장음표시 사용
441쪽
tione, cuius initium, Canon est Theologicus, Vnaquaeque, inquit, hypostasis per se subsistit, operatio non per se lubsistit. In tomo autem simul omnes , Nobis vero, inquiunt, nunc non est sermo de hac operatione, ac virtute, sed do Communi trium personarum Deitate, quae non est hyposta-
sis , sed naturaliter, & admirabiliter adest unicuique Diuinarum hypostaseon. Secundus modus . Substantia, inquiunt, Dei est quod habet, operatio vero est quod habetur. Censent igitur in eodem tomo, illud quod habet secundum quid omnino ab eo quod habetur disserre, Si te itur ron est aliqua differentia inter diuinam substantiam, & operationem, non potest substantia Dei operationem habere, quod vero non h ibet operationem , nihil agit, quod nihil apit, non existi e . TertiuS modus , quod substantia quidem Dei singui riter semper dicitur, operatio vero Sc singulariter, & pluraliter, Atque in tomo aiunt, Cum diuinus Dionysius pluraliter illustrationes protulerit, ostendit eas non esse substantiam Dei . quippe illa nunquam multitudinis numero profertur. Cum autem eas illustrationes appellauerit, & carere principio dcfnedixerit, Divinas operationes & increatas eas ostendit. Nilus vero Thessalonicensis in praedicto sermone: Una quidem , inquit, est substantia, haec autem multa sunt: unum autem & multitudo diuersa sunt. - Quartus modus. Quod substantia quidem diuina causa
est, operatio vero, seu potius operationes causatae sunt a substantia, efficientes vero sunt creationis . Et Palamas quidem in sermone, cuius initium t Susurrans igitur, ait, voltistiua enim, atque operatoria vis, naturale quid est, non a tem natura . Et in Dialogo secundum Theopnanem ,& Theotimum, unius trium personarum naturae diuina potentia , dc Dperatio est ciens est eorum, quae sunt ad extra, & in infini- ea diuiditur . Et in tomo communiter omnes aiunt, unam
igitur hanc, & praecipuam proprie dixerit aliquis inter diutinam substantiam, &diuinam operationem distinctionis speciem , nimirum secundum causam A causatum .
443쪽
Quintus modus, aiunt substantiam quidem proprio non diei Deitatem. sed etiam si diceretur Deitas, super minens dicitur, operatio vero proprie est Deitas, & infiniare infinities remissa Deitas idest inserior. Vnde cum muItae
. sint, atque innumerae operationes Dei increatae, multae quo
que deitates sunt, aeque innumerae. Et Palamas quidem inaepistola ad Acindynum. Est igitur, inquit, deitas remissa donum existens deitatis super eminentis, nec tantum deitas s . sed de increata deitas, & atra hanc deitatem est Deus . Inia sermone vero ad Nomophylacem Simeonemr Si enim , u quit, remissa, vel inferior, aut minor, vel quidpiam simit
diuina operatio non dicatur, non vere sanctus Dionysius s& quotquot sunt illi aequaIes , & similes, supereminentem esse substantiam Dei docent. Fieri enim non potest, ut quid superemineat, non existente, quod infra sit. Et in oratione, cu ius initium, Λ spiritu excitatis Patribus , Quoniam enim , in quit, &Dei natura Deitas appellatur, magis autem propyic
operatio. Et in Dialogo, cuius inscriptio Barlamites, & Orthodoxus. Vna eminquit, trium hypostaseon deitas, seu ratu. ra &substantia supersubstantialis, simplex, inuisibilis,inintelligibilis, prorsus imparticipabilis. Reliquae vero, quae a S/nctis dicuntur deitates siue una, siue duae, siue plures sunt. Nam illud ubique esse τοῦ Θό ν , a currendo, dc quasi ubiq; Pertingendo ; item nulli bi esse decurrendo, & quasi ubiq; sugien do Deitas cognominatur. Splendor item Dei, quem&Apostoli in monte conspexerunt, Deitas dicitur 'iam S MΘo
ab eo quod est ardere, hoc est comburere , atque omnem m- . litiam consumere. item scire omnia tam G λῶβαι ab aspicere εποραν, quod Deus cuncta conspiciat, antequam fiant ,& prouidere
G εφοναν ab eo quod inspiciat, ad haec & dedicare De tas dicitur. Et post nonnulla. Videsne evidenter, quod non obserit dic quae prorsus est inuisibilis, Sc inintellisti bilis, 3c imparti- uare acipabilis deitas, sed etiam, quae ineffabiliter sanctis est aspecta- idem
bilis, & intelligibilis, de participabilis Deitas Dei esti& in alia gni
Dratione; Sed esto omnes bonos, inquam, unius Dei processus era. esse substantialia haec & naturalia Dei, quae dicuntur remissa
respectu diuinae substantiae, quae M ab ipsa, & inter se distinguuntur Dimirum sapientiam, potentiam, operationem a
445쪽
vitam , & bonitatem, ac sanctitatem, & omnia quotquot&est, & dicitur numen diuinum. Rursus in eadem oratio no , Sed si non esset alia Deitas praeter Diuinam naturam . in genita , ipsi coaeterna , tanquam ipsius operatio. Et post nonis nulla. Sed & illud infinities infinite in omnibus huiusmodi diuinae attribuerunt eminentiae. Et in apologia, quam vocane prolixioremi Etenim digni laeti sumus , qui sciamus substas tiam oridem unam, ac simplicem, atque indiuisibilem per se, illas vero non tantum plures, sed & numerum excedentes. Et in oratione, cuius initium, Contendunt quidem se inuti Cem superare. Tu, inquit, unde nos deprehendisti, & quia busnam ostendis esse Ditheitas , duos Deos sentientes λ quod eiusdem Dei, &visibilem, quin potius de intelligibilem dicimus Deitatem, quemadmodum docent sacri Theologi. Et in alia oratione, cuius initium: Tria cum sint in summa . Sed quandoquidem nos, inquit, secund. m paternam expositio nem, etiam deificantem, & purgatiuam, &aspectivam pstentiam , de operationem, multas alias praeterea celebramus liac appellatione Deitatis: & ex his utimur etiam hac appellatione in substantia, a qua veluti sonte eae scaturiunt, qu modo tu duas , & non plures contendis nos asserere Deitates δEt in oratione, quam nominat, Resutationes, δc absurda .
Est ergo Deitas, inquit, alia praeter substantiam Dei, ipsi
existens coaeterna. Semper autem operans operatis superior est, &substantia, non substantijs , & quod omnem appellationem excedit ijs, quae nomen habent. Item Isi orus ille, qui primo extitit Patriaicha, in quodam Cantico: Dicimus, inquit, tuam operationem proprie Deitatem, affectu autem saepe & naturam . Haec autem omnia in tomo. concludentes, aiunt. Postea quaesitum est, An Liuina increata operatio a sanctis nuncupatui Deitas , de cbnstitit etiam hoc a Theologis praedicatum. Ad hoc rursus in toreo quaesiuimus ,
aiunt, ostendi a Theolopis, An superior sit huic secundum substantiam Deus p & patuit etiam ab omnibus praedicatum . se
447쪽
sextus modus r substantiam quidem, aiunt, inuisibialem, & incomprehensibilem, operationem vero visibilem;& ait Palamas calumniando Nagnum Basilium in Dialogo Barlamitae , atque Orthodoxi . Videsne quod is quoque non tantum Deitatem nouit inuisibilem, sed etiam visibilem , Quandoquidem visibile est & eius Iumen . Et in oratione, cuius initium, Cum insusurrasset. Etenim humanis oculis visa est, atque interno splendore mentem sulgurauit. Quocirca
de vis bilis, 3c intelligibilis appellata est Deitas.
Septimus modus . Substantiam quidem esse omnino immobilem, operationem vero esse mobilem, dc motum. Feralamas in Dialogo , quem inscribit Resutationes, δc absurda, asserit, quod cum substantia Dei immota maneat, Dei tas haec mouetur, & communicari apta est . Communiter vexo in tomo assirmant, substantialem, ac naturalem hunc Dei motum existere, scientes quod tanquam ex tante perenni e
Diuina scilicet substantia proficiscitur, dc manat. Octauus modus. Quod substantia si incomprehensibulis , operatio vero nota, & comprehensibilis, &in praedicta oratione, cuius initium, Cum igitur insusurrasset, disserta Diuina substantia Diuina operatio multis modis , ut multis N per plura demonstraui s. ex his autem modis unus est, quod Diuina substantia sit omnico imperceptibilis, notae vero snt diuinae operationes.
Nonus modus, & decimus . Quod substantia penitus se imparticipabilis, 3c impartibilis, Sc imperceptibilis, &ii intelligibilis, operatio vero sit participabilis, Sc partibilis,& perceptibilis, Sc intelligibilis . In eadem oratione haec sunt
vel ba PaIamae . Quo i autem ita partitur, operatio est diuina, cum substantia sit prorsus impartibilis. Et in Apologia prolixiori, sic habet palamas: Secundum substantiam quid'm Deus est imparticipabilis ; secundum vero dei sicantem gratiam, & perationem, quae & gloria Dei nominatur ,δc participatur, a dignis videtur. Et rursus in e. dem: Quid igitur , naturam Dei, substantiam haereditabuntZ Nequaquam, sed Deifica
tem gratiam, Oc Regnum, quod Regnum quamuis non sie
449쪽
natura Dei, iIla quippe imparticipabilis est, . sed naturalis
est operatio Dei, quae naturaliter sequitur Deum , & insep rabiliter circa eum semper consideraturi idcirco M huius hae res, Dei dicitur haeres . Fe in quarta oratione ad Acindynum; sic habet. Quod aduersari j dum nos monent, ut sugiamus eos, qui dicunt, Numen diuinum secundum substantiam imperceptibile , tanquam quod superemineat, perceptibilia vero substantialia eius, & corporalibus oculis visibilia, Cum sint alia, Se eius submissa, monent sugiendos esse SZnctos
Et in Dialogo quem inscribit, Theophanes, & Theotimus Quonam modo una quidem intelligibilis , altera vero in intel'ligibilis litteris proditur eiusdem Dei Deitas . visibilisque di gnis in virtute Spiritus sanctii de prorsus omnibus inuisibilia a participabilisque, de imparticipabilis secundum normam
pietatis dicimus . Haec autem omnia colligentes in tomo communiter san-
Nerunt. Disserunt autem, inquiunt, inter se hui usmodi Deitates , eo scilicet, quod diuina operatio participatur , de PVritur impartibiliter . Se nominatur, & quodam modo, quam uis subobscure ex suis effectis intelligitur . Substantia vexo est imparticipabilis 3c impartibilis , & innominata, tanquam Omnem nominationem excedens videlicet, atque omnino i nintelligibilis.
Decimus quirtus modus. quod substantia quidem nullam habeat in se disserentiam, operationes vero cum inter se . tum a substantia disserentes sint. Atque Palamas in commemorata oratione , cuius initium , Cum igitur insusurrasset, ait, volt ntes pietatem colere, de sobrie sapere , fateantur disserre quidem eiusmodi cuncta inter se, causam autem illorum hoc esse , ir quo , εἰ ex quo sunt, cum illa d sit supra haee. Et in alia oratione, cuius initium, Aspiritu excitatis, sed quis enumeret omnes voces Sanctorum , quibus & substantiam Dei , Se potentias Dei esse increatas testantur Θ atque inter se disserre ostendunt, de haec omnia unam esse Deitatem in unum conuenientia, quippe increata t