장음표시 사용
72쪽
Varum hoc faciens, non dicit eo solo excepto , quod sit Pater ; sed excepto solo pignere. videlicet , solum generare sac paternitatem, non tamen producere excipens . tu veros N conaris decipere nos ne , an teipsum, nescio, sententia
qu/dam D. Cyrilli, quae quidem videtur simile quid habere vel propositae, multum tamen dissimilitudinis in se conturet. Plurimum enim interest dicere, proprietatem natu ratem alicuius habere aliquem, Jc eius proprietates naturaliter . illud enim solummodo ad identitatem substantiae pertinet ; hoc vero quasdam notiones personales communes esse significat; naturaliter tamen quae snt, &essentialiter, ne accidenti, & quod est per participationem, detur locus. Illud autem omnia, quae sunt Patris, este etiam SpiIitus, praeter rationem in finiti, & illud omnia Filij e quoque Spiritus, excepta filiatione, nescio cur temere- disputationi a te iniecta sint. Etenim nos, pie quidem ista iritelligimus i si vero aliquis non recte sentiat de m7nte Sanctorum, vel alios calumnietur, ipse sit in culpa . si qui enim adimat Spiritui proprietatem ingenitam Patris, hoc autem est eum, qui sine causa sit, causam aliarum peris narum exi stere a qualem amplius hypostaticam propyirta
rem Patris ipsi relinquet λ itemque s quis Filium cum Spiritu constrens, atque alterum cum altero, solum cum solo comparans, Spiritum esse Filium neget, in caeteris omni bus aeque, atque Filium eum esse credens ; quamnam am
Plius ipsi proprietatem hypostaticam impertiet siquidem
Paternam non impertiet Z Neque enim de Patre agebatur, neque cum ipso comparatio facta est i lac tamen cum
eo iactam esset neque sic ipsi ulla proprietas Patris relinque- mr . cum in omnibus sit iuxta Filium, eo excepto , quo a sit Filius. Atque pioinde causatus a Patre prorsus existat, sicut & Filius. At neque ullam pioprietatem Fili j ipsi lxia huet. quam enim p siquidem haec est proprietas hypostatica Filii , ut sit Filius. quam quidem a Spiritu praeuenientes ζηςipimus. Ad illus autem cum audimus, ex substas fa esse Filij, ex illius quoque persona intelligere , non esse mirum νsatis antea dictum est. Quod vero ait magnae esse d' ΟΠ ti non animaduertere, quod cum Spiritus Patris ess- , Neta Patre dicatur, qui Patrem esse Filium negant, simul D etiam
74쪽
etiam negant ipsi commune esse cum Patre producere 3 sortassis vel etiam sibi aequalem amentiam obijcit, forsan etiam& maiorem, quo intelligers absurditatem , tamen eam adinmitti e et propterea, quod Spiritus, Filij Spititus esse dicatur. Si enim Spiritus iuxta suam sententiam Pariis, Rex Patre esse dicitur, qui panem esse Filium negant, non tantum mmul negant communem esse Filio cum Parie vim producendi, sed etiam negane Spiritum dici Fili j. Vel si hanc amentiam vital e voluerit, in aliam Ionge maior em incidet; ut non dicae reque sentiae Spi itum esse Filij Spilitum. Atque ita assima bit ea, quae toti Scripturae Sacrae contraria sint . Hunc
in modum istam quoque ratio. em consutauimus , cum muI tum inconsiderantiae in se contineat. α
P Raesentes, quas Patres scripto prodiderunt, sententias
in quibus Theologice asseruerunt Filium esse proprium a Patris, utpote, qui ex ipsius essentia sit, & ex ipso esse , , quippe Proprius ipsius essentiae existat, hic subiecimus ; vehinc liceat volenti aenoscere Spiritum , ob eam causim dicipi oprium esse Filij, propterea quod ab ipsius essentia sit. Et rursus , idcirco dici ex seibstantia Filij esse, quia tuis su stratiae proprium bonum ipse constat. Quae res indicat etiam consubstantialitatem Spiritus ad FiIium . si enim secundum
quandam aIiam consubstantialitatis rationem, quaIis est inter duo consubstantialia , in quibus non est alierum per aluterum, Spiritus esset proprius Filij, & ex substantia FiIij ,
etiam FiIius esset proprius Spiritus Sancti, & ex substanti a vilitus. siquidem eiusmodi consubstantialitas reciprocatur r quod nemo Sanctorum diκit, neque aliquis unquam dicet, qui inter pios, & orthodoxos ad sci ibi voluerit. Eiusmodi autem consubstantinitas, neque proprie est eo substantialitis, sed ea, quae alterum cum altero conium gat, utpote quod per ipsum, vel ex ipso naturaliter atque substantialiter existae. Uque testabitur, quae hic subi jcitur Baslij Magni sententia, quae aperte indicata ea a D a quae
76쪽
quae germana, fraternaque sunt, minime consubstantialia dici. l. M liaec dicta sanctorum, alias praeterea addidimus sententias, quae significant propterea esse Filium consubstantialem Patri , quia ex ipsius substantia sit. Vt hinc liceat volenti agnoscere, Spiritum quoque ob eam causam esse consubstantialem Filio, quia ex ipsius lubstantia est . Praeterea cum his aliae sententiae connectuntur, quae declarant consubstantialitatem Spiritus
ad Patrem , de Filium, quia ex Patre per Filium ipse sit. Palama a P Roprius est Filius patris, tanquam ab ipso genitus . si
militer 8c Spititus Sanctus est proprius, quippe qui ab ipso procedit, sicut & Magnus Basilius in capitibus adue sus Eunomium scribens alti Proprietatem Spiritus ad Patrem intelligo, quoniam ex Patre procedit. Dicitur autem Spiritus Filij, quemadmodum idem ipse Basilius in octauo capite , ad Amphilochium affirmae, quippe ipsi natura coniunctus sit. Nullo autem modo fieri potest, ut quae natura eadem sunt, non etiam inter se coniunctae istant. Caeterum,HIius , Spiritus Sancti esse non dicitur, ne Spiritus Sanctus Pater esse videaturi qui pre Filius patrem eum o stenderet, cuius diceretur Filius . Verum iste Veccus ex ijs , quas hic subiecit, litteris conscriptis sententijs, nihil veri colligit. Attamen coarguitur & a se ipso, cum dicat propter consubstantialitatem Spiritum dici Fili j i sic enim non erit & ex hypo-sasi ; continget enim ut alter ab altero existae. Proinde nemo unquam omnium dixit, Dilitum Sanctum ex hypostasi
Non e si satis tantum assirmare, verum opus est necessiatatem quoque addere, quid enim est causae, cur, cum dicimus Spiritum proprium esse Patris, etiam ex Patre esse ,
78쪽
intelligamus λ Cum velo audimus Spiritum proprium Filii , non eodem modo interpretemur, tanquam&ex Filio videlicet habeat esse λ Sed secundum aliam rationem , quam ipse velut in somnis ad arbitrium fingis. Dictum .
enim Magni Baslij, quod adducis, nobiscum potius facie,& imprudens contra te illud assers . Cum enim unius aliaque eiusdem rei, nimirum huius, quod est Spiritu ni , Sanctum natura cum Patre Filioque coniungi, de monit rationes requirat Doctor, illud quod est ex Patre procedere ν ,& illud Filij dici , atque esse , producit, ad idem pertinere, atque idem valere ,&ambo existimans . cuius enim dicitur Spi litus , ab eo sane & spiratur . tu vero absurdum, quod sequi tui, & illud quod necessario reciprocatur, estque tuis dictis consentaneum, cum subter sugere coneris , etiamsi valde nolis, aduersarijs patrocinaris . Non enim , inquis, Filius dicitur Spiritus Sancti, ne Spiritus Pater ipsius esse
videatur i etiam tu ipse concedens relativa reciprocari.
quemadmodum & nomen Spiritus, cum sit relatiuum , ut etiam tu velis nolis fateberis, ad spirantem insertur, ab eoque spiratur, cuius & dicitur Spiritus. Existimas autem , cum ex substantia Fili j esse Spiritum dicimus, etiam ex persona illius esse minime lateri nos cogit de ad hoc probandum, nescio inde absurdum aliquod videris colligere. Sic enim inquis i Alter ab altero erit i tanquam videlicet fieri possit, ut & Filius ex substantia Spiritus, & propterea etiam ex ipsius hypostas dicatur u quantum ego coniectura peti picio, & ex tua mente intelligo i nihil enim ipse declaras. Atqui hoc idem nostrae sententiae magnum ess argumentum . squidem nunquam uspiam reperies, non in sacris litteris , non apud Doctores, Filium, vel Patrem, qui ex substantia Spiritus dicantus - quia nimirum neque ex hyposa si illius sint. At si solam consubstantialitatem, ut vos vultis, haec vox, Ex substantia , inquam , esse piiij, vel P tris significaret nil obstaret, quo minus hoc etiam de illis
diceretur. Quod si nemo Spnctorum ex hypostasi Fili j esse Spiritum dixit: at ex Filio esse, & a Filio exi stere fassi sunt.
Quae verba maxime existentiam vilitus significant. Occia
dentales autem Patres, atque Doctores etiam eX Filio proc deleassia maiat. Ex Filio autem cum audis, ni personam .
80쪽
Filii inteIlexetis, mirum sane se. N ioquin tu neque ex hympostasi Patiis, diceres esse Spilitum, nisi Gre orius Nyssenus , & is sese semel, in suis orationibus dixisset, Spiritum a ex paterna hypostasi procedere. Verum ex Patre audiens, cuius rei plena est omnis Scriptura, cuncta alia pilus, qVλm hyposti sim Parris intelligeres, quam plane puerilis sunt ista mentis. Vter igitur vestrum, tune, an Veccus, nihil sani colligat, ratione ipsa satis demonstratum est.
oni)m quidam, cum audiunt, spiritum sanctum ex
substantia esse Filij, aliud aiunt esse ex substantia , aliud ex persona, cum perspicere non valeat, no men Fili j hypostaticum esse nomen , & qui dicit, ex substantia Filij, totum significat Filium ; nimirum substantiam subsistentiam habentem . Ad suam absurdam opinionem egregie coarguendam, & confutandam, col lectae sunt praesentes a Micctis in scriptis telictae sententiae, quae indicant ex substantia Patris pilium gigni. concesso enim unam esse generationem sis ij x Patre ; qui fieri potest, ut illud ex substantia, Nillud ex hypostasi inter se disserant λ Nisi quis manifeste blasphemans dicere velit, aliam esse generationem Fili j ex substantia Patris, aliam ex hypostas. Ad haec dicta in approbarionem huius intelligentiae addimus alia, quae denotant persectam substantiam , persectumque Deum dici patrem, & pe sectam substantiam Filium, atque persectam substant m Spiritum Sanctum.
Palam aes Cum aliquid ex una substantia , Sc hypostasi constat,
quod ab illa substantia naturaliter ciuomodocumque
existentiam habet, ex illa quoque hypostasi eam habet, Et contra quod enim ex illa hypostasi est, etiam ex illa subsantsa istit. At vero, cum aliquid unius quidem est substantiae, nullius autem hypostaseos, sed plurium, quod eX illa