장음표시 사용
281쪽
Diogenem Laertium Chii Stolei, negant quidquam extare
praeis epistolas, cetera ei esse, sed ipso Cicero libr. do in gra Arisioni Peripatetico, non Stoico, ut nitro errore Greevius scripsit, nil repetunt, scripta inulta et polita, sed gravitulo ot auctoritate carentia tribuit, qualolio sui do senectute estque omnino hoc genus dialogi de loco communi Peripateticum magis quam Stoicum Ne grammaticis quid om veteribus tantum tribui, quanium nonnulli tribuunt, ut iis omnium aut optimorum codicum consensum ratione confirmatum posthuberem. Itaque g. 56 fuit non delevi, casu pud onium p. si otin cod. aeneliano missum ni ulto utem in iniis q. I Charisii auctoritate, qui plura corrupto ex hoc libello ci-ini, v. c. q. S et M pravum adverbium proximo recepi, quod Iotaius, quum hoc loco probaret, inconstanter sprevit ab eodem Charisio oblatum . 12. Novi duos locos, qui ad defendendam formam citantur. Verum haec universo dicta sufficere opinor ideo autem minutas ros attigi, ne quis in his o iactaret, easque quum orbis amplificasset, neglectas a me quereretur, se Ciceroni salutem reddidisse. Deinceps do singulis quibusdam ocis dicain, qui notabiliorem mutationem aut coniectura reperinium habobunt; nec ea attingam, quoruin diiudicatio posita est in controversia grammatica latiore, quale est 2
Ne nunc quidem pro Nec nunc quidem, quod Ciceronianum non puto ), et ras haud aes an nulla, in Laelio autoni g. 20 han scin an nihi', ubi, si Cicero scripsisset
quidquam, librarii non mutassent.
Idem nuperrime confirmavit meae sententiae ignarus vir doetis simus Fr nitselilius in Museo Rhenano novo anni Psaso 2 p. 192, scito adhibito Plutaretii Ioeo ex initio libelli de aud poetis. 1842.J Vid excursus tertius editioni nostri librorum de Finibus adieetus. J
282쪽
Cap. 2, 5 diium erat ab omnibus sino ulla discrepantia tanquam in urborum acis terraeque frugibus; ego scripsi fructibus magis enim me codicum regii, r-suriensis, Pithoeani, Oxoniensis unius movebat auctoriis ias quam Boiori ad me. Il 3, 12 disputatio non satiscnuia nam non solum fruges communi linctuum nomino comprehenduntur, ut ex illo ipso loco intelligitur, et ipsae solae hoc nomino significantur in Catono . 24 non serendis, non perc*iendis, non condendis ructibus , sodnddito genitivo necessario sic dicendum erat terrae enim fructus fruges appellantur, ut urborum fructus contrarii
Cup. 3, S in hemistoclis responso, quod sic scribe-hntur: ec hercule, si ego Seripho essem, nobilis, nec tu, si Atheniensis esses, clarus unquam fuisses, notavi vocem nobilis, ac vellem dolovisse, probata Caroli angi coriissinin suspicione. Prorsus ni in perverso duondiectiva ad suam utriam quo condicion in referuntur, Ri quam alia sit nobilitas, alia claritas, nil illum Seriphius, ad hanc homo iners nequeat pervenire, quum hetae sit sententia, eidem rei utrum quo obstare, patriae nimium parvitatem et ingenii inopiam. Ita quo nemo o Graecis scriptoribus, qui hoc responsum tradiderunt, non unR O-iione eodem quo orbo id comprehendit, quod neque Seriphio industrio neque Atheniensi inerti posset contingere;
Horod. VIII, 25 ἐτιμήθην, lat. Rop. I. p. 32 μο-
ιαστὰς ἐγίνετο, lut Themist. 1 et in apophtheg m. ἐγενο ιη ενδοξος). Manifesta per se res indicio non caret; nam in codd. rL, revirensi celeris quo fero melioribus C. Liingit, Pithoeano ic. ignobilis est, pravum glosSema, non nobilis, quod corrigendo essectum est y .
3 De eod. regio dubitatur, Bergor isnobilis ibi legi affirmante nisi is eum allemandi editione eod. ontulit, ut silentios οjlia in Cooste
283쪽
C. , ra edidi: Num igi ur hunc, num Homerum,
num Hesiodum, Simonidem, Sterichorum coegit in auis Hudiis obmutescere aenectus Vulgo num anto duo Qxtrein noti in repetitur contra codicos paulo meliorOη omnes non octe lotetius ollam n iis maiodum particu lam sustulit. In huiusmodi concervatione particula alia vovo coinmunis in primis membris repetitur, in extremis omittitur cum unda in eiusmodi aequalitate, quali Aossicitur in codicum scriptura cis Verr. , 51, 133 quem admodum a m et Zumptio e codd. locus emendatus egi : me mestratini, hoc Herbaenres Agyrinenae3,Τyn durituri publice dicunt pro Gel. 14 33 non patruum, non avum, Proavum, Iavum audieras consulem
fusae pro Mil. , 20 qui Drusum, qui Africanum,
Pompeium, nosmetipsos etc. y . Cap. 8, 26 edebatur ab omnibus ut Solonem vers bus gloriantem idemus, qui se quotidie aliquid addiscentem dicia senem feri ut ego feci, qui stic. Sed optimi codices reg. Tre v. Εrs. piae iero duo resilenses, alii habent ut e Solonem; itaque non et tollendum, sed, ni iero ut in et mutato, vincienda oratio erat ut et Solonem versibus gloriantem videmus - - et ego eco; ne quo enim in hac brevitato et sedato cursu naphora placere poterRt. Cap. 10, 3 hactenus scriptum suit nusquam optas, ut Aiueis miles habent decem, at ut Nestoria quod aiorellius onfisus sit , rarupio taeente. In teneliano est sane isnobilis. Paulo anteis, o qui ad codices attenderit non requiret eur mendi notam apposuerim ; aliud enim Iate poematis nomen; et tamen in huiusmodi editione fortasse satis erat illud signum iis adseribero, quae sententiae aut orationis pravitate
284쪽
aeeiderit, non dubitat, quin brevi si Troia peritura. Ex optimis codicibus lotet ius edidit at albi acciderit rosidotvilium in at, pro quo praecedente negatione, cui contraria subiicitur a Trinatio, constans Ciceronis usus poStulat 3ed. Iam in codico regio scribitur sed sex Nestoris, quod aiani acciderit, Aiaeis similem habeat ducem, at ut estoria, non etc. Facilis igitur veri inventio est; nam SED vi EsTonis quod etiam in Pithooano impensi inno est
Acriptum est pro SED T ESTORIA, confusis I et tum
VI Receptum pro numero accessit corrector, qui at ut supposuit, quod in regio cumralia interpolatione ex margino in orationem rcceptum est Ioco non suo. Hinc reliquae codicum turbae ortae sunt
Cap. 12, 42 olim edebatur quorsus hinc Ut intelligatis, si voluptatem avernari ratione et sapiensia non ossemur, magnam habendamoenectuti gratiam, quo essι- ceret, ut id non liberet, quod non oporteret Gornhardus edidit essecerit, quod rellius nescio quo error in editionibus et odicibus ossa putavit, quum in uno codico Oxoniensi, uno Vindob. et soriasse uno et altero res- densi apud Ottonem repertum sit. Itaque lotet ius siceret restituit, sed haerens, opinor, in temporum coniunctione, o codice regio, Pithoeano, duobusque aliis et margine ametiani pro intelligatis seripsit intelligeretis; quod tamen ipso quomodo defenderet, non invenit, quum praecedenti interrogationi subiiciendum praesens tempus esset; nam quod sequonti sententiae condicionali vim
Famil. V, 4, 8 Iegitur Eranam autem, itemque eamram et Commor emimus castelliGIue ex erepta, eoni. plura incendimus. Pessime coniunguntur epimus, rapta que Dunυ - incendimus ridicule autem ita narratur, tanquam alia castella eperint, alia non apta combusserint. Scribi debet eastellaque I apta Ornytura neendimus.
285쪽
tribuit primarii ve ibi mutandi, nihil est, nec Xemplo veteris scriptoris, scd a se conficto utitur. Ita quo dubium non videtur, quin hoc imperfectum interpolationi dehoatur, qua damnata non minus rectum est siceret; hoo enim Cato dicit, Effecturam id senectutem, si aliter fieri non posset nunc ratione id et sapienti essici In proximis verbis quum ederetur Impedit enim consilium voluptas, rationi inimica est ac mentis uroestringit oculos, non Ciceroniana nymbrorum coniunctione vid. Opusc.
nostra prior p. 33 sqq.), ego ac sustuli auctoritato onii ot codicis regii duorumque praeterea eodicum ' . Ad Cic.
Cap. 14, si restitui, quod praestantior codicum nu-ctoritas reg. Ers., aenei., et t. eommendabnt, sententia requirebat voluptati, cuius eri ior asse quidam naturalis modus; nam Cato quendam modum voluptatis quod idem est ac si dicas, voluptatem usque ad quendam modum eoncedit fortasse naturaliter appeti, ut tantum id, quod hunc modum excedat, sprehendi debeat. Necessaria haec certorum finium significatio prorsus deest in altera scriptura motus, quae nescio quam forinni et proprietatem movendi significare videtur. Sed sesellit oditoros recentiores, quod in his verbis est quidam naturalis modua tantum modi significetitionem nimadverterunt, quasi hoc diceretur: cui fortara modus adhibendus est, ineptissimo sane, concedendi vim, qua voluptas usque ad hunc inodum recipitur, non viderunt. Cap. 14 49 edunt indo ab Ernestio, probata Graevii coniectura: Mori poene videbamus in studio dimetiendicae atque terro C. Gallum eici, lolgius autem paene
In Laelio g. 95 ob eandem ausam ex uno cod. Vindob edidi
roras antem et severum e gravem.
286쪽
dolovit, quod voeahulum et in omnibus est codicibus, excepto uno Oxon. et certo loco positum inter dimetiendio creti contra moriendi verbo nemo controversiam movit, quod in codico regio mittitur, in codico Ersuriensi in rasura est, in aliis codicibus transponitur non uno modo. Sententiam hoc verbum, transposito sene, ut cum eo coniungi possit, eam ossicit, quae etsi ferri possit, tamen nec ipsa aptissima sit nequo nim do studiis ad ultimum vitae tempus retentis hoc loco agitur, sed univorsius do senectuto in studiis occupata noc cum iis, quae sequuntur, optime eoniungatur; nam minora graviori subiiciuntur omisso autona rene aut ibi posito, hieodicos id aboni, sententia perversa emcitur incipit enim iesro do moris Sulpicii dicero, sindo do deIectalion sonoetulis loquitur. Dolet autem vocabulo mort omnia aptissima fiunt; primum enim, uiua studii in Gallo tostos suerint, Cato dicit, deinde, quantum id fuerit oxponit. Prima illa sententia quum per se accepta nimis videretur ieiuna, librarii graviorem reddoro studuerunt. At paene malo altero loco poni niunt. Nescio, cur. Nam nec caelum vero quisquam dimensus est, et Romano homini parumque subtiliter loquonti do rebus mathoniati- eis vix terram prorsus dimetiri quisquam posse videbatur. Itaquo Cato ullum rene caelum et terram dime iri voluisso dicit.
Cap. 1 , 5 edebatur: Conditiora iacit hinc avper.
taeane etiam operis aucupium alaue venatis; quod ego vereor, ut recto dicatur; nam aucupium supervacanei
operis non intelligitur universo omno aucupium, quod semper supervacaneum opus habeat, sed id aucupium id eius genus), quod supervacaneum opus habeat nec id ipsum rectum est, adinngi hanc tanquam descriptionem nucupii, quum haec potius senteni in sit, ceteris operibus
287쪽
necessariis diungi tanquam supervacanea et tamen aliquid asserro aucupium et venationem. Rectius igitur in codice regio, alatino primo, opti in Graevii scribitur ablativo casu pupervacaneis operis inisen et supervacantis, quod ambinus quoque in suis libris repperit et probavit et, si Graevius verum dicit, C. Langius, sortaκso in altera oditione. Cap. 18, 5 vulgo edebatur ut enim non Omne
vinum, sic non Omnis Iaa vetustate coacepcit; in quo iniriim est, neminem e recentioribus pravi intem sententiae animadvortisso nam omnia aetas omnes sunt aetatis padus, pueritia, dolescentia, iuventus cetori, qui non vetustato concescere ineptissime dicuntur id agitur, in omnibusno hominibus hanc habeat vim senectus, ut dissiciIea fiant, an in aliquot propter eorum naturam. Iot Eius tamen, recepta codicis regii et Erlartonsis et aliorum scriptura: non omnis cetas natur vetustate coacercit, novum addidit vulnus; nam quum eluatas optimo diceretur absolute de tempore senes assicients inauditam quandam natur vetustatem aetatum, quasi si sit aliqua singularum aetatum, ut pueritiae, natura, ea veterascere possit, in Ciceronis orationem induxit, iram pro natura consenescento dici voluisso videtur vertit enim das A euerteerden. Verum viderant Manutius et Lambinus, qui Oxcluso glossemate scripserunt sic non omnia natura, id est, omnis naturae homines eamque Iectionem praestant dii perboni codices, Trevirensis et Pithoeanus, aliiqito minoris praestantiae.
Cap. 10, 6 Iegebatur Sensi ego tum quum in optim illi meo, tum in eoespectatis ad amplissimam dignitatem fratribus tuis, Scipio, mortem omni relati esse
communem. In hac sententia minus rectum videri poterat, sensum doloris in morte Emiliorum puerorum ad Diuiligo by Ooste
288쪽
Catonem, tanquam domesticae cui uiuitatis, reserit, non dfratrem Scipionem. Iam quum sive tum omittitur in coit . regio Vindobon secundo, aeneliano, Basileensi, duobus Dresdonsibus apud Ott.), uno Oxoniensi, meo, quod in illa consorinatione sententiae necessarium est, in regio, Hetenet. Trevir. Ersuri. Vindob se in Basileensi, uno Dresdensi, in post tum in regio et Cietensium antiquissimo apud Gerti bardum , tuis, quod non minus quam meo necessarium est, in regio, rsuri. Lipsiensi, Vindob. seci, tribus Oxon. editionibusque vetustissimis. In codicis regii scriptura ubi ex tum fecerimus tu in mutation opaeno nila, hanc habebimus, quam secutus sum, elegantissimam si vorissimam loci sormanici Sensi ego in optimo
Ilio, tu in expectatio ad amplissimam dignitatem iratribus, etc.
Nullam insigniorem feci mutationem quam initio c. 20. Seriptum ibi sic orat omnium inlatum certus est term nus senectutis autem nullus certus est est ceri. terminua recteque in ea vivitur, quoad munus Uscii exsequi
et tueri possis et tamen mortem contemnere. Prima quin
quo verba in nullo codico fido digno inventa credo; certo absunt a regio, re v. Eria Bas., sen. Vindob. sedi, Manuti codd. plerisquo Gulielmi o Grutori omi nibus, Pithoeano cod. Graeviique libris, Oxoniensibus et Dresdonsibus item omnibus rectequo Manutius ea eiecit. Addita sunt ab aliquo, cui idem, quod Gern hardo, visum
est, necessario requiri aliquid, ad quod contrarie roserretur senectutis nomen. Verum quum tota superior fuerit disputntio do senectuto proximaquo de mortis propinquitate, eo Cato ovenit, ut terminum nullum osse senectutis dicat. in quo in hoc transitu nput est sententiae nec quidquam contrarii requiritur. Minus manifesta testimonia veritas habet in xire tua parto sententiae, in qua Dissiligo by Ooste
289쪽
codices mirifico variant. Vulgatam scripturam ex codicibus nuper collatia habent revirensis o Vindob sec. et Hagnelianus, tu in plerique alii, sed regius por3it, mortem que contemnere, quod tota ius recepit, Erlartensis porris
et amen mortem non timere, Bag. possit tandem valet mortem contemnere. Quamcnmque ex his acripturis Iegeris, non solui prava erit sententia, sed ita a re et cohaerentia orationis abhorrens, ut Ciceroni excidero non potuerit. am quum tamdiu recte vivi statuitur, quamdiu quis munera exsequi et mortem contemnere poSsit, sequitur, ut, quum quis mortem iam nequeat contemnere summoque eius timor nngatur, tum ait teinpus e vita
excedendi quo quid est perversius 3 eo melius sat quod
mortis contemptio eadem proportione atquo virea minui dicitur, quum contra taediuin vitae contemptum mortis an rro consentaneum sit. Ex ipsa odien in discrepantia manifestum sit, adiecta haec esse, quod non appareret, en, quae sequuntur Ex quo it to , quo reserrentur. Verum ea cum superioribus sic connectuntur, ut, quum nullus sit certus senectutis terminus, nunquam in ea praematura mors esse possit. Iure igitur cliuolgius, Ursinum Eseu
tus, interpolationem notavit; ego sustuli, sic scribens: quoad munus otissici exsequi et tueri possis ex quo it, ceti. Cap. 20, 6 runt fortasse, qui mirentur, cur, spreto
codice regio eiusquo secta, cum Trevirensi et Ersuriensi reliquisque rerum omnium satietae Scribero maluerim, quum prasertim studiorum omnium iis, quae equuntur, aperte confirmari videatur. Verum Og ox his ipsis ortum prior loco ludiorum nomen putavi rectiusque rerum satietas offici dicitur, quum studia rerum oceidunt, quam
Cap. 22 80 necessariam iudicavi Manutii et Lam-
bini correctione na, qui scripserunt celerarum rerum, per Dissilire by Cooste
290쪽
spicuum eri quo quiaeque discedui, quum esset discedunι; neque nini in hac distributione genitivo pari iiivo seminini genoris ullo modo subiici neutrum quaeque potuit et erratum est ob proximum abeunt, quod ii ceteras res
D CATON satis dicium est. Id Axi io nihil habui novi subsidii, itaquo minus saeps ibi a lolgi oditione discessum est, in qua incommodum est, quod optimi
codicis, Guiliani, scripturam non integram cognoScimus,)et laine quum omnia ad codices, de quorum scriptura constabat, do integro exacta, etiam ininima velut q. diutissime senex retentum est ob testimonium codd. Gus1 ff. in praes edit Betoriana p. VII , tum quaedam etiam coniectura emendata. Illius Eneris praecipua, haec
omnia persequar, si prius dixero, vel ptimos, qui nuper adhibiti sunt, codices, integritate cedere iis, quos viderat Car. Langius. Neque enim quisquam postea in codico vidit, quod is c. 2 q. Iacobi Susii libro edidit omnesquo tenemus: ed hi in pueris, Cato etc. taquo valdo expetenda est plenior cognitio codicis antiquissimi Woingartensis, ab rellio in epistoIa ad mo anto Cic. Orat. p. XV commemorati si sorte is ad Langianos illos accedat, qui quo devenerint, non constat. Cap. , a videtur in omnibus odicibus legi, quod odebatur ex dissensionibu atque discordiis percipi potest. Ne tamen dubitavi huic loco candem adhibero correctionem pervici , quam aliis locis viri docii ex odicibus adhibuerunt, velut de Logg. I g. 1 nihil est en in ses-quentius confusione horum verborum. Perceptio hienusta significatur sententiae eivo ad discendum propontiae, sed ex comparatione contrarii animadversio. Cap. , 25 ex uno, de quo constet, codico Exsuriensi veravi scripturam restitui: Noa uero a te potius quod Di iligo by Ooste