장음표시 사용
222쪽
Illud potio considera diligenter, haec enim eadem verba tertiae Synodi, quae nos producimus , nimirum nemini licere aliam fidem proferre, naec ipsa pro se Eutyches producebat. Dorylensis vero Episcopus, ac rota Synodus , Non iest talis dixerunt, canon id vetans; sed eum, quippe qui Praue canonem interpretaretur, condemnarunt. Explicabat enim ipsum canonem Eutyches, quemadmodum 3c nostrates, nimirum existimans omne illud simpliciter prohiberi, quod vel ipsa verborum varietate aliud esset . aeolramen Concilio minime placuit; ob eamque causam eum idamnarunt i cum aliam fidem arbitrarentur eam, quae esset contraria, non autem eam, quae verbis quidem disserat, intelligentia vero sit consentiens. Deinde ego etiam memini in explicatione Nomocanonis, IK. quae fit a Zonara, aliquid tale me vidisse ..la eo enim No- ocanone haec inhibitio tertiae Synodi, nimirum, His lectis stat uit sancta Synodus, & reliqua, inter alios canones tertiae Syrodi continetur, septimusque enumeratur. Ante istum vero est alius sextus canon eiusdem tertiae Synodi qui ex s..communicatos iacit eos, qui audent aliquid labefactare eX νυὸ iuato salutis atque decretis a Synodo. In hoc autem septimo, zona mscilicet, His Iectis statuit Sancta Synodus, nemini licere a- ἰρς βIiam fidem proferre, anathemate feriuntur, qui canonem a 'transgi ediuntur. Mouet ergo quaestionem Zonaras, Cur V ubis, a. nodus in sexto canone excommunicatos facit Iaicos, in obo. A. e septimo eos anathemate percutit 8 Soluens autem dubita- ponite inritionem, sic habet ad verbum; Magna est diffrrentia, quod se si aliquis contra aliquam rem dicat, & quod de ei dubitri . Et n Proptet ea, qui dubitat de iis, quae iam recte sunt sancita ,
excommunicatione puniendus erit, quod nimirum exigit tribuunturio sextus canon qui vero contra haec dicit, tanquam contra- exeos libris
xu sapiens anathamare serietur; quod scilicet postul t septi η is emus canon, videlicet; definitio ista inhibitionis . Quare M in iste interpita, aliam hic fidem maniseste, ac sne ulli du- iubis. 2 bit/tione vocat id, quod est; contrarium esse, & contraria pita Zο
vostremo: Tmllana synodus in primo suo canone ait: MDefinimus siem nobis traditam ab inspectoribus, & semu- iis verbi a Deo elactis Apostolis, itemque a trecentis de-
224쪽
cem & octo sanctis & Bratis Patribus, qui Nicaeae conuenere, absque ulla nouitate invulneratam inuiolatamque seruanis dam esse. Ac deinceps omnes Synodos enunierat, atque i,d finit; ut fidem ab omnibus Synodis traditam integram a Gcustodiamus. Tandem postremo infert. Si quis vero Oin ,, nium praesicta pietatis dogmata non tenet, Namplectitur, ,, neque ita sentit & praedicat, sed contra ire conatur; an, is rhema sit, iuxta expostam iam definitionem a praedictis san- ,, ctis & Beatis patribus; & e Christianorum catalogo taΠ- ,, ruam alienus expellatur, & excidat. Nos enim neque ad- ere aliquid, neque sane adimere secundum ea, quae ante de- ,, finita sunt, prorsus intedimus,uel quacunq; ratione potuimus. Iste canon perspicue interpretatur definitionem tertiae Synodi de aliarum praescribentem, ne cui liceat aliam fidem proferre. Dicit enim, Sit anathema, si quis aduersus patria dogmata ire conatur iuxta expositam iam definitionem , hanc scilicet, inhibitionis . Quare ista desitatio coneraria sapere vetati & illud , Nos vero neq; addimus neq; adimimua aliquid ; nimii si ad fide aiunt, se non addere, ab eaq; non adtinmerer non a Symbolo . Symbolum enim hic non recitauit nodus. Sed cum de dogmatibus Synodorum dixisset, insere, Neque addere, neque adimere aliquid intendimus 1 M subiungit, Secundum ea, quae ante definita sunt, videlicet a Patribus. Quapropter, dc qui eos antecesserunt Patres, Cum dicunt, Non oportere, addere, vel adimeres Non ad ditamenta, &diminutiones verborum, sed contrariorum in fide sensuum interdicunt. Ex hoc igitur solo manifeste, aetluculenter soluitur ijs quaesitum, qui nolunt contendero. Sane vestem scribere posse, vel mihi, ut omnes essent rationes promptae, quas in contrariam fartem nobis Latina Ritulet e. Vidisses enim & maximam copiam argumentorum adi m gnam vim habentium, atque veritatem. , Veium, quandoquidem etiam praedicta sic enodate dovidunt quaestionem; ut velitatem quidem inspicienti, ac sisDς ς Di tentione, & anticipatione ea, quae dicuntur , audie ri vel haec sola sat s sint. eivemo qui ad rixam x concertationes verborum paratus est, ne sexcenta quidem talia sus-ficianti Unum tantum addens Latinorum argumentum a d*hia iebus snem lacum.
226쪽
Est autem etiam hoc grauissimum, & sorti stimum, quosque nostrorum euertit in haec quaestione fallaciam, perpen. de ve) δ quaeso diligenter. Nos contendimus hanc inhibitionem a tertia Synodo primum excogitatam, ut & antea dixit dixi vero tunc &causam , quod nimirum videtemus secundam Synodum Symbolo primae multa detraxisse, item multo plura addidisse. Quare non audebamus dicere ante secundam Synodum hano factam fuisse inhibitionem. Si enim hoc diceremus,.alterutrum sequi necesse esset; vel Patres secundae Synodi contrδIegeS secisse, & esse sub anathemate; vel si hoc nefas en ducere: non igitur verborum additamentum, sed contrarias intelligentias impedivisse. Ob id dicebamus, post secundam Synodum hoc obstaculum factum fuisse, quod ante i sim non erae. Quare, si quis e contrario ostenderit ante secundam Synodum factum fuisse interdictum. quod tertia Mi odus dixit, & ijsdem ipsis serme verbis alterum eXPI dictis duobus colligitur. Et quoniam eos sub anathemate esse, maleque secisse non audemus dicere ; supei est secundum, nimirum istud impedimentum, non hunc habere sen sum, quem nostri arbitrantur, sed con ariam fidem vetare. Hoc igitur nobis probarunt Latini. Ostensum enim est ab ipss hanc inhibitionem primo Nicaenam Synodum plim3 secisse ijsdem verbis, quibus M tertia , &quae deinceps subsequutae iuerunt. Id vero ita ostenderunt, quemadmodum tu quoque clarissime vir, qui istorum virorum familiaritat uteris, optime nosti. Ita sunt in suis gestis studiosi, ac diligentes , ut non solum in rebus diuinis, verum etiam mun
danis , N politicis nihil eos antiquitatis su lat. Quare N inuri ibus in suis publicis tabularijs, egregia facta omnia lite
ris consignata, ibique reseruata reperies . qirae a temPo
vibus, de quibus nulla extae memoria , gesserint. Hoc it que, maxime omnium & in catholica Ecclesia diligenter obseruatur, asseruantur in hanc usque diem omnia gesta, omnesque sere epistolae antiquorum summorum Pontis
Protulerunt itaque nobis in antiquissimo libro in mem- Xshrana scripto Epistolam Liberij ripae seriptam ad Athanas Dberis ιum Almandrinum, cuius initium est. Osim N ab initio im- ,.
228쪽
tam percipimus a Beato Petro Apostolorum principe Ne: Deinde ultra pergens, dicit se recepisse Epistolam Sancti Athanasii, & eam legisse. Postremo lubiungiti Fidem vero is Nicxni ciiij in eadem epistola rectam cum Inuenmemus, is maenas Deo gratias retulimus e pro qua non solum vobis is compati, simul&persecutionem pati parati sumus, verum is recessitate flagitante etiam mori pro Christi nomine non is recusaremus, quantumuis licet debiles sumus. Praed: Ia is enim sacrosancta Nicaena Synodus , quemadmodum legi' ismus, definiuit, nemini licere aliam fidem proferre, vel con is scribere, aut componere , aut sapere, aut docere aliter . ,, Neque aliquid in fide sentire, vel proferre, quod delinitionibus horum Patrum contrarium esse possit. Qui δ' det aliam fidem componere, aut proserre, aut docere, seu is tradete aliud symbolum ijs, qui ex quacunque haeresi, is vel Iudaismo , vel Gentilismo ad viam veritatis redire is cupiunt ; si Episcopus quidem se iste talis, vel Clericus, is Episcopus sane ab Episcopatu, Clericus vero a Ciero alIe- is Detur . Sin autem Monachus sit, aut laicus, anathemat
Haec nunc quidem cum acta Primae Synodi perierine, luzt nobis incognita: tunc vero cum extarent agnoscebant ecum Liberius Papa , tum Sanctus Athai Zsius, . . Haec igitur his ipsis vel bis similia sunt verbis tertiae Synodi, & aliarum. Quid igitur dicemus de secunda Synodo, deque Gregorio Theologo, qui huic secundae Synodo cum praesideret, symbolo primae in multis ipse sertur symbolum, quo nos modo utimur conscripi me distud interdictum hanc habet intelligentiam, quam profitentur nostri ; heu loco Sanctorum Patrum, atque Do xum, Panes secundae Synodi, & Magnus in Theologia Gregorius, hominum pstniserorum , ac staudulentorum Iocum obtinuerunt. Sed absit ut vel cogitemus istud co uicium. Non igitur neque prima, neque tertia, nequo ulla alia Synodus, tanquam contraria his loquatur, uhabet intelligentiam ; sed contrariam fidem manataue Pro
Verum id ita quidem, Iuceq; clarius ostensum eri ac dii
229쪽
230쪽
cide demonstratum, ibi hil obstare, quominus vera eum fidei , eum Symbolo addantur, imo vero explicetur. Nullum enim veritatis est dogma , quod in Symbolo , ac simplici tra ditione Apostolorum non contineatur. Explicanda vero sunt, & cum Symbolo connectenda non semper scilicet, neque a quocunque, sed magna urgente necessitate, atque ita Eccinia iudicante.
His alijsque quampIurimis eiusdem generis, O ar Dei, ductis de hoc quaesto a Latinis, nos quidem ad ea nihil quod
responderemus habentes, quid enim aliquis ad tantam verit-tem iam imprudenter diceret conticebamus ; isti v x. hoc probato, quod nimirum vera sapere, eaque Symbolo addere minime prohibemuri Consequens istud 3c alterum, quod ad Symbolum addidissent, polliciti sunt, velle se ostendere verum esse, nimirum spiritum sanctum ex Patre, Filioq; Procedere, Nosque ad certamen prouocabant. Nostri aut ,
cum in hoc victi Sc fugati filissent, timebant secundum subire certamen i 3e accidit, quod ego illis a principio dicebam ,
cum eos vetarem ab hac quaestione principium sumere . Igutur animi solicitudine vel maxime urgebantur, ac trem bant, & omnino volebant amplius manere, sed clamabaneorrnes oportere a Latinis seiungi, & in patriam reuerti; rationem veto quaerentibus, reddere non poterant. Quid emro Latinis dicemus p qua iusta & honesta causa& ration in medio certaminis, imo vexo neque adhuc in principio constituti, quaestio enim de non a dendo nihil ad rem ,
qua ration ' inquam , cum nondum coeperimus, redibimus dicere non solerant. Sed temere ac nulla ratione cIam
bari, Redeamus in patriam . Nebant vero, & inter se , quemοῦ modum ad nostras peruet it aures, Latinos pos ostendere multorum sanctorum Doctorum permultas se
tentias , quibus ad verbum dicitur Spiritus sanctus ex Patre Filioque procedere. Quid igitur ad haec quispiam resia Pol debit separemur s seiungamur , abeamus. Audis Doctorum & Patrum sententiam 8 Quoniam, inquiunt, muli Tum Doctorum di m possvino nobis ostendere, ad quae nihil possumus respondere, diuidamus nos a Latinis. Vix tamen aliquando cum perspe issent hane sui consilij temeritatem, Misitissimi nostri Imperatoria inductu de ratione persuassi illis