장음표시 사용
71쪽
'a. Ius novissimum. 93 et y . Septimus Decretalium. 's. Bullaeo .96. Earum species. 97. Distinguuntur 'Brevibus. 9s et sy. Earum collectiones. 6o. Regulae Caneellariae.
oa. Concilium Tridentinum. io 3. Declarationes Sae. Congregati num cardinalium.
. sa. V erum editis libris illis, quos hactenus recensuimus, novae prodierunt, sic quotidie in. lucem prodeunt Summ. Pontificum constitutiones absolutae sunt etiam , atque ad eum perductae Statum, in quo nunc sunt Regulae Cancellariae habitum Conc. Trident. , quod non tantum Luthfri praesertim, & Calvini haereses profligavit, sed multa etiam ecclesiasticae disciplinas capita constituit; denique plures etiam a Sacris Congregat. Cardinalium, praesertim Concilii Trident. interpretum, declara tiones emissae sunt. Ex his omnibus conficitur Ius novissimum, videlicet jus constitutum post evulgatos libros,. quibus corpus Iuris Canonici constare diximus. g. 95. Primus Gregorius XIII animum adjecit ad colli. gendas constitutiones Summ. Pontiscum, quaa post Sixtum IV in lucem prodierant, atque id nogotii dedih viris doctis, qui Septimum decretalium emitterent. Sed eo mo tuo, cum opus adhuc esset insectum, illud perficiendum curavit Sixtus V, quo etiam humanis rebus erepto , denique opus integrum absolutum, & typis excusum esx Clomento VIII Pontifice, qui cum Cardinalis esset, ex
numero illorum fuerat, qui ea in re suam operam , Studiumque posuerant. Sed obortis eo in opere dissicultatibus i , visum est Supprimere exemplaria, quaB nunC rarissima sunt, dc gravi emenda pretio reperiri vix possunt. i in vid. Fagna n. in Cap. eum venissent de iudic. num. 6 I.
qui rem totam diligenter enarrat.
g. 94. Imisde sere temporibus Petrus Matthaeus JC. Lugdunensis edidit Septimum Decretalium ab se privato studio exaratum; sed hoc opus publica auctoritate caret, multa in eo sunt visa, & plura etiam desideramur.
72쪽
. 95. Sunt igitur extra corpus Iuris canon. , sed tamsen ipsius Iuris partem esciunt, posterioros decretales Ponti LRomanorum, quae Bullae nuncupantur a Bulla, aut Sigillo vel plumbeo, vel aureo, quod una Ox parte imagines sexhibet SS. Apostolorum Petri & Pauli, ex partes altera nomen Pontificis, pondetque ex funiculo, qui interdum sericus, interdum cannabis est. q. 96. Bullas aliae consistoriales sunt, quae expediuntur in Consistorio adhibito consilio Cardinalium, a quibus subscribuntur, & hae aliud praeterea sigillum ad formam crucis haberes solent. Λliae vero non consistoriales, quactextra Consistorium nullis Cardinalium subscriptionibus emittuntur. Sunt etiam Bullae dimidiae , quae tali hoc vocantur nomine, quod in sigillo impressum non habent nomon Pontificis, atque hae seruntur a Pontifice antequam
g. 97. Bullae a Brevibus distinguuntur: I. quod haec pro levioribus, illae pro gravioribus plerumque negotiis dari solent; II quod haec Latino eleganti charactere, illae charactere Longobardico, aut Toutonico scribuntur; III Brevia per cardinalem a Secretis Brevium Bullas in Cancellaria Apostolica expediuntur; IV Bullao sigillum habent
aureum Vel plumbeum pro ratione eorum, ad quos mittuntur, Brevia sigillum cbrae rubrae, in quo impressa est imago Sancti Petri piscationem exercentis, unde expediri dicuntur sub annum Piscatoris V denique pro Bullis sub-oScurae 3 crassioresque membranae pro Brevibus albae,& subtiles adhibentur si .
i) vid. Comiit. 145. Benedicti XIV, p. 56r, t. I ejus Bullame . Roma i754. su. 98. Bullas, sivs Extra vagantes Pontificum con titutiones a S. Leone M. usquΘ ad Sixtum V primus collegit Laertius Cherubinus J C. Romanus, easque comprehendit uno volumine, quoά Bullarium appellavit. Auxit deinceps Suum hunc librum constitutionibus Pauli V, ac tertiam quoque parabat Bullarii editionem, qua etiam ceterae con-Stitutiones postea latae continerentur. Sed cum re insectae Vita excessisset, susceptum a patrct opus absolvit AngΘ-lus Maria Cherubinus, qui Romas edidit magnum Bullit rium Romanum divisum in Tomos quatuor, quibus com
73쪽
Ioplexus Pst omnes constitutiones, quas pater coli gerat, Ac quas omiserat, atque illas in primis, quae post eius obi. tum prodierant, usque ad Innocentium X. Quatuor his libris quintum addiderunt Angelus a Lantusca, ct Paulus a Roma, qui constitutiones colles erunt, quae superiori tomo praetermissae, quaeque usque ad Clementem X editae in lucem fuerant. I. 99. Sed ceteris palmam praeripuit Bullarium Magnum, quod non multἰs ab hinc annis editum Romae esta Hisronymo Mainardo divisum in tomos I , quodque omnes continet Bullas Summorum Pontificum a Sancto Leones γL usqus ad Clem tintem XII. Est etiam Bullarium Lenedicti XIV, quod ejus Pontificis constitutiones comprehcndit, quodquμ in tomos divisum est; dc sunt itθm Bullae nondum uno libro comprehensae Clementis XIII, Cles mentis X V, dc Pii VI, quem diu Deus servet inces uranem & Ecclesiae, & nostrum omnium bono ' . Neques
defuerunt qui Bullarum summam, Sive compendium conficerent, . qua in re laborarunt Stephanus Ouaranta, & Flavius Cherubinus Laertiῖ filius, ' novissime Aloysius Guerra, a quo Tomis quh tuor comprehensa est: Pontisc. Constitutionum in BulL M, se Rom. contentar., b aliunde desurripiar. epitome. 'in Observandum est quod scriberet auctor. an. I 8... Regna
te fio Us. P. M. έ Nola rati. γ . Ioo. Regulae Cancellarlae originem repserunt ab Ioan ne XX lI, qui primus scripto mandari voluit has leges,
ut iis Apostolica Cancellari, regeretur. Nam antea non scriptis regulis, sed consuetudine ac viva voce Hus negotia expediebantur. Consequentes Pontifices, ac praesertim icolaus V varie auxerunt has regulas, easque perduxerunt ad euia, statum, in quo nunc sunt. Hodie Cancellariae R
Tulae numerantur 72, in. quaς, praeter ceteroS, comm Pnta rios scripsit omnium uborrimos atque accuratis, imos , i quatuor lomis com ni Elisensos Ioannes Baptista Rigantius. g. i. i. His regulae vim obtinent, quamdiu Sospes ESt Pontifex, a quo editae sunt, atque ut convaleScant, probari dc confirmari dobent , quod paulo post creationem ab unoquoque Pontifice fieri soles. His vero derogatum in multis est per pacta conventa inter Summos Pontifices,
74쪽
7 I& potentissimos Europae Principes; quae pacta conventa, sive, ut vocant, concordata nos in his Institutionibus suo Ioco indicabimus. io a. Concilium Tridentinum indictum est a Paulo III, quo Pontifice decem habitae Sunt Sessioneς, octo nimirum Tridenti , & duact Bononiae, quo venerant Concilii Patres
fugientes contagionem, qua Tridentum premebatur. A I lio III Tridenti restauratum est, ac sex habitis sessionibus propter bella intermissum. Denique redintegratum est a Pio IV, novemquct celebratis sessionibus an . i565 absolutum. Constat sessionibus viginti quinque; habit unaquaeque fore seSSio partes duas, quarum una comprΘhendit capita ct canones, quibus damnantur haereses, & catholicum dogma constituitur; altera, quae inscribitur de reforma
tione. habet decreta, quae disciplinam respiciunt i . Se
sio XXIV post editos canones de sacramento matrimo nil continet decretum de reformatione matrim nil quo in decem capita tributum est, deinceps capita viginti,& unum decreti de reformatione gΘneratim; sessio autem XXV, praeter alia reformationis capita, complectitur decretum de Regularibus D Monialibus, quod est divisum in capita viginti duo.
i) Hujus Cone illi historiam docte aecurateque eonseripsit Ssomtia Pallavicinius Cardinalis, Hirt. Cone. Π contra Perνὼ Sua-vIr rearrationem. Ipsum vero Concilium legitimum, & oecumeni- eum ab omnibus orthodoxis habendum, eolendum & suseiniendum esse praeter ceteros. Ostendit Natalis Alexander. Hittoν. EMos. r. 9, AEG. Ia, art. I 6, pag. 566, eaeis. Vonet. I776.
g. ro3. Denique ad Ius Canonicum pertinent etiam declaratione Sacr. Congrsgationum Cardinalium . Sunt autem Congregationes coetus Cardinalium, quibus a summo Pontifice certa negotia noscenda ac definienda commissa sunt. Plures hae sunt, atque earum definitiones vim magnam habent, dc cum consulto Pontifice feruntur, legem constituunt i .
1ὶ Uid. Bullam mmonia ii . Syra; ν ἰnstillaν. Mun. tom. 4,par. 4, pap. 592. De Congregationibus Cardinalium late agit Iae bus Cohellius Noth. Cardinat.
75쪽
De Itire Personarum, dcciue Laicis. et Clericis generatim.
u. Personarnm divisio. t s. Clerieorum iurisdietio. . a. Baptietati Eeelesiae imperio subli- 6 ad 8. Forum iura et privilegia.
tiuntur. 9 ita et honestas. 3. Cathecument. Io. Habitus. . Hieraret,ia ordinis et Iurisdictionis. II et I a. Tonsura.
u. 1. Ut Civile, ita otiam Ius Canonicum pertinent ad Personas, Res se Iudicia. Personarum causa reliqua constituta sunt; itaque a Personis exordiemur. Summa personarum divisio est, ut alii hominum Laici, alli Clorici sint i . Qui divino cultui, & Ecclesiae ministerio ab Episcopo in Eorum ordinatione, seu consecratione addicti sunt, Clerici a , r. liqui Fideles Laici appellantur. Clerici dicuntur a graeco Verbo κληρος, quod latine sors est, quoniam peculiari modo pertinent ad sortem, atque haereditatem Domini 5 Laici a graeco verbo λαος, quod latine populum significat, quoniam populum & plebem Ecclesiae constituunt. Est & quoddam teri Ium genus personarum, quas Ecclesiasticas vocamus, cujusmodi sunt Monachi ordinibus non initiati, Moniales, & si qui sunt alii, . quiquamquam inter clericos relati non sint, fruuntur tamen privilegiis clericorum ob peculiare vitae genus, quod
profitentur. IJ Can. I, eatis. 12, quaeit. I. Negligit nunc Ius Canon Icum summam illam personarum divisionem, quam proponit Tribonianus, β. I, rattit. dejυν. μνrona ., quod nimirum omnes homines aut liberi sunt, aut servi ; sed olim suos Ecclesia servos habuit, quorum mentio est in Concilio Agathensi can. 7 apud Labbaeum eo DEI. Cone. t. 5, eoI. 512, Aurelianensi IV can. 9, coI. I 565, Emcritens can. Io, col. 522, t. I, locisque aliis, di in Decretalibus
east. 5 et 4 do νεν. peomutat. Ecclesiae servos manumittebat Praelatus, tamquam procurgior, non tamquam dominus s quoniam dominium Ecclesiae erat proprium, eaque idcirco manumittens dicitur in cap. 4, de sepν. non ordin. , quia nimirum ejus auctoritate manumissio fiebat, lieet actus ipse manumissionis ab Episcopo peragere tur. Iusta autem causa opus erat, & sine hac causa manumissi in ervitutem revocabantur, ne quid Ecelesia caperet detrimenti. V Pn- Duili ed by Cooste
76쪽
eilium Hispalense I. cap. I et a , t. 6, conci . eo les. Labba , eoL ISi 3ἐti l merit ense can. 2o, col. 522, t. 7. Leclesiae servi debebant operas, atque obsequium Ecclesiae, a qua manumissi fuerant, ut quilibet libertus patrono suo, & huc reserendum est Concilium Aurelianense IV, .eoL IZ65, r. 5 cit., dc Umeriten se, can. 2O, col. Daa cit. t. 7, cum hi liberti ab Ecclesiae patroetiis aut oratio disredere pinhiberentur. Quin illud peculiare erat in Ecclesiae servis, ut non modo ipsi, qui manumissi fuerant, sed etiam eorum liberi, sub Ecelesiae patrociniὐ esse deberent. Cone ilium Toletanum IlI , ean. 6 apud Halutium, locZit. eo . oo; & Emeritensecit. ean. 2o. Ante aetatevi Caroli Id. triplex erat manumittendi modus, aut coram Principe. per denarium, aut in Ecclesia perebartam seu rabulam, aut etia in per privatam epistolam. Ma numissio peν denariam in eo erat posita, ut servus manu teneret
denarium, quem Princeps iactabat, atque excutiebat, uti habet vetus huiusce manumissionis sermula apud Pithoeum Formia. antiq. incidic. canon. Deter. Eccis . Rom. num. 4, p. 45I , edit. Turu . t 6 , et in Gloss. Leg. Salle. tit. 28 , post Balutium Capi-
ad Marculium, eoa. . Dc. I. 6I4, atque uti constat ex Mareulso, FormuJar. lib. I, cap. 22, et in append. cap. 24 apud eumdem Ba Iulium, loc. cit. coc 264 & DO, ubi praeceptum, de charta dena- malis occurrit. Genus hoc manumissionis ex lege Ripuaria repetitur in Capit. Dagoberti Retis, n. 57 apud Balutium Capitistari
Reg. Pranc. t. I , col. II, edis. Venet. an. i 72, ex Lege Salica a ex quo recte colligit Bignonius in notis ad A Ium Marcum locum, col. 614 , manumissionem hane eae irae Sal ea, RUuarta, aut ab erius adventhiae gentis processisse. Servi hoc modo manumissi aenariales homines, de denariator libopti in Capitularibus Regum T rancorum, atque in Legibus Longobardorum appellantur. Huius manumissionis exemplum, praeter cetera. eX tat apud IIIa I te nitam Aneerit. r. I, p. Io , edit. Pa h. I PII. Altera manumissio m Ecclesia fiebat per chartam, ut est in Capit. 6 Ca o 7 M. an. 788 apud Balutium t. I, col. I 52, edit. cis., qui per cha -ιώ 'n' GesIa Iuxta ritare aemissi stini IIs γ1. eaque erat char ta libertatis, quam Dominus a se scriptam, aut subscriptam, atque in Ecclesia recitatam manumisso tradebat, aut a se scriptam tradebat. Archidiaconus , si Dominus liberum esse servum ore pronunciaret. Atque haec illa ipsa est manumissio, quam in Sacrosanesis Ecelestis fieri dixit Tribonianus, . multis Inrtit. do Li βerIrn. , quamque memorat Constantinus M. in L. i ω a, C. Gois aut in Eccles. manumisi. , di qui eo modo liberi fiebant , secundum Legem Romanam manumitti dieebantur, atque ad han pertinet Cap. 5 legis Ripuariorum apud Balutium, loc. cit. r. 2.cH. ad. Denique manumittebantur etiam servi per privatam epistolam, aut chartulam, et hinc Gregorius Turonensis, uitl. Iib. 0,
Cha taberii regis vidua, riabitanea aer Wittiaene fatigata , miae adit iaraeculo, multor ste claritilas liberos derelinquens. Servi manumissi per chartulam aut tabulam, sive ea privatim esset conscripta, rive publice in Ecclesia recitata chartularii et tabularii dicebantur.
77쪽
rs a . Mislibar, qu rum supra est sacta mentio. Huiusmodi manumissionis exemplum est apud Martentum, loc. cit. pag. 914. Manumissi in Ecclesia patronam habebant ipsam Ecclesiam, manumissi eoram Principe ipsum Principem; qui vero per epistolam ita manumittebantur, ut nullum obsequium manumissor retineret, defensionem Ecclesiae, aut Principis aut etiam alterius potentis impetrabant, ut esset qui eorum libertaten tueretur , et ab omni iniuria eos vindicaret. Manumissi in Ecclesia ingenui fiebant; ae Romana civitate donabantur ex iam stitutione Imperatoris Constantini, Let. I, Coae Theod. de Manumiss. in Heler. , quam memorat SoZomelius, AEu. I. I, cuy. 9, pag. 2I, edit. tantabrigiae I7ao ised et manumissi extra Ecclesiam ingenuitatis iura consequabantur: eum ea lege a Domino libertatem obtinuerant, uti patet exi .ege Ripuaria, cap. 57 , et ex Lege Salica, cast. 28, apud Halutium Cisphiala . Reg. Franc. t. I, eoi. an o col. 2II, atque ex Marculis, Formul. Bb. A, cap. Da S in append. cap. 48, coh am 2 Sit apud eumdem Balutium, r. a. Nam ea res a domini arbitrio pendis bat, et sorte, uti putat Bignonius ad Marculsum. IV. a, cap. 5a ,δol. 6U, apud Balutium, Ioc. cii. r. I, ea tempestate libertinorum, et ingenuorum discrimen sublatum fuerat. Extincta inter Christianos servitute, summa haec servorum divisio non amplius obtinet: sunt i men in decretalibus Gregorii Ix tituli de conjugio sertispum, de ser- υἰr non ordinandis. Extant etiam in apymae a, ad opp. S. Paulini AEquutiensit, p. 27O , eae Venet. 1757, tria manu mi SSionis do eumenta , quorum duo pertinent ad annum i 55l , tertium vero ad annum 155 a. Aliud simile, quod est anni ISi 7, memorat Balutiusiaud pitulaν. Reg. Frauc. lib. I, cap. M. t. I, col. 76 .
ab Gn. i, dist. II. Uleganter Constantinus M. T. II, C. Triodor. A Diις. Θ Heνic. describit Clericos : qui addicti disino cuisui mi μ
. a. Spectant Laici ad ius civile, ejusque legibus tamquam reipublicae cives subjiciuntur; sed ad ricissiam quoque pertinent, quia Baptismo donati inter ejus filios cooptati sunt. Itaque in eos in rebus spiritualibus imp rium exercet Ecclesia, iique gaudent bonis omnibus,
quase Ox christianae communionis vinculo proficiscuntur. Ouinimo morita plectuntur poena, et bonis privantur suis, si fidem deserant baptismo susceptam, seque Conferant ad castra infidelium; si haeretici fiant, et sequantur Errores ab Ecclesia damnatoς, neque moniti resipi
Scaut si tamquam schismatici Ecclesiae, & ejus Capiti Romano Pontifici parere recusent; si ab Ecclesiae sinu sue
78쪽
rint ejeeti, & eaccommunicati. In hos omnes Ecclesia mollitur imperio & potestate, tamquam extorres filios &criminosos. . '
s. 5. Qui inter Ecclesiae filios recepti non sunt, ii nul
lo modo ad Ecclesiam pertinEnt, nisi forte Baptismum petierint, di fiant quasi caudidati Christianae Religionis, uti sunt ii, quos Cathecum enos appellamus si . Hos rei Christianact elementa docet Ecclesiae; tradit symbolum, dc signum crucis . instituit ad Baptismi gratiam recipiendam. De laicis nonnisi pro re nata, dc pro relatione, quam ha
bent ad res sacras, agendum nobis est. 19 Quod signum erueir, inquit Augustinus, Dact. I ,rn L. e. S, r. 5, par. 3, csI. 576, edit. Maur. Uen. LUD, babent in fronte amisectimon , jam de domo magna runt, sed fiant ex rorsis fili . Non
nim nihil sunt, ρυξ jam ad domum magnam pertinynt. Interdum cathecumeni christiani Θicuntur, quo multi reserunt ea nem 59
Coneilii Eliberitani ; lieet Gabriel albaspinaeus, in notis ad fune
canonem, pag. 175, em . Neapol. I77o, eum longe aliter explicandum putet. De cathecumenis ali*s erit agendi locus Libro II, cum de Baptismo disputabimus.
g. 4. Omnis igitur sit tractatio de clericis, ex quibus ossicitur Hisrarchia si), quae constat ex Episcopis, Presbitoris et Ministris sa), quaeque Divina Lege instituta est,
ut haberet Ecclesia, qui ea praestarent, quae sunt ordinis, sive sacri ministerii, et quae sunt regiminis, sive jurisdictionis. Quare universa clericorum potestas vest ad ordi-nom, vel ad jurisdictionem pertinet, et alia est hierarchia, quae ordinis, alia, quae jurisdictionis seu regiminis appellatur. Singulos nos persequemur ecclesiasticas hierarchias gradus, atque omnem ordinis et jurisdictionis potestatem explicabimus. Sed antequam de singulis dicere aggredia
mur, nOScenda Sunt, quae universos clericos generatim ill- . lingunt. ib Hierare hia apte definitur prirestas a Christo suis Apost
Iis, eorumque legitimis xuccessoribus tributa, ut Ecclesiam regant, ct divina religionis mysteria in ea celebrent, atque distribuant. S. Dionysius Areopagita, sive potius auctor operis. quod ejus nomine circumfertur, de Coelerr) Hi ra/ebia, cap. 5, pag. 41, tom. opp., edit. Aniuerse ae : Est merarebia, inquit, meo qui em judiciosacaer opaeo, et scientia et actio, qtiae ad i/eformita: em, quuntum fas est, accedit, atque thritir sibi δυini: ut illustrationibus propor-riony quadam ad Dei suboobhυμ imitationem. Λc S. Maximus initio, schesiori in raeost. Diondis. Merarcb. pag. 6. QMaodoquid m, Dissili eo by Corale
79쪽
dem esse principasum , ac velut curam ordinandorum sacrorum, Hie arebam vero, qui sacris p aeest, eaque curat, ac mode alti . Con
ser praeter Patavium & Hallerium, qui do EeeIosiastica νον resia peculiaria opera ediderunt, Cl. Mamachium orig., et antiq. Christ. lib. 4, με. r, c. I, s. 4, r. 4, p. 27, 2ὶ . a quis dixeris, inquit onc. Trident. reis. 25, ean. 6, Zerae . opian. , in Ecclesia catholica non erro δἰ arebiam Hianis ordinatione Astitutam, quae constaI ex Episcopis, Pres,diteris ex Ministris, anar ema sirig. 5. Principio soli clerici ecclesiasticam iurisdictionem habere possunt, Sacrumque imperium, quo fruuntur erga illos, quos sibi jure subjectos habent. Hujus potestatis, quam spiritualem jurisdictionem vocamus, plura sunt capita, de quibus suis locis disseremus, cum de jure personarum ecclesiasticarum, deque sacris Magistratibus agerites videbimus, quae sacri imperii pars quibusdam clericis, qua θaliis sit attributa. . 6. Deinde certis fruuntur clerici privileg is, quorum quaedam personas ipsas, et quaedam res eorum attingunt. uuae ad personas pertinent, ea vel honoris sunt, aut juris, vel personalem exemptionem, et reliqua personalia cleri corum commoda respiciunt. Honoris ae juris privilegia eo spectant, ut clerici nobiliorem occupent in templo locum, et praeeant collegiis atque corporibus laicorum, ut soli sc-clΡsiasticas Dignitat , et Beneficia, ex iisque pensiones habere possint, et soli jus habeant utendi, fruendi redditi bus rerum ecclesiasticarum et Beneficiorum. g. 7. Jura exempticinis in eo sunt posita, ut neque publicis fungi munesribus si , neque ad laicos judices venires Compellantur, sed solum ecelesiastico magistratui sub sses, debeant sa). Reliqua privilegia eo sere vocantur omnia, ut in jus vocati a creditoribus in id solum, quod est supra decentem eorum tuitionem, condemnentur 5 ut clerici filiifamilias plenum habeant dominium bonorum adventitiorum 4); ut qui in clericum violentas manus injecit, Statim expers ecclesiasticae communionis, Sive excommunica tus evadat 5 . i) vide die. Theodos. rol. fore tis. de Ephe. ω e . , ubi Clerici immunes confirmantur ab Omnibus publicis muneribus , at que ab iis etiam, quae honorifica habebantur. Eadem probatur immunitas a sordidis muneribus, in tit. de extraordiu. , sive roxa ae Dissiligoo by Corale
80쪽
munor. , & in Leg. i5 coae tit. sordida haec munera enumerantur. Idemque sancitum est in Capitularibus Regum Francorum, L 7, cap. IM, apud Batalium, τom. I, col. 7 II, edit. Venet. an. I 772. 2 Cast. I, de form. compet. estor. -υs. lι, quaest. I. Vide et Iam
8. Ad res Clericorum pertinent realis exemptionis jura. Propterea Clericorum bona, quemadmodum et bona Ecclesiarum, immunia sunt ab oneribus, atque a vectigaliubus, quae a Iaicis imponuntur si . Quam recte, quamque merito haec sibi clarici privilegia vindicent, non semel Principes declararunt, eaque probarunt suis etiam legibus et constitutionibus a. AEquum enim est, esse in Civitate gratiosos, uti et apud ethnicos erant, qui sacris in rebus Ver, Santur, ac praeterea compensanda sunt onera, quibus in Sacris explendis ossiciis et ministeriis assiciuntur. 0 Cap. 4 et 5 da immundat. Ecel. e. i, 5 et 4, eod. tis. in S. sa Quod videre est praesertim in titulo Cod. Πeodor. de Ε-
pisci ex aeris. , et in tit. de extraordis. σοῦ so rdiae muner.
- 9. Tenentur praeterea ClerIci peculiaribus quibusdam legibus, cujusmodi sunt, ut In primis morum integritate, Sanctitate vitae, doctrina ceteris exemplo sint H; ut par CV et frugaliter vivant, atque ut opes conferant ad pau perum levamen, non ad inanes sumptus; ut corporis cultu utantur, qui luxu simul carent, et sordibus, ne contem Ptum, aut invidiam pariant sa); ut non.modo sceleris puri sint, SM Omnem etiam aliorum offensionem suspicionemqura declinent; ut se abstineant a saecularibus negotiis atque muneribus 5 , a sceminis secum in una, et eadem dom' retinendis, nisi areta cognatio omnem suspicionem exclu
dat 4 , ab omni turpi luero, et quaestuosa negociatione S)sa choreis, Comoediis aliisquo spectaculis 6 , a ludis alea rum 7 , a venationibus es, a saeculari militia 9 , a nutrie da nimis eleganter coma io), ab armis deferendis ia , at que a ceteris ejusdsm goneris, de quibus agitur in Titul
de vita et honestate clericorum. Nam eos servare opor tet diligenter legos omnes, quas pro sorum moribus, et di ciplina Ecclesiasticis canonibus latae sunt, quaeque aut