장음표시 사용
431쪽
CONSTANTINO POLIT ANIAduersus Gregorium Palamam.
ubi animi siculta Dies tenebras &Τ summatim res Palamae notae fiant, ab antiqua Osirine sumpto initio breuiter ostende mus, materiam huius haereseos non Pal mam primum e cogitasse,sed multis ab hinc annis apud eos , qui appellantur Hesych κ Γ.e 'sae, velut in mysterio clam de hac haeresilia-
susurrabatur . Vt m)nisellum eX his, quae quidam Simeon edidit proflactus Monasterij' Urocerci nuncupati, cui etiam νγ ciis.
titulum noui Theologi talium rerum mystae, M sacrorum tur . . p incipes inscripserunt. is cum in alijs suis operibus plurima prolatia, & blasphema composuit, tum vero peculiari ratione Σ . in libro de sobrietate, & conssideratione ita dissem Attende ut secus, quod tibi dico, cIausis soribus sedeas in uno aliquo
angula seorsum, mentemque tuam abstrahas ab omni vanitate , re fragili, Sc caduca . Deinde mentum tuum pectori innii inhaereat, moueasque ser sibilem ocuIum cum tota mente tua in medio ventris iuxta umbilicum, quin etiam consul n- e fauces, & attractionem spiritus narium, ut non lacile spl& inquire intus in visceribus , ut reperias locum cordis , sicultates morari solent. Et pi imum quidem inue- crassitudin em minime cedentem ; ubi vero iteris ac dies, noctesque in hoc opere consumpseris , is admirandam l percipies laetitia m,quae nullo puncto tem potis intermittit. Quamprimum enim mens locum cordis reperent, statim Aspicit, quae nunquam sciebat. Siquidem viso
aere, qui inter spatium cordis extat, seipsa totam Iucidam, discernendam P ηιςt Iὐχ
433쪽
Ipse quoque Palanaas in secunda oratione earum, quas inscribit priores , haec ait, quoniam, ut quidam testatur, qui ci ca haec inter valde peritos enumeratur, post transgressionem, qui seri potest, ut non magnopere conducat, si guras exter Das internis assimilarii qui enim sestinat ad colligendam mentem in se, non debet motu recto moueri, sed circulari, &ab omni erratione libero, neque oculum huc illuc circumduce-ie , sed veluti quodam firmamento in proprio pectore, vel umbilico innixum habere . Quippe mouere se motu externo circulari quantum fieri potest instar motus est mentis , quo stud iose mens se ipsam exercet, & suscipiendo exterius per oculos virtutem mentis mittet in cor per hanc figuram coruporis . Huiuscemodi igitur perennem Iaetitiam, & lumina, totamiaque de his rebus scenam per traditionem acceptam, veluti quandam inmrmem materiam Palamas inserinauit, atque deificauit. & primum quidem in epistola ad Menam, haec ait: Si quis non acceptat salutaris Iesu iubilum, quod etiam exultationem patres passim appellant, nimirum spirantem vini a& cordis vivi motionem , iste talis , puto, nondum sentit suauitatem illius, &rursus. Diuinus vetolia iἀsqnem spiritum
nos accepisse & peperiste latetur. Nonne Domini Iesu, qui operatur igne in animis fidelium, & salutem perficit Qualis autem ignis daemones flagellat, eosque su at, ut dicit Di uinus
Pater Ioannes; nonne Domini Ieiu , qui in eius memosia intus exardescit 8 halitus autem naribus attractus, quisnam
olius est excelsi, quam seruor spiritus, qui quandoque etiam
In orationibus vero, quas psiores &po steriores inscribit, haec ait. Porro lumen quod subsistens spiritaliter se videre aiunt, existit quidem , & non imaginarie, semper vero exussit, immateriale, ac intelligibile hoc lumen per experientiam Corunt. Fi rursus in alia earundem orationum, cuius initium, cum submurmurasset, haec ait, igitur lumen illud &symb Ium est, & lumen verum, & non simpliciter verum, sed ipsum
veὶum erat lumen. Rursus in eadem oratione: &si enim I men appellatur, sed M verum lumen nuncupatur, immo vero ipsum est verum lumen, quod ut vestimentum induit Deus.
Hunc in modum habere se lumen cum astru*isset, multia
435쪽
probat , etiam visibile esse, addens insuper temperationes quasdam esici, ac permixtiones huius luminis cum illis , - qui illud vident, ac loquens de hoc lumine in una ex praediciis orationibus, aiti Unum est, quando cum vidente fit, aliud quandoque videtur, aliquando in corpus impetum facit, & illud in altitudinem inessabilem attollit. Rursus alias corroti se adaptans, & accommodans, ac pioprio splen to recommunicato, ubi pacis, charitatis, diuinaeque voluptaris, de impassibilitatis pi num et secerit, oculis corporeis, Drem miram I percipitur . Et in oratione, cuius initium , Merito igitur oratio, haec ait: Lumen unus fit spiritus in speculatione cum illis, qui per sinceram precationem illud Manciscuntur , eum videatur, oc ab ipsis non diuidaeur. Ruta sus in eadem, sciunt initiati, & asserunt, compagem mutuam, non tantum coniunctionem paucis quibusdam partibus, & potentijs praebere , sed inhabitationem luminis gratiae, veluti permixtionrm esse cum anima miram , de ineffabilem . Porro coniunctio nuptialis commerci j alijs quidem m3ior videtur, sed neque ipsa est concretio, & permixtio ; sed
congressu quodam, ac velut adglutinatione plurima unum Munti Erunt enim, inquit, duo in carnem unam ,&Carnem
quidem solam, non autem & Spiritum . Dei vero coniunctio cum ijs, qui digni facti sunt, omnem modum cognitionis superat, eo quod persecta existat, nimirum Spiritu, cunctos spiritus puros praestantius penetrante , quam ut dici pota
De his ergo reprehensus ab illo Barlaam, qui etiam zb initio eum detexit, cum manifeste substantiam Dei vis bilem, Je spirabilem constitueret, deuitans nimirum absurdum, peiori malo haeresim cur8re aggressi Ses , Atque audet supersubstantialem existentiam Dei reaIi distinctione in essentiam , de operationem , quin potius operationes multas diuidere. Atque ait in quadam praedictarum orationum, hoc Iumen substantiam Dei non esse, etenim
intactilem illam esse, Augelum non ella, quod heriles cha
437쪽
iactem gerat. Et rursus: Lumen hoc intuitum esse, non , diuinae naturae , sed gloriae naturae eius, quem etiam dedie minus discipulis, ac per ipsos dedit omnibus in eum ci delatibus . Et post pauca i Itaque etiam humanae naturae gloriam dedit Deitatis, naturam vero minime di aliud ergo natura
Dei, & eloria cius Naturae ) aliud. Sed quamuis a Diuina
natura aliud sit, non tameta interentia connumeranda . Et ad confirmationem suorum sermonum, utitur lumine, quod
fuit in Transfiguratione Domini. Atque de hoc eodem lumine similia narrat in diuersa
suis orationibus . Haec autem postea sectatores eius omo edito sequuti, dedistinctione substantiae Dei, & operatione,
Hoc recitato honorandissimus Ch artophylax, ac supremus Philosophorum, ut moris est Ecclesiastici, coepit interrogar' unumquomqae, quam habeat ses te t iam de his dogmaticis capitibus, quae per singula membra dicta sunt, atque ditacusiar & omnes uno ore, tanquam uno Spiritu incitati, Deo conuenientem una cum coniunctione disti inctionem Diuinae substantiae, atque operationis, clare sam sulci, Theologos sequuti, increatamque Diuinam operationem, quemadmodum sane & substantiam amplexati sunt. Et rursus in eodemtomo. Nos a Sacris Scripturis edocti sumus, & substantiam habere Deum, & potentiam, atque operationem a Diuina substantia disseientem; immo vero potentias & operationes . De lumine vero Transii urationis postea quaesitum est: dixerunt , ostensum esse a Sanctis increatum esse lumen Transfigurationis Domini, R illud non esse substantiam eius , de omnes serme dixerunt, demo. stratum esse . Et in Anath matismis, quos ediderunt contra eos, qui non adducuntur, Ut credant eorum blasphemias, ubi seipios praeconio celebrant, haec aiunt, Iis, qui dicunt diuinam operationem prouem re quidem ex diuina substantia , prouenire,
vero inseparabiliter , cum per illud prouenire γ inhisabi- Iem distinctionem fgnificent, per illam vero particulam
439쪽
inseparabiliter admirandam coniunctionem ostendant ,
Et de Iumine, iis, aiunt, qui confitentur Iumen, quod resplenduit inessabiliter in monte Tran&figurationis Domini , lumen esse inaccessibile , lumen immensum, & effusionem incircumscriptam diuini splendolis, & gloria inessabilem . ac diuinitatis claritatem plusquam perseistam, filijs gloriam,& Dei regnum , pulchritudinemque veram, atque in sui amorem allicientem , circa diuinam, & beatam illam naturam,& naturalem gloriam Dei, ac Deitatis Patris, & Spiritus in Unigenito coruscantem, & propterea existimant, incre tum huiusmodi lumen, non eamen asserunt esse supersubstaniatialem Dei substantiam, tanquam illa penitus sit inuisibilis, di imparticipabilis, dicunt vero potius hoc lumen esse gloriam supersubstantialis substantiae, ab ea proficiscentem inseparabiliter, atque se ostendentem mente purgatis Pro sua benignitate, cum qua gloria Dominus noster & Deus venturus est secundo suo atque tremendo aduentu, iudi re vivoSa& mortuos, aeterna sit memoria. Et rursus , ijs, qui non constentur iuxta Sanctorum
a Deo inspiratas Theologias, & pium Ecclesiae sensum, diuinissimum illud lumen, neque cieatum esse, neque substantiam Dei, sed increatam, & naturalem gratiam, & illustra-eionem, atque operationem ex ipsa diuina substantia insep rabiliter perpetuo prouenientem, Anathema. Igitur uniuerse loqnendo de substantia, & operatione increata Dei, quam etiam Iumen, & gloriam, & gratiam, atque illustrationem, Deitatemque demissam, alijs multis huiusmodi nominibus nuncuparunt haec affirmarunt, simgiIlatim vero multis etiam modis distinctionis usi sunt. Primus modus, AIterum aiunt esse substantiam &hy- Postium, alterum vero neque substantiam neque hypostasimcidest operationem . Et quidem Palamas in Dialogo, quem inscribit Theophanem, ac Theotimum asserit, &si enimia neque by Dostasis, neque substantia Deitas est, nihilominus incleata λ aeterna est . Nilus vero Thessalonicensis in or