장음표시 사용
151쪽
berici facinua narrat, de Reb. Euν. I. 5 r. ia apud Duchesnium Suiri. Dam. p. 593. Christianus Lupus in ae can. 27 Conc. VIII p. Sisseqq. Ju. Laurontius Bertius L c. CGeruin dumtaxat ulli exeunte Faeculo obtinere coepit consuetudo, ut omnibus indiscriminatim Archiepiscopis pallium concederetur, di colligi potest ex r. ope .poribum. Aiabillonii, ubi occurrit dissertatio Theodoriel liuinari WEHID Aulis p copuli c. II p. 457. Multa autem, pr4ter auctorires, quos modo indieavimus, de pallio scripserunt, Petrus de Maraca cim. racerae ε; impar. 4 6 c. g et 7. Nicolaus de Bralion Hir. da Puuio, Patres Maurini in S. Gregorium M. I. 4 π. af eol. 5lΦαιο- aad. Ruias. i7o5 locisque aliis earumdem epistolarum, Dominie Georgeus de Littiet. Rom. Romis rom. I p. II 'req., aliique Colmplurev. Ae videnda in primis est Constitutio Reyum occisitastica jum 6o, Benadicti XIV rom. a ejus Bidia . pag. 29s lauae eae, ubi multa habeotur de pallio, quae ad recentiorem pertinςnx discire
β. 43. Solus Rom. tantist, cujus potostas nullam habetidefinitam regionem, cujus terminis septa teneatur, pallio ubique utitur, et semper ; ceteri nonnisi intra fines suae
juris ictionis, et statis, certisque diebus, cum pontificali eonficiunt, scilicet dio natali Christi Servatoris, dio S. Stephani, S. Ioannis, Circumcisionis, Epiphaniae, Palmarumiseria V in coena Domini, in Sabbato sancto, in Paschate, et seria secunda ac tertia post Pascha, Dominica in albis, In Ascensione Domini, in Dominica Pentecostes, in sesto Corporis Christi, in nativitate S. Ioannis Baptistae, in se-stis omnium Apostolorum, ac quatuor diebus sestis B. Mariae Virginis, nimirum Purificat. , Annuntiat. , Α Mumpi., et Nativit. , commemoratione omnium Sanctorum, in deri
dicatione riclesiarum, in praecipuis sesti diebqs Eccle,
152쪽
viae ArehiviscopalIs, In ordinatione clericorum, In eons eratione Episcoporum, et Virginum, et in die anniversaria, quam Archiepiscopus cΗlebrat, suae consecrationis, die-quct item anniversaria dedieationis Ecclesias si i
tifieale Romanorum pari. a th. do paulo .. g. 4έ. Pallio ita aen a)junctum munus Archiepiscopale,
ut eo nondum accepto ne Archiepiscopi quidem nomen quis mereatur si , neque synodum provincialem indicere possit, neque chrisma conficere, neque Episcopos conieerare, neque alia obire munera sive Metropolitica, sive Epi scopalia sa . Petendum est intra tres, menses abi exacta consecratione, et quidem enixis precibus, sive, ut in morBest, instanter, instantius, instantissime 3 , a sum. Pontis in Consistorio Cardinat. I petit per so. Ipsum si in Urbe sit, Archiepiscopus, si absit, per Procuratorem. Antequam de tur, exigitur juramentum fidei, et obedientias erga sumi
Pontis o I praesenti in Urbs datur a primo Diacono cardinali, absenti ab aliquo Archiepiscopo, cui Sum. Pontifex rem commisit. . u
Nn. ae Paliis rap. I. to Formulam iuramenti, quod absentis Arehiepiscopi Proeurator praestare debet ia est. Conrtis. Rerum e rori isticarustis Ben
as. Ita autem pallium adhaeret personae Λrchiepiscopi, ut neque alteri commodari possit, et secunὁum aetertium petendum sit, si quis iterum, ac tertio Mel fiam mutet i . Denique, ubi Archiepiscopus sepstitur, cuni edsimul pallium vel pallia, si plura accepit, sumanda Sunt sa). singulari prIvilegio Cardinglis Episcopus ostisnsis; cuni Rom. Pontis consecrat, pallio utitur 5 . hi beneficio setiani Sedis Apostolicae quibusdam Episcopis pallii usus concessus est in. . . to cap. 4 d. nrtulor. Bolat. , ibique Glossa is μ. . - ρὶ cap. d. Auctoν. o ur. DL η viis Card. Petra r. 5 ad Coa t. 3 H; II rora. uni . , de Cata a
153쪽
r nor I 4 3. 18 p. Io5 Busio . . & ita quibusdam aliis Episcopis ab aliis Sum. Pon s. similitφr pallii ipsius usus concessus est.
46. Coadia torum Osfisiam, et Dri- et 48. Eorum species; et quis
si. 46. De EpIseopis nune pro eorum iurisdictioni redi
vel oratio, vel quoniam uno loco comprehendImus universam Eorum potestatem tum ordinis, tum jurisdictionis, pergimus ad reliquos Magistratus, atque ad Ministros, quorum est Episcopis In dioeceseos regimine opitulari. Sit Initium a Coadjutoribus. Senio, aut mala valetudine consectos Episcopos, aliosque Ecclesiae ministros de gradu dimovero injustum atque inhumanum visum est. Ergo ab antiquis temporibus instituti sunt coadjutores, qui impedito Antistiti subsidium compararent, eiusque vicem sustinerent. Primum Coadjutorum Episcoporum exemplum praebere videtur Ecclesia Hierosolymitana, ubi Coadjutor datus suit Λls-xander Narcisso Hierosolym. Episcopo, qui annos natus erat centum et viginti si . Sed illustre prae ceteris est exemplum Augustini, qui Valerio Episc. Hipponensi malae va- Ietudinis, seniique causa coadjutor accessit sa).li Primum hoe alleuius eoadiutorIs exemplum esse iudieat Aenricus Valeri in Miob. I. 6 e. II p. aM eae cantabrilia sn. m. Sed multa deinceps exempla eoadiutorum oeeurrunt. Theote-enus Episcopus Caesariensis sibi Anatolium eoadjutorem adscivit, ac successorem designavit, & ambo eommuni studio h elesiae praefuerunt, uti testatur Eusebius Muo . I. 7 e. 52 p. ed. Valesii Cantabris. x7ao. Maximum simul cum ineario Episcopum Hierosolym. luisse scribit Sozomenus mil. l. 2 c. 2 p. 7 cit. M. Valoriis & Orionem Episc. Palaebiscensem sibi e adjutorem, dc successorem Siderium elegisse tradit Synesius ep. 67 p. a erit. Diam Raνir. I 655, Teodoritus l. 5 c. 4 p. I97 m. eae Valerii memorat Ioannem Epise. Apameae, qui coadjutorem habuit Stephanum, & Ambrosius, sive potius auctor epistoIa Cauta Bonosἐν. 5. opp. s. Ambrosii cia. I I Od. Ma M. Vann. 375 . Sene elonem, qui Basso Episcopo coadjutor fuit. 23 Possidius in Vii. Auguriin. e. 8 e I. asa t. IO mp. S. Arati Min. ea. Von. an. 735. Et Augustinus quidem, vivo adhue valeris. Episcopus ordinatus eat: quamobrem ei serupulus animo insedit.
154쪽
tit Ipse ait est. III col. r. a edis. es. , adhuc is eorpore positoseatae memo tae at o, Episcopo meo s nae Valerio Episcopiae ορ- Pinatus sum, et rodi cumilio, quo Conc. Nicano Mohibitum fuisse nesciebam, nee ipse sciebat Iline Craclium collegam elegit, at Episcopum non ordinavit I Quod reprehensum ost. in inquit, sic. cit. , in me, nolo reprehendi in filio meo. Erit Helbter, Dii es , quando Drus doluoris, furu ur Episcopur. Spectat Augustinus ad Niernum canonem ' quo cantum erat, ne duo in una urbe essent Episcopi; verum hic canon non obtinebat, cum justη erat causa, propter quam duo in una civitate Episcopi Constituerentur, uti ostendunt exempla, quae paulo ante indicavimu3,
47. Dantur Coadjutores.vel ad tempus, quamdiu scIlicet vitae, usura fruitur Praelatus, quem vis adversa morbi, aut senectutis suum munus exercere vetat; vel perpetuσ, qui nimirum mortuo succedunt. Uterque coadjutor Episcopis nonnisi a Sum. Pontis dandus est i): ceteris beneficiorum Rectoribus etiam Episcopus Coadjutores ad tempus constituit a .
. 48. Nunc, qui Episcopla dantur coadjutores sine jure futurae successionis, dicuntur rufaganes, quales habet Cardinalis Episcopus Ostiensis, atquE'Episcopus Sabinus, aliique praesertim in Germania Episcopi, quorum dioeceses tam late patent, ut his adjutoribus opus babeant ad Epi- Scopale munus recte exercendum. Hi sunt Episcopi insigniti titulo in partibus insdelium, uti sunt etiam Episco pi coadjutores, qui jus habent succedendi. Utrique enim decorantur ordine Episcopali, ut ea peragant, quae hujus ordinis propria sunt si .
49. Chorepi/coporum officium, et ordo. se. Eorum potestas.
g. 49. Ouemadmodum Episcopi, cum propteD morbum,
aut ingravescentem aetatem suo recte munere fungi non
155쪽
Iami rant, In civ Itale Coadiutores habebant, Ita eum nimis late patebat dioecesis, in pagis, atque oppidis longe dissi-
eis habebant Chorepiscopos adjutores, et administros labo rum suorum. Dicuntur Chorepiscopi, quasi Mis hoc
est ruris Episcopi. De his quaeri solet, num Episcopi, an tantum Presbyteri fuerint sed longe probabilior est sententia illorum, qui eos meros Presbyteros fuls=et arbitrantur si).
i) Upiseopos Chorepiseopos fuisse putant Henrieus flaminmondus, disr. S eont . Eundosi. c. b, m tot. praesertim, 4l , 43, p. 164, Londis, i 65r, Guillelmus Beveregius Not. in cone. An o n. can. 5 in Panderi. Canon. r. a p. I75 Oxonii I a, IosepuBingham, Orig. Mel. l. a c. I 4 4 r. I p. I95 έ atque hi quidem praesertim nituntur Athanasii loco Molog. contν. AHan. t. I oppiast. l 58 ed. Turanii an. I 7 7, cujus haec verba fiunt: Mareoter regio est Alexandrina, in qua numquam Episcopus suis, aux cio episcopias I sed Dnio sis illius regionis Ecclesiae Alexandrino μνωι uiseopo Boisditis; autom singuli suos vicos habent maximor , quI decem et rite sant, imo piares numero. Apertum hic quidem diseri men inter Chorepiscopos, di presbyteros constituitur; sed nullam equidem video causam, propter quam hoe diserimen potius ad ordinem, quam ad ossicium di iurisdictionem reserendum videatur. Atqui Athanasius minime adversarius est nobis, si dieamus unum, & eumdem fuisse ordinem chorepiseoporum
di presbyterorum, dissimile tamen osse tum, di dissimilem iu-ν isdictionem. Rectius igitur Franciscus Turrianus NM. in e. M
44 ff. un. t. 4 p. 6 9; ibique Mansius innotap. 655M. Ven. I 776, Chor episcopos Presbyteros Lisse contendunt, nixi praesertim can. 'Cone illi Aleaeni t. a eol. 58 eoueri . Labiai, & can. so, Cone. Antio eheni t. a est. Do ejutae coli I. Laisaei. ex quibus manifestum est, Chorepiscopos Episcopos non suisse. Quod etiam, re diligens ter cognita de expensa, definitum est, uti patet ex Capitularibu v Regum Franeorum apud Balutium t. I col. 253 eae rin. an. IPPI Cum enim Catolus M. ea da re Legatos misisset ad Leonem III pontis, responsum est, Chorepiseopos meros esse Presbyteros, ideo . que irritum esse quidquid ipsi gesserant proprium ordinis Upiscopalis. Quod probarunt Rathbonensis Concilii Patres apud Sirmon dum Cone. GaII. t. 2 p. aD o seq. Pari . 36as ac deinceps
etiam Synodus Patisiensis an . 8a9 I. I c. a7 loe. eis. p. 6oa r. a respondit nihil eorum, quae ad Episcopalem ordinem pertinent, fieri a Chorepiseopis posse. Interdum vero Chorepiscopi etiam a rant Episcopi, quod recte observant Cabassutius Noth. concit. c. 8, Petrus de Marea Concorae saeo dot. et ἱ-ον. l. a e. 35 Bella inus, de Claris. L I e. II p. IDON. t. a ed. Vm t. an. 172I G
que ad hos pertinent canones omnes eonethurlima qdi,M Chil .
156쪽
. So. Chorepiscopi non unam, ut Parochi, sed plures singuli curabant Ecclesias, easque lustrabant si in; dabent literas paciscas quae erant ex genere formatarum et , clericis ruralibus in aliam dioecesim abeuntibus ; minoros ordines conserebant sue). Sed cum intra suae potestatis fines non se continerent, et jura invaderent Episcoporum, satius visum est eam Dignitatem extinguere ac dolere,
quod in occidente primum factum est Leons III Ponti L s); sed tamen etiam post Leonis aetatem mentio Choreis piscoporum occurrit 5). iὶ Quod Chorepiscopi Dioecesim Iustrarent, dicti sunt etiam
rurimae, hoc est circuitores oe PhiIatorer, quos memorat Laodicena Synodus ean. 57. t. I contic colle A. Labbaei eol. i555 d. Vonet. Coisti. Sed non inde effici potest, Chorepiscopos, di Petiodevias unum atque idem fuisse, quod aliquibus visum est. Ut de B abrorum ad Giacium in tis. 5 Coae de Ephe. Cispie. eM.
II t. 2 par. I M. Venet. I 58. Omnis quidem Chorepiseopus erat vera evia, sed non omnis Periodevia erat Choreniscopus, ut areotissime observat de ROye Inuistit. Iur. canon. I. I rit. Ib Verum quod contendit Bing hamus origis. eccles. I. 2 c. I 4β. Iat. I p. 2Oleae. Halae Magdobtiet. an. I 751, a Laodicena Synodo cit. ean. 57 in Iocum Choreniscorum constitutos fuisse Periodevias, Id nullum habet idoneum fundamentum, quo niti posse videatur. ab Formatarum literarum multae erant speties. Nam aliae erant
stremae hae tantum ad clericos pertinebant, quibus dabantur. cum se in aliam duaecesim conserebant, ut ibi domicilium eonstituerent; atque hae literae dimissoriae, & interdum etiana ρα ei cae dicebantur, quoniam testabantur, clericum paee Episcopi u ex antiqua ecclesia suisse dimissum. Commendatoriae di communieatoriae dabantur Omnibus tum cIerieis, tum lateis, qui per alienam dioecesim iter faciebant, eaeque testimonium erant Ortho ooxiae, & ecclesiasticae communionis illius qu1 epistolas ipsas deu erebat. Nam tanta erat concordia, atque inter omnes Episcopos Consensio animorum, ut nemo ecclesiasticae communionis in alienaclisecesa pasticeps fieret, nisi ea dignus proprii Episcopi testimoni icleprehenderetur. Ita per eas literas Ecclesiarum unio ostendeba is 3 ii e ut. verbis utar Tertulliani do P seνipi. e. M p. 2 mgami Uaris. Ib75 eommunicatio pacis ... ει consecratio bot -yaιtIatri demonstrabatur. Hine optatus Mileuitanus I. a p. 5a ed. nIue prae I OZ. Totus, inquit, orbis eommoreis formatarum in
Dantur vel hominibus, quorum illustriot erat conditio, vel etiam eius modi nominibus, quorum existimatio in discrimen vocata suerat, vescieric S, qur in exteras regiones concedebam : eommunicatorias Obt;
ne p/nt omnes, qui in eceIesiae erant communione, cumque ea pas
157쪽
eem eolabant, ideoque paeseae fle oebosiasiliae, atque interdum etiam canonicae dicebantur. Omnes generali nomines marao dicebantur, quod peculiari sorma, ae singularibus signis de characteribus scriptae erant, ne quis salsas obtruderet, & omnes ab Episcopo concedebantur. Ad has autem literas pertinet Canon Apostostorum M apud Cotelerium M. A iros. r. I p. 4 6 ed. Amsi Ioae ira a itemque Cone ilium Carthaginense I. can. 7 apud La baeum t. 2 es. 749 ed. Venet. Laodice num Can. 4l col. 558 t. 3 o-jusae collel ., Antiochenum Can. an. Mi apud eumdem Labbaeum t. a coI. 59o,Agathense col. 53 ι. 6 σM. 527, Chalcedonense c. II coc i68ar. 4, Barthaginense III Can. 28 eM. ιέo3ι. a Uurae Eea Ouas literas cum in illo persequutionum discrimine dedissent Consessores quidam, quorum magna erat in ecclesia existimatio, id ab iis fieri vetuit, atque alias a proprio Episcopo communicat xias literas unicuique dari iussit Coneil. Eliberitanum Can. ascol. 896 r. , di Arelatense I. can. 9 col. I 452 r. I Ioc. cit. Non enim
duo ni canones, uti putat Baronius ad an. I a n. 9 p. I 57 t. a ed. eao, intelligendi sunt de martyrum libellis, quos lapsi impetrare solebant, ut in ecclesiae communionem reciperentur ἰ quod recte animadvertit Albaspinaeus in nor. ad eis. 25 Conein Diberat. p. i67 o . Neapol. 177o Chorepiscopo autem dedisse literas paciscat seu formatur, manifestum est ex tunc. Antiocheno Can. 8De. cit. col. I 553, cuius haec verba sunt ό nec presbισρi qui ιunt inpagis, doni canonicas epistolas , vel ail rolor vicinor uircopos opi- stoiar omittant. Gorepiscopi autem nulli reprobeasioni affines rimparificas. 5ὶ Coneil. Anti henum ciet. Io col. 6OO Dc. cIt.
33. Praelati inferiores, eorumque di- l sa ad σε. Singulorum potestas.
. 5 r. Medium inter Episcopos, atque Presbyteros locum tenent Praelati inferiores, nimirum antistites, qui expertes ordinis Episcopalis, in sibi subjectas Ecclesias atque personas jurisdictionem exercent. Non idem omnium eorum Praelatorum gradus, neque eadem ratio est. Nam
alii sunt ab Episcopi potestate subtracti, qui certo prae uni
158쪽
gsneri personarum intra Septa alicuius Ecclesiae, aut mo nasterii vel conventus existentium, quales sunt Superiores
regulares, et nonnulli Praelati saeculares, qui immediates sunt Sedi Apostolicae una cum Ecclesia eiusque clericis atque ministris, quibus praefecti sunt. Alii praesident clero Et populo alicujus regionis, quae tametsi ab. Episcopi potestate subtracta sit, tamen sedet in illius dios cest, a qua undique circumscribitur. Alii denique propriam habent quasi diosco sim a cujusvis Episcopi dioece,i avulsam et separatam, in qua jurisdictionem obtinent quasi episcopalem si . . si in Vide Cardin. Petra adcinrtit. 4 Callisti IIIor. I p. 9o t. 5.& Benedictum XIV de Θnod. Diarcoran. lib. a cap. II. 5a. Omnium nobilissImi sunt Pra lati, qui separatam quasi dioecesim habent; nam hi proprie et vero Praelati nullius dicuntur, atque inter ordinarios recensentur. Cereri exempti quidem sunt ab Episcopi jurisdictione, sed nullam habent quasi dioecssim ab illius dioecesi distinctam, in qua ordinariam jurisdictionem exerceant i). Itaque
Praelati nullius minus proprie vocari possunt, cum revero in Episcopi dioecesi sint.
. 53. Praelati Inferiores vel saecular: Sunt, Vel regu lares; alii beneficio Sedis Apostolica habent usum Pontificalium, alii vero non habent si . Omnium potestas oritur vel ex privilegiis Summ. Pontis, Vel ex praescriptione, quae hominum memoriam superat sa). Quare et amplior, Qt angustior est, uti serunt leges privilegii, vel consuetudinis, unde procedit. Generatim Abbates Regulares, qui in Sacerdotio sunt, et solemnem ab Episcopo benedictionem acceperunt, suis subditis regularibus pro jure primam ton
suram, et minores ordines Conserunt; reliqui vero expres
so privilegio opus habent sue).
si Vide Giraldum Exposit. Aν. Pont e. pM. I tu. 53 rom. apag. 723 roq. , ubi multa sunt de usu Pontificalium, quem habent Prauati Episcopo inseriores. . sai t onfer Benedictum XIV in laudata Constit. Apostri. 9. a 'ag. iis, et in connis. Insor muha eta sane, pag. I .
159쪽
natu, euius conserendi Potestas interdum a Sede Apostol. quibusdam Abbatibus fasia est, agit inter ceteros luenin de Geram. Em. 9 qu. 6 e. 5.
. 54. Quod vero attinet ad iurisdictionem quasi episco
palem. multa sunt, quas Praelati inferiores, etiam cum discretam et separatam quasi dioecesim habent, exerceres non possunt, quamquam In ipsa jurisdictionE insita et aia fixa videantur. Principio vetantur Indicero et habere synodum dioecesanam, nisi expressam ea de re saevitatem a Sum. Pontis. impetraverint, eaque semper usi fuerint; et simili modo vetantur etiam eligere examinatores ad paro -ehiales ecclesias per solemne examen eonserendas si . Hinc vicinior Episcopus in quasi dioecesi, quae nullius revera est, et Episcopus dioecesanus In ecclesia exempta, quae sea det intra fines suae dioeceseos, parochias conseri, servasa lege concursus, quae a Conc. Tridentin. constituta est. parest ratio literarum dimissorialium, quas illi dare nequeunt saecularibus sibi subditis pro ordinibus suscipiendis; cum horum omnium ordinationes pertineant vel ad vIeIniorem Episcopum, si Praelatus quasi dioecesim separatam habΘat, vel, si Ecclesia exempta sit, ad Episcopum, eujus dioecesi continetur ain. De causis vero cesminalibus & matrimonia-Ilbus tecto iudicant Praelati, quibus sua quasi dioecesis se parata est: non item praelati exempti, nisi hoc privileagium obtinuerint vel a Sum. Pontis, vel per praescriptionem, quae ultra sominum memoriam est 3). i Vide Benedictum Xtv Δ Θωκ. Herest'. l. 2, G II, 4. 6
160쪽
3. CoIIegia canonicorum. 36. Unde ortum canonicorum nomen. Canonici saeculares, et regulares. 8. Capitula vel cathedralia, vel collegi ta. '. canonicorum D metum. . Dignitas in capitulis inest. ει. Potestas capituli cathedralis Sede
ca et ει. vitarius capitularis. A qui- . bus, et intra quod tempus ejus ele-etio faetenda sit 'ε . Quis eligi debeat, et quλm Iuririsdietionem habeat lcs. Capitulum, eiusue Vicarius nihil
Sede vacan te innovare Potest, et ni
hil agere, quod sit ordinis Epi
66. Quae bene sieta eonferri possint, quae contra non possint, et uuibuareete dentur liter e dimissoriae.
. 55. I acclesiasticam Dignitatem hodie etIam inesso constat In collegiis Canonicorum tum cathedralium, tum collegiatarum Ecclesiarum. Cathedrale templum dicitur, in quo Episcopus suam habet cathedram, & quod princeps est cpterstrum, quae in civitate aut in dioecesi sunt. Cetera templa, quae post cathedrale collegium habent cano nicorum, collegiata appellantur. g. 56. Omnibus olim clericis commune fuit Canonicorum nomen, quia Scilicet adscripti erant canonici, seu matri culta Ecclesiae, cujus sumptu alebantur si . Mediis autem saeculis Canonici dicti sunt clerici, qui communem, & Seris undum propriam regulam vitam trad9cebant. Hoc sensu Crodogangus Metensis Episcopus prImus, ut videtur, aeta. e Pippini Regis Canonicos instituit, clericos videlicet, quos, quilis emissis votis, in unam soςietatem coegit, quibusque regulam dedit sa). Quod vitae institutum omnes pene Ecclesiae acceperunt; Synodus vero Aquisgranensis Tegulam edidit pleniorem, quae ad canonicae vitae instituritionem pertinebat
0 Canonis nomine hoe sensu utitur Cone. Nicaenum eam. I9'a est. Si eoile H. Labiah de Antiochenum eam. I col. 585 t. a. Uuod idem est atque illud , quod Canon Apostolorum I. apud Cotelerium m. Apostol. r. I p. 444 Amstelia. 3724 ναταλογον
satalogum, Coneil. Abatense can. a Utiyd. Coueri. r. 5 col. 5ar, Augustinus Κνm. 55 3 n. Is eoI. Iam t. 5 edit. Venn. an. ITSI Ia-buiam cIouo iam appellant. Ouare eum omnium eIericorum n mina in ea none, sive matricesa Ecclesiae essent descripta, Can niei dieebantur, & hine Cyrillus Hierosolymitanus praef. cathec. m. 4 p. 4 ed. -υνin. 'νir. Ibad κανονικων παρουσιαν significat , i rum pr sentiam, concit. Laodicenum ean. 35 1. I col. ι 55