Monumenta veteris liturgiae alemannicae

발행: 1779년

분량: 370페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

D ACTIONE MISSARUM

linquitur, ex corde non dimittimus, cillud tu sus exigitur, quod nobis iam per poenitentiam dimissum fuisse gaudebamus. Summopere autemneresse est, ut, quando stamus ad orationem, quando tam sanctais veneranda mysteria sub oculis Dei geruntur, toto corde ad precandum i vigilemus cogitatio omnis carnalis secularis abscedat nec quicquam animus quam id solum cogitet, quod precatur. Ideo ct Sacerdos ante illam sacrosanctam orationem praefatione praemissa parat ratrum mentes, dicendo Stirsum eorda, ut dum respondet plebs habemur ad Dominum, admoneatur nihil aliud se, quam Dominum O. sitate debere. Claudatur contra adversarium e. crus, soli Deo pateat, nec ad se adire hostem se tempore orationis patiatur. Obrepit enim frequenteris penetrato subtiliter fallens preces nolitas a Deo avocat, ut aliud habeamus in coris de Waliud in voce, quando intentione sincera deum non vocis sonus, sed animus & sensu de-heat orare, quasi sit aliud, quod magis cogitare debeamus, quam quod cum Deo loquimur. γ modo auditi a Deo postulamus, cum nos ipsi non aediamus ' volumus esse Deum memorem nostri, quando nostri memores ipsi non sumus. Hoc est, quando oramus Deum, maiestatem Dei eis gligentia orationis offendere: hoc est vigilare oculis. corde dormire, cum debeat christiates etiam cum dormit cordis oculis vigilare, cui scriptum est ex persona ecclesiae loquentis in castico canticorum : Ego dormio, cor meum 'igila Quapropter sollicite ac caute apostolus emonet, dicens: Instat orationi vigilantes in ea, docens scilicet, ostendens, eos inpetrare,

quod postulant de Deo, posse, quos ipse videtis oratione vigilare. Quid est ergo, sursum Mesre corda nisi ea quae sursum sunt, quaerere, quae sursum sunt, sapere Quaerere videlicet arundo sapere intelligendo, sicut apostolus e dem sermone admonet dicens: Si consurrexistis cum Christo quae sursum sunt quaerite, ubi christus est in dextera Dei sedens quae sursum sunt sipite non quae super terram. Hunc ascensum cordis nostri qui fit ad Deum a convalle pi rationis id est, ab humilitate contribulationis. non nostras vitibus sed auxilio Dei, ostendithobis psalmista dicens: Beatus vir, cuius est auxilium abs te ascensiones in corde suo disposuit in valle lacrymarum. Ascensus enim utilis dubi non potest esse, nisi primo humilitatis a

convalle nobis ascendendum esse meminerimus.

convallis vim locus est terrae depressus D cui ipse Dominus a convalle plorationis ascendendum, quando pro nobis humiliari usque ad

mortem crucis, pati dignatus es. Hoc exemplum non relinquamus. Istam convallem plorationis martyres intellexerunt, inde, ut coro narentur, ascenderunt. Amor sanctus ad superisna levat, ad aeterna inflammat. Obligata enim anima amore terreno, quasi avis, cum het viscum in pennis, volare non potest; mu

data vero ab assectibus sordidissimis seculi, tanquam extensis pennisis duabus alis resolutis, id est, duobus praeceptis dilectionis Dei cuilebionis proximi, volat ad Dominum, ascendens v lando , quia ascendit amando, ad illam scilicet supernam Hierusalem matrem omnium nostrum. quae est in coelis. Ab illa enim peregrinamur in hac vita ad eius reditum suspiremus tamdiu mulari, laborantes, donec ad illam redeamus. Nec cives nostri angeli dimiserunt nos in pere grinatione, sed annuntiaverunt nobis ipsum Ggem venturum ad nos. Et venit ad nos, contemtus est inter nos, a nobis, postea nobiscum. Et doruit nos contemtum quia contemtus ex docuit tolerare quia toleravit: d

cui pati, quia passus est promisit resurrecturos, quia resurrexit, in se ipso ostendens, quod sperare debeamus. Si ergo prophetae patres antiqui, antequam Dominus esus christus veniret in carne, antequam mortuus resurrexisset,

ascendisset in coelum, suspirabant tantum illi

civitati quantum nos oportet desiderare, quo

nos ipse praecessit, ct unde nunquam recessit Antiqui Sacerdotes, qui non tam curabant de cultu sermonis, quam de saluteis aedificatione plebis propter idiotas ct rusticanos non sursum. sed vulgari sermone sitrsum eoru dicere sole. hant ut res tanta planius omnium sensibus comis mendaretur. Nonet autem adhuc Sacerdos, dicit: Gratias agantur Domino Deo uiro. Gratiarum actio patri luminum semper a nobis debetur 4 Aug. quo sine ulla dubitatione

omne datum optimum. omne donum persectum , scriptura teste, descendit. Nemo est enim donis Dei beatus qui donanti existit ingratus, quia, hoc, quod inter sacra mysteti cor habere sursum iubemur ipso adiuvante id val mus, quo iubente admonemur. Et ideo sequutur, unde hoc tanto bono sursum levati cordis non nobis gloriam, quasi nostrarum virium tribu

312쪽

DE ACTIONE MISSARUM.

nius, sed Domino Deo nostro gratias agamus. Hoc enim continuo commonemur, quia dignum est hoc iustum est. Recordari semper portet haec verba unde sint inter quas actiones, quanta sanctitate commendentur. Teneamus. habeamus quod accepimus. datori gratias agamus. Quamvis enim acciperes habere nostrum sit, id tamen habemus, quod accepimus

quoniam superbienti, ex eo, quod habebat. quasi a se ipso haberet, impie glorianti veri. tas per apostolum dicit: Quid enim habes, quod non accepisti quod acceperis, quid gloriaris, quasi non acceperii Merito ergo in illo veris-smo, singulari sacrificio Domino Deo nostro

agere gratias admonemur, ut agnoscat homo siquid bene vivit Dei gratia se habere; ut perficiatur in dilectione iustitiae, non se aliunde consecuturum. Quae cogitatio pretium facit ipsa est illa sapientia, quae pietas vocatur, qua colitur pater luminum, a quo est omne datum optimum omne donum perfectum colitur autem sacrificio laudis aetionibusque gratiarum, ut cultor non in se ipso, sed in illo glorietur. Non enim spiritum huius mundi accepimus, ut ait idem Apostolus sed spiritum, qui ex Deo est, ut sciamus, quae a Deo donata sint nobis. Quis est autem spiritus huius mundi, nisi super. hiae spiritus, quo cor insipiens obscuratum est eorum, qui cognitum Dominum, non ut Deum, gratias agendo glorificaverunt 2 Consideremus erisgo haec, de omnibus beneficiis Dei semper illi gratias reseramus. Inter quae omnia opera eius nihil est, quod vel considerare libentius. vel laudare dulcius debeamus, quam quod Christus factus est humilis, is hominem qui cadendo ad ima deiectus fuerat, sponte descendit, ut vel sic se erigendum crederet, qui iacebat. Denique ut levaret in coelum spem noltram, levavit primo carnem syam ut non dubitaretamus secuturum quod promisit nobis, illud iam praecessit, quod accepit a nobis ideo ergo praecipue in ipso sacrificio corporis Christi gratiarum actione incipimus, ut Christum non dandum, sed datum nobis in veritate monstremus. Et in eo, quod gratias agimus Deo in oblatione corporis' sanguinis christi, cognoscamus non adhue occidendum christum pro nostris iniquitatiobus sed occisum, nec redimendos nos illo sanguine, sed redemtos. Vera est enim beati Petri praedicatio dicentis: Non corruptibilibus argento vel auro redempti estis de vana conversatione

paternae traditionis, sed pretioso sanguine quasi

agni incontaminati, immaculati Christi. Bene itaque admonenti Sacerdotiis dicenti Gratiat agamur Domino Deo noviro, respondet e lesia:

id enim magis potest esse Deo dignum, adtquid ei ultius a nobis rependi potest quam ut

tantae misericordiae Dei cui vicem referre non possumus debitas grati s referamus, audientes apostolum exhortantem nosis dicentem: gratias

agentes Deo. patri, qui dignos fecit in sot-tem Sanctorum in himine, qui eripuit nos de

potestate tenebrarum, transtulit in regnum Filii claritatis suae, in quo habemus redem tirunem per sanguinem eius remissionem peccatorum Sic enim dilexit Deus mundum, ut Filium uni. genitum daret, ut gratia Dei pro omnibus a. staret mortem. Qui ergo per hanc gratiam eri.

pimur de potestate tenebrarum, id est diaboli, iv mgelorum eius, ct transferimur in regnum Filii dilectionis Dei videlicet, ut efficiamurnus electum, regale Sacerdotium . habentes in eodem Filio per sanguinem eius redemtionem remissionem peccatorum quid dignius agere possumus, quam quod beatus Petrus Apostolus a d.

monet, dicens ut virtutes annuntietis eius, qui de tenebris nos vocavit in admirabile lumen suum : qui aliquando non populus, nunc autem populus Dei, qui non consecuti misericordiam, nunc autem misericordiam consecuti. Hanc ergo ecclesiae responsionem confirmat sacerdos is in Deum mente suspensus, congemiscente secum omni ecclesia pioclamat dicit Vere dignum insum es, quum se salutare, vos tibi semper

tibique graιias agere.

Quid est, iustium hoc est aequuti sed re.

monsio sermonis confirmatio est veritatis. amiuititia & equitas una res est, sicut cantamus in psalmo de Domino iudicabit orbem terrarum in iustitia, ct populos in aequitate. Quod enimptius dicimus in iustitia, hoc postea replicam do subiungimus, in aequitate. Salutare autem dicitur quod e salubre, eoquod salutem conscirat. Vere ergo, ut incessanter gratias agamus, dignum est tantis Dei beneficiis, iustum nostris obsequiis a quum ipso pondere rationis salutate manifesto fructu salutis, quo QDominum laudam te salvantur, Wingrati ipsius iudicio reproban tur. Nam Deum fideliter laudantes salvantur, scut in psalmo cantatur Laudans invocabo Dominum, is inimicis meis salvus ero. Ingra ii autem reprobantur, sicut aperte in evangelio

313쪽

DE ACTIONE MISSARUM.

ipse dominus ostendit, qui ex decem lepros eius si semper praesens, nunquam deserit possiden-

virtute mundatis unum ad se suppliciter rever tem Sint ergo casta vota fidelium, vile sit tentem. magna voce gratias agentem laudavit, temporale bonum, ut veniat aeternum. In hae.

gratia fidei salvavit dicendo: Non est in ven reat Deo anima pia tu eum oratione suspensa. tus, qui rediret, daret gloriam Deo, nisi hic per spiritales amplexus ei connexa desideret alienigena. Et continuo clementer adiunxit illud, quod secum ipse largitur uantum est Surge vade, quia fides tua te salvum seciti mo enim, quod nobis exhibet, s se ipsum nobisvem autem reliquos, licet crediderint, se per nolit exhibere Si ergo bona suppetunt seculi.

eum posse mundari, quando una voce clamave sit misericordiae faciendae materies: si defuerunt. runt, dicentes: Iesu praeceptor miserere nostri; si patientiae fidelis oecasio. Tali enim devotio. tamen, quia tantae virtutis extiterunt ingrati, ne etiam in omni loco Deo gratiae aguntur; quia . xelut infideles nescire se ostendit, dicendo: Non qui ubique est praesens ubique agnoscit lauda. ne decem mundati sunt novem ubi sunt torem suum, etiam cum ore quiescente, MXescire autem Dei reprobare est inde qui cente lingua secreto cordis affectu fidelis ei anibusdam dicturus est Amen, amen dico vobis, a benedicit, cum agit in silentio, quod canis nescio vos. Ex quo quantum malum sit gratia latur in psalmo: Benedic anima mea Domino. tum actionem Deo debitam negligere, evidenter omnia quae intra me sunt nomini sancto

ostenditur , quando eos, quos credentes munda 'it iam mundatos istius culpae merito tanquam infideles abiecit Gratias autem, agere debemus semper, ubique id est in omni tempore, in omni loco, ut impleatur in nobis, quod cantamus in psalmo: Benedicam Dominumia omni tempore, semper laus in ore meo. Et

iterum: in omni loco dominationis eius benedicastima mea Domino. uis est ergo, qui bene. dicit is gratias agit Domino in omni tempore, nisi humilis corde ipsam enim humilitatem docuit Dominus noster in corpore suo; quia cum commendavit corpus sanguinem suum, hu-aeilitatem suam commendati asto humilis si vis benedicere Dominum in omni tempore, Memper laus eius in ore tuo: quia rao non tantem benedixit Dominum, quando abundabant l. li omnia, quibus legimus eum divitem fuisse. ablata sunt omnia in uno tempore is implevit quod in hoc psalmo scriptum est dicens: Domulus dedit Dominus abstulit, sicut Domino placuit, ita factum est: sit nomen Domini benedi. dum Ecce habes exemplum es edicentis in omni tempore. Non habebat, quae teneret, sed habebat, quod laudaret. In laude Dei sui quasi a rerum copia quiescebat Deus illi solatium mcit ne possessionum damnis periclitaretur. Num4 quid enim perdidit Deum quanivis perdiderit, quod dederat Deus plus enim est eum habere,

qui dat, quam illa, quae dat. Si enim pulchra sunt, quae dat quanto pulchrior ille qui data. magna sunt, quanto naaior ipse largitor ' Et

certe, quae in hac terrena vita dederit Deus, ῆut dum vivimus nos deserunt aut a nobis morte deseruatur. 4 vero ipse Deus aeterna posses eius. Quisquis ergo supplicaturus, ct gratias acturus Deo locum saninum, aptum requiris. interiora tua munda, omni in te mala cupiditate depulsa praepara tibi in cordis tui pace s

cretum Volens in templo orare in te ora,

ita age semper, ut templum Dei sis. Ibi

enim Deus exaudit, ubi habitat. Proclamans auistem Sacerdos: Vere dignum, usum es, quum se si tare nos tibi semper, ubique

gratia agere subiungit, ad quem dirigat ora. tionem dicendo Domine sancte Pater, omnia

potens aterne Deus. Et per quem eandem orationem dirigat, addendo: Per Christim omnnum Urum. Quod ergo dicit Domine, msertur ad creaturae subiectionem de qua, in psalmo canitur: Quoniam omnia serviunt tibi. Et alibi: Dixi Domino Deus meus es tu quoniam

honorum meorum non eges. Quid est enim, bonorum meorum, nisi a te datorum uomodo eget aliquo bono, a quo omne bonum a. tum Τ deo verus est Dominus qui servo suo non indiget, quo servus indiget. Quod Gro adiungit sancte pater, esettur vel specialiuter ad Unigeniti Filii generationem, Aug. in

qua coaeternus, ct coaequalis est Patri, de qua etiam propheta ait Generationem eius quis enaris rabit vel generaliter ad omnium filiorum Dei adoptionem, cuius tanta est gratia ut cum haberet unicum, noluerit esse unum , sed ut ratres

haberet adoptavit illi, qui cum eo possiderent vitam aeternam , pro quibus ipse eisdem verbis patri supplicans ait pater sancte serva eos in nomine tuo, quos dedisti mihi. Haec ergo vox, ut dicatur Deo pater sancte. propria est unici filii per naturam, e communis omnium ad

opta

314쪽

DE ACTIONE MISSARUM.

optatorum filiorum per gratiam, per quam eis

etiam concessit, ut orantes dicant pater noster, qui es in coelis. Qui vere omnipotens, ct aeteris nus est Deus: omnipotens videlicet virtute, quia omnia condidit, continet, oegit, cui veraciter scriptura dicit: Quia ibi inpossibile nihil

et t. Qui tamen sic omnipotens est, ut nunquam

suae rationis instituta convellet Aug. . ipsius est etiam vera aeternitas, cui quod est esse perpetuum est, qui initio carens, sicut nullum finem, ita nullam recipit mutabilitatem. Tota autem oratio ct gratiarum actio quam semperis ubique debemus, dirigitur morsertur Deo Patri per Christum Dominum nostrum tanquam per mediato. rem, conciliatorem ci hominum, de quo Apostolus ait: Unus enim Deus, unus media. to Dei hominum homo Christus esus, qui dedit semetipsum redemtionem pro omnibus. Qui eum in natura Deitatis sit unum cum Patre, suscipiendo naturam nostram factus est nobis meis diator ad Patrem. Aug. ideo enim mediator Deiis hominum, quia Deus cum Patre, quia homo cum hominibus. Non mediator homo praeter deitatem non mediator Deus praeter humanitatem. Divinitas sine humanitate non est meis diatrix humanitas sine Divinitate non est media. trix, sed inter Divinitatem solam ct humanitatem sola mediatrix est humana Divinitas, divina humanitas christi qui etiam semetipsum tatulit pro nobis in passione, ut tanti capitis corpus essemus secundum formam servi. Hanc enim obtulit, in hac hiatus est quia secundum hanc mediator est, in hac Sacerdos, in hac sacrificium est. Per ipsum ergo petitiones Claudes suas offert ecclesia Deo Patri, sciens, per eum solum posse se accipere, quod postulat per eum solum placere pulse, quod laudat sicut ipse in evangelio promittit dicens: Amen. amen diis co vobis, siquid petiei itis patrem in nomine meo dabit vobis. Haec en in mediationis gratia est, per quam exauditur eccletia secundum quamis apostolus exhortatur dicens: Per ipsum ergo offeramus hostiam laudis semper Deo, id est fructum labiorum confitentium nomini eius. Idem namque mediator Dei ct hominum Deus super nos, homo propter nos per humilitatem interpellat pro nobis apud patrem per Divinitatem exaudit, praestat cum patre, sicut ipse testatur, dicens: Quia ego ad patrem vado. quodcumque petieritis in nomine meo, hoc faciam ut clarificetur pater in filio. De qua

mediationeis advocatione etiam beatus Ioannes Apostolus ait Advocatum habemus apud patrem lesum Christum iustum, ipse est propitiatio pro peccatis nostris; quia, qui per humanitatem interpellat pro nobis apud Patrem Beda. idem

per divinitatem propitiatur nobis cum patre. rat itaque sacerdos pro eccles a. orat ecclesia pro Sacerdote, sicut orat apollo ius pro plebe, orat plebs pro Apostolo, qui dicit Orantes i. mul, pro nobis ut Deus aperiat nobis ostiuae verbi. Et pro Petro orabat ecclesia cum esset in vinculis Petrus is exaudita est, quomodo Petrus pro ecclesiaci quia omnia pro invicem

membra orant, caput pro omnibus interpeluti

De quo scriptum eli: Qui est ad dexteram es, qui etiam interpellat pro nobis. Unigenito enim Greg. Filio pro homine interpellare est apud

coaeternum Patrem se ipsum hominem de monitia. re, eique pro humana natura rogasse est eamdem naturam in Divinitatis suae celsitudinen su. scepisse. Interpellat ergo pro nobis Dominus non voce sed miseratione quia quod damnati in eleelis noluit suscipiendo servavit: qui quoniam hoc, quod moriendo in sepulchro possit, resurgendo super angelos elevavit, recte Sacerdos

adiungit, dicit: Per quem Misiestatem tuam laudant angeli,

adoraui dominatiouet, remulat potesares.

Hae est enim ineffabilis gloria salvatoris.

mediatoris nostri, qui ut apostolus ait, purgatio nem peccatorum faciens, seu ad dexteram Maiestatis in excelsis, tanto melior angelis essectus, quanto disterentius pro illis nomen haere ditavit. Cuius nominis celsitudinem alibi exponens dicit: propter quod Deus illum ex ait,vit. donavit illi nomen, quod est super omne

nomen ut in nomine cies omne genu flectatur coelestium , terrestrium is infernorum , quatenus per eunden is aediatorem laudet, adoret, or

miscat Maiestatem Dei Patris non solum ecclasia hominum in tertis, sed etiam ecclesia angelorum in coelis. Sic enim ecclesia tota una accipiet,

da est, non solum ex ea parte qua peregrina tur in tetris a solis ortu usque ad occasium au dans nomen Domini. post captivitatem eiu statis cant. ns canticum novum; verum etiam ex illa, quae in coelis temper ex quo condita est,

cohasit Deo nec ullum malum sui casus ex per ta est Haec in sanetis angelis beata persistit, de suae parti peregrinanti sicut oportet, opitulatur; quia utraque una erit consortio aeternitatis,

315쪽

DE ACTIONE ISSARUM.

nune utra est vinculo charitatis Haec ergo, quae peregrinatur in terris, sanguine mediatoris nullum habens peccatum, ab omni est peccato redemta. Eius vox est: si Deus pro nobis quis contra nos qui proprio Filio suo non pepercit. sed pro omnibus nobis tradidit illum Non enim angeli eius, potentes virtute taetentes verbum illius ad audiendam vocem sermonum eius. Et iterum: Qui facit angelos suos spiritus , ac si aperte dicat: Qui eos, quos semper habet sp

ritus, etiam cum voluerit ungelos id est numtios iaci Dominationes autem vocantur ea anae

pro angelis mortuus est Christuc; sed ideo etiam gelorum agmina, quae mira potentia praeeminent, pro angelis fit ipsa redemtio hominum quoniam eoquod eis cetera ad obediendum subiecta sinti eum eis redimus in gratiam post inimicitias quas Potestates etiam vocantur hi, qui hoc potentius inter homines sanctos angelos peccata sece ceteris in suo ordine perceperunt, ut eorum diistunt, is ipsa hominum redemtione ruinae illius tioni virtutes adversae subiectae sint quorum O. angelicae damna reparantur. Propter hoc ait Apo testate refraenantur, ne corda hominum tantum stolus restaurari omnia in Christo, quae in comtis sunt, quae in terris in ipso instaurantur quippe, quae in coelis sunt, cum id quod inde in angelis lapsum est, ex hominibus redditur. Instaurantur autem, quae in terris sunt, cum ipsi homines, qui praedestinati sunt in aeternam vitam, a corruptionis vetustate renovantur. Ac

se per illud singulare sacrificium, in quo immolatus est mediator pacificantur coelestia cum terrestribus. terrestria cum coelellibus quoniam, sicut apostolus dicit in ipso complacuit omnem plenitudinem habitare. per eum reconciliaretentare praevaleant quantum volunt. Hi ergo

tam beati, sublimes in coelestibus spiritus per

Christum Dominum nostrum Maiestatem Dei laudant, sicut ad eos congratulando dicitur in psalmo Laudate Dominum de coelis, laudate eum in excelsis. Laudate eum omnes angeli eius laudate eum omnes virtutes eius. De quibus Deus in libro Iob loquitur dicens: Quando facta sunt sedera laudaverunt me omnes angeli mei voce magna. Adorant quoque eandem divinam

maiestatem sicut in hymno conseisionis Esdrae ad ipsum Deum dicitur: Tu ipse Domine Deus. omnia in ipsum pacificans per sanguinem cru qui secisti coelumis terram, S universa, quae in eis eius, sive quae in terris sunt, live quae in eis sunt tu vivificas hae omnia is exercitus ealis De ipso namque alibi idem post . coeli te adorant. Tremunt etiam sicut per filus ait Et ipse est caput corporis ecclesiae. at guram de eis in libro Iob dicitur columnae cc iterum: Et estis in illo repleti, qui est caput ii contremiscunt. parent ad nutum eius; quia omnis plincipatus potestatis Omnes ergo, ipsae quoque virtutes coelestium, quae Deum nequi ab initio seculi fuerunt iusti, caput Christum cessatione conspiciunt in ipsa sua contemplati habent: illum enim credidere esse venturum ne contremiscunt Sed idem tremor ne eis quem nos venisse iam credimus Win eius fide poenalis sit non timoris est sed admirationis. ipsi sanati sunt in cuius Cnos ut sitis ipse cum ergo in coelestibus tanta sit devotio laudanis

totius caput civitatis Hierusalem omnibus con tium, veneratio adorantium , tremor admirantium,

numeratis fidelibus ab initio usque in finem, ad consideret haec homo, cui dictum ex Quid iunctis etiam legionibus. exercitibus angelo superbit terra Scinis audiat Apostolum motum, ut fiat illa una civitas sub uno rege, nentem: Cum metuis timoreis tremore e una quaedam provincia sub uno imperatore felix stram ipsorum salutem operamini. Sequitur a. in perpetua pace ac salute, laudans Deum sine cerdos in Dei laudibus. dicit Caeli, cael fine beato fine. Istorum vero trium ordinum umque Artutes, a beata Serapbtin socia exosupernorum spirituum, id est angelorum, domi ratione concelebrant. nationum potestatum, qui divinam Maiestatem laudare adorare, oremere dicuntur, talis est subauditur hoc , quod iam supra dictum est ei fitentia, quod angeli, qui latine nuntii inter Maiestatem tuam. manu namque non solum ut pietantur, ex ipso nomine officium suum nobis praemii sum est angeli , dominationes is potesta. iiudicant, quia videlicet a Deo missi voluntatem res laudant, adorant, tremunt, sed etiam coeli, eius hominibus nuntiant sicut legimus in veteri testamento missos angelos ad Abraham, ad Loth, ad lacob ad Moysen, ad Iosue ad Danielem. ad Tobiam. in novo frequenter. Unde

per psalmistam dicitur: Benedicite Domino M0 u MENTA ET Lazuxo. A LEMAN. Para IV.

coelorum virtutes. Seraphim, concelebrant, id est, in commune celebrant concordi devoti ne, ct communi gaudio laudant. Nam celebriatas est conventus populi in laude, celebrata

dicimus in celebri, id est, in frequentissimo com

316쪽

ventu aeri celebrat Itaque, coneelebrat Maim miracula frequentius fiunti Ad Itimum pretia. statem Dei beatus ille populus angelorum, de cuius inenarrabili multitudine scriptum est Millia millium ministrabant ei, decies millies centena millia assistebant ei quia adest illis semper

vultus praesens Dei, dicente Domino in evangelio: Angeli eorum semper vident faciem Patris mei, qui in coelis est. Qui dum sine desectu conspicitur, Camatur. laudatur, electorum civium mira laetitia agitur, vicissim de se omnes in

suo conventu gratulantur.

Ipsa est enim domusini aeterna, de qua in psalmotu Seraphim, qui est summus ordo angelicorinspirituum. vere beata, quae ex singulari topinquitate conditoris sui incomparabili ardeat amore. Unde Seraphim ardentes , vel incendetutes interpretantur; quia quo subtilius haritareae Divinitatis aspiciunt, eo validius in eius amore flammescunti Sciendum quoque, Bedae quod Cherubin Seraphin per litteram, prolata iuxta proprietatem linguae hebraeae masculini sunt generis, pluralis numeri tantum. Si autemper u litteram dicantur sicut in psalmis stonitur: Beati, qui habitant in domo tua Domi hymnis, Win praesenti gratiarum actione ponuin secula seculorum laudabunt te. Et ite turhabitatio in te.

rum scut laetantium omnium

Ideo hic bene dicitur, quia Maiestatem Dei s eia, id est iuncta exultatione concelebrant quoniam ut iam supra dictum est, ne intermissione laudantes, vicissim de illo de se in illo hetantur, sicut de ipsis Seraphim manifeste in Esaia legitur, quia volabant, clamabant alter

ad alterum, dicebant: Sanctur, Sanctu , Mu-atis. cetera. Nerito enim laudant, cui ministrant, massistunt, Aug. dant gloriam in excessis Deo quia illi debent, quod sunt, illi debent, quod vivunt, illi debent, quod iuste

vivunt illi debent, quod beate vivunt. Ne putemus hominem solum pertinere ad gratiam Dei. Quid erat angelus, antequam fieret ' quid est angelus, si deserat, qui creavit Hinc ergo omnium creatorem, rectorem laudant, ct concelebrant coeli, sicut eum laudant sol luna, omnes stellae .lumen. Unde in psalmo dicitur Laudate eum sol, Muna, laudate eum omis stellae, lumen. Laudate eum caeli cel grate declinatione in neutrale genus mutam tur velut eum dicimus Lucida sedera, speciosi nemora, iucunda littera. Sic beata seraphia neutrali generes plurali numero accipiamus. l. lud namque attentissime cognoscendum; quia nostita sancti angeli, ceterae caelorum virtutes maiestatem Dei patris laudare, adorare, item

re communi exultatione concelebrare dicua. tur per Christum Dominum nostrum, tanquam

haec venerationis, glorificationis obsequia soli Deo Patri deserant, non etiam Filio & Spiritui sancto. Certissima enim fide tenere, scite debemus, quia totius sanctae Trinitatis patris, Filii is Spiritus sancti, sicut una est Divini tas, individua Maiestas ita ei in omnibus aequalis honor, individua glorificatio debetur. Nec ullo modo aut pater sine Filio, aut Filius

sine patres Spiritu sancto, aut laudari, aut adorari, aut ullo divini cultus obsequio honorari ει

test. CVigilius. Nulla enim est in Trinitate di. stantia, sed sive Patrem quis adoret, ibi est Filius, rapiritus sanctus sve Filio rapiti tui

aquae, quae super coelos sunt, laudent sancto supplicet ibidem sine dubio, patet in.

nomen Domini in hymno quoque trium pumrotum ad laudem Dei elementa omnia provocantur, non quod elementa muta habeant sensum laudandi Deum, sed quia cuncta bene cogitata lauisdem patiant: impletur cor consideratione creaturae ad eructandum hymnum creatori. Et quia venitur, quia dum patrem aut Filium invocas,

totam Unitatem, totam amplecteris Trinitatem.

Si enim vereis fideliter creditur, quia pater a Filio is Filius in Patre est, seu Eaias ad eumdem Filium loquitur, dicens: In te est Deus, non est Deus praeter te. Et in evangelio: Iongum sui in ista gratiarum actione totos ange 'go, inquit, in patre, pater in me est ulli dubium quod similiter ut Patri etiam Filio, qui

in eodem Patre consubstantialiter manet, a no bis sacrificium immoletur cum enim ita in se invicem, ut separari nequeant, manent, quod uni exhibueris, utrisque exhibitum crede. γnique Filius ait: Qui me videt, videtis patrem. Ego pater unum sumus. Si visio Filii est nen Gregri proprie in ordinibus angelorum vir patris contemplatio , Patris honorificentia Filii tutes illi spiritus vocantur, per quos gna est floria, dicente eodem Filio Ut omnes bono

tina

torum ordines qui in scripturis novem inuemuntur singillatim ponere, post coelos ponuntur viris tutes. Quo nomine omnes coelestes spiritus nonnunquam generaliter appellari solent, ut est illud in psalmo Verbo Domini coeli firmati sunt, spiritu oris eius omnis virtus eorum. Et it Dominus virtutum ipse est rex gloriae. a.

317쪽

tifirent Filium, sient honorificant patrem. Quid

si inveniunturi qui patrem honorificant. non honorificant Filium ' non potest . inquit, fieri. epi non honorificat Filium non honorificata item, qui misit illum. Sed ne latis patrem quidem honorifices tanquam maiorem. Filium vero tanquam minorem, corrigit te ipse Filius. Wre.

vocat te, dicens, ut omnes honorificent Filium, non inserius; sed sicut honorificant patrem. Quic.

quid ergo mandatis coelestibus obsequendo Divinitati exhibemus, sive in sacrificiorum ritu, sive in supplicatione precum sive in alio quolibet munificentiae genere. patriis Filio atqualiterra hetur a se nullum venerationis honorem privatim possidet patet qui non ad Filii QSpirutus sancti pertineat dignitatem. Nam si sacramentum regenerationis aptismi ad eos aequaliter pertinet, dum in nomine Patris, Filii is spiritus beata illa secundae nativitatis gratia celebr tur, nulli dubium, quod mrsteriorum sacrifiei communi dignitatis honore Pater, Filius, Spiritus sanctus possidet, quia inseparabili Deitatis unitate Trinitas ipsa connexa est. Ut a tem ad solum patrem oratio dirigatur, id apostoli per eos ordinante spiritu sanxerunt, ut qui muliorum deorum errores unius Dei praedicati ne nitebantur evellere, sub Trinitatis sacramento uni personae in sacrificiorum ritu supplicandum esse decernerent ne qui unum Deum ob fals rum deorum extirpandos errores praedicabant, in pluralem Divinitatis numerum incidisse argumrentur ab his qui ineffabile patris, Filii spiritus sancti mysterium ignorabant. Rectisssime

ergo constitutum est, ut quia pater. Filius, Spititus sanctus unius deitatis, unius naturae, unius aequalitatis unius denique potestatis existunt una ex eis persona propter unitatis mysterium retinendum in sacrificio invocaretur. Nec alia debuit, nisi quae prima est, in qua ceterae duae naturaliter manentes existunti Quod vero per Filium invocamus, cum ad eum dicimus, pet lesum Christum Filium tuum , hoc ut supra iam dictum est ex ea parte praecipitur quia pro nobis sacerdotis offficio iunctus est tunc cum Deo Patri immaeulatam suae carnis hostiam in ara obtulit crueis. Unde vas electionis comsderate inquit, Apostolumis pontificem conses. sonis Iesum qui fidelis est ei, qui fecit eum. Factus ergo Sacerdos pro nobis interpellet m si est; sed ea, ut dixi parte, qua hoministerit naturam. Unde apostolus non Divini. uti, sed humanitati eius hoc intercessionis eius ministerium coaptavit diems: Unus enim me diator Dei, hominum homo christus esus. Quod autem oratio, adoratio seu patri ita etiam Filio deseratur ostendit latas dicens: Ipsum gentes deprecabuntur, serit nomen eius gloriosum. Et iterum ubi inducit Deum Patrem loquentem ad Filium: Labor Egypti is negotiatio Ethiopiae, Sabaym viri sublimes ad te

transibunt. tui erunt. Post te ambulabunt vinculis alligati, o adorabunt, teque deprecabuntur: quoniam in te est Deus, ct non est praeter te. Iterum in Ioel: Omnis, quicunque invocaverit nomen Domini, salvus erit. Quod de Filio dictum apostolus edocet tunc, cum incredulitatem Iudaeorum exprobrans ait: Omnis, qui invocaverit nomen Domini salvus erit. Quomodo invocabunt eum, in quem non credi deorunc David etiam supernarum sedium consesso.

rem Filium deprecans ait: hi sedes super ch rubim, appare coram Ephraim. Beniamin Manasse Excita potentiam tuam, beni ut salvos facias nos. Audi etiam Spiritum sanctum, quemadmodum laudis saetificium 'illo tri S sibi praecipit immolati. Ubi vere individua Trinitas cum personarum distinctione evidentius demonstratur. Dicit ergo idem spiritus sanctus in psalmo : Immola Deo saetificium audis, de redde Altisssimo vota tua. Et invoca me in die tribulationis tuae. eripiam te, glorificabis me. Aug. Ecce Spiritus sanctus De Filio sacrificiuin laudis, patri Altissimo vota prominsionisis sibi invocationisis glorificationis ottiam a veritatis cultoribus suadet exhiberi. De illo quippe dicit apostolus: Nescitis, quia corpora vestra templum sunt Spiritus sancti quem habe.tis a Deo, non estis vestri. Empti enim estis pretio magno glorificate, portate Deum in

corpore vestro. Quemnam Deum nisi Spiritum sanitum, cuius corpora nostra esse dixerat templuma Debetur ergo gloria Spiritui sancto. CVigilius. Quod vero virtutes angelicae cum Patre simul etiam Filium laudant, atque glorificant, ostenditur nobis in Deuteronomio, ubi ita ad Filii venerationem coelestis invitatur exercitus -- tamini coeli simul cum eo. adorent eum omisne angeli Dei. Laetamini gentes cum populo eius, glorificent eum omnes filii Dei. In apo. calypsi quoque beatus loannes postquam vidit quatuor animalia & viginti quatuor seniores coram agno, qui librum signatum aperuit, cecidisse ducentes: Dignus es accipere librum, aperire

318쪽

nos Deo in sanguIne tuo subiunxit voce milutuae coelestis redemptionis nostrae congratulantes, ait Et vidi. audivi vocem angelorum mutitorum in circuitu throni merat numerus eorum

millia millium dicentium voce magna: Dignus est agnus, qui occisus est accipere virtutem, divinitatem, sapientiam & sortitudinem. ' norem, S gloriam, benedictionem post haec, inquit, vidi is ecce multitudo magna, quam numerare nemo poterat, ex omni gente. tribu,

populo, Clingua, stantes ante thronum, in conspectu agni amicti stolis albis S palmae

in manibus eorum. clamabant voce magna,

dicentes salus Deo nostro sedenti super thronum, Wagno. Ecce laudis sacrificium indiserate patri Filio semctorum immolat chorus, qu rum voces multitudo angelorum adorando. 8men respondendo confirmat sicut statim in e dem libro sequitur Et omnes angeli stabant in circuitu thronio ceciderunt in conspectu throni in facies suaso adoraverunt, dicentes A. men spiritum quoque sanctum in eadem gloriae sublimitate beatus petrus praedicat dicens: Spiri. tu sancto mita de coelis in quem desiderant angeli prospicere. Sequitur sacerdos, dicit: cunc ibus se no ras Oee ut admitti imbeas, deprecamur, supplici confessione di.

Voces angelorum Greg. sunt in laude eon. ditoris, ipsa admiratio intimae contemplationis. Quales ergo oportet esse voces nostras, quas in conspectu Dei cum angelorum laudibus deprecamur admitti, id est, intromitti ut possimus diu cere intret oratio mea in conspectu tuo. Et iterum: Ut veniat ad te oratio mea ad templum sanctum tuum. Utique tales voces talis clamor non est in sono oris Greg. . sed in desi. derio cordis. Voces enim apud secretissimas aures Dei non faciunt verba nostra, sed desideria.

Eternam etenim vitam si ore petimus, nec men corde desideramus clamantes tacuimus; si veto desideramus ex corde, etiam cum ore comticescamus incentes clamamus. Sic Moyses astrepitu verborum tacebat tamen silens aure

divinae pietatis audiebatur cui dicitur Quid clamas ad me Intus est ergo in desiderio et

mo secretus, qui ad humanas aures non pervenit. tamen audiinm conditoris replet. Et quia superna illa civitas ex angeliso hominibus gestat. id quam tantum credimus hominum genus ascendere, quantos illic contigit electos an-

gelos remansisse, sicut scriptum est statuit et. minos gentium iuxta numerum angelorum Dei: merito sancta ecclesia, quae illis socianda est aecelo cum illis in Dei laudibus permansuta. iam nunc ipsis vocibus Deum laudat in tertis. quibus eum angeli laudant in celis. hoc nissuperba praesumtione, sed supplici confessione:

su desiderans maiestatem Dei credere. corusteri in mundo, sicut ab angelis videtur Scia datur in coelo. Haec enim confesssio non est e cati, de qua nobis praecipitur confitemini alter, trum peccata vestra. orate pro invicem it

psalmista ait: Dixi, confitebor adversum me inimstitiam meam Domino: sed laudis .is gratiarum actionis qualis intelligitur in psalmo, ubi cani. mus confiteantur Domino misericordiae eius, mirabilia eius filiis hominum. Et qualem Dominus Iesus qui nullum omnino habebatie catum, in evangelio Deo patri seri, dicens: confiteor tibi Pater Domine coeliis terrae, qui abscondisti hae a sapientibus 4rudentibus, revelasti ea parvulis. Una ergo confessione, id

est, laude, gratiarum actione iam nune homi. ne cum angelis sociantur laudantes de ecelesti. so terrestribus tanquam eum qui fecit carulum terram. dicentes e Sanctus, SanctMi

Sanctus, Dominus Deus Sabaub pleni sim c si e terra gloria tua. Istae sunt voees angelorum laudantium in milis. Hune hymnum gloriae Dei, Esaias prophe is se audivisse testatur, quando gloriam Dei dit, Seraphim istis vocibus eum ollandantia audivit, beatus loannes in Apocalypsi sub

gura quatuor animalium introduci Legitur nam

que in Esaia de Seraphim laudantibus ita Et clamabat alter ad alterum, dicebat Sanae sanae, Sanae, Dominus Deus Sabaoth. plena est ostiauterra gloria eius in Apocalypsi vero de quatusti animalibus sic legitur Et requiem non habebant die ae nocte dicentia sanctus, Sanctus Sanctu , Dominus Deus omnipotens qui est. qui erat, qui venturus est. Manifestum est ergo, quo in his verbis divinae laudis quae ad imitationem

supernarum virtutum iuxta Esaiam decantat recte

sia unus sermo de Apoealypsi additus sti an in Esaia tantum, Dominus Sabaoth legitur; βApocalyps vero, Dominus Deus Sabaoth. ea in Esaia legitur plena est omnis terra gloria eius, tanquam hoc angeli non ad ipsum Deum, si de ipso ad invieem dieanti Nos autem conve . sa ad eum voce dicimus: Pleni sunt coeli

319쪽

DE ACTIONE

ra gloria tua. Quod non humano sensu praesum. tum, sed de alia scriptura assumtum additum est, loquente ipso Deo in Ieremia propheta, dicente coelum, terram ego impleo. Quidquid autem in Dei Iaudibus scriptura dicit, recte ad ipsum dicitur gratulando, ct de ipso ad

alios exhortando vel instruendo. Sabaoth autem unum est mi eron. de decem nominibus Dei apud Hebraeos, Matine interpretatur exerrituum,sve virtutum sicut frequenter in prophetis potatum est: Haec dicit Dominus exercituum. Et in psalmo Dominus Virtutum ipse est rex gloriae. Qui ideo Dominus exercituum, omlnus virtutum vere dicitur; quia omnis militiae

coelestis exercitus omnes supernae virtutes, ab

que angelicae potestates, eius imperio subiacent, eius serviunt voluntati. Angelicos enim spiritus Greg. recte militiam dicimus quia decertare

eos contra potestates aereas non ignoramus. Quae

tamen certamina non labore, sed imperio per sunt; quia quod agendum contra immundos pl. ritus appetunt, ex adiutorio cuncta regentis possunt. De hac namque militia nascente rege n

stro seriptum est subito facta est cum angela mutilitudo militiae coelestis. Quid sibi ergo vult in De hymno angelie sub uno nomine iam litatis uina repetitio si trina repetitio, cur una laudatio, si una laudatio, cur trina repetitio, Aug. nisi quia pateris Filius & Spiritus sanctus sancti. tate unum sunt Non dixit semel ne Filium Nquestraret non bis, ne Spiritum sanctum praeteris iret non quater, ne creaturam coniungeret. Et et ostenderet, unam esse deitatem, cum tertio

dixisset. Sanctus, sanctus Sanetus, addidit singulariter Dominus Deus Sabaoth. Sanctus igi tu pater sanctus Filius, sanctusis Dei Spiritus, tota videlicet Trinitas adoratur. laudatur ab ngelis. Hanc Seraphim glorificant. omnes

potestates, virtutesque coelestes Adiunguntur 3otem huic hymno angelorum sumta ex eva

relio verba turbarum laudantium Dominum, Regem nostrum venientem Hierosolimis, atque dicentium os rara in excelsit, benedic gur, qui praestra nomine m-ini, osanna in excelsis. ita enim ex scriptura prophetica, evangelica ompletur plena laudatio, cum post laudem elotiam sanctae Trinitatis adiungitur etiam graistiarum actio de adventu salvatoris, qui unus in ipsa, ex ipsa pro salute nostra homo factus, in mundum venit meandem moriendo resurgendo petieeiti Mortuus est enim propter

in nostra, ct resurrexit propter iustificationem

nostram. Unde recte illi gratias agentes dicLmus Oanna, id est, salus in excelsis. Hoc est enim quod in psalmo canitur: Domini est a. lus, super populum tuum benedictio tua. Hoc quod in magnae devotione laudis in Apocalypsi

Sanctorum chorus resonat Salus Deo nostro. qui sedet super thronum, magno. Recte quo. que subiungimus Benedictus, qui venit in nomine Domini, iuxta quod ipse in evangelio Iudaeis non credentibus dicit: Ego veni in nomi ne patris mei, non recepistis me. Assumunt autem versiculum laudis turbae de psalmo cent simo septimo decimo, quem de Domino cantatum esse mani testum est. Quod enim turbae dicunt in sanna hoc est, quod ibi dicitur: o Domine salvum me fac o Domine prosperare. Et statim eisdem verbis subiungitur Benedictus, qui venit in nomi ne Domini: Quod vero in eiusdem laudia prosi quutione subiungitur Osanna, id est salus, vel, salvifica in excelsis aperte docet adventum D mini in carne non solum humani generis in te in sedis angelorum in coelis esse salutem, quia

dum nos redemti ad superna perducimur, eorum profecto numerus, qui satana cadente erat minoratus impletur. Hinc etenim paulus ait Ii

staurari omnia in Christo, quae in coelis is quae in terra sunt in ipso. Recte igitur Osanna in altissimis in eius laude canitur, cuius tota incarnationis dispensatio pro implenda laude patriae coelestis apparui post has laudesis gratiarum

actiones pro tanta gratia redemtionis, quae in illo divino mysterio agitur, commendatur, facto totius ecclesiae silentio, in quo cessante omni strepitu verborum sola ad Deum dirigatur intentio, devotio cordium foetatis baomnium votis, desideriis incipit sacerdos or tionem undere, per quam ipsum mysterium d minici corpori sanguinis consecratur. Sic enim oportet, ut in illa ora tam sacraeis di- vim actionis tota et Dei gratiam a terrenis gitationibus mente separata, ecclesia cum cerdote, Sacerdos cum spiritali desiderio i tret in sanctuarium Dei supernum, aeternum. Et quoniam spiritus est Deus, Ceos, qui ad rant eum, in spirituis veritate oportet adorare. nam pater tales quaerit qui adorent eum sic eumdem Deum. Patrem deprecetur dicat: Te igitur elementissime Pater per Iesum chria saem Filium num Dominiana nostrum suppliees rogamus , set petimur, uti accepta habeas μπedioas hae dona, hae munera, hac sancta smerificia imata.

320쪽

3 Io

DE ACTIONE MISSARUM.

Diligitur ergo hae oratio, sicut & reliquae ora tiones iuxta regulam fidei, morem ecclesiae ad

elementissimum patrem, euius erga nos peccatores' indignos tanta existit clementia. misericordia, quantam apostolus commendat dicens: Qui etiam proprio Filio suo non pepercit sed pro nobis omnibus tradidit illum. Quomodo non etiam eum illo omnia nobis donavita Et iterum: Deus autem, qui dives in misericordia, propter nimiam charitatem suam, qua dilexit nos, cum essemus mortui peccatis eonvivificavit nos christo per hane gratiam spiritum adoptionis accepimus quam commendat Apostolus dicens : Sed accepistis spiritum adoptionis Filiorum, in quo clamamus: Abba pater. Et ideo in hoe spiritu adoptionis, qui postulat pro nobis gemitibus inenarrabilibus; quia eos, quos replere dignatur inenarrabili desiderio gementes postulantes facit clamat Sacerdos cum ecclesia non voce.

sed corde dicens: Te igitur elementissime pater supplices rogamus & petimus. Quae supplicatio, inclinatio cordis ad Deum tantae reum rentiae Chumilitatis esse debet, ut imitari queat

illud, quod de sua supplicatione Apostolus dicit:

Huius rei gratia flecto genua mea ad Patrem, ex quo omnis paternitas in coelis. in terra n minatur in qua flexione genuum non corporis

prostratio sed supplex affectus, cordis contriutio intelligitur. De qua psalmista ait sacrificium Deo spiritus contribulatusci Cor contritum humiliatum Deus non despicies. Secundum haec ergo dicitur supplices te rogamus S petimus per Iesum Christum Filium tuum Dominum nostrum per quem omnis supplicatio S petitio

nostra ad Deum dirigi debet, tanquam per v rum mediatorem S aeternum Sacerdotem, qui det ad dexteram Patris. interpellat pro nobis. Pro qua autem re dicit Sacerdos ad Deum Patrem rogamus petimus nisi pro eo, quod sequitur, videlicet ut ea quae ipsi fleruntur, dona , munera sancta sancta sacrificia accepta.

id est beneplacita habeat. benedicati a cerdotum est enim inerre. maiestatem Dei invocare Dei autem est dignanter suscipere. ea quae osseruntur, benedicere. Sicut in legellaecipit sacerdotibus, dicens: Sic benedicetis s. is Israel. dicetis eis. Et post verba benedictionis subiungit Invocabunt nomen meum

super filios Israel. ego benedieam eis. Quid apertius Illi invocabunt. ego benedicam; tamen superius dixerat: Sic benedicetis. Sed illi exorando, ille largiendo. Ita ergo cinis latione divini sacrificii Saeerdotes exhibent inere a. diis supplicandi ministerium, sed Deus largitat

benedictionis donum per unum verum sacer. dotem, per quem oblata sanctificato sancti. ficata acceptat. Dicunt itaque Ut accepta ha. beas, benedicas ac si suppliciter dicant peti. mus ut haec spiritu tuo sanctifices, atque te benedicas ut, quod nostrae humilitatis geritui ministerio tuae virtutis impleatu effectu. Quod autem subiungitur: Haec dona haec munera, haec saneta sacrificia illibata non aliud atque aliud dicitur, sed res una pro sui magnitudine diversa appellatione laudatur, laudando commenda. tur. Quae enim divinis offeruntur altaribus, timunera appellantur sicut Dominus in evangelio dicit: Si osser munus tuum ad altare; raruna, vel sacrificia dicuntur, sicut ostendit prustolus dicens: Omnis namque Sacerdos ex ruminibus assumtus pro hominibus constituitur in his, quae sunt ad Deum, ut offerat dona C a. crificia pro peccatis. Sed ut dictum est, isti

sermonum repetitio tanti sacramenti est commen.

datio, ii devotionis excitatio , quia haec sunt vere sancta, illibata id est inviolata ramcontaminata sacrificia, quae nulla digne possunt verba laudare quoniam in mysterio dominici eoruporis offeruntur in cuius figuram hostiae illae utiteris testamenti immaculatae, ae sine ullo vitio iubebantur offerri. Qualis solus inventus es chri. stus sine ullo omnino peccato. Sequitur sacer. dos dicit: In primis qua tibi sierimus traecelsa tua sancta catholica, Mam pacifica ,

eusodire, adunare, regere digueris toto orbe terrarum, una cum D lo tuo papa .

Si omnino dignum suit ut inciperet sancta oblatio, videliret pro ecclesia Dei sancta eatholi. ea toto orbe terrarum diffusa ipsa est enim uni. versitas sanguine Domini redemta OAug p. est enim haereditas a Patre ei promissa data sicut ipse Pater loquitur in psalmo: Dabo tibi

gentes haereditatem tuam. possessionem tuariterminos terrae. Haec unitas corporis Chri iti templum Dei est, ut apostolus dicit: Templuae enim Dei sanctum est quod estis vos. Omnes, qui credunt in christum, se redunt ut diligant. Hoc est enim credere in christum, dii, gere christum tanquam lapides sunt vivi, de quibus templum Domini aedificatur. Hoe auten templum est ubi rogatur Deus. exaudit quis quis enim praeter templum Dei oraverit Deum, non exauditur ad iliam pacem, non exauditat ad

SEARCH

MENU NAVIGATION