πόλεμον ἀναλωμά- 143των τὰ μεν δυο μέρη et μῖν ἀνέθηκεν , 0ὶς ησαν ἀπωτερωοι κίνδυνοι, το δε τρίτον μερος Θηβαίοις, δωροδοκῶν εφ'εκάστοις τούτων, καὶ την ηγεμονίαν την μεν κατὰ θάλατταν εποίησε κοινην, το δ' ἀνάλωμα ἴδιον υ μετερ0ν , την

κατὰ γην, εἰ μη δεῖ ληρεῖν, ἄρδην φερων ἀνέ κε Θη- λὰ

βαλις, ῶστε παρὰ τον γενόμενον πόλεμ0ν μη κυριον γε νεσθαι Στρατοκλεα τον υ μετερον στρατηγον β0υλευσα σθαι περὶ της τῶν στρατιωτῶν σωτηρίας. και ταυτ' ουκ 144

εγὼ μεν κατηγορῶ ετεροι δε παραλείπουσιν, αλλὰ κἀγὼ

ώς τους κτλ. J De aestus. ab Sol. cf. 189. Frolib. Lys. vol. II 143. ἐργω κακῶς πάσχοντας Scit. Demosthenis lege qua Thebanorum arbitrio quodammodo iure subiecti

viderentur.

g 143. τα δυο μέρη Huius rei testis est Dem. ipse 18, 297-298: εἰ δε λέγεις η τὰ προς Θηβαίους δίκαια η τὰ προς Βυζαντίους η τὰ προς Evβοέας, η περὶ τῶν ισων

νυνὶ διαλέγη, πρῶτον μεν αγνοεις οτι καὶ πρότερον τῶν υπὲρ τῶν Ελλη νων εκείνων ἀγωνισαμένων τριηρων, τριακοσίων ού- σῶν τῶν πασων, τὰς διακοσίας η πόλις παρέσχετο, τοῖς θεοῖς εχουσα χάριν, εἰ κοινου κινδυ- νου τοῖς Ἐλλησι περιστάντος αυτη διπλάσια τῶν ἄλλων εις

βουλόμεθ α αλλ' ἶσα δοίη τὰ πράγμα εδει δέχεσθαι. ὁ γαρ

παρ' ημῶν ἀπελαυνομένους προσδεξόμενος και χρηματα

ἰδιον υ μέτερονJ Dem. 55, 8:τ0 μεν γὰρ χωρίον ὁμολογεῖται

και παρ' αυτῶν τούτων η μέτε- 4 πεπόνθεσαν B.

441. Priscian. XVII g 126. εἰ μη δεῖ ληρεῖνJ Inde apparet

Specie quidem summam inperii conmunem fuiSSe, re autem Sum mam potestatem ad Thebnuos delatam esse. Videtur igitur Atheniensium dux, ut Sociorum eXercitus unius potius ingenio quam multorum consiliis regeretur, multis vinculis constrictus fuisse. Cf. A. Schaefer II 523 sq. ΣτρατοκλεαJ Hune conmemorat etiam Polyaen. IV 2, 2: Φίλιππος εν Xαιρωνεία παρατασσόμενος 'Aθηναίοις εἶξας ενέκλινε. Στρατηγὸς 'Aθηναίων Στρατοκλης εκβοησας , , 0ν χρὴ

ἀποστηναι προσκειμένους, εως ῖν τοὐς πολεμίους κατακλείσω μεν εἰς Μακεδονίαν ' ' Osκ ανῆκε διώκων. Φίλιππος εἰπὼν , , οὐκεπίστανται νικῶν Aθηναῖοι - ἐπιπόδα ἀνεχώρει. μετ' ὀλίγον ὐπερδεξιων τόπων λαβόμενος, ἀναστρέψας εὐρώστως εμβαλλει

τοῖς 'Aθηναίοις, και λαμπρῶς ἀγωνισάμενος ἐνίκησεν. Praeterea duces Atheniensium conmemorantur Lysicles et Chares. A. Seliae fer II 532.