장음표시 사용
121쪽
ν M. lini, Coustantium, L c. ces. 753 Et 754 : & Τhomassinum.'vote . et nov. Eccles. discipi. pari. a l. a c. a . illustris est etiam venia data . a Simplicio Ponti f. ep. 34, ad Zenon. . apud Labbaeum, i. 5, rauci I. col. MD, rogatu Zenonis Imperat. , qua firmata est ordinatio Episcopi Antiocheni, qui contra Nicaenos Ganones creatus fuerat. Synodus Romana VI .apud Labbaeum, s. 5, Conci . λ9, ed. Vensi. , quae pluribus constabat tum Italie, tum aliarum prouinciarum Episcopis, mirifice approbavit testimonium, quod tu- si e Symmachus Pontis, de auctoritate Sedis Apostolieae coneedendarum dispensationum , quae temporum ratio postularet. Consule Thomassinum, veter. γι nov. Feriet. Disciplin. pari a l. 5 e. 24 ς Natalem Alexandrum, bisιον. Dσέ. c. I art. η ν. 5 p. 8, et dae botian. rebar m. biis. 4 q. aa in M. p. 553 t. 6 eae. Ven. i 776Mamachium arie t. auri . spurc. quid ost Pastas est. 5. β. II t. rp. 252, e . an. 1767 9 di doctiss. Card. Gerdilium, conjuto 6one δὲ dis. lihel . . ontro iI bre γγ soliditate r. 1 ρ. 55, II 5 sq. et t. I p. ia9, a quibus S alia dispensationum exempla reseruntur.
5 uis enim, inquit S. Caelestinus r. ep. 5 n. 5 , apud Cou.
stantiu in , i. c. coL IO7 , sola admonitionit auctoritate non coνν λmus, necesse eu per Feveritatem congruentem regulis vindicemur. Nota sunt omnibus quae contra quartadecimans S, contra rebaptitantes, contra alios fontificiis legibus non parentes a Uictore, Stephano, eeterisque Ponrificibus gesta sunt. Consule praeterea, quae superiore, not. I diximus de pinna adversuβ eas constituta, qui Pontificiis legibus non parerent.
4ὶ liis hoc, in quo qualibet societate potiri debet quisquis ita
ea supremum est caput, & Summam habet iurisdictione, seni- per Romanos Pontifices exercuisse certum est: atque hinc ad Se dem Apostolicam graviora quaeque negotia Semper referri consue vertant, ut de iis iudicium ferret. Si majorer causae, inquit I noc. l. ep. 2 ad Ui Irie. MIom m. cap. 5 apud Coustantium, De. e t. col. 7M in medium fuerint depolutae, ad Sedem Apostolicam , icut Soeno ut statuit, es boata conruetudo Migis, post judicium E resalo pes antra . Sed dignus praesertim cura, & observatu est Bonifacii l. locus, ep. I 5, ubi statuitur graviores causas statim , primoque iudicio ad Sedem Λpostolicam esse deserendas, ac multis, ut ipse inquit n. 6 col. Io , apud Coastantium. patere intenditur documentis, maximas Gientalium Ecclesiar in magnir negotii si in quibur opur esset disceptatione majore, xerim se o con stiluisso Romanam, et quoties usur exegit, Hur auxilium pos M ar- se. Eadem haec sententia expressa est in Capitularibus Regum Franc., Capitulari Aquiu an. an. 8OS , apud Balutium, t. . I c. 4 col. 27o, eae Venet. I 77a, ubi de gravioribus quibusdam rebus ecclesia,ticis visum est Apostolicam Sedem consul e , iubeme canonica auo opacate, atque disento : si malo es eausae in medium sue riui desolatae, ad Masm Mostes eam, tit rancta onodus simiais, et beatia consuetudo exiguit, incunctanter νερο antu . Conser etiam Zosimum, ep. ad uires. Gulliae apud eumdem C stantium, cocci58 ; Sixtum III, ep. 8 ad FInoae Gosral. col. I 263, eoae loc. ἐLeonem M. est. 56 i5 i4 t. r eoI. 5i9 6aa 678635 M. Balieris. Atque hi omnes, cum de hoe iure Ioquuntur, semper illud antiqua
consuetudine receptum ostendunt, ut proinde , risum moveant,
qui etiam ad hoc ius Sedis Apostolieae pertrahunt Isidorianas De-
122쪽
orientalium Sedium hao in re prerogativam quis ignoro λ Antiochenae Sedi, quae S. Petrum habuit auctorem, hoc jus in toto Otiente ejusdem Sedis Antistiti Alexandro asseruit Innocentius
I. est. 24, n. I, apud Coustantium, col. 85a. in stetit Metropolita nos auctoμitate ordiσar singulari, tis et Geteror non sine pe mirru, conscisntiaque tua sinar 'iscopo p pracumri. Et rationem post pau- 'ca addite quo enim te maxima expectat hoc est ut explieat ou stantius ad re μνtinet cu a , p incipue rtium debent mereri
judicium. Quid dicam de Episcopo Constantinop., postquam iueam ei vitatem imperii sedes translata est λ Socrates, bisIor. ecclesiast. I. 7 cap. 2, p. 5I , ed. Taurin. 1747, legem memorat, quas anc tum est, ne praeter sententiam 'i, capi Constamino. slia fiat
Sacerdotis idest Estiscopi -ον inatio. Extae quoqge Theodosii lex 'ad Philippum Proesect. Praetorio Illyriei, L- 45, Coae. Goador. δε'isc. et Cleric. qua cautum est, ut Illyricaniis. provinciis ii quid dubietatis eme soνit, id oporteat non absquo scientia ν,ἡ reverenet Alrrimi saeμoraneia legit antistitit u biae ConrtantinopoliIaves, quae Romae vetari; 'raerogaιiva Matti , condisntui Sacerdotali, runctoquae
judicio reterva L Prosecto si hoc privilegium concessum est Εpiscopo Constantinopolitano, quod ea urbs Romae veterit prae sam riva Miatur, potiori jure .dici debet affixum Romanae Urbis Episeopo, ut in causis gravioribus nihil sine eius scientia, & consensu fieret. Ea lex revocata quidem deinceps suit: sed cum suerit e medio. sublata, ne iura Summi Pontis. aliquid eaperent detrimenti, manifestum est eadem iura, . que ut integra servarentur, lex illa abrogata suit, in Episcoporum, alitisque gravioribus causis confirmata suisse. 5ὶ aus appellationum, inquit Natalis Alexander, bitt. Gebr. sae
cui.4, disr. II, de juri a pellationum etc. ta p. 6 a stae Te t. an. i7m, est appendix Primatus S. R Iro, et eius successoplius a Gripto col&ri, non epi a SFnodo Sa Acensi , aut quavit alia institutiam. Re vera complurima sunt exempla appellationum, quae ante Synod. Sardicensem ad Sedem Apo,tolic. delatae sunt. Videnda in primis est dissertatio. Romae editi an . I 768 de appellationibus ad Roman.
R ι . ,& Joannis Marchetli dissertatio item Romae ed. an. I 783. Det Concilio di Sardiea, o M' suoi canoni su la fo/ma aeri gladi-υ oeclesiastici. verum de appellationibus ad Sedem Apostolicam agam copiose lib. III. c .
I. i . Ipse etiam Superioris jurisdictions solvit, quos sol vendos judicat si , plenarias Indulgentias largitur a , generale Concilium indicit, eique praesidet vel per se, vel pΘr Legatos suos, atque ejus decreta confirmat 5 . Quis enim
omnes vocavit Epi Scopus, et eorum coetui praesidebit, et constituta confirmabit, nisi qui omnium eSt caput, qui Omnes in unum commutas centrum unitatis conjungit, et sine quo neque Episcopi universam Ecclesiam repraesentare, neque eorum decreta Ecclesiae universae decreta ha
123쪽
3ὶ Conser quae supra diximus in proterom. cap. 5 β. 53 nu. I, 2, 5. 'β. I 8. Et quoniam Sum. Pontis. non solum ovium, Sed etiam pastorum gubernatio, totiusque Ecclesiae procuratio Commissa est, curam etiam, et solicitudinem habero debet
Episcoporum, qui particularos Ecclesias regunt. Quare ipse creat i), ac transsori Episcopos sa), eorumque arctat, et constringit potestatem, quam obnoxiam ha het 5ὶ, eosdem propter crimina Episcopatu dejicit ), atque etiam restituit 5 , Episcopatus constituit 6 , et plures in unum conjungit, aut unum distrahit in plures ), cum alterutrum postulat Ecclesiae utilitas, cujus solicitudo Sum. Ponti Lincumbit.
fuisse narrat Gregorius Turonensis, Hist. nane. I. I e. 28 eol. 2b eae κνir. i 699, Tom. II Reνυm salire. o Mane c. Mart. Bouquet Pa orir. i7a9 p. 147 ab eodem Pontifice primum ire Rho nonrem Metr polim ἀγ/esiam fuisse Sirium scribit Hinc marus Rhemensis inure. SS e. I 6 p. 4Si Tom. Do min. 16 5. Primus Seotorum Episcopus Balladius, eoque vita lancto Patritius a Coelestino H. creatus est ἐProsper in CMonis. eol. 74s M. Piaris. i7il; Beda I. i biit. Gem. Angi. c. ro p. 55 σου. cant. I 645. Maristnus Seotus L 2 Har. 6 ad an. a. Alia multa ea de re monumenta habes apud Joannem Diacon. invit. S. ωνα ii M. l. 5 e. 7 om. S. Gregoμ. t. IUeM. M od. murin. δε- νir. 37o5, & aliud apud Optatum Milevi an . compa Tarmen. I. Iste in ed. Taris. I 676, quem in Ioeum vide Alba spin. in not. Mitto cetera, ne nimius videar. Concit. Trident sors. 25 ean .s: Si quit, inquit, Axerit, Episcopos, qui avrioνitate Rom. Romis. aratimvn
que si a Concilio tamquam ea tholicum dogma definitum est, veros ae legitimos esse Episcopos, qui a Summo Pontis. creati sunt, Deile intelligitur, legitimam esse Pontifici creandorum. UpiScompor. potestatem, sine qua illi viri ae legitimi Episeopi haberi non possunt. Conser Hallierum de recr. elevi. pari. 5 lib. I
di duo hbelli diνotii coni o ii Bν. o Gρεμ soliditato t. I p. Ia er seq. - a Cap. a δε ινanrL E ιι. Hine etiam iniusti osores Sedis Ap stolicae in seenam revocant Isidorianas decretales, quasi per eas tantum Summi Pontis ius trans serendi Episeopos obtinuerint. Ut
mittam Febronium, obellium, eeteros hujusmodi. id auda erpraedicat Dominiera Cavallarius, in sinis. can. par. I e. 22 β. 6, Sed
124쪽
hi omnes vehementer errant. Nam multo ante, quam Lidori collectio prodiret, Ilo nisae.. I. uti constant ex eius ep. 4 Θ i5 apud Cous tantium col. roi 9 et iciae rogatus a Corynthiis Perigenis translat onem permisit; itemque aucto itate Coelestini L, uti
Marrat Socrates Histor. Ecel. l. 7 co par. om e . eis. Hoc Ius Cidici Episcopus ad Constantinopolit. Ecclesiam translatus est. Quin etiam cum Harchinonenses vehementer cuperent suae civitatis Episeopum habere Iren2um, qui jam in eius Dioecesis. municipio Episcopatum obtinebat, preces ea de re dederunt ad Tarraconensem Episcopum provincia Metropolitana. Is habita Synodo probavit Hesiderium Harchinonensium, . eaque de re. literas dedit ad Pli-larium Pontis, ut permitteret translationem, quam Provinci lis Synodi au ritate fieri non posse sentie 5at. Pontifex, re diligenter expensa, probare noluit hanc translationem, di ideo facta non est, quamquam ejus magnum esset desiderium Barchinonensium, di magna voluntas Synodi Tarraeonensis. Illustre etiam Episcopalis translationis exemplum est in S. Gregorii M.
79 L. 4 cod. 56o t..2 eae Maurin. Paru. I 5, per quam a Sumno Pontis. Martinus a Talna tensi . ΕωlesIa ad Saonensem translatus suit. Νeque certe fieri secus potest: quoniam Opus est auctari- tabe Summi Pontis , a quo relaxentur leges Ecclesiasticae, quibus reditae sunt Episcoporum translationes, tollaturque vinculum,
quo Episcopus suae Ecclesiae alligatur. Qui ex Capitular Regum
Francorum constat, Reges ipsos a Summo montis. veniam postulasse, ut penes se Episcopum retinere possent ό adeo certum habebatur, etiam ante editas Isidorianas decretales, sine venia Sedis Apostolicae Episcopum deserere non potuis&e Ecclesiam, cui addictus erat. Nam . in Capitulari Francosord. an. 794 apud B luti ume. 53. t. ἔ col. t 95 habentur haec: Dirit etiam Dominυς Re cin ea em Ssnodo, ut a Se o Apostolica; tanti as Hadriano Poni f., licentiam habxisset, ut Ani, orium Arebio ι o. in suo stolatiobabo ei pro e ditititares Ecclesiasticas. Quod etiam habet Epit. Do. Codicis Carolini. p. 226, r. I, M. Cenni, Romae I 76O, qua
Paulus I. Sum. Pontis Pippino Regi facultatem tribuli apud se retinendi Georgium Upiseopum, & Petrum Presbyterum. O Audiatur ea de re Gersonius, qui certe nimii studἱi in Sed.
Apostoli: suspectus videri non potest, de Stat. Ecelet. constar . A, Eo Stat. Prael. p. 952, t. 2, M. Antues. I7o6: Stat ut, inquit, prae talionir episcopasis sabuit an Apostolii, o sucres roribus Dytim, vel et eisium stiae potostaris sub Iasta Petro ου sti ecessoribus ejus, ram Dam sub babente, uel habentibus plenistidiram fontalem episco alit aucto itati p. Unde ει quoad Bai7a minores Praelati sciricor
beeundo Ueclesiae saeeulo Victor Pontis. eum Asianos Episcopos, qui Iudaeorum more ipsa luna, pascha celebrabari, Sacris interdicere vellet, eius potestatem .agnovit, atque probavit S. v naeus, uti patet ex fragmento, estir ep. ad Viri. p. 59, opp. ed.
flueIt, Paris. I7io, licet de impetranda a Sum. Pontis pro iis
125쪽
venia magnopere laboraret. vide EusebIum, Kkt. diei. I. 6. e. 2, V. 245 M. Cales i, Cantabrig. ITIO. Eadem poena S. Stephantis re
baptietantes plectere volebat, neque umquam hanc potestatem Sum.' Pontis in discrimen. revocavit S. Cyprianus, quamquam ipse po tissimum contra Stephanum istam rebaptizantium opinionem tueretur. uuin ipse Cyprianus . eamdem potestatem agnovit, . 68, p. et , ed. Ams loae, ubi rogat Stephanum P. his verbis: Apuan rur in 'p ovinciam, et ad plebem A elato eonsistentem a te literae, quibus abstento Marciano alius in Deo otir sub tituatur. Paulo ante quam illa Stephanus gereret contra rebaptitantes, S. Cornelius P. eadem potestate usus est contra Novatianum, uti pater ex eius, epiti. 9, ad Fabium Auriochenum, apud Coustantium, ep. Rom.
Gnis col. i 5 et se . Pertinent haec ad II & lli Melesiae saeculum. Quarto autem saec. Iulius i. graviter objurgavit. sebianos, quod N. Athanasius in Antiocheno Conciliabulo de Episcopatu dimotus iuerat, quod sine auctoritate. Sedis Apostollar fieri non poterat.
An ignorarit, inquit, epist. l. apud Coustantium, n. aa, cod. 586. hane esse consuetud2nem ut primum nobis scribat υν, et binc quod justum est decernatur Z Quam consuetudinem ab dulis memoratam
ne quis ad solam Alexandr. Ecclesiam re serandam putet, iaciunt Socrates, Histor. Ecclec. l. a C. I7 p. 96 & Sozomenus, i. e. 8 et Iop. ioa H iob ed. Valesii Cantabr. I7ao, qui illud quod Iesius proponit, generali Ecclesiae canone receptum ostendunt. Ad hoc idem saeculum spectat depositio Timothei Episcopi Beriti, quam Romae absolvit S. Damasus, dc quam cum postulassent Orientales ignari eorum,. quae iam ipse gesserat, respondit, ep. I 4 n. 5 eo I. b7s apud Cous tantium: quid igituν depositionem Timothei a me iuenuo portu latii, qui et hic judicio Sedis Apostolicae, praesortim etiam At sAb eand8. Urbis Dircopo depositur eri una cum Magistro suo Ap uina io 8 Praeclarum etiam hujus Pontificiae potestatis monumentum occurrit V saeculo in depositione Nestorii Patriarehe Constantinopol ., quem S. Caelestinus ab Episcop. eiiciendum pronun-xiavix, niri intra docem dies ab hujus Conventionis dis numerand
quitur ipse Coelestinus, in ep. i I ad Coepidum Alexand. n. 4eol. II in apud Coustantium. Saee. UI Agapetus Antimum deposuit, ejusque loso Mennam Patri aream Constantinopol. eonstituit, de qua quidem re ita loquitur Natalis Alexander, hist. r.ec. VI c. 2art. 7 p. 544t. 5 ad. Venet. I 776. Primatum gloriosius ore cere non potuit R
mantis Pontifex, quam Conrtantinopes. Putriarcham haereticum exaudi se ando, et in ejur locum alium ordinando, idque nurea synodo comoeata. Vide epist. synodicam Cone. Tricassini ad Nicolaum
5) Longum esset omnia colligere exempla Episcoporum, quos gradu motos Sedes Apostolica omni aetate restituit ; pauca tantum indicabo, ex quibus de hoc iure certissimo Sum.. Ponti L. facile ese judicare. S. Cyprianus, est. 68 p. II 4 eae. Realtsi, Puνis. i666, dellasilide iustas Ob causas. deposito agens: Roma pergens, inquit,
Sepianum Collegam nosἔνum longa postitim, ac tacitae veritatis ranarum fefellit, Dr exambiret, peponi ro in in 'iscopatum,
in quo fuerat jurie depositus. Ergo restituendi potestatem in l
126쪽
Stephano Pontis. agnovit. S. Eculo consequenti Eustachivs Seba-stenus Episcopus cum in Conc. Meliten si . Arianorum depositus fuisset', provocavit ad Liberium Pontis, crius sententia Sedi suae trestitutus suit, uti testatur S. Basilius , est. 265, n. 5 p. 4os t. 5 p. ed. -υνin. Pari . t 7so, oblatisque literis eiusdem Ponti fiet, susceptus est a Patribus Concilii Tyanensis , quamvis antea haereseos Atianae suspectus suisset. OMAEnam auιem, inquit S. Basi lius, sint A.i a B. Eris opo Liberio prost iIa , σι ad quae conrem
ititutus est. Quin eviam cum ipse Hustachius deinceps in errores iterum lapsus suisset, omnes Episcopi diseeeseos Ponticae in Tyanensi Synodo congregati eum. damnare auia non sunt, nisi primum de ejus crimine certiorem facerent. Sum. Ponti f., ab eoque iacultatem impetrarent, uti wnstar ex epistola Basilii cujus nunc mentionem feci. Ac tanti quidem ipse BasAius faciebat literas Sum. Pontis, ut eas Principutus res erat appellaret, .ai uri patet ex eius vita α Io n. 5 r. 5 πp. p. LXXII, ed. 'rit. 73o. S. Joao. Chrysostomus non solum a Synodi iudicio, a quo e gradu deiectus fuerat, ad Innocentium P. provocavit sed etiam suas proposuit querelas adversus Teophytum Ρatriarc. . Alexandrinum, ceterosque Episcopos , a quibus injuriara acceperat, rogavitque Pontificem, in ejus vito, opp. ciosos om. t. 5, p. 9, e . Mon aue. Eiaris. I 758, his verbis: rogo ut per epistolas aera untie
bis, o non declinantibur judicium, nurium babere bobsse, sicut
ex sua natura nulum babent, et ut qui ratia auri sunt, Eecbsiasticarum legωm poenis subjiciantων. Nos igitur, qui nec eonti Iῖ, nec reprehensi sumtir, nec pei demonstrati, ite is potiris fui distri
et charitars Dertra, ceIerisque omnibus, ut omea. Qua in controversia etiam Teophylus, qui omnes illas contra Chrysostomum 'turbas excitaverat, . ad innocentium provocavit, datis literis, quilus. lectis, uti narrat Palladius loc. c/I. p. 4 B. Papa Innoeenitur parum abfuit, quin temopitatem Te bli, atque. superbJam eandemnans exborresceret, quod et soως scripsJsset, nec claram ejus notiriam misirret, aut cur, aut qu bur os sumptis negotiis Ioannem δε-
portiirret. Pontifex Chrysostomum restituit, uti ostendit Palladius, i. o. p. 9 et 'eq., neque Alexandrum Antiochenum Patriareham, S Aeacium Cerciensem. Episcopum Apostolicae Communionis participes fecit, nisi primum omnibur arsei conditionibur satisfactum in causa beati, ot vere Deo digni Saeordotis Ioannir, uti ipse i quitur in ep. I9 ad Alexanium Antioch. n. I col. 8 5 apud Cou. stantium . pertinet etiam ad hutae locum restitutici Theodoriti Episcopi Cyri, quam S. Leo M. feeit; uti patet ex ejus ep. IIo ad ipsum Τheodoritum l. I opp. coL Iai 8 ed. Bade in . , quaeque et
iam Conc. Chalcedonensi probata est adii. 8 s. 4 eol. I 525 eo ori. Lasbaei,. Hadriani Esseopi Thebani, quam S. Gregorius M.
absolvit, uti constat eae ejus ep. col. 627 t. a M. Mati M. Paris. 7G, atque omnium, quas commemoravi, antiquissima est restitutio S. Athanasii, de qua late agitur in disse l. Roma edita an. 1 3' ri appoliation bur aeta Romanum PonI cem. .
6ὶ Confer Innoe. I. o'. 25 ad Decem. Eugubis. n. 2 apud Cou- tantium est. Rom. Antisi col. 856, & Gregorium M. i. a est. a 4
127쪽
eol. 578 t. 2 ore. ed. Mauris. Paris. Iros, & eonfer etiam die cariam in Anti ob . p. a l. I e. 7 3. 5, ubi multa, di praeclata ea de re exempla coli Iguntur. Vide S. Leonem M. m. 66 U D re. Metropol. A eur. c. Σ p. t. I est. 999 M. Balle . Ven. 755, & S. Gregorium M. I. r p. 8ad Baeaudum MPmien. Episc. r. 7 opp. edo Ves. an. I77o p. III. a est. 45, ad Benenarum Mire. p. I a est. 5o ad Dan. Fρ. '. rcto I. 5 ep. 2o, ad G atianum Misc. p. I 78 l. 6 π. Io, ad Boni eium Epiro. p. 557 L 4 est. 29, aae Ionsa . 'ire. p. 256 S roq., qui quidem Minturnensem dioecesim Formiensi, Misenatem -- manae, Trium Tabernarum Velitranae, S. Anthemianam Nomentanae, Caetnensem Rhegiensi iunxit, Phausanianam autem a Calaritana divulsit. Recte igitur, vereque scripsit Urbanus II o. 4 ad
. ty. Sunt et alia Ponti sciae potestatis capsta, quae omnia pertinent ad amplam illam jurisdictionem, qua ubiquo fruitur Sum. Pontis, atque . ad curam et solicitudinem, quani habere debet. Ecclesiae universae. Ea sunt, ut Brmviarium et Missate Rom. corrigat, ac mutet si), ut Regu lares Ordines approbet, atque confirmet, eosdem e etiam justis de causis e medio tolIat sa); ut insignes pietate viros albo Beatorum, vel Sanctorum adscribat 5ὶ; ut propter amplam, quam habet in tota Ecclesia, jurisdictionem, ubique terrarum pontificalia exercere solus possit ). Cetera, quae ad Summum Pontificem pertinent, suis locis
opportunis explicabimus. . 'si olim unusquisque Giseopus suae dioecesis Illurgiam moder
batur, quae tamen a catholicae Ecclesiae doctrina non discreparet. Atque hine orta est diversitas illa caeremoniarum, & precum, qua Meurrit in liturgiis M. Basilii, l)hrνsostomi, Ambrosii, de quibus agit Card. Bona, rori lituro. I. I c. 6t. I p. 9o Θ seq. eae rate νin. an. I 747. Sed denique utilitas concordium precum , & illa, quae ex crebra rerum mutatione.oriebantur, incommoda fecerunt,
Mν od minaeZ in divinis omesis, sacrisque peragendis ab omni hus servari voluerit ordinem si celesiae Romanae,. quae aliarum ma ter di magistra est. -
vit, quo quidem facto evidenter ostendit , ius esse Romani Pon-ris. novos ordines non instituere solum, sed etiam confirmare. Concilium Lugdunense II cecumenteum can. 23 apud Labbaeuincancri. t. I 4 eol. 535 M. Venet. sanxit, ut ordines post Conei LLateranense instituti, nee tamen a Sede Apostos. eonfirmati su primerentur. Itaque Synodus nouorum eon 8rmandorum ordinun la Sum. Pontis. potestatem agnovit. Pergit eadem Synoduβ, Disi troes by Gorali
128쪽
c. Iubetqua consistere Oςdines post Lateranense Concilium in tutos, atque ab Apostolica Sede confirmatos. Alexander II sedi Apostol. reservavit potestatem referen ut in dianitorum numerum eos, qui heroica virtute claruissoni. Ambigi vero non potest, quin haec reServatio iure di merito se Iaert e , α bynodus quidem Constantiensis sest. 2o eos. 5 5 t. In concit. Labbaei ad ius L Onc. cecumen. & Pontis. adscribit, Re- Uera si vetus est regula, quod majores causae ad Apostolicae Sedis Iudicium deierantur, uti demonstratum supra est . si Rom. Pontil. pro suprema potestate sibi in IKcclesia universa tradita causas criminum graviores suo potuerunt peculiari iudicio reservare, ut inquit Synodus Irident. seis. I 4 c. 7 de paeniten quis neget, eoci Sibi reservare potuisse causam de canonisatiouo Sanctorum, quae gravissima per ze est, & ad virtutem celebrandam, atque ad rem Christianam cunctam pertinet 8 Jam inde a saec. U. vel certe non multo post acta Martyrum ad Sum. Ponti f. ex morae. Titia consuevisse testatur Mabillonius AH a SS. σάλ. S. Ben/MAL 'U. - e. v. u. 93 p. XLVL, edis. Veriet. , tit v I ab eo au-
. c. or/zutem accryrrent , vel υτ in Romano Scrimo arservarentur .
v I dene tir ut in dam Rom. Ecclesiae Opticbis Mapores lorum ob tinfrent. Atque ιta quidem Scribit Mabillonius, quoniam se inveteia codice legisse tradit : gesta B. Maro is, ut mo is erat, inbit Nomae Episcopo transmissa fuisse, GL facile Marorum me
mo ruimur inde entu oec. IIx quo intelligitur, iam inde ab eo
tempore acta Martyrum sacris memoμialibus rite indi non potuisse, nisi, ut mons erat, ad Pontificem transmissa, ab eoque iisdem memoνralibus Indita suissent. Videndus ipse Mabillonius I. c. n. IOI p. LII seq. qui plures resert a Rom. Pontis. Inter san
) Sexcenta huius generis tum antiqua, tum recentia monumenta afferre possem, sed operis brevitas impedimento est. Unum asseram ex Joanne P. L. , qui initio saee. VI die Domin leol' 'urreer. in Gonstantinop. Latino ritu. pontinealia exer-euit. Conser Pagium in Baron. ad an. 525 n.. p. 5go t. D edLtita cu., ct Cata. Orsium Hist. I cInrass. IV. 29 num. 25.
. 2o. Atque ea, quae diximus, jura sunt Rom. Pontis in tota Ecclesia, quoniam in totam diffunditur Primatus
quem ipse habet tamquam Petri succossor, quique a Ilo mana Sede disjungi non potest. Cum enim Christus Primatum attribuerit Petro, atqus iis, qui Petro in Episcopatu
succederent, cumque ipse Sedem posuerit Romae, ubi mortuus egi, Sequitur, ut tantum Rom. Pontis Petri successores sint. Quare Primatus adimi Romanis Episcopis, atque in alium Episcopum transferri non potest, quoniam si transferretur, hic non esset Petri successor; at vero non nisi Petri Successores voluntate, institutioneque Dei Ecclesiae
principatum habere debent si .
129쪽
r n. i, thoniae sedem constituerit, eamque usque ad mortem retinuerit, sine id evenerit ex aemino prae πto, reti exprerra rebe- ratione ipsi Tetro specialiter a Deo facia. rivo eae sota voluntato I tμι litot divinitur in pirata ἰ. iuri factum est, ut supra mi Pon: carur praerogatipa ita insitu remanseris Romana Sedi, ut qui in hae Ret o succedit, necessario succinaeat in otius Ecclesiae p/imatu Petro, ejusque legitimis successoribus a ci irro collato.
Confer, praeter evindem Benedictum Halterinium Vindie. audior. Eo alim. Se. c. bi 2 p. 235 ου seq. Augusta Vindelis. an. V77o,. Mamachium ad Aucto .. opusc. Qui ero Rapa 3 ep. 6 n. 2 p. 63 εν seρ , Dissertat. Augustoduni editam an . I 82, eui titulus Epistola Sil- Iasipi a Lariis in eaura, an Sum. Pontificat. a Romana neu-ria aselli, o alio transferri possit ζ Bolgenium D episcopato, or sia Alia podesta H govensaνe la Gisia par. I e. 5 n. 29 ad 4o p. 59έου seq. , & doctissimum Cardin. Gerdiliuin Confutatione di duo libelli aee. t. I p. i75 St. a pag. 73 8o ι82n im. Primus autem Pho-xius v;r schismaticus, ut animadvertit ipse Cardinalis Gerdi-lius i. e. t. I p. 81 totius Ucclesiae Primatum ex cathedra antiquae, Romae ad . Sedem novae Romae transferre posse putavit. quem . errore ni antea conclusum, in regionae schismaticorum integra uit 'Mielessus propositione illa, quam Synod. Constantiensis
damnavit: Non est is necessitate talutir crea re Romanam Ecelesiam esse supremam inre ahar Fecurias.
u. ai. Sed Sum. Ponti f. est etiam Episcopus Urbis Romae, Archiepiscopus, et Metropolita Rom. Provinc. si), Primas Italiae, Patriarcha Occidentis. Nec praetereunda potestas temporatis sive politica quam ha bot in . tota ditio-nct ecclesiastica, more Principum coterorum, qui summo γ' tiuntur imperio. Potestas haec sive repetatur ex consensu populorum, sive ex Principum donationibus, sive ex diuturna praescriptione, sive etiam ex onerosis contractibus, tam justum porro est, tamque legitimum pontiscium im
perium, ut nemini potiora jura bsse possint a).
iὶ Ius MetropoIit igni Sum. pontis. ultra centesimum ab urbe lapidem producendum negant Iae. Gothostedus & Claudius Salmasius, quoniam hoc locorum intervallo contineri putant sub urbicaνiar Ecclesias, quarum rolieitudinem go ero Pontificem. exean. 6 Nicaeno, inquit Rufinus, bistor. I. io e. 6 int. Aucto . mit. Melet. '. 22I Baril. i528. Sed longe ampliores huius metropolitici juris fines esse, demonstrat Sirmondus tribus, quos adversus Gothos redum & Salmasium evulgavit, libris, quorum primus inscribitur, Consura conisaesurae anonymi se/ipto is do suburbicariirre tinibus, et eralerii, , alter inventoria Oundiso Dipionem i a Dersus Amὰρ ad Amisiam Epistolai de tubuWHeapiis regionibus σι ecclesiis. cum ceu rura conjectura ah tur Moomi, tertius Em pempticum. Conser Hi anchium dolia por tria o dolia BIitia dei-la Chiera L 2 can. 2 iij, dc Benedict. XIV de Synod. Haecer. l. a α'
130쪽
2,. re is id; v. .etro liticinar sum. Ponti f. explicat copIose G. diligonter. Non tamen iisdem terminis Romana pr0vincia omni aetate defitata est, cum ea in lapsu temporum ipsi Ro n. Pontis. , novis constitutis sedibus Metropolitanis. imminuerint. . Innocentius III in ean. 5 de Os c. vicar. Romanum provinciam inter Capua nam θ' Pisadam sitam dixit. Sed aliae deinceps a Summis Pontificibus . iactae sunt eius provinciae distractio aes, do ideo quamquam ea nunc etiam posita dicatur inter Capua nam Pssanamque provinciam. Sec 1ndum Innocentii decretalem, tamen revera conficitur ex illis tantum Epi,copis, qui inter utramque illam provinciam sedent, ac nulli Archiepi oeco po subjemi sunt.
dia ad ri. Cardinalium nomen, ori- 28. Iura. et privilegia. 'go. dignitas, as. Legati Apostolicisas. Cardinales Episcopi, Presbyteri, 3o. Legati a latere. Di coni. . . . . yr. Legati missitas. Eorum insignia. et' numerus. II. Legati nati. a . Dificium. aaa. hixplicandae, exercendaeque potestatis cauSa Pontifex habet Curiam, et Senatum. Curiam .conficiunt Mini stri, quorum alii suo funguntur munere in Dataria, alii tir Cancellaria, alii in. Foro judiciario I . Senatum autem constituunt Cardinales, quo nomine appellantur coadjutores et Collaterales sa) Sum. Ponti f., quorum est cum consilio juvare in Ecclesiae regimine' et administratione Λὶ.' Hoc nimirum munus .est, Semperquo suit Roman. Cardinalium . quo probo stabilito et fixo de vera hujus amplissima Digrii talis origine non obscurum, neque incertum judicium
si in Vid. Card. de Luea, Routio Roma vis Curiae. ca) Ita Cardin. vocat S. Bernardus ad Eugen. IlI, do Consi erri. ic col. 4 4 voL i eae. GWir. 17 19 et ep. 2.37 col. 255 inquit Carindinalium esse opem ferre Pontifici in Regi m. Dcles. universae. 5ὶ C. ii' de ebes. in 6 Cone. Triae reir. 25 de re νω. cap. I in sin. 4ὶ Conser Cennium apud Catalanum In min. ad annal. Mura rorai t. 5 par. t p. XXXII eae mmae, es praefat. ad ejusdem dissoluet. r. 5 par. I p. XIV, ου in not. ad diιι. 63 p. 5 2 i5 r. 5 p. 2, Santinet-lium, in iron. dolia dignIta dei Cardis alato, inter opuscula Ange'li Calogora t. 26 p. 597 ; Card. Bromatum, disre . dele antica preminenga δει Carina latori Cohellium, Notit. Cardinat, Platum, αδ