장음표시 사용
571쪽
DEMETR. DE PROCESs. SpIR. S. uod Sancti ex subsantia Patris o Fili, Spiritum auctum esse Theologice disserant , ct ex Filio esse , atque minere , proficiscique , ct
procedere. ΙAm vero tempus est, ex Doctoribus probare spiritum sanis ctum ex substantia esse Patris L Filii , quod tanquam ac onsessum acceptum e si & ex ipso Filio esse, atque exussere, proficiscique, M p ocedere, post haec conuenientem sinem Labebit nostra oratio . Principio igitur Diuus Cyrillus in secundo libro Thesaurorum in uno ex capitibus sic inseriti Itionem lacie, Quod ex substantia Patris ac Fili j Spiritus iactus. Quod si id ipsum propositum est ipsi, manifestum
est, quod thesim valde admittens vult eam concludere . atque ulo, quod ita inscribitur, ait, Quoniam igiturctus cum in nobis suerit, consormes nos Deo sa-cit; proliciscitur autem ex Patre ac Filio , clarum est, quod
diuinae sit substantiae, essentialiter in ipsa, & ex ipsa prodiens. Rursus in eodem cap. Proprius est autem Spiritus Fulii , atque non ab extra illatus . Rursusque in aIio cap. Necesse est fateii spiritum ipsum ex substantia Filij ac Dei exist
re, cum omnem ipsius cum potentiam, tum ope rationem
habeat. Rursus in alior Igitur ex substantia Filij Sphitus
Praeterea idem in expositione in Evangelium secundum Ioannem in illud dictum, Et Deus erae Verbum. Non ergo minor est, qui eδndem operationem cum Patre perlecto h bet, vivens& subsistens, quemadmodum sane & ipse Pater . Rursus idem in eadem expositione in illud , Et ego rogabo Pa trem , di alium Paraclitum dabit vobis. Cum enim Dei & Patris naturalium bonorum essentialiter Filius sit particeps, hahet spiritum ad eum modum, secundum quem intelligi potest Pater, non inductum, neque ab extra . saluum quippe
573쪽
est, quin potius insanum ita sertire ; verum ut quisque nostrum proprium in se continet Spiritum, &eum ex intimis visceribus foras effundit, ob id etiam Christus corporaliter eum insufflauit, ostendens, quod quemadmodum ex oro humano procedit spiritus corporaliter, sic etiam ex substantia, qui ex ipsa est, effunditur Spiritus, ut Deum decet. Iterum idem in Orationibus secundum interrogistisnem, ia responsionem ad PaIIadium prope principium i Muta SR Zutem nequaquam Spiritus est, vel si hoc morbo mutationis laborat, in ipsam diuiram naturam recurret reprehenso. siquidem est Dei & Patris, quin etiam Filij, qui essentialiter ex ambobus , idest, ex Patre per Filium effunditur Spiritus. It rum idem in epistola tertia ad Nestorium, cuius initium , , MI uatore nostro dicente, qui amat patrem, vel matrem di Etsi enim in hypostasi propria est Spiritus, & etiam intelligitur Perse, quatenus est Spiritus , & non est Filius; nihilominus non est alienus ab ipso, Spiritus enim olitatis nominatus est, porro Christus est veritas, & ab ipso effunditur, non aliter profecto atque a Deo & Patre . Quod si quis hoc Ioco Spilitum donum minime subsistens vult esse , verum primum quidem viventem Spiritum de subsistentem dixit, de in propria hyFossas esse, ac per se. Dei de quando etiam corporaliter ipsum Christus insufflando dedit , non alium, quam Spiricum sanctum, ipsum per se subsisentem dcdisse asseiunt. In ijselim quae ad Amphilochium Magnus Basilius tradit, Spiritus, inquit, eiusdem ordinis est
cum vivente Verbo ad creandum, viva potertia, Sili vir a
natura, ineffabilis ex ineffabili ore existens , ineffabiliter etiam secundum insufflationem in hominem missa, & secum dum formam corporalem ostensam a Christo, rursus ab eo per insufflationem in hominem res itura . Si igitur Spuitus per insumationem homini rectitutus, divina natura dicitur, de eiusdem ordinis, ac Naiestatis est cum uiuente Verbo ad creandum, quonam modo quispiam donum insubsners duxeriti Praeterea Magnus Athanasius in epistola ad Serapiorem
575쪽
de sancto Spiritu. Profecto Patie mittente Spiritum, Filius in-susAmndo dat eum discipulis. quando quidem omnia quae habet Pater, RIij sunt i & Cyrillus in libro quarto ad Hermiam,
rimi si ac manifesta insufflatione, spiritus naturam appiume adumbrauit. Praeterea, cum celebramus festum Epi Diae in hymnis canimus, in cuius te nomine lauacro tingam pPatris p sed eum geris in te ipso. Fili j sed ipse existis inca natus. Spiritus sancti I hunc nosti dare per os fidelibus. Sed & quinta Synodus in duodecimo capite sui finis, sic ait, Si quis defendit Thfodorum Mopsuestensem impium, qui dixit, alium esse Deum verbum, & alium Christum. & inter
caeteras suas innumeras blasphemias ausus est dicere, post resurrectionem Dominum, cum insufflauit Discipulis, ac dixit, Accipite Spiritum sanctum , non dedisse Spiritum sanctum , sed specie quadam insumasse . ijs ergo, qui his similia aliquando sec serunt, dc ad finem usque in ea impietate perstia
Collige te autem licet ex dictis Diui Patris Basilii, quod
Spiritum ex Filio constate dixit. quippe os Patris Filius est. Basilius autem ex ineffabili ore dixit eum apparere, hoc est esse & existere Si quis enim me im, apparere exponat, via deri , nihil dicit. Pamum quidem quod Sancti Ioco, elis, illud accipiunt. Etenim tum Diuus Basilius ait, Spiritus nihiI h het acquisitum, sed ab aeterno cuncta habet, cum Spiritus Dei sit, & ex ipso apparuerit; tum Diuus Cyrillus in oratione ad Valerianum Episcopum, ait, Cum enim sit Sanctus secundum naturam prosecto sicut de Pater, qui ex ipso est FiIius unigenitus, sanctificari a Patre dicitur, quatenus est homo. Nec tantum, πεφωνα , apparere idest esse) sed etiam illud elucere, aeternam Filij existentiam significat. Ve hi pratia, cum Damascenus dicit: Tu mater Dei inseparabilia ter facta es illius, qui ex intemerato Patre esurit. Adhuc etiam Studites in Canticis psallit, etenim Pater sine principio est, ex ouo natus est Filius ante tempora, & Spiritus sanctus
eiusdem Maiestatis socius ex Patre simul eluxit. Iam vero etiam
577쪽
etiam proficisci & emanare , atque emitti, ut dictum est, non minus existentiam Filij exprimit, Consecus atque ipsum generari. Quae sati e etiam in Spiritu aequali modo se habere dicendum est; quando ipse Spiritus ) apparere, prodire, seu proficisci, & emanare a Filio dicitur . Deinde , qui dictionem
illam m νεν , apparere, aliter interpretatur, minuta liaec , atque puerilia ignorare videtur , quod nonnulla verba in prae-.
senti aliud senificant, in praeteritis proprijs, vel etiam laturis aliam significationem postea sumunt. Verbi gratia me - τω , ago, in praesenti significat essicio, sed illud , in praeterito proprio signific/t vendidi, iuxta illud, quod in Ecclesia Orientali canitur , &vt seiuum vendidit Dominum. Item πάθω, suadeo, in praesenti significat persuadeo, illus autem πείθομm, mihi persuadeo , in futuro , passi nem denotat, atque pro suffero, tollero, patior accipitur . Itaque & verbum φη, Θ, in praesenti, illumino, &ostendo cum significet, in , esse, atque existere, hoc Ioco significat ; ut dicta Sanctorum in medium allata probant, idque series sermonis cum sensu fateri nos cogit. Sed neque illud dicere fas est, quod quando Spiritus sanctus a Filio dari, R erogari, seu mitti dicitur, non ipse tunc subsissens Spiritus sanctus indicatur, sed aliud quidpiam minime , subsilens Nam primum quidem non multi Spiritus sancti sunt. Fiecim G serotius Theologus in oratione ad Helonem philosophum ait, Definias autem etiam nostram pietatem docens , ut unum Deum noscant ingenitum Patrem, unum vero genitum FiIitim, unum etiam Spiritum lanctum ex Patre proseias cer tem, seu procedentem . Sanctus quoque Sopluonius Pa
triarcha Hierosolymitanus in sua consessione fidei, post non nulla infert, & in unum Spiritum sanctum . &ante hos Mugnus Paulus ait, D unus Spiritus sanctus in quo omnia. Dei de si demus multos alios Spiritus dici, sed nullus eorum dicutur spiritus sanctus, vel Diuinus , neq; ex Patre procedens veI per Filium proceders , neq; subsistens; quia neq; eiusdem Maturae atq; dignitatis sunt sed tantum differunt,quantsi creata
579쪽
a creatore . Quod enim nullus alius sit Spiritus , constat ex communi seirsu fidei, quae tres solas personas pol it esse Deum. patet etiam ex ipsismet Sanctis . Magnus enim Athanasiua in Epistola ad Serapionem, cuius initium , Literas cicii tui alia sectus, ait, Dicite istitur ubi in Scripturis lacris reperitur Spiritus sanctus, Spiritus simpliciter dictus, sine additamento Dei, aut Patris, aut meus, aut ipsius Christi, de Filij, aut a me, hoc est a Deo , aut sine articulo, ita ut cum non simpliciter dicatur Spiritus δε sed Spiritus Dei, vel hoc ipsum, Di ritus sanctus, aut Paraclitus, aut veritatis, hoc est Fili j, qui seipsum inominat velitatem, S non simpliciter allegetur haec vox Spiritus, sed cum additamento, Spiritum sanctum, esse intelligere & sentire debeatis . Sanctus quoque Anastasius Patriarcha Antiochenus inta, sua dogmatica oratione, cuius initium, Orationem de recta side no stra, post multa dicit: Spiritum vero sanctum omnino sic dictum non repeties, Spiritus autem, ut antea dixi, dicitur Deus, & sanctus quoque dicitur Deus, coniuncta vero simul ambo nomina , ei, qui peculiariter vocatur Spiritus sanctus , conueniunt. quemadmodum appellatio Patris, causae,
Npiiij appellatio ei conuenit, qui immediate sit ex causa. Sed & Diuus Chrysostomus in homilia de Spiritu sancto cuius initium, Het i nobis o amatores Chri sti, ait, Haec nomina ineffabilis naturae sancti Spiritus sunt, Spiritns Dei, Spiritus qui ex Deo, Spiritus Domini , Spiritus Patris, Spiritus Filij, Spiritus Christi, Spiritus eius, qui suscitauit Christum, Si illius vitae, Spiritus veritatis, si igitur dici Spiritum Filii& Spilitum veritatis ipsam naturam Spiritus sancti significat, patet quod dicebatur, nimirum quando Spiritus Fili j, N Spiritus veritatis ab ipso Filio mitti dicitur, ipse substantialis, a que subs stens Diuinus Spiritus, qui Paraclitus est, qui ex Patre per Filium procedit, secundum Theologiam Sanctorum,
non autem donum aliquod subsistentiam non habens, ut nonnulli putant, significatur . Quod si rursus Diuus Chrysosto mus in ijsdem asserit, quando vero βudis mitti, ne Deitatem