장음표시 사용
91쪽
Quae sententia eodem recidit, imo eodem μ. ei. a. pia est quam siupra explicauimus,quae cum ex μα varijs D. Augustini locis, tum his potissimuconstare potest. Nam contra Iulianum disi rens deci rat D. Ambroso, peccatum. oriaginis fuisse,quod anima ex origine volui brum est libidinum, diuersoriumq; vitioru, quod sane non nisi propter regnum & Dominium concupiscentiae potest intelligi. Et de
lib. r. se peccatorum meritis, modum nostrae. regen pre '' rationis explicans, ponit eam in renouatio, p 30 ne mentis a contracta vetustate: cur:inquit nascitur denuo, nisi renovandus undere no-
. V. uandu λ nisi a vetustateλqua vetustate 3nisi in qua vetus homo noster simul crucifixus est
cuillo,Vt evacuetur corpus peccata λ De quo rursus li. r. loquens,post Baptismu dicit m rere in vetustate carnis tanq. super/tu&pe emtum. Et iterula. I.dicit Adam occulta tabe carnalis coneu piscentiae, tabificasse in se Lib. i. omnes de sua stirpe venientes, quemadmo-pe ης - dum Christus sui spiritus occultissimam fidelibus dat gratiam,quam latenter infundit & paruulis, in quibus gratia Dei per Baptis. mum,id agitur,inquit,ut evacuetur caro pecce s- eati. Rursus contra Celestium dicit nos pe His ... ti pyop g G pe & dominatione prostra M. u. L. x0β repor Vnum hominem venundatos sub ,. 'in peccato. Et alibi, ex parentum reliqua vetu-
v.l 3. state totos vetustos nos concipi. Quibus a δειλari cedunt clarissima&illustrissima loca, quia Hr. c. I q. bus toties repetit Concupiscentiam in ren
o n G tis iam peccatum non eue,nisi tropo quod ,
92쪽
quia videlicet ex peccato facta est, &ad pec- ρecmeracandum inclinat: ad quem sanὰ tropum fri- cia. 13χε. 3. uole vir doctissimus confugeret, si eadem δε νε si semper ratione concupiscentiam peccatum m ςρ ς-ψ3 agnosceret. Quare ante regenerationem cu/ δ
velut praeputium cordis in homine domina- A se tur& regnat, vere & proprie peccatum est quando vero per Baptismum praecisa est,& cbBe, . s.
spiritui nuc subiecta,proprie peccatum esse perea si non potest, nisi ex genere, &, sicut diximus, est ρer ex subiecto,cui mente sub ijci peccatum est. νrvum. Intellexit enim vir sancius,uti diximus nos ob id in peccato concipi,quoniam ex carnali concupii dentia procreamur. Vnde quidem operante contagio, dum sine gratia & iusti- itiae dono nascimur, sit, ut toti carnales & concupiscibiles nascamur, sicut Dominus ait: Quod natum est ex carne caro est, Et Propheta: Quis potest facere mundum de immunda tia. i V conceptum sentine; & breuiter Augusti Expecimem hoc quod licitum est natura nascitur, ex illo quod dedecet,vitium. Vnde etiam Christum δ9--δ. tradit,sicut veritas habet, ob id non potuisse μ λ tabe originali coinquinarii quoniam non ex *3 se ccarne, sed de spiritu sancto, natus est, dicente Angelo:spiritus sanctus superueniet in te,
M virtus altissimi obumbrabit tibi, ideoque quod nascetur ex te sanctiim, vocabitur fili Lia.. i. Dei.xbi sanctum opponit impuro&immundo, quomodo caeteri filij hominum ex carnalitate nastuntur: quae notata habes de Christo apud August. lib. i. de peccato. merit. cap.rs.de de nuptijsti concupiscentia lib. i.ca. ra:
93쪽
ae,AE V ρα etiam qui ex baptiratis parenti bris oriuntur,rent b contagium originale trahunt: quoniam p rentes non ex spiritu quo renati sunt, sed ex φ gw-- carne,cum concupiscentia generant, Unde ex sanctis nascuntur peccatores: quemadmodus sisti ex circuncisis parentibus fili j praeputiati,
ex semine dulcis olivae procedit oleaster,&ex purgato tritico frumentum cum palea: sc, inquit, ex concupiscentia licet in regeneratis, filij procedunt concupiscentiae, &proles inobedientiae generantur, ut haec eruadite prosequitur libro I. de nuptηs & concupisce n. cap. I 8. Sc 9. contra Celestium Itabro 2.cap. o. SI de peccatorum meritis, lib. 3. cap. 8. lib. 2. cap. 29. Ex quibus clarissime
patet, hanc, sicut diximus, viri doctissimi sententiam esse, peccatum originale in hoc positum esse, quod homo dominio concita piscentiae subiectus nascitur, & non quod concupiscentia quoquo modo considerata, peccatum est vel legis transgressio. Nunc quaestiuncti lar nonnullae explicandae sunt, quibus veritas plenius eruatur. Prima est: Quomodo si concupiscentia mala est,&. ex sua definitione peccati desiderium , in sacro Concilio Tridentino, quando de concupis centia patres agunt, dicitur, quod in renatis nihil odit Deus, cum peccati desiderium si-- cut ipsum peccatum nemo non odisse debe-
ρ ''7' at, & Apostolus de motibus Concupiscenti loquens: Quod odi malum, inquit, illud fast io.Vnde etiam Augustinus hic nos vult iugi
94쪽
Deo sicut ipse concupiscentiam odit, ita et- A D. Maiam nos eam odio prosequamur, etiam si in- uesulti sentire debeamus p Ad quam quaestione μή 'ery congrue res podetur, Deum nihil in homine V,
odisse vel probare, nisi quatenus ad volun
ratem refertur, & a voluntate bene vel ma ηρ Iea matur. Odit igitur in genere concupii Dbm μὰ centiam Deus, quia non Vult eam Voluntate tον,-li.
aliqua probari, & hoc si a bonitate detesta- , m. ctur,quod quis eam probet Vel amet odit, in- cap. 2ν. quam,Conc' piscentiam quomodo mala est, quatenus videlicet voluntari ob ijcitur & ad
voluntatem refertur,quo relata, iam Utpote voluntarie pCccatum est. In renatis vero co-tra voluntatem ipsis inhaeret,& qsan tu poLsunt eam minuunt,& poenitus extirpare conantur. Non odit ergo concupiscentiam in senatis Deus,quoniam inuoluntariam concupiscentiam non detestatur, neque displicet suae bonitati,quod contra voluntatem homi ni adhaeret, neq; enim hoc vel contra sua Maiestatem, vel contra lege eius est. Etenim co-sderata concupiscentia ut est inuoluntaria, sciat omnia quae contra voluntatem homini accidunt,nam extra genus moraliu posita intelligitur,qualia neq; amare neq; odis. De dicendus est. Secunda quaestiuncula est: si si in αConcupiscentia non sit iniquitas vel legistransgressio,quo sensu tam saepe repetit Au 'ρ σgustitius concupiscentia in Baptismo mane--, re quide actu, sed trasre reatu, ut in peccatu non imputetur Ad qua dicimus, Concupiscentiam transire reatu,quia per Baptismu id e .s.
95쪽
tollitur,unde concupiscentia reos facit,re anum videlicet eius & dominium, similiter culpa condonatur, unde nobis concupiscentia innata est: quemadmodum lib. r. contra Iulianum idem vir sanctus tradit: reatum concupiscentiae per baptismum transire,quo nos reos fecerat,& de peccato originali, concupiscentiam transire dicit, quoniam debitum,quod contagio carnalis generationis ata traxit, gratia regenerationis absoluit, hoc
est, quia dominium quo hominem contaminabat, succiditur: haud multo aliter quam vinolen tia&pleraq; si in ilia vitia, in sis; qui
sancta conuersione opera mala sibi amputatum, & per poenitentiam sunt remissionem consecuti, manent eiusmodi prauae qualitates aduersus quas continuo dimicatur, sed transeunt reatu. Alibi vero etiam de morte& alijs vitae miserijs quς manent a Baptis in os scriptum reliquit, quod reatus earu ne post hanc vitam obsint, Deus soluit: reatus, inaquam,peccati unde secutae sunt. Alia quaestior est: Quomodo igitur August concuplicentia etiam in renatis sit vitium, & secundum D. Bernardum quaedam rationabilis creatura deformitas , cuius nos naturaliter pudet &erubescimus 'Ad quam dicimus, vitium redeformitatem esse, quia rationabili naturae secundum finem & institationem suam non conuenit, utpote dispositio qua non plene &pfecte sicut rationali natur couenit, hom6 iniustitia dispositus est, tardus nimirum ad bonum,&pronus in malit. Quia enim imago
96쪽
DE PECCAT. ORIG. 6s Dei est hominis natura,prorsus eum decet et illi conuenit, ut qua parte rationis particeps est, tota sit rationalis,&nihil in ea cotra recta rationem vel Deu cogitetur. Imago enim in hoc posita intelligitur,quhd homo diuinae fapientis ac amoris diuini capax est, ut ex Deo, velut diuinus &Deo similis, vivat: unde pe secta hominis sanitas& pulchritudo postulat,ut omnibus partibus quibus virtutis &rectitudinis capax est, non nisi secundum rectam rationem & Deum moueatur. Dedecet ergo hominem C6ncupiscentia, quam velut turpem erubescit, quoniam turpe est inferiora superioribus contumaciter obluctari, quemadmodum in domo turpe reputatur, si maritus S uxor aduersus sedissentiat: ideoque, quotidie hanc concupiscentiam, Velut sapientiae venetiunt &pudendu homini ma-Ilim, in se non solum mortificare, sub ijcerridomare, ni inuere, sed etiam ut omnino non sit debet velle & laborare; quamuis in hoc in ortali corpore id no sit assecuturus. Hoc ipsum enim ad iustitiae pertinet imperfectione, quod homo per interna huius nodi affectionem ad malu inclinatur, etiam si nullus in motu concupiscentiae cosensus relaxetur; quia&pugnare infirmitatis est. Fit enim percisncupiscentiam, ut bonum & iustitia minus delectent, minus aestimentur, minusque herpe iaciuntur, quae si omnino perfectae & ex toto prout homo capax est delectarent, nulla omnino sicut in futuro seculo) concupis-hentia inueniretur. Quamuis igitur. D. Au-
97쪽
b.6. gust. in Iuliano dissimul et Co cupiscentiatrie7 Iuba. hanc esse affectionalem qualitatem, cuiusmoe p. 7. di solet in a. specie qualitatis apud Aristotelem collocari: rectius tamen, probe, iuxta concupis doctrinam Augustini, eius inspecta conditi, cent in est one, ad primam specie in, ubi ponuntur dil-ὐδυῖ ρ positiones, referri debent: est enim talis iii homine dispositio , secundum quam , Ut diximus, non persecte fecundum naturae' suae conditionem dispositus est, velut in bono languidus, tardus & infirmus, ac ad malum pronus: buret que non in appet: tu sensitivo duntaxat, cum omnes animae virςS Ctiam post baptismu adhuc infirmi languid
sint, quotidianaque curatione pi r Christum
indigeant) sed in ipsa natura et essentia ho- iniisti: Vnde in omnes vires, sicut iupra de peccato originis dictum est, se diffundit, asdemque, licet per Baptismum a Dominio
peccati sanatae sint, pronas tamen efficit, ut praeter rationem & non secundum Deum in dimi A. sua quaeque obiecta ferantur: est enim quasi vulnus quod antea cum dominabatur Ieth le erat, quod ipsum nunc curatum, Paulatim ad perfectam sanitate accedit. I pia enim Co-'cupiscetia prout antea in homine regnabat,
peccatum sicut diximus ) erat originalet,cμr γ' quaenniac per Baptismum circuncisa, Velut 84 π lani,uor & infirmitas naturae relinquitur, 're Ch fistus Dominus ad cauendam in nobis superbiam relinquit, Minstabulo E F ' ' clesiae paulatim curat. Opponitur autem i cundum actus suos Conscientiis, ac Synde
98쪽
bes que rhadmodum Paulus legem eam appellat, quae legi mentis, id est, conscientiae repugnat. Qu.madmodum igitur Con Conruit scientia sicut antea dictum est non est i- conti-n; pia quidem virtus vel iustitia. sed princ i- c tu. 4 iuria, radix defundamentum virtutis; sic SE UAE , Concupiscentia in renatis non est ipsa pec- y σμω.catum, sed orieo, radix & initium peccati, f -
quoniam virtus S peccatum, voluntatem trispiciunt, quae bene vel male per virtutem & peccatum afficitur: Conscientia vero & o his synderesis habitus significant, quibus homo Mρὰ ea
naturaliter mouetur, quemadmodum ruri radix. Concupiscentia vitiositas est quae saepe prae- D. Non ter voluntatem ad malum commouetur, qvs Vent rod i recte & l inal iter opponi tur non virtuti vel eius iugmςnto, ubi temper voluntas re- 39 - - picitur, ted dono cuidam gratis dat', quo in nondullis tota haec carnis corruptio amota legitur : ideoque quae de in persectio- ne iustitiae dicta sunt; & saepe apud Augusti num inueniuntur, sensu quem dicunt causalerii concomitatiuum accipienda sunt. Siquidem Concupiscentia inuoluntaria non est ipsa per se virtutis diminutio, quae pers ctio hi virtutis opponitur, sed ex concupis- centia prouenit, quod homo a plenitudine iustitiae deficit, & non tam perfectus sit, quam eius naturae conuenit. Ex his facile in- , bis; reis elligi possunt quae Diuus Augiistinus tra- nhistos. dit de praecepto : Non concupisces, Da- Aug. b. r. 'liges Domihum Deum tuum ex toto cor fri denu .e c. quorum impletionem dicitud contac. - . 2 et suta.
99쪽
εs CVNER. PEΤR. EPIs C. . Augu. de futurum seculum pertinere: Quoniam ad pira uor hoc dixit lex, inquit, non concupisces; Vegr nos in hoc morbo iacere inuenientes, media ρο γὰρ cinam gratiae quereremus, & in eo praecepto ' sciremus,& quo debeamus in hac mortalit te proficiendo conari, & quo possit a nobis in illa immortalitate beatissima perueniri. Siquidem duo,iuxta sanctissimi viri doctria- nam, his prΨceptis ordinantur: alterum quod hic in actu & exercitio debet inueniri, ut post concupiscentias nostras non ambul mus, sed Deum ut summum bonum super milia sine mensura diligamus: Alterum in conatu, &velut finis seu scopus quo tendi- . tur intelligi debet; ut,videlicet,nihil in nobis sit, quod Dei amorem remoretur, quasi mandaret Dominus: sic dilige, & ita noli concupiscere ut optes, & ad hoc coneris, ut nihil in te si viiij vel concupiscentiae, quod cupimus omnes quando petimus, ut domini voluntas fiat sicut in coelo&in terra,& nos liberet ab omni malo.
De Baptismo quo tollitur originale pecca.
EX his quae nunc de peccato originis di
cta sunt, videre licet,quam paruulis nocessarius sit Baptismus, utpoti quo solo malum originale tollitur,&sordes origin les eluuntur, per quem Christo regeneran-
100쪽
DE PECCAT. ORIG. 6stur, sicut petr Adam carnaliter mundo nati sunt, & nouae fiunt in Deo, detersa peccati colluvie, creaturae, quodq; prius volutabruerat Jibidinis & diuersorium vitiorum, templum fit spiritus sancti.Nam per Baptismum moriuntur peccato,&veterem hominem ec . uunt,iustificantur ac filij Dei & regni coelestis haeredes efficiuntur: Hac de causa, inquit chosissChrysostomus, etiam infantes baptizamuS, astruda ut eis detur vel addatur sanctitas, iustitia,ad-gG.li. a. optio,haereditas, fraternitas Christi, ut eius coi.Iulia. membra sint. De hac sane paruulorum baptizationς iam olim contrariae haereses Ecclesia Heresi Christico turbarunt,quibusdam ut est apud 67. Epiphanium) omnem paruulis falutem ne-o eme-gantibus,quoniam neque credere, neque cer M t matare valent, qui Vero non credederit,ait Dominus,condemnabitur, &nemo coronabi- Marciis.
tur,ait Paulus, nisi qui legitime certauerit: a aram a. bi nunc e contrario volunt A nabaptistae cu-ctos indifferenter sine baptismo paruulos 'saluari,quoniam Dominus ait: Sinite paruulos venire ad me, talium est enim regnum icoelorum. Catholica vero &Apostolica mater Ecclesia, spiritu sancto semper eam edo- . cente, media & regia via incedens, nemini sine Christo vitam concedit, & omnes: quicunque sunt Christi, saluat, adeoque paruulos: qui non nisi per Baptismum Christi: fiunt, necessario baptizandos docet, ne sine Christo defuncto propter originale peccatum damnentur. Nam per unius delictum in omnea, ait Apostolus Paulita, peccatum