Tractatus aliquot insigniores, De grauissimis theologiae Christianae controuersiis. Opus nouum, doctum et elaboratum, in quo, quae de peccato originis, gratia, libero arbitrio, iustificatione, alijsque hoc tempore disputantur, ... Auctore reuerendiss

발행: 1583년

분량: 460페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

mi forma in formosam transferimur, sicut v s. Apoct. ait: Quia Christus dilexit ecclesiam, de seipium tradidit pro ea, ut illa sanctificaret, mundans eam lauacro aquῖ in verbo vitae, ut i exhibere ipse sibi gloriolam Ecclesiam:&

n Ioann. Auguis. de Baptismi virtute loquens: Deleta En est, ait tota iniquitas, sed mansit infirmitas. GV . 3-rucius: paruulo recens nato, usq; decrepitum sene in , scut nullus prohibendus a B ptismo, ita nullus es qui non peccato moriatur in Baptismo.s Adde, quod ex cuius respectu peccatum, Rom. . transgressio& inobedientia statuitur ubi nim non est lex, nec pr uaricatio non nisi vo luntati & menti posita eli. stultum est enim alii quam libero, qui tui potestate &voluntatem no habet praecepta dare.Et quando lex dicit non occides,non furaberi S, non concupisces uxorem proximi tui, &cari. hominem sine dubio alloquitur quatenus mente compos est,& ratione pollet, liberoq; valet arbia Eccle. 33. trio, quo potest velle vel nolle, quod praeciapitur.vnde sapiens: Deus ab initio costitui

hominemo reliquit illum in manu consilij sui. Adiecit mandata & praecepta, si volue ris mandata seruare, conservabunt te, & in perpetuum fidem placitam facere. Apposuit tibi aquam & ignem: ad quod volueris, po

.i rige manu tuam. Ante homine vita & mors,

bonii & malu quod placuerit ei dabitur illi unde perspicuum est, nocuiuis parti,sed um, 1 untati hominis mandata diuinitus esse cona

82쪽

Br: pECCATO ORIG si voluntaria non est,peccatu vel inobedientia Iegis stimari: quoniade ijsque nobis inuitis

accidunt lege non habemus, nisi ut vel repugnemus.Vel parentes toleremus: Praeterea, de Concupiscentia loques Iacob: ν Apostol. unusquisque, ait, tentatura concupis- Deia, licentia sua abstractus & illectus. Deinde concupiscenti acu conceperit,parit preccatu pe catum vero cum consummatu fuerit generat morte. ubi doctrina Apostolica nihil agno iacit peccati, dum iolumodo tentamur: sed tuc demit, quando nonnulla hori' ncipit voluptatem,& moram sinit,quam statim ab ijcere deberet: tuc inquam veniale peccatu vult Apost.agnosci: Mortale vero quando pleno .con ensu malum approbatur. Vnde venera- Tris.- bilis Beda docens tribus modis ten lationem do lenia

perfici: suggestione, delectatione, Consen-rio perssu: tantum in delectatione vel consensu, hoc loco peccatu statuit, sicut & A ug. tractas illud Psalmi': Irascimini & nolite peccare: Etiam si surgit, inquit; motus animi, qui iam propter poenam peccati non ςst in potestate; . saltem non consentiat ratio & mens: Quado 'p'R 'igitur mens non consentit, homo motu ira-Cundiae non peccat. Imo D. Ambirosius eius, 'modi comotiones in pueris palam dicit esse innoxias, qu plus habent gratiae quam ama- ritudinis: & mitigare iracundiam nostrum

esse, naturae vero commoueri:

83쪽

sed auerso illa mentis a Deo &superbi ,qua non secundum Deum, sed vel ut Deus quida Iure suo secundum se ipsum vivere volens, legem Dei transgressus est, cuius merito Gratia Adam deserente, haec carnis rebellio tamquam reci pocra peccati poena ipsum inuasit, ut sit pars quaedam miteriar & calamitatis, quam propter peccatum in Adam genus humanum incurrit, quemadmodum ex Genesi manifestum est Quis enim, ait Dominus Adar, indicauit tibi quod nudus esses,nisi quod ex ligno, de quo praeceperam tibi ne com de res, comedisti significat inobedientiam ipsius fuisse causam, cur erubescentiam &confusionem in nuda carne sentiret. Quod igitur in Adam peccatum non fuit, nec in posteris eius peccatum debet aestimari: cum no aliud in eis ex origine insit, quam quod ex Adam in eos transfunditur, primum videliacet Adar peccatum, quod origine unum est,&propagatione,no imitatione,transfusum: omnibus inest,un leuique propriti m .semi natum est enim originale peccatum, ut in illo esset, & in omnes transiret. Dicta igitur ca

n is rebellio per se sine dominio considerata, neque originale, neq; simpliciter peccatum vel legis irasgressio dici debet. Quod enim

nonnulli inter peccatum & legis transgressi nem in hoc argumento distinguunt,quasi peccatu in hoc amplius sua ratione includat, quia reum iaciet qua consideratione nolune q idem Concupiscetiam iri renatis esse peccatum,docent tame esse legis inobedienti' id pro

84쪽

DE PECCAT. ORIG. sidprorsus obscurum videtur, quoniam re ius seu debitum poens non ad definitionem, sed deffectum peccati pertineti quod non ob aliud homines reos constituit,quam quia legem transgrediunturi non enim propterea aliquid peccatum est, uia reum facit, sed ob id reos constituit, quia legis est transgressio vel nobedientia. Vnde eadem prorsus incommoda & a, usurda, ex hac imaginatione sequutur qua iaolim in Luthero alijsque haereticis merit5 damnata sunt; Deum videlicet,impossibilia praecipere, dc sanctissima eius mandata a ne mine praestari posse et nullo vere& interne iustos inueniri nullaq; esse regni coelorum merita. Quoniam si Concupiscentia, quam inuiti patimur,peccatum est vel legis transgressio, & omnes etiam A postoli hanc in te

sentiunt, nemo ergo seruax praecep tWin quo concupiscentia prohibetur, neque potest seruare, quia concupiscentiam non potes: non sentire.Vnde etiam consequens fuerit,qubdalemo vitam coelestem ing rediatur, atque deo Christiti Dominua gratis mortuus dici debeat, & omnes in peccato mori, quia r

Oissima regula est: Si vis ad vitam ingredi serua mandata: quae sunt absurdiora quam inter Christianos audiri debeant. Et de his hactenus.

85쪽

CAPUT X.

Cincupiscentiam non esse bonam neor, indifferentem ostenditur. NVncipaucis ad eos defleminus; qui Cta

cuplicentiam nimium honorant;&vel indifferentem , vel etiam bonam esse dicu ut, non aduertentes se in manifestu Iuliani errorem labi,uuem totis sex libris contra Iu lianum oppugnat D. A uguin. Qua coiitrouersia ex definitione Concupiscentiae facile tota sopit i potest. Nam Concupiscentia, quando non adclitur cuius rei sit, prout obtuM . tit, .RktlQquendi consuetudo, non in si in malo,

Desia , Axigustinus, potest intelligi , Ss, ut tradit vo ρ. . de perfectione iustitiae, nihil est aliud quam

f ot. mst. d sideriuna peccati. Vnde contra Iulianum Augis . miratur, si ullus, inquiens, in vobis est sessus humanus, num potest & malum esse peccatu,se. . b. ει bonii esse desiderare peccatum Et rursus: Quis ita sit imprudens;atq; impude ita procax, pertinax, pervicax, ita postremo insanus S demes, qui cu peccata mala esse fateatur, neget esse mala Concq piscetiam peccatorii/. xidit enim S intellexit vir salictus . queas in Odum & veritas habet, quod in nobi S, qui

ex Adam nascimur, remanent iacua tantum

indillat entes vel innocuae illae naturales passones: quibus non directe ad malum, sed ad aliquid , quod pro hominis intentione demidis affectio de potest vel bonum vel malum esse, inclinamur, cuiusmodi sunt amor, V -

86쪽

DE PECCAT. ORIG. odium, desiderium, fuga gaudium, tristitia,

spes, timor, ira & similes, quas etiam salu tornoster, sicut fame&stim in integerrima sua natura assumpsit &ostendit a sed quod

praeter haec ex corruptione peccati, quidam relictus est in nobis appetitus peccati&prOnitas,qua directe in malum trahimur, quemadmodum dominus Deus ad Cain significat: G M Nonne si bene egeris, ait, recipies si Rautem male,statim in foribuspeecatlim tuum aderit)sed sub te erit appetitus eius,& tu domi--Lnaberis illius Et rursus ad Noe:Sensus & cogitatio humani cordis,in malum prona sunt c, is ti

ab adolescentia sua . Qsiam quidem pronitatem possumus morbidam quandam in- '..telligere qualitatem, unde turbidis quibus. dam motibus, qui rationi non obtemperan homo saepe commouetur; cuiusmodi in

intellectu quaedam est ad vana& mendacia

Prurigo : in voluntate , superbiae & in uia diae stimulus, de in sensibili appetitu gw- lae & luxuriae fomes . Nam Concupisce tiam licet quibus da in videatur Diuus Au gustinus ad libidinem, quae genitalium est, Proprie deferre; perspicuum tamen est, praem og ssita sertim ex Decimoquinto de ciuitate Dei, de rauit.' qubd generaliter eam intelligit, quae Per Dra totum hominem respersa, secundum om- inia peccati genera eum ad peccandum i

clinet. Non potest uitur Concupiscentia bomi vel indifferens praedicari, quae, ex sua definitione , quoddam est peccati dcsiderium . quo caro contra spiritum

87쪽

... . .

CUNER. PETR. EPIs C, peccatum cocupiscit. Nam concupiscere perisatum, ex obiςcto &genere suo malum estiualum inquami non solum poenae, sed etia Iasulpae: verum,ut dictum est, ex genere & ob tecto suo,quoniam, videlicet, malum & cubpa est mentem seu voluntatem huic subijci. ΦHaec enim,eorum quae ex genere seu obiecio, vel materialiter mala diculur, est ratio, quia

talia sunt, ut quando referuntur ad voluntatem, & obiecta fiunt voluntatis, ut v'luntas in ea consentiat, iam necessario peccata sint,

verbi gratia; homicidium, furtum, falsum estimonium&simili in genere su ' ex obiecto mala sunt, Ooniam relata ad voluntaxem necessario peccata sunt. Caeterum si ac aliud principium vel originem referantur, re considerentur vel abestijs,vel dim*ma cis proficisci, nunc horum compgrati0ne n quaquam peccata vςl legi inobedientis,censeri debet; quoniam lexi vi supr*dictum est, non nisi voluntati posita est.Quod ut de Co- cupiscentia plenius lector intelligat, con derabi huc tendere tam operosam B.Augustini hac de re contr* Iulianum diligentiam: quoniam vjr sanctus ex hoc docebat paruulos originali peccato subijci, quo nig ex concupiscentia nati, carn les & concupiscentiae subiecti nascerentur. Quod enim, inquit, iRmembri corporis moxtis ii ius inobedie

ter mouetur, totumque animum in se dele oum conatura trahere, &p eq; quando me Voluerit exurgit,neq; quando mens voluerit

conquiei, hoc est malum peccati in quoi

88쪽

ng PE CC AT. ORIG. nastitur omnis homo, id est, cui subiectu

pascitur.Atqui si mala non est Concupiscen-xiati m neq; malum neque peccatum est con-ςupiscetiae subijci,&si,ut varitas habet, mala est Co cupiscentia, etiam malum & pecca-etum est concupiscentiae subiectum esse. Qua - ι- tequeladum aduertit Iulianus, fortiter A gustinum oppugnat , sustinens CQncupis' liaisori.

sentiam malam non esse, sed pro diuersitate Vtentium, ab excessu vituperandam,& a modergio usu probandam esse. Contra quem e idiperso firmissime statuit Augustinus, Con-ςψpiscentiam totam malam, &non solum quae excessit Jed etiam quae refrona tu r,per se

ipsam suis motibus accusanda esse:quoniam si ex sua specie & definitione est peccati appitentia, seu ad peccatv pronita cui quisquis mente sub ijcitur, indubie peccato subiectus

est. Atq; huc ratiocinatio es illi tedunt,quib. cotra Iulianum uti turm ullum ne ergo maluest cui consentiendo peccaturλ&tu quare iam gas malum esse,quod si non frenetur occidit λς - δε- ω propterea sine dubitatione malu est, quia non ei consentire bonum Ost,& nemo potest bonam dicere concupistentiam, nisi cuius aduersus eam non amat concupiscere spiria us. Et rursus: Quod expugnandum, oppria Auri,

mendum, refrenandum est, ne ad illicita ra- cap.

piat, quibus inhiare non cessat, bonum esse tu dicis, non ego. Cum igitur libidinem l& naturalem esse, & vinci posse ambo dicamus, Virum bonum vincamus, an malum,

ipsa inter nos vertityr quaestio. Proinde clim

89쪽

male concupiscere malum sit,&bona concupiscere bonum sit, concupiscentia mala est, quam tu cum bonam naturaliter dicis astutu illi semper consentiendum esse decernis, ne renisu improbo repugnetur naturali bono. Quibus rationibus non aliud concluditur, quam concupiscentiam materialiter, &ex obiecto malam esse,&tatem,quae si domin tur voluntati, aut voluntas illi consentiat, necessario malum &peccatumst: Id quod scholastici significatum volunt,quando con- cupiscentiam dicunt esse materiale, seu materialiter in peccato originali se habere,quoeniam ipsum est vitium,cui ex origine meatu subiecti nascimur. In renatis igitur COucupiscentia neque peccatum vel legis trania gressio est, quia voluntati non dominatur,

neq; bona vel indifferens stimari dcbet,quq per se ad peccatu in inclinat, sed ex genere dc

obiecto vel materialiter mala debet reput

ri,quae nequaquam ex patre est, nam Deus,onDan. a. ait Apostolus,intentator malorum est, qui μέσε, ι. neminem tentat: quoniam talis est haec B

stia, ut qui eam ves in se, Vel in alio probat, hoc ipso contra iustitiam agat, quoniam eTobiecto&genere mala est, quam nulla vo . Iutas probare potest, quoniam hoc ipso quo voluntate probatur, iam illa volumas peccati desiderium approbat, & huius compa ratione concuplicentia nunc voluntaria efficitur. Quare nulla ratione potuit a Christo Domino assumi no iolum quoniam

imperfectio virtutia est, sed quoniam hoc. ipio

90쪽

ipso peccaretur, quo voluntarie assumere- Conc ρη..tur .i No 'agitur ex Deo est, sed ex prima hominis mala voluntate . qua tota natura in ipso deprauatus est , quam per Baptismum: hactenus sanat Deus, ut mente &spiritu restituat, relicta hac carnis infir-

anitate, quae in malum ex abolito vulnere procliuis est. snBapris. Huc et iami ipertinent illa quae saepe r petit Augustinus: Concupiscentiam pecca Aug. b. a. tum esse , quia inest ei in obedientia con- cor μι- tra dominatum mentis . Item quia iniquum est inferiora superioribus obluctari, v. & iterum ;. quia. peccati libidine seu dei

ctatione mouetur. haec enim arguunt & r

ctissimae rationes sunt, cur agnoscatur g nero & materialiter malam esse, cui inen te subiectum: esse necessario malum est. Haec enim verissima est Diui Augustini sen- D. som. tentia, qu bd bene&rectu Diuus Bonaven- Menturis tura explicans, docet originale peccatum in et dist. esse concupiscentiam, quae spiritu i ex car 3o. . r. nati natiuitate dominatur . per quam ani- ην - qmmae nostrie sint, inquit linordinatae & in- οῦ μ .i.

iustae , quales necesse est summae iustitiae, displicere . Certum est enim quod tunc anima hominis est ordinata , quando spiri m. istus est su b Deo , & caro ac Virtut an uis, d. ni male sunt, sub spiritu, S sequuntur eius imperium: Igitur AbioppositiS , indi nata.

quit , tunc aut ma hominisaeit perueris, qsando. caro. & vires animZles praesui

spiritui. Dii ait, α ira dominantur

SEARCH

MENU NAVIGATION