장음표시 사용
181쪽
Lussuria, uno delicite peccati capitali, dicesi l' incontinen Za e la lubricita, ma questa parota nou e quasi in uso Deli' ordinario discol M. In quanto at russo , egit e una Sontuositu ece Siva , OV uoi uelle vestimenta, o vuoi ne'mobili, O vuoi si uulmentenella mensa, surgente di tanti eccessi, di lauti disordini. L uso delle riccherete per procurarsi cose Piace Voli, quando stasi provvedulo alle utili ed ai proprj dsveri, noue punio iusso , ma per lo contrario e precisaluente tu ma-uiera di vivere ovorevolviente e da buon ciliadino.
Il iusso e l'abuso delle riccheethe da parte devicchi, e ilfrivolo implego dei beni della fortuna col sagrificio delle esse utili ; Oppure, e lo studio di umagitare se spese dei ricchi, da parte di coloro che non hanuo possibilita di so-
Iu questo ultimo caso it iusso assoggella ruomo a portare delle umiliaetioni, ed a commestere dei delitii Esso e uiui Sempre una passioue degli uomitii vavi.
COMMIsmo sororum et statrum, auanto sit antiquior, compellen - te necessitate, tanto postea facta est damnabilior, religione prohibenie Auc. lib. 15. de ci I. D . . O ignis infernalis luxuriab cujus materia puta , cuius flamma superbia, cujus scintillae prava colloquia, cuius sumus infamia , cuius cinis immunditia, cujus fiuis gehenna. HIERON. eris. ilium libidinis facile ex otio nascitur, nam definito amoris haec est : animae vacautis passio. CHRYSOS. sup. Matth.
182쪽
It nome di maestro talvolla si da a clii abbia sudditi, domestici o schiavi. Dicesi anche maestro Ogni Superiore, ii quale comanda o per diritto, o per Breta, secondo i tempi ed i luoglii. Questa parota significa pure l' assoluto proprietario β'
in istato di professaria e luseguarhela, o che Ia professa e la
In questo ultimo senso la missionis di maestro e cosi Sacra quanto tu verita, di cui esser devono banditori. Sono egit no i maestri quasi i secondi creatori degli uomini, polebe seneta la luce dulla loro mente xesierebbe insecondo quel germe interno e spirituale , da cui solo si possono speraruit uiti di grandeaeta e di viris, di yita e di selicita Eppurela professione di maestro e divenula omui come unu merce clie suci linente si acquisla e si ricambia: e divenula oggettodi vile guadagno in mano des halordi e degli inonorati. E ipadri di sumi glia non auco risset lono che la selicit delle Stusis, come delluomo in generale, di pendu solo dulla sanaistruetioue dello spirito , e dalla direetione dei m uestro. Ede percio che i sanciuili douriano essere assidati ni filos si e perci,h fin dalla prima elli e necessario che statio imbe-xuti di sentimenti generosi, e perebe con prudente vagionepotessero porre amore alle lettere ed alle scieuge. I pedantisono tu prima cagione delle disgruate clie tanto opprimouola uinanilli. Cristo che fu il maestro dulla verita, ha poclusellatori. Vos autem nolite vocari Rabbi; unus est enim magister vester e omnes autem vos fratres estis. Nec oremini magistri , quia magi-Iter hester unus est Christus. MATTH. 23.
183쪽
185 . Nolite plures magistri fieri, fratres mei, sc*utes quouiam majus
judicium sumitis. sACOB. 3. Periculosum est magisterium : discipulatus securus est : et ideo Psal. Auditui meo dabis gaudium et laetitiam. Securior est enim Verbi auditor, quam verbi prolator: AUG. Sem. Nihil est foedius praeceptore furioso, qui, cum delaeat eSSe mansuetus et humilis ad omnes , ex diverso . torvo Vultu , trementibus labiis, rugata fronte, effrenalis convitiis, lacie inter ruborem et pallorem variata, clamore prostrepitat,errantes non tam a bono retrahit, quam ad malum sua saevitia praecipitat. HIER. misi. ad Tit. Magister probae aetatis et vitae , eruditionisque diligendus est.
Nec puto erubescit doctus vir illud sacere in propinqua vel nobili virgine, quod secit Aristoteles in Philippi filio, ut ipsa librorum Variotale initia monstraret litterarum. Non sunt coutemnenda quasi par-Va, Sine quibus constare magna non possunt. HIER. e SI. 89.
Melius est obedire Deo , quam hominibus , et ipsis melius magi suis , quam discipulis. Porro in magistris , melius nostris quam extraneis. Quibus autem melius constat obedire , ipsis proculdubio non obedire est detestabilius.. Mi N. de Waece . et dispen. Sunt plerique, qui, dum mel iri se nesciunt, quae non didicerunt docere concupiscunt; qui pondus magisterii tanto levius aestimant , quanto vim magnitudinis illius ignorant. GREG. in proloR. yastor. Magistrum vocat, cujus non vult esse discipulus ; ce mandato magno interrogat, qui nec minimum servat. cureus. m. nailli. 22. Principium disciplinae humilitas est: cuius cum multa sint din menta, haec tria praecipue ad lectorem veI auditorem pertinent.
Primum,ut nullam scientiam, nullam scripturam vilem teneat. Secundum,ut a nemi discere erubescat. Tertium, ut, cum scientiam adeptus fuerit, caeteros nou contemnat . IIUGO in didascalicov.lib. i.
Nulla res discipulo est ita pernitiosa, sicut vita magistri contum liosa. Bom. de diui ina Scaol. Magister est eruditus , prius discat quam doceat; sit mansuetus, Cui opportunum est; rigidus, ut lites dissolvat, oblatrantes remo At, obloquenles reerimat, protervientes eastiget : debet item esse diligens , nam sicut in unoquoque opere mater constantia inVenitur , ita universae doctrinae noverca negligentia. BOET.
Magister sit in sermone verax , in judicando iustus , in consilio providus, in commisso fidelis. costans in Vultu, pius aspectu, Virtutibus insignis, bonitate laudabilis. BOET. Miserum est eum esse magistrum, qui nunquam novit se esse discipulum. BOET.
184쪽
Virtus est magnanimitas, tendens ad intixima ι 3ecundum rectam rationem. Tuox.
Vato: vi Sono molte persone coraggiOSe, ma poche m gnanime.
I Romani, i quali immolavansi per la salvegeta delia patria, e posteriormente i martiri della sede: ecco de modelli, angi i soli modelli di magnanimita .
SAPIENS non metu frangitur, non potestate mutatur , non extollitur prosperis, non tristibus mergitur. AMBR. ad Si l. Magnanimus est, qui cuncta facilis sustinet; nec parva ferre pectoris parvi est nimis. NAZIANE. in carm. Parvulus est qui terrena diligit; magnus, qui aeterna concupiscit. G G. lib. 5. moraI Qui magna agit, quamvis de se humilia sentiat,scit tamen magna esse quae agit; nam si magna esse nescit , ea procul dubio minime custodit. GREG. lib. 26 morat. Non Sine causa sapiens urbium expugnatori praetulit virum qui animo dominatur. BERN. mp. cant. Sem. 58. Arrogans est qui . propter res parvas , se iactat et gloriatur , aeso erVos despicit. Alio vero est animo, qui mentis est humilis, et praesentis vitae umbras nihil esse existimal CHRYS. homil. Aliud enim arrogantia aut insolentia, et aliud magnitudo animi.
Magnanimitas est persecta animi virtus , ac velut ornam lumvirtutom. NAZIΛNL. Magnanimitas importat intentionem animi , vel ad magna abwlute, vel secundum proportionem. THOM.
185쪽
La matriceneta e un discorso a danno altrui tenuio Oper imprudenza, o col divisamento di nu et gli, La maldiceneta trae ii suo principio dulla malignilli del uore unaano; roggelio suo non e quindi di correggere, masibbene di deprimere : cio che non polrebbe apparir mai
Le consideraaioni piu essenetiali dourebbero arrestare ilcorso desti maliticinga: i .' essa e contraria a rincilla della religione; a.' essa deprime suum eorr gere; 3.' SuSella almaldiceuia tanti nemici, quanti sono i testimonj; 4.' tien uogo foverili volte delia calunnia , dappotine e coea aMai rara remere emtis in uu raeconio maligno; λ' alia per sine, e fonte di scandalo.
SICUT avis ad alia transvolans, et passer quolibet Vadens, Sic maledictum frustra prolatum, in quempiam superveniet. PROV. 26. Dum maledicit impius calumniatorem, maledicit ipse animam
Qui maledixerit patri suo aut matri, moriatur. LEV. 20. Homo qui maledixerit Deo suo, portabit peccatum suum ; et qui blasphemaverit nomen Domini, morte moriatur. LEV. 24. Maledictio matris eradicat fundamenta. ECCLES. 3. Ab inope ne avertas oculos tuos, propter iram, et non relinquas quaerenti Lus tibi retro maledicere. Maledicentis enim tibi in amaritudine animae , exaudietur deprecatio illius : exaudiet autem eum , qui secit illum. ECCLES. 4. Maledicent illi, et tu benedices. HAL. 108. Sed et cunctis sermonibus, qui dicuntur, ne accomodes cor tuum, ne sorte audias servum maledicentem tibi; scit enim conscientia tua, quia et tu crebro maledixisti aliis. Me s. T.
Benedicite persequelitibus vos. benedicite et nolite maledicere.
186쪽
Maledicimur et benedicimus. i. COR. 4. In hoc enim laboramus et maledicimur, quia speramus in Deum Vivum, qui est salvator omnium hominum; maxime fidelium. - 1. ΤΙΜOTH. 1. 4. Qui cum malediceretur, non maledicebat. 1. PET. 2. Non reddentes malum pro malo; nec maledictum pro maledicto, sed e contrario benedicentes. i. PET. 3. 0nia audisti vocem uxoris tuae et comedisti de ligno ex quo praeceperam tibi ne comederes, maledicta terra in opere tuo. GENES. 3. Maledictus qui non permanet in sermonibus legis hujus, nec eos opere perficit. DEUT. 27. Si nolueritis audire , mittam in vo egestatem, et maledicam benedictionibus vestris, et maledicam illis, quia non posuistis super
Discedite a me maledicti in ignem aeternum. MATTH. 25. Fiant contra Dominum semper. Et persecutus est hominem ino-Pem, et mendicum, et comeunctum come mortificare. Et dilexit ma
187쪽
La malitia, inclinarione al nnocere ed at maliare, altro non e che la stirberia e l'aslugia clie accompagna una cat-tiva agione. Essa e ii carallere di finereta che mescolasi adun maligno discorso, o at divisamento di recar male alli ui. La mali etia non suppone una proclivith a sar gran male alli ui; resa o it relasgio degli animi piccioli. Talvolla, per malietia intendesi pure tin motis pungente, mordace; ma quat ch'ella sia non puo mai ridondat c in gloria dei utor Suo, ed e contraria allonesta, in clo che lede gratuita- mente i' amor proprio dei prossimo.
NEMINI mandavit Deus impie agere. Ecc s. 15. Nemo, cum leniatur, dicat, quoniam a Deo tentatur, IACOB. i. Bona et mala, vita et mors. paupertas et honestas. a Deo sunt.. E LES . it. Melius iudicavit Dens de malis benefacere, quam mala nulla esse
Malitia est mentis atque animi depravatio a tramite veritatis de-Via, quae in curiosorum animos frequenter obrepit. A nos. Sicut ignis amoris mentem erigit, ita ignis malitiae involvit: quia Spiritus Sanctus cor replet .. elevat, et ardor malitiae ad inferiora Semper incurvat. GBEG. super Mes. Mens prava semper in laboribus est, quia aut molitur mala quae inserat, vel metuit ne sibi ab aliis inierantur; et quicquid contra proximos cogitat, hoc contra se cogitari a proximis formidat. Gnm. lib. 11. moraLVel ira malitiae parva scintilla consumitur, quam virtutis ignibus concalescere possimus. Nam et melli plurimo parum absinthii iniectum, velocem amaritndinem tradit: mellis etiamsi duplum injiciatur absinthio, non poterit eius obtineri dulcendo.
188쪽
Habet malitia currum suum rolis quatuor consistentem, saevitia. impatientia, audacia, impudentia. alde enim velox est currus iste ad essundendum sanguinem, qui neC innocentia sistitur, nec patientia retardatur, nec timore frenatur, nec pudore inhibetur. Trahiturantem duobus pernicibus equis, et ad omnem perniciem paralissimis, terrenae potentiae et seculi pompa. Porro praesident his duobus equis aurigae duo, timor et livor. Timor quidem pompam, livor potentiam agit. BERN. sustercant. l. .
Tale est vitium malignitatis, ut a nullo plerumque impulsa. sese ipsa praecipitet, et saepe alisque essectu operis, aerumnosa et impossibilia conetur incere. CHRYS. super Matia. c. 2. Loquitur apud se maligna cogitatio ia usque*lo illum talem tolero' Consentire ei comproDor , si eum non corripio consentiens autem , Deum offendo; corripiam ergo, ne Deum offendam. Nihil pro mea, sed pro Dei iniuria vel ulciscenda totum sario ; imo sic illum sibi restituam. Proximum enim corripere , et eum castigare , hoc non est proximo nocere, sed prodesse velle Sic saepe apud se loquitur cogitatio maligna; excaecavit enim eam malitia sua Huco. Vb 1 de Misa. Nequitiem veteres definierunt Voluntariam , esse malitiam , inquam non casu incidimus . sed spontanea Voluntate versamur. Nequam dictus est homo malus, quasi nequaquam, id est , nullo tem
Malignitatem vitae nostrae similitudo declarat. Aranea est animal debile ac tenuissimum , suta transeuntibus muscis quaedam retia dolosa contexit; sic animi illorum, qui sceleratis operibus detenti sunt, inanibus et subdolis machinationibus occupantur.
189쪽
La mansuetudine e una maniera di comportarsi doleo eloniana da ogni forta di vios laeta. Lη piu amabile mansuetudine h quella della mente e del uore, in quanto che esclude ogni acerbita, ogni orgoglio,ogni contesa, Ogni trasporio violento , e e insinua con dilia
cale attraitive che piacciono ed intercssano Sempre. FILI mi, per mansuetudinem gloriam animae tuae concilia , et eam honore, quem meretur, assice. ECCLES. 10. mali mites , quoniam ipsi possidebunt terram. MATTH. 5. Tollite iugum meum super vos, et discite a me , quia mitis sum et humilis corde. MATT. I l. Mansueti autem haereditabunt terram, et delectatiuntur in multitudine pacis. PSAL. 37. Melius est humiliari cum mitibus, quam dividere spolia cum su
Fili, in mansuetudine opera tna perfice , et super hominum gloriam diligeris. ECCLES. 3. Corripite inquietos, consolamini pusillanimes, suscipite infirmos, patienter estote ad omnes. 2. THES. 5. Beatuq qui severitatem et mansuetudinem tenet, ut altero disci sina servetur, altero innocentia non Opprimatur. AΜBROS Magna est virtus , si non laedas a quo laesus es. Magna est fortitudo si, etiam laesus, remittas. Magna est gloria, si cui potuisti nocere , parcas. IS . in soliI.2.
190쪽
Laus mamrrii est In causae bonitate , non in poenae acerbitare. a G. in psal 58.
Intendesi per martirio la morte od i lormonii fosserti per la vera Religione. Ilavvi dclle circosia uete nolle quuli e
permesso ed anche conveniente ii tacere te verit k umane; ma non ovi alcun caso in cui non torni vituperevole ill raditie. E che sarebbe egit pol. ove taluno tradisse te vortia divine 2 Il dovere di professarie non ammelle che in veru na circostanZa poma l'uomo lasciar giusto motivo di so- spellare delia sua credeneta. Di Tatu, lo arrossi ro dessere di
scopolo di Gesu Cristo, ed ii temere di sisne pubblica con
sessione, di e un essere insedete.
EccLESIA. in omni loco. ob eam, quam habet erga Deum , dilectionem , multitudinem martyrum in omni tempore praemittit ad Patrem. IBEN. lib. 4. cap. 63. Quaerunt adversarii. cur, quum nos persequuntur homines, nihil nobis adfertur auxilii8 Equidem luod aet nos attinet, nulla nobis sit injuria, cum dissolvamur ituri ad Dominum . ut veluti aetatis vitae instinentes mutationem. Si autem sapuerimus . iis gratias hilnerimns, qui nobis praebuerint occasionem celeris migrationis. si testimonium seramus propter dilectionem. CLEM.Aua. strom. lib. 4. Et si corpus includitur . et si caro detinetur in carcere , omnia spiritui parent Vagare spiritu, Spatiare Spiritu, non stadia opaca, aut porticus longas proponens tibi, sed illam viam . quae ad Deum ducit. Quotiens eam deambulaVeris, totiens in carcere non eris. Nihil crus sentit in nervo, quum animus in coelo est. Totum hominem animus circumfert, et, quo velit, transfert. Ubi autem erit cor tuum, illic erit et thesaurus tuus. Ibi ergo sit cor nostrum , ubi volumus
Martyres non iaciunt Evangelium, sed per Evangelium fiunt.
CYPRIAN. lib. 5. cap. 4. Patria martyrum Dei civitas est, cuius auctor atque conditor ipse Deus. Communis eius pater Deus , frater omnes non ab uno et ab uno descendentes, sed ex adoptione spiritus in unam concordiam in ter se per charitatem convenientes. BASIL se . m 40 marbr.