장음표시 사용
371쪽
set. Quamobrem sana ac verissima mihi vitidetur sententia D. Iohannis Neapolitani, qui in suis quaestionibus absolute pronun-ςiat, Papam in huiusmodi errare non posse, tomnum. quod & ex inuocatione sanctorum. confirmari potest. Nam non solum orbi proponuntur, ut fidei & morum publica specula&ex empla, sed etiam ut communes & publici ecclesiae patroni, in quorum suffragijs& adiutorijs magna fiducia poni debeat:
quomodo vero sicut Paulus ait inuoca- βω o bunt in quem non crediderunt quare fides aliqua & certa cognitio in ecclesia haberi debet, priusquam sanctum aliquem ςolat vel in uocet. Noa est igitur cur de aliquo vel minimo sancto dubitetur, quem sancta Romana colit ecclesia, quoniam qui e ςlesiam suam diligit & ecclesiae consuetud
nem &authoritatem nobis in omnibus co pipiadat, non patitur ut in hoc negotio tam turpiter ω periculose erret, quoniam error iste, sicut nunc diximus, in mores,&etiam in
fidem haud paruam maculam, turpitudinem temeritatem infert. De moribus perspicuum est: quoniam valde ignominiosum,uti
diximus, est definite pro sancto colere, qui fortein inferno sepultus est. De fide vero, quonia hic ςuatus est professio quaedam, qu hunc piat memoria: Virum, & omnes qui simili statu decedunt, cum Christo regnare credimus & profitemur, quod tamen fati
sum est, si de eius salute dubitare licet. Pro-
372쪽
sha CUNER. PETR. EPIS C. pterea sicut in corpore Ecclesiae membris .coriia. quibusdam a spiritu datur gratia, qua spiri-xus discernant: Alij inquit discretio spirituum : ita multo magis credendum est hoc donum ipsi ecclesiae non deesse, quo diarigitur, ne in officio & cultu diuino tantum decipiatur. Verum quidem est quod habet Sapiens: neminem scire an amore anaret f. o. odio di*nus sit, quodque Paulus astruit ne minem scire quae in homine sunt, nisi spiritus hominis qu in ipso φst, sed harc de priuai cist a. to h minum iudicio accipiuntur dum vi uunt. Et non de publica ecclesiae sententia post mortem quae ex diuina aut horitate quq certo per miracula patet, simul & conformi vitae excellentia & integritate per vicarium Christi eius aut oritate pronunciatur. Ob-R 'g' ijcitur interim Diuus Augustinus, qui dei se quibusdam foemini, martyribus dubitare
videtur quae tempore persecutionis ut in se,ctatores suae pudicitiae effugerent in rapturum & necaturum se flumen i proiecerunt, eoque modo defuncti iunt. Corterum qui locum diligenter i nspiciunt, possunt consit derare, Beatum Augustinum non de earum salute dubitare, quas spiritu ut sic facerent afflatas fuisse credit, sed de modo,quo visceas plebs Christiana honoraret, primum ad ducta fuit. De his, in quit, ni h temere audeo iudicare, utrum ecclo a 'aliquibus fide dignis testificationibus ut earum memoriam sic honoraret, diuina persuaserit au-
' oritas, nescio, & fieri potest ut ita sit. Vi-
373쪽
DE sA NCTI s. 3 3 dentur autem istae fuisse Pelagia 2 mater Gius ac sorores Sophonia & similes, de quibus praeclare Diuus Ambrosius libro tertio de virginibus, & Eusebius libro octavo, capite duodecimo, qui patres lapsum illum foemisen et pudoris charitate & ardore spiritus t*ctum&absorptum esse Volunt. .
Desecundoscrupuo. DECVNDVS scrupulus est: An sancti
preces ad se directas certo co*noscant, sic enim speculantur nonnulli, & velut concedunt quasi honor&inuocatio sanctorum sine eorum cognitione recte defendi & sustineri queat: Sifficere enim aiunt,Deum propter quem sancti orantur, ista cognoscere, qui humilitate & pietatem ecclesiae in istis respiciens, propter sanctos eam exaudit. Quam haesitationem dolendum est iam Lib. 2. Hugoni de sancto victore, viro alioquin C- m. gregio, non tamen' vi stholae loquuntur μιι. i allegabili incogitanter obrepsisse. Adue cap.ris. sus quam imaginationcm primum annotandum est, quod utcumque forma inuocatio itis,iqua sanctos coniueuit ecclesia iiiii care, figurate sustineri & defcndi queat, hoc tamen catholici ex ecclesiae traditione in co lascientijs suis experiuntur & sentiunt, quod sanctos velut audientes & conscios.
honorant, diligunt, alloquniatur & inuocant: ea inquam mente,ut non solum Deum
374쪽
CVNξ'. PETR. EPISC. . . P er sanctos in tendant orare, sed etiam ipso
anctos alioqui, ut ipsi qui Deo propinquio es & gratiores sunt, ipsum pro nosis inter
'd in ima ecessitatibus ad ipsos sanctos pro illorum ope, auxilio, & suffragijs non Seneratim duntaxat, sed speciatam ad hunc . Vel ut prarsentem & audientem Ieconuertat. hiemadrnodii de cuius da erga sanctum Hilarione pietate testatur Hieron quod 'rat solita petruigiles in sepulchro e- durare, & quasi cum praesen ς ad adiuuandas orationes tuas sermocinari:qua de re postea adhuc volen te Deo latius. Secu-do ob serita n dum est quod illud sit, quod ab harreticis notioE argumento eccletia pati tu & quod con tra eosdem defendat. Quan- 'o enim primi illi sanctorumaduersarij Eunomi us, Eu stac tuus, Vigilantius, & F stu, sanctorum memorias & vigilias quae in eorum Baulicis seruabantur, damnabant, hoc PQ issimum objjciebant: quods iacti vel in nu Abrahae vel sub Arapositi, suis non poc
' cistere u's amant animae martyrum,& circum ii olant eos, semperque praesentes sunt, ne forte nati quisprecator aduenerit, absentes
audir non possiliat Vnde idem & nostri isi poris Ha retici velut idololatriam ecclesiae
375쪽
meretur. Quibus calumnijs,& sannis quando rest pndent sancti, non hqrent, neq, scrupulo aliquo tergiversantur, ut ad tropos aliquos seu figuras confugiant, sed co fidenter,&manifeste proclamant, Dei .virtute, quo pleni sunt, id fieri, & ubiq; quae ad honorem eorti fiunt & contumeliam quasi praesentes confi-
derent, ut luis interpellationibus remunerent. Tu, inquit Hieronymus contra Vigilatium, Appstolis incula in ij cies,si agnus ubique, ergo & hi qMi cum agno sunt ubiq; esse credendi sunt: non quod ubique personaliter in loco existant, sed quia ex coelis omnia 'bique conspiciunt. Vnde viri sancti quibus hoc aliqua do obiectum est, quasi sanctos nostra ignorare teneret, id vel ut Vigilat ij peruersitatem abominati sunt, uti locuples nobis testis Hildebertus Episc. Turonensis: is enim haerotico cuidam scribes: Tu quo- que, inquit, tamquam doleas obliuione suppressam Vigilanti; peruersitatem, suscitare
eum perhiberis, ais enam ut aiunt, quid in ista vita steratur, sanctorum animas ignorare, atque ideo ociosas esse letanias quibus oramus, Ut pro nobis orent sancti. quia nec au- 'diunt nos, nec nouere quid agatur apud vos: talqua videlicci sanctorum in iuria eo grauius anima mea vulneratur, quod quibusdam dixisse diceris me idipsum sentire. Et paulo post. Quis sanctorum tuae huic adstipulatur doctritiae 3 nunquid est tibi aut horitas qua mihi siletium imponas λ. sentio enim, sentimae dico
376쪽
6 CVNἘR. PETR. EPIs C.& dico animas sanctorii iamcu Christo redinantes scire quid agatur a nobis,&eas de cum oportet &expedit orare pro nobis. Qua fide sua mox sententia Greg. de qua nos postea) co firmat. Et D. Guido Carmel. de Uualdens. . s rrolib. scribens: dicunt inquit 'sancti in his coelo non audiunt orationes nostras, nec pro eis ibi dis nobis orant istud ipsum intendit B. August. f.,ctu . qua docat unita res podens Fausti h retici di Oodis. centis,i Idola in martyrii memorias coue tisset ecclesi )astruit, si populus Christianus
martyrii memorias religiosa sole nitate concelebrat,vi eo xu orationibus adiuuetur,atq;
eo cultu dilectionis & societatis eos colit, quo di in hac vita coluntur sancti hoes Dei,
quorsi cor ad talem pro euangelica veritate passione paratu esse sentimus, sed illos lato deuotius, inquit,quatosecurius 'ost incerta Lis . ro. Omnia superata: similiter quando sacra Coa D. os cilia decernunt bonii atque utile esse supplici
cap. . ter eos inuocare,ad eoru orationes,opem,auxiliumq; connigere dc impiii esse pronunci' ant squis stultu esse dixerit inc loaegnantibus voce vel mente supplicare; cognitione
sanctorii astruunt & confirmant: qua enim
prudentia opem illius implorabimus,aut ad auxiliu illius stipplica do confugiemus, qui ni, audit neq; cbgnoscit 3 sicut proph. ipse Helias risu dignit aestimabat inuocare Baal, quia Rer no audiret Ad h c nemo de angelis, quin nothra ubiq; cog lolcat, lubitare potest no tantum ibita reb. Hi manis frequenter intei und
no a caim omn*s iuxta Dionysium egrediunt ir
377쪽
DE SANCTIS. 3 7untur,neque qui egrediutur semper exti co lum sunt aut simul diuersis locis praesente esse possuiu, neq; etiam eiu ib. nostris suapte natura illabi, ut ea tiar spiritus nostri sunt per sese cognoscunt sed quoniam ut manifes e D fis in Evangelio insinuat, semper Videt taciem patris, quian celi selir proptereae am Non si Dominus, ne quem ex pusillis contenam iis,quia vereri debemus of ensam angelorum, qui ut tutores & custodes illoru assiastunt in coelis patri, quo vindicitam in cotem bytis impetrent. Sic Raphael antequam ad iuuandu Tobiam egressus esset, astas ante dum τὸ ita obtulit orationem eius Diior quando, inquiturabascu lachrymis, & sepeliebas mortuos, derelinquebas prandium tuti,& mortuos abscondebas per diem, in domo tua, S nocte
sepeliebas eos: manifeste significans, se singula perspicue cognouisse quemadmodu&alij angeli apud Daniel cap. 9.& io. ipsius nanielis orationes& ieiunia prius Q ad ipsum 'Danielem init erentur, sibi nota fuisse decla rat: sicut & eleemosynas Censurionis eosdeno latuisse acta Apost. testant usiqua eandem iAngelorum scientia Apost discipul. suo Timoth. ob ocul 'sol, ij cies: testoc inquiticora ' Christo lesu & electis angelis, ut haec custodias sine praeiudicio: l, nisi angeli simul scirent, nequa l. eos testes cu Christo inuocaret,
uod. n. dicit cora electis angelis, perspicue arguit ipsos A ngelos nostra clare &eui deter spicere. Quod & Sapies insinuat, quado ait, Eccles 1 pe dederis os tuu ut peccare facias carne tua
378쪽
o, CUNER. PEΤR. EPIs C. neque dicas coram angelo: non est provide
l. r. I . tia. st rursus Paulus, quando mulieres vel
tas esse vult propter Angelos: Vnde Dominus ipse pronunciat gaudium esse coram angelis super uno peccatore poenitentiam ne t. agente. Gaudium enim sine cognitione esse non potest. Quapropter Patriarcha Iacob Angelum suum velut scientem &audietem inuocat: Angelus, inquiens,qui eruit me de cunctis malis, benedicat pii risistis.& Το-
bias: Angelus eius copi itetur vobiscum: Sia
Deum possent: Gratia vobis & pax, inquit, ab eo qui est,& qui erat, & qui venturus est,m septem spiritibus qui in conspe iii thr
ni eius sunt. Quae precatio non obscuram ha bet formam inuocationis, qua gr/tia angelorum pro alijs imploratur. Cum itaq; sancti,quod ad animas suas attinet, iam similes sunt angelis in coelis,&similiter faciem ipsius in coelis sontemplantur, eiusdem cum
ipsis curiae& consistorij participes, quis de
eorum cognitione scrupulus reliquiturλ Nasicut angeli, ita & ipsi sancti orationes no- s stras Deo ost runt & commendant, sicut de quatuor animalibus & viginti quatuor senioribus, quos constat fuisse honii ne disse te contestatur Iohannes, quod ceciderint co ram agno habentes singuli citharas & Phialas aureas plen*s odoramentorum, quae sunt orationes sanctorum : cui simile est quod postea capite octauo de angelo legitur. Vnde Dominus apud Lucam us significare gau-
379쪽
DE sANCTI s. 3 s.fium quod ex uno peccatore poenitentiam agente cocipitur, omnibus sanctis esse commune sine discrimine& distinctione personarum. Dico vobis inquit)quod ita gaudiuerit in coelo super Vno peccatore pinnitentiam agente, quani supra nonaginta nouem L. t iustis quino indigent poenitentia. Vbi quod urget sua prouidentia super uno peccatoredi nonaginta noveni iustis, aperte significat, sanctos non generatim duntaxat cognoscere inultos conuerti &super eorum poenitentiaraudere,sed in specie quotiescunque hic vel
ille,vel tot numero homines conuertian tu
hoc ab illis particulatim cognosci, & sicu tsuper illo gaudent,ita qua vigent charitate, precibus suis etiam pronio uent & perfici ut Sicut recte ex eorum persona dictum licet accipere,quod beatis nunc &perfectis ecci sce membris de nostra imperfectione loque-tibus tribuit Salomon, quando eos de imperfecto aliquo poenitente loquentes introdu- cit: soror nostra paruula est, ubera non habet , quid faciemus sorori nostrae , in die quatio alloqueda estpsi murus est, aedificemussu per eum propugnacula argentea, si ostium est, compingamus illud tabulis cedrinis: vi
ob id Lecti s si me a Concilio insinuatum s/m ΣιYanctos pro nobis etiam singulis orare, quod sine speciali singulorum cognitione fieri nopotest, quam equidem de sanctorum cognitione sententiam Patres &Ecclesia videtur ex ipsa beatitudinis quam adepti sunt) conditione concepisse quia enim is status est felicitatis
380쪽
norum aggregatione perfectus sit & nihil desit quod naturaliter desiderari queat,& habeat f lix quicquid vult,certe beatus esse nopotest,qiii ea quae ad ipsum pertinent no co-D gnoscit, neq, amicis sufficere potest. hoc nim recte&ordinate cupimus ut tu ad nos pertinent cognoscamus,&non solum nobis, sed etiam proximis naturali ac vera dilectione bonum volumus, multo magis ijsqui
norem impendunt . Quare sic constrictum esse ut suos quis amicos &qui eum honorant non nouerit, neque illis in specie suffragare posse tignat cum ipso statu beatitudinis: Deinde hoc ipsum est, quod fanctos in facie diuina Maiestatis delectat, quod suae proui- dentiar quae ad omnia & singula se extendit ordinem&causas seu rationes intuentur, pleneque sciunt, quae hic ut recondita mysteria mirabantur,& naturaliter scire de
siderabant: omnibus enim natura compara-
tum est, ut donec ad plenitudinem scientiae perueniant, scire desiderent. Cum itaque in ecclesia militante alij sunt prophetae, qui multa sciant, alij alijs donis polleant, ne istinc aemulatio nascatur, instruit & consola r. Gr. I3. tur nos Apodiosus, quod qui charitatem hic coliunt, perfectissime postea omnia cognos cent, quae istic a quibuscunque Prophetis &habentibus scientiam cognosci & sciri po- tuerunt, quia tunc Prophetiaeeliacuabuntur' sciolatia destruetur, non quia remanebit quod