Io. Nicolai Madvigii, professoris hauniensis, opuscola academia ab ipso collecta, emendata aucta

발행: 1842년

분량: 399페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

studio ueliores codices sequendi et ommuni professione

non parva tamen inter m et eorum, quos enumeravi,

editorum plerosque nascitur dissensio, quod ego, codicum testimoniis ration pondo ratis eo modo, quo in praefatione Ciceronis librorum do finibus a me oditorum exposui , verum libere exquirendum puto, illi non religiose, sed superstitioso codices sequi mihi videntur, alius

sellico alio iungis. Nam quum intellectum esset, Superiores Ciceronia libroruin quum ceterorum sum orationum oditores neque sutis diligenter codicibus usos Asanoquo meliores a deterioribus separasso, coniecturas etiam nonnullos temere secutos e Sse, quumque Dpparere coepisset, itani verior meliorque forma Ciesronis verbis optimorum codicum usu restitui posset, nunc nidain si hi non adhibitis testibus et historicae quaestionis arte veri investigationem proponero videntur, sed ipsorum per se codicu in defensionem aut omnium aut certorum usquequaque et omni artificio paene n causidicoruin modum peragendam Rumero. Ita, dum clientibus suis nimia favent, quos tamen saepe tacite deserere coguntur, neque sententiarum necessarias formus progressionesque,d-niodum curant et do orborum usu rebusquo grammaticis tum subita decreta et incertissima proferunt, tum nota et certissima negligunt, nec id ita faciunt, ut naturalis negligentiae et licentiae sine caute regant, sed ut scriptori sermonem nescio quarum significationum enusa, quas nemo intellecturus erat, omnibus modis

torquere licuisse statitant. Atque in hac omnia intollia gendi defendondique ario non ita dissicili nonnulli si iam iactant Eo insolentius. Itaqiis his annis oratione Ciceronis ut multis bonis verisque codicum scripturis expolitae sunt quod tamen in his duodecim orationibus, si Catilinarias aliqua ex paria excipio, iam ante a me sa-

312쪽

30 l

etum erat , ita non paucis, nonnunquam pluribus manifestorum et laedorum errorum sordibus oblitae sunt. At- quo hanc rationem Ei refellers prorsus et coarguero coner, longa opus sit oration et ab hoc loco aliena; genera quaedain et sormas erriindi exemplis notabo. Merito summa in aliquot orationibus habetur codicis Ei furtonsis nuctoritas. Sed en in quidam ita inplo-ciuntur, ut, obliti, et totius eius sumiliae, ad quam pertinet , in communi laude etiam communia nonnulla esse menda et proprios subinde, ut sit, in illo seribendi erroros deprehendi, en ex illo uno arripiant ot oxornent, in quibus impressa est negligentiae nota. Volut

pro Arellia 6 II, ubi Antiochiae adiunguntur celerae

praeter ipsam si parte3, his nutem cuncta raresa non partes Giaeciae neque eterae partes , quum librarius huius unius codicis notissimo erroris genero ad Asine alterum genitivum accommodasset cunctaeque Gra

et , id lolgius probiivit. Itaque propter hunc nimium

Ersuriensis codicis moro in negligitur etiam nitorii motusdem lamiliae codicia in non minus bonorum, sed minus pleno notorum incorruptius testimonilim, ut in Miloniana

aliquoties codicis Coloniensis. Hunc in omnos sequuntur in verbis ad se, solum eri testem, et ina Min pronomino ipsos; sed AE contra huius si codicis

palinipse si auctoritatem n lotZio revocatum os aporiatissimae originis additamentum, ut scriberetur Caesaris potentiam suam potentiam 33 dicebat, qua scriptura frangitur pondus orationis in suam incumbens ea quo ossicitur larma, quae apta esset, Si contraria substaniativa inter o resorrentur. Nec meliore iudicio in g SI restitutum est in simillima orationis forma avi se cupiatis quam vestri , quod ille codex unus omittit, or nia, quasi iiidicum, hoc est senatorum, equitum, tri-

313쪽

bunorum aerariorum unus fuerit ordo, quem Milo in eaedo Clodii praecipuo defendisse putari posset, ac non

omni lilii bonorum, quor urn numero iudices comprehendantur, vita ac salus intelligatur. y Similito vortina hoc tosto in bilii a quid igitur erat Mora et tergia Oersulto a lolgi spreta est 6 4, in os autem

ab uno intollocta os Ernosti stra in solae adiectione cau-pam pro causa adiuta. quid o serebat cavsum est nationia Quaerit enim Cicero, quid suo rit, cur festinaretur; n, quod Clodius heres esset. Omnino, si odicem Coloniensem eo modo, quo nunc Ei sui tensem, collatum aboremus, non dubito, quin illo hunc etiam suppis raturus fuerit, is ne is qui dein suis et propriis mendis ea rot ut os ut ea cernamus, quae non videmus . Aiquo hunc locum codex Coloniensis otiam in Liguriana luetur; sed in hac oratione omnino melior eodicum familia, o qua nunc praetor Erlartensem diligonio collati sunt ei densis pud rellium, Gudiunus secundus et Salisburgonsis Ma apud Solis unum , initi nonnihil esse-

et oro incipit a praestanii sui , credo quod et in eo eoia dico, o quo ducta est, hic iam do ficor librarii diligonii cooporat et frequens lectio enecerat, ut interpretamenta scripta superseriptaque essent, quod genus et inminnunc in codico I rL perspici potest. Sed tamen saepiusquam celeri Coloniensis corruptelam nugisse videtur. Omnes ea pervasit in II, ubi quod nunc expulsa gravior interpolatione, editur a loigio, Solitano, Bonoekio: Ealerni isti mores uxque ad sanguinem incitari solent odio, aut levium Groecorum au immanium am

Potest aliquis diei quodam modo iudicum ordo, Itomines rom in unione muneris rontinens in Pis g94 ; verum is eiusmodi non est ut eius iura a Milone desaris rogitari possint.

314쪽

barorum, duplicito deprehenditur et convincitur, primum

in pronomine tali , quo e i os more nondum comine morati demonxtrari non possunt, deindo in ipsa orationis et sententia forina, quod more incitari ad sanguinem dicuntur, pra sertim nil iuncto hominum nomine Graecorum , qui recte incitari dicuntur. Itaquo recto iam Moiadius, deinde unde rus, quum loci interpolationem animadvertissent, scribendum id erunt si ego ediderum: Externi tali mores, usque ad sanguinem incitur odio, aut levium Grrecorum etc. Externi isti Sunt mores, quos luinducero eo naris, etc. Nec praestringere aciem in hoo loco codicum nuctoritatis splendor debebat. Nam paucis ni versibus hi editores scribunt recte me admiarabilia, sed prodigii simile est, quod dicam, ut cetori recentiores nisi quod ante me eriat admirabilia sunt . Voriam ea scriptura auctorem habet unum codicem Colonion seni in reliquis et bonis et nantis sontontia veristitur hac scriptura: Ioec non modo mirabilia sunιJ, sed ole. Voluerat enim liquis gradusionem et sconsum orationis nolare nec intellexerat, luna sic haec dilatanda

osso: Haec admirabilia tantum in illud, quod dicam,

non modo admirabile, sed prodigii simile est. Idomeodo in gra solus veram Scripturam servavit. Nun postquam Cicero ex adversariis luaesivit, quid facturi suerint, corrigens se negat interrogando, opus fuisso

quaerere quamquam, quid facturi fuerilia, dubitem, quum videam, quid feceritia Quum librarii non intolligerent, coniunctivo modo sic interrogari, ut a re Iο- cum non osse significaretur quod o Graevius quidemnoe, qui ei credidit, Bene chius intellexisso vidon tur,oisi sibi repugnant concedunt enim recto dici aed,

quid facturi fueritis, dubitem quasi in hac eorrigendi

figura non eandem rationem quamquam habeat sed

315쪽

quum id non intelligerent, particulum negativam addiderunt non dubitem, qua scit non solum frangitur

oratio, sed modus verbi summam pravitatem abst; nam dubitativa sorma, quam eneckius fingit, ab hac in corrigendo asseveratione alienissima est. Neque minus eortum ost Dra in hoc solo noto codico nam in margins ambiniani exempli duo codices appellantur recto scriptum esse: Atque in hoc quidem vel cum mendaeio, at eluia, Driemini, per me licet, ubi in ceteris, non animadversa hac structura gloriemini licet, orbum c- cominodatum est ad velitis, ut esset a velitia gloriuri, a qua scriptura iterum illam gloriemini nasci non potuisso apparet. Idem unus o melioribus codex, sodeum deterioribus aliquot coniunctus Q veram habet orationis formam in simplici condicionis significationo: Ae m i quidem, si proprium et verum nomen nostri mali ureritur, fatuus quaedam calamitas incidisse videtur, ubi in reliquis est Moeratur, quasi Cicero significet, non quaeri, ut sequi etiam debuerit videatur .

Nam cum videtur, non cum infinita sententia ondicio connectitur. Atque duobus superioribus Ioeis quum oritato iam priores secuti essent,inlot Eius Beneckius, Sol-danus a frugibus ad glandes rodierunt. Retinuit otiam Colonionsis eum Victorii et Lambini odicibus et plerisque deterioris familiae in Dal hanc veram scripturam reausa apud te rogantium gratissiores esse quam vultus, in qua apta et necessaria est personarum notarum significatio quam tuus esset necessaris is, qui te orare0;

Sol lanus singulari errore propter Graevii in varietate solectave potius temere et negligenter excerpta silentium omplures natas scripturas falso tribuit Coloniensi, ut S 32 optime. 33 quodvis pro Nam quodvis, Osee, alia.

316쪽

teriorum quo aliquot ex loco paulo inferior pro uisua subiectum est precea quod ibi, re iam exposita nec addito genitivo, aptum est . Atque hic quide in unus recentissi in is Solitanus salsa auctoritatis specio deceptus ost sed si 24 et is et lotΣius pro vera scriptura non tum, ne ostendam , quam cum deterioris lamiliae longo litribus servant e melior Gud 2 et Salisburgensis, substituerunt ex Ersuriensi, eidensi, Parisiensi 11, quibus hi Coloniensis adiungitur, munifesto interpo- Iatam non tam propter id, ne siendam, nec tamen huius coniunctionis propter id, ne ut exemplum ascripserunt aliud. Apparet, in hac orations interpolaiion om si iam melioronaria initiam non ita Iovi ter attigisse, sed ius alios eo dicos aliis in locis exportea mansisse parii propter ipsam seriem et propaginem codicum,so magis quod librarii interpretam ema in eo, quein ob oculos haberent, codice Scripta superscriptaque spre-

teriorum est misereat, quod loizius ascivit, in Gud. 2, Loid. aliis deterioribus recto, quod Priscianus confirmat, misereatur. Quo patefacto, perspicitur, quam pravo recentissimi editores specie Ructoritatis busi sint, ac somnium quidem codicum consensum obstare debuisso oriaroetioni huiusmodi soloecismorum , qualem Lambinus togo sustulimus quid si essetis Gesurine eam tradituri uissetis an contra Gesarem relenturi pro uiatis. Vid nunc, rarier pus c. mea acad. p. 99, admonitiones meae de locis quibusdam grammaticae Latinae

p. I thi p. 22 4qq.J . At lolgius o Bone chius no inpendenti quidem senientia in ira meminerant, quod 24squid iacturi fueritis legerant, quumque ederetur recto: An poteri quisquam dubitare, qui Q. Ligaris in eadem

317쪽

sententia futurua fuera quam cripturam num Coloni-onsis confirmet, quod Solitanus scribit, incertum est , molioris familiae Ers. Leid. Gud 2 Salisburg. Par. II

interpolationem sequenies substituerunt: iutaretiu vruo. γ

In is veram scripturam servat codex Ersuriensis a prima manui Vide σιωso, Trabero, ut, qui de meo tracto non dubitem de Lismi non nudeam confiteri Panaque prator in nonoeicius tenuit sed male enarravit. Anima laevi enim ieero vult, quum de suo sarto se sua voluntate rum saris ad versariis fuisse non dubitet onfiteri de Ligari dubito neeandeat, id non ideo fieri quod consessio apud Caesarem exitiosa sutura sit et sine venia tum enim ne de se quidem eou. sessurum se suisse , sed quod salva si de id de ii:ario eon. stori non possit qai nullam Voluntat in nec consilium habue ei belli ontra Caesarem gerendi. Atque coiitraria ii componi non ubitem o audeam et non nuderam , ex tota ora itionis forma manifestissimum est. Sediri inum quum dura videretur infinitivi in priore monibro missio ad non dubitem

additum est ieere, quod in eidens et Ersuriens supra seri. hitur, a Coloniensi, ut a Quinctiliani codicibus prorsus abest. oratioque vitiata. Nam sic pondus, quod totum os in his

oppositis demes fracto, de Lissurii, nou tibilcm, non uis deam videtur etiam aliquod esse in Variatis verbis it ere. consteri. Sed quum non animadverteretur, quomodo contra ei essent non dubitem a nucleam et Μονι uae in alterum membrum depravatum est, misso ορι, eaque depravatio iam

in eo codice, quo Quinctiliarius usus est, suisse videtur aefe&Ilit fortasse etiam sententia putabant enim ieeronem etiam de Ligario eonfiteri, quem in Africa suisse non negaret et in eo culpam nullam esse disputaret. Verum consessio ea intelligitur, qua de se usus est Cicero Suscepto bello νι diei ne voluntate te. quam a Ligarii ausa diligentissime removet. Itaque prave Soldanus tmIotzius codicum maior innumerum et Quinctilianum sequuntur ne sententiam ulnam relinquunt. Quod Soldanus putat hae Verba: Me tit non auderem verti posse Siehe doch, wie solite te mich seheuen, aberrat Iongissime a vero nihil enim aliud significare possunt, nisi hoei Siahe wie te es niche wnge estque is sermo

eius, qui animadverti iubet, quae fiant. Di ilia i Cooste

318쪽

Sed quod do odicum ineliorum laudo tomperanda in orations Ligurinna dixi, id multo latius patet in ea, quae pro Deiotaro habita est hic ii codicos, quibus illa

superioribus orationibus boni iniis opinio adhaeret, ita sunt manifestis erroribus interpolationibusque depravati, ut exiguam habeant praesiantiam, neque raro a deteriora

familia aut a mediis quibusdati in quo genere est

maximo Gudianus prior, minime fero omnium inquinatus vineantur; eis omnino a in illaruni discrimin persaepe eonfunduntur, eadem interpolatione per utramque aut utriusque partem serpente. Recentissimi editores, totaro non animadversa, di in eodem modo hic, quo in Maniliana aut in Miloniana fieri potest ac debet, meliores eodices sequi conantur, dissicile dictu est, quam malo hanc orationem tractaverint. Cuius rei exempla quaedam ad persuadendum, ut opinor, apta hic ponam. OroIlius in plerisque locis me secutus ost. Iam in ipso exordio orationis ga lolgius, Bonec ius. Solitanus, rellius Ste inmeigium omitto odiderunt Eum

regem, quem ornare antea cuncto cum enatu OLEBAMEs,.- nunc contra atrocissimum crimen cogor defendere, cum

eodd. rL Gud 2, Leid. Sulisburg. Par. 11, aliis Iuribus. ovi, quam facile et subito Cicero primae personae orbi uinerum mutet. umquam tamen id iacit, quod orationis natura repugnnbat, in eiusmodi notations rorum in sua ipsius persona contrariarum in sententia relativa et demonstrativa copulatis Quod rellius x3 Codicem Gud. I Soldamis, qui ipse contillit, DIso eum IIIa Eesuriensis Gudiani seruudi , Salisburgensis Parisiensis XI familia eoniungit a qua in iis locis ubi maxime discrimen familiarum eminet, prorsus discedit gra solebam, rudelem Castorem erιm erbra nudiebam, DB adfectum

exorarc S II triuis, quanto, etc. m.

319쪽

lib. I de rep. 9 10 exemplum prosort, si inite esset, alibi legeretur quid facere potuissemus, nisi conant ui aem. Neque minus pluralem numerum respuit Ciceronis ipsius et unitas ab senni eius sententia sequente separatio. Itaque Vere Coloniensis si modo verius hunc Graevius ppellavit quam Ersuriensom et Gud Iot duo St. Victoris codices apud Gruterum aliiquo et a ruier lindo oditione priores habent solebam, idquo Marcianus Capella V p. 162 Grot eonstrinat. 2 idom editore e odicibus, qui meliore dicuntur, et paucis liis nn Acripturam posuerunt Crudelis Castor, ne ilicam sceleratum et impium, qui etc. pro ea, quam Coloniensis et Gud. 1 et deteriorum pleriquo habent superioresquo secuti erant Crudelem Castorem, qui etc. Quod quam prave fecerint, ipso enochius dicit, nullum so consessus exemplum habere, in quo his orbis ne dicam non idem, qui pipecesserit,

casus subiiciatur. Addam, neminem ex nominativo accusativum effecturum fuisse, contra, quum ccusativus

in exclamando positus non intelligeretur, proclivo visso nominativum subiicere. In illisburgens et aliis quibusdam scribitur etiam Crudelis Castor est. Da in his verbis quum o videbam, quum verba

audiebavi, quam apto utriusque sensus offensio comineis moretur quainque numerose membra orationis cadant,

nemo non videt; sed in codd. rL Gnd. 2, Salisb. Par. XI Lei densis rellius tantum selectas scripturas ponit propter similem terminnitono sebam excidit alterum membrum quum verba audiebam; oc desii Erunt, qui probarent, eneclitus et Soldaians. S lolgius, Beneckius, Soldanus scripserunt: MFietum illum quibusdam incommoris et detrimentis propter ostensionem animi tui memineranι; et est ita

320쪽

in eodicibiis et laudatis et mittis, tum etiam in scholiis a ronovi et a Maio non o odicibus palimpsesiis editis Raeto tamen ud. I et codices alii pauci omnesque editiones .eclum habent. lovat enim Cicero, quantuin potest, verbis ea, quae Deiotaro acciderant, significatque, nullas gravis odii causas fuisse itaque elua neque per se Deiotarus dici poterat neque id verbum ullo modo coniungi potest cum leni appollatione

incommodorum quorundam.

10, ubi Cicero primum universo Deiotarum dicis,

qui sonatus auctoritatem maximi sacer consuevisset,

perturbatui esse iisdem rebus, quibus eos, iii minus perturbari debuerint, deindo has rea si hanc porturbationem singulatim describit II Quum auriret te. , pro verbis quique illum ordinem in Ers et Salisburg. Oxx tribus scribitur quique eum illum ordinem, in Gud 2 Par. Ι quique eum illum ord. Iino Kloigius

hanc isset periodum ti rex, quem enatus hoc Omine nepe honorificentissimis decretia pyellavisae quiaque, quum illum ordinem ab adolescentia gravisa umaanctissimumque duxisset, iisdem rebus est perturbatus, homo longinquus et alienigena, quibus nos in media republiea nati semperque veroati, quum audiret, renulus

batur animo etc., in qu dubito, quid maximo miror, modorum ne et temporum in duabus sententiis rotativis siusdem causalis significationis coniunctis hanc aristatoni qui appellavisset quique perturbatus est, an in iisdem sententiis argumenti dissimiliti illinem, nurerum coniunctissimariam quem enatus - appellavisset -- illum ordinem - duxisaei distractionem, an pravitatem huius sententiae progressionis qui perturbatus

SEARCH

MENU NAVIGATION