장음표시 사용
151쪽
Visitatores In noua Resormatione uniuerso primum ordini dati sunt: De quih.Benedictus XII.longe post meminit in suis Consto- Mn. iinibus,quas in Galliss pro eodem publicauit anno suo s.cia du Re. ligiosorum proh dolor vergeret ad occasum, Sede iadiu Apostolica ibidemaeu peregrinante,seu potius exulante. Qua tempestate Monasteria ota quaecunq. vacassent, sublata cuilibet Capitulo, &Conuentuloi auctoritate substituendi Prslatos;passim alijs comedabant Fuit assumptus Benedictus,du adhuc in Gallijs Sedes Ro- MηM. mana moraretur. Q I Oltendit eius Successor post multos annos Gregorius XI.Qui,alia rem simulans, inde in Urbem aufugit Gal. Greg. ialis elusis. Aedidit hic plures Constones, & pro Ordine Canonico, di pro Monastico,cu iam Religiosorum ola tenderent ad interitu, ut dr. Adeo et tunc sub hoc Pontifice aberant illi ab Oi eorum Re . formatione. Nam de Comendatarijs in ipsis quoq. Constoni b.innuitur,quorum, plusg sortasse oportuit,ratio habita est ipsis CO-
sonibus.Vide c.praesertim,de retinendo antiquo numero Canonicorum. ΗOrum igr Commedatariorum opera,&praesertim sub eo
schysmate,v paulopost subsecutum est per annos circa Ao. ad eam internitionem Monasteria, & Religiosi quilibet copulsi ubiq.deuenere,ut illa pro maiori parte corruerent,horum pauci se peressent, qui in eis remaneret. Ita cultus Ois Religiosus pene exaruit. Sed gpotens est de lapidib.luscitate filios Abralis,extrusa nodii ea schysmatis pestilitate, iacta sunt semina nouissimae Resormationis sub Gregorio XII. inter partes Italit,utriusq.videlicet.Ordinis August. si 10
& Benedicti,& ab externis,ut rem magis pro miraculo ducas. Haec Resormatio, qua Monasteria unita fuere inter Cogregationes sub Annuis Praelatis,ultima esse hactenus constat: Qua si consideraueris Divina.dices non humanam fuisse, cu eode pene t pe idem Institutum susceptum videatur in utroq. Ordine, an Onico .c& MO nastico, & cuilibet binae Congregationes prodierint ab externo dogmate,ut dr. Prioris etenim Mendicantes diuersi dogmatis Auctores cxtitere. Nam pro Reformatione Cogregationis Saluatoris Eremitant,pro Lateranensi de Fiysionalia Praedicatorum ordinis,
Primi virius'. Auctores praedicantur. Ouos proprij ordinis isdiqadeo csperat,adeo et tunc apud Mendicantcs Oia deformata tenebantur,ut ad alterius Reformationem animus Deo in sic disponente, potiua adiecerint.bubsecuta. n. suat ex Reformatione hac Men
152쪽
Dὸ Ordine canonico in generali.
dicantium Nomina,Obseruantes, & Conventuales, quae primum esse ceperunt. Posterioris vero fuere tum noui Eremitae tum diuersae etiain Cohortis Religiosi. Na Congregationis Montolluetanae Seniores Eremitae fuerant, nulla prius Regula colligati. S. Iustinae vero,quae nu nc Cassinensis appellatur, Monachi Auctorem suu nominant Fratrem Ludovicu Barbum Venetu ex Sodalitio Ordinis, qui dr b.Georgi; in Alga apud Venetos. Multas alias Reformatio. Null. nes Canon. Reg.recensent Trullus, & Tycinensis in Libello Resor . . mato,quas ibi reperies. lnter oes has,& alias florentissima fuit quidem Reformatio ordinis Canonici in Ecclesia S. Mariae de Frisionaria:Vnde Congregatio Frisionaria dicta,postmodu in Lateranes em evecti non semel,non semel et ab eo loco adducti,Titulum Lateranensem retinuerunt. Quae quidem Congregatio, quia se suis laudibus effert, Summorum Pontificum Privilegijs decoratam se
praebet,innumeros Viros Dignitate,Virtute,ac Sanctitate enum: rat, quorum aliquos nominabo. quos veneratus, admiratus sum,& vidi puer,&senex, Gabrielem.s Flamma venetum, qui fuit Eps Clodiensis, Hyppolitum Carracciolam Neapolitanum, hi nempe me pueru COctonotas dictitatas recitantem de Doctrina Christiana post Concilium bacrum Tridentinu introducta primu Medio lani a S.Carolo, deinde eius opera diffusa per totam Italiam,tum Neapoli sub Mario Caraffa Archiepiscopo Seminaris institutore, qui me plurimum fouit, dignati sunt audire,& progressum in hac
re,quicunq.fuerit,uel sit,benigne ad me in illa animandum praedicere:9Herculem pariter Rauenatem,Celsum Mediolanensem, Seraphinum Collinum Venetum eximios Concionatores,& oi genere virtutum ornatissimos, non indiget, ut laudes Nostras appon mus. maiorem ei cessuram gloriam,si tacuerimus, quam si non dignς,ut par esset,extolleremus,ut suo modo de illa celeberrima Co-
gregatione dicendum sit, quod de Deo. Te decet Hymnus Deus in byon: Tibi silentium,laus in Syon, ut cum in altissima Specula, di super Cadelabru Ecclesiae sita sit haec Lucerna,& 4 urris, & Ciuitas,lat sit dicere.Hic est Ciuitas magni decoris, haec Lucerna lucra, δε ardes. aplurimi de eiusde Institutione,Propagatione,& Exaltatione scripserut,apud quos & ipsosmet testes, g velit, mittimus. Venetijs quoq.extant Canonici Regulares Ord. praefati BAug.
ut alii de quib.supra per totum,dicti b. pirituu 2 Monasteri u una
153쪽
Liber Primus. σψcu Ecclesia fuerat ab antiquo ipe,videlicet,circa Annos Diai i I P. constructu,addito Xenodochio, ut mos erat eius tyis,& Canoni cis Regularib.concessum, qui in eo perseuerauerunt usq.ad lpa Benedicti XII.& citra. Legutur. n.Apostolicae litterae ipsius Benedicti Paps sub Bulla plubea,attestates qualiter ipsius Monasteria Cano nico, qui D. Nicolaus de Benei tenutis dicebat per decessum D. Lcolai Arimundo Veneti collatu fuit Monasterili S. lementis cum Xenodochio ibi prope in ripa Canalis Orphani eiusdem Castellaunensis Discesis, i pe Innocentij Papae II. a Petro Galiloso Veneto anno I Issi .constructu,&Canonicis Reg.praefati Ord.diuersi tameno essentialis Habitus,collatum a Io. Papa XXII. cuius Collationis litterae per ipsius Pontificis obitum, ab ipso Benedicto Xl I. postea apud Auinionen. fuerunt expeditae.& alterii Monasterium Patavij possidet sub annuis Priorib eo ritu,quo paulo ante degebant Nicotienses illi Pisani longe antiquiores cum illis Discesis Lucensis Sancti Angeli, qui modo pariter connexi sunt sub Congregatio ne Saluatoris.Horum aut principium perspectis Privilegiis, & seniorum suorum facta nobis relatione,ita colligimus. Fuerunt sub Martino V.nonnulli Clerici s culares Veneti,& lut legit in Chro 'nicis Patriarcharum Venetorum, Ulii Clerici fuerunt D. Andreas Bondimerio Matini,& Franciscinet Filius, D. Michael Mauroceno, D. Philippus Pariata,& D. Franciscus Contarenus Nobiles Patricij Veneti, qui Zelo Religionis ducti conuenerant una coicatis bonis sub idem propositu vita cois,dumq; locum b.Marip de NaZareth, qui nunc in verso note LaZarethum vetus ab eo Xenodochio ibi erccto pro Epidimia laborantib. vulgo appellatur,sibi pro hac vitε districtione intra lacunas Venetas longe remotissimum delegisset, quatenus in eo a turbis seclusi, in ieiunijs, & orationibus Diuinis A. s,.sibiq; vacare diutius possent. In Chronicis Andreae Danduli quin' Naud.
quagesimi quarti Ducis venetiarum,Bernardi Iustiniani,& M. Am Beror. tomj babellici legitur,s Fratres Eremitant,in primo eoi um apud Iuniu. Venetos aduentu,apud Ecclesiam S. Mariae de Nagareth costructo M a' paruo Cenobio recepti fuerunt: quo in loco us .ad annum Diti rit 1423.perstiterunt. Eo itaque anno conitructo in eodem loco MOrbidorum Xenodochio ipsi Fratres ad Ecclesiam S. Annae de Castello translati fuere. uam non multo post cum ea S.Stephani de Veneti s comutarunt cum Monialib. Ord.S. benedicti quae apud eam degebant.
154쪽
De Ordine canonici in generali,
degebant. Quae cum es et parua nimium,absidibusq; strata,atq. exiguo constructa Monasterio, postea a D. Michaese Lergio Patricio
Veneto in eam magnificam,qus nunc cernitur,fornia cu Monasterio ampliauit,ut patet marmoreo Elogio in maiori ipsius Ecclesiae
Capella posito. LaZarethum vetus sic dr ad driam alterius similis Xenodocliij pro recreandis peste insectis post redemptam sanitatem,sub Francisco Fuschero Duce sexagesimoquinto non longe.' constructi,quod Lararethum nouum dicitur.
Patrem que dii tripuituale interim pro Uuce eius loci priorem habuerunt ex sodalitio Eremitano,qui fuit Magξ Gabriel Spoletanus,eius tyis Concionator celeberrimus Ord. Eremitarum S Aug.& eius ordinis praefati Monasterii S. Mariae de Narareth Prior, ex cuius Concionibae ictus DAndreas.& ipsius socij commoti, unanimiter Religionem ingredi statuerunt: sicq.die 6.Maij i i .ab eodeMagistro Gabriele Habitu sui ordinis Cucullati, sub diem deniq;a s. Augusti seq. anni professionem in eius manibus emiserunt . Aquo Regularem quotidie disciplinam percipientes eo magis ibant
cla virtute in vutu temula vi,fama eorum percrebrescete,a Martino V.rem Epo Patauino dcinandante, Anno sui Pontificatus 6. Eremitarum Dogma primum cucullati,di postea prosessi obtinuerint Abbatiam S. Danielis in Monte apud Apponum Patauin uni Abbate illis Monasterium subiectis coditionibus cedente. Quib.inprimis suppressa Abbatiali Dignitate,& Ordine Monastico, pensio illi annua reseruabatur sv p i ructibus, de residentia in parte Monasterij, quoad viueret. Nolucrunt.u. intra Vrbem,a qua temoti fuerant, Vt paret ii,& cofaguineoru freque tes intuitus declinaret,cu dictis Eremitanis,ut dulii est, remigrare. In Archiuijs aut Abbatiae KDani
lis legit 9 ipse D Andr. cu Iociis eade Abbatia sub pensione, anno videlicet iw.coduxei ut ab ipsius Abbate ppctuo D. Baptista deSauiolis de Patauio,reseruata sibi Abbatiali Uignitate, & Habir tione in eius parte Monaster ij. Verum paulopost facti noua eiusde
Pontificis prouisione, totum hoc negotiu reuocatur.Qua reuocatione locus mox restitutus est in pristinu ual u: q, postea altero immediate subsequente Abbate,cedente cum Oibus suis iurib.& per I tinentiis,a Pio Il.Congregationi Saluatoris Canonicorum Reges. unitum extitit. Vnde & hoc PPea altero deserto tertium hunc tandem pro perpetuo andipiscunt S. Spua apud Patriam. Vb eo Saa Habitum
155쪽
eto Numine acti,sub Iterata prosessione, Canonicum ordinem, AeHabitum scelicius induunt, locu eis consentiente Abbate Brundu si,qui ad eius Abbatia pertinebat, g&eiusdem necnon vivetis opera,post illius obitum, pariter consecuti sun . Facta nam q. noua Commissione a Papa Martino V.sub Anno I a .dicis.Augusti in .s manib. D. Petri Marcelli Epi Patauini nouam professionem emiserunt;sumpto et ab eo Canonicorum Reg.Habitu,qui per omnia similis est Congregationi Saluatoris praedictae,praeter Scapulare,qcrilli non deserunt. Ab eo namq. Esio a praefata Abbatia S. Danielis ad Monasterium S.Spus,de quo uipra,perpetuo in eo matri,trannati hi erunt:adiunctis secum eiusdem Urdinis diuersoru Monasteriorum Canonicis Regul. Cuius Monasterij idem D.Andreas Priora tum cum perplures Annos rexisset, amplissimis eum structuris,&prouentibus exornauit. Hi etiam visitantur a quibusque malue. tint Religiosis singulis annis. nam & Anno Domini III 7,a Reuer. P. Seraphino Veneto Congregationis Nostrae Visitatore, & Patre Hieronymo Bonon. Priore S. baluatoris de venetijs, & altero Anno a Reuer. Patre Pelegrino de Bononia, & Socijs cu maxima tran quillitate, & eorum satisfactione hmoi Visitationis ossicium ad eorum instantiam eis praestitum extitit.Brundulum aut nomen est Oppidi non longe a Clodia,vel Clugia Ciuitate,s prius dicebatur Brentali,postea Brundulum dictum est. In eo monitu Angelico ab antiquo ta e constructa fuerat Ecclesia in honorem Arcan eli Mi- .
chaelis & ab ipso Angelo Coesitus consecrata, ad si idem Angelus . Sergium Scenogalliae Ducem incurabili lepra detentum, per nauem duxit. Qui in ipso primo Ecclesiae ingressu sanatum se senties cum Coniuge sua Margarita, Monasterium ibidem opulentissimuconstruxit sub Ioanne Calbio Octauo Venetoru Duce, Anno Diiii αι 88. & S.Benedicti Monachos in illud introduxit, cum quib. quoad uixit, habitauit. Quod postea Monasterium diuersis euentibus diruptum a Nobilibus Bobigis,& Briosis Familijs Venetis restauratum fuit. Cum vero Eps Metauraucensis ad Monachorum instan. tiam ipsam Ecclesia vellet denuo cosecrar e, ab eodem Anselo peta risum monetur, ut si ipse Arcangelus Michael Diuinitus semel de. dicauerat, ipse reconlecrare non auderet, sed tantummodo sacra Mysteria perageret.Huic postea Abbatiae Anno ioo7. Monasteriu
156쪽
De ordine canonico In generali,
struxerasi& dot auerat, unitum fuit, quod postea,prout easus dat, a fundamentis deuallatu,Ecclesia tna D.Benedicti resarcitura No.hili Familia Triuisana, & sub titulo Plebanatus ad Clericos saecula.
res reducitur. At Brundulense Monasterium, Monachis Cisterciensibus in eo circa Annos ii Oo.introductis, ipsum reformarunt,qui pereat pa S. Benedicti Ordinem iam collabentem apud Burgun. diam etiam reparauerant,& in eo Monasterio per multum teporis perdurarunt.Anno autem I 38 i .idem Monasterium ob alios euentus elapsos iam dirutum,denuo reficitur, &ejusdem Abbatis pro subsidio Monasterium, quod supra memorauimus S. Spiritus de Venetijs suis Regularibus Canonicis per ea tempora destitutum, postmodum, ut in praefatis Chronicis legitur,fuit cocessum,& uni. Ium.Duo autem ex his primis Optimis Patribus sub celebri Sanctitatis opinione in Antistites promoti dicuntur inter illas partes, quos decedentes pijssimi, simul li Fratres gratissimi Concanonici, in sua Ecclesia S. Spiritus binis marmoreis Sepulchris sub honor, ficis Elogijs tam eius fundatae Congregationis, si recti Episcopatus perpetuo honestarunt. Horum alter fuit D.Andreas Bondimerio, qui ab ipso Prioratu S. Spiritus, quem gerebat Anno Domini I 46s.die 7. April in tertium Patriarcham suae Vrbis Electus, a Pio Papa II confirmatus fuit Anno 3 s. ab Habitus Canonici susceptione nondum expleto,qui cum annos quinq.&mensibus trib. sedisset Anno I 6 3 artatis vero suae 6 in pace ex humanis ex ου tus,die 6.Augusti in sua, videlicet S. Spiritus Ecclesia, in qua Canonicum ordinem resormauerat, marmoreo Sepulchro sub eleganti Epitaphio, honorifice conditus est, Sepulturae. Alter vero fuit Reuerendissimus D.Phylippus Paruta supradiatus, qui ad Archiepiscopatum Cretestem assumptus, obierat prius anno videlicet i 38.& in eadem sua praefata S. Spiritus Ecclesia honorabili Sepulchro conditus extitit, ut supra. Hi aut Canonici sub umbra alarum Scirenissimi Ducis Veneti proteguntur. Alio autem ipe noua Congregatio ex illa Saluatoris prodijt in Thuscia Auctore Fre Ant nio Mantuano illius antea professo,quar dr S.Petri de Monte Corbulo Dioecesis Florentinae. Hie Habitum eius Congregationis Saluatoris iuuenis sumpsit Mantuar Anno 1467. di in eo Monasterio, di Congregatione usque ad I a. satis laudabiliter perseuerauit;
quo Mao ad Carthusanoa b. Laureatij de Florentia transvol
157쪽
uit, a quibus perbenignE susceptus,Petrus pro Antonio notatus esLIn Annalibus eius Congregationislegitur,serat Regiensis,sed in mutatione Habitus,& Nominis, eam etiam suae Nationis Patria in Mediolanensem conuertit;& quia factibilis,& industrius erat,in loco eius Territorij Florentini dicto ii Castellaro2supra,& prope Mustianum,Villicum eum constituerunt:vbi post plures Annos coparata familiaritate D.Francisci de Soderinis de Primatibus Floretinis,Epi Volaterrani,&Alexandri Papae vi. Reserendarij, ipsiusq;
fauore, & patrocinio fretus, nouam Canonicorum Regularium Congregationem sub Regula simpliciter B.Aug. instituit, . ex suo. met note Congregationem S. Petri Apostoli denominauit. locus Montis Corbuli a Florentiae Ciuitate per I 8. a Senatum aut peris distat milliaria. Quo in loco Ecclesiam in memoriam Arcangeli Michaeligub antiquo ipe dedicata consistit, attamen institutionis eius Congregationis primarius locus extitit S. Mariae de Bibona in Maritimis Pisanis Volaterranae Dioecesis constitutus. De qua illud im dicere possumus,quod eius Cultores adeo magni in vita,& Habitu praeseserunt abstinentiam,& humilitatis rigore, ut illis primis Clericis abstinentibus aequari posse videantur, qui sub Marco Euangelista, ut praemisimus, apud Alexandriam, extra hominum turbas collobijs lineis adoperti, eam vitam exorsi fuere. In eius Congregationis initio uterque Habitus essentialis,&non essentialis, de quo supra diffusius disseruimus, suit Tunica naturalis coloris videlicet leonini, amplius manicis, lineo collobi cooperta cum birro, seu caputio, ac bireto desuper eiusdem colo' ris . At post obitum ipsum D.Petri Institutoris, qui in eius decrepita aetate contigit Anno videlicet Domini Isai. superaddita est Clamis ad instar Canonicorum Regularium eius temporis Sancti Phrygdiani de Luca, & leoninus color,restrictis manicis, in nigrucommutatus extitit. Pauperculi quidem , vel in communi, quic
quid a Diuinis superest maiorem partem illos & in hoc potissimumulati, operibus impendunt, ex quibus communiter victitant,
nihil sibi quisque quod proprium facturum sit, sed quod magis
pauperum holpitio, quodcunque contingit inter eas solitudines, qui verae pietatis cultus est,& cui in primis vacant,reseruantes. Raphael VoIaterranus asserit eam Congregationem a Iulio Papa II. eo anno quo suam Historiam scribebat approbatain bcd re ve
158쪽
De ordine canonica in generali,
ra Ipsa approbatio tunc tentata, & carpta fuit, de postmodlim ad instantiam praefati Da ancisci de Soderinis S.R.ECardinalis Sati Susannae a Leone Papa x. vivente adhuc Institutore, perseerisuit, prout traditum est a D. Benedicto de S. Geminimo eiusdem Congregationis Canonico. Haec autem de ordine Canonico in generali dicta suificiant . nunc de Praecellentia ipsius disserendum censemuti
159쪽
De Praecellentia ordinis Canonici.
A L V A T o R Dominus noster Iesus Christus Ecclesiam sanctam suam, & in illa fide.
les omnes consistentes humilitate vult crescere, & dilatari, ut inquit Beda, iccirco adipellat fidelium multitudinem pusillum πω gem ; & grano Synapis comparat omnium seminum minimo,crescenti autem omnium olerum maximo. Et ad conuiuium inuitatis dicebat: cum inuitatus fueris ad nuptias recumbe in nouissimo loco, ut,cu venerit qui te inuitauit,dicat tibi. Amice ascende superius, & tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibu s: quia omnis qui se exstat humiliabitur, & qui se humiliat exaltabitur: ne recumbas in primo loco,ne sorte honoratior te sit inuitatus ab eo,& veniens ille,qui te,& illum vocavit,dicat tibi: da huic locum,& tunc incupies cum rubore nouissimum locum tenere. Per primum locum non solum intelligitur hic honorabilior sessio in conuiuijs solemnibus, sed etiam quaelibet electio, vel promotio ad aliquam Dignitatem,quod patet ex hoc,quod praemittitur: dicebat ad inuitatos parabolam. Parabola autem est alterius rei significatiua;ad Dignitates autem se nullus debet ingerere,sed alios meli
rea se praeponere quantum est i a se , alioquin inuitator principa- .. Liber Secundus. Λ iis
160쪽
re me Praecellintia ordinis Canonicilis Deu a quo est omnis potestas,deij ciet dii mala a Ulanlia te
silic m spirit aluci sentcntia damnationis, aliqua lo etiam deicit tales poena lcmporali depositionis. Si autem humiliter resu. p icns,ut P tro antiu ut& ut O.Gregorius, & Ambrosius, & consimiles, tandcm ex pbedientia susceperit, & ex charitate fraterna bene ea usus fuerit Dignitate, caelestem denique gloriam obtinebit, quia dicitur erit tibi gloria : ea ratione quia omnis tiqui se exaltat prpshmptuose se Dignitatibusingeredo, humiliabitur modo praedicto, & qui se humiliat non fallaciter, & ficte secundum Eeel. 19 quod scribitur Eccles Est qui nequiter se humiliat, di interiora
Praueri eius plena sunt dolo: sed veraciter, & ex animo exaltabitur. Prou.
9. 29. Humilem splanus piet gloria, in eundemsensum ex Glossii, stri, ordinaria in Evangelica gratia humilitatem ponit lesus contra superbiam Pharisaeorum in lege, di intendens in doctrina sua quo. modo debeant in Ecclesia accubitus cligere,id est humiles, & nouissimos : cum enim per gratiam fidei vocatus membris Ecclesisse quis iunxerit, non se de meritis glorificando, quasi caeteris sublimior extollat;nam honoratiori inuitato locum dat,qui de suae . a conu ei sationis confidentia securior factus cita illorum, qui se in Chi isto secuti sunt,agilitate praei t,& cum rubore nouissimum lo. cum tenet, cum ipse de ali)s meliora cognoscens, quicquid de sua
Ps 3 7- operatione altum senserat, humiliat, dicens cum Propheta: cIal . . - tatus autem humiliatus sum.& confusus,& erubescens tuc, quod
λ de se aliquando maiora prs sumpsit incipit ad psnitentiam humi liari, & se minoris cognoscere meriti, ut non nunc incipiat quae rere quod sibi seruatur in fine, quia haereditas, ad qua festinatur in fine,in nouissima benedictione definitur.Quotidie auic Dominus du conuiuas suos visitat,&dijudicat,tata spiritus sui dona humilibus praestat, ut eos ccutus fideliu cum admiratione glorificet, stupens in auctoris sui lavdcm, prosiliat dicens . Mihi autem nimis honori fi .aci sunt amici tui Deus. Quare huic humilitas praecipitur in Ecclesia, & non in alterum maioris sessionis Dignitas,nisi qui a Deo humilibus, di subter alios statum amplexitibus conceditur. Et cum audissent Apostoli,& credidistent Iesum tra.dendum morti, in eius absentia quaesiuerunt, quis inter Aposto Ios esset conuenicauor ad tenendum citristi locum, & hoc est,