장음표시 사용
181쪽
157 κία καὶ το βασιλικον χρυσων' ἀλλ' επειδη τοῖς σώμασινου παρεγενεσθε, ἀλλα ταῖς γε διανοίαις ἀποβλεψατ' αυ- τῶν εἰς τὰς συμφ0ρὰς, καὶ νομίσαθ' ορῆν άλισκ0μένγὶν την πόλιν, τειχῶν κατασκαφὰς , εμπρησεις οικιῶν, ἀγο 5 μένας γυναικας και παιδας εις δουλείαν , πρεσβυτας αν- θρώπους, πρεσβυτιδας γυναῖκας, ὀψε μεταμανθάνοντας την ελευθερίαν, κλαιοντας , ικετευοντας υμῆς, ὀργιζομε νους οὐ τοῖς τιμωρουμενοις ἀλλα τοῖς τουτων αἰτίοις, επισκηπτοντας μηδενὶ τρόπω τον της Ἐλλάδος ἀλιτήριον 10 στεφανουν, ἀλλὰ καὶ τον δαίμονα και την τυχην την συμ 158 παρακολουθουσαν τῶ ἀνθρώπω φυλάξασθαι. Ου τε πόλις
ουτ' ιδιώτης os δεὶς πώποτε καλῶς ἀπήλλαξε Λημοσθένει συμβ0υλω χρησάμεν0ς. υμεῖς δ', se ἄνδρες Αθηναῖ0ι,
ουκ αἰσχυνεσθε εἰ ἐπι μεν τους πορθμεας τους εις Σα
4 οἴκων Theon II 6 4, idemque ad J. ιερὰ συλώμενα. H ου τε
πόλις 'V, ου τε γὰρ πόλις A, ου τε πόλις γὰρ IJ. 12 ιδιώτqς W, ἀτηρ ἰδ. A, ἰδ. ἀνηρ B. τὸ βασιλικον χρυσίον Cf. 239.
Plut. Dem. 20: ὁ Περσῶν βασι - λευς επεμψε τοις σατράπαις επὶ θάλασσαν γράμματα, χρηματα Dημοσθενει διδόναι κελευωνκαι προσεχειν εκείνω μάλιστα των Ἐλληνων, ώς περισπάσαι
δυναμενω και κατασχεῖν ταῖς Ἐλληνικαῖς ταραχαις τὴν Μακεροδόνα. Tαυτα μεν ουν υστερον
εφωρασεν 'Aλέξανδρος εν Σάρδεσιν επιστολάς τινας ἀνευρωντου Βημοσθενους καὶ γράμματα των βασιλεως στρατηγῶν δη
descriptionem et veteres artium scriptores et Romanos OratoreSinmitatos esSe non mirum. Per partes enim tin persequitur OCulisque subicit Thebanorum miSerias et calamitates, ut rudis etiam ac durus Rnimus conmoveri et
misericordia perfundi debeat. Bremi. Muretus Var. Leci. VIII10 nullum subiectionis exemplum pulchrius reperiri posse putabat. Idemque eonparavit Cic. leg. Rgr.
II 53 maximeque Philipp. XI 7.
Cf. ad g 153. VetereS grammatici animadverterunt Aeschinem ipSum ante oculos habuisse Hom.
I 593 - 594: ἄνδρας μεν κτείνουσι, πόλιν δέ et 8 πυρ ἀμαθυ- νει, τέκνα δέ τ' ἄλλοι ἄγουσι βαθυζώνους τε γυναῖκας. δαίμονα - του χηνJ Cf. g 135.
Pem. 18, 270. Nee tamen Sol nατυχηματα Sed etiam ἀδικηματα Demostheni ille obieetare solet. Quare Ver8utius loquitur Dem. 275: Aισχίνης τοίνυν τοσουτον
Verbum eum udVerbio coniunctum
de exitu dieitur, quae ad finem fuerit sors. καλῶς ἀπαλλάττειν pro Spern fortuna di se edere, αἰσχρῶς ἀπαλλάττειν tur pem exitum habere. Bremi. πορθμέας Legem istam cognoscimus ex hoc loco, quae fastile fidem meretur, quoniRm nRutas Athenis Salamina vehentes cuncta quae curSum in tetim propinquum locum periculosum fu-cere poterant novisse et evitare
182쪽
εν τῶ πόρω πλοῖον ἀνατρέψu, τουτω μη εξεῖναι πάλιν πορθμεῖ γενεσθαι, ῖνα μηδεὶς αυτοσχεδιάζn εις τὰ των Ἐλληνων σώματα, τον δε την Ἐλλάδα καὶ την πόλιν ἄρ
1-εάν W, ε θεσθε ἄν o, εάν X. 5 ἀνατετροφότα amni, ἀναet ετραφότα elig, cf. Andoc. I 131. εάσατε Din. ἀπευθυνειν Α, απευθ'. h, επευθ' B. 10 Lacunam primu&animadvertit ReiSke. oportebat, cum distantia locorum
αυτοσχεδιάζηJ Nomen ex quolio e verbum derivatur est σχεδία i. e. παυς ἀκαταοκευαστος, απόξυλων μόνον ἀπερίττως συντεθειμενη, Schol. Eur. Hee. 113. Hinc σχεδιάζειν tropice et de
verbis dicitur, quae temere et subito effunduntur, et de factis, quae neglegenter et inconsulto conficiuntur. ConpOSitum αυτοσχεδιάζειν neglegentiae et temeritatis vim auget ludibrii notione admixta. ἀνατετροφόταJ Hanc formam unice Veram, ἀνατετραφότα autem librariis relinquendam eSSedemonstravit L. Dindors in Thes. Graec. Eademque varietas est I
g 159-167: De quarto temporis spatio quo Demosthenes in
republica valebat. Haec crimina, quia ad accuSationem Parum Pertinere viderentur, non perSequitur Aeschines accurate Sed Contumeliae et Suspicionis causa breviter conplectitur.
Chaeronensis nuntio adlato cum omneS Paene metu ne PaVOre metuerent, ne eum victore exercitu
Philippus accedere et urbem ip-Sam Vel per vim oppugnare Vel obsidione claudere properaret, lex est perlata, ut qui in tanto discrimine aut ipse patriam deseruisset aut uxorem liberosque deportasset, proditionis nomine apud Areopagum necuSaretur, CLLyc. Leocr. 53: ετι δε ο δημος ε ψηφίσατο ενόχους εἶναι τη προδοσία τους φευγοντας τον υ περτης πατρίδος κίνδυνον, ἀξίους ει ναι νομίζων της ε σχατης τιμωρίας. Cf. A. Schaefer III 10.
lio in urbem rediisset, aliquamdiu ibi conmorabatur, Cf. Dem.
18, 247: μετὰ την μάχην ευθυς ὁ δημος πρῶτον μεν περὶ Gωτηρίας της πόλεως τὰς εμὰς
γνώμας εχειροτόνει, καὶ πάνθ' ὁσα της τυλακης ενεκα επράττετο, ἡ διάταξις των φυλακῶν, αι τάφροι, τὰ εις τὰ τείχη χρηματα, διὰ τῶν εμῶν ψηφισμάτων εγίγνετο. 248: επειθ' αἴ-00υμενος σιτώνην . εκ πάντωνεμε εχειροτόνησεν ὁ δῆμος. Quare veri simile est, cum Demosthenes ad pecunias a Sociis Cogendas mitteretur, simul ei a populo frumenti coemendi munus iniunetum eSSe. A. Schaefer III 14. Boetine che 549, 4.
183쪽
ηρη προσλαβὼν et μῶν, καὶ τους ' Ελληνας ἐργυρ0λόγησε.
καταγαγ0υσης αυτον εἰς την πόλιν της ἀπροσδ0κήτου σωτηρίας τους μεν πρώτους χρόνους sπότρομος ην ανθ ρωπος, καὶ παριών ημιθνης επὶ το βημα εἰρην, φύλακα 5 υμας ἐκέλευε χειροτονεῖν υμεῖς ὁ ε κατὰ μεν τοῖς πρώ-τ0υς χρόν0υς - επὶ τα ψηφίσματα εἰῆτε το 2ύημοσθένους ἐπιγράφειν ὀνομα, ἀλλα Ναυσικλεῖ τοὐτο π90σετάτ- 160 τετε ' νυνὶ δ' ηδη καὶ στεφανos σθαι ἀξιοῖ. επειδη ὁ ετελεύτησ' ὁ μεν Φίλιππος, 'Aλεξανδρος δ' εις την ἀρ- 10 χην κατεστη, πάλιν αὐ τερατευόμενος ιερὰ μεν ιδρύσατο
νης limng γ). cf. Herodian. I 80. 5 εκελευε e, αυτον εκίλ. Bk,εκήλ. αυτόν M. κατὰ . . χρ. del. Taylor. 9 ετελευτησ' ὀ μενW, ετελευτησε μεν Ah, ετελεύτησε B. libris lacunam esse primus vidit Reiskius. Res tam manifesta eSt, ut argumentis conprobari non debeat. Bahio hic locus Sie Sue-plendus videtur ut inseratur ὁ ς τότ' ἀπέδρα, cf. 253. Μelius eandem lacunam explevit Schultet :δτι Uημ: ου την από στρατοπεδου μόνον τάξιν ελιπεν αλλὰ και την απὸ της πόλεως ἀπί- δρα γὰρ εκ της πόλεως τριηρη προσλαβὼν κτλ. Sed hoc volnus multo gravius est quam quod ingenio et coniectura Sanari possit. της ἀπροσδοκητου σωτηρίας Praeter Demadem etiam Aeschines et fortasse Phocion de pace legationem ad Philippum Susceperant, cf. 227. Inde Philippus Alexandrum filium cum amico Antipatro, qui pacem amicitiamque iungeret, Athenas misit. Iust. 9, 4. Quorum Opera mRXimeque Demadis studio pax est Conpo Sila, cf. A. Sehaeser III 25. Scienter hac de re iudicavit Polyb. V 10: Φίλιππος νικησας 'Aθηναίους την εν λαιρωνεία μάχην Ου τοσοῖτον ηνυσε διὰ των Ο πλων ο σον διὰ της επιεικείας και φιλανθρωπίας των τρόπων. τω μεν γὰρ πολεμω καὶ τοῖς ο-
πλοις αυτῶν μόνων περιεγενετο και κυριος κατέστη των ἀντιτα-
ξαμενων, τη δ' ευγνωμοσυνηκαι μετριότητι πάντας 'Aθηναίους ἄμα καὶ την πόλιν αυτῶν
τον θυμbν τοῖς πραττομἐνοις, αλλὰ μirρι τούτου πολεμῶν καιφιλονικῶν, ἐως του λαβεῖν α-
φορμὰς πρὸς ἀπόδειξιν της αv-τοὐ πραότητος και καλοκαγαθίας.
hoc pertineat, nescimus. Nimirum Demosthenes ad populum tulisse videtur, ut viri quidam constituerentur, qui ut PaelS eon diciones quae conveniSSent religiose observarentur operam darent. Cf. A. Schae fer, III 29.
ἐπιγράφεινJ Plut. Dem. 21: τόν μὲν ουν λόγον εiπεν o ZIημοσθένης, τοῖς δε ψηφίσμασιν οὐχ εαυτόν ἀλλ εν μέρει των φίλων ἔκαστον επέγραφεν ἐξοιωνιζόμενος τόν χιον δαίμονα
και την τύχην, ἔως αὐθις ανεθάρρησε Φιλίππου τελευτησαντος. Do Nausicle Demostheni tum amicissimo es. Westermanu ad Dem. cor. 9 114. Idemque antea aesicitia et familiaritate cum Aeschine coniunctus fuerat, cf. II
plicant μηδὲν αληθὲς μηδ' ἡγιὲς λέγων, δολιευόμενος, ψευδόμενος, hic de habitu externo, de voltu et gestu dicitur eius qui Superbe, alii quae aut dixerunt aut egerunt,
184쪽
despicatur et deridet. πάλιν αυest familiaris Atticis parallelismus. Conponunt adeo tripleX αυδις αὐ πάλιν, ut Soph. Oed. Col. 1420, Phil. 952, cf. Ellendi. Lex. Soph. Bremi. Proprie Significat τερατεύεσθαι portenta loqui vel portentosa loqui, cf. Aristoph. Ran. 834, deinde mentiri et calumniari, cf. II 98 cum Hesy . IV
οιν δ' η μιν ἀνίσταται τελευταῖος Αρμοσθένης τερατευσάμενος ωσπεο εἴωθε τω Ggηαατε καὶ τρίη ας την κεΦαλqν κτλ. Unde apparet Verbum illud etiam ad ridiculam et portentosam RetiOnsem designandam adhiberi. ιερὰ ἱδρυσατοJ Statuam Coro natam cum arn fortuSSe poni iussit tamquam tyrannicidae, ut Harmodii et Aristogitonis exemplo Sancte coleretur. Nam ut τρόπαια στῆσαί τινος scf. 156) sic εἰκονα Geth σαι, Dρυσθαί τινος et similia pro τινί. Bremi. Plui. Dem. 22: και μετ' Oυ πολυ παρ- ησαν οι τον Φιλίππου θάνατον Kπαγγέλλοντες ' ευθὴς οὐν ε θυον ευαγγέλια και στεφανουνεψηφίσαντο Παυσδενίαν. Phoe.
16: Φιλίππου δ' αποθανόντος ευαγγέλια θύειν τον δημον Ουκεῖα i. e. dissuadebat ' και γὰρ ἀγεννὲς εἶναι επιχαίρειν και et ηνεν ιρωνεία παραταξαμένην προς αυτους δυναμιν ενὶ σωματι μόνον ελάττω γενέσθαι. Cf. A. Schaefer III 83, 1. εις αιτίαν Notum est αιτίαν τiνος ἔχειν vel υπέχειν. Hanc ad similitudinem dicitur εἰς αιτίανευαγγελίων τινὰ καθιστάναι. Grammatici autem ut nomen illud explicarent, adScripserunt ευαγγελίων δ'υσι ας, alii duos genetivos ευαγγελίων et θυσίας copula in
τίαν ' Οιονεὶ κατηγορίαν, επειδὴ ἡ βουλὴ αναπεισθεῖσα πα0' αίτου ζθυσε θεοῖς, χάριν ομολογουσα υπὲρ του Φιλίππου θανάτου, ενεκα τούτου 'Aθηναίοις ἴστερον ἐπιστέλλων 'Aλέξανδρος οὐτως ἔγραψεν , ,Ἀλέξανδρος τω
ουκ ἐχρῆτο δεδιέναι γὰρ ἔλεγε μη διαβάλχοι αὐτὸν ποος τὴν μητέρα. Μαργίτην οὐν ανtὶ τοῖμαινόμενον, μωρόν, ἡ λωχον.
EuSt. ad Hona. I 552: απὸ τοῖμαργαίνειν, o ἐστι μωραίνειν. Hup. II 6, 25: και ταῖτα δοκεῖ
παντων α βελτερώτατος. Adludore mihi videtur Demosthenes ad Homeri Margiten, cf. Plat. Alc.
II 147 e: Dμηρος γάρ ἐστιν ὁ λέγων τὸν Μαργίτην πολλὰ μὲν
ἐπίστασθαι, κακῶς δέ φησι πάντα ἡ πίστατο. Nam quemadmodum hoc Homeri quod dieitur carmen Iliadis erat prava imitatio, sic Margites deforme Simulnerum Achillis videbatur. Quodsi Demosthenes Alexandrum Margite nappellabat, Sic sentiebat: Philippum quidem virum prudentissimum et fortissimum fuisse, at . Alexandriim hominem Somniantem tamquam pravam illius imaginem esse, ut Achilles admirabilis virtute fuerit, sic Margiten Alexandrum hominem insanum et ridiculum et inmaturum eSSe.
185쪽
τὰ σπλάγχνα φυλάττοντα. καὶ ταυτα λεγειν εφη Ουκ εἰκάζων, ἀλλ' ἀκρψῶς εἰδὼς οτι αῖματός εστιν η αρετη ώνία,
αυτὰς Ουκ εχων αἷμα καὶ θεωρῶν τον 'Aλεξανδρον ου κεκ της 'Aλεξάνδρου φυσεως ἀλλ' εκ της αυτου ἀναν- 161 δρίας. ηδη δ' ἐψηφισμενων Θετταλῶν επιστρατεύειν επὶ την υ μετεραν πόλιν, καὶ του νεανίσκου το πρῶτον παροξυνθέντος εικότως, επειδη περι Θηβας ην το στρατόπε δον, πρεσβευτης et φ' υμῶν χειρ0τονηθεὶς, ἀποδρὰς εκ μέσου του πιθαιρῶνος ηκεν υποστρεψας, ουτ' εν ειρήν si 10 ουτ' εν πολεμω χρήσιμον εαυτὸν παρεχων. καὶ το πάν-. 1 ταυτὶ A. 4 αυτου W, αυτου e, εαυτου X. 5 επε φη F. gh, επι φηφ. n. επι ψηφ. lna. 6 ημετέραν Ahg. 7 επεὶ g. 10 εαυτονὶ ως αυ et ον l. τα σπλάγχνα φυλάττοντα lScliol. ἀντὶ του ἀγαπῶντα εὰν ζη παρὰ το εν τοις σπλάγχνοις εἶναι ωσπερ την ζωην του ἀνθρωπου. - Sed Praestare Videtur eum pleriSque interpretari: eum exta victimarum in- Spicere, quod erat timidi ot superstitiosi. Bremi. Nam αιεπὶ των σπλάγχνων μορφαὶ καὶ ποιότητες προδηλουσιν ἀνθρω- ποις το μέλλ0ν. Plui. Qui autem timidus et anxius est, is nihil audet, sed ubique incertus fluctuat et Sacris inhiat, cf. Verg. IV 63:
pecudumque reclusis pectoribus inhians spirantia consulit extu. αῖματος Non qui deorum numina religiose veneretur et inploret, ad virtutis laudem et gloriam pervenire, Sed qui sanguinem effundere et mortem etiam obire audeat. Haec erat Demosthenis doctrina, quamVis ipse Sanguine et robore careret. igiliis videlicet et curis pallidus, Ut Aeschini autem videbatur, libidine et luxuria eXSRnguiS.
primum AleXander eum exercitu in Thessaliam perVenerat, OmneScivitates erectae erunt ad Μnee- donum inperium denuo nuipleeten dum : quare cum Alexander citato gradu in Graeciam contenderet, Thessali paratissimis animis Suum militem cum Mneedonibus
ConiunXerunt. Cf. A. Selinuser III 86. Iustin. XI 3: cupide haec Thessalis audientibus exemplo Pa tris dux univerSae gentis creatuSerat κοινω et ης Θετταλίας δόγματι Diod.). νεανίσκουJ Erat Alexander eo tempore quo haec accidebant sol. 110, 4 - 336 a. Chr.) viginti fere annorum; natuS enim est Ol. 106, 1.
σάμενος ηκεν εις την Βοιωτίαν και πλησίον της Καδμείας καταστρατοπεδευσας επέGrησε τον φόβον τη πόλει των ωqβαίων. Tanta celeritate et virtute regis perterriti legatos iam Athenienses nil eum miSerunt, in his De
υποστρέψας Plut . . Dem. 23: ρυβου δε μεγάλου τους Ἀθηναίους . περιεστῶτος ἀπεστάλημεν ὀ Uημοσθένης αιρεθεὶς μεθ' ετέρων πρεσβευet ης προς υλίξανδρον, δείσας δε την οργην ἐκ του Kιίαιρῶνος ὰνεχωρησSν ό-πίσω και την πρεσβείαν αῬ6κpν. AthenienSium quidem paene inersedilis mihi videtur inpudentia et stultitia, qui ad AleXandrum. ut 9Reem et veniam inpetrarent, eum hominem legatum miserint, qui modo stolidissimis conviciis et iram regis moverni et Graecorum pacem ContΠΓbnVe
186쪽
χρόνον εν τ si Aημοσθένους οικία ο τι δὲ πράττων, ἀμ-
1 μεν ουν m. 3 νυνὶ νυν B. προυδωκεν e. 4 πάρα - λοι B, παράλιοι A, cf. Herodian. I 123. 6 αριστείων h. ἀριστοφυλου l, ἀριστοφίλου elib. 8 εταιρῶν B. διαφερων d, διαφ. γενόμενος C. . 9 του δημ. gh. πράττων W, πασχων ηπράττων A, πράττων η πάσχων Β.ου προυδοτε Thebanorum urbe capta Alexander Athoniensibus ita bellum remiserat, ut Oratore Set duces, quorum consilio totiens rebellassent, sibi dederentur. Cf. Α. Schaefer III 127. Demadis et Phocionis legatione ira regis mitigata eSt. κριθηναι εν τω . . συνεδρίη i. e. in conventu Amphictyonum, ubi Thobanorum etiam causa diSceptabatur, cf. Dem. 18, 322: ουκεξαιτουμενος, ουκ εις ἀι τικτυ- ονας δίκας επαγόνΤων, ουκυ επροαγγελλομένων, ουχι τους καταράτους τουτους ῶσπερ θηρία ροι προσβαλλόντων, ουδαμῶς εγο
προδέδωκα την εις υμὰς ευρονοιαν. Cf. etiam Aeseli. g 254ot A. Schaeter III 198. Titimanu, Bund der Amphict. 129. φ 162. οι ΠάραλοιJ Phot. Lex. 587 Pors.): πάραλος καὶ σαλαμινία ' ταυτας τὰς τριηρεις εἱ-χον διὰ παντὸς προς τὰς επειγουσας υπηρεσίας εφ' αἶς καὶ
εχρῶντο δ' αυτοις, ει δέοι στρατηγον μεταπέμψασθαι κριθησόμενον ῶσπερ υλκιβιάδην 'δε Πάραλος και από τινος ηρωος
δε οἱ εμπλέοντες τη παράλω Πάραλοι, ως και παρ' Αισχίνη, οἷον ety σαλαμινία Σαλαμίνιοι. Harp. 145: οἱ δ' επιβεβηκότες αυτ si ς εκα λοὐντο Πάραλοι, Kὶ διὰ ταυτην την υπηρεσίαν δ' τε οβολους ελάμβανον και et ὁ
κοι ἔμενον. Pollux VIII 116:και Οἱ εκ της παράλου και της σαλαμινίας ναυται εκαλουντο οἱ
μεν οὐ πάραλοι μόνον ἀλλα και παραλῖται, οἱ δε σαλαμίνιοι. Cf. etiam Thuc. VIII 73. 74. Arrian.
φυγόν τινες 'Aθηναζε. Cf. A. Schaefer I 61. Harp. 34: υριστίω 'Τπερείδης κατὰ Uημο- σθενους ' ουτος Σάμιος μεν εστινη Πλαταιευς, ως Ῥίυλλός τη- σιν, εκ μειρακυλλίου δ' εταῖρος Uημοσθένους, επεμφθη δε υπ'αυτοῖ προς Ηφαιστίωνα ενεκα διαλλαγῶν, ως φησι μαρσυας ενε των περὶ Ἀλεξανδρον. A. Schaefer III 179. διαφέρωνJ Coniunctio ista Verborum διαφέρων γενόμενος nullis plane exemplis adhuc Conmendata est, cf. Xen. Heli. I .2, 2: διεσπαρμενους ἴντας των 'Aθηναίων τους ψιλους εδίωκον, Vel Diod. 17, 32: ουτος δ' ὼν ἀνδρείμ διαφερων. Cf. Breitenb. ad Heli. II l, 28. Sauppe in Ialin.
Annal. 1833 p. 390. Haeo eXempla omnia diversa sunt. Dicere enim saltem debuerat: διαφε-
187쪽
φίβολος ἡ αἰτία καὶ το πρῆγμα ουδαμῶς ευσχημ0ν εμοὶ λέγειν. 0υτος, ώς εγώ ακούω, , γνοημενος οστις ποτ'εστὶ καὶ πῶς βεβιωκὼς , τον 'Aλεξανδρον υποτρέχει και πλησιάζει εκείνω. διὰ τούτου γράμματα πεμψας ώς
S 'Aλεξανδρον ἄδειαν τινα ευρηται και καταλλαγὰς και πολ- 163 λην την κολακείαν πεποίηται. ἐκεῖθεν θεωρησατεομοιόν εστι το πρῆγμα τη αιτία. εἰ γάρ τοι οἴτως εφρόνει και πολεμικῶς εἶχεν ῶσπερ και φησι προς 'Aλεξανδρον τρεις αυτῶ καιροὶ κάλλιστοι παραγεγόνασιν , ῶν 10 ουδενι φαίνεται κεχρημενος. εὶς μεν ὁ πρῶτος, οτ' εις την' αρχην os πάλαι καθεστηκὼς υλεξανδρος ἀπαρασκεύων αυτῶ τῶν ιδίων ὁντων εἰς την υσίαν διεβη, ηκ'
1 εμοι γε th. 3 καὶ πῶς ποτ εστὶ βεβ. B. 4 πλησιάζων elli. 5 διαλλαγὰς B. 6 την ad i. Ah. θεωρησετε Α .
7 το Om. n. τοι A, τι B. Ουτως W, τουτων C. εφρόνει W, δημοσθένης εφρ. Ah, εφρ. δημ. B. 11 την Om. lli. Ob Om. n. ἀκατασκευων klli. rum conlocatio arguit ab Aeschine nihil profectum esse nisi participium πράττων, cuiuS eX-plicandi causa grammatici adscripserunt: πάσχων. Haec autem, quam illi Voluerunt, Sententia Solo verbo πράττων haud
εάν τις υμὰς θωπείαις υποδραμών κτλ. - adulationibus se claminSinuans, ut Solent qui hereditates callide venantur. Sie υποτρεχειν legitur de rep. 426c: καὶ χαρίζηται υποτρεχων. Similiter etiam υπερχεσθαι, υποδυ- εσο πιι, υποπιπτειν uSurpari docuerunt Schoem. Isae. 337 et BaehrPlut. Alc. 205. Sta libaum. Nae-
καταλλαγάς J i. e. irae et odii finem depositionem). Cum autem
hoc nomen non tam frequens eS-
set quam διαλλαγαί, grammatici
Veterem Scripturam emendare coe
perunt, es. Thom. Mag. 80: διηλλάγη δοκιμώτερον η κατηλλάγη. καὶ διαλλαγαὶ πληθυντικως, ου διαλλαγή ' το δε καταλλαγη εἰ καὶ ευρηται, ἀλλ' oυ δόκιμον. φ 163 τη αιτίαJ Dem. Androl. 22: πάμπολυ λοιδορία τε καὶαιτία κεχωρισμένον εστὶν ελεγ-
χου ' αἰτία μεν γάρ εστιν, ἀταν τις ψιλω χρησάμενος λόγω μηπαράσχηται πίστιν δεν λεγει, ε -
λεγχος δε, δταν ἄν αν εἴπη τις καὶ τἀλη θες ὁμου δείξη. Cic. P. Cael. 6: Sod aliud est male dicere aliud accusare. Accusatio crimen desiderat, rem ut definiat, hominem ut notet, argumento probet, teste confirmet. Maledictio autem nihil habet propositi praeter contumeliam, quae Sipetulantius iactatur, convicium, si facetius, urbanitRS nominutur. Dem. 18, 14: καὶ ὁπηνίκ' εφαίνετο ταυτα πεποιηκὼς, ἁμολο- γειτ αν η κατηγορία τοῖς ερρο
τοις υστ εὐον χρόνοις αἰτιας καὶ σκώμματα καὶ λοιδορίας συμφορησας υποκρίνεται. Aesch. ΙΙ4:την αἰτίαν βαρέως ηνεγκα, ο θ' υβριν καὶ παροινίαν εἰς γυναικαελευθεραν καὶ το γένος υλυνθίαν κατηγορει μου ' ησθην δ ὀτ αυτον επὶ της αἰτίας ὁντα ταυτης εξεβάλλετε. καιροὶ κάλλιστοι Insensum scilicet regi animum factis probandi,
non verbis. Bremi. ἀπαρασκευωνJ Nescio an ultera Vox ἀκατασκευων multo
188쪽
μαζε δ' ὁ των Περσῶν βασιλευς καὶ ναυσὶ και χρήμασι
καὶ πεζρὶ στρατια, ασμενος δ' αν υμῆς εις την συμμαχίαν προσεδεξατο δια τοὐς επιφερομενους αυτω κινδύνους. εἶπάς τινα ενταυθα λόγον, Aημόσθενες, η εγραῖράς τι
ψήφισμα - βουλει σε θῶ φοβηθηναι καὶ χρησασθαι τῶ 5 σαυτοὐ τρόπω; καίτ0ι ρητορικην δειλίαν δημόσιος καιρὸς Ουκ αναμένει. αλλ' επειδη πάσn τu δυνάμει Λαρεῖος 164 κατεβεβηκει, o δ' Ἀλέξανδρ0ς ὴν απειλημμένος εν Κιλικία πάντων ενδεης , ως ἔφησθα συ, α, τίκα μάλα δ' ἔμελλεν, ως ην ο παρὰ σου λόγος, συμπατηθήσεσθαι υ πο 10της Περσικης Ἀπου, την δὲ σην αηδίαν η πόλις οὐκεχώρει και τὰς ἐπιστολὰς ας ἐξηρτημένος εκ των δακτυ-
αυτου gam, αυτω l, ἐαυτου X. κω ἀπειλ. a. 9 δε μάλα Ah. aptior videbitur de turbato Ordine rerum domeSticarum, cum contra ἀπαρασκεύων defectum significet copiarum, quRS parataS
ternorum. Idem est quod AleXander ipse apud Lue. dial. mori. XII sic exprimit: τεταραγμενην αὐχην κατεσχεν. De re cf. Diod. XVII 2. Bremi. Nee Vero Aeschines Attali et Parmenionis traiectionem in animo habet - nam illo tempore Demosthenes nihil praetermiserat quin bellum concitaret - sed ipsius Alexandri in Asiam transitum, Ol. 111, 2 334 a. Chr. O υκ αναμεν ειJ Dem. IV 37: Οιδε των πραὶ μάτων ου μενουσι καιροὶ την η μετεραν βραδυτ6τα καὶ ειρωνείαν. I lata 3I, 48: non exspectare belli tempora moraSet dilationes inperatorum. Adiectivum snetoρικος mihi in Demosthenis orationibus nusquam occurrit, apud Aeschinem hoc uno IOCO, SaepiuS apud Platonem et
ως ἐλησθ' iaρτίως restituendum videtur Frankio Lecti. 449.
8 καταβεβηκει gel. ἐν κιλι- 10 εμελλεν e, ημελλεν X. συμπατηθήσεσθαι J Hunc tu modum gloriantur purpurati regis apud Arrian. II 6. 5: βασι
Cf. Α. S haefer III 163. εξηρτημενοςJ Cogita de vinculis, quibus Graeci conligare SO-lebant epistulas Nep. PauS. 4). Haseo igitur digitis circumvoluta
Demosthenes cum gravitate OStentabat quasi a locupletibus testibus rerum condicionis optime gnaris et certum eventum iudicantibus profecta. Bremi. Din. I 36. περιηεις De Secunda persona dubitatur, utrum ηεtGθα RH Γεις praeStet, cf. Lob. Phryn. 236. Ego in eam inclino Sententiam ut dudum Bromius , ut apud Oratores, Ut ηδεις Sic ηεις retinendum πε0ιηεις etiam Dinarch. I 35), non ηεισθα substituendum eSSe putem, qua forma antiquiores Attici usi sunt, ei. Dind. Xen. Cur. Teubn. p. XII. Franke Lecti. 449.
189쪽
λῶν καὶ κατεστεφθαι φάσκων εἴ τι πταῖσμα συμβήσεται Ἀλεξάνδρ', ου δ' ἐνταυθα επραξας ουδεν , ἀλλ' εἴς τινα 165 καιρὸν ἀνεβάλου καλλίω. υπερβας τοίνυν απαντα ταυταυπερ των νυνὶ καθεστηκότων λεξω. Λακεδα μόνιοι μενε και τὁ ξενικὸν επετυχον μάχη και διεφθειραν τους περι ρραγον στρατιωτας, υλειοι δ' αυτοῖς συμμετεβάλοντο και 'Aχαιοι πάντες πλην Πελληνέων και 'Αρκαδία πῶσα πλην Μεγάλης πόλεως, αυτη δε επολι0ρκεῖτο καὶ καθ'
10 ε ξω της ἄρκτου καὶ της οικουμενης ολίγου δεῖν πάσης μεθειστηκει, O-υντίπατρος πολυν χρόνον συνηγε στρα
3 ἀνεβάλου ok, ἀνεβάλλου Bl. 5 μάχης gm . 6 συμμετεβάλλοντο B. 7 Πελληνέων h Cob., πελληναίων X. . ἀρκάδα
ma inmolationi conSecrata, quippe cuius CornubuS aurum induceretur et capiti eorona inponeretur κατεστεφ ι . Hom. γ 438. Huc pertinet oraculum, quod Pythia dedit consulsenti de expeditione in regem Persarum Philippo, Servatum a Diod. XVI 91 et Paus. VIII 7, 4:,, ἔστεπται μεν ὁ ταυρος, ἔχει τέλος, ἔστιν ὁ θυσων. Quod Philippus in Suum conmo dum vertit: to δ' ἀληθὲς ουχουτως εὶχεν, ἀλλα τουναντίον ἐσημαινεν εν πανηγυρει και θεῶν θυσίαις τον Φιλιππον ῶσπερτον ταυρον ἐστεμμένον σφαγη-Gεσθαι. Bremi. Cf. Ovid. Med.
Agis, Lacedaemoniorum rex, VIII milibus Graecorum, qui ex Cilicia profugi domos repetierant, contractis bellum Antipatro moliebatur. Diod. XVII 48: κατὰ την E ρώπην Ἀγις μεν των εκ τῆς ἐν Ἱσσω μύχης διασωθέντων μι-
ο φόρων ἀναλαβὼν ὀκτακισχιλίους, νεωτέρων πραγμάτων ἀντείχετο, χαριζόμενος Βαρείω.ΚόρραγονJ Schol. : στρατηγὸς υλεξάνδρου. Cf. Diod. 17, 100.
Ael. v. h. X 22. Prorsus diversum est castellum illud Macedoniae Corrhagum inter Apolloniam et Antipatream Situm, quod COH- memoravit Liv. 31, 27.
hoe adiectivum storisto coniungitur in significatione futuri. Lobeela Phryn. 133. Isocr. 4, 141: πολυπλείων ελπίς εστιν ἔτερον ἀπο
κηθῆναι. Cf. etiam Schneiderad Isocr. 4, 75.
ἔξω τῆς ἄρκτουJ Schol. : ἐνυπερβολὴ λέγει, ο λέγομεν αυ-
τοι ἐν Τπερβορέοις. In Bactriatum Alexander fuit. τί - αJ Qui hoc modo interrogant, non modo res Singulas cognOSeere cupiunt, Sed etiam earum rerum vim et naturam quaerunt. Cuius usus plurima eX- empla coacervavit Weber ad Dem
190쪽
AIΣXINΟΥειπΓς. επειθη δε σιγῆς, οτι μεν ἀπορεῖς, συγγνωμην 166εχω σοι, α δε τότ' ελεγες, εγὼ νυνὶ λεξω. ου μεμνησθε αυτου τὰ μιαρὰ καὶ ἀπίθανα ρήματα, ἶ πῶς ποθ' υμεῖς, ῶ σιδηροι, εκαρτερεῖτε ἀκροώμενοι; οτ' εφη παρελθὼν,, ἀμπελουργουσί τινες τὴν πόλιν, ἀνατετμήκασί τινες τὰ Aκλήματα τ0υ δήμου, υποτετμηται τὰ νευρα των πραγμάτων, φορμ0ρραφ0υμεθα, επὶ τὰ στενὰ τινες πρῶτον Ασ-
cunt linguam inpuram inprobam vel invereeundam.
χάλκεα κυάνεα, ταυτα Ἱακὰ διαιρουμενα. μὴ ουν λέγειν χρvσὰ, ἀργυρὰ, κυανὰ τον ἀττικίζοντα, Phryn. 207, ubi cf. Lobeck. Quare Cobetus N. L. 528
emendavit σιδηροι. Hoc ego recipere dubitarem, cum in Atticis Inscriptionibus formas solutas SaepiuS Occurrere Viderem, nisi in ipsis codd. veteris Scripturae vestigia animadvertissem. Nam σιδηρειοι natum Videtur ex σιδηροι.
ἀμπελουργουσιJ Huius dictionis nullum in DemostheniS orationibus est vestigium: videlicet auditores Aeschines ad recordationem excitat eorum quae in contione ipsi audiverant. Imago autem a cultura vitium desumpta est. Nam ἀμπελουργειν officium et opus est vinitoris, cuius praecipua laus est in sollertia I putandarum vitium, εν τω ανα-)τέμνειν τὰ κληματα. Hoc qui inscite agunt, aut incrementa inpediunt vitium aut Omnino de-Struunt. Hoc autem vitium indicatum mihi Videtur praepositione verbi ἀνατέμνειν, quod non eStputare aut succidere, Sed per vim dissecare, ut viscera et VireS quodammodo effundantur, cf. TheO
πησας την αυτου γυναῖκα ταῖς αυτ οὐ χεροιν ανέτεμε τὴν αν-θ0ωπον, απο των αιδοίων ἀρξάμενος. τὰ νευρα των πραγμ. J Sunt χρήματα και σύμμαῖοι , cf. Pol lux II 234: και τὰ χρήματα νευρατων πραγμάτων Γυημοσθένης
φησὶ, ὼς το εκνενευρισμένοι καιπεριηρημενοι χρήματα και συμ
Weste ann. Fortasse hunc Io- cum respexit Cicero de leg. Dion. Hal. 1126: υποτέτμηται τὰ νευρα
του δήμου , Omittit idem illud: ἀνατετμήκασί τινες τὰ κλήματα του δήμου.
φ0ρμορραφουμεθαJ Schol. : αντὶ του συρράπτουσί τινες καθ'
ημῶν πράγματα, ἀπο τῆς φορ-μ0v. φ0ρμος γὰρ λεγεται το Φια- θῶδες πλέγμα, ώς καὶ ὁ Θου
Quod scholion nescio an Sic emendandum videatur: συρράπτουσί
τινες καὶ ἡμῶν τὰ στόματα, cf. Plat. Euthyd. 303e: ἀτεχνῶς μεντω ὁντι ξυρράπτετε τὰ στόματα των ἀνθρώπων, ωσπερ καὶ φατέ, ubi Heindori et Stailbaum conparaverunt Senec. Ep. 47: quorum OS non conSuebatur. Nec
multum discrepat illud dictum quod II 21 eidem Demostheni obiectatur: ἄστε ἀπορράψειν τοΦιλιππου στόμα ὁλοσχοίνω α- βρόχφ'
επὶ τα στενα . . διείρουσιJ De hoc loco obscuro et' inplicato Omnium accuratissime H. Sauppe Ep. Crit. 56 sic disseruit: Dio-