장음표시 사용
131쪽
Priusquam tractemus quaestionem de jurisdictione seu approbatione ordinarii, quae regularibus necessaria est, ut saecularium conseSSiones exciperet possint, monendum esse duximus, Ecclesiae mentem esse, ut regulares in negotiis et ossiciis ecclesiasticis, quaeque animarum curam saecularium respiciunt, in subsidium tantum et desectum cleri saecularis generatim ab Episcopis assumantur, et quatenus clerus Saecularis Sive propter exiguum numerum sive aliam ob causam ad ea ossicia adimplenda minus aptuS sit. Hanc vere esse mentem Ecclesiae, et ex universa
ecclesiasticae disciplinae oeconomia conficitur, ei ex iis quae tum a Sapientissimis institutoribus aliisque sanctis regularium ordinum viris tum a Summis Pontificibus saepius in hanc rem prolata suerunt. S. Bonaventura quidem apposite ait 1ὶ : α Τemporatissime disposuit divina Sapientia et instituit Sedes Mostolica, ut per ordines
praenotatos in praedicatione et consessione desectus cleri Suppleantur et animae Salventur, et nec in temporalibus nec in spiritualibus jus clericorum aliquatenus minuatur. , Et alibi dicit : a Religiosi auxilium praebent curalis, non ut domini, non ut curam animarum habentes, sed ut servi in charitate. BIdem data opportunitate definiverunt Summi Pontifices ; inter caeteros Benedictus XIV. in Apostolicis litteris uast uenerabiles Fratres, quas in forma Brevis dodit ad Archiepiscopos et Episcopos nationis Ruthenae in regno Poloniae i2ὶ, qui in negotiis et ministeriis ecclesiasticis
viros regulares potius quam saeculares eligebant; idque ideo praestabant quod, ut Pontifex supponit, cleruS Meeularis sacrarum disciplinarum scientiis non satis esSet im-
132쪽
bulus. Deset Summus Pontifex, Episcopos in ista necessitate versari, et Opportuna remedia in gravi hoc negotio ab Episcopis adhibenda prarescribens, ait : α propter
VOS, Venerabiles Fratres, rogamus et in Domino hortamur, ut primum Omnium maximam clari saecularis, in cujus subsidium elarus regularis meatus fuit, curam alacriter suscipiatis, Susceptamque strenue urgere satagatim a Quae cum ita sint, palam est, Episcopum non debere regulares sacerdoteS ad Saecularium consessiones audiendas assumere, ubi clerus Saecularis his sacris muniis
obeundis aptus et sufficieus est, quum id nullo quidem jure tunc praecipiatur. Sed et illud hic observare iuvat, Episcopum esse judicem, an clerus Saecularis Suae dioec eos idoneus sit et sufficiens ad Poenitentiae sacramentum administrandum. Unde neque clarus regularis jure conqueri poterit, si ad consessiones specularium excipiendas ab Ordinario non deputetur, neque clerus saecularis jure mussitare poterit contra Episcopum. Si ad sacrum istud munus obeundum regulares sacerdotes admittere velit. VII.
His praemissis, quaeri jam debet, quid de jure requiratur, ut approbatio ad excipiendas specularium consessi nes regularibus ab Ordinario concessa censeatur Τridentina synodus statuit, Episcopi approbationem eSSe omnino necessariam. Praeterea Sumini Pontifices Innocentius X, constitutione cum sicut accepimus il ,
Clemens X, constitutione Superna it, et Benedictus XIV, constitutione Apouoliea indulis i5 . definiverunt, regula
133쪽
rem, in una dioecesi approbatum pro excipiendis consessionibus saecularium, eas excipere non posse in alia dioecesi, in qua approbatus non sit, etiamsi poenitens esset subditus illius Episcopi, ii quo regularis approbationem obtinuit. En verba constitutionis Innocentii X, in qua, ut jam observavimus, reseruntur varia responsa S. Congregationis speciatim a Summo Pontifice deputatae ad resolvenda dubia tunc temporis inter Episcopum Angelopolitanum et Societatem Iesu exorta : tarum regularis quieumque, etiam Societatis Iesu, possit administrare sacramentum poenitentiae saecularibus absque licentia Discopi dioeeesani, eιiamsi in aliena dioecesi approbatus siι' Respondit S. Congregatio : Regulares etiam S. I. in una disreest ab Episcopo approbatos ad confessiones personarum saecularium audiendus nequaquam posse in alia dioeeest hujusmodi confessiones audire sine approbatione Episcopi diseresani.
Quinimo haec propositio et Regulares ordinum mendicantium , semel approbati ab uno Episcopo ad consessiones audiendas in sua dioecesi, habentur pro approbatis in aliis dioecesibus, nec noxa Episcoporum indigent approbatione, x quali ficata et declarata fuit falsa et saluιi animarum perniciosa, in litteris Apostolicis Alexandri VII, datis ad Episcopum Andegavensem; et e hanc qualificati nem et declarationem a cunctis tenendam, sequendam et in praxi observandam Sanctitas Sua declaravit et mandavit sub poenis contra schismaticos, temerarios, seditiosos ac de haeresi suspectos impositis, contrariis quibuscumque non obstantibus . s
etiam regularem posse consessiones saecularium, etiam
134쪽
Sacerdotum, audire, ... nisi ante parochiale beneficium aut ab Episcopis, si illis videbitur esse necessarium , aut alias idoneus judicetur,... et approbationem obtineat. BQuicumque ergo sint, sive Praelati regulares, sive S. Theologiae lectores aut doctores, omnes, si Episcopo videt itur, examen subire debent, antequam pro conseS-sionibus saecularium audiendis approbentur is , ut S. Pius V, constitutione Romani poni eis providenιia 2 ,
declaravit his verbis : a Hac nostra constitutione perpetuo sancimus, decernimus et declaramus, decretum Concilii Τridentini de approbatione regularium, audiendis consessionibus saecularium praepositorum, ab Episcopis facienda, observari debere etiam in omnibus regularibus quorumvis ordinum, etiam Mendicantium, etiam sub regulari disciplina viventibus, etiam si sint Lectores, aut in Τheologia etiam de suorum superiorum licentia graduati vel promoti. BS. Pio V omnino consonat Urbanus VIII, constitutione cum sicut accepimus f5ὶ, α per quam amplissime rescidit, et ut resert Benedictus XIV, constitutione Apostoli me ministerium s , privilegium quodcumque alias regula-α ribus attributum, cujus praetextu Saecularium conseSa Sion exciperent, priusquam examen sustinuerint etae consensum ab Ordinario dioecesano impetraverint. Ac α ne regularium familiae, quae nisi expresse nominentur Se α minime comprehendi putant, ab eadem constitutionea immunes se jactarent, eas nominatim et SingulaS recena Sendas Optimum duxit. n
135쪽
Nihilo tamen minus Episcopo licitum est approbationem et jurisdietionem concedere regularibus sine praevio examine, dummodo aliunde noverit illos ad grave conse sarii ossicium esse idoneos. Sed observat Benedi tus XIV si , consessario necessariam doctrinae virtutisque praestantiam vix aut ne vix quidem dignosci posse, et nisi examen circa quaestiones Τheologiae moralis instituatur, quod non ita facile est. s Unde merito quidem emitur, maximi hujus Pontificis sententiam esse, ut regulares non magis quam saeculares Sacerdotes sine praevio examine ab Episcopis approbentur ad consessiones saecularium excipiendas. Atque id ex eo etiam perspicuum est quod, cum emet Archiepiscopus Bononiensis, in modo laudatis Institutionibus edixerit: Poenitentiae Sacrame tum saecularibus administrandi u facultatem omnino do- negamus cuicumque sacerdoti regulari aut sareulari, nisi
prius examine probatus a nobis suerit iη. a
Ubi Episcopus regulares ad consessionis munus Obeundum sive per examen sive alias aptos judicaverit, non
Inatiιutiones eanonieae. Instit. 86, num. 9. 2ὶ Cum sapientissimi hujus Ponti fieis sententia parum quadrare videtur illorum ordinariorum agendi ratio, qui, dum saeerdotes saeculares univer sim, qui lamen in seminariis sub ipsorum Episeoporum oeulis theologieas diseiplinas didicerunt, in examen vocant, antequam jurisdietionem ipsis conserant, Restularibus autem, qui in sacris studiis perficiendis nulla quidem ratione ordinarii eurae subjeeli fuerunt, approbationem impertiantur ad solam superiorum regularium praesentationem.
136쪽
ideo illud ipsis dehot indefinito seu sine temporis ci cumscriptione deserre, sed semper potest eis jurisdicti nem impertiri cum limitatione temporis; quo finito, nec licite nec valide consessiones deinceps excipere
Id luculenter patet ex brevi Urbani VIII, dato ad Cardinalem Do Sandovat in causa litigii quod exortum erat, ut tradit Cabassutius iij, inter hunc Cardinalem et religiosos illius dioecem nos. Summus Ponti sex tum expresse statuit, finito limitatae concessionis tempore, non posse a regularibus confessiones Saecularium audiri siue nova
ordinarii approbatione. Sed idem etiam liquet ex propositione , quam proscripsit Alexander VII: et In causa A degavensis Episcopi, ait Cabassutius 2 , et regularium tum Societatis Iesu tum aliorum ordinum, quae tandem Romae judicio Alexandri VII et Cardinalium dirempta est, examinata suit ista regularium praedictorum propositio et
Non possum Episcopi limitare seu restringere approbatimnes, quas regulari bus eoncedunι ad confessiones audiendas, neque ulla eae parιρ remeare. Hanc propositionem idem
Ponti sex cum coetu Cardinalium declarat 50 januarii an 165s, falsam, temerariam, Scan Iosam vi ere neam R. v Neque tantum quoad tempus, sed quoad locum et pedisonas etiam restringi ab Episcopo potest praedicta saeuutas, ut constitutione Innocentii XIII, a Benedicto XIII confirmata, sancitur his verbis : a Declaramus, Sace dotes tam saeculares quam regulares, qui ab Episcopis oblinuerint licentiam audi ondi consessiones limitatam veIquoad locum, vel quoad genuS personarum, Vel quoad tempus, non posse Poenitentiae sacramentum administrare extra tempus, vel locum, vel genus personarum ab ipsis
Episcopis praescriptum, quocumque privilegio, etiam in
137쪽
vim Bullae, quae appellatur frueiatae Sanem, competente, nullatenus suffragaturo s2 . a XI. Praeterea, ubi Episcopus facultatem excipiendi fidelium consessiones ad certum praefinitum tempus dederit, Potest, elapso eo tempore, prorogationem jurisdictionis regularibus omnino denegare, vel eos iterum ad examen Ocare et novum de eorum doctrina periculum sacere, prout illud expedire iudicaverit. Hanc doctrinam iterum confirmat Benedictus XIV in laudata constitutione Apostolicum ministerium, ubi, agens de facultatibus consessiones specularium audiendi, ad rempus regularibus lactis, ait: a Porro hujusmodi facultates ad praestitutum tempus collatas post elapsum temporis intervallum jus competit ordinario vel abrogandi,
vel, eas renovando, Sacerdotem ad novum examen Compellendi. s Et in Institutione ante memorata testatur, Scriptores, etiam ex regularibus, unanimes idem asserere. xII. Si vero post praevium examen Episcopus hanc facultatem simpliciter et sine ulla temporis limitatione concesserit regularibus, non potest eam ita approbatis adimere aut suspendere, nisi supervenerit aliqua causa, et quidem ad ipsam sacramentalem consessionem pertinenS, quemadmodum patet ex supra citata Clementis X constitutione Superna, ubi declarat, a regulares ad ejusmodi
138쪽
s saeculariumὶ consessiones audiendas praevio examine simpliciter et absque ulla temporis praefinitione ab ipsomet Episcopo, secus autem si ab ejus vicario aut ab antecessoribus Episcopis, approbatos . non posse ab eodem, qui sic approbavit, iterum examinari, aut ab iisdem consessionibus suspendi, seu licentias illis concessas revocari nisi nova superveniente causa, quae ipsas consessiones
Ut autem huic Clementinae constitutioni locus sit, requiritur inprimis ut regulares approbati sint praevio eramine; alioquin ad arbitrium Episcopi suspendi et in examen vocari possunt. Testatur Novarrus iij ita declara tum esse a S. Congregatione Episcoporum et Regularium in una VERcELLEN. , 51 julii an . 615. Praeterea necesse est, ut approbati fuerint simplieiter, id est, sine limitatione quoad personas, et ut nulla circumscriptio temporis aut loci in approbatione sit adjecta. Hujusmodi temporis circumscriptio censetur adjecta, si Episcopus facultatem dederit ad arbitrium et beneplacitum suum duraturam; nam clausula haec continet
limitationem temporis praefiniendi ad beneplacitum approbantis u). Refert Barbosa, a S. Congregatione Episcoporum et Regularium quaesitum fuisse, An Ordinarii saeuItatem audiendarum confessionum, regularibus AD BENEPLACITUM ab ipsis concessam, ad libitum revocare possint ' Et S. Congregationem respondisse in una PAPIEN. 9 martii, 16 19, concessionem ad beneplacitum faciam quandocumque remeari posse ib .
li Lueerna Restularium , verti. confessarius . num. 16. Cis. VM TRAEL 1, Praxia notabilium rerum. Annotatione 48, num. 55, edit. Neapoli. 3691. 21 Diani, S. I Traelatus primus, De dubiis Resularium. 1lesolui. 7η. num. 4. Oper. lom. VII. edit. Lugduni, 1680. I) Bhaans . Ius Melesiasιieum universum , lih. l. cap. 45, num. 208 edit. 1.ugduni. 169l.
139쪽
Sed et Episcopus, qui simpliciter et indefinite conesessit
facultatem saeeularium consessiones audiendi, potest eam revocare ex causa rationabili ad ipsum confessionem pera nente. Etenim Clemens X, in citata constitutione, I 6, statuit: et si regulares cum scandalo aut alias inhoneste vivunt, vol aliquod delictum committant, per quod rationabili Episcopi judicio videantur a consessionibus SuSpendendi, in quo ipsius Episcopi conscientiam Oneratam esSe OlumuS, cum praecipua ministri sacramenti Poenitontiae qualitas sit vitae integritas ac morum honestas, utique eam causam ad consessionis ministerium pertinere, ac proinde nihil obstare, quominus ob eam possit Episcopus regulares a Semetipso approbatos suspendere aut repellerea consessionibus audiendis. nEpiscopus, qui rogularem quempiam ex eiusmodi causa suspendit, minime debet rationem reddere regulari aut Praelato illius cujus jurisdictionem revocavit, sed tantum debet eam Summo Pontifici communicaro, si hic eam peteret. Quod iterum ex eadem constitutione firmatur, quum dical Pontifex, si eam canSam non teneri Epiri scopum ipsis regularibus significare, sed Sedi Apost η licae dumtaxat, ubi eam sibi aperiri postulaverit. suuinimo saepe expedit, ut Ordinarius causam saetae revocationis alii nemini aperiat, tum ad vitandas contentiones inutiles, luna ad praepediendas dissamationes sive poenitentium sive ipsiusmet consessoris. XV Quum igitur ex dictis pateat, Episeopum POSSe regularem, etiam Simpliciter et indesinite a se ad consessiones Diqiliaco by Cooric
140쪽
- 51 saecularium approbatum, suspendere aut revocare a juri dictione concessa si indicatas aut similes causas, et
quum Episcopus non debeat causas istas regularibus aperire; liinc efficitur, statim ac in regularis consessarii notitiam venerit suspensio iurisdictionis aut revocatio facta ab Episcopo, eam jurisdictionem ita cessare, ut regularis ille nulla ratione amplius possit saecvlarium consessiones excipere . donec mi ab eodem Episcopo vel ab ejus successore vel a Sede Apostolica in pristinam jurisdictionem restituatur. Ratio est, quod in tali easu, sive justam sive non justam habuerit causam Episcopus, Sem ster tamen verum erit, consessario. regulari tunc deesse illa, quam
Unodus Tridentina necessariam dixit, Ordinarii liuentia
Haec ita se habere, etiam plane confirmatur ex contrario sensu sequentia propositionis ab Alexa ro VII die 24 septembris 1665 proscriptae : α Satisfacit praecepto annuae consessioni4, qui confitetur regulari, Episcopo praeseminis, sed ab eo injuste reprobato it . n . '
Probo autem animadvertendum est, Clementinam comstitutionem tantum agere de casu quo idem Episeopus, qui regulares simpliciter et indefinite post praevium ex men eos denuo approbasset, examinare aut ab obtenta iurisdictione suspendere vellet; nam Episcopus, qui eidem succedit, potest liberct revocare facultates hac in re a gno praedecessore datas, et consessores regulares, qui ad Ss cularium consessiones audiendas quomodocumque ain probati sint, ad examen vocare. Illud enim ex verbis constitutionis allatae abunde probatur . et ex decreto