장음표시 사용
121쪽
cativo modo praeteriti temporis est, extra indicativum et participium omnino non magis praeterii temporis quam praesentis propria forma est; caret etiam, sed in partieipio quoque, parte illa, quae est nota praeteriti, augmento.
Itaque comparatio oliquorum modorum oristi nihil prorsus ad Latinum sermonem pertinet, cuius nulli est eiusmodi verbi pars in indicativo autem quum raro et intra eortos fines praeteriti significatio obscuretur, nullus tamen os eiusmodi oristi in praesens transitus, qualis hic in Latino sermon fingitur. Itaque haec omittamus, simul quo illud lateamur quod e comparatione passivae sortilae aperiissimum fit , fines praesentis et futuri coniunctivi dubitativi nullos esse certos, nisi quod in futuro interdum volvi in secunda persona hypothetica paulo apertius eminet imago condicionis liquando eventii rue. Unum illud addam, futuri dubitati vi usum omnem pertiner ud sententias per se positas quod propter Pro
pertii Ioeum dico, qui est in libro II III Lachin . , 34 v. 53, ubi quod editur Nec solet quaerere , si os Stygius
aliquid restaverit undas, non solum ob forinam ipsam barbaram reprehendi debet cui qui ex supino excusatio.
Nem quaerunt, nec reduplicationis meminerunt, quam hoc verbum ab ot, nec considerant, ea ratione etiam sonavi
similiaquo defendi posso . sed quod ne restiterit quidem
illo loco dici pro res et potest. Multo autem minus ro- pertius suturum sexactum pro suturo coniunctivi in interrogatione pendenti posuit eo modo, quo Accius o fueris v. p. 10M. Notandus est igitur versus, quem etiam codex Xeapolitanus mendi arguit in .
Apud Ciceronem in libro II de rep. gra futurum dubitativum subiectum videtur particulae ut in ellectu significando
122쪽
V. actenus perseeuius sumus formam futuri exacti,doposita praeterit signifieatione, in futurum et paene praesens coniunctivi modi transeuntem. Huic est transilui inclinatio contraria et in ulteram partem primae notionis vergens, qua deposita futuri significatione, praeterii solam retinet fitque plane iustum persectum coniunctivi. Sed huius conversionis progressus notRre non OSsumus, offectum videmus nisi quod in illis, quae exposui do usu futuri Oxacti coniunctivi in notando essecti suturae actionis, qui ad tempus praeteritum et ad praeteritae actionis eventum spectaret, satis patebat unum liquod rei vestigium. Quum enim sic dicimus Fruatra laboravero, in uno verbo utrumque tempus est quum nutem vid. Supr. p. S J:e iciam, ut frustra laboraveris, suturi notio propo translata est in prius verbum, praeieriti remanenio multo maior ex nrto in altero. Haec autem iiii, ut dixi esse, demonstrat perspicue, quod aliquoties commemoravi, diseidium utrius quo formae futuri exacti, quum ea, in qua nihil esset proprio ex praeterito so), hinc prorsus exclu
Absolui os o quaestio, quam A. Gellitis XOct. Aitie. XVI H, 2 aliquando inter Saturnaliorum hilarita-iem in Oininum doctoriani convivio propositam narrat. scripserim, venerim, legerim cuius temporis verba essent, praeterit an suturi an utriusque.' Neque enim quemquam hie, ubi rei universae non recte trncinis rationem perire, eaque, quae minus nota essent, explicare propositum orni,
ut, quod proditum memoria est X viros, qui leges scripserint. sine rovocatisne remos satis ostenderit, reliquos sine provocatione rasistratus non fuisse . Sed ipsi illi particulae nullus ibi locus est, quum hoc, quod dicitur, nullo modo ex superi. oribus meiatur. Ipsa orationis forma et arguanentorum continuatio declarat, seribendum esse et itemque -- - Luciique .
123쪽
reliqua de usu persecti coniunctivi praecepta exspectaro Opinor ). Sed restat operae nostrae appendi quaedam. Admonent enim ea, quae paulo ante do comparatione norisii Graeci dixi, ut de aliis quoque quibusdam persecti Latini ponendi modis, ad quos explicando partim recte, Saepe secus a comparatio dhibita est, aliquid dicam, si forto
unum et alterum ab inani nominum, re non intellecin, iactatione deterror possim . am et velusiae Latinorumque propriae loquendi formae cum recentioribus et Graecis petitis confunduntur et id, quod et apud Graecos ot pud Latinos certos desinitosquo torminos ab ot incuriose ad ea transfertur, quae longe distant, et res sint plicissimae rii siclos porturbnniur. A primum do indicatis persectois eas res significandas, quae fieri solerent, posito quum multi non distinctissimo dixissent ), nuperrimo Walchius ad Taciti Agricol p. 104 rem non clariorem certioremque secit, sed
Errorem quendam scribarum et dilorum pol scelum coniunetivi sive suturum exaetum nescio enim utrum esse velint post si et quum Oeesve relativas universales quicurique ceti.
persccto indicativi substituentium notavi partim in praelatione Catonis et Laelii nuper a me oditorum p. XIX, partim alibi tollam. Consilium exsecutus sum ad te de in V S Io quaedam addidi nuper in iis monitis quae grammati eiemeae Latinae adiunxi. Nam quum illam ad Cicerotiis oeum notarn scripsi, nonduin animadverterat in eiusmodi locis qualis os in Itbr. IV dc in τι quid habent ni fr&tisuis, quum rOpe nccesseris non minus Persectum osse, sed translatuin in contulictivum Propter vii secundae personae hypotheticae. JD Vid. Gronov. ad cnee Hippol. 51 et ad Senee. Dist. 14, Denit ad Horat. Od. III, 23, 19, Wophensi Leet TuII p. 238. Bul mann ad Quintiliari XII, 9, . Oeren Zium. Belorum. Fro lsrherum Kriigium suis Oeis nominabo.
124쪽
reeios fines negligondo implicatiorem reddidit campumque latissimum pravis interpretationibus aperuit. Qui
quod dicit, primam notionem oristi Graeci esse rei prius et nunc et in posterum praeteritae, talesque res eas esse, quae in aetatis alicuius habitu animorum, more, usu positae sint, id quale sit, ignorare in lateor; nam nec qualis res sit, quae sic animo concipiatur, paene tanquam posterior rota nunquam priorem assequens, intelligo, nectutem unquam fuisse in ulla lingua formam verbi credo, qua non temporis aliqua ratio, sed rei ipsius natura praesens o futurum excludentis notaretur id scio, et Graecinori si notions in primam, quod ad indicativum attineat, positam esse in simplicissima rei praethritae significatione, in narrnndo, nec Graecos unquam, quum ingenium morem v aetatis ulicuius commemorent, noristo uti, nisi ubido praeterita petat narrent. Sed confudit vir optimus aliquam talem et Omnes Oetates, proque ea re, quae,
qui in et sit et fuerit et sutura sit, potest et praesenti temporo orbi fieri interdum dici et praeterito aliquando facta narrari, substituit mirabilem illam rem semper praeterita in Relinquitur igitur ex hac tam obscuris verbis in volui doctrina nihil aliud, nisi quod satis notum erat, in ro et spepo facta et fieri solita Graecos hoc posterius, fieri solere, significare ita, ut factam narrent. eque
alio pertinent exempla collecta a Walchio, nihilo illa iis aptiora, quae ex libro notissimo Matthiae peti poterant ).
Sod o illa consus doctrina factum est, ut Walchius in Latini imitatione nullo sero discrimino a praesente persectum distinguoro eumque usum magis etiam, quam iii, ad alienissimos loco transsorret. ostius est, ut dixi, omnis a Sus in eo, ut ex re acta id enim grnmmatice
125쪽
dieitur officiatur sententia generalis, quum concludatur, idem alias quoque fieri erit igitur pro ipsa hac sententia narratio idem xprimens, si addideris verbum aliquod roepe, mulli plerique , quo significetur res frequenter facta. Atquo
in hac omissione huius in odi verborum posita est prima proprietas, etsi interdum illo nodo ignificatur oliam id, quod fieri semper et perpetuo solet, longius iam usu progrediente, eaque consuetudo praesentis tempori deseribitur, quae non pie narrando x primatur ). Faciunt igitur prave, qui eos loco huc reserunt, in quibus eius modi vocibus additis, si inplex est narratio nisi sorio et apud nos et apud Germanos persecium pro praesenio positum dicetur, quod generulis sententia de ro nunc etiam fieri solita exprimitur addito ad vocem angen e aut
ad Mancher praeteriti temporis orbo. ihil igitur uefacit Ciceronis locus do in D 49, quem huc trahunt Goorongius et Ranishornius p. 60M nihil Sallustii Catil. 5 mulli iniuria ovas rarius equo rebuere , quos- quo locos ibi ritκ in citavit Sallust Caii l. 11 in quo
ex contrario si quam nemo visus concupivit addas
X Horatii quidem locus Od. III, 29, 16 ad hoe genus
referendus os ob additum plerumque minor eorum est error, qui cum hac loquendi ratione confundunt usum Latinorum in significando neci uisemper redeunte, i res aliqua redierit, ubi persectum rem praecedentem o ante peractam indicat, prorsus ad regulam quocunque ad-
Parum reete, si de ration loeutionis quaeras, etiam Benticius i. m. Perpetui, inquit, hoc temporis est perinde ne si dixisset. Explicant explicabunt, explicuerunt. Relabimur aeno ad Sancti doctrinam de persecto ius nitivi omnium temporum vice ungente.
126쪽
apezisti, furiae Occurrunt α). Confudit tamen haec virogregius . r. ronovius ad Senec epist. 14), nuper etiam Frotaeherus ad Quintil. X, ,14. Nam do iis Ioeis quid dicam, in quibus certa definitae rei narratio ut interpretibus convertitur in sententiam generalem, ut obserunt iunculae do oristo inculcandae occasio sic Fodit hoc Boiorus ad te do Ost. I si 155, ubi Cicero suppriorum philosophorum, quorum etiam nomina aliquot subiicit, exemplo rem conficit idemquo error Bonilei est in Hor. Od. III, II, 15, ubi generali descriptioni subiicitur Oxemplum: Cessit immania tibi blandienti Ianitor auloe se. I . His erroribus sublatis, apparet, Graeci illius a oristi imitationem Latinam neque ud veteres prosae orationis scriptores pertinere niilla enim apud eos alia exempla nisi, qualia dixi,
sunt. nec ad vetustissimos poetas nam nec Plautus nec erentius ita locutus est, nec qi memoria non sallit, Lucretius.
Ac propior hoc ipsum imitationem dixi cuius prima vestigia demonstrare possumus apud Ciceronem in versibus ex Graeco translatis; nam do Divinat. I go pro
Λ rati βάς ατο est demersit ot g 15 similiter duxere: ium pud Catullum LXII v. 53 otia o LXIV v. 14S Dicta nihil metuere, nihil periuria curant . Deinde Virgilius o Horatius sic Iocuti sunt ille Georg. I, 9, IV, 213, En X, 26, XI, 10 sqq. XII, 55, hic Od. I, 34, 16, pist. I, 2 4 , Λ. P. ara , tum insecuti poetae, quorum exemplis supersederi potest, imitatiquo poeticum lo-
Eodem modo nanishornius . . Pervertit Iuven. II, 64, non in speeto versu 36, ubi incipit narratio. Perverso idem huc trahit Virgil. Georg. II, 9 et Hor. . Poet. 12 utrobique verum est Persectum nee felix vocatur, qui potest rerum causas Cognoscere, sed qui eam potestatem habuit eaque usus res ognovit, et qui eursu certat, eos labores ante peregit. quibus orpus exereetur.
127쪽
quendi usum prosa orationis scriptores, primus, opinor, corum, quos habemus, Seneca philosophus idem quo sae
pissime; de Ira II, 3, de ranquill animi rio:
alius eloquenti induci prolabitur, alius patrimonio avo plua imperavit; do Const. sapient. II nam et puerios parentum feriunt et crine mufria turbavit luceravitque inmun et aput aspersit de Benesi c. II, 2 2 sum- raris est obtinuit, II, 21, VI, 204 4 Epist. et 23 Quintilianum, veteris loquendi normae studio sum, iniuria in hae causa testem citant. Nam XII, 9, 14 x eo, quod in superioribus oratoribus acciderit, consilium so nit spisso rei explicandae. Idem est igitur fui ac si dixisset jume video. In dedi nisi nutem libri . I, 2 scivit, si verum est, significat didicit, scientium comsecvtus est, ut pud Livium II, 1 et sciere perffugin indicio. Do utroque loco eo certius iudicari potest, quod
hic usus propter naturam suam, mixtam ex narration et sontenti generali, non repori iur nisi in principali tilemonstrativa propositione aut uininum comparativa ).i Malo igitur alcitius prirnum, quod posuit, exemplum Grae- eum Lue traxit, Iat. lethi ad I p. 10 B: κατανενοηκα, απρος τορος εραστ&ς ἔσχες, eo manis ostius, quod irillos iam praeter unum Socratem. Ieibiades amatores habere dicitur, ut non, qualis erga eos soleat esse, sed qualis fuerit, agatur. Apud Curtium III, 19 uinpt. IlI, 8, 10 quo se, cev tuerint Alexandor iam latons delituisse dixit, non de uexecte comparatur cum seris, quae iam in In tebras irrepserunt. Quid ad indicativum contra bonos codd. et sermonis legem tueri dum illa observatio saeiat, neseio. Propertius tamen, durus orationis artifex III IV Lachm. 5, 33 et 3 in interrogatione pendenti in commemoratione eorum , quae fieri soleant inter praesentia hae posuit Aut eu Perrhιebi tremuere caeum inra Pindi Solia et ni, tilis traxerit orbis equiat, unius alicuius terrae notus aut desectionis solis actae imaginoin animo concipiens.
128쪽
Walchius quidem etiam in causali sententia post quod Quintilianti in sic locutum putavit VIII, 3, 30 quod rei
studiosus non verba rebus aptaria, sed res extrinsecva amcersit, quibus re verba ori veniant, nec coniunctione Diansus verborum aptavit, arcessit, et oblitus, in opii-mis codicibus osse arcesse . P pluvia orgo nihil est aliud nisi lioquentissimi exempli scribarum error, quem et alibi homines parum tempestivo docii interdum quidem eo magis, quod non nido docti orans, hac observatio nodesenderunt. Volutis pud Iuvenalem III, 16 odunt nunc: quod turpe negavit ranslatus subito ad Marso mensamque Sabellum; verum non, quid fieri soleat, poeta significat nec solo bant sic trnnsferri homines , sed experimentum fieri iubet Transfer negabit. Futurum habetoliam schol instes Sangallensis p. 9 Cram , etsi is videri potest egisse negabis ). acii denique vel ba in initio Agricolae deo sitiit perta et perspicua Clarorum virorum facta moresque posteris tradere is nostris quidem temporibus quamquam incuriosa uorum aetaromisit , adeo abhorrent ab oristi ut consuetudinis notione, adeo a senteni in generali, ut prorsus nesciam, qui in mentem alchio venerit persectum plano pro praesente accipere, ne a cito liceret dicoro, quod dixisset Uint auch unseres Zeitalter nichi nil egebon . Nec melius capite secundo verba interpretando pervertit At mihi nunc narratur veni opus fuit, ubi sequitur otiam:
quam non petissem, non Peterem, quod ptum esset praesentis temporis significationi iraecedenti. Quamquam
Duobus aliis eiusdem poetae locis, in quibus narratio est rei saeta IX, 8 et X, 7 abusus est eber ad Pers. II. 5, ubi itidoni restituendum est, quod plures codices habenti Albona pars hominum inea libraba neerra. Prope accedit ad ondi. eionalem sormam libet, ideas mantem.
129쪽
ineptus mihi videor, qui pec refellam , in quibus prima
fundamenta sermonis Latini perturbantur. Agricolae . D si verum est elegit, de quo dubito, etsi propter additum aliquando potest pro vero perfeci accipi, tamen id
incommodo respondet Superioli non semper errat. Sunt
in spisso illo commentario illi magno cum supercilio et valde σεμνως disputata, quae non multo molius habent. Sod ego illud aliendi velim in hoc exemplo, quemadmodum spepo in hoc studiorum genere Serpant orrores; nam quum verum SKet, nori Stum Graecum interdum certa ratione ita poni, ut non multum abesset a praesentis significatione, idem quo pud nonnullo scriptores Latino accidero, hinc gradatim enectum est, ut inter praesens et persectum nihil interesse videretur
lia quaedam, in quibus namsbomius P. 599 persectum Latinum omparat eum oristo Graeco tanquam non vulgari modo positum, satis erit in nota attigisse. Primum ponit oeum Terentii, in quo aliquis, expositis, quae seri velit, concludit orationem verbo Lxi secundum Cicerotiis , in quo timor liberatus exclamati nevisavi. Deinde addit nota II ex comicis perii, interiἰῆα, quae rei absolutae et iam factae significationem habent, ab oristo Iongissime diiuncta, nisi ολωλα oristum putat tum ex Cicerone et icinitis, Positum eo modo, quo dixi P. 85, sane νενικήκαμεν, non νικήσαμεν, vid. Matthiae Gram.
Gr g 500 . Saltem, qui de oristo loqui vellet, grammaticam aIiquom Graecam inspieere debebat. Postremo eiusdem Cicero. nis Iocum ex pistola adscribit, in quo Cicero sententiam supcrioris epistolae exponit id anishornius ita accipit, quasi, quid nunc velit explicet. Unum est reete observatum in nota, Plautuin Asin. II, 4 4 statvere iussi eo modo dixisse, quoaoristus primo personae apud Graeeos ponitur vid. Matthimi Gr. Ghaec. 506. yde iis animis significationibus, quae quummaxiine aut verbis aut alio modo risu, lacrimis sunt, quum eas quasi iam factas is, qui loquitur , indieat, ad animi praecedentem motum respiciens. Ovidii Ioeus in . m. II, 593,
qui simul eitatur, nihil huc pertinet, in quo Ovidius post
130쪽
Rosint infinitivi per cium; nam no do eius quidem usu ad praesens accedent salis distincto traditum est, quamquam, quod ad nomen ut tinet, cui non dictus Hy-Ias Primum ni in alia alii v. c. Zumptius cetoris ea orba locutionesquo egregarunt, quibus significatur iudicium ad rem tum persectam pocians, cautiores quam Vechnerus Hellenolex. p. 144 d. Goth. 1 33 et Ueusingorus in notis ad tum loc. aut alellius ad Agricol p. 33 , qui ninia confundunt Post illa enim verba perscctum in sinitivi, etsi ad nostras nures insolentius accidit potest uti etiam ni in praesens poni, tamen minimo significiitionem rarteriti temporis amittit. Nec sane, quod o uinptius quidem commoravit, eodem modo apud omnia ponitur porsectum, sed in aliis satis est, contentus pum, ratis habeo, per prelium est, honestum est alicui, Liv. II, 24 propter significationis naturam etiam post praesens, in aliis non pigebit, melius erit tantum post futurum de promisso ventu rei futurete nec pudet fecisse pro eo, quod est pudet facere, apud bonae aetatis scriptores prosa ortitionis invenitur Ilis diungendus est notus Latinorum mos orbis quae voluntatem significant, sententiam infinitam passivam aut verbi intransitivi perfeci temporis subiiciendi, quod voluntas adro absolutionem spectui petit, quod non fero ad notatur, praeter Ennium Cic. do Ostic ΙΙ4 23, si posuit Terent. Uec. IV, 5 V, I I me conventam esse expetit,
exemplum, quo praeceptum confirmarat redit ad Praeceptum, quod iam ante posuerat . 55 sqq. don possum mirari desinere, quam sine ulla cura sententiae et cohaerentiae orationis grammaticus ille Iocos scriptorum corraserit. Ion poenitebit eum asse Quint. I, 1, 34 etsi est non graVR-bor curare, tamcn tam perspieuam habet rationem, ut in nu