Johannis Devoti

발행: 1834년

분량: 292페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

dioeceris, qui eum Ex tala molae a mn ad I non debent. Hi enim erant Metropolitae, uni scilicet provinciae praepositi, atque ad hos pertinet can. 6 Concilii Sardicensis p. 66a t. a ConciI. Lab-Mi edit. Vonon Coleti illi vitem praerant dioecesi quae plures

provincias complectebatur. .

4ὶ Proprie ad praeeipuos Exarchos Patriarchae appellatio pertinet, sed interdum etiam ad Exarchos minorum gentium, qualis ex. gr. erat Episcopus Caesariensis, traducta est.

. 54. Post Romanum, qui Sum. Pontis est, atque Ε

clesiae praeest universae, multoque ceteris anctoritate, ac

dignitate praestat si), duos agnovit Nicaena Synodus praecipuos Episcopos, qui recentiori aetata Patriarchae dicti sunt, Alexandrinum et Antiochenum. Accessit postea Constantinopol. , ac demum etiam P triarcha HierosoIym. a). Itaque quatuor hodie sunt Patriarchae Orientales, Constantinopol. , Alexandr., Antioch. , Hierosol. 5 regiones vero, quae su M in Europa, atque in Africae parte Occidentali, ot in America Sum. Pontis, tamquam Occidentis Pareiam

hae subjiciuntur ).

i) De potestate, quam semper summi Pontis. In quatuor maiores Patriarchas exercuerunt, videndus Carolus a S. Ρaulo, Goo-gνaphis saera lib. I num. I σι seq. p. I et seq. Raris. Ita I. a in Constantinopol. Cono. Patres ean. 5 r. 2 concit. col. I 25. colister. Labbaei edit. Venot. eius Urbis Episcopum di nitate Palmarchatus ornarant, quod deinceps probavit etiam Cone. Chalcedonense can. ari t. 4 concit. coi. I 691 6urae colleae . Noluerunt id initio ratum habere Summi Pontis. , quod esset contra Nicaenum canonem 6; sed postea moti precibus Imperatorum ratum habuerunt. Penique honor etiam Patriarchatus, probante Sede Apostolica, a Theodosio Iuniore datus est Ecclesiae Hierosolym. ;qua de re cum orta essent dissidia inter Antioehenum di Hierosolymit. Episc., ea lege composita sunt in Conc. Chalcedonensi, ut tres Palestinae Hierosolym. Upisc., utraque autem Phaenicia dc Arabia Antiocheno subjicerentur.

a) Ordinem hunc dignitatis inter quatuor Patriarchas Orientales constituit Innoc. sit in Cone. Latera n. IV, cap. 25 de ρνisil. e quatuor Patriarchis Orientalibus late agit Mie hael le Ouienis opere, cui titulus Gions aristianus in quatuoν Patriarchaι ur

ta) L e Oeeidentali Patriarcham Summi Pontis pavea dieenda

sunt, quoniam non desunt qui Patriarchatum ipsum non totum initio occidentem comprehendisse eontendunt, eaqua est etiam opinio Dominici Cavallarii, in distis. Ium Canon. par. I c. Io β. 4.

Sed quisquis id sentit, tenorat prosecto celeberrimam , di iam lUεaeculo receptam totius Christiani orbis divisionem in Orientales di Occidentales Ucclesias , quam divisionem a veteri consuetudi no repetit Pseudo-Synodus Sardieensis a Semi. Arianis habita. iner. onodic. apud Lubbaeum I. a Conc. col. 7 o. Sed ut hoc mit- Di illas: by Cooste

142쪽

- --

tam schismaticorum 'iominum testimonium , ipsam hanc divisioδnem compertissimam faciunt S. Λmbrosius in gestis Cone illi Aquileiensis, cui ipse praesuit, coc I l65 II 66 to n. 2'coll. Con .e,l. Labbaei eae Ven. , es. Hieronymus ep. 97 π. έ col. 577 r. I eae. Visitariti. . Summique Pontifices apud Coustant turn , nimirum Coelestinus I. eo. 15 ad Nestor. coI. III S, Liberius est. Di co 444,

non is ac ius i. ep. I 5 col. IOI9, praeterea Constantinopol. Conc. Ρatres in ep. ad Damas. e: Occia. Epirc. apud eumdem Coustantium OL 558. Quibus autem terminis Orientales Ecclesiae continerentur , disserte explicat Conc. Constantinopol. care. 2 apud Labbaeum t. et coL ii 25 edit. Ven. Nimirum ejus concilii Patres

Ecclesias illas intra Diaeeeses Thracicam Ponticam , Asianam ,

orientem, ta ELpyptum coercuerunt i ceteras vero di MeSes Omnes,

scilicet integrum Illyricum, Italiam, Gallias , Britannias , Hispanias de Africana occidenti relinquerunt. Gaan es hasce dicereses incidentis Patriarchatus complectebatuta atque in tot o occidente non alius umquam Patriarcha, quam Romanus suit. Itaque Patriarchatus Romanus Chic tantum loquimur de iure Patriarchico summi Pontis, non de Prima tu, quem habet in universa hoc cle-Fia, quique totum orientem atque Uecidentem complactitur mul- 'to latius patebat, quam singula paterent Urientales Patriarchatus; nam hi suam singuli in Oriente dioecesim habebant, illi autem omnes oecidentis dioeceses commissae erant, duae nimirum in Italia, integrum Illyricum, quod postea sectum est 'n dioeceses duas ;Galliae, Britanniae, Hispaniae, Africae . . Atque haec certe cauSa est , propter quam Arelatensis Concilii Patres tu ep. ais SisiesIram I. I cou Contil. Labbisi GL 24 9 euria Majores Dite ser tenere di-Xerint, di vero di inceres nomine ea tempestate plures provincias comprehensas suisse constat, uti ostendit Emanuel Schel est ratus

Antiquis. Fecies. r. 2 dis s. 3 c. o n. 2 p. 424 Romae i697. Ad hune totius occidentis Patriarchatum, quem Summi Pontis obtinebat , spectant S. Basilius ep. 2I9 p. 56' t. 5 in . ed. Mauris. Paris. i 75o eum eum Occidentalium Coriphaeum appellat ; S. August. con-rra ulian. O e. 4 t. Io coh 5on ed. Maurin. Ven. I 755 cum S. Innocent. Pontis. Occidentali Ecclesiae praepositum describit; S.' Hieronymus ep. ad Marcum I 7 eu. 45 t. i ed. Vallarsii, qui uti Petro Alexandr'. Patriarchae Iotum Occidentem adscribit, & rur- . Stis contr. Vigilant. n. 2 cM ID t. 2 edit. cit. , ubi in toto Christiano orbe non alias agnoscit Ucclesias , quam Orientir, a Dpties Maer Aportolicae, hoc est totius Occidentis . Innocentius ipse , quem toti occidenti praepositum laudabat Augustinus, non solum

earum, quas supra memoravi, Occidentalium dioeceseon principatum, excepto Illyrico de quo tamen agit ep. i5 σου Rufum Thessalonis. apud Cous tantium eri. 8 i5, S in detret. e. 55 apud Pi hoeum cia. Cian. vet. Eccl. Rom. p. 2os Pa8is. I 683 Roma irae Sedi vindicat ep. 25 ad Detenti Dite. Eugubin. . n 2 eoA 856 apud Cous tantium, .sed stiam huius institutionis originem eX eo repe- tit, quod occidentis Ecclesiae a Petro, elusve in Sede Romana Successoribus fuerint constitutae. Mitto loca alia sexcenta Patrum Conciliorum, ex quibus patet , Sum. Pontis. Orcidentis Patriarcham ab omnibus semper habitum, atque appellatum fuisse. Uuid Utem occidentis nomine intelligunt Patres, Concilia, Scriptores Omnes, nisi illae Octo dioeceses, quarum Supra Est sacta men

Diuitia

143쪽

tio, quaeque totum Occidentem eonfieiebant λ Itaque sἱ summIPontis. Oeeidentis Patriarcha est, omnium certe illarum dioeceseo Patriarcha esse debet. Vide Leonem Allatium de Ecel. Oeeta. Θ

724. Natalem Alexandr. Hist. Eccles . . ad taec. 4 isto 2o stro'. 1 . r. 4 p. 4o6 ου seq. Od. Ven. 3776, qui de Nicaeni canonis 6 interpretatione late agunt; di vide Petrum de Marca Coneoγἀ Meeed. o imper. I. I e. 5, Emanuelem Schelestratum Antiquis. Melor. t. adisr- 6 per tot. p. 4 , Carolum a S. Paulo Geta obia farra L 1 n. 8 ου seq. p. 25 Θ roq. Parit. I 6 I, ΗaIlier de Sae . ordinat. pari. a r. 4 roct. 5 an. S. Morinum Exe cit. eccler. I. exe e. 6 p. IT Ra-νir. i 669, qui omnes de iure Patriarchieo Summi Pontificia in t tum incidentem Iate, ac nervose disputant.

. 35. Nunc Orientalium Patriarch. sedibus Barbarorum yrannide oppressis, tamen Sedes Apostolica Patriarchas creat, qui Romao commorantur solo insigniti titulo, et nulla praediti jurisdictione, no insignium Ecclesiarum memoria oblivione deleatur. Quae eadem causa est, propter quam creantur etiani Episcopi Titulares, quos Episcopos in partibus appellamus si , et quorum est Episcopis opem serro in iis, quae sunt ordinis Episcopalis, praesertim cum dioecesis tam late patet, ut unus Episcopus omnibus ubique muneribus obeundis idoneus non sit a'. o De Ustiseopis Titularibus videnda in prImis est HomIIta

plena eloquentiae, elegantiae & doctrinae, quam habuie PIUS vi in Hasiliea s. Pauli dia 4-an. i 778 in consecratione Hieronymi Crivelli Gise. Nepesini, & Sutrini, ae Petri Moysii Ga Ietti Episc. Cyrenens. , & videndus etiam Andreuceius me arriri

2ὶ Urant olim di 'Ircopi tonitam, ex quibus horum t Itu larium

Episcoporum origo repetenda videtur. Eos ordinabat Sedes Apo stolica, Pt mitteret ad gentes, quae ad Christianam Religionem essent insituende. Uide Petrum C stantium opiri. Rom. Pontis. o. I et K & Franeiseum Blanchinam rom. a Anastasii in no .aa fit. S. Elemberia pag. 343.

q. 56. Potestatem, quam Metropolitae habent In Suma- ganeos, eamdem fere a Sac. Canonibus habsent Patriarchao in Metropolitis. Praecipua eorum jura, & privilegia sunt, ut post Sum. Pontis, et Cardin. sedeant ordine dignitatis ut Metropolitis pallium concedant, posteaquam ipsi a Pontis aeceperunt; ut crucem praeseserant per univeram tractum sui Patriarchatus, nisi occurrat Summus Pontilax,

aut ejus a latere Legatus si in; ut a suis Metropolitis ad EM appelletur ci).

144쪽

. 57. Reliqui Patriarchae minores dicuntur, uti sunt Patriarcha Venetus, Indiarum, Ulysipponensis. Hi non procul distant a Primatibus, ac medium tenent locum inter majores Patriarchas, ac Metropolitas. lsorum potestas tra .hitur in omnes certi regni, ac nationis Metropolitas et Episcopos; ipsi vero majori Patriarchae subjiciuntur, cujus intra fines Ep2scopatum tenent. . 58. Proximus post eos locus es Primatum, et Metropolitarum ; sed 'lli his antecellunt. Nam Primates omnibus praesunt Metropolitis, atque provinciis regni, aut nationis, ubi primatum habent. Hujusmodi sunt Antistites Bituricensis, Lugdunensis, Toletanus, Salisburgensis, Pisanus, aliique, quibus a Metropolitis concessaΘ appellationes, &jus anteferendae crucis datum. Sed hodie tantum Primati Lugdunensi reliquum est jus appellationum, ceteri solam honoris' praerogativam retinent si .

i) De antiqua Primatum dignitate, ae potestate magna inter eruditos disputatio est. Sunt enim qui eos Palliarchas, sunt qui Metropolitas fuisse putant, & sunt qui ab utrisque distinguunt. Sane apud Afros, uti patet ex Cooe. Asric. e. 65 apud Pithoeuiri

Cod can. vet. Eoler. Roman. p. Iω μνir. i 7. Primates Metropolitae erant; atque hine Numidiae Metropolitani Bimatem Augustinus vocat ep. 2 9 n. 6 I. Ioto t. a, & Antistes Carthaginensis a Possidio in Vita August. e. 8 eol. 26a r. Io opp. August. Primas, in

Conci I. Ephesino act. I i eol. Iai 9 coli. Haiauini Metropolita appellatur. Ex quo confiei videtur posse, nullum ἱnter Primatem di Metropolitani discrimen intercedere. Aeeedit quod Cap. 5 do μ' competen. cautum est, ut orta lite inter Episcopos diversarum provinciarum dentur iudices a Primate, cuius in provincia sedet locus, de quo disputatur. Cum autem propius 8pisco rum Iudex Metropolita sit, certe Primas Metropolita videtur. At vero Innocent. III apud Bosquetum in eiur sertis p. Minquit: apud nox Me duo nomina Primas, ου δεινξarela peno poniItis idem

sonant, cum Patriarcsa S Bimator teneant unam farmam , licet eorum nomina sint diversa. Eadem oecurrunt in apocryphis

literis Clementis, Anieeti, Anaeleti, Lucii PP., quae apud Gratianum extant ean. I Θ a diit. ω, Θ Pan. t et a diri. 99. Denique qui alium a Patriarcha & Metropolita Primatem saetunt, nituntur can. 9 Cone. Chalced. apud Labbaeum t. 4 eol. i 686 ed. Vom, quo habentur haee e Si atitem cum Uritis propineiae Metropolitano Episcopur, via et rietis eont oveniam habeat, diaeresis Exarchumariat , viri L δνialir Urbis Constantinopolir rbrenum. Primas igi- ur alius est a Metropolita. & alius a Constantinop. Episcopo, hoc est Patriareha. Pauca de hae eontroversia dicam. Cum pri-

145쪽

in Ecclesia Primatis vocabulum usurpare caepidi, eo signifieatavit Metropolitaria. Episcopis Arelatensi S Uiennensi de Primatus honore contendentibus Taurinense Conci l. an. 5 97 can. a apud euindem Labbaeum r. a coI. I 5 5. ita respondit: qui ex iis Ο-

honopem Primatiar obtineat. Ita Africani Primates Metropolitae erant, & ita Primas Metropolita est in Cap. 5 de Fo . competen. , quod ex Africano Concit. desumptum est. Sed postea Primatis vox traducta est ad Pattiarchas, & novo hoc sensu vox haee usurpari primum coepit in falsis decretalibus Clementis. Aniceti, Anaeleti, Lucii, quae sunt in can. I is a diri. bo ean. i S a alit. 99; sorte quod Auctor earum deoret alium nullum diserimen secit inter Exarebam aut Primarem dioecesir; qui Patriarcha est, interque Dimatem provinciae, qui est Mςtropolita. Mirum autem videri non debet, quod aliquis a Metropolitae iudieio pro vocare posset vel ad Primatem dioecesis, hoc est Patriarcham, vel ad Constantinopol. Aptistitem, uti sancitum est can. 9 Conc Chaleedon. Nam id peculiari iure, & extra ordinem datum erat Episeopo Constantinop., ut in causis non suorum Metropolitarum per orientem primo iudicio decerneret; quod patet exemplo Flaviani Patriarchae Constantinopol. , qui iudices dedit in causa Ibae Metropolitae Udessent, qui suberat Patriarchae Antiocheno, uti constat ex Concilio Chalcedonensi, a L IO eu. i5όθευ σω. tom. 4 colleci. Labbai.

. 59. Metropol ta uni praeest provinciae, et Epicopis,

qui ea comprehenduntur. Dignitatem hac ante Concit. Nicaenum viguisse compertum est i , multique sunt viri docti et graves, qui ejus originem repetunt ab Apostolis, a quibus hujusces dignitatis et juris non obscura relicta sunt monumenta, ut recte status Ecclesiasticae Hisrarchias constitueretur sa). Metropolitae nomen a metropoli procedit, quae est urbs provinciae caput. Qui in ea civitate Episcopatum gerebant, dicti sunt Metropolitae, ac deinceps etiam Archiepiscopi, quod postremum vocabulum etsi olim latius pateret, tamen lapsu temporum translatum est ad eos, qui provinciae uni essent praepositi, quales Metropolitae sunt. Itaque ratio et mos hominum secit, ut

Metropolitica dignitas haereret civitati , quae in provincia habebat principatum, et ad quam Omnes confluebant, postea a sacris canonibus jura et privilegia dignitati con Sentanea fuere attributa M.

. O in Fuisse Metropolitas ante Conc. Nicaen. perspicuum est e ipsius Concit. can. 6ω 7 r. a col. 55 collect. Labb i. Idem colligitur

ι777, atque ex Concilio Illiberitano ean. 5b apud Labbaeum r.

146쪽

DL 999 ed. Fon. , ubi memoratur ' ma calbedra, quae Metroposi-

. eae est . . .

G Specimen satis clarum, & expressum metropoliticae dignitatis Apostoli dederunt in Tito & Timotheo, quorum alteri Omnes in Creta Insula ecclesias. , alteri totam Asiaua provinciam commissam .suisse constat. Vid. Chrysost. Hom. a in Tit. O bom. t ini Timotb. h. 5 7 m 757r. II opp. ed. Mon aueonii l a tr. , atquo Lusebium Hirtor. Ε celer. I. Se. 4 p. 9o ed. Iesii Cantab . I7ao. Idem de suecessoribus Timothei & Titi testatur ipse Uusebius I. 5 e. p. όν. i68 de Pollerate, qui Asiae Episcopis, de Philippo, qui omnibus Cretae Insulae Ueelesiis, de Irenaeo, qui Galliae, de Palma, qui Ponto, de Theophilo Caesariensi, ct Narcisso si ierosolymitano, qui Palestinae Episcopis praefuit, i. 4 e. 25-l. 4 e. aI p. I 434im . Ac

ni eo quidem iudicio ita componi videtur posse vetus iIla qGaestio, num Metropolitica dignitas ab Apostolis, an post eorum aetatem ab Erelesia suerit instituta. Ulus certe specimen ab Apostolis est relictum ; sed res demum omnis consecutis temporibus absosuta, S persecta est. videndus Usserius de Orig. Epireop. ae Metropol. ,

antiq. C58istian. l. 4 e. 4 β. 5 n. 4 p. 555 t. 4. Ceterum Metropolitae

vocabulum recentius est, & qui deincepῖ eo nomine appellati sun eean. 57 Apostolorum apud Cotelerium m. Apostri. t. I p. 4 6. Am- stetiae Vras dicuntur, πρωνοι, &' κεφαλαι, Concilio Sardicensi ean. 9 apud Labbaeum rom. a est 675 Eri copi Mnνomiit; Augustinus redi. eou. 5 e. I 6 t. 9 eol. 57O ed. Ven. I 755 Principes, atque in Cone. Chartagin. III, ean. 26 apud cieatum Labbaeum t. 2 eol. I 4OS statutum est, ne primus Antistes, alio nomine, quam 'pima Sedirui reopus vocaretur. Cumque apud Asens haee dignitas , excepta elesia Carthaginensi, quae in tota Africa primatum habebat , non haereret certar Sedi. sed is provinciam regeret, qui senior ordinatione erat, iactum hinc est, ut qui provinciae praeerant Senes appellarentur. Ita Xantippus Numidiae Primas semel atque iterum Aeneae appellatur in Cone. Africano cap. 67 apud Pithoeum Codex Canon. vet. EccI. Rom. p. I 6I Paris. I 687, & pluries etiam eodem vocabulo utitur August. epist. 64, 65, 14 I, col. IIS, IS , 456, rom. a,

quit, qui sunt in unaquaque provincia, scire oportet, 'i costum, qui maerit mraropoli, etiam curam surci rst rottur provi ciae, . e quod in metropobm uniussu tio eoncurrunt omnes, qui bub ni n rotia. Ita hue etiam spectat Conc. Taurinense ean. 2 apud eum dem Labbaeum t. a coI. i585, Concit. Chalcedon. can. Ia et rσ

6 4o. Metropolita jurisdictionem habet in omnes sua es

provinciae Episcopos, quos suffraganeos vocat. Quare Supplet eorum negligentiam si , eosque vocat ad synodum pro

vincialem a), inquirit in absentiam, atque 'ad residendum compellit sue , negligentes ad officium cogit, jus dicit in t r

147쪽

oos, qui a Suffraganeorum judicio ad se provocant s), d niques in tota provincia Crucem praeseseri, insigne jurisdi- .ctionis suae 5).

m salute g egis Ea p. 56 t. 4 pan. 2 Bullarii. Hodie tamen Episeopa sine venia Summi Pontis a suis taclesiis abesse non possunt. Benedictus X lU in Const. Ad ianinestae Id de Residen. epist. rom. aejui Buuar. pag. i8 ed. Romae I 754.

tamen ea de re est Conrtit. Ais militantis 48, itemque Constit. Rom. ci iis Q 6, Benedicti XIV in ejus Bullati t. r p. 8I Nam, ubi certus est definitus appellationum modus, ne quid ex iis damni oriatur.

η C ment. Arcbiop. de prioil. . 41. Majores tamen causae criminales Episcoporum, in quibus de eorum depositione agitur, ad judicium pertinet Rom. Pontis si , minores ad Concit. provinciale set . Olim Metropol. lustrare otiam poterant dioeces es Suffragata. suorum 5), nunc non possunt, nisi causa in provinciali synodo cognita et probata sit in. Atque haec quidem omnia pertinent ad praefecturam, Et eminenti Ora jura, quae supra Episcopos insunt in Patriarchis et Metropolitis. Nam ipsi habent etiam In dioecesi sua jura Episco. palia, quae sibi cum reliquis Episcopis communia Sunt.

ιγ vetus est, sed jam a multis explosa atque eiecta calumnia, quod salsae decretales Isidori maiores criminales Episcoporum causam Romani Pontis. judicio servaverint. Haec cantilena est hereticorum, atque eorum omnium, quorum in Sedem Apostolicam insigne odium est; hoc nobis praeter ceteros objiciunt Febronius ac Lybelius, di hoc item Institutionibus hon multis abhinc annis editis Cavallarius pari. I c. b β. 4. Sed quae magis frigida & ieiuna calumnia excogitati potest, cum exploratissimum sit, ideque etiam fateatur Clondellus, homo videlicet e numero haereticorum, Isidorianas decretales nullum novum ius indux se, Sζd Omnes esse excerptas ex sententiis Sanctorum Patrum, ex veris Sum. Ponti f. post Siricium constitutionibus, canonibus . conciliorum, Romanis legibus, & disciplinam comprehendere, quae iam obtinebat λ Revera majores causae, quae ad Upiscoporum accubationes pertinent, iam ante Isidorum servatae erant ludici Sedis Apostolicae, sine cuius consen au definiri non poterant, uti constat in primis .ex S. Leone op. 6 c. 5 coI. 622 m. i5 c.. 673 et epti l 4 col. 682 t. I opp. M. BaueνM., atque ex S. Gregorio est.

148쪽

ν. 2 ed. Mauein. Pa A. V7o5, di lamia ante Zosimus est. I σου Misc. GaII. apud Coustantium col. QS8 graviores Episcoporum causas Sum. Uontis. iudicio servatas declaraverat, cum scriberet :Ad cujus Patrocli Arelatensis Vicarii Apostolici notitiam, si

quid tuis negotiorum eme serit, referri censemur, nisi magnisu causae etiam non iam requirat examen. Ouo etiam spectat eJusdem

Zosimi commonitorium apud eumdem Coustantium col. 9bi, ubi describitur Cardicensis Canon de appellationibus ad Sedem

Apostolicam. Vide Notam 4 ad β. XVI, et Notam 4 ad 6. XULuTi. IX, di vide Cl. Blascum do Coueri. Canon. Duo . Mere. cap. 9 p. 95 et req., ubi tota haec materia solide & erudite pertractatur. sat Conc. Trid. Soss. 24 e. 5 do Refo m. I; Cap. I do Conrib. λ 6.

Const. Exponi nobis ano rom. 6 par. I pag. 277 Biatur.

. 42. Omnes Patriarchae et Metropolitae, praeter cetera pontificalia ornamenta, habent pallium, cujus origo a divisione ecclesiasticarum provinciarum videtur rEpetenda, eo praesertim tempore, quo Sacerdotes a Diaconis, a Sacerdotibus Episcopi, atque inter eos qui principem obtinebant locum, vestibus distingui coeperunt. Neque enim aliud, praeter pallium, Videtur occurrere Ornamenti genus, quo Episcopi inter se discernantur stin. Est autem pallium fascia lanea candida ta , tres circiter digitos lata in modum circuli contexta, quae humeros cingit, habetque ab utraque parte lineas in pectus, et humeros impendentes cum sex sericis, ni risque crucibus intextis, tribusque aciculis aureis consuitur et alligatur 5 . Sumitur ex altari, ubi conditum est B. Petri corpus, idcirco ex eodem Petri corpore sumptum dicitur, ae per ipsum plenior Patriarcharum & Metropolitarum potestas designatur ). Olim a Sede Apostolica suis Vicariis, ut plurimum, tribuebatur 5 ; nunc ab ea datur omnibus Patriarchis et Metropoli.

r In tanta originis pallii obseuritate haee ceteris probabilior

conjectura, videtur, quam tradit Carolas Gagitardus Inrrit. Δμ. Canon. I. I tit. 1 7 n. 5, Card. Baronius ad an. 556 n. 65 p. 29 it. 4 od. Luris, pallium ab Ecclesia inductum putat exemplo rationalis.& Supernumeralis, cujus mentio est in Dodo cap. M vers. 4, di quo tantum Summus sacerdos, alius Praeterea nemo, utebatur. Ita, inquit, in ci/istianae Religionii MeeMotio goniar illud induismonth quod pallium dicimtis, Summi tantum Ponti ir ensit usu7,

ab eo tamen comptiνibur uis opis magna ex eatisa communicariam.

Certe ut est a Mamaehio animadversum ad Aucto . opste. Ouidesι Papa Zep. 5 n. Io r. I p. 228 iam usque a primis rominis christiani temporibus Romani Ilantis. Metropoli arum dignitatem indi- Devoιi. Tom. I. Io

149쪽

eiis quiburdam firmare ae roborare eonsueverunt I atque interhaee indicia pallium esse, nemo infitiabitur. Praeclare S. Gregorius M.f. 2 π. 22 ad Univerr. IIbris'. 'ist. Ii Ti. 7 M. Ven. I 779iis Ioanne electo cunctis suffragiis Episcopo Iustinianae prima loquens: iuxta postolationis vextra des Mortiam, inquit, praeduitam

nallium firmati a Sede Apostol. Archiepisc. indicium. pallium patriareh. & Metropol. imperatorium suisse ornamentum , atque ab Imperatoribus Ecclesiae concessum putant, ii nituntur fundanientis, quae erudit rum omnium iudicio falsa sunt. Huius eneris est Constantisi donati , quam apocrypham omnes norunt; itemque rescriptum Valentiniani II l . quod habet Agnellus lib. Runt. in vis. S. Maxim. p. 74 erit. Mutin. I7M, ct de quo late disputant Baronius ad an. 452 π. 94 seqq. p. 446 seq. r. edis LMis Sehelestratus Antiq. eccler. Hir. 4 c. 5 n. , Norisius . Diii. bisto . de Θnod. ν e. io, Christianus Lupus mir. 2 δε f itanis Deler. Roman. amoliat. e. 8 p. 176 eι seq. opp. r. 8 ed. Ven. ira , Baeehinius in st aerat. ad laudatum Agnelli Lib-um p. Ion. Ia et seq. , ac d Eccles. Ureare. origis. par. 5 p. o et req- .ed. Mutinae an. 37 5. Multos in errorem induxit passii voeabu- 'Ium. quod etat generale nomen indumenti, quo Omnes utebantur, di quo totum eorpus tegebatus. Sed qui ex edi conficiae , omnino simile suisse pallium quod ornamenti loeo ecineeditur Patriarehis de Me romIitis, ut ab Episcopis distinguantur 3 Iloe quoque pal- Ilum initio usque ad talos fuisse produlitam multi tradiderunt ex

eo quod L 35 Aisnal. n. 5 t. a p. io eae Paris. an. im7 narrargon aras, Anastasium Germani Patriarchae vestigiis insistentem ejus omophorion ealcasse, ut ita eum moneret, ne properaret Sed, ut tecte est a Christiano Lum in eis. disr. do A isan. Actor. a stetur. c. 7 p. I 74 animadversum , eo Ioeo gon aras loquitur de stola, hoe est de manteata veste talari, non autem de pallio, quod tantum intra ecclesiam eerebatur. Contra vero Anastasius S. Germani vestem extra Ecclesiam calcavit . .

a) Die S. Agnetis virg., qui est dies at Ianuarii, an eiusdem

Aenetis templo in via Nomentana sinpulis annis duo candidi agni offerri, ae benedi ei solent, eum in Missa imploratur Agnus Dei, dei neepsque Apostolicis Subdiaconis traduntur, atque in aliquos anmmonialium mona. terio nutriuntur, donee suo tempore ton deantur. Ux ea vero lana permixta reliquae lanae, cum in filum ἡρgucta fuerit, pallia conficiuntur.

50 Antiquam pallii formam describit In noeentius III, Γό. r.

Mytt. misi. c. 63t. 2 p. 534 Cot i576 his verbis: Fis enim podium

de eand a lana eoru tum, habens Eorti ν ciμeuiam humeros con νιν gentem, et duas linear ab ut aque parie depondentor quatuo autem cruces pia stureas ante et retro, a dextνir et a rinistris , reda finistris est Euplex, es si Iox a dextrἱr. Similia occurrunt apud Durandum L S Rational. c. I n. 3. Nune sex cruces sunt, eaeque nigri relatis. Vid. Caes. Bona Re . Lituetis. I. I cap. 24 . I 6 Iomis a pag. 272, Et Sala in nu. I pag. 175 Taurin. I 749.

η Temporis iniuria perierunt antiquiora monumenta, quorum

150쪽

ope statua certo possit, quo primum tempore nomani Pontis. Me tropolitis Pallium attribuere coeperint. Hoc cer tum est, Symmachum, qui initio Vl saeculi tanti fleatum gessit, illud concessisses Theodoro Lauteacensi, uti patet ex ejus ep. II apud l. abbaeum t. 5 eoncit. eol. 44o, eumque illud tanti sex se indulgere dicat mo e ma

forum, facile intelligitur, pallii a Sede Apo,tolica obtinendi jam

tum suisse morem plane veterem. Virgilius Auxanio Arelatens Epise. estist. I apud eumdem Labbaeum tem. 5 col. i5oi pallium

dedit, sicut decerso νἐ tuo, inquit, Praedecelso noste tantiae recar

Aationit Soem machiat legituν contulisse. Unde intelli stimus, & Cae sario, qui fuit decessor Auxanii, pallium a Symmacho suisse concessum. Eodem Vl saee. Ρelagius I. eum Viearium Apestolicum creasset Sapaudum Episcopum item Arelatensem literis ad eum

datis ann. 557 apud eumdem Labbaeum t. 6 eol. 477 pallium etiam

ei se attribuere dixit, ut in tanto loci fartigio conrtitur ut praecluro quoquo basilia decoraretur. Hue etiam reserendus est Rabanus ae Intris. elopi . l. I e. 25 t. 6 opp. p. 8 odit. Colon. Agνip. t 626 cum a ter supeμ baeo autem omnia Summo Ponti'. preme ApostoBcam vicem pallii honoν iscernituν. Petrus de Marea Concorae Sae νδ et Imper I. 6 c. 7 n. r ut suam de Gallicano pallio a Romano distincto sententiam confirmet, statuit, aetate Gregorii M. solum Arelatensem

Episcopum illud in Gallia gestasse. Sed ex vita Desiderii Viennensis Archiepisc. apud Iζen schenium Sc Pape brochium ad diem ab Maji t. 5 ALI. n. p. 25a Anitiesiae an. I 685 manifestum est, eum quoque, cum Arcbiepiscopus factur eis, ex more Romam mitiis pro adi reendo Sodie Aportolica pallio. Quibus ex verbis intelligimus, Desiderium non primum suisse Uiennensem Episeopum, quo a Sede Apostoliea pallium postulavit. Ex eodem loca deprehenditur, quam salsa sit sententia Petri de Marea de Concorae a Saee dor. σι Imper. Id 6 e. 6, qui ait, Romanos Pontis, summam in mittendis pallis ad Episcopos Gallic. euram adhibuisse, ut lus Me tropoliti eum a vicaria tu Sedis Apostoliae oriri videretur, atque ut iis novum iugum, novaqua servitus imponeretur. Non enim pallium sua sponte offert cretorius, ut iugum aliquod imponat, sed ipse Desiderius a Gregorici postulat δε μονε, quod indicat antiquam consuetudinem 3 cuius montio est etiam apud ip&um Gregor tum I. 4 π. I col. 68a ct clarius m. ii l. 9 eou. 937 t. a edis . Mauris. Rurit. 7OI. Revera tantum abest, quod rectissime est a Gravesonis Histo . Fcentri. IX eoEG. 6t. 5 p. 2 et eae Von. Observatum, ut Summi Pontis curam in m Itonaer ad Gallicanor Baestiter 'alitis adbibuerint, is potiar fer entibur Restim pνoediar. N aνdentibus Episcoporum Du;r induceremti ad usum pallii Episcopis concedendum. Ouod si Romani Tontis υν titiam palii; novam servitutem ui semitutem sibi imponi parsὸ fuissent, nedum ambiisponi. Par est sententia eorum, qui olim sine Imperatoris auctoritate pallium ano' Pontis concedi potuisse negant, ex eoque numero est etiam DomTrucus Cavat Iai ius sinit. Ιαν. canon. pa . r e. 9 β. I. Nam haec sententia nititur resetipto Ualentiniani III, & nititur errore, quod ecclesiasticum pallium imperatorium ornamentum suerit. vid.

Christianum Lupum cit. diu. 4e Afiean, Detes. Remi appetur. c. s

SEARCH

MENU NAVIGATION