장음표시 사용
231쪽
oratione pro domo, nodo ea Ciceronis sit, c. 43 III: Eius non longe a Tanagris rimulacrum e marmore in oepulcro positum fuit; neque enim narrat signum positum
esso, sed ibi uisso positum fuisse) Livii verba, quae sunt libri Ic. 19 Bis deinde clausus ut Ianua plures citant et recto sic intelligunt, ut his accidisse narretur, ut aliquamdiu anus clausu maneret Sed qua incertia in sit formarum discrimen, o illis Livii locisipparet,
in quibus hoc altero modo do monumentis operibu Aque loquitur, quae prorsus ut in illo ortitionis pro domo loco)hac una nota significat liquando licubi fuisse, suuae tute non superosse, velut II, a flva fuit lex dextro luteri redis Iouis ot VI 29, ubi, quum sic dicit Ded catum eat signum Iovis I inperatoris inter cellum υτ is ac Minerure, tabulaque u e tua, monumentum rerum gestarum, his ferme incisa litteris tu id aperto rei lac tua
narrRiionem a commernoration monumenti, quod olim
aliquamdiu illo loco suisset, ipsa verbi forma distinguit. Eadem ratio est libr. XXIII, Is ex tr. Idem litulus tr bus signis in ede ForIunoe positis fuit subiectus praeeodit Slatu eius indicio fuit non est , Proen est in foro po/it , tum libr. XXXVIII, 56, 3 Num et Literni monumentum monumentoque statua superimposua juit, quam
tempestate deiectam nuper uidimus Osi, quo loco nihil polos esse perituου ec obscura erit vis huius sormae recto attondenti in libro XXXVIII, 36, 4 supplicatio in triduum pro collegi decemvirorum imperata inuit in Omnibus compitis; neque enim Livium simpliciter narrare imperatam 33 supplicationem, sui is patet ex diectis verbis in compitia; hoc dicit, supplicationem, quam decemviri imperiissent, fuisso in omnibus compilis. At
Iegitur tamen apud eundem Livium ibi XXX, 26, 9: utines fame quum promptior hic habitus fuit. Sed
232쪽
eodox Florentinus, post Putean eum, de quo nihil ad notatur et qui paruit diligenter collatus est, longo optimus, recte omittit uit. Libro III, 24, 10, ubi editur Fuerunt cens civium capita sci ipse verborum ordo inopiissimo nim orbum substantivum primo loco ponitur, mendum arguit, codices permulti, detracta una litora. tollunt idque lustrum ab origine urbis decimum conditum ferunt. Censa civium apita sc Porpetuus Livii usus in huiusmodi numeris notandis postulat, ut primo loco ponatur Censa. Libro XXI, 50 oditur Mine et septingenti tuere in navibus capti, miliae nau neque sed codox Put uni, Florontinus, ovaniensis quintus recto scriptum habent Mille et septingenti uere in navibus captis V ter nuutreque. Restat locus in xtrema parte Livii, quae ab uno codico nurishamen si pendet, nondum satis diligenter Explorato, libr. XLV, 22, aedis vobis prohibiti praestare fuimus, ubi non sumus restituendum est, manebit enim, qua non minus mendum nrguitur, vitiosa verborum collocatio prohibiti prinstare sumus , sed scri-honduina sed a vobis prohibui pro stare nequivim us. Et lipeo quidem do Livio. Zumptius autem alii quo otiam
Ciceroniano testimonio utuntur nil utriusquo formae promiscuum usum ostendondum. Verum in eo, quem is citat,
loco, pro Plancio c. 20, 50, codex optimus Erlartensis non repudiata fuit, sed repudiata est scriptum habet, ut nunc Eloietius didit valde vereor, ut rect codex Ba- varicus inspectus sit. Idem menduin haeret in Philippiea
V, I , 4 , ubi codice vulgares habent eatincta fuit,
Iurima egregie ex eo reyssigius emendavit, sed ipsa odio eis testimonia nondum edidit, ex quibus nonnulla praeterea emendari poterunt, alia, si non emendari, at coargui.' Apud Livium XXV e. 2I, 4 eontinuntur non οnsatur eum est sed pro adiectivo est.
233쪽
Vaticanus extincta sunt, id est, ex tactast nam o haescriptura monil illa orta sunt, lilim es partim triansi rotin sunt, partim, quin hoc ferri non potorni, omitto retur, deindo fui subiiceretiir. Ex eodem orroris sonto ninnavit, quod in oratione II do log. gr. 32 editur: eolonia deducta fuit, pro quo quum in codice Ersuriens osse δε- duel aia, scribendum ess deductuat, non fugit exon- bergium meum, observv. Criit in Orat pro est. p. 45. Itaqii etiam in oratione pro Font. 16, 34, quum codicos haberent: tu illa Macedonia per hunc a Thracum amoeni ac depopulatione defensu, sic α, iam Faernus et Lambiniis viderunt, scribendii in osse defensast, itos rellius secutus est j celeri hic quoque pravum illud demensa fuit necerant. Apud Caesarem unum huius generis xemplum est, in corruptissimis Belli Civilis ibris. Adeo enim, quod muli in testimoniis rerum grammaticarum colligendis aut ignorare ut non curiiro videntur, depravati hi libri ad nos pervenerunt, ut nullum historici Latini, quod quidelia exstet, opus iam in alam habuerit fortunam, B Ciceronis operibit propo soli logii in libri. Is locus in libro tertio est . 101 Sed imortunissime nuntiis allulis, oppidum fu i deIenaui Cassiusque ad
Dixi de iocisonoro mendi in pu se prioribus p. 184 in a. tonora si rode regius iat,o morutra stitit pro mor ratas e teri verbum nititunt. De Nat. Deor. alii odiei ha bent ieenda sunt alii clicencla sit pro diceni st. multo plura exempla substituti sit pio si collegi ad lib. III de in . S 58 p. 448, nec desunt, quae addantur velut apud est uinin prima odiet pagina p. 6 Lind. seribituri Mamiliarum familia progenita sit a remiti Telegoni lire pro proseni. tast prave editur proseria fuit. Apud Varr. L. L. V p. Bip. pro eo, quod editur etiam a Spengelio et riuolleres et
quod terra sit humus, ideo is humatus, mortuus qui terra sit obrutus seribendum est his evrno .J
234쪽
Sulpieianam inde elassem Profecιua ea Vibonem, ubi manifestum ost, itum scriptum osset oppidum defensum, ut unum ea ad duo piarticipia colum uniter pertinoret, Iibrario alicui verbum addendum visum osse. Suetonii item unus uilismodi os Iocus vel potius Augusti, in Claudio c. 4 quid est, quod dubitemus, qui per eosdem articulos e gradus producendu sit, per quo frater eius productua uit Sed eodex omnium praestantissimus, Me in-m ianua Salinasti, si sex alii apud Oudendorpium aboni Productus sit, siquo coniunctivus aptus ad obliquam orationis formam. Apud Valerium Maximum VII, 4, 2 Pighius odidit quoniam decepti mugis quam victi su mus Sed Torronius adnotavit editio nos anto ighium sex hibero cum omnibus sors SS. quam uicti sumus id quo recto is restituit. Non habeo quod addam e prosae orationi. scriptoribus nisi Cornelii opolis Ioeum in Epamin. c. ausus fuit , ubi sententiae plusquainperfectum nccommodatius esset Equidem, qui has vitas ipsius Cornelii Esso iudico, ut fuerat scribendiim puto aut ex ausust factum osso ausus fuit. In postarum melioris seiniis libris nequo ipso quicquam ii iusmodi notavi neque ab aliis adnotaium video praeter anuli Properii duos quo aut tres Ovidii locos, qui diligentius inspecti prorsus eripiuntur. nin Prope tuitis his verbis II, 32, 2 Pori eus a magno Cinaure aperta fuit, non hoc dicit Bumangen D aubne orari geo es et , sed hoc vor abnet, stodiabne res C. standi C. eo sinet . vidius Fast 1 42 quin aequitur, numero turba notata sua , si vera est scriptura, dicii, quemadmodum Romulus notatos menses habuerit ante qua in duo a uina adderentur; sed tam onianus perbonus codex npud Mer clium habet notula auo est, duo alii noluta auo. Eiusdem libri versus a in plurimis et optimis odicibus et in plerisque exemplis oditis ro et si seri hitur: Dicta quoque est Latium terra,
235쪽
utente deo, ut mirer pro testimonio proferri deprava iam hane scripturam Dicta uit Latium. Postremo sex Pont. III, 5, 23 ut solitu significat: te ita geUolntgeweae bin, ut solitu pro adiectivo sit assuefva ). Apparet, opinor, eum loquendi modum, quo ec sua uit pro Occisus es ponitur, relinquendum esse ultimae aetatis scriptoribus, velut ei, qui epitomas Livianorum librorum composuit vid. opit. πι), et simili-hiis. Excipio, quae apud Plautum in tribus deponentibus inveniuntur, sciui et miratu fui Poenul. -6, 10 et
II, I, 40 , et si quod os si in iis allii eiusdem aetatis Oxomplum. Videntur enim in antiqii sermon interdum participia quaedam deponentium et passivorum sic potu isso poni, ut magis absolute condicionem si statum ignificarent, premo in diectivi notionem transeuntia, deindo verbum udi tingeretur per o praeteriti forma, ut miratuε fui non tam hoc esset je har forundre vir, quam: jecha voeret forundret. Similo ost, quod accidit inferiandi et perandi verbis, ut feriatur sum et operatus sum pro praesentibus sint. Pam oblitus sum ΙΙoratii, pud quom in Sat. I, 6, a multi scribendum putarunt Valeri genus, unde Superbus Tarquinius regno uisu tua, eadem sentenii nc si esset: pulsus est, ut evitarent praesens nimis, ut credebant, ab illo loco abhorrens, fuga. Vorum quoniam ostendi,
Pauca quaedam hoc loco in hac altera oditione addita non distinxi a eteris, quia incommoduin et nolonuin erat. etigit nuper hanc rem Naasius ad Belsigii setiolas de gramin. Lat. not. 44 parum eliciter. Nam faetus fui et Delus sum Prorsus eandem rationem habere Putavit, atque factus fueram et metus eriam, quod onge est secus propter naturam, usum formae illius fueriam tum incaute testimoniis usiis est.
236쪽
Horatium pulsus fui ea significatione scribero non potui RAP, te inur vera et ceria scriptura ad aliam litoni dirimendam. Patet nim, oratium liberius praesenti historico uti, non in continua et incitata narratione, sed in brevi rei praetoritae significatione, per pronomen relativum interipeta. Idem Virgilius facit non raro, quum in
relativa sontontia aen. II, 2 5 VIII, 141, ubi solii estaurIulit et nunc sustinet, X, 266, 361, 62, XI, 1 2,
quibus locis pro plusquam persecto praesens est, frustraque Wagnero ad certorum substantivorum proprietatem hic usus adstringitur , tum in demonstration cerii puncti
praeteriti temporis AEn. II, 65, V, 49). iiiiiiiii alii
poetae, ut Persius in satira quarta v. 2 Barbatum se crede mugistrum Dicere, sorbilio Ioin quem dira cicutae. ὶ Non dubitabimus igitur, ni id om oratius ausus sit post coniunctionem quum praesentisque sit temporis donni
in Sat. I, 2, 56 amator Originta tue, qui patrium mimoedonat fundumque laremque o dormit in Sat. II, 3, si quam usu ebrius olim quum Ilionam edormit), quibus locis utitur umptius raso not. ad syncopain praeteriti defendendam neque, quum illi, quos posui, Virgilii loci
omne huiusmodi artificium respuant, id adhibebimus in liliis locis prorsus eiusdem forinae Georg. I, 3 9 creat, AEn IV, 22 promisit - vindicat, X, 1 quos educat Ufens. Illam syncopam ego in quarta coniugatione, in qua lacilem explicatum habet geminatae iusdsm voealis contractio, certam video esse apud poetas post Augustum, apud Augustea aetatis poetas incertissimam, et propter exemplorum in tertia persona summam paucitatem nam
Fingi poeta vult Soeratem adesse et ho dieere Socratem ipsum signineat eommemoratione rei praeteritae quae in eoaeeiderit; ne quis imperitus hoe dici putet, nune eum tolli.
237쪽
apud Virgilium Eneid. IX, D ultima in petit, otiamsi
praesens St, octo illo versus loco producitur, o quod redi ot similia in prima persona, qua apud Persium oti Seneca tragoediis leguntur, illi non habent in prinia nute in o secunda coniugatione prorsus nego locum habere Osr. F. Rittet Elomoni Gramin. ni. p. 142 , maximo quo miror olim probari potuisse in prima persona pluralis numeri, ubi omne formarum praesentis et praeteriit discrimen tollitur, ne mor quidem vocalis discrepant .
Torentii quidem, qui citatur, locum Adelph. III, 3, 10:
omnρ rem modo seni, quo pacto haberet, enarramus ordine cortissimum habere praesens, intelligitur comparato simili particula modo usu in Iecyr. III, 5, 8 advenia modo ot in Adelph. ΙΙΙ, 1, 2 modo dolores occipiunt primulum, ex quibus locis olim eniciebant, modo ossa nunc. Vid disputat mea de Asconio p. 136 not. 4. Concedendus est igitur postiis liberior hic o nudaeior usus praesentis historici, quel intra fines nul ar .etiores no proSpe quidem orationis scriptoribus eripimus, fatondum quo eandem rationem habere femur apud Propertium II, , 2 expellenda vero monstra illa, quae finguntur, perfectorum irritat apud Lucretium I, 1), eonturbat, et t. γ, Graminati eorum veterum in hac re, ubi quaeritia de sorma sermonis longe antiquioris, quae ex seriptura intelligi non poterat, nulla potest esse auctoritas. Nomen sorma dabanto vulgari syntaxis regula. Dixi initio non dubitari, quin aliud sit amatum esse, aliud fuisse. Apud Livium igitur III. 39. 9 sie verba interpungemus Fuisse resibus exae is patricios-αsistratus, iren os 1wsten - lebeios Vulgo est Fuisse
238쪽
II. In eondicionali sententia semper dicitur Facturus fui ferans , si scissem, nunquam facturus
Hoc ita esse, scripsi iam in pusculis prioribus p. 109, eoli praelat p. VI causam quo addidi, quod condicionalis significali inesset in ipso participio tanquam actionis
fieri paratae. Sod amon, quoniam et vulgo litor tradi - , tu et vel eos, qui Muret et Ruhnkonii scriptis notas addunt, video, si quod se iis orae forina exemplum obtulerit, adscribero eam pro altera, quam ego inveniri apud bonos scriptoros nego, positam esse, Conabor rem dubitationi xi mero. Dixi ibi maximo inde hoc praeceptum confidinari, quod in condicionali sententia pendenti fuerim iacturus constanter diceretur, non fucsurus fuissem. Ubicunquo ni in sententia condicionalis condicionis non actae temporis praeteriti simul aliam abolconiunctivi ponendi causam, quod aut interrogative pendet aut consecutiva est aut causalis quum), ibi, o b scuretur condicionalis significatio, si sic v. c. dicatur: nescis, num iecissem, altera illa forma substituitur, quae condicionis significationem in participio inclusam n bol. 3
Hoc est, quod supra dixi nune a uinptiora 98 maximam
partem ad meam mentem eorrectum esse. Sed tamen confir-inationem omittendam non putavi.
Rotenti in huiusmodi sententiis plusquamperfecti coniunetivi simplicis paucissima sunt exempla apud Ciceronem quidem quod ortum sit non habeo nunc nisi unum, in Brut 33, 26 Eloquenti quidem nescis an Muisset parem neminem, ubi puto aliquid valuisse proprietatem vocum nescio an quae lene pro uno adverbio sunt. In Philipp. II 8 verbo urero, ut alibi subiecta esse potest interrogatio reeta, non pendens quoer i quid tum tu egisses etsi non pro erto dixerim, sic accipienda illa verba esse. Livius plus-
239쪽
linquo huiusmodi sententiarunt condicionalium, quae lini cne cossario formi in habent, multo maior est numerus quam
piarum, in quibus indicativus ponitur lucturus siti cum Iovi significationis inclinatione. Huius formae xempla Ciceron inna nil ea, iue in opusculis prioribus adscripti sunt, a c acco dant Ad Attic. II epist. 1 si quid futurum fuerit, si Bibulus in forum descendisset, se divinare non potuisse , pro nunc. 20, 50 in Pison. I, 14. Notabilis os locus nil confiniit iam perspiciendum pro Sulla 5, 44
quum indiculus tuus inimicus eas et, et eas et eius rei irequens senatus testis, tibi prius etiam edituri uer iit indicium scribae mei, si voluisses, quam in codicem rettulissent, cur Iacuisti υ. Indicativa sormn ceteris Oxemplis
I, 2. Do indo nuiona Lixit usum persequamur, pudquom indicativae sormae liquot, coniunctivae permulii loci sunt. Is enim absoluto sic loquitur: V, a s: ι quod singuli facturi fuimus, hoc recusamus jacere XXXVIII, 4 , 2 quo ego, si prohiberent, citaturus fui. In libro XL, 40 xt r. hunc indicativum cum plusquam persecto coniunctivi compositum non forentes si volibrarii sive oditoros, quiani dissicile esset plus quam persectum coniunctivi ossicere prorsus barbaro persectum coniunctivi substitueru ut quo modo Vesellissent quo
quamperfectum simplex retinuit II, 33 tit, nisi foedus eum
Latinis monumento esset, Postumium Cominium bellum sessisse eum Volseis, memoria cessisset. Contra imperfectum
eoniunctivi condicionale minus illud quidem saepe quam pro nostri aut Graeci sermonis more o στε υκ αν diu , . sed tarmen Iiquando simul interrogative pendet aut in consecutiva sententia ponitur particula ve causali quum subiicitur. Cic. pro Rose. m. I. Is Pro Sulla 20 58 putreret). de Prov. conss. Φ, 7 pro Marr. 6, II. de Finib. I. 15 49. l
240쪽
modo autem, ipsi evasuri uerint' ser fuerunt in luxu biuncta ac pendenti sentenii sic scribit IV, 3 ex tr. quin, L possent, daturi fuerint V, I ut non me revocaretis, re lauru fuerimu eiusdemmodi sunt hi
loci: IX, 1τ,2 XXII, 32, 2 XXlV, 26, 2, XXVI, 10 T, XXVI, 26, τ XXVIII, 6, 2, XXXI. , , NXXV, , , XXXVIII, 31, 3, XL, 56, T. Nemo non videt in libro
XLI, 24 4, ubi editur divina elium qu futura fuerant, si Philippus visisset, aeque pravum esse tempus Rc modum verbi, legendumque futura fuerint, quemadmodum paulo post reyssigius, Odici, opinor, obsequens, edidit nee se imus), quid Philippus, ri vixisset, facturus su enit, pro eo, quod edebatur, fuerat. Plusquam perfectum ibi demum locum habet, ubi sententia interrogativa pendetis praeseriti temporis verbo; ibi enim propter communem legem haec forma: rcis, quid acturus uerit, trunsit in hanc: sciebam, quid iacturus antea fuisset vid. Liv. XXVIII, 24, 24 XXXVIII, si s ubi in admonente latet admoneba . Libro XXXVI, 56 plus quam perfectum dicitur Suo Sensu, non condicionali fuerunt unte accepturi, eoniunctivus propter orationis universam sorinu in hypotheticam ponitur. Apud Ciceronem erratum est in hac sortii in oratione pro Ligario 2, 4, ubi quum recte ederetur An potest quisquam dubitare, quin, si Q. Ligarius in Iulia esse otuisset, in eadem sententia futurus uerit, in qua fratres fuerunt, nuper ex aliis codicibus, quorum inuior xolet ess auctori tus, scriptum est fuisse futurus sod
3 pud Luerotium V, 1342 vahesoldius et Forbii:eriis dideruulsed vix adducor, ut ante Non quierint animo praesentire atque videre. Quam commune malum fieret foedumque futurum. Monstrum est sit futurum scribendum autem; suram commune malum fuerit foedumque futurum.