장음표시 사용
81쪽
RE NATI DE se ARTE M'. art. o. pari. q. Recte hie responsum est, materiam vorticis Α Β C D, non minus su is limitibus contineri quam si esset inclusa muro aheneo.
Quantum ad canalem aqua fluente plenum, si ei imponatur corpus durum I, cujuscunque materiae, modo non moveatur , vel, quod eodem redit, tardius moveatur, quam aqua, sicut Luna tardius gyrat, quam
mastria coelestis cum involucris , praesentia istius globi efficiet, ut aqua magis premat latera istius canesis in Α & B , quam in aliis locis; atque ideo , si haec latera facile flecti possint, quemadmodum te ra facile a centro suo dimovetur , nonnihil incurvabuntur in Α & B, ibique canalis latior fiet; non autem fortasse magis flectentur in B quam in Α ; sed non video quid inde contra ea, quae a me scripta sunt, concludatur.
82쪽
Adan. Diversitates littorum, sinuum & ventorum, rationes sessicientes subministrant ad omnes aestuum varietates explicandas. Non autem meminime unquam legisse vel audivisse majores esse aestus in seis itiis, quam in-'ter aequinoctia & solstitia; mihique esset gratissimum scire a quibus sit
hoc onservatum, quamvis tamen non miror, si sorte aliquibus in locis verum esse deprehendatur, quia possunt caula permultae ad aestus majores minoresve reddendos concurrere.
omnes motus terrae, materiae coeleuis, &aquae & iaris ab occidente in Orientem a nobis recensiti . non ime diunt alium motum aquae & aeris ab Oriente ad Occidentem a nobis etiam recensitum, qui sit a continua Lunae pressione; faciliusque hune, quam illos alios motus sensu deprehendimus, quamvis sit iis longe tardior, quia movemur etiam nos istis aliis motibus, non autem illo uno; eadem ratione qua sedentes in navi melius pcrcipimus motum testudinis a prora vcrsus puppim in cadem navi tardissime gradientis, quam motum in partem oppolitam ipsius navis, quamvis multo velociorem. Plus virtutis concedimus particularum striatarum reversioni, cum scilicet ex uno magnetis satis validi segmento per aliud revertuntur, quam Primae eorum itioni, cum scilicet ex terrae polis versus magnerem eunt, cujus ratio est, quod terram putemus esse magnetcm valde debilem, propter rationem arti I 66. allatam & magnetem, dc quo sic loquimur, multo fortiorem esse supponamus, putemusque plures particulas striatas congregari circa istum magnetem, quam aliis in locis circa terram, &ides plus virium habere. Ad experimentum ex Hydrographia Patris Fournier petitum satis mihi videtur respondisse Dominus Picot.
: Ferrum compactum arcte cusum, temperatum, laevigatum , &e. multa
hic simul junguntur , quat mihi videntur esse distinguenda ; ferrum
enim temperatum induratum facilius transmim praebet particulis striatis, quam non ita induratum . quia meatus habet magis ordinatos, ut alicubi explicuit serrum vero laevigatum non facilius nec dissicilius particulas striatas admittit, quam non laevigatum; sed ipsae ex uno ejus polo egre dientes , ordinatius ad alium ejus polum revertuntur; unde si ut vis magnetica major appareat in ferro vel magnete laevigato, & oblongam X a secun- Diqitired by GOrale
83쪽
O RENATI DR s CARTEssecundum axem, atque uniformem figuram habente , quam in m di & in- . formi. Quantum autem ad ferrum malleo compactum & compressum, non puto ruisse unquam observatum illud facilius particulas striatas a mittere, quam quod non est ita compactum; quin imo si postquam temperatum est, protinus malleo tundatur, amittit omnem duritiem temperatura acquisitam, ut fabri nonnulli mihi affirmarunt, atque procul dubio ita minus aptum fit ad particulas striatas admittendas. EPIs TOLA XV.
Ad Cl. Virum Renatum Descarim.
Η peraspistes, seu postrema objectiones contra estu Meditationes, ct contra responsiones ad easdem. Vir Clarissime, LEctis responsionibus quas hactenus attulisti non mihi defitere quae
racematim colligerem. 1leas igitur post tot athletas vires experire , quibus si te parem esse judices, tuo tandem certamini gloriosum coloph nem imponenti mortales omnes gratias habituri sint immortales, quibus immortalitatem ostenderis, ad quam totis viribus contendant. Hae sunt igitur objectiones quae mihi superesse videntur, primo, non parum miror quod pag. q98. responsionis ad subtilissimum Philosophum P. GaD sendulia, quemadmodum ex pluribus aliis in locis ejusdem Solianae editionis , fueris ausus affirmare, non eam esse veritatem in vita regenda quaerendam, quam prosequeris in contemplatione. Nunquid ergo vita probe ducenda Θ Qui probe sancteque vixeris, nisi juxta veritatis normam tuos actus direxeris p An veritas Christianis moribus deesse debet Z Certe vita Christiani judicabitur optima, si se suaque omnia semper reserat ad Dci gloriam, nunquid hoc aeque verum est ae quicquid clare & distincte percipimus Nunquid semper ab actione quapiam abstinere debet, cum eam Deo credit displicituram p An vero tenetur unquam abstinere, nisi clare noverit abstinendum p Et in affirmativis , nunquid semper illud aggredi debet quod clare videt Deum ab co requirere λ Quisnam vero dixerit illum alia ratione tenerip Itaque cum absque illa claritalc numquam agere, vel abstinere teneatur, cur minorem veritatem in moribus, quam in scientia postulas, vel supponis; cum malle debeat Christianus in Metaphysicis aut Geometricis, quam in moribus aberrare λ At vero, inquics, si quis in vita regenda de corporibus & aliis objectis dubitare velit, ut in Metaphysica , sere nihil agetur. Quid tum p Nihil agatur.
84쪽
dummodo non peccetur. Atqui, verbi gratia, non audios sacrum die Do minico, quod dubitare possis num muri Ecclesiae, quos videre putas,snt voci muri, an potius, velut in somniis fieri solet, nihil sint; sed quamdiu cum ratione dubitabis an sint muri, an Ecclesia vera, tunc camnon teneris ingredi; quemadmodum neque comedere, si quantumvis vigilans, panem tibi praesentem, nescias praesentem, & dubites an dormias : Sed, inquies, interim fame consumeris & morieris. At non teneor comedere, nili mihi sit clarum H perspectum misi adeisse cx quo uitam sistineam, quam, ob alimenti non clare cogniti inopiam , Deo velut in holocaustum offerre possim, & debeam, qui me non obligat ad agendum, nisi clare perspiciam me vere agere, veraque objecta mihi adesse, circa quae verser. Duo itaque veritatis genera statuere non debuisti, neque dicas, quis unquam haec audiverit, aut cogitarit; hic enim iniquum esset, ut mecum praejudiciis ageres, quibus me liberum esse voluisti, & quae, vel re nolente, aut omnibus repugnantibus, etiam in vita regenda, reaicere volim, nisi demonstraveris id neque seri posse, neque debere. Secundo, cum ais pag. Io 3. non sequi animam imperfectiorem esse, quod in infante, quam in adulto imperfectius agat; non etiam sequitur quod non sit imperfectior, quemadmodum etiam cum dicitur in utero nihil animam cogitare, licet enim id neges, nullam negati rationem aut experimitam assurs; idque solum asseris, quod putes mentem , ubicunque sit, semper cogitare, licet non recordemur, quia vestigia nulla r linquit in ccrebro: An igitur animae seu mentis operatio incorporca posest ulla sui vestigia corporea imprimere Z Cum enim sint in cerebro corporeo, & quodlibet ad modum recipientis excipiatur; prorsus corporea
sint necesse videtur. At non minus est ut mens vestigium habeat corporeum, quam corpus incorporeum. Deinde quomodo vcstigia corporea cerebri nos ad incorpoream cogitationem deducent Z Quomodo
mens corporea illa vestigia speculari potest An per se ipsam absque ulla imagine, uti credis; vcl etiam absque spirituali specie Sed nunc speci landi modunt absque ulla specie soli Deo Theolagi tribuunt. Forte dices eam uti specie incorporea: sed a qua causa producetur illa species
Non a vestigio cerebri, puta corporeo; non a sola mente, alioqui cur v
stigio eguisset Vides igitur ad tuendam tuam sententiam in quas te sal
Tertio, cum ais p. Io 8. aliud esse aliquid ad te pertinere , aliud ad tuam notitiam, videris in nucre tuam Metaphysicain nil omnino statu re, quam quae pertinent ad notitiam; ita ut dubii remancamus, an alb
85쪽
8 R A NATI DE s CARTEsquid revera sit in rebus, quas te cubWi fingis, aut credis r Itaque tua
mens vel non erit incorporea, vel saltem certum non erit illam esse ineor poream, sed tantum in tua cogitatione verum erit; non enim sequiturrem a parte rei se habere prout eam esse cogitas, sed tantum verum esse te id cogitare de re ipsa, vel aliquid a tua mente fingi ut rem aliquam v ram. Ubi velim scire cur verbo saepius utaris, cum scire debueris dicere; neque enim scimus, quod solum credimus, nisi Iorte negare velis unquam esse credendum, nisi clare videas id esse verum, quod dendum proponitur, uti dicere videris in tua responsione ad secundas o jectiones; .in qua mirantur omnes, quod Hirmaris tantam aut etiam alia quando majorem esse claritatem in quibusdam ex dono gratiae divinae, ut credendorum veritatem percipiant clarius, quam Geomemcam, aut similem. Sed quis unquam apud se id expertus est An credis, verbi gratia, clarius te mysterii Trinitatis veritatem percipere, aut 1 quoquam si lud percipi clarius, quam a Judaeo, vel Λrriano videatur contrarium pRursus interrogo de his, quos dicis mortem oppetere pro salsis opinion,
bus, quarum veritatem perspicue non vident, an censeas illos esse pej ris conditionis, quam alios, qui pro veris mortem subeunt, quarum t men veritatem non magis, quam primissiarum opinionum falsarum, vudent; cum enim prius dixeris in vita regenda sitffcere probabilitatem;& utrique se probabilitatem habere credant, cur dispares erunt obitus& merita Quod tamen abserdum videatur, alioqui par fuerit in mar Vrio quispiam eum orthodoxo Haereticus. Quodsi neges tibi ad ear spondendum, quod non sis Theologus, objicio te esse Christianum, uti putas , Orthiaoxum, quem paratum esse ad reddendam de sua fide ratio nem scriptura sacra jucit, praesertim cum ea de re tuis in responsionibus ansam loquendi dederis. δQuarto, circa finem pag. 136. nego satis accurate Methodum a te tr. ditam suis , qua quis scire possit, an aliquid clare perspiciat, nec nerenimvero summus apex tuae certitudinis est, cum rem aliquam ita nos ci re cernere putamus, ut eo veriorem cxistimemus, quo magis decacogitamus; ut eum de hoc axiomate cogimmus, a quibus abstuleruaqualia, etiamum aqua sisperesse, & ex te, mentem humanam esse incorpo ream. Atqui peraeque clarum videtur Turcae & Sociniano implicare,Vesebum, seu Filium Dei, a Deo Patre habere quidquid habet,quin ab eo pendeat, quin obligetur ad gratias reddendas de essentia, seu natura sua a Patre arrepta: in plicare tres esse Personas, & non esse tres Essentias, seu tres Res, seu tria Entiar aeque clarum videtur Calvinitae implicare sorpus
86쪽
Epis ToLARUM PAR s II. Epist. XV. sChristi esse in duobus pluribusve locis, quod tamen ex Eucharistiae sacra-
.mento sequi videtur: aeque clarum Desitie, implicare ut stamma Dei bonitas ullum poenis aeternis cruciandum tradat, & hujuscemodi plurima, quae tamen credis esse verissima, tantum abest ut ea repugnare putes. Dites, Illi non percipiunt clare & distincte ea involvere contradictionem; itqui credunt se percipere, contenduntque nihil in Geometria vel Metaphyso clarius. An igitur experiri velis, num iis, quas se demonstrati aes habere dicunt, ita respondere queas, ut sis clare demonstraturus illosa ullas habere veras demonstrationes' Quinto, pag. s Is . Negare videris esse necesse ut, quid sit res, intelli-Ias ad percipiendum te rem esse cogitantem. Fierine potest ut propoli
ionem intelligas, non intellectis illius subjecto & praedicato p Αt vero necis quid sit res, quid existere, quid cogitatis; alioqui me, quid sit, ita clae doceas, ut etiam illius propositionis veritatem clare percipiam. Adde tuod nescias si ipse cogites, an anima mundi, quaesit in te, cogitet, ut olunt Platonici. Sed dato quod cogites, si centies rogem centiesque ro pondeas, nil aliud cogitabis praeter rem corpoream, cujus magnitudini, eu partibus singulis applicetur & adaptetur, seu congruat mense ogi- atior vides igitur esse necessarium ut ad modum rei corporeae, sito tamen ro modulo, extendantur; ut pars cogitationis uni parti objecti, parsque dicra parti alteri congruat, uti si in oculo, cujus singulae partes partibus,bjecti singulis respondent. Sexto, pag. II 8. Perperam ais non a nobis infinitum intelligi per ne- Iationem limitationis; cum enim limitatio contineat negationem infiniturgo negatio limitationis continet cognitionem infiniti; contrariorum
Et pag. 322. fateris ipse Ecere, si res intelligatur nullis limitibus
Omprehendi, ut vera idea totius infiniti habeatur. Igitur haec ratiocitatio, quam negabas, optima est, haec res nullos habet limites, igiturn ita est, adeo ut tibi ipsi penitus contradicere videaris. Et pag. 32 s. ais facultatem mentis, qua res ampliat, esse a Deo in no-iis; sed non probas, nec ullibi probasti. Nunquid enim est ab ipsa men-c, quae si aeterita sebstantia, & independens Non enim clarius videsuam mentem aliunde pendere, quam meam non pendere videam; cum
ninime sequatur eam omnimodam habere debere perfectionem, quod sit se, hoc est, a nullo pendeat; quandoquidem sissest eam esse natura ita talem, ut quodlibet obiectum propositum finitum possit ampliare
87쪽
8o RE NATI DE s CAR TR s& prima eorpora esse a seipsis r quod si clare satis non videant, neque etiam quod pendeant aliunde, Hare videre possitnt, nisi face splendidiori
eos ad palinodiam cogas, de qua tibi maximas gratias habituri sint. Pag. sao. Dicis turbinem se gyrando in seipsum agerc, cum tamen nil agat, sed patiatur a veri ere, licet absente, cujus nempe ictus turbinem ad gyrum coegit, atque adeo patitur, potius quam agat, ut lapis in sublime projectus&globus e bombarda bellica missus. . Denique paulo post ostendis te credere, ideas rerum corporalium in . tellectu Iu mente humana posse manare, uti fit in somnis, ut alibi dicere videris. Hoc posito, sequitur nos, etiamsi Deus non sit deceptor, neseire posse an quid corporeum sit in rerum natura; ham si semel alicujus rei corporeae ideam ex se mens proferat, cur non semper λ Adde quod eum res corporea non sit nobilior idea, quam mens habri de ea, & mens eo
pora contineat eminenter, sequatur omnia corpora, atque adeo totum
hunc mundum visibilem, ab humana mente produci ptae; unde vides
quo nos tuae ducant opiniones: Cur enim causa non producat qu-inque continet eminenter, cum ctiam ea sit ratio, cur mundum a Deo creari
posse damus. . Septimo negas pag. set . puncto s. quidquam in esse suo eonservari
posse absque continuo Dei influxu, quemadmodum neque lux absque Sole servatur: Dico primo lucem Solis absque Sole in clauso cubiculo um vari a lapide Bononiensi, uti saepius expertus sum, igitur & quaelibet rem absciue influxu conservari potest. Deinde licet Deus cestaret a concursia suo, nunquid mens nostra, vel Sol, verbi gratia, evanesceret, an
potius adhue subsisteret Quis igitur illorum substantiam Hestrueret Certe eum nihil ex nihilo fiat, neque etiam aliquid ex seirib in nihilum abire mest, quod entia quaelibet summopere oderunt, & fugi t. Quod si differis creaturam nihil aliud esse quam Dei influxum, igitur creatu ra non est substantia, sta accidens, veluti motus localis, quod nemo dixerit. Quod si substantia fuerit, ergo subsistere potest; in quo Deus
maxime mirabilis, quod rem facere potuerit adeo firmam, ut ejus co cursu non indigeat; quam potentiam & bonitatem a Deo tollis, cum ala
Objicis, alioqui Deum tendere in non ens, si alio modo creaturam deis struat, quam sola sui concursus cessatione: ubi recidis in tuam, quam parabas, foveam; nunquid enim tendit in non ens, cum a suo concursacessat Tune enim illum destruit; sed&susscit quodlibet a Deo posse destrui, ut sit ab eo dependens, quo tandem cumque modo illud destruere
88쪽
EPIsTOLARUM PAR si II. Epist. XV. 31 struere possit. Quanquam de destructione non sit laborandum, cum nun quam id destruat quod semel secit , quemadmodum ncque destruit naturam trianguli, & similium entium aeternorum, quae putas ab eo produci, ut postea dicemus. Sed & contendo Deum non poste destruere naturam ullius rei aeternae & immutabilis, qualia sunt entia Geometrica S: Meta- physica, & tamen, ex te, pendent a Deo in fieri, & in conservari. Probo vero ea non posse destriti. Faciat Deus quicquid potest , & nunquam de triangulo cogitarit per impossibile , fis tamen tu, qualis jam es, in rerum natura, nunquid fateberis verum esse, trianguli tres angulos aequales esse duobus rectis p An Deus esscere potest , ut si ab aequalibus aequalia demas , reliqua non sint aequalia λ Quid .gitur faciat, aut ab aeterno facere debuit, ut haec jam vera non sint λ id facere potuit, quominus verum sit, idem simul posse esse & non esse λ Atqui non minus liae veritates per se pendent a Deo, ut contendis pag. 338, quam mens aut corpus tuum; isitur si Dei concursu non indigeant illae veritates, si sint inam tabiles, si destrui nequeant, vide quam sis firmus de constans, sed, amabo, si pendent a Deo, in quo genere causae poctavo, eodem punctos. negas progressum infinitum in causis subordinatis, sed frustra, cum Deus ita potuerit omnia ordinare, ut quilibet effectus a causis infinitis penderet; nunquid enim facit ut sint infinitae partes in quolibet corpusculo quantumvis exiguo λ Cur&causas infinitas
statuere non potuerit Θ ut cum totus Dcus in unica causa repraesentari nequeat , numerus quadamtcnus compcnsit. Sed neque ulla est demon istratio contra progressum causarum inter se connexarum; si quae enim esset, maxime quod hullus enectus sequeretur, ob causarum numerum in sinitum pertranseundum ; atqui non est absurdum eas infinito tempore pertransiri, ut 3 quilibet effectus, & olim lcmpus insnitum antec dens supposuerit. Quod neque debet negare Aristotclcs, qui mundum ab aeterno crediderit; nunquid enim eodem aeternitatis instanti, quo creatus est, genegatio scri, aut stuppam, vel pulverem pyrium siccissimum stamina comburere potuit Quid si cum aliis Philosopliis antiquis mundum a seipso supponis aeternum, nunquid idem continget, ac si ab aeter- .no conditus suisset λ qucm aeternum mundi sonditum plerique Theologi celeberrimi judicant esse possibilem: posito autem possibili in actu nil
absurdi sequitur. Nono , marari videris omnes Dei ideam in se non percipere. Sed . objicio, non hic deesse Geometras & Theologos, qui postquam pro virisbus mentem a corporeis rebus abstraxerunt, asserunt, nondum in se ul- L lam Disitiam by Corale
89쪽
8a RasATI DE EA R. et stam Dei ideam innatam animadvertisse; nec sperant imposterum se post
decimam tuarum meditationum lectionem idem istam in se reperturos. Unde conjiciunt ves te mentem Angelicam habere, vel decipi, quod er das te frui idea, quam non habeas; & a te postulant, num adeo certussis de hae idea, quae in te existat, ut etiam certus sis imposterum te semper illam in te reperturum, eur enim solidiori doctrina imbutus, non
possis post viginti annos percipere te revera deceptum fuisse in idea Dei &tuae mentis' ab omni corpore distit' ; ut dicturus sis te prius eredidisse ideas illas clare & distincte reeognovisse; postea vero detexisse, quod de-eeptus fueris eo modo quo deeipiebatur, qui credebat se clare videre duas
lineas, quae semper in eodem pIano ad se invicem accedunt, non posse tandem aliquando sibi ipsis non occurrere. Licet enim dixeris ea esse habenda pro claris di indubitatis, quae tanto certiora videntur, quantinae pius considerantur, & etiam semper addideris, cum tamen illud semper aeternitatem possit significare, neque fueris aeternum expertus, aut pos
ss experiri, num illae ideae frinper tibi verae appariturae sint; numquid saltem fateri cogeris nil respectu nos ui posse diei, ves esse verum, nisi quamdiu eredimus illud este verum ' Et eum de futuro simus incerti, nihil a nobis veri posse affirmari, nisi quod sit praesens in mente, neqgepriedici posse deinceps tale nobis visum iri; adeo ut nihil ab lute verum
Decimo, pag. 33r. Negas fines Dei a nobis aeque facile ae alias ea sis cognosci posse, cum tamen aeque clarum sit Dei finem esse, ut omnia sani ad ejus gloriam , ae ipsum Deum habere voluntatem i nec dubium quin secerit mentem humanam, ut Deum contemplaretur fleadoraret; Solem, ut nos illuminaret, &e. Licet alios fines peculiares Gbi praestituere potuerit. Unde patet finem Dei saltem praecipuum, to ge cognitu saciliorem, quam ullam aliam causam; contra id quod pu- .
Undecimo, pag. 33s. Multa disseris de voluntatis determinatione, quam contendo est e non posse, nisi facem es praebuerit inteilectust si' enim determinet siquid, quod non praemonstrarit intellectus , igituri Iud videbit sine intellectu, hoc est, intelliget absque intellectu, atque adeo ipsa erit intellectus, quod ablardum est. Et potius e cessero, quod ais, nempe eam sortuito ferri in id quod proponit intellectus, quam ut seipsam ad aliquid determinet ab intellectu minime propostum. Ibidem ais , a sum non apprehendi ab intellectu sub ratione veri'; nunquid ergo tasim est non dari in nobis Dei idem p Et tamen eam non dari Geometri nostri
90쪽
ut verum apprehendunt, credunt ae eontendunt; nunquid ergo falsum sub ratione veri apprehendunt, contra id quod asseris PDuodecimo, mirum videtur, quod sicubi dicas infantes ante visa triangula, illorum ideas penes se habuisse; erravit igitur Aristoteles, dum asseruit animam esse veluti tabulam rasam, in qua cum nil depictum sit,
semper credidit nihil esse posse in intellectu, quin prius fuerit in sensu;& cum eo quotquot fuerunt Philosophi & Theologi errarunt; quippe
idem & crediderunt, & se demonstrare judicarunt. Ecquis, amabo, caecus a nativitate quidpiam de luce, vel colore percepit λ. Certe nullus; testibus nostris 3 oo caecis Parisiensibus , quos inter versatur Philosophus ,rui rogatus negavit se posse colorem vel lumen concipere, licet cum eo e lucis essentia, colorumque natura dissererem; neque certe video quin cerebrum ad cogitationis de colore vestigia recipienda dispositum habeat, si quando mens illius de eo cogitasset; quanquam nil ausim asserere, quia hon est mihi clarum an ille desectus sit in cerebro , vel in ipsa mente; sed neque etiam tibi clarum est, ut jam ad summum par mihi sis: sed& me silperiorem ostendo, quod oculus caeco redditus faciat ut lumen videat, nec enim quidquam illius menti tribuitur, cum sit indivisibilis, atque adeo nec augeri nec minui possit, ausisque etiam asserere illam in ipso matris utero trianguli, Dei, suique ipsius idem seu cognitionem habuisse. Rogo tamen cur nunquam in somnis, cum sensus sopiti meram Iibertatem menti restituere videntur, mens demonstrationes Archimedeis similes conficiat pVerum memini te n gare mentem postra recordari, quod cerebrum v stigia respuerit. Pag. so7. Sed cur cerebrum diu vigilando melius disponitur ad illa recipienda retinendaque cogitationum praecedentium vestigia λ Certe simis humanae perspicacior est absque corpore & organorum
usu, quam cum illo, non video quin mentis errores, qui manant a corpore, sint in ipsum Deum relandines; quod in opinione communi Philosophorum minime conti it, qui dicunt animam nil scire. vel addisc
re posse, nisi per organa corporea, hoc est nihil esse posse in intellectu, quin Wius fuerit in sensu. Decimo tertio, pag. s 2. dicis essentiam Dei non posse cogitari absque eius existentia, ut iit in triangulo, quia Deus est suum esse: quid est sisum eo' an igitur triangulus est Aienum esse, & non suum pDeinde pag. 3 .negas Scepticos dubitare posse de veritate rerum Geometricarum, si Gum, ut par est, agnoscerent: Sed contra, cum ipse eas' iam, quas illi, dubitandi rationcs habeas, & aeque ac tu demonstrent tam. L 2 analy-