장음표시 사용
111쪽
eg INsCRIPTIONES UECCLNonum Argumentum Vecci -
Η E Scripturarum sententiae, in quibus Patres Sacrae
Theologiae professores, cur cta, quae propria sunt Patris , naturaliter transire in Filium , & ex eo genitum d monstrarunt, hic collectae sunt ad demonstrandum Spiritum Sanctum esse , prodire, atque oriri etiam ex Filio perinde veex Patre r. sicut D. Cyrillus litteris mandauit. Si enim dicta-Tum sententiarum determinationes paternitatem solum, e Cerationemque a Filio auferunt; manilistum est, quod K-sius quidem non erit Pater, Spiritus vero ex paterna substantia emanans, & ex substantia Filii non generante & emanat,
N VIIa prosectoratione impietas corroboratur; transire, enim audiens Veccus iste in pilium paternas proprietates, & naturaliter , & essentialiter de illis proprijs , quae paternaesubstantiae sunt, putauit Doctores dicere , non de illis , quae natura propria sunt. Secundum emo eius in Theologia peritiam D. Cyrillo in suis thesauris scribente, quomodo non erit Deus Spiritus, cum totam habeat substantialem proprietatem Patris, & Filii λ Personalia Patris, & pili j Spiritus habebit , 3c henitus, & genitor erit Iuminum Pater, Je vim gererandi, k producendi habens. Qua quidem re quid magis
impium quidue magis superuacaneum dici potest λ Idem rur sus fere intelliges ista , cum audiret Damascenum dicentem in R. Dogmatum eius ; quaecumque habet Pater, Sc Spiritus i ct VS praeterquam quod non est ingenitus Et Naziameis Mum Gregotium in eo sermone, quem ad eos , qui ab AEgypto venerunt, scribit, quaecumque sunt Filij, sunt & Spiritus praeter filiationem . Quantae iterum amentiae putandum est, cum ex substantia Fili j esse audiat, etiam ex eius persona esse putare Θ Ac si quemadmodum una substantia, sic etiam subsistentia esIet de Deo. Praeterea non conspicie, quod.
112쪽
rum de Patre , & ex Patre dicitur Spiritus, qui Patrem esse, Filium negant, pariter Sc Fili j ad Parrem communitatem negant secundum Processivam Proprietatem
Non odeo illum sapientem virum putes ignarum The
logiae esse, ut quae paternae substratiae propria sunt, ea in Filium eiansire debere arbitretur. Quod autem Pater H ducat Spiritum Sanctum, non id inquantum Pater habet, sed inquantum spirator. Hoc autem nomen spirator nequaquam constitutivum personae nomen est. Qua de causa impossibile non est, hoc etiam Filio esse commune; si sanctissinio Patri Cyrillo credendum est, qui md to melim quam nos de Theologia sentit. Omnia , inquit, en rilius quaecumque Pater est . praeter id solum , quod non sit Pater Deinde addit , proprium habens & ex eo, & in eo in natura Spiritum Sanctum . Neque haec aduersari ii ter se putavit, Filium Non esse Patrem: Sc tamen ex eo labitum esse. Aliud se; licet est arbitratus inquantum Pater est , Sc aliud inquam' araspirator est, de illud quidem Filio incommunicabiIehoc vero quam maxime conuenise. Quod etiam alibi enu-Cleatius exponens , non praeter id soIum, inquit, quod non sit Pater, sed praeterquam quod non generet- M. Sste pd ternitatem tantum & Iam generandi vim, non spirandi alaeo auferens. Tu vero verum nos ante ipsum decipere COTaris , nestio per illud D. Cyrilli dictum. Quod & si propoli-
eis rebus aliquid simile habere videtur , multo tamen discI Pare, si bene aduertatur, reperiemus. Quam maxime eU Irridissert, dicere quempiam habere naturalem alicuius proin Prietatem, vel eius naturaliter proprietates. solum ad substantiae respicit identitatem: hoc aliquazum i Personalium notionum communitatem significat, quae natu
valiter , & substantialiter sit, ne cuipiam acci lenit, aut par- rL ipationi Iocus detur . Illud autem omnia scilicet quae i'atris sunt, δέ Spiritus esse praeter ingenitum esse; δc quaecumque Filij sunt etiam Spiritus esse praeter fiIiationem a ne
scio cuius rei gratia superaddidis . Nos enim Isic ter s
113쪽
ad omnia intelligimus . Qi oti si quisquam aut ipse inon bere sentit, aut etaeteros decipe re conatur , illius est crimen Nam si quis a Spiritu propi ietuem Patris au serae, quae est inuenitum esse : causamque siue principium aliarum personarum, qualem amplius personalem Patris proprietatem et
derelinquet 8 Similiter si quis Filium Spiritui hosque solos ad
in uicem comparans, negλret spiritum esse Filium, caeteris vero in rebus eum omnino similem Filio esse crederet quam ei personalem proprietatem tribueret λ nec enim paternam tribueret. Nam neque de Patre erat sermo, neque ad hune
illa comparatio,neque licet ad hunc suisset, aliquid ei proprietatis patris relinqueret. Cum praeterquam quod non sit Fialius , caetera omnia secundum pilium sit. Cumque omnino prout Filius ita & ipse causatus a Patre ser at neq; filiaIis , cuius etenim siquidem id personale est silio, esse pilium . Quod iam a Spiritu adepti suimus. ad illud autem quod si cum audiat quisquam ex substatia Filij Spiritum,etiam ex eius pe .sona eum intelliget,non mirandum esse, satis pilus dictum est. Hic vero & rnapnae dementiae e st, ii quit, non respicere quod
cum de Patre , N ex Patre Spiritus dicitur, qui Filium negant esse Patrem, simul quoque negant vim spirandi communem esse Filio cum Patre. Eiusdem fortasse dementiae stinetipsum accusans, Ze sorsitan maioris, dum hoc absurdum intelligens nihilominus non iustit illud, cum Spiritum dicat Spiritum a Fili j. Nam si Patris, &ex Patre , ut istentetur, dicitur Spiritus, qui Filium negant esse Pistremi non solum vim spirandi communem esse s sio cum patre negant, sed etiam Spiritum Fili j dici. Quod si bene hanc dementiam fugiat, in alteram Incidit, multo magis detestandum , si Spiritum Sanctum scilicet non dicat, neque sentiat Filij Spiritum a quod deniaque scripturae omni ad uel sari quis non dicis p Itaque iste etiam sermo manifestissime deprehenditur omni undique ignorantia plenus
114쪽
Decimum Argumentum Vecci. IJ VS stripturarum sententiae , in quibus Patres de diuiniis
rate tractantes proprium Patris Filium esse asserunt, ut eX eius essentia existentem, ex eoque esse ut proprium is stantiae eius, hic collectae sunt, ut cuique volenti lacultas sit , hinc manifeste nosse, Spiritum etiam , idcirco proprium Fi- iij dici, quod ex substantia eius est ..Itemque eadem de causa ex substantia Filii esse dicitur, quod eiusmodi substat ti/PIopi tum bonum est. Quod etiam consubstantialitatem Spiritus cum Filio ostendit. Si enim secundum quandam aliam rationem consubstantialitatis, qualis est, quae de duobus consubstan tialitatibus dicitur ; in quibus non est alterum per alterum, Spiritus esset proprius Fili j, ex Filiique substantia esset, etiam Filius proprius Spiritus Sancti, &ex eius subsantia ob conuersionem eiusmodi cor substantialitatis, quos
Nemo Sanctorum Patrum unquam dixit, neque dicetur ab ali quo, qui recte, ac Pie de fide sentiret. Talis autem consubstantialiis neque proprie consubstantialitas est . Sed illia, , quae alterum alteri copulat tanquam per eum eX eo existens
naturaliter , & substantialiter. QuΡd quidem probabit magni Basilij hic adducta sententia, qui manifeste asserit, fratres non dici proprie inuicem consubstantiales . Adduntur autem a eiusmodi sentenrijs, & aliae sententiae, quae ob hoc ostenduneyilium esse consubstantialem patri, quia ex eius substantia est, ut omnes, qui velint, hinc intelligere possint, idcirco Spiritum Sanctum cum pilio consubstantialem esse , quia eX eius substantia est . Item ad has sententias roborandas N aIta Patrum dicta asserentur, quae consubstantialitatem Spiritus ad Patrem , piliumque inde ostendunt,
115쪽
sa IN SCRIPTION EI VEL CI. Palamae Contradictio.
ΡRopitus est Filius Patris ut ex eo genitus, eodemquomodo & Spisitus Sanctus est, ut ex Patre procedens. Quemadmodum magnus Basilius aduersus Eunomianos litteris mandauit ; proprietatem , inquit, ad Patrem Spiritus Sancti noui, quia a patre procelit. Dicitur tamen Filii Spl-xitus, sicut idem Sanctus capite octauo ad Amphilochium sasserit, ut secundum naturam ei coniunctus, neri enim mini m Epotest, ea, quae natura idem sunt, non eue inuicem con iuncta . Non dicitur autem Filius Spiritus Sancti, ne Spultus Sanctus P ater esse videaeur, cum Filius ad Patrem rei ratur, cuius Filius diceretur . Veccus autem iste ex sententiis hic sane collectis nihil sani colligit; reprehenditur tamen a semetipso, cum dicat ob consubstantiastatem ex subastantia Fili j Spiritum dici. Nec enim ea de causa etiam ex per scina filii esset i continget enim ex inuicem haec esse . idcirco
d umquam asseruit, Spiritum ex persona esse Filij, sed
Non solum dixisse satis est i sed etiam rationem adderes oportet. Quaenam isthaec voluntaria positio est, pr pilum patris Filium, aut Spiritum Sanctum dicere, ve esse tiam habentes ex Patrer sed proprium Filij Spiritum dicentes non eodem modo intelligere, quod ex FiIio scilicet esse tiam habeat i sed quem ipse pro libito quasi in somnijs hη-tis . Nam cuod magni Basili j dictum in medium ducas, pio
Mobis potius, & contra te adduxisti. Vnius etenim , & eiusdem rei, quod scilicet piratus Sanctus naturaliter Patri , MFilio coniunctus sit, probationes quaerens Doctor Lanta illimus, lipnc tanquam potulimam , quod scilicet ex Ι'atre procedat, Filijq; dicatur , & sit, producit in medium, putans ad idem referre 3 idemque haec ambo posse. Nam cuius Spiritus dicitur, ex uso denique spiratur. 1u vero absurditatem rei, tuasque positioneS sequentem, ac necessariam conueIsionem,
116쪽
quae ex tuis sequitur verbis effvetere cum conaris i etiam nolens tuis ad uel orijs faues. Non enim dicitur ais spiritus Sarcti Filius, ne huius Pater Filius videatur, asserens scilicet& ipse relativa do bere ad inuicem conuerti, ut cum & Spiriaeus nonien reIatiuum site quemadmodum & ipse voIens , 1 O-Iens fateris, ad spirantem reserti, atque ex illo spirati debe e , cuius&dicitur Spiritus. Quo' autem & si ex substantia Filii
Spiritus Sanctus dicatur, non tamen ideo necessarium arbitratur etiam ex eius persona esse, absurdum etiam quiddam 3 unde equidem nescio ad hoc demonstrandum conaris colligere. Sic enim ais ex inuicem essent tanquam possibile scilicet etiam Filium ex Spiritus substantia dici; di idcirco etiam e eius persona. si ego te bene percipio , nihil enim ipse et Tum dicis, atqui nostra ratio inde firmissime ioboratur ; Nusquam enim reperies vel Filium , vel patrem, neque sacris in litteris, neque apud Doctores ex substantia Spiritus Sancti dictum esse. At si haec dictio, haec substantia videlicet Filij, aut Patris esse , Iam consubstantialitatem, quemadmodum vos vultis, significaret, illud etiam profecto dici debebat. Si autem nemo Sanctorum expersona RIij Spiritum esse prae liacauit r attamen ex Filio esse, atque ex Fi io exi stete affirmarunt, quae maxime existenti m Spiritus significant. Occidentales autem Patres, atque Doctores etiam ex Filio eum
Vocedere asserunt. Per nomen autem Filij nisi personam Fili j intelligas, miraculum esset, tu neque ex Patris persona Spi itum esse dixisses , nisi solus Gregorius Nyssenus,&ia quidem semeI suis in sermonibus Spiritum ex paterna persona procedere dixisset sed cum ex Patre audires qua sententia reda omr is scriprura est cuncta potius quam personam aliis intelligeres . At hoc quam maxime puerile est. QR igitur vestrum nihil sani concludat, tune, an Vecc a se mo toster dilucide demonstrauit.
CVm quidam audientes Spiri tum Sanctum ex substantia Aesse Filii, aliud ex substantia esse dicunt, aliud ex per sinia: nec illud comprehendere possunt hoc nomen Filius
117쪽
per cale nomen esse, S qui ex substantia dicit Filij, tolunta Filium ostendit substantiam scilicet subsistentem. Ad eorumipitur ineptog, absurdosque sensus redarguendos collectae sunt & eae scripturarum seirtentiae t quae ex substantia Patris Filium generari ostendunt. Nam si unam esse natiuitatem pia iij ex Patre satemur . quo pacto illa disserre possunt, esse scilieri ex substantia, & esse ex persona . Nisi quisquam manis sissime blasphemaret, auderetque dicere , aliam Filij esse ex substantia Patiis natiuitatem, aliam ex pei sena . Adduntur etiam & i s senter fis alia Patrum dicta, quae perfectam substantia m , & Deum persectum patrem, & persect tm substan tiam Filium, & persectam substantiam Dilitum Sanctus i
CVm aliquid unius substantiae, perso eque est,tunc quod
ex illa substartia naturaliter essentiam habet, eX illa etiam pe: sona eandem iij bee, N e conuerso, Quod enim eX-titit ex illa persona, etiam ex illa substantia est Personarum autem plurium quod est ex illa una substantia, non ex caeteris omnibus personis, sed ex una quadam earum est. Cum igitur suprema, venerandaque Trinitὰs una natura in tribus personis sit; non omire, quod ex subsistentia habet ex caeteris etiam ex omnibus personis est; sed ex una quadam earum scilicet prinaa. Nam ex hac non esse nequaquam potest. Non igitur ex alia ; sed ex hac sola, squidem ex una . Quod quidem in hominibus patet. Nam unusquisque nostrum ex substantia qui em Abiae est, se iron est ex eius perso a , cum una subst. ntia hominum sit, sed multae persor aer a p incipi vem cum humana substantia sit, atque persona scilicet Adae una esset, Eu.ῖq. ex eius substantia fuit,ex pe sona quoque eius formata est Atque priusquam Caim esset cum una sola virili substantia persona q. existeret,ex ea una virili A iae substantia , Person . que rei itus est Caim. Duobus autem viris iam secutriadum personam existentibus Enocti ex Adae substantia qui lem, non autem ex peisona suit, sed de Caim soIa per sona genitus est. Veccus autem iste hoc in Ioco asserei s ex FiIij pei sona Spiritum esse , eo quod ex eius substantia a TheoI is esse dicitur , unam in Deo personam sicut substantiam esse ponio FLIi-
118쪽
hum, aut Patrem omnino negans miser. Itemque a solo A. I in Spiritus Sarcti emntiam esse ostendit. Atque ab eorum
dictis , qui in Diuinis persecis substantiae esse Patrem, pers ctaeqxu Filium , Se similiter Spiritum Sanctum affirmant, non
substantiae unitatem, ac trinna personarum incommutabilitatem intellisiti sed in eadem Trinitate multiplicitatem quamdam , dc disserentiam inspienter speculari conatur.
Vam similia decoraque in Theologia exempla inducitis p id vobis certissime causa erroris est. Quod de Diuinis perinde ac de humanis sapitis, de totam hinc ad ea similitudinem trahitis. At caue ne de ineffabili illa Trinietate nefas sit ita sentire. Nam ut ei diuinitatis Unitas , sic pe sonarum Trinitas est seruanda , ne tres esse Deos Asserere cog xemini, ut i liis vos verbis manifeste lacitis . Non enim quemadmodum ei es homines ad inuicem communem suam habent substantiam , ita & Sanctae Ti initatis personae diuinam essentiam . Siquidem specie illis , non numero eadem humanitas est. Sanctae vero Irinitati eadem numero est diuina essentia,
siue diuinitas i R idcirco tres ille personae Se una essentia, Munus Deus est. Et haec quidem tribus substat diuinis pers pis, Sc cum singulis earum vnia subsistens est. Humanitas vero neque particularibus hominibus substat, neque unu subsistens est cum indiuiduis sirgulis. Quamobrem quod ex eorum su nantia est, haud quaquam ex omnium etiam persona est. Cain quippe cum ex Adae,atque Abel substantia,naturaqsit,eta Ad quidem etiam persona est;no quoniam ex illius subifantia suit, sed quia ex eius persona est, eum ipsum causam habens. EX Abel autem substantia cum sit;nsi tamen ex eius person3 est, nuta petis a Abel non numero, sed specie tantum Adae subis tantiae communicat. Neq; subsistentem in se habet suam substantiam. Neque virum subsistens cum persona secunda . At vero quod ex Patris, Fili j q;substantia est, ex eorum etiam persona nihil prohibet quia illud sit . Imo vero necesse est Omnino esse, cum ex substantia numero eadem communiq. sit Patri ra Filio,non specie solum secundum illud hominum exem-
119쪽
N FiIiationi. Itaque reiam ex sua substantia, pe .sonaque esset Spiritus Sanctus, nisi suae propii tati oppugnaret: cun eadem numero sui stantia illa eo etiam praedicetur, ac in eosmiliter substet. Q id igitur velint dissimilia ex mpla, aut quid ex his iste concludere iossit, D scio. Verum hic est Contentiosorum mos, quo i etiam manifestis se opponunt, Severitati aures claudunt, nec intelligunt magna etiam praecipitia adire, dummodo contra illos qui ι quam agere possint, duos put.mt sibi aduei sarios esse . Quuis 3e prςsens sermo est. Qui mani seste in eorum, qui tres Deos putant, incidit haere . sim. Hic vero quam impru lentissime suum Deum in alios inferre conaturi di illi quidem , qui prius Spiritui Sancto a
uersabantur , ex Patre , vel Filio esse eum audientes, quod ex persona ciuidem eorum ess i, recipiebant, Quod autem eX eoi um substantia, negabant. Nunc vero alterum ij atrocius bellum inserunt. Recipiunt enim ex substantia eorum eum
esse ; sed ex eorum persona minime . Ita trunquam desisti e Ecclesiae Sanctae hostis scandala disseminare . Quae quidem veveniant necesse est, sed ve homini illi, per quem veniunt. Quamquam & il is quidem venia Mitasse aliqua danda esset, imo vero aliquod veniae vestigium i cum qipedam intestimonium adducere habereri, quae ex personis diuinis essent, non autem ex substantia, quod de creatoris patet. Istis vero qumnam excusitio erit, cum ex substantia eum esse fateantur, ex persona vero eius, ex cuius substantia illum esse concedunt,
ne me. Ita & sibi ipsis, & veritati contraria pugnantiaqu
CVm quidam dicere audeant illud emanare ex Filio Spiri
tum Sar ctum, prodire, splendere atque manifestari, non significare eum substantialiter , 5 prisonaliter ex Filio esse rsed gratiarum ex eo spiti tualium quandam tributionem . Ad eam opinionem redarguendam Collectae sunt piae sentes auctoritates, quae splendere, emanare, atque manisestari Filini a ex Patre osse dunt. Nemo enim unquam diceret non eman
re, ron splendere, non manifestari substantialiter ex Patro Fbium, sed eius gratias, aut dona. P
120쪽
QVod ex aliquo aut generatione , aut processione esseniatiam habet, ex eo etiam prodire, & emitti, & splen-- dere dicitur, & eiusmodi . non tamen quicquid prodit , aut emittitur, aut splendet ex alio , habet etiam ex illo per genera fionem, vel processione. essentiam, atque in proinptia subsistentia est. At iste, qui has collegit auctoritates impuders ipse, ac temerarius cum sit, temeritatis illos accusat, qui pie, ac recto de diuinis sapiunt.
AFser etiam necessitatem , qua de causa de Filii progressis
ex Patre, & Spiritus Sancit aequivaleant cuncta haec nomina generari scilicet, procedere, prodire, emauare , oriri . N eiusmodi. De productione vero Spisitus ex Filio non idem sint oriri, de caetera eiusmodi cum procedere . Aut quid cauta est cur quod procedit, etiam emanet, nec tamen e conuerso pNon ita simpliciter, & sine ratione conclude quasi p tens Ut auditores ex gratia quicquid velis admittant. Quod si ipso illa sine demonstratione loquens, strenuum quiddam secisse arbitra is, etiam ipsi eodem modo simpliciter tibi contradicemus a Sc λrtassis tanto magis nobis adhibebitur fides, quanto nos melius, veriusque ipsi dicemus. Nam de creaturis quidem fortassis hoc reperietur: quod videlicet ex aliquo mittitur,ve prodit, vel emanae, vel oritur non etiam eX illo essentiam hahet,in quibus aliud est esse, aliud mitti quamquam neq; de ils vriuersaliter,neq; de cunctis hoc nominibus aperte dici possie. Quippe cc aliquid ex re quada oritur, aut emanat divi etiam eκ illa sit necesse est . De Sancta velo Trinitate quaenam ratio est , cur quod aliquo habet esse, otiatur, de emanet etiam ex ilia Io necesse se id aute quod oritur,& emanat non etia sit ex eo Plaesertim cum in ea haec r omina, o iii videlicet, prodire , ac Procedere, itemque 3c mitti unam rem significent a Se si interdum ratione disserat. Quare manifeste patet quod iste rtia se gno neq; benedicitur, neque necessarij q icquam nec deniq;
aliquid veri assere. Qui cum supelioribus similis sit, similem etiam sibi atque illis infirmitatem ,& errorem testatur.