Opuscula aurea theologica quorundam clariss. virorum posteriorum Graecorum, qui extinguendae Graeciae, instar postremi splendoris, impetu quodam diuino, cum pietatis tum doctrinae fulserunt, circa processionem Spiritus Sancti. Videlicet, Ioannis Vecc

발행: 1670년

분량: 725페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

262쪽

quod dicatur spiritus Patris, Spiritus Riij, si enim esset absolutum, non alicuius diceretur . Neque enim proprium est obsolutorum, secundum significatum, quod subest nomini, alterius dici. Nisi profecto secundum quandam aliam relationem. Sicut homo, cum se absolutum, non dicitur ali cuius homo, sed alicuius seruus. Verum Spiritus secum tu , dum significatum, quod subest ipsi nomini, dicitur Spiritus Filij, sicut& Patris, est istitur relatiuum, &per consequenS refertur ad spirantem. Est ergo Spiritus Patris & piiij, tanquam ipsum spirantium, & producentium. Propterea, Spiritus sancti, ipsus reius personae Trinitatis v. proprium est, dici Spiritum sanctum. Eiusdem autem est etiam peculiare, dici esse productum , seu id quod produci xur . Idem ergo est dici esse productum, & Spiritum. Igitur, cuius est Spiritus, huius etiam est id, quod producitur. Sed

est & dicitur Spiritus Riij, sicut& Patris i Ergo & Fili j est id

quod producitur, scut&patris.

Si quis vero dicat, ideo Spiritum dici Fiiij, quod ab ipso Obiecti

mittatur, fallitur. Contrarium enim potius est, semper enim priora sunt Solutio. causae posteriorum . Prius autem est esse Spiritum i Filij Spiriatum, mitti vero est posterius . Sive enim hanc missionem , quae sit in tempore accipiasi posterior est , sine dubio , eo , quod est esse Spilitum Filij, quod est sempitemum . Siu . ternam missionem intelligasi 8c hoc modo etiam este Spiritum, Filij Spiritum, mente, & cogitatione antecedit. Quia esse Spiritum , Fili j Spiritum, intelligitur tanquam haberer mittere vero tanquam dare. Habere autem Praeinteuligitur ei, quod est dare. Quare potius nobiscum iacit ista ratio . Quia enim naturaliter est eius Spiritus , naturaliter etiam eum mittit. Naturalis vero in diuinis productio, cum vel secundum generationem, veI processionem eXistata quoniam haec non est secundum generationem, erit ergo secundum processionem. Atque ita misso Spiritus ex Fulio , est eius ab ipso processio . Praeterea, Spiritus sanctus accipit i Filio, Ille enim, inquit, Q. de meo accipiet. Quod autem accipit, est eius essentia. Neque

enim aIiud est eius elaetia, aliud vero quod accipit certe enim esset

264쪽

esset compositus. Atqui in summa simplicitatis eminentia est Deus . igitur essentiam suam, & esse accipit a Filio. Illud enim, Demeo accipiet, non ut nonnulli salso exi- Obiectio. nimant, de meo Patre intelligendum est . Primum quidem, quod haec non sit Graecorum prolatio: Solutio. si enim opus sit, de meo intelligi Patre a illud Meus , erit pronomen virile. Nemo autem in lingua Graeca exercitatus, atque versatus, pronomen virile , seu scem neum sine addita ii m est mento, verum semper cum appendicula protulerit; meus , 'ς- ι ' inquiens, frater , vel amicus; dc mea domus, vel ciuitas. AeMeus, simplic iter dicere, non magis patrem, quam hostem significat. Deinde vero, etiam a scopo, 3c structura sermonis, Se compositione , ipsius Saluatoris, vana ostenditur ista responsio. Omnia enim, inquit, quae habet Pater, mea sunt i propterea dixi vobis, quod de meo accipier, 3c annunciabit vobis, Vetalis sit ratiocinatio , Spiritus accipit ex iis quae sunt Patris; omnia panis, mea sunt i igitur Spiritus accipit ex meis, seu ex meo . sed ipse , ia sua, una res sunt ob summam simplicitatem er o accipit ab ipso suam essentiam. Porro, ita etiam exponit Magnus Athanasius. Non enim ,

inquit, verbum a Spiritu accipit, sed Spiritus a verbo . Q id ι--i itur accipit a pilio λ nempe sapientiam, δc cognitionem e 'De meo enim, inquit, accipiet, & anaunciabit vobis. Illud enim Annunciare, est docere, M illuminare Apostolos, hoc autem est sapientiae . Sapientiam igitur accipit a Filio Spiritus . quid igitur a Patre productus, indoctus erat, Sc opus rat postea sapientiam accipere vel aliud eis eius sapientia , de aliud eius essentia λVerum haec absurdum est dicere . Idem enim est eius sapientia , de suum esse: & a quo habuit esse, ab eo accepit Sc sapie tiam ; δc in ipso produci, Sc accipere suum esse, etiam is sistere Sc sapientiam accepit. I itur sapido iam N a Filio ac- Cipiens , hoc ipso etiam suum esse, Sc essentiam ab eo accepit . Est ergo sane Filius ipsi causa, ut existat.

. Praeterea, si Spiritus accipit a Filio, Filius ei dat, sed dare XVII.

266쪽

in diuinis personis , significat ipsum producere, de non aliud . Siquidem Chrysostomus explanam illud , iudicium omne dedit Fi lio , sic habet ad verbum. Et ut discas, quod illud, de die, si pro, genuit, audi ex alio loco id fgnificari. Quemadmodum enim Pater habet vitam in semetipso, ita dedit & pilio habere vitam in semet ipso. Quid igitur λ eum prius genuit, & tunc dedit vitam ,

Uitur erat sine vita genitus . Verum hoc ne daemones quidem dicerent. Praeterquam enim quod impium sit, est etiam stultum . Sicut igitur illud , dedit ipsi vitam, est, genuit eum vitam, sic & illud, dedit ei iudicium, est iudicem eum

genuit. Ergo iuxta haec & Filius dans Spiritui sapientiam,

producte eum sapientiam, esse ei, & essentiam impartiens , quam accipit Spiritus procedens ab ipso . igitur causa est ScFilius Spiritus processionis . Praeterea, Filius de se ipso alti Quae audiui a Patre meo, armunclaui vobis. De Spiritu sancto autem: Non loquetura semetipso, sed quaecunque audiet, loquetur. Quod ergo

in Filio significat a Patre audire, hoc etiam in Spiritu senificabit audire. Sed in Filio audire , a causa esse significat, Scgenerarii audire enim est sapientiam, & cognitionem accuPere . Porro Filius non prius genitus est, deinde cogniti nem , vel sapientiam adeptus, sed sapientia genitus est, in ipso generari cum cognitionem, Sc sapientiam accipiens,

tum caetera omnia, quae idem sunt, atque eius essentia . H.ine

igitur audiens a Patre, ab ipso accipit; & eum aulire est generarii ergo & audire Spiritus a causa esse, & produci significat . quare i quo audit, ab eo & p ocedit. Sed audit non isolo Patre, verum etiam a Filio, igitur & a Filio procedit.

Quod autem audiat a Filio, manifestum est ex verbis S.,luatoris, ubi ait: De meo accipiet, & annunciabie v bis. Huius enim quod est annunciare, causa nimirum est quod audiat. At vero eiusdem quod est pnnUnciare ,

causa est quod ex Filio accipiat. Quo irca ex Filio accipe-ze, M audite, eiusdem δέ inius , quod nimirum est annunciale

268쪽

lane causae. idem ergo est in diuinis audire, Zc acciperia a Filio. igitur audie . sed & Magnus Basilius in Ascetieis in sermore, cuius est initium, Dei optimi gratia, de spiritu sancto ait, qui docet, &suggerit omnia, quaecunque audi Et a Filio . audiens autem a Filio, etiam procedit ab ipso propterea quod audire ipsius, non aliud tit, quam proce

dere , ut dictum est. Poterea, Patrem esse, vel generare non continet ra

tionem producendi. certe enim' Spiritus esset Filius. Sed Filius habet omnia simpliciter, quae sunt Patris, excepto generare, vel Patrem esse. Dicit enim sanctus Cyrillus, in secundo Dialogo ad Hermiam, Coaeternum credimus Filium Patri, & quodcunque aliud aequale habentem citra generare tantum: hoc enim soli Deo & Patri co

uenit.

Idem in oratione de Trinitate . In Filio, inquit, unigenito per omnia simili, & aequali Patri, absque paternitate . Igitur habet Filius producer , quandoquidem istud praeter paternitatis rationem est. Omnia vero patris, tantum praeter paternitatem, hoc est praeter generare, de ipse habet, ve Diuo Cyrillo videtur. Praeterea , Gregorius Nyssenus Homilia in Pater noster cuius est initium: Quando Magnus Moyses iuxta montempoDolum Israeliticum initia, &sacra docebat, tradens Samctissimae Trinitatis discrimen, Patrem a Filio, & Spiritu se ternit, eo ouod ipse sit causa, illi vero sint causali. Filium autem rursus & Spiritum, in quos illud conuenit, ut sine ambo caulati, alterum ab altero discernit, quod unus sit a Patre, & non amplius, Spiritus vero sit ex patre , & ex Filio. Sic enim habene vegustiora exemplaria. Quare secundum mPii ionem , etiam istius Doctoris, Spiritus est ex Filio . Quod si nonnulli dixerint, iuxta recentiora exemplaria, Spiritum dici Fiiij, non autem ex Filio, etiam tum nihil istud ipsis Proderit: eadem eriim conclusio, eX hoc quoque, velint, noli ut a deducetur. Manisestum enim est, quod cum Filio hsasilia a

270쪽

de Spiritui , in eo, quod sint causati , conuenire inuenissent quaerit quemadmodum inuicem discernantur; atque assirmat, etiamsi in ambos id conueniae, ut sint causati, vetumia ismen Filium quidem ex Patre nominari, 3c in eo tantum proprietatem eius pei staret Spiritum autem S ex patre

diei enunciae, & Fili j esse testifieaturi Igitur Spiritus etiam christi Spiritus est . Filius autem , neque est Spiritus sancti, neque dicitur . Neque , inquit reciprocatur haec relationis consequentia . Et hoc existimat Doctor sussicere ad distinctionem, quod Spititus Fili j dicatur, Filius autem Spiritus sancti minime dicatur . Si igitur hoc, quod est Spiritum sanctum , dici Spiritum Fili j , secernit eum a Filio i iuxta vero nostrates, nihil ali ud secernit eum a Filio, nisi varius modus productionis, scilicet produceret igitur esse Spiritum Filij, idem est, quod procedere. Atque ita cuius dicitur esse Spiritus, ab eo & procedit. Dicitur autem ess Filij Spiritus, sicut de Patris, ergo Sc a Filio, sicut & a patre

Procedit. Et simul notandum est, interpretationem quorumdam

euerti , dicentium, Sphi tum propter consubstantialitatem dictum esse Spiritum Fili j Ecce enim Doctor, tanquam quod illos discernat, illud assumit. Quae vero propter consubstantialitatem assiimuntur, potius coniungunt, non disicernunt. Si itaque non propter consubstantialitatem, dicitur Spiritus Filij, manent indissolubiles omnes Latinorsi demonstrationesi quibus ex eo, quod Spiritus dicatur Spiritus Fili j.

argumentando, etiam ex ipso eum procedere conuiscunt. Quidam enim ista praua interpretatione putabant ea, quae a Latiinis asseruntur, euertere posse, propter consubstantialita

tem existimantes dici Spiritum Filij . Iam vero huic intelligentiae manifeste reclamat Gregorius Nynnus, cum illud tamquam quod discernat , assumpserit. Verum ad ostendendam veritatem huius conclusionis, Mad concludendum Spiritum sanctum ex Patre Filioq; proce-d exes eum permulta sint, quibus aliquis uti, & ex quibus argumentari posset, haec tamen in praesentia lassiciant.

Quonia veto nonussa absurda veritatis cultoribus a no adhibentibus antasi inseruntur, quae ipsi quidem obij cisit axi

SEARCH

MENU NAVIGATION