장음표시 사용
212쪽
cere sed ne cogitare quidem praeter ea, quae diuine nobis e sacris eloquijs manifestata sunt . Igitur ista quoq; tanquam rem demonstrantia , quod ne ipsam quidem veritatem addere Iiceat, in medium asserre volebat. Id vero, quantam O
nibus irridendi nosti i lacuit tem dedisset, praeterquam quod etiam ipsa prima die disputationis victi fuissemus, ita sane inteIliges. Nos in tertia synodo, quae Ephesi celebrata est, D Nbamur, dic entes ipsam primam hanc inhibitionem secisse d addendo interdicentem. Quae res prosecto & si non ita sohβbeat, praebet tamen aliquam umbram auxilii contender volentibus propter verborum aequivocationem A ambigui
Pori 6 autem ratio existimandi, eam primum tertiam synodum hanc secisse inhibitionem, prima Sc potissima quidem est a quod acta secundae aut primae Synodi penitus non eXtent . Posterior vero causa est, quod secunda Synodus cccumenica Symbolum Nicaenae Synodi in multis immutauit; multa quiadem adimens, multo plura vero etiam addens . Quare non
Poteramus nos dicere ante secundam Synolum lactam sui sese inhibitionem . Certe enim ipsos sanctos Patres secund Synodi anathemati subiiceremus. His igitur declaratis, vide quid absurditatis ex ijs testia monijs , quae Ephesius volebat adducere , sequeretur. Quoniam enim Diuinus Apostolus, ac Sanctus Dionysius, multo ante secundam Synodum, imo vero & primam floruerunt, haec eorum dicta, vel salsa docenda esse prohibent, & contraria si dei ; vel omnino & vera . sed si de vera, sub anathemate erunt Patres secundae Synodi, qui tot additamentis , dc diminutionibus primae Symbolum immutarunt ; sub anathemate vero& Patres primae Synodi, qui idem SymbolumqRod ante primam Synodum fuit, in multis immutarunt. Quod si id vel co itare omnino nefas est , igitur salsa, si-Hζiq; contraria; tum Diuinus Apostolus , tum sacer Dionysius docere pioli bent. Si igitur salsa , nos autem horum dulcta aequalia esse definitionibus, atque idem valere arbitramur igitur definitiones quoq; salsa, con autem vera adden
da esse prohibent. Atq; ita ipsa prima die victi suissemus.
214쪽
Ego vero haec cum animaduertissem , hasque rationes illi G
aperuissem, vix persuasi alijs quoque socijs M adiutoribus j.is snsa iois ad ipsi persuadendum mecum acceptis ; ut ea vellet omitte. de area E re, quae etiam persuasus , non adduxit. th s. vir Eκ his te itur intelligere licet illius viri acumen, quod ι,.s que iudicium vetismile est, eum habere in rebus dissicilio--, ῶ-diaribus, & sublimioribus theorematibus, de dogmate inquam 3 le ipse Hibe- si hoc eiusmodi cum se, ipsum effugerat. si ) UI', Haec autem dixe sim , non illi quidem detrahere volensi Io-eissime enim a talibus rebus absum t unde etiam nunquam ii.ndos Gra- aduersus illum neque dixi, neque dicam amplius; his eX- sis ut
ceptis, quae hic dicta sunt di sed auditores docere volens , ab illius sermonibus cauendum esse . et ea in i
Piocedentes itaque ad hanc quaestionem, cum adhu iiiiis. i. . in ipso limine quaestionis essemus, videbamur nos superio-noosit res esse, dc reuera superiores eramus, Nondum enim ali--, 'NE te
quid robis alicuius momenti dignum , M ad ipsam rem faciens Latini obiecerant; cum extra rem illi dicerent, 'nosque ilIorum obiectis abunde resisteremus; quando M audeo dicere firmiores rationes a Graecis dictu . ipse e ram , qui x inueneram , & dixeram. Donec tandem orationem suscepit in omnibus praestantissimus & admirabilis ivir, Latinorumque gentis ornamentum, & naturae decus Iulianus, S. nctae Romanae Ecclesiae Cardinalis dignissimus rqui cum muIta, eaque praeclara, &ad rem dixis Ire; ita firmis, &exquisitis rationibus quaesitum persectum M absolutum ddidit, ostendens Synodice ac necessitate cogenteo semper licere diuino symbolo verum addere; ut cum novmultis diebus meditaremur, nihiI ei ad haec opponere po
Quae cum musta sint, ea raptum hie tibi exponere' Cona hor , quaecunque mihi in memoriam venetici; ut etiam ve vitatem ad hunc locum potinet tem ex p rte aginoscas- Pri-MS id men audi rostrarum oppositionum, δc controuersia-xum caput, quod maxime firmum esse videtur - rv
In calce definitionum cuiusq; Synodi, sumptot tertia ini- ,πtio, haec ad vel bum lata & condita sunt. His Iectis statuit , , sancta Synodus, nemini licere aliam fidem prostris, aut ra
216쪽
eomponere, aut sepere, aut aliter docerer eos vero qui au- .dent, Clericos quidem deponendos esse, Laicos autem anaia 'themate seriendos. 'Huius sane sensus, & horum se e verborum sunt omnia 'interdicta. Nos in istis tanquam firmissimis, & quae refelli
nequeant , nitebamur, dicentes, non Oportere, ne ipsam
quidem veritatem Symbolo addere , quandoquidem praedictis verbis id vetatur, minimeque licet. Ad quae cum valle multae rationes a Latinis sint allatae, inter illas etiam erant ruis, s inbeto
Concilium, seu Concilia, non solum aliam fidem prose re, verum etiam componere vetant. Iam vero, si intesti- p -- 'gane aliam fidem componere, pro eo quod est esse alijs vocabulis Symbolum enunciatum; contingit omnes anathemati subiectos esse, qui aliis quidem vocabulis, eodem vero sensu idem Symbolum ediderunt. Quod sere omnes Sancti tacerunt : Sed hoc salsum, atque blasphemum est: non igitur interdictum est alijs verbis veritati consentientibus eandemsdem exponere sed contrariam fidem conscribere, id prohibitum est . Secundo; Quarta Synodus etiam sapere, ac docere alia ter, eidem subij cit anathemati. Iam vero si sapere, aut docere vocabulis quidem alijs, veritati tamen consentientibus id prohibet; sub anathemate erunt, qui suam fidem, quibus sortiti sunt, unusquisque vocabulis docuerunt . singuli enim Sanctorum, alijs atque alijs verbis, eandem fidem docuerunt. At enim hoc absurdum est: non igitur voces, sed oppositi sensus prohibiti sunt; piaesertim cum dc sapere ad lens ,ron ad verba reseratur.
Tertio I Sexta Synodus haec eadem habet, quae 3c quarta PII. etiam hoc amplius , inhibet eos, qui aliquam vocum nouitatem, hoc est vocabuli inuentionem inducunt ad euersionem eorum, quae ab illis sancita sunt. Εκ quo apparet, illas tantum voces vetitas esse, quae ad euersionem eorum, quae ab iuIis lata, & condita sunt; non autem eas, quae non ad eue sionem, sed eandem seruant intelligentiam, inducuntur. Pi aeterea: Tertia Synodus decernit, non oportere Miὸma IV.
218쪽
preter Nicaenam fidem proferre r alioquin sub anathemates esse, qui id agant. Symboli vero secundae Synodi, quo nos modo utimur, nullam mentionem fecit. Si igitur Symboli
secundae Synodi, tanquam quod diuersum sit, alterumque existat a SymboIo primae. ob eam causam a tertia Synodo nutila facta est mentio; inexpiabiIe scelus nos modo committiamus Symbolo primae non utendor quod ut maneret immutabile, Patres sanxerunti secundae vero tantum Symbolum tum in Ecclesia, tum priuatim omnes recitando. Ee secundum hanc rationem sub anathemate sumus . Si vero eanquam idem
sit, silentio praeteritum est, idem esse videtur non verbis his etenim multum admodum differt, additiones pIurimas h hens , & ademptiones ; sed est idem sensu & intelligentia .
Quare utrumque Symbolum tum primae, tum secundae, ve
tuti unum, Patres tertiae Synodi arbitrati sunt. Quapropter etiam omne Symbolum eandem intelligentiam, quam & Symbolum primae seruans , idem erit atque illa, & nihil facit ad aragumentum &rationem illorum, qui dicunt, non audendum aliud Symbolum tradere, aliud enim subaudiendum , quod sit contrariae intelligentiae ; non autem quod vocabulis disterate quandoquidem, ut dictum est, Symbolum secundae Synodi. cum multum disserat vocabulis a Symbolo primae, non tamen aliud esse existimatum est. Quare concluditure Quae eandem seruant intelligentiam, etiam si verbis disserant, eadem esse , quemadmodum & Symbolum secundae Synodi, idem est ac Symbolum primae. Rursus. Unaquaeque Synodus, post recitatam totam suam Tdefinitionem non tantum Symbolum, alti His lectis, statuit Sancta Synodus, nemini licere aliam fidem proferre . sua re illud, His Iectis, ad totam defintionem resertur, igitur &quod deinceps sequitur, Aliam fidem non licere Proserre, ad totam desnitionem spectat; Hoc est, non Iucem Proserre aliam fidem, praeter eam , quae in definitione
uniuersali, non solum in symbolo continetur. Sed quod a xii et ad verba, quarta Synodus alia scripsit a tertia, & quinta a q in alta, di sic deinceps . Quapropter de uniuersali fide est sermo, deque hsdem sententi js, non de ipsis vocis
220쪽
Plaeterea septima Synodus neque omnino ullam lacie mentionem Symboli neque primae , neque secundae, sed sim- plic iter definitione sua edita , & euplicata, in sire diciti Ais 'non licet addere, &ex his non licet adimere . Si quis vero ' addiderit, M ab ea fide ademerit, anathema sit. Quare constae eam de fide dicere, &de ea, que in dogmatibus est ,
contrarietate. Non enim certE Ecclesiam a definitionibus conscribendis arcuit. Insuperi Quae corde ad iustitiam credimns, lixe etiam 3 virore confiteri ad salutem debemus i sin minus impersecta nobis erit, & ex dimidio fides. oportet enim coram hominia hus fidem confiteri, si nos quoque volumus coram Patro cael sti praeconium consequi Saluatoris . secundum eloquium eius . Atqui vera sapere necesseesti igitur necesse est etiam ea confiteri. Quare, quae necessario sunt credenda 3 ea non solum impune, sed etiam necessario sunt confite
Ad haeci In actis quartae Synodi, in prima actione expo- VIIIstum est, primum quidem ab Eutychete Symbolum Nicrinum. Deinde infert idem haereticus Eutyches , super hane fidem, scilicet Nicaenam, definitionem edidisse Ephesian synodum huiuscemodi; Eum, qui praeter hanc aliquid addiderit , vel excogitauerit, vel docuerit, Poenis tunc latis
Eusebius vero Episcopus Dorylensis, qui accusator erat haeretici Eutychetis, haec audiens exclamauiti Non est talis definitio i non est talis canon id prohibensi mentitus est. Sκcenti vero triginta Patres, qui Chalcedone fuerunt, '' edico
hoc audientes tacuerunt: dc Eutychen, ri pote qui non Heateretur etiam alia sapere praeter ea quae in Symbolo essent
Ni aeno , alia scilicet numero , non tanquam Opposita, Comdemnarunt . Quare ostenderant illas tantum voces vetari quae sunt contrariae, M aduersae, non autem consentientes.
Ecce enim illud ex duabus, &in duabus naturis incommmnis Christum post id, quod semel assumpserat, mansisse, Mliud cum sit a Symbolo Nicaeno, aliud vero dico vocabulis ἐron intelligitia; tamen cogebant Eutychen illud sapere .