Tractatus aliquot insigniores, De grauissimis theologiae Christianae controuersiis. Opus nouum, doctum et elaboratum, in quo, quae de peccato originis, gratia, libero arbitrio, iustificatione, alijsque hoc tempore disputantur, ... Auctore reuerendiss

발행: 1583년

분량: 460페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

61쪽

bat,& originale traxi si e peccatum non consentiebat. Quamuis igitur Doctorum variae sint hac de re sententiae, nulli tamen du . .

bium esse potest, quin in morte & damnatione luctuosum agant exilium, qui sine Baptismo cum originali peccato decedunt. Id enim Paulus manifeste testatur: Inditum, inquiens, ex uno in condemnationem : Et si unius delicto mors regnauit per Unum, &c. Et rursus: Igitur sicu i per unius delictum in omnes homines in condemnationem, &caei. Poena igiturri finis originalis peccati mors est, & condemnatio: siquidem Deus Adar cominatus est, quocunque die contra Dei pra

ceptum ex ligno comederet, morte moriretur: ubi mortem generaliter intelligi docet ii Augustinus, non silum corporis, sed& ani' de ovis. mae,& quae est in inferno totius hominis. Oeae. D. De qua paruulorum poena eloquens alibi Aue g. Augustinus: Quis dubitauerit inquit, par- i br. F.

uulos non bapti ratos, qui soluin habent o-cone Isoriginale peccatum, nec ullis proprijs aggratiantur, in damnatione omnium leuissima futuros λ Quae qualis& quanta erit, quamuis definire non possum, non tamen audeo dicere, quod eis, ut nulli essent, quam ut ibi essent, potius expediret. Quamob- rem illius sententiae duritiem aures Christi- . 'anae non ferunt, paruulos in originali malo decedentes igne perpetuo cruciari, quem non nisi prόprijs&activis sceleribus,&cri minibus scripturae constituunt, S ubi recte

62쪽

uulorum tu peccato orig. morientium. Aug. lit. 2.eoni. Iulia

originalis

peccati grauitas.

ii nunquam nati fuissent. Non satis tamen peruersitatem peccati originalis perspexisse videntur, qui in sola priuatione vitae arteria et sine sensu doloris, poenam ipsorum. constituunt. Nam ubi nullus est dolor, luctus, aut tristitia; ibi neq; mors, neque damnatio dici possvnresse,cuius id ratio postulat, ut qui in morte & damnatione versantur, illi velut miseri & in elices agant in tenebris, in luctu, dolore, tristitia & nonnulla totius hominis afflictione,Id quod hac quoque rati ne poterit quis facere probabilius; quoniam peccati,quod hic non tollitur, grauior ost in futuro seculo poena,quam in praesenti: siquidem hoc tempus misericordis illud vero iustitiae est, ubi proprie peccatis suum stipendium reseruatur. Sed videmus, quam multis sensibilibus poenis & miserijs etiam paruuli propter originale peccatum obnoxij sint: multo minus igitur qui nunc a peccato i onon liberantur,a similibus miser ijs & poenis liberi tunc erunt. propterea recte dictum est ab Augustino, eos secudae mortis subire supplicium, quemadmodum & Gregorius: Qui hic, inquit, ex proprio nihil egerunt, illuc

propter reatum culpae originalis ad tormenta perueniunt; quoniam sub diuina districtione iustum est, ut propagatio mortalis v lut infructuosa arbor,&in ramis seruet amaritudinem, quam traxit ex radice. Proinde supra modum miratus sum, quosdam originale peccatum dicere minus esse minimo ve

niali peccato i siquidem veniale delictum

nequam

63쪽

'nequaquam mortem meretur, sicut de origi a Taverumnali retiissimum est. Quamuis enim peccatu i imroriginale quouis peccato veniali minus sit notare. voluntarium, si ad paruulum referatur, cum illius respectu non sit voluntarium: si tamen ad Adam referatu cuius paruulu Ssemen & Bernursis genus est,&simul inhaerens prauitas in pansem. infouulo consideretur velut omnium peccatorii ria .peno radix & scaturigo, hac certe ratione peccata sabebdo' tum originale grauissim una aestimari de g α

bebat. AMU.li De Concupiscentia.

Concupissentiam in renatis non esse propri'

hominispeccatum, multis regumentis demon- . .

Maturi. X tratiatu de peccatis originis, peculia- ris nata est D. Augustino contra Iulianii disputatio de Concupiscentia qua citro eoncupiscit iri nobis aduersus spiritum : an, videlicet, e*bona sit, an mala. Et propter ho- stri temporis haereticos, frequens de eadem Catholicis sermo est,atque utinam quam facilis sermo, tam cautus & sollicitus ad ei repugnandum. De hac loques Apostolus; scio, βρ V I . inquit, quia non habitat in me, hoc est,i hcarne mea bonum: Et inuenio quoniam mihi malum adiacet: Quae verba, simul& Augustini sententiam, cum perperam intelligunt, impie statuunt Lutherabi&Caluin istae, pro ni tatem, quam ad malum etiam post Baptis-

64쪽

mum regenerati sentiunt, peccatum esse deuginale ac proprio nomine peccatum remanere. Alij non quidem peccatum, sed legis volunt tamen esse transgressionem vel inobedientiam quam, quia voluntaria non est, nolunt post eius in Baptismo remissioneni ad poenam posse imputari: quibus dum nonnulli incaute se ob ijciunt, vitia in contraria currunt,audentque dicere habitualem concuplicentiam, quae relinquitur post Bapti Cmuin, totam esse a Deo, & rem esse indisf Tentem, quae actu quoque bo*a esse posset Sed haec omnia vel ex ignorantia, vel inconsiderantia nascuntur, quae veritatis luce pro- prosita velut tenebrae mox euanescent. Cum enim pecca tu na, ut i repra ex Augustino dixi rhus, sit inordinatio atq; peruersitas, id est,a praestantiore conditore aversio, & ad condita inferiora conuerso: nihil certe id renati peccati rationem potest habere, oui renouati cos uersi sunt ad Deum verum &viuum,quibus dicitur ab Apostolo: E haec qui- dein fuistis,sed abluti estis, sed inctificati estis sed iustificati estis in nomine domini nostri Iesu Christi, & in spiritu Dei nostri. Et

Dominus Apostolis: Iam vos in udi estis propter sermone quem ego locutus sum vobis: Et antea: Vos mundi estis, sed non omnes quemadmodum de Ecclesia testatur Apostolus, quod Christus dominus illam sanctificat mundans eam Lavacro aquae in verbo vitae Chrysostomus vero de Neophytis loquens Ecce,inquit,libertatis serenitate Plauunturi

65쪽

Vii tenebantur paulo ante captiui & ciues ecclesis sunt, qui fuerunt in peregrinationis errore:& itistitiae in sorte veri antur, qui fuerunt in cofusione peccati. Non enim sunt tan

tu i iber i, sed &sancti;nqia tan tu sancti, sed&iuiti; nec solum iusti sed infli nec solu filii; sed & haeredes mec solum haeredes,sed & fratres Christi . nec tantu fratres Christi, sed co- hqredes: non solum coiis redes, sed & inebra: non membra tantum, sed & temptu: nec tantum templum, sed organa spiritus: Qtrae sane locu habere no postulat in hominibus subdi tis pecca to. Co n cu p i sccti a vero seu pronita, ad peccatum, licet ad malum inclinat, no tamen iustos auersos a Deo,& inordinate con- uersos ad creaturas detinet, ubi non dominatur aut regnat, sed sub ijcitur. Deinde non minus Dei beneficio in nobis i. experimur conscientiam Synteresis penuit. prod.&synteresim, qua velut naturali nobis in scri pia lege retrali i in v r &ad bonu inclipamur. sed noslatim virtus est vel legis obedietia per conscientia ad gonu inclinari, nisi me te & voluntate colentias & corde approbes Non igitur simili ratione peccatum eit vel legis transgressio, si carne ad peccandum ten- ' temur, & in consensum non pertrahimur Ad haec, nihil quod extra cor & mentem a hominis positum intelligitu potest eum co Mis, ram Deo coinquinare quicquid enim homo Mart. eoram Deo est, eo cordis pedet dispositione:

quod rectum &iustum si sit, homo displi cere non potes Quare sicut in adulti, nihil

66쪽

iuxta verbum Domini,ex corde procedit; sic in paruulis aut dormientibus nihil potest disse Deus, nisi quo cor praue & inique dis positum & affectum comperitur.Cum igitur iri'regeneratis mem&cor aliena sint a concupiscentia,qqam nullo modo regnare patiuntur, non potest in eis vel peccatum vel legis inobedientia reputari. Quemadmodum enim iustitia non in eo

posita est , quod pars inferior vel sensibilis

appetitus, parti superiori, seu menti sub est, quando mens non obedit ipsa Deo, sed in eo iustitiae ratio cognoscitur, quod homo mete& corde ad Deum conuersus est, ut non sei cundum se, sed secundum Deum vivere paratus sit) ita peccatum non in rebellione camnis, sed in mentis & animae iniquitate ponii debet, qua sicut dictum est) auersiis a Deo,

male &inordinate couersus est ad creaturas Nam sicut homo non propterea Deo placet, quoniam sensus paret rationi, quando ratio

'on paret ipsa Deo: sic non potest di spl icere,

quando ratio seruit Deo,licet caro motibus Ο suis obluctetur.

His valde congruit, quod in scripturis

nessi A. Concilij peccatum dicitur esse mors ani-rausi. c. in q,quod nemo de sola carnis rebellione di August. de xerit, nam hoc ipso spiritus vivere dignoscia duab- α- tur, quod spiritus aduersus carnem, &caro

nimbiu concupiscit ad uernis animam. Anima vero φη tρ,ο- quamuis sit immortalis,tamen mors eius recte dicitur a Dei cognitione uersio. Vnde

67쪽

Vnde etiam hoc modo ratiocinatur D. Bo fhauentura: peccatum quod est mors animae, nequaquam potest simul esse, quia spiritum re animam vivificat: neq; in eodem stimul esse subiecto,eunt iustitia quae virtus est peccato contraria. Sed in baptietatis omnibus iam

olim sancti ficatis & iustificatis, simul est &semper fuit hic carnis rebellio eum gratia ustitia, imo corpus ipsum in quo tepugnatiam ista sentimus, tradit Apostolus, in fam l.6 ἡ.ἐctis tempturn esse spiritus sancti: an nescitis, inquiens,quoniam membra vestra templum

sunt Spiritus sancti, qui in vobis est ; quem

habetis a Deo,& non estis vestri γ Empti enim estis pretio magno, glorificate & portate D iam in corpore vestro. sicut & Ambrosius supra dixit, volutabrum libidinum corii mutari in Dei templum, diuersoriumque vitiorum. sacrarium factum esse virtutum: Quomodore propheta testatur; quod cor & caro eius

exultauerunt in Deum vivum.

Cum igitur in eodem sint sanctitas templi 7

&rdinitudo virtutum, simul, & haec repugnantia seu pronitas carnis, non potest nuda haec carnis infirmitas peccatum reputari: Quod enim Dccatum est, per Christum Baptismo tollitur de velut praeputi- rim praeciditur,ut macula hiulidatur ; abstem nam .gitur, deletur: Ecce,ait, Agnus Dei, ecce qui , tollit peccata mundi: & hoh alia ratione . dici mur renasci, quam, sicut ait Augustinus, quia detersa coIluuione peccatoruin renoua de Triniamur: de iustificari dicimur,quoniam a defor- tate ea. i. miso

68쪽

mi forma in formosam transferimur, si ut D;ec. s. Apost. ait: Quia Christus dilexit ecclesiam, de seipium tradidit pro ea, ut illa sanctificaret, Auz. tris mundans eam lauacro aquῖ in verbo vitae, ut i exhiberet ripse sibi gloriolam Ecclesiam:& n Ioann. August. de Baptismi virtute loquens: Deleta En est, ait tota iniquitas, sed mansit infirmitas. -V Q 3 Etrurius: paruulo recens nato, usq; decrepitum sene in , sicut nullus prohibendus aB ptismo, ita nullus est, qui non peccato moriatur in Baptismo.s Adde, quod ex cuius respectu peccatum, Rom. . transgressio & inobedientia statuitur ubi nim non est lex, nec pr uaricatio)non nisi voluntati & menti posita est. stultum est enim alii quam libero, qui sui potestate &volun- . tarem no habet praecepta dare. Et quando lex dicit non occides, non furaberi S, non concupisces uxorem proximi tui, &caei. hominem sine dubio alloquitur quatenus mente compos est,& ratione pollet, liberoq; valet arbia Eccle ly irio, quo potest velle vel nolle, quod praecia. pitur.vi de sapiens: Deus ab initio costitute hominem,& reliquit illum in manu consilij sui. Adiecit mandata & praecepta, si volu ris mandata seruare, conservabunt te, & in perpetuum fidem placitam facere. Apposuit tibi aquam & ignem: ad quod volueris, po rige manu tuam. Ante homine vita & mors, bonii & malu quod placuerit ei dabitur illi. unde perspicuum est,no cuiuis parti, sed vo- luntati hominis mandata diuinitus esse conasti tu ta. no potest igitur Concupiscentia,quae

69쪽

voluntaria non est,peccatu vel inobedientia

legis stimari: quoniade ijsqus nobis inuitis

accidunt, lege non habemus, nisi ut vel repugnemus. Vel parentes toleremus: Praeterea, de Concupit centia loques Iacob: sinpostol. unusquisque, ait, tentatur a concupis- Deias licentia sua abstractus& illectus. Deinde concupiscenti acu conceperit,parit preccatu pe catum vero cum consummatu fuerit generat

morte. ubi doctrina Apostolica nihil agno Deit peccati, dum iolumodo tentamur : sed tuc demit, quando nonnulla hoi'vcvncipit vo-Iuptatem, & moram sinit,quam statim ab ijcere deberet: tuc inquam veniale peccatu vult Apost.agnosci: Mortale vero quando pleno coniensi malum approbatur. Vnde Venera- fru bilis Beda docens tribus modis tentationem dis ien a perfici: suggestione, delectatione, Consen-r o per silatantum in delectatione vel consensu, ex risur.

hoc loco peccatu statuit, sicut& Aug. tractas' villud Psalmi': Irascimini & nolite peccare: ' Etiam si surgit,inquit; motus animi, qui iam propter poenam peccati non ςst in potestate; . saltem non consentiat ratio & mens: Quado 'p'R 'igitur mens non consentit, homo motu iracundiae non peccat. Imo D. Anab osius eius.

modi comotiones in pueris palam dicit esse innoxias, qui plus habent gratiae quam amaritudinis: & mitigare iracundiam nostrum

esse, naturae vero commoueri.

Quibus omnibus adde: quod Adar penes iseu m,proptero Nil e re nos morte inii l. Huissimus, non fuit haec in ipso carnis rebellio; .i D i sed

70쪽

sed auerso illa mentis a Deo &superbi ,qua

non secundum Deum, sed vel ut Deus quida iure suo secundum se ipsum vivere volens, legem Dei transgressus est, cuius merito Gratia Adam deserente, haec carnis rebellio tamaam reci pocra peccati poena ipsum inuasit, sit pars quaedam miseriar & calamitatis,

quam

quam propter peccatum in Adam genus humanum incurrit, quemadmodum ex Genesi manifestam est Quis enim, ait Dominus Adae, indicauit tibi quod nudus esses,nisi quod ex ligno, de quo praeceperam tibi ne commderes, comedisti significat inobedientiam ipsius fuisse causam, cur erubescentiam &confusionem in nuda carne sentiret. Quod igitur in Adam peccatum non fuit, nec in posteris eius peccatum debet aestimari: cum no aliud in eis ex origine insit, quam quod ex Adam in eos transfunditur, primum videliacet Adae peccatum, quod origine unum est,&propagatione,no imitatione,transfusum: omnibus inest,unicuique proprium .sem in tum est enim originale peccatum, ut in illo esset, & in omnes transiret. Dicta igitur cas

nis rebellio per se sine dominio considerata, neque originale, neq; simpliciter peccatum vel legis irasgressio dici debet. Quod enim

nonnulli inter peccatum & legis transgresis nem in hoc argumento distinguunt,quasi peccatum hoc amplius sua ratione includat, quia reum faciet qua consideratione nolu n eqQidem Concupiscetiam iri renatis esse peccatum,docent tame esse legis inobedientia rid pror

SEARCH

MENU NAVIGATION