Narratio rerum gestarum Canonicorum Regularium in plures libros distributa, in qua, praeter eorum originem, antiquitatem, nomina, praecellentiam, habitum, reformationes in vniuersum praecipue, & perspicue recensetur reformatio eiusdem Ordinis Canonic

발행: 1622년

분량: 792페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

adducere.Quam sententiam sequitur Daho. contra Impugn.RGlig.in Commendatione Canonicorum Regularium dicens. Quod D.Thu: quamuis ossicium pradicandi negetur Monachis, ex cap.placuit,

di cap.iuxta, I 6. q. I. tamen non prohibetur Canonicis Regulari. bus,qui inter Clericos computantur ; & propterea concludit Om.

nibus Clericis illos esse inseriorest Nec aliter sensi Dionysius ad Demophylum Monachum, cui dixit. Tibi Ministri venerandi moderentur,Ministris Sacerdotes, Sacerdotibus Pontifices.Huc adde 'D.Sylvestrum subij cientem Abbatem, & Monachos etiam Ostia. Θω.rio, d.cap. a Subdiacono, distin.93. Cassianus de tribus generibus

Monachor. cap. . scribit eos nominatos a singularis vitae districtione,& cap. Io, licet, inquit,a nonnullis soleant indifferenter Mona.

steria pro Coenobijs appellari hoc tamen interest, quod Monaste. 4 ium nomen est Diuersorij,nihil amplius, quam locum,idest,habitationem significans Monachorum. Coenobium vero etiam pro . fessionis ipsius qualitatem,disciplinamq; designati Et Monasteri u potest etiam unius Monachi habitatio nominari. Coenobium vero appellari non potest, nisi vhi plurimorum cohabitantium degit

unita communio.Quae nominum interpraetatio nusquam refragatur Clericis,ut dixi mus, hanc vitam singularem, seu Coenobialem deligentibus. Ex quibus,ut diximus,hoc verbum,Monachari,generaliter ad omnes Regulares extenditur. Apud Aegyptum ergo Monachi primi fuerunt ex Collegio Clericorum,ad quos deinde conuolantes etiam plurimi Laici, e saeculo ad Religionem conuersi, eam Disciplinam singularem secuti sunt, Zelo sodo poenitentiae tacti,& vitae districtionis, penes quos tandem generaliter resedit ea disciplina, & nomen. Non inficior tamen alibi eandem excitatam etiam sub illis initijs, & sub diuerso ritu, & diuersis moribus. Verum adeo inualuit in his partibus, ut & Anachoritica primiam inde prodierit sub persectioni omnino vita, & sanctita te, cuius auctor primus legitur Paulus ille ab Antonio ad nos transmissus. Quos imitati Hilarion,Macharius,& plures, Prophartiar inde spiritum,& sanitatum gratiam,non prius fortasse in Monachos transfusas meruere:Et iccirco haec noua disciplina illa antiquiori praestantior commendatur in Concilio Calcedon. c.qui vere,16.q. 3.Cleri corum in Cpnobia dicebat Canonici in titulati l . Marci cotinuas μές μ'

st quoq.Alexandriae, & in ipsis Alexadrinis partib.quoad illae sue. P a re sub

142쪽

ete ordine cavonico is generiali,

re sub Christiano cultu, & voluet ut de his intellexisse Eusebiusti,

cum dixit:Phylonem complexum abstinentium vitas,eorum dumtaxat,qui nunc in Ecclesijs,vel Monasterijs degunt.A quibus in primis exigitur renunciare omnibus facultatibus suis, & bonis cede re,quod Clericorum omnino prius fuit, quam Monachorum in primitiua Ecclesia apud Iudaeam , asseruntque, cum scriberet Eusebius,Monachos nusquam Ecclesias tenuisserquod patet ex prin. nj cipio causae. I 6. per totam primam quaest. Argumenta etiam sunt Regula Basilians,& Benedictina, in quibus de Ecclesia nulla men tio est: quinimo Monachos extra Ciuitates in solitudine prorsus eliminant,occupantque inter quotidianos labores,quatenus ociud evitent,&victum suppeditent, &a quibus etiam ruralibus eos Benedictus non incusat. In ea ergo singulari tantum disciplina lai cales hi successere Monachis Clericis citra Clericatum, qui tunc Herm. erant,veluti Conuersi qui nunc appellantur.Quod vero Hermacoras additus sit Marco etiam in PatriarchaliAquileiensi, hinc patet, quia eadc Decreta,q sanxit Marcus eius Maah in Alexandrina Ec clesia,eadem & Hermacoras,ut diximus,in Aquileiensi decreuit l lericis. Vnde si qui titulum gerebant D.Marci Canonici Regula reS, cum utrumque reserant suum Auctorem in utraque Ecclesia Patriarchali, ab utraque licet modo deiecti,Patriarchale tamen officium persoluebant in Diuinis Quod prssente etiam nostro Mam, phrido supplicavere,quamuis frustra,a Gemente Papa VII. in Romanum commutari.Commutarunt & Scapulare in Capitium, sed Propria auctoritate Anno is i 6 dum ipse Mamphridus Mantuar Abbarem gereret, permutato etiam Agnomine fratris in Domnu, suasu quattuor Canonicorum Lateranens ex Frisona rijs, qui sub his conditionibus ad eos desciverant, a quibus pariter & illius os-ficii irrita commutatio pi ocurata est. Quod autem ad Canonissas artinet,dicimus t Huius ordinis Canonissas iamdudum Venetijs in Monasterio Sanctae Mariae de Virginibus continuasse. De Sign. alijs vero Canonissis vide Signium,& alios. Sunt etiam Canonissς Nostro Habitu indutae hac tempestate in Italia. Eugubii in Eccle sa S.Spiritus celebris sanctitatis,& opinionis bonae . & Brixiae SS. Iacobi, S: Philippi, alibi etiam cum Rocheto solum. Nec minus D. Pro. D.Prosper pro hac re communi suo tempore laborauit apud Cle

ricor otia laus ad persectionem spectare propriorum contempIus

143쪽

&,quae sunt communes,Ecclesiae facultates in communi possidere. Hic fuit prius,ut scribunt Marcellinus,& Gennadius,a secretis Leo Mare. ois Papae Sanctissimi,& postea Episcopus Regiensis. De hoc vide Geum eius.cap.eX pedita a.q. I .ab eo sumptum ex cap. Videntes: ibidem Vrbani: Exemplisi atq, pro hac sua sententia,de Paulino, & Hila. Urb.rio Pontificibus Sanctissimis. Contra autem Clericos Proprieta. rios Bernardus exclamat. Ο Clerice,quicquid praeter simplicem a m. victum,& vestitum retines,surtum facis, & sacrilegium committis. Sanctissimus quoque Gregorius, qui huius proscisionis Clericos Greg.

primus, ut reor,Canonicos nuncupauit,hanc mandauit conuersa.

tionem in Clericis Anglis; quae initio,inquit, fuit Patribus Nostris in Vita communi.de his habes in c.quia. I a. q. I. Anglorum Gens conuersia est ad fidem tempore Magni Gregorij :& in eius Clericis mandauit Institutum Regulae seruari sub vita communi. Sub qua procedente tempore suit ibi I homas Episcopus ille Martyr, alter ab eo, qui in Parisina Abbatiali Canonica Sanciti Victoris , paulo-

ante ex eadem causa Laurentina videlicet pari martyrio excere. braius est. Duos I homas rctulimus superius pariter excercbra tos pro defensione iurium,& facultatum Ecclisiae. Quorum unus

suit Archiepiscopus in Ecclesia Anglica, Alter suit Prior in Abba.

tiali Canonica Parisina, cuius casunt deflet Beatus Bernardus, Laurentina. Laurentius. n.ne facultates Eccletiae proderet, assari. maluit. Ex Concilio aut Toletano,& per Eugenium Primum, habetur noua Rcformatio Clericorum. Hic Eugenius suit Coro.'natus circiter Annum salutarem 6 si . cuius est illud. c. Necessaria. αὐ 2.q. i. & habuit Concilium Toletanum, in quo facti fuit Reior, matio Generalis tam Canonicorum huiusmodi, quam Monachorum,quod videre est per illius aliud.c. Placuit. l6. q. r. Eius etiam Concilij est. c. omnis aetas. q.i .Et dehinc ex Concilio Magunti' Couea. no,& Aquensi, prius tamen Romae auspicato sub Leone III. Sec a Maran. rolo Magno, cuius pro ea Rcformatione constat opusculum quin Concit. que Capitulorum in Decretis frequenter allegatum . Sub hoc Aissen. Leone III. fuit celebratum Concilium Maguntinum tempore Ca L -3roli Magni Imperatoris, & finitum Aquis rani sub Ludovico eius 'filio sub Annum salutarem 8i6 Indietione Io.& impcrij sui An no 3. in quo aditum fuit opusculum multorum Capitum proprafata alici Rctorinatione Gunerali Gulicorum, di Monacho

144쪽

Qe Ordine canonici in generali,

rum. Et pro Clericis inserti sunt Sermones illi de vita Clericorum Augustini, & eius speculum appellatum dein Regula Augustini.

quod opusculum seruatur in Bibliothsca Saluatoris Bononiensis, quo translatum fuit a Canonica Sanctae Mariae Forisporti de Luca cum alijs pluribus pro ea Resormatione Canonici ordinis. In quo etiam opusculo appellati sunt Canonici Clerici: Vide consecrat.dist. s.cap.in Omnibus.Pro Monachis autem extat inter alia c.

quia iuxta. i6.q. I. de quo dicimus aliqua alibi in hac Narratione Alex, , Alexander II. prout sumitur ex cap. Praeter.dist.3 a. recenset Decreta Leonis Ix. pro hac re,confirmantis illa omnia Eugenij Primi,

N... ζ. quia d c. Necessaria. Eugent; Primi supradicti etiam ascribitur Leo ni I X. qui illud ad litteram promulgauit, & dehinc Nicolai 1I.

quae Decreta suo tempore, data Legatione Petro Damiani Rauennali Ecclesiae Rom. Cardinali, & Episcopo Ostiensi , mulctauerat pro noua Reformatione no paucoru ex Episcopis,& Clericis Cl. salpinis,aduersus quos, praeter alios Auctores,extant ipsius Damiani Episitolae ad Thaurinensem Episcopum. Quas si interpraetari volueris in Resormationem Clericorum tacularium, hoc certe nunquam poteris in his,quae constant ad Episcopum Belantinum , in quibus aperth innuit ab eo tunc Canonicam erectam in proprio h piscopatu,& duas alias extra Episcopatum,ubi Candidus,inquit, Uericorum tuorum coetus tanquam Chorus nitet Angelicus, ubi in Coelestium, veluti Attis narum Gymnasio, Sacrarum Scriptura. rum erudiuntur Eloquijs,ubi vem Phylosophiae .lertes incumbut studijs, seseq; Regularibus exercent quotidie Disciplinis. Is Petrus Clericus & ipse Regularis, dum Iuvenis esset, apud Pati iam in Monasterio Portu ensi sacris litteris operam nauauit, prout elicitur ex opusculis ipsius, & ex Bludo, Danthe,& Fracisco Petrarcha. In quibuscum fatis profecisset m utatus Romualdum Monachii Conciuem suum Camaldulensis Eremi Auctorem, cuius Damianus ipse composuit Historiam circumlatam una cum Regula Ere mitica,quam similiter suis ardidit Eremitis, quem prius nouerat apud Classem, alterum Monasterium non procul a Portu ensi, ad eam Eremum conuolauit,quam Avellanam dicunt apud Umbros, ex qua,fama eius diffamata, sub opinionem Magnae sanctitatis tr. Steph.s retitus est ut suo verbo utar9 sub illas Dignitates, a Stephano IX.

Quibus non longe post cessu sub eodem Nicolao reuersus ad sua

soli

145쪽

' Liber Primur. σολlitudinem. Vbi rogatus, cum multa quotidie arderet pro Besormandis utriusque ordinis Canonici, & Monastici moribus,compilauit Regulam cum Clericis suis olim Portu ensibus, ex ea conuersatione, quam fatetur, apud illos olim sine scriptis communiter duxisse. Ergo in cordibus tantiam exaratam Regulam tenuerunt iuxta Apostoli sententiam: Et haec omnia patent ex eius Regulae Proemio, &eam tribus libris complexus confirmandam curauit apud Paschalem II. iam centenarius . vide extra de vita, &honest. Cler c.quoniam. De Nicolao,aut de legatione vide Blundum, qui& restri hanc mulctationem Clericorum. Vnde post obitum Nicolai sub eo Alexandro Il. suborta est pestis illa Cadolensis, de qua Petrus Damiani multoties in suis Epistolis mentionem facit. De Petro Damiani scripsi egregie Danthes Florentinus Oda a I. Paradisi sub his verbis. Tra duo liti d Italia sorgon lassi, E non molio distanti a la tua Patria, Tanto che Troni assai sionan pili bassi, E fanno vii Gibbo, che si chiama Latria, Di soli'al quat e consecrat vn Ermo, Che sol ester disposta sola Lattia. , Et infra. In quel luoco su o Pier Damiano, E Pietro peccator fui ne la Casa Di Nostra Donna sui lito Adriano.

Poca vita mortal m'era rimasa Quando fui chi esto e tratio a quel Capello, Che pur di mat' in peggio si ita uasa. Ex his vel bis elicitur Petrum suisse apud Eremum quae dicitur S. Crucis Auellanae in Vmbria, & fuisse apud Canonicam S.Mariae in Portu apud Rauennates, fuisseq; creatum Cardinalem in canitie,cuius vitae ordinem cum postea Franciscus Petrarcha satis curiose pervestigare tentasset in lib. a. de Vita Solitaria; Scopum ramen hunc non plane perstrinxit, qui ex eius opusculis sic demst tenetur. Extat enim quaedam eius Epistola ad Ildebrandum ut eium Sedis Apostolicae Cardinale, qui postea fuit Gregorius VII. ubi sic diciti Benedicta Omnipotentis dispensatio conditoris,quia ad vos nuper ascendens duorum Episcopatuum,unius regendi,al Icrius

146쪽

- De ordie canonico in generali,

terius visitandi mole depressus praerupta Alpium Iuga transmisit

morsq; sarcina tribulationis abiecta, exoneratus, di liber ad dile .ctam solitudinem tanquam fugitiuus postliminio repedaui. No. sis plane,certumq; tenetis haec in me proiecta fuisse onera non suscepta.Et,ut ita loquar, retiaculum non ingressus sum, sed violen. ter opertus: Quapropter occasione nacta, pondus libenter abieci, quod ultroneus ante non subij: Et infra: unde ego cum Ecclesiasticum vobis regimen renunciare disposui,non erraui,quia Romans, ouod estis vos,Ecclesiae,quod suum erat digne restitui. Hunc et

etiam crediderim fuisse ab Alexan. ll. Nam ad Nicolaum II. Hltera Epistola legitur,in qua multa continentur sub ijsdem verbis,& sententia, & in ea aperte conqueritur de Stephano iX. qui eum iam canitie conspersum eduxisset veluti captum ex illa sua solitudine ad Episcopatum,cui propterea cedit per eam Epistolam. Opuscula item reliqua,& omnes eius Epistolae usque ad vitimam eius senectutem habent nomen eius inscriptum. Petrus Monachus peccator.Regula tamen,quam suis Conciericis Portu ensibus a didit,P tri peccatoris Clerici titulum gerit. Quam tamen ardidisse perspicuum est tam ex principio, quam ex medio, & fine, dum alterius Collegij seret. In procinio enim dicitur. Vt vestro sacro Conuen. tui visa sunt Et infra. Conscripta vestrae solummodo Congregationi,prout petistis. In fine vero Regulae. Haec sunt fratres carissimi, qus sicut petistis,& statuistis,uectro sacro Conuentui seruanda de. scripsimus. In medio autem ubique scribit tanquam ad extraneuomnino Collegium , nec usquam deprehenditur, quod eius tirinsuerit,cum scriberet, fuisse tamen olim omnia indicta sunt.Clericurisc. a. autem se nominauit apud Paschalem I. pro confirmatione eius Regii Clericalis, ut decorum simul, & auctoritatem expresserit. Monachus enim,ut supra ostendimus,subiectionis,&disciplinatus

nomen arguit: Et ipse Damianus hanc dissinitionem similiter osteriit inter Clericum. & Monachum, ad Thaurinensem Episcopum scribens. Nempe, inquit, quanto maior est Clericus Monacho in Dignitatis Ecclesiasticae Privilegio, tanto deterior est in peccato. Nam ad Monachos de Populo nihil pertineat, clericis iussum est gra. i , peccata Populi portare:Sicut Moyses ad Aaron dicit. Cur non comedistis Hostiam in loco Sancto,quae Sancta Sanctorum est,& data est vobis,ut portetis iniquitalcm multitudinis,& rogetis pro ea 4 in

147쪽

In eon emi DomInI Cericus enim semper suerat, quisuis M nachus , tum ex Clericatu apud ipsos Portuenses, tum ex Episcortu,cuius signaculum cum in anima sit impressum,nunquam aboi potest. Quod fuerit Cardinalis, & Episcopus Ostienus, etiam Blondus,ubi supra,testimonium perhibet.Quod fuerit Clericus in

Canonica praemissa Ravennatensi, fatetur ipse in ea Regula,& adstipulatur Danthesinugustinus tamen Tycinensis Canonicus Vbi- et,ei, que vociferatur,& scribit; quod prius apud Auellanae locum Ere. 'miticam duxit vitam,deinde Episcopus Ostiensis, di Cardinalis ordinatus tempore schysmatis inter Cardolum Episcopum Parmensem,& Alexandrum II .pileo a se abdicato,ad Canonicam S.Maris in Porticu se transtulit, ibiq; post multa praeclara aedita librorum opuscula, di pietatis magnifice gesta, eiusdem loci Prior Sancte . pieq; in Domino quieuit. Quod esse falsium ipsemet testatur Da. mianus in praemissis Epistolis,dum scribit Nicolao Papa II.qui prε 'πμrcessit huic Alexandro, ad suam dilectam solitudinem, transmissis Alpium iugis,tanquam fugitiuum postliminio repedasse. Testau tur ipsa eius opuscula, in quibus se semper Monachum nominat, Praeterquam, ut dicimus, in ea Regula, & in quibus de ea Eremo passim mentionem facit.Sed & illud utique erroneum: quod Prior Portuensis apud eum Portum obierit . quasi ipsum postea in ultima aetate decrepita constitutumatus propositi Monachalis pcae nituerit; Et qui pro eo conseruando, ut liquet, utranque Dignit tem Pontificiam deseruerit, demtun sese conuerterit extra eam professionem ad gerendum externum Prioratum: Sed allegat bonus hic Pater nescio quas varias picturas, nec animaduertit corin

pus illius condi apud Fauetia in Ecclesia quae illius Urdinis suerat. Quod autem ab Episcopo Bessentino erecta fuerit Canonica in proprio Episcopatu, & extra aliae, scripsimus supra. Verba autem pista, Damiani sic se habent in Epistola ad Archiepiscopum Besentinu. Vidi in tuo Episcopatu Canonicam erectam, ubi Candidus Clericorum tuorum coetus tanquam Chorus nitet Angelicus.Candiduvocat ex Habitu lineo. Illic enim velut in Athaenae Coelestis Gymnasio Sacrarum Scripturarum erudiuntur Eloquus.lssic verae Phy.

Iosophiae solertes incumbunt Studias, seseque Regularibus exercet quotidie Disciplinis . Nec illud decidit, quod, praeter istam, duas alias Canonicas nouiter simul uno, eodemque tempore cos ruis,

Liber Primus. Q una

148쪽

De orὰine canonico is gener di,

una scilicet eum Ecclesia Sanctae Mariae Magdalenae.Alteram,si recte teneo, Sancti Laurentij. Attende Canonicas, de quibus dixi mus. Non legitur autem,quod haec Reformatio facta fuerit sub aliqua Regula, sed simpliciter,sicuti olim Augustinus,videlicet,Clericos su os reformasse legimus in suo Episcopatu,& ante extra Epi. scopatum . Aedificauerat enim & ipse prius alterum pro eisdem Monasterium , ut praemisimus , senex autem postea Sermones, di Speculum condidit Apostolorum Regulam continens. Apud Paschalem vero,quod Regulam confirmandam statuerit. In principio eius Regulae extat Epistola ipsius Damiani , qua procurat eius Confirmationem apud hunc Pontificem; cuius hoc exordium est Paschali Dei nutu summae,&Apostolice Sed is Episcopo. Petrus peccator Clericus cu Confratribus suis in Chro,salutem, & omne Obedientiam. Et in fine Regulae describitur Palchalis altera responfua pro ea confirmatione, qui non respodet Petro,nec opus erat,

cum ille, ut diximus, non esset tunc eius Collegii, sed tantum illis ibidem commorantibus.Sic: Paschalis Episcopus seruus seruorum Dei Dilectis filijs apud Ecclesiam Beatae Mariae in Portu Rauen natensis Exarchatus commorantibus, salutem, & Apostolicam benedictionem. Rescripsisset enim & Petro ipsi. si unus fuisset ex commorantibus hanc Regulam obseruaturus Hic Paschalis est, quidi Canonicis Lucensibus Sancti Phrygdiani Privilegium Immunitatis dedit, de quo Principium hoc ante praemisimus: Vitae Regularis proposituin inprimitiua Ecclesia cognoicitur ab Apostolis

institutum.& insia. Quod B Augustinus tam gratanter ampleXus est,ut ipsum etiam suis Regulis insormaret.Vt videas his temporib. Reformationem huiusnodi maxime inualuisse, ut hic innuitur. At si erat canitie caput conspersus,quando a Stephano IX. Cardi natis creatus est,ut ipse fatetur.& testatur Dathescte Stephanus ip' se coronatus fuerit Anno filutis io 16. Vixeritque coronatus Aa nos tantum 4. Paschalis vero Pontificatum inierit Anno II o. Non longe qui dein minor centenario vivebat Damianus,cum Regulatii lianc Pa chali destinauit. Gregorius quoque VII.de tericis R. gularibus itatuit multa. Vide extra de vit.& honest Cleric. c. quoniam. Et idem sub cadcin tempestate in hoc passim negotio a plerisq; alijs elabolatum est,intra Annum,uidelicet,lalutatu IIO Sua. elu Si uis RelOrniauo ubique maxime inualuit tam in Italia, Disiti Cooste

149쪽

quam extra: lege VIneentium,lege Archiepiscopum non & Fasti. Vindiculum temporum pro hac tempestate, annitentibus ijs Summis Areb. Pontificibus, & aliis Sanctissimis Viris. Inter quos,prae caeterisulo ruit apud Burgundiam in Beluacensi Ecclesia eius ordinis proses. I 'sor,& Praepositus Iuo, Episcopus postea Carnotens Decretoi um Abbreuiator anth Gratianum, & Reformator Ordinis Canonici. I te In Gallijs Arnulphus,sive,ut alij dicunt, Ruisus Episcopus Lugdunens. Cuius Institutum in multis quoque Italis Canonicis Mona. in μι- sterijs receptum est. Qui eodem lcmpore claruit in Gallijs ex Ab. i. bate creatus Episcopus Lugdunensis,Resbrmator huius ordinis in omnibus illis partibus, di apud Italiam quoque in multis Monasterijsi Cui,postmodum inter Diuos relato, dicata suit Abbatia sub eodem Ordine apud Valentiam,ad cuius Abbatem scribit Vr.

hanus Papa II. ut in cap. Statuimus.is. q. a.ex ea etiam Abbatia di Vrb.

cunt prodijsse Anastasium Papa IV. Affuit, & Nothbertus Gelasi j Anam II.&Calixti Ill. non longe post suffultus praesidio . Gulielmus Notbb. Peraldus Lugdunensis ordinis Praedicatorum in Tractatu de Re. ,2 6'sormatione c. ii dicit,quod in Reformatione Regulae B.Augusti. ni Sanctus Nothbertus fauorem habuit Gelasij Papar ll. & Calixti Papae IIl. ac Lugdunensis Episcopi, cui specialiter commendatus est. Nec defuit vgo ille de S. Victore in praemissa Abbatiali Cano, nica Parisina, ex qua item plurimi prodiere, litteris, & sanctitate ' perspicui. In huius Epithaphio legitur, Dogmate praecipuus, nulliq; secundus in Orbe

Claruit ingenio, moribus, ore, stylo.

Hic inter alia opuscula exposuit Regulam B. Augustini B.Ricar s Aridus Anglicus Doctor celebris, &B. Inomas praemissus martyrio D. Th. coronatus cum multis alijsot dicitur, sanctitate,& studijs Clarissimi hanc Abbatiam celebrem fecere,de qua habetur extra de electio c. cum dilectus.&de Rescriptis.c.ex Insinuatione, & de testi.e. fgnificauerunt:subscribitur eiusdem Priori. Venetijs quOq. Bon' abhiat. filius ex familia Iusta miraculis claruit, erecta Plebania Collegiata D.Saluatoris, quae hactenus fuerat sarcularis, in Regularem, cuius octauum Plebanum gesserat, & extremum, & inde primum Prio rem. Quam ob rem celebrant eum exilium , & multas persecutio

nes perpessum sub laurea Martyrij ad Ccelos euolasse, de qua Ecclesia inscrius longe,lateq; disseremus. Eam autem Regulam Da-Q a mianam

150쪽

mianam sub id temporis pro suis Constitutionibus suscepere non

pro Regula,quam S.Augustini habebant, Canonici Rhaenani Bois Io. i. noniensin suburbijs Ciuitati tituli S. Mariae de Rhaeno sub Innocentio II. qui & ipse suit Canonicus Rhamanus, ut inferius ostendemus.Nec tin innocentius,sed suerunt per ea .a plures Pontifi .ces ex hoc ordine. Nec sanh mirum cum ipsa Lateran.Ecclesia, &omnes Ecclesiae titulares Cardinalium regerentur tum per hos Canonicos: Qui oes Regulam item vulgatam ipsius D. Patris a Conci 'cit, lio praesertim Maguntino citra,de quo diximus,imitanda sulceperunt.Glegorius ite IX. in suis Decretalib. de hoc ordine plura co- π γ' texuit,&contexta pariter ab antiquioribus multa recesuit Hic collegit librum Decretalium post opus vulgatum Decretorum: Vbi plura de ordine Canonico,& de Regula Aug ex posteriorib. De δρη 8- ei etalib. ut innuitur, inter Iura extendit,id quod Bonifacius VIII. k fecit postea, & Clemens V. Cuius is, e natus cst Vgo Pilanus Epspi .. Ni siesis, a quo fundatum fuit Monasteri u illud Canonicum pereat pa haud incelebre eius Nois Nicosiensis non procul a Patria eris sub Clemente IV. cuius multa adhuc extant in eo Monasterio scri ''pta,quae non minus subolent Diuini hominis interiorem cultu, &pretatem,si exteriorem, consumati in quibuscunq stud ijs multiplice eruditionem,& quae praesertim ad hanc rem Clericorii Regularium faciunt. Is,veluti alter David a Samuele, ab eius . s. Guitatis Pilanae Episcopo, ex Mappalib. Pisanis Puerulus sublatus est, dum Patris pauculas oves pasceret, ut eum Vrbanus IV. EPisis in Urbe V . 4. intersum Auditores acce seret, fieret*paulopost Us Nicosielis Clem. apud Cyprum. Vnde reuocatus sub Clemente IV.Canonicam hae fundauit apud Patriam,intereas,videlicet, Sylvas & nemora, ubi oliui Puer gregem pauisset, cl. Canonicam, di a sui Ar chiepiscopatus note compellauit. Et quo eius Artis, & Genij gratiam conte Duaret,suos quotidie Canonicos,quos ibi instituerat, epsiau Diuunarum Scripturaru depromptis undequa a. delicijs pascebat.Apud quos reliquum viis suae in Orationib.Ieiuniis,& in enarrandis Codicib. Diuinis in S.conuersatione peregit. Et,ne unquam intermo riturus illis deesIet, Constitutiones eis aedidit, & B. Aug.Regulam ipse commentatus est, quae meorum venerabili Archiuio adhuc

extat. Contexuit & plura Bonifacius VliI in suo ,exto, & in suis

SEARCH

MENU NAVIGATION