장음표시 사용
71쪽
DE PECCAT. ORIG. sid prorsus obscurum videtur, quoniam re ius seu debitum poens non ad definitionem, ted deffectum peccati pertinet i quod non
ob aliud homines reos constitui t, quam quia legem transgrediuntur: non enim propterea
aliquid peccatum est, uia reum facu, sed ob id reos constituit, quia legis est tranis re isto vel inobedientia. Vnde eadem prorsus incommoda S a, usurda, ex hac imaginatione seqivitur. qua iaolim in Luthero alijsque haereticis merit, damnata sunt; Deum videlicet,impossibilia praecipere, de sanctissima eius mandata a ne mine praestari posset nullos vere& interne iustos inueniri nullaq; esse regni coelorum merita. Quoniam si Concupiscentia, quam inuiti patimur,peccatum est vel legis transgressio,&omnes etiam Apostoli hanc in te 'sentiunt, nemo ergo seruax praecept m quo concupiscentia prohibetur, neque potest iecuare, quia concupiscentiam non potest: non sentire.Vnde etiam consequens fuerit,quod nemo vitam coelestem ing rediatur, atque adeo Christus Dominus gratis mortuus dici debeat, & omnes in peccato mori, quia r
Oissima regula est Si vis ad vitam ingredi serua mandata: quae sunt absurdiora quam inter Christianos audiri debeant. Et de his limctenus..
72쪽
Covcupissentiam non esse bonam ness, indifferentem ostenditur.
NVnc paucis ad eos defleminus; qui C
cuplicentiam nimium honorant,&vel indifferentem , vel etiam bonam esse dicu0t, non aduertentes se in manifestu Iuliani errorem labi,quem totis sex libris contra Iul ianum oppugnat D. A aguin. Quae coiitrouersia cx definitione Concupiscentiae facile tota sopiri potest. Nam Concupiscentia, quando non adclitur cuius rei sit, prout obtusuit loquendi consuetudo, non nisi in malo,
ait Augustinus, potest intelligi , S , ut tradit de perfectione iustitiae, nihil est aliud quam desiderium peccati. Vnde contra Iulianummi ratu r, si v llus, i nqu i e iis, i n vob i s est sep sus
humanus, num potest& malum esse peccatu, S botiu esse desiderare peccatum Et rursus: Quis ita sit imprudens atq; impude ita pr cax, pertinax,pervicax, ita postremo insanus di demes, qui cu peccata mala esse fateatur, neget esse mala Concsspiscet iam peccatorii pvidit enim Sintellexit vir sanctus, queas modum & veritas habet, quod in nobus, qui ex Adam. nascimur, remanen a D tantum indiffetentes vel innocuae illis naturales pas soneS: qui biis non directe ad malum, sed ad
aliquid , quod pro hominis intentione damidis a ricti ope potest vel bonum vel malum esse, inclinamur, cuiusmodi su ni amor,
73쪽
. DE PECCAT. ORIG. oodium, desiderium, fuga,gaudium, tristitia,
spes, timor, ira & similes, quas etiam salu tornoster,sicut fame&sitim in integerrima sua natura assumpsit &ostendit: sed quod
praeter haec ex corruptione peccati, quidam relictus est in nobis appetitus peccati&pronitas,qua direste in malum trahimur, quemadmodum dominus Deus ad Cain significat: Geuis . Nonne si bene egeris, at r, recipies sin. autem male,statim in foribus peecatum tuum aderitγsed sub te erit appetitus eius,&ixi domi' Genes t. naberis illiusit rursus ad Noe:Sensus & cogitatio humani cordis,in malum prona sunt C,eoro 3. ab adolescentia sua . Quam quidem pro ' Tris uia nitatem possumus morbidam quandam in- εώ θ'. telligere qualitatem,inde turbidis quibus.
dam motibus, qui rationi non obtemperant, homo saepe commouetur; cuiusmodi in
intellectu quaedam est ad vana& mendacia prurigo : in voluntate , superbiae & in uia diae stimulus , & in sensibili appetitu gw- , Iae & luxuriae fomes . Nam Concupisce ' . tiam licet quibusdam videatur Diuus Au gustinus ad libidinem, quae genitalium est,
propriEdeferre, perspicuum tamen est, prae- oesertim ex Decimoquinto de ciuitate Dei, δε emit. quod generaliter eam intelligit, quae Per Dracin D. totum hominem respersa, secundum o
nia peccati genera eum ad peccandum i clinet. Non potest igitur Concupiscentia bona vel indifferens praedicari, quae
ex sua definitione , quoddam est peccati siderium . quo caro contra spiritum
74쪽
tum,cuius respectu vitium originale perso istum culpae rationem induit, licet unum futarit perfectum &consummatum delictum, in illo tamen uno pos uni intelligi plura pe cata, si unum ipsum in sua quasi membra singula diuidatur. Nam S superbia est illic, quia in sua homo potius esse, qua in Dei potestate dilexit: &sacrilegiu,quia Deo non credidit:& homicidium, quia se prscipitauit in mo tem : & fornicatio spiritualis, quia integritas mentis humanae serpen tina suasione corrupta est:&furtum, quia prohibitus usurpatus est cibus;&auaritia, quia plus quam sit
sicere illi debuit, appetiuit: de si quid aliud
in hoc uno admisso diligenti consideratione poterit inueniri. Habes igitur causas originalis peccati: Efficientem & meritoriam in Adam; Instrumentalem in semine: Formalem in interna & naturali ex Adam descenden re malitia: Materialem vero non aliam habere putes, quam sedem subiecti cui inhqret,qua habet,uti diximus, in ipsa patura de essentia hominis, unde cunctas animae vires inficit. Nonnihil etiam de fine dicendum est, quis nimirum futurus sit eorum finis qui cum originali peccato decedunt, De quo Pelagius dicere solet; Quo non eant scio, quo eant nescio: loquens de paruulis qui sine Baptismo moriuntur . Quo non eant se scire aiebat, quia non ire in regnii coelorum sciebat. Quo vero eant se nescire dicebat; quia dicere non audebat in mortem illos ire perpetuam,
75쪽
bat,& originale traxisse peccatum non consentiebat. Quamuis igitur Doctorum variae sint hac de re sententiar, nulli tamen du- . bilina est et 'test, quin in morte & damnatione lumio sum agant exilium, qui sine Baptismo cum originali peccato decedunt. Id enim Paulus manifeste testatur: Inditum, inquiens, ex uno in condemnationem : Et si unius delicto mors regnauit per Unum, &c. Et rursus: Igitur sicut per unius delicium in omnes homines in condemnationem, &caei.
Poena igitur di finis originalis peccati mors est, & condemnatio: siquidem Deus Adar comi natus est, quocunque die contra Dei praeceptum ex ligno comederet, mortem oriretur: ubi mortem generaliter intelligi docet ii Augustinus, non solum corporis, sed& animae,& quae est in inferno totius hominis. Deae. ia. De qua paruulorum poena eloquens alibi Aue g. Augustinus: Quis dubitauerit, inquit, par- ι br. . uulos non baptigatos, qui solum habent o- cone Iriginale peccatum, nec ullis proprijs aggratiantur, in damnatione omnium leuissima futuros λ Quae qualis& quanta erit, quamuis definire non possum, non tamen udeo dicere, quod eis, Ut nulli essent, quam ivtibi essent, potius expediret. Q iam ob- rem illius sententiae duritiem aures Christia anae non ferunt, paruulos in originali malo decedentes igne perpetuo cruciari, quem non nisi proprijs&activis sceleribus,&cri minibus scripturae constituunt, S ubi recte
uic infelicta asci guntur, ut melius eis esset,
76쪽
factoris sentetia de petua paruulorum tu peccato.
rientium. q. n. 2. coni. Iulia
ii nunquam nati fuissent. Non satis tame peruersitatem peccati originalis perspexisse videntur, qui in sola priuatione vitae aeternet sine sensu doloris, poenam ipsorum constituunt. Nam ubi nullus est dolor, luctus, aut tristitia; ibi neq; mors, neque damnatio dici possvns esse,cuius id ratio postulat, ut qui in morte & damnatione versantur, illi velut miseri& in elices agant in tenebris, in luctu, dolore, tristitia & nonnulla totius hominis amictione,Id quod hac quoque rati ne poterit quis facere probabilius; quoniam peccati,quod hic non tollitur, grauior ust in futuro seculo poena,quam in praesenti: siquidem hoc tempus misericordis illud vero iustitiae est, ubi proprie peccatis suum stipendium reseruatur. Sed videmus, quam multis sensibilibus poenis & miserijs etiam paruuli propter originale peccatum obnoxij sint: multo minus igitur qui nunc a peccato ligo non liberantur,a similibus miser ijs &poenis liberi tunc erunt. propterea recte dictum est ab Augustino, eos secudae mortis subire supplicium,quemadmodum & Gregorius: Qui hic, inquit, ex proprio nihil egerunt, illuc
propter reatum culpae originalis ad tormen laterueniunt; quoniam sub diuina districtione iustum est, ut propagatio mortalis v lux infructuosa arbor,&in ramis seruet amaritudinem , quam traxit ex radice. Proinde supra modum miratus sum, quosdam originale peccatum dicere minus esse minimo ve
niali peccato ; siquidem veniale delictum
77쪽
hequaquam mortem meretur, sicu i de origi, nati rectissimum est. Quamuis enim peccatu originale quouis peccato veniali minus stvoluntarium, si ad paruulum referatur, cum illius respectu non sit voluntarium: si tamen ad Adam referatur,cuius paruulus semen &genus est,&simul inhaerens prauitas in panuulo consideretur velut omnium peccatorii radix & scaturigo, hac certe ratione peccatum originale grai issimum aestimari debebat. De Concupiscentia. CA FI T IX. Concupissentiam in renatis non esse propri'
hominis peccatum, multis argumentis demon- i.
T X tractatu de peccatis originis, peculia- 'ris nata est D. Augustino contra Iulianu' disputatio de Concupiscentia qua caro eoncupiscit in nobis aduersus spiritum ran, videlicet,eρ bona sit,an mala. Et propter no- stri temporis haereticos, frequens de eadem Catholicis sermo est,atque utinam quam facilis sermo, tam cautus & sollicitus ad ei repugnandum. Pe hac loques Apostolus; scio; . inquit, quia non habitat in me, hoc est,i hcarne mea bonum: Et inuenio quoniam imihi malum adiacet: Quae verba, simul&Augustini sententiam, cum perperam intelligunt, , impie statuunt Luthera ui&Caluin istae,pro ' nitatem, quam ad malum etiam post Baptis-
78쪽
mular regenerati sentiunt peccatum esse ofuginale ac proprio nomine peccatum remanere. Alij non quidem peccatum, sed legis volunt tamen esse transgressionem vel inobedientiam; quam, quia voluntaria non est, nolunt post eius in Baptismo remissioneni ad poenam posse imputari. quibus dum nonnulli incaute se ob ijciunt, vitia in contraria currunt, audentque dicere habitualem concuplicentiam, quae relinquitur pest Baptismum, totam esse a Deo, & rem esse indifferentem , quae actu quoque bo*a esse posset Sed haec omnia vel ex ignorantia, vel inconsideranta a nascunturi quae veritatis luce pr6- prosita velut tenebrae mox euanescent.
Cum enim peccatum, ut sWpra ex Augustino diximus, sit inordinatio atq; peruersitas; id est,a praestantiore condi tore aversio, & ad condita in seriora conuersio: nihil certe id renatis peccati rationem potest habere, qui renouati copuersi sunt ad Deum vehum se viuum,quibus dicitur ab Apostolo: E haec qui- dein fuistis, sed abluti estis, sed in istificati estis, sed iustificati estis in nomine domini nolstri Iesu Christi, & in spiritu Dei nostri. Et Dominus Apostolis: Iam vos in udi estis proptet sermone quem ego locutus sum vobis. Et antea: Vos mundi estis, sed non omnes quemadmodum de Ecclesia testatur Apostolus, quod Christus dominus illam sanctificat mundans eam Lavacro aquae in verbo vitae Chrysostomus vero de Neophytis loquens Ecce,inquit,libertatis serenitate Plauuntur; qui
79쪽
Uri tenebantur paulo ante captiui & ciues ecclesis sunt, qui fuerunt in peregrinationis
errorE:& iustitiae in sorte versantur, qui fuerunt in cofusione peccati. Non enim iunitan . .
tu liberi,sed&sancti;nqn tantii sancti, sed&iusti; nec solum iusti ed inflij nec solu filii, sed & haei edes: nec solum haeredes, sed & fratres Christi: nec tantia fratres Christi, sed co- hqredes: non solum coiis redes, sed & mebia: non in em bra ta n tu in , sed & tem p i ii: n ec tantum templum,sed organa spiritus: irae sane locu habere no possunt in hominibus subditis peccato. Concupi lacti a vero seu pronitas ad peccatum, licet ad malum inclinat, no ta men iustos auersos a Deo, S in ordinate conuersos ad creaturas detinet, bi non dominatur aut regnat, sed sub ijcitur. Deinde non minus Dei beneficio in nobis i l. experimur conscientiam Synteresis penult. ' prod.& synteresim, qua velut naturali nobis inscripta lege retrahimur&ad bonu inclipa mur. sed no statim virtus est vel legis obedietia per conscientia ad ςonu inclinari, nisi me te & voluntate colentias & corde approbes Non igitur simili ratione peccatum eit vel legis transgressio, scarne ad peccandum tentemur, & in consenium non pertrahimur. . 'Ad haec, nihil quod extra cor & mentem j hominis positum intelligitur, potest eum co Atare. ram Deo coinquinare quicquid enim homo Mart. L teoram Deo est, eo cordis pedet dispositione:
quod rectum&iustum si sit, homo displi cere non potest: Quare sicut in adulti,
80쪽
Vnde etiam hoc modo ratiocinatur D. Bo fhauentura: peccatum quod est mors anima hequaqua impotest smul esse, quia spiritum&adimam vivificat: neq; in eodem simul es.se subiecto,eunt iustitia quae virtus est peccato contraria. Sed in baptietatis omnibus iam olim sanctificatis & iustificatis, simul est &sempei fuit haec carnis rebellio eum gratia &iustitia, imo corpus ipsu in in quo tepugnatiam ista sentimus, tradit Apostolus, in fan- i.c. B.ἐctis templum esse spiritus sancti: an nescitis, inquiens,quoniam membra vestia templum sunt Spiritus sancti, qui in vobis est , quem habetis a Deo,& non estis vestri γ Empti enim estis pretio magno,glorificate & p6rtate Deum in corpore vestro. sciit & Ambrosius supra dixit, volutabrum libidinum commut ri in Dei templum, diuersoriumq; vitiorum. sacrarium factum es e virtutum: Quomodo S propheta testatur; quod dor & caro eius' exultauerunt in Deum vivum.
Cum igitur in eodem sint sanctitas templi g& rectitudo virtutum, simul, &haec repugnantia seu pronitas carnis, non potest nuda haec carnis infirmitas peccatum reputari: i Quod enim poccatum est, per Christu hi Baptismo tollitur & velit: pripiatium praeciditur,ut macula inundatur, abstem Ioismi pitur, deletur: Ecce,aii, Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi: & hoh alia ratione dicimur renasci, quam, sicut ait Augustinus, quia detersa colluuione peccatorum renoua de Trincti tui: & iustificari dicimur,quoniam a de D tate .i