장음표시 사용
171쪽
λεγω καὶ πάντες ἐπιτηρῶσι καὶ υμεις συνιστε καὶ Ουκ ὀργίζεσθε. εκεῖνο γὰρ πεπόνθατε προς Λημοσθενην συνείθισθε ηδη τἀδικηματα αυτου ἀκουειν , ωστε Ου θαυμάζετε. δει, δε ουχ ουτως, ἀλλ' ἀγανακτεῖν και τιμωρεῖσθαι,
5 εἰ χρὴ τὰ λοιπὰ τri πόλει καλῶς ἔχειν.
145 Λεύτερον καὶ πολυ τουτο μεῖζον αδίκημα ηδίκη σεν, ὁτι το β0υλευτηριον το της πόλεως καὶ την δημοκρατίαν ἄρδην ἔλαθεν υφελόμενος καὶ μετηνεγκεν εις
την Καδμείαν , την κ0ινωνίαν των πράξεων τοῖς Boιω- 10 τάρχαις συνθέμενος και τηλικαυτην αυτὸς αυτω δυνα-
nensem cladem multi Demosthenis accuSatores extiterunt atque facinora et iniurias eiu S ostenderunt: omnes ad iram odiumque excitabunt, Vos tamen reum
semper liberavistisi Dem. 18, 310: καὶ μετὰ ταυτα συστάντων οἷς ην επιμελες κακῶς εμε ποι - ειν, καὶ γραφὰς ευθυνας ει G- αγγελίας πάντα et αυτ επαγόντων μοι, ου δι εαυτῶν τό γε πρῶτον αλλὰ δι' Αν μάλισθ' υπελάμβανον ἀγνοησεσθαι -ῖστε γὰρ δηπ0υ και μέμνησθ' 8ῖτι τους πρώτους χρόνους κατὰ την ημεραν εκάστην εκρινόμην
μάλιστα μεν διὰ τους θεους, δεπιτερον δε δύ υμὰς και τους ἄλλους 'Aθηναίους ε σωζόμην. A. Sehaeser ΙΙΙ 71 sq. συνείθισθεJ Cic. Mil. 9 76:
quamquam hae e quidem iam tolerabilia videbantur, et Si aequR-biliter in remp. in privatos, in longinquos in propinquos, in alienos in suos irruebat, Sed nescio quo modo iam usu Obduruerat et percalluerat civitatis incredibilis patientia. g 145. και πολυ τουτο μειζον - alteram autem et hanc multo maiorem iniuriam ete. Thuc. IV
και τουτω προς 'Aθηναίους. μετηνεγκεν εις την Καδμείαν Aoschines adludit ad Epaminon-dao illud audacissimum dictum, quod conmemoravit II 105: 'Eπαμεινώνδας στρατηγός ουχ υπο- πτηξας το των 'Abηναίων αξίωμα εἶπε διαρρηδην εν τω πλη- θει των Θηβαίων, ως δει τὰ της 'Aθηναίων ἀκροπόλεως προπυ- λαια μετενεγκεῖν εις την προστασίαν της Καδμείας. Harp. 160. Quod igitur superbe expetierat Epaminondas, hoc ignave et per fraudem Demosthenes ultro QOncessit Thebanis. Quod si recte statui, Aeschinem ad Epaminon dae protervum dictum reSpectare, illud simul apparet, quod in QOdicibus adiciatur εις Θηβας iureae merito a Cobeto tamquam emblema grammatici eiectum e SSO.
δυναστείανJ Plut. Dem. 18:ουτω δε μέγα και λαμπρόν εφάνη τὸ του ρητορος εργον, ἄστετὸν μεν Φίλιππον ευθυς επικη-0υκευεσθαι δεόμενον εἰρηνης, ορθην δε την 'Eλλάδα γενέσθαι καὶ συνεξαναστηναι προς et ὁ μελλον, υπηρετεῖν δε μη μόνον τους
στρατηγους τω Uημοσθένει ποι- ουντας τὸ προσταττόμενον αλλὰ και τους Βοιωτάρχας, και διοικεῖσθαι τὰς εκκλησίας ἁπάσας Ουδεν ηττον υπ' εκείνου τότε
τὰς Θηβαίων η τὰς Ἀθηναίων, ἀγαπωμένου , παρ' ἀρ*οτεροις
Ου δε παρ' αξίαν, ἁσπερ ἀποφαίνεται Θεόπομπος, αλλὰ καὶ
172쪽
AIΣXINΟΥ στείαν κατεσκευασεν, ῶστ' ηδη παριὼν επὶ τ0 βημα πρεσβευσειν μεν εφη οποι αν αυτω δοκύ , καν μη υμεῖς ἐκπέμπητε , εἰ δε τις, αυτω των στρατηγῶν ἀντείποι, 146 καταδουλουμενος τους αρχοντας καὶ συνεθίζων μηδεναυτω ἀντιλέγειν διαδικασίαν εφη γράπι ειν τω βήματι 5 πρὸς το στρατηγων πλείω γαρ υμῆς αγαθὰ υφ' εαυ- του εφη πεπονθεναι η υπ0 πάντων) των στρατηγῶν.
εκ του στρατηγίου, g: εκ του στρατηγείου, del. W, Vel υ πο τωνεκ του στρατηγείου Vel υπο πάντων των ἔκ et ου στρ. COb. Cf. Plui. Mor. 350 b. πάνυ προσηκόντως. Theopompum autem Suo iure licentiam arbitrium, temeritatem vehementiamque Demosthenis atque Atheniensium oboedientiam et obsequium reprehendisse, hoc ΠOStra memoria Gambottae Gallorumque insigni exemplo docemur. Cf. A. Sehaefer II 524. BoetiueckeForsch. I 570 sq. οποι αν αυτω δοκηJ Iam ab initio belli summam sibi Dem. postulaverat pote Statem, cf. 18, 228: μετὰ ταυτα χειροτονησαι κελετω δεκα πρέσβεις και ποιῆσαι τουτους κυρίους μετὰ των στρατηγῶν και του πότε δει βα-
τῆς εξόδου. Foedere autem Thebano icto plures deinde legationes per Graeciam SuScepit. Schol. :Dημοσθένης Ουτως επῖαττεν,
βευσομένους ' ἶθεν τουτο ἔλεγεν βουλομαι λάθρα υμῶν πρεσβευσαι. κακοήθης ουν ὁ Αισχί
cf. Plui. Phoc. 16. διαδικασίανJ Schol.: διαδικασία, όταν τις ἐπιτηδειότατον εαυτὸν ἀποδεικνυειν λέγη ' ὁουν Βημοσθένης, φησίν, εις τουτο ἡ λαζονευε το προς τον
στρατηγὸν τὐ στρατήγιονγὶ ῶσ- τε λέγειν τω ρήματι προς τον στρατηγὸν ) αγωνιεῖσθαι διαδικασίαν, ως κρεῖττον ἐπιδείξων τὸ βῆμα του στρατηγίου διὰ τὰς εαυτου δημηγορίας, ῶσ-
τε ἀποφαίνεσθαι εαυτὸν των στρατηγῶν κρείττονα. Behker Aneod. I 236: διαδικασία ' ουχαπλῶς πῶσα δίκη διαδικασία καλεῖται. ἀλλ' εν αις περί τινος ἀμφισβήτησίς εστιν, ὀτω προσήκει μῶλλον. Cf. Meier- Schoe
mann, Att. Proz. 368. Translate etiam hanc vocem usurpavit Dinarch. 2, 1: 'Αριστογείτων δια -
δικασόμενος λει τὴ εξ υρείου πάγου βουλὴ περι ἀληθείας καιδικαιοσυνης. Prorsus diruersumost illud quod de suo consulatu praedicavit Cicero oss. I 77): cedant arma togae, concedat laurea laudi. Ceterum os. Plat. 813 e: και βλέπειν δει) ἀπο του GTρατηγίου πρὸς τὸ βῆμα. . Plui.
Pericl. 37: πο υσης δ' i. e. τῆς πόλεως) εκεινον και καλου- σης ἐπι τὸ βῆμα και et O GTρα
Librorum scripturam Vix Credo satis defendi posse. Nam si quidem Demosthenes plura reipublicae attulit conmoda quam praetores, aliter Certe quam Pro Suggestu prodesse non potuerat certe nec potuerat nec voluerat excellere in praetorio. Quare apte conparari poterant Demosthenis et praetorum merita, non item suggestus et praetorium.
173쪽
μισθοφορῶν δ' εν τῶ ξενικῶ κεναῖς χώραις και στρατιωτικα χρήματα κλεπτων, καὶ τους μυρίους ξένους εκμισθώσας υμφισσευσι πολλὰ διαμαρτυρομενου καὶ σχετλιά -
ζοντος εν ταῖς εκκλησίαις εμου , προσεμιξε φερων τον κίν' a 47 δυν0ν ἀπαρασκευω τῆ πόλει. τί γὰρ αν οἴεσθε Φιλιππον εντοις τότε καιροῖς εχ ξασθαι; ου χωρὶς μεν προς την πολι-
1 κεναις Μ, κωναις C. τὰ στρατ. B. 3 διαμαρτυρομ. li, διαμαρτυρουμενου ignan, διαμαρτυραμένου li, διαμαρτυρουμενος e. 4 post φερων add. Α: των ἀναρπασθενetων ξενων, B: ἀναρπ.των ξενων, det. W. 5 αν om. th. Nam praetorum quidem virtutes non intra praetorii parietes QOncludebantur, sed latius patebAnt.
Nec oratorum conSilia Cum consiliis praetorum conseruntur, Sed oratorum prudentia, quae in Contionibus cernitur, eum Virtute praetorum, quae re publica fortiter ac sapienter gerenda Conspicua est. Additamenta autem orta Sunt propterea quod untecesserat: τω βήμαet ι προς et οστρατήγιον. Cf. etiam Cobet N. L. 103. 229. Plui. Pericl. 37. Nic. 5. 15. Pollux IX 41. κεναῖς χωραιςJ Stipendia publico in Certum numerum mer Cenariorum DemoSthene S Receperat. Cum autem hune numerum non
expleret, mηgnam partem De H niae publicae ipse sibi retinebat. Quare Saepenumero publice mittebantur , qui quantuS mer enR-
Ἐρετρία ξένων μόνος των ε ξεταστῶν ἄμολόγει λαβειν ἀργ*
ἐκμισθωσας 'AμφισσευσιJ H audinmerito hanc inprudentiam aetemeritatem Demostheni exprObrat. Nam nec Amphissenses tameXigua manu propulsare Philippi exercitum poterant et Athenienses hoc facinore bello periculoso inligabantur, cf. Spenget, Verth. Κt0siph. 49. διαμαρτυ0. σχετλ J Dιαμαρτυ
ρεσθαι est Latinorum conte- Stari, obtestari, deos hominesque teste S VOC Rre,
σχετλιάζειν est clamare aliquid σχέτHον εἶναι i. e. inprobum iniquum intolerabile. Aristoph. Plui. 47T: ου δει σχετλιάζειν καὶ βοῶν
πριν αν μά/θης. Hinc σχετλέα - σμός est conque Sti O, i. e. Orn-tio qua conquerimur et conmoti sumus ex iniuria vel adversa fortuna. Bremi.
ρίους ξένους εκμισθώσας sμφισσευσι προσέμιξε φερων etyπόλει ἀπαρασκευω τον κίνδυνον. εἶτα η αἰτια εν μέσω ' ἀν πα- σθέντων των ξένων, περὶ ῶν ολογος, δι' αυτον ἀπο της πόλεως και προσχωρησάντων τοῖς 'Aμφισσευσιν. Qua in explicatione primum illud falsum est, quod αναρπάζειν tamquam avellere, disiungere Sit enarrRtur, cum nihil aliud significol nisi evellere, e Vertere, e medio tollere, es. 133. 136. Deinde parum credibile est in genetivo
tidis illis alia prorsuS Seriptura ob oeulos fuerit, cum praeSertim in altero codicum genere haee Varietas sit: προσέμιξε τερων εκτων ἀναρπ. ξένων. φ 147. Φίλιππον ευ ξασθαι
Hano sententiam ab Homero HS-que eum alii scriptores tum ora toreS VRrie exornaVerunt, Cf. Dem.
VIII 20: εἰ γάρ τις εροιτο Φί-2 ππον' , , εἰπέ μοι, ποτερ' ὰν
βουλοιο τουτους τους GTQατιώτας, ους Αιοπείθης νυν ἔχε i, ευθενεῖν και παρ' 'Αθηναίοις ευδοξεῖν και πλείους γίγνεσθαι
174쪽
διαγωνίσασθαι, ἀθυμους δε τους ' Ἐλληνας λαβεῖν τηλικαυτης πληγης προγεγενημενης; καὶ τηλικουτων κακῶν αἴτιος γεγενημενος Aημοσθενης Ουκ ἀγαπα εἰ μη δίκην δεδωκεν, αλλ' εἰ μη καὶ χρυσ- στεφάνω στεφανωθIV σε - δ
κηρυττεσθαι, αλλ' εἰ μη των Ἐλληνων εναντίον ἀναρρηθήσεται, τουτ ηδη αγανακτεῖ. ουτως , ώς ε0ικε , π0νηρὰ
φυσις μεγάλης ἐξουσίας επιλαβομενη δημ0σίας απεργά
ζεται συμφοράς. 10Tρίτον δε καὶ των προειρημενων μεγιστόν εστιν O 148μελλω λεγειν. Φιλίππου γὰρ os καταφρον0sντος των
της πόλεως συναγωνιζωμένης, ηδιαβαλλόντων τινῶν κῶ κατηγορουντων διασπασθηναι και
διαφθαρηναι; ρ ταυτ' ῖν οἶuαι φησειεν. εἶθ' α Φίλιππος δυευξωτο τοῖς θεοῖς, ταυθ' ημῶν τινες ενθάδε πράττουσιν; εἶτε τι ζητειτε, πόθεν τὰ της πόλεως ἀπόλωλεν ἀπαντας εν υμφίσσηJ Pliat. Dem. 18:Φίλιππος υ πο τῆς περι τὴν Αμφισσαν ευτυχίας επαιρόμενος εις την Ἐλάτειαν εξαίφνης ενέπεσε καὶ την Φωκίδα κατέσχεν. A. Sohaofer II 514. Ac tamen ενυμφίσση non ab ipso Aeschine sed a grammatico quodam idque
istimo. Nam χωρὶς μεν - χωρορὶς δε universam sententiam bipartitam continet. Quodsi una pars Sententiae locorum et proelii conmemoratione distinguntur, ne altera quidem eadem notitia carere poteSt. Quare eum in uno membro sententiae pariter eon- formatae eiusmodi notio desit, in alterum membrum εν 'Ἀμφίσσηρxplicandi causa inlatum esSe arbitror.
Inpudentiam Demosthenis et inportunitatem, quam proXima ante sententia descripserat, aut ipsam publicam calamitatem fuisse credas aut contumeliam reipublicae
4 γενόμενος A. 5 καὶ μὴ 6 ικανός th. 8 ῆδη add. Α
ex illo vitio inustam 3 Hoc vero manifestum est ex verbo απεργάζεται. Quid autem 2 Quam tandem calamitatem Demosthenica inpudentia reip. inflixit 3 An exeuntium Atheniensium animorum demissionem 7 Qua relicta iam multa verba secerat de corona et renuntiatione. Haec videlicet ipsa
coronae renuntiatio omnium Graecorum adspectu magnam Contumeliam et calamitatem contractura videbatur ei civitati, quae eius ipsius hominis, quem honoraret, consiliis cum ipSa peSSumdata et fracta esset tum multos alios ad interitum et perniciem
et Thebis animorum conmotio fuerit, quam Vehementer Demo- Sthenes cives suos ad bellum accenderit, quam prudenter rurSUS alii pacem et tranquillitatem Suaserint, elucet eX horum eXemplorum conparatione: Plut. Dem. 18:το μεν οὐν συμφερον ου διέφυγε τους των Θηβαίων λογι- σμους, αλλ' εν ομμασιν εκαGτος εἶχε τὰ του πολέμου δεινά, ετιτων Φωκικῶν τραυμάτων νεα-0ῶν παραμενόντων ὴ δε του νήτορ0ς δυναμις, ως φησι Θεόπομπος, ἐκριπίζουσα τον θυμον τό αθυμον r) αυτῶν καὶ διακαίουσα την φιλοτιμίαν επεσκό-
175쪽
Ἐλληνων Ουἀγν0ουντος, ου γὰρ ὴν α συνετος, ο τι περὶ των υπαρχόντων ἀγαθῶν εν ὴμέρας μικρω με ρει διαγωνιεῖται , καὶ διὰ ταυτα βουλομένου ποιήσασθαι την εἰρηνην και πρεσβείας ἀποστελλειν μελλοντος, καὶ των 5 αρχόντων των εν Θήβαις φοβουμενων τον επιόντα κίνδυνον, εικότως ου γὰρ ρήτωρ ἀστράτευτος καὶ λιπὼν την τάξιν αυτους ενουθετησεν, ἀλλ' ο Φωκικῖς πόλεμος δεκετης γεγονὼς αείμνηστον παιδείαν αυτους επαίδευσε, 149 τούτων δε εχόντων ούτως αἰσθόμενος Aημοσθενης , καὶ 10 τοῖς Βοιωτάρχας et ποπτευσας μέλλειν ειρήνην ιδία ποιεῖσθαι χρυσίον ανευ αυτου παρὰ Φιλίππου λαβόντας,
τησε τοῖς ἄλλοις ἀπασιν, ωστε 7όβον και λογισμον και χάρινεκβαλειν αυτους εν υσιῶντας υπo του λόγου προς το καλόν.
λιππον εκπεπολεμωμένων παντάπασι και στρατqγῶν αυτουμη παρόντος ετέρων επὶ τον πόλεμον ἡρημένων, ώς κατέπλευσεν απὸ των νήσων, πρῶτον μενεπειθε τον δῆμον ειρηνικῶς ε - χοντος του Φιλίππου καὶ φοβουμένου τον κινδυνον ισχυρῶς δέχεσθαι τὰς διαλυσεις' καιτινος ἀντικρουσαντος αυτω τῶν εἰωθότων κυλινδεισθαι περι την
Ηλιαίαν και συκοφαντειν και ει'
ων ἀποτρέπειν 'Aθηναιους δη τὰ
οπλα διὰ χειρῶν εχοντας; εγωγε, εἶπε, και ταυτ' ειδὼς ὁτι πολεμου μεν ἔντος εγο σου, εἰ0ήνης δε γενομένης συ εμου ἄρξεις. ώς δ' ου' επειθεν, ἀλλ' o Dημοσθένης ἐκράτει κελευωνώς πορρωτάτω τῆς Aττικῆς θέμ-'αι μάχην τους 'Aθηναιους, - τῶν, εφη, μη που μαχώμεθα σκοπῶμεν, αλλὰ πῶς νικήσομεν. ουτω γὰρ εσται μακρὰν ο πόλεμος, ήττωμένοις δε πανl ἀειδεινόν εγγυς πάρεστι. Atque hue
nescio an pertineat Plut. Phoe. 9:των δε ἀντιπολιτευομένων αυτωρητόρων Βημοσθένους μεν ει- πόντος' ἀποκτενουσι σε ' θη- ναιοι Φωκίων, αν μανῶσιν, εἶπε, σε δε αν σωφρονῶσιν. Paeis condiciones a Philippo perlatas, nisi bello armisque multo Superiores Se eSSe crederent, AthenienSes eerte repudiare non debuerunt. Qua de re omnium prudentissimo disseruit L. Spengel, Verth. Κtes. 53.
Demosthenes eum fere Semper deseripserat. Sententiae eundem prorsus Conformationem Vide apud Dem. 18, 19: ταυτα δ' ο ρ ῶν o Φίλιππος - ου γὰρ ήναφανῆ - κτλ. Cie. Sest. 42:
haec ego cum Viderem - neque enim erant Oeeulta.
πόλεμος δεκέτης 4 Planud. Bachm. Anecd. II 37: εξαετὴς ῖππος, εξέτης. δέ, δεκαετής, δεκέτης δέ' ἀφαιρουμένου γὰρ
του α ἀναριβάζει τον τόνον. ομοίως και ὁταν συναιρῆται τριακονταετής τριακοντουτης. Cf. Goetiling Aec. 323 sqq. Adiectivi autem vim praedicativam eum grammatici veteres Parum Per-SpexiSsent, addidisse videntur alii γεγονὼς alii προγεγενημένος. επαίδευσεJ Plut. Dem. 18: ετιτων Φωκικῶν τραυμάτων νεαρῶν παραμενόντων. g 149. χρυσίον . . λαβόντας Quod Aeschines ubique adverSR-rio tam perditam consiliorum ra-9ε
176쪽
ἀβίωτον ηγησάμενος εἰναι εἴ τινος ἀπολειφθήσεται δωροδοκίας, ἀναπηδησας εν τοὶ ἐκκλησία, ουδενος ἀνθρώπων λέγοντος ου θ' ώς δεῖ ποιεῖσθαι εἰρήνην Ουθ' ώς ου δεῖ, αλλ' ως κηρυγμά τι τοῖς B0ιωτάρχαις π90κηρυττων ἀνα- φερειν αυτω τα μέρη των λημμάτων, διώμνυτο την 'Aθη- 150
νὰν , ην ώς ἔοικε Φειδίας ἐνεργολαβεῖν εἰργάσατο καὶ ἐνεπιορκεῖν Aημ0σθένει , η μην εἴ τις ἐρεῖ χρὴ πρὸς
Φίλιππον ειρήνην ποιήσασθὰι ἀπάξειν εις το δεσμωτη ριον επιλαβόμεν0ς των τριχῶν, απομιμουμενος την Κλεοφῶντος π0λιτείαν, ος ἐπὶ τ0υ προς Λακεδαιμονίους πο- 10
τι agm, Τουτο κηρυγματι Π, κηρυγματι τούτω A 5 αὐτῶ B, εαυτω Α. 10 προς τους R. tionem inposuit, et multum ipse sibi nocuit et illius aetatis pravitatem SecutuS est. QuRre ne verbum quidem iam addo.
sed tamquam publiea auctoritate denuntians BoeotarelaiSete. ONRm κήρυγμα est mandatum Vel a Senatu datum vel a populo iuSSum, quod voce praeconis publice pro nuntiabatur. Hinc tropice Significat iussum cui tamquam a Summo magiStratu mandato sit obtemperandum. Hremi. Paulo infra 154: προελθὼν ο κῆρυξ . . εκήρυττε το κάλλιστον κήρυγμα και προτρεπτικώτατον προς αρετήν.
g 150. την χθηνῶν Minerva est illa eximiae pulchritudinis Plin. h. n. 34, 8, 19 , quae in
I 28, 2: των ἔργων των Φγιδίου θεας μάλιστα ἄξιον Ῥθηνὰς α- γαλμα ἀπο των ἀναθῆντων καλουμενης Λημνίας. Sillig Catalog. 345. Praeterea Minerva e manubiis Marathoniis aere facta in arce sub dio conlocata erat, de qua Dem. 19, 272. Denique eburnea Minerva in Parthenone erat, quam descripserunt Plin. h. n. 36, 5, 4 et Paus. I 24, 5. Haec omnia fuerunt opera Phidiae. ' erbum autem διόμνυσθαι indicat
ligionem, cf. Dinarch. I 47: επιωρκηκὼς μεν τὰς σεμνὰς θεὰς εν Ἀρείω πάγω και τους ἄλλους
θεους ους εκει διόμνυσθαι νόμιμόν FGTL. ἀπάξοεινJ Tamquam hominem in scelere ipso deprehenSum, cf. Meier- Schoem. ProZ. 227. εις το δεσμωτήριον i. e. ad undecimviros, qui publico ear
γώγησε δε τα ἔσχατα τos Πελοποννησιακοῖ πολέμου μετὰ τηνεν Σικελία συμ τοράν. Schol. Aristoph. Ilan. 1532: Κλεοφῶν
γινούσαις ναυμαχίαν Λακεδαιμονίων βουλομενων ρκ Βεκελείας
ἀπιόναι ἐφ' οἶς ἐχουσιν κάτεροι και ειρήνην ἄγειν ἐπὶ τοῖΚαλλίου Ol. 93, 3 - 406 a. Chr.), Κλεοφῶν ἔπεισε τον δ' - μ0ν μη προοδ ξασθαι, ελθὼν εἰς et ην εκκλησίαν μεθύων καιθώρακα ἐνδεδυκώς, οὐ φασκων ἐπιτρίψειν εἰν μη πάσας ἀφῶσι
git Aesch. 76, ubi linoe adiecit: Κλεοφῶν δ' ὁ λυροποιός αποκόψειν ἐπείλει μαχαίρα τον τρά-Zqλον, ει τις ει μήνης μνησθήσεται. Cf. Sauppe, Fragm. Orati. 151.
177쪽
λεμου, ώς λέγεται, την πόλιν ἀπωλεσεν. ώς δ' ου προσεῖχον αυτῶ οι αρχοντες οι εν ταῖς Θηβαις, ἀλλα καὶ τοῖς στρατιώτας τους υμετέρους πάλιν ἀνεστρεψαν εξεληλυ- 151 θ ότας, ινα βουλευσαισθε περ ι της ειρηνης, ενταυθ' ηδη 5 παντάπασιν εκφρων ἐγενετο, και παρελθών επὶ το βῆμα
προδότας των Ἐλλήνων ἀπεκάλει, και γράψειν εφη ψή
φισμα O τοις πολεμίοις Ουδεπώποτ' ἀντιβλεψας πεμπειν
tu τες μη δόξωσιν ώς ἀληθῶς ειναι προδόται των Ἐλλήνων, ἀπὸ μεν τῆς εἰρήνης ἀπετράποντο, επι δε την παρά ταξιν ώρμησαν.
152 'ρυθα δη και των ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἄξιόν εστιν επι - μνησθῆναι , ους ουτος ἀθυτων και ἀκαλλιερήτων οντων 15 των ἱερῶν εκπεμψας επὶ του πρόδηλον κίνδυνον ετόλ-
3 αν ετρε φαν elli. . 4 βουλευσαισθε Sauppe, βουλευσησθε C. ἡδη add. Α' 6 ἀπεκάλει Α'h, ἀπεκάλεσε B, a=rte hoc verbum add. B, post idem verbum add. Α' τους βοιωτάοχας, del. W. γράψειν εφη B, γράφει fort. rectius. 7 ουδεπωποτ' Αh, ουδέποτ' B. 9 εν ταις θήβαις Ah, Drt. Οι ἄρχοντες. 11 απετρέποντο B. 13 τῶν ἀνδρῶν τῶν ἀγα θῶν A'Τ, fort. ἀγαθ. delendum. Lys. XIII 7-12. XXX 10 13, XIX 48, Isocr. VIII 75, Andoc. I 146. ἀνέστρεψαν J reverti cogere
vel iubere. Ac simul invidiam quandam hoe Verbum habere vi detur. Nam proprie etiam dicebatur de fuga, Ut επαναχωρειν.
ἀπεκάλει l Do hoc inperfecti temporis usu V. ad g 131: ἀπε-tόλμα λέγειν. ὁ τοις ποῖ. . . ἀντιβλέψαςJHaec locutio summum timoris gradum indicat, quam etiam Latini receperunt. De hae formula quae conligi poSSunt, conl0git et inlustravit Bentley ad Horat. I3, 18. Contra βλέπειν εῖς τινος πρόσωπον in pu dentiam notans 9 152. Adde Dem. 18, 283: εἶτα συ. φθέγγη καὶ βλέπειν εις
τὰ τουτων πρόσωπα τολμας. Bremi. Attulit autem hune locum Priscian. XVIII 190 ita: Pro Spicio et , ,provideo illi ot illum . AιGr. εν τω κ. RT.: ὁ
μηδεπώποτε μήτε τους πολεμίους ἀντιβλεψας, ubi Spengelius
Varro 638 haec adnotavit: CaVecredas Priscinni eSSe errorem μηροδεπώποet ε μήτε, haec enim Vestigia sunt loci qui intercidit. Praecedunt: prospicio illumst illi et utramque structuram Graecis quoque esse docere Volt, unde accusativi exemplum laudatum fuisse necesse est . Quid igitur credamus 2 In Aeschinis quidem oratione nihil prorsus deesse videtur. Sed Priscianus eum praeter Aeschinem aliud exemplum attulisset, haec duo exempla, cum alterius pars intercidisset, mixta in unum confluXerunt. Quare nihil inde magnopere ad Aeschinem emendandum lucra
ὁ ἐπιτάφιος, δν εἶπεν επι TOις εν Σαιρωνεια τελευτήσασιν. Qua
178쪽
ΑΙΣXIN ΟΥ μησε τ0ῖς δραπετως π0σὶ καὶ λελοιπόσι την τάξιν ἀναβὰς ἐπὶ τον τάφον εγκωμιάζειν την εκείνων αρετην. o προς μεν τὰ μεγάλα καὶ σπουδαῖα των πραγμάτων ἀνθρώπων ἀρχηστότατε, πρ0ς δε την εν τ0ῖς λόγοις τολμαν δ αυμασιώτατε, επιχειρησεις αυτίκα μάλα, βλεπων εἰς τὰ του- 5των πρόσωπα, λεγειν ως δει σε επὶ ταῖς της πόλεως συμφοραῖς στεφανουσθαι; αν δ' Ουτος λεγύ, υμεῖς et πορομενεῖτε, η συναποθανεῖται τοῖς τελευτήσασιν , ως εοικε,
lium Subesse videtur. 8 η W, και C. 9 γίνεσθε δέ hi Alex. de Oratione bene monuit L. Spen-gol Munch. Gel. Αng. 1858 p. 387. 389 D. τοις δραπεταις ποσιJ Uραπέτης qu0d plerumque Substantive p0nitur, hoc loco adiective positum eSt. Nam, ut Vere monet
Brutichius ad Soph. Oed. Tyr. 81 τυχη σωτηρ), substantivi pro adiectivo positi exempla passim
ObVia, nec apud poetas Solum sed etiam apud prosae SeriptoreS. Bremi. Cf. etiam Lobeck ad Soph. Aiac. 323. Wunder ad Philoct.1443. Prorsus Simile est Eurip. orest. 1506: δραπέτην γὰρ εξε- κλεπτον εκ δόμων πόδα. Plat. Menon. 9Te: ωσπερ δραπέτην ἄνθρωπον. Inde apparet ut Latinorum fugitivus sic Graeco rum δραπέτης proprie et principio adiectivum fuisse. Cf. Din.
1 82. λελοιπόσι την τάξινJ Plui. Dem. 20: εν δὲ τη μάχη καλὸν
ουδὲν ου δ' ὁμολογουμενον ἔργον οἶς εὶπεν αποδειξοάμενος ωχετο λιπὼν την τάξιν ἀποδρὰς αὐσχιστα καὶ τὰ οπλα se ψας, ουδὲ την επιγραφην της ἀσπίδος, ως ελεγε Πυθέας, αισχυνθεις, ἐπιγεγραμμένης γράμμασι χρυσοῖς ' Aγαθη Tυχη. Videlicet
in exercitu Demosthenes eundem locum quem nuper Gambetia Gallorum orator obtinuisse videtur. ους - την ε κείνων αρετηνJCf. ad si 128. ἐγκωμιάζεινJ Plut. Dem. 21:
ὁ δὲ δημος ου μόνον τουτων ευθυνῶν και γραφῶν) ἀπέλυεν αλλὰ και τιμῶν διετέλει, και
προκαλουμενος αυεις ως ευνουνεις την πολιτείαν, ὼστε και etωνοστέων εκ λαιρωνείας κομισθεν - των και θαπτομένων τον ἐπὶ τοῖς ἀνδράσιν επαινον εἰπεῖν ἀπεδωκεν, ου ταπεινῶς ου δἀγεννῶς φέρων τὸ συμβεβηκός,
ῶς γράφει και τραγωδεῖ Θεόπομπος, ἀλλὰ τῶ τιμῶν μαλιστα καὶ κοσμεῖν τον συμβουλον ἀποδεικνυμενος τὸ μη μεταμε λεσθαι τοῖς βεβουλευμ νοις. α χρηστότατε - θαυμασιώτατεJ Oμοιόπτωτον, cf. Alex. III 36 Sp.), Zon. III 169, Anonym. III186. επιχειρησεις λέγεινJ Veteres
grammatici usum haud ita frequentem huius Verbi enarrabant Supra Versum adsci bendo vel ἐθελησεις vel τολμησεις. Significat autem ἐπιχειρεῖν cum infini
dacia vel inpudentia aliquid suscipere, es. Aristoph. Ran. 80: καλ-
λως ὀ μεν γ' Ευριπίδης πανουργος ἄν καν ξυναποδρῶναι δεῆρ' ἐπιχειρησειέ μοι. g 153. γίνεσθε την διάνοιανJCf. I 179: επειδὰν δ' από τῆς
179쪽
διάνοιαν μη εν τῶ δικαστηρίω ἀλλ' εν τῶ θεάτρω, καὶ νομισαθ' οραν προῖόντα τον κήρυκα καὶ την ἔκ του ψη - φισματ0ς ἀνάρρησιν μελλουσαν γίγνεσθαι , καὶ λογίσασθε πότερ' οἴεσθε τους οἰκείους των τελευτησάντων 5 πλείω δάκρυα α φήσειν επὶ ταῖς τραγ φδίαις καὶ τοῖς ηρωικοῖς πάθεσι τοῖς μετὰ ταῶτ' επεισιουσιν η επὶ τn154 της πόλεως αγνωμοσυνll. τίς γὰρ Ουκ αν ἀλγησειεν ανθρωπος Ἐλλην και παιδευθεὶς ελευθερίως, ἀναμνησθεὶς εν τω θεάτρω εκεῖνο γε, ει μηδεν ετερον, ὁτι ταύτη ποτε
io τη ἡμερα μελλόντων ωσπερ νυνὶ των τραγωδῶν γιγνε σθαι, οτ' ευνομεῖτο μὰλλον ἡ πόλις και βελτωσι προστάταις εχρῆτο, προελθὼν ὁ κῆρυξ καὶ παραστησάμενος τους
ορφανους δεν οἱ πατερες ὴσαν εν τω πολεμω τετελευτηκότες , νεανίσκους πανοπλία κεκοσμημενους, ἐάήρυττε το15 κάλλιστον κήρυγμα και προτρεπτικώτατον πρ0ς αρετὴν, ὁτι τούσδε τους νεανίσκους δεν οι πατερες ετελευτησανεν τω πολεμω ἄνδρες ἀγαθυι γενόμεν0ι, μεχρι μεν ῆβης ὁ δῆμος εδ ρεψε νυνι δε καθοπλίσας τῆ δε τli πανοπλίαἀφίησιν ἀγαθῆ τυχη τρέπεσθαι επι τα εαυτῶν, καὶ καλεῖ i55 εις προεδρίαν. τότε μεν ταῶτ' εκήρυττεν ἀλλ' ου νυν,3 γενέσθαι B. 6 επιουσιν hili. 8 ὴ και B. ελευθερίως Cob., ελευθέρως C. 10 νυν eigh. 12 προελθὼν Ε, παρελθὼν eth, προσελθων B. 15 πρόςJ εις gmn, cf. I 191; diversum est I 135. III 139. 18 εθρεψε COb., ετρεφε C. Ty om. R. 19 αυτῶν e. απολογίας ἀπροπασθητε καὶ τὰς νυχὰς ετ ετερων γενησθε, εις
ληθην εκπεσόντες της κατηγορορίας. Eandem autem Sententiam 186 sic conformavit: προσέλθετε
δη τη διανοία καὶ εις την στοὰν την ποικίλην, cf. Stalib. ad Plat. Leg. 683, Thuc. I 139. III 40. De figura quae dicitur διατυπωσις demonstratio) cf. Alex. III 25 Sp.). ΚaySer ad Cornif. IV 55,68. . Dem. 19, 65. 18, 168.
αγνωμοσυνηJ Contrarium est g 170 ευγνωμοσυνη - eon Siliorum probitas. Quare illa inprobitas est ex consilii inopia orta indignitas alicuius rei. Cf. etiam Nauch Soph. Trach. 473.
τους ορτανους Thuc. II 46 in funebri laudatione: καὶ ε ργωοι θαπτόμενοι τα μεν ξδη κε - κόσμηνται, τα δε αυτῶν τους παῖδας το ἀπο τοῶδε δημοσία
Idemque confirmat Plato Menex. 248 c. Solon ap. Diog. Laert. I 55. ΗΥΡ. Ep. Derorat. Stob. Floril. 124, 36): ἶσοι δε παῖδας καταλελοίπασιν, ἡ τῆς πατρίδος ευ-
νοια επίτροπος αυτοῖς των παίδων καταστήσεται.
Est formula bene ominantis et precantis ut aliquid bene cedat quod felix faustumque Siet, quod bene Vertat. Xenopli. Cyr. IV 5, 51. Premi. Dem. III 18. εις προεδρίανJ Promulgat Praeco populum adulescentulis principem in theatro locum contribuere ad ludos Spectando S. Haec προεδρία inter praemia et
180쪽
τιον τί ποτ' ἀνερει; καὶ γὰρ εὰν αυτὰ διεξιο τὰ εκ του ψηφίσιματος προστάγματα, ἀλλ' ου τό εκ τῆς ἀληθείας αἰσχρὰν σιωπηθήσεται ἀλλα τἀναντία δόξει τῆ του κήρυκος φωνῆ φθεγγεσθαι, 0 τι τόνδε τον ἄνδρα, εἰ δὴ καὶ soυτος ἀνὴρ , στεφαν0ι 0 δῆμος ὁ Ἀθηναίων αρετῆς ενεκατον κάκιστον, ἀνδραγαθίας τον ἄνανδρον καὶ λελ0ιπότα
τὴν τάξιν. μὴ πρ0ς υῶς καὶ θεῶν, es ἄνδρες 'Aθηναῖοι, 156
τρόπαιον Ἀτατε αφ' et μῶν αυτῶν εν τῆ του Aιονυσου ὀρχήστρα, μηδ' αἱρεῖτε παρανοιας εναντίον των Ἐλλήνων 10 τον δῆμον τον 'Aθηναίων, μηδ' υπομιμνήσκετε των ανιά- των καὶ ἀνηκεστων κακῶν τους ταλαιπώρους Θηβαίους,
μίας e. 11 τον αὐ . W, των 13 τοττων ael. υποδέδεχε Sehultχ, τεκνα C. honoreS erat, quae civibus et peregrinis bene de republica meritis a populo dabantur. Cf. Sehoe mann de Com. 335.
ο τὴν εξουσίαν δεδωκως ἀνειπεῖν. Ex antiqua scriptura TLITOTA NE PEI omnium librorum Scribae elicuerunt τί ποτ' ῖνερεῖ - hoc videlicut defendit Hartung Part. - unus τί ποτ'ὰν αιρὴ sed correctum ερεῖ, in uno Vera lectio ἀνερεῖ reposita est. Vitiosa scriptura τί ποτ' ῖνερεῖ permoVit aliquem correctorem ut de suo adderet: ὴ τίφθεγξεται; Antiqua et probalectio τί ποτ' ἀνερεῖ, i. e. τί ποτε κηρυξει, istius modi additamentum non admittit. Cobet Ηyp. ΕΡ. 48. Haec Suspicio confirmatur ex scriptura librorum
Accedit quod idem Verbum paulo post de renuntiatione ponitur.
σχρόνJ Haec est apod 08is, et αλ-λά - γε vim habet affirmativam
Rt, at - certe, at - Saltem, at - tamen): in quo haesitare non
oportebat Wolfium. Est enim frequens iam inde ab Homero. In primis hoc sit, cum proinSis in
quentissimus est usus particulae από, ubi tropaei de populo positi mentio fit, fortasse inde, quod armis tropaea ornari solebant victo hosti detractis. Verum Simpliciter quoque dicitur τρόπαιον στῆσαί τινος vel κατά τινος. F. A. Wolf Sept. p. 296.