장음표시 사용
141쪽
applicante, conseruante incorpore sicut i savnio, quam ponunt Aduersarii qui uis sit de se unitiva, attamen cuniat , si liget agente piam
Instabis vel actio agentis applicantis oris mam materiae producit aliquid in forma, veInihil si nihil ergo non magis reddit unitam materiae , quam euet ante, si aliquid producit ergo modum unionis , quid enim aliud fingi est e. Respondeo quod agens dum applieat formam
materiae v. g. Deus quando in die iudiciivnine animas nostras corporibus,nihil aliud faciet;quadadare sormam materiae , seu ut dicit Caietanus, facit ut esse animae , sit esse corporis. Sicut enim materiam viri formae nihil aliud est , quam actuari per formam ita quoque unire formam materiar nihil aliud est , quam actuare materiam, dando illi formam, seu ut diciti Thomas,reducere pol entiam materiae ad actum sormae Urgebis Impossibile est corpus esse de facto unicum animae per resurrectionem , v. g. nisi iamrpore sit aliquid, quod anteiton erat; --mam esse unitam corpori , nisi in ea sit aliquid,
Respondeo illud quod est in corpore , quando unitur animae, nihil aliud esse , quam ipsam animam cum dispositionibus, ovibus corpus fit capax animae Et illud quod est in anima, quando itur corpori nihil aliud est quam ipsim corpus, quod anima informet, cum antea non inforrimarent. Et ratio radicalis , quia anima est ipsi formalitas, quae informat, Manimat corpus v
de vi reddatur actu animatum, initum aniam, nihil requiritur, nisi ut ipsa anima detur. Et ideo, ut acute dicit Caietanus , -- - , in
142쪽
Dices: Animamnest fieri praesens corpori v. g. potest Angelus ponere animam intra corptis mortuum, tamen propterea non vivet, nec erit ipsi sit,stantialitεr,ninima ergo falsum est, quod corpus uniri animae nihil aliud sit , quam habere animam. Respondeo distinguendo antecedens Ang Ius potest ponere animam intra corpus , quasi positione locali, tanquam locatum in loco tr seat possintne mali , tanquam actum in poteristia, cui deteste, nego: non enim dicimus animana uniri corpori inquantilm est in ipso ut locatum in loco, alias animae damnatorum animarent ionem
inseriai cum sint ipsi praesentes sed ipqvanidinfit praesens ipsi per modum actus in potentia dan- dodicilieet ipsa esse, non per modum superadditum unionis, sed incommunicationem propriae
obiicies tertior Quae separantur distinguun tu i sed unio animae , corporis ab animi, Secorpore in morte separaturi ergo ab utroque disssing tritur Maior patet minor etiam constat: Nam in morte reniane corpus , remanet etiam anima, tamen perit utriusque unio. Respondeo concessi maiori distinguendo mi .norem sunto separaturabe a,4 corpore, iam vicem comminicatis , , latis per actionem agentis, nego non mulced. obmunicatis,4 applicatis, concedo seu, quod idem est, unio separatur ab anima , ut dante esse corpori , nego tabanima, non dante amplius esse corpori concedo: solum patet ex dictis Instabis Ergo saItem illa communieatio , UPlicatio, Fer quam anima tetae corpori , est
143쪽
aliquid distinctum. Probatur conseqtientia emam anima potest esse sine hoc , quod let esse corpori, ipsique applaeetur Rehisadeo distinguendo consequens LIIIa com--nicatio. applicatio est aliquid distinctum
abentitate animi, praecise sumptae concedis ab emitate aniatae, ut iubest a' om agentis ipsa in applicantis .conseruantis in corpore , tanquam actum in sua potentia , nego unde nim&colaa Dunicatio animae cum corpore nihil aliud addit suora entitatem anin a , prae e actionem agenti ipsam conseritantis in corpore, cum dispo,
desinere possunt , ideo etiam unio animae de corporis potest desinere . Ratio radicalis horum omnium est quia lausa formalis, licet per se ipsam causet , attamen non causit nisi dependemer a causa essicienti, quae ipsam applicati causae enim sunt sibi inuicem causae unde quamuis anima de se trabeat quidqiii requiritur ad hoc , ut inso me corpus, ripsi uniatur , nec proinde indigeata liqua formalitate sibi se afflita, indiget tamen influxu causae essicientis ipsam applicantis ideo 'e cessume illo influxu, desinit applicari obri corpori .
obiicies . Actio uniens animam corpori het aliquid producere sed nihil potest produce
re nisi unionem 'utroque distin is ergo
datu talis unio Rspondeo negando minore it Illa enim actio non producit unionem distinet am ab anima , sed dispositiones, quibus anima fit praesens corpori, cum eo constituit totum compositum. Vnde id quaiaproprie prodiicitur per talem actionem, est tot composituar
144쪽
Dices momo generans hominem debet alti nere aliquis ipsius animae ut eam uniat corpori: sed non potest attingere ipsam animae entitate cuni sit aliquid malum supra actionemcormn Mlem; ergo debet attingere ipsem modum unionis. Respondeo distinguemlo minorem: Homo generans hominem nn potest attingere ni itatem anima , ut producendam , concedo ut dandam materiae, nego. Id autem quomodo fiat , facilε patebit , aduertend', ultimam dispositionem ad quamcunque serinam necessario esse connexam
eum ipsa torma unde hoc ipse quod agens ponit
vltimam dispositionem in in teria, simul etiam ponit formam in illa . Cum igitur homo possit poneri in materiam vitiorum disposition da mam rationalem potest etiam ponere ipsa in anilimam rationalem sic eam attingere , non qui demit producendam, sed ut dandam corpori. obiicies s. Informatio est aliquid diitinctu ix ab anima Lero de ipsa unio. Probatur amec dens Causalitas distinguitura causa sed insommatio est utilitas si rura: rogo distiugitur ab ipsa Responde negando antecedens Ad robab
tionem distinguo maiorem Causalitas est ali-mid distinctum a causa , in causis essicientibus, concedi in causa formali, materiali , nego. Ratio disparitatis est: Quia materia,& forma causa ut se ipsas communicindo unde etiam causa listas non est aliquid distinctum ab ipsis sed est e
rum enti sui communicata , quae Communicatio
ivbil aliud dixit, nisi actionem agentis unam Ninis applicantis.
145쪽
immediate uniri , Messentialiter constitue. re totum substantiale . Quaerimus hic, intim iblud tortim sit ali iiii rea lue distinctum ab istis partibus, non quidem diui sim, sed simul suo tis, quatensis per mutuam 'nionem fiunt unum i id est, virm illa totalis entitas, quae constituitur per materiam , tortuam , addat aliqtiam reali. tatem supri huiusmodi partes. Duplex est sententia Altera affrmatiua , pro qua citatur Scotus, quidam etiam ex Thomistis; lis et serte salom ab aliis voceten is differant , ut ostendetur in fine probationum Altera vero est negativa, quae communior habetur apud Alithin
tum compositum non est tertia enti-aas,Aliter distincta a materia in forma sed est ipsa matella d forma , quatenus sunt unum pς
mutum coniunctionem Probatur primo ex Diuo Thoma 4 eom r. Gen. . cap. 8 I. Τυnses, inquit, λυlligendum, quὀch-manitas sic ita realis ἐν a maieνia, est forma ε fed ut ii quit interius 4,mantia, nihi aliud Disqv.m 3rine isti ipse essentialia coninnsa . Et D. . Maus inus . cis Trinitate cap. . Hanio,ait,nihil aliud est . qu.m anima σχονpus . Et demum D. Paul. ad Cor. I a. Omnia, inquit, με ἡνα--γννιι sum sint multa, furis Mntim eoῬns ergo etiam a fortiori materia 4 forma iunt unum totum .
146쪽
litis non est tertia emitas realnei iuuicia ab et . titate materiae, formae Lergo totum in diuinguitur a partibus sim I sumptis conseqtientia est per se nota siemm toti distingueretur amat ria, forma , prosecto deberet addere alicuam realitarem sithra apsas. Probatur intecease frVel
emi in illa tertia emitas tollius, ut dis tincta a partubus, esset tela sentit in resti , vel olum pars essentiae. Si est tinta essentia compositi ei in materia , Morma non sunt aliquid deessentiae impositi s vero illa tertia emitas, et distincta
a materia: forma men est tota essentia comm-sti sed silum pars essentiat ero non sequiityrtotum distingui a suis partibus sed solum tres es se partes an commisito, scilicet materiam , io inam in emitapem totius De quibus ursis im uiram , utrum totum distinguatur ab illis tribus piatibus: non distingvnur cereo olim mindistinguitur ab omnibus suis partibus si disii gnatiir , debet addere aliquam reali atem supra
ictas tres partes,&Hic in infinitum . Respmulebis, entitatem, qu/m addit totum sisepra partes, non esse lotum, nec partem, sed 't
statem, seu formam totiua Sed contra primo Nam forma II ruttii , si distinguatur a materia, dorma, v. g.humanita anima, Ae corpore , non est nisi partistis enti. ras ergo componet eum alijs partibus, ac proinde redibit argumentum , utribri totum distingua tur realiter a materia, sorma, totalitate. - Contra etiam secundo,Nam,ut arguit D.Thoemas, illa forma totius , si daretur , estet solum a odentalis seimo rion constitueret totum substan tiale . Probatur antecedens : Illa forma est ace dentatis , quae aduenitenti completos sedi rema solus v. g. bumasitas , adueniret erui complet θ
147쪽
ergo esset accidentalis Hobatur minora ianranitas adueniret mater adi iam abenti animam rationalem sed materia habens an num rauot a Jem ei elis coinplerum ergo humanitas adueni retenta compleio. Confirmatur conclusio e Materia is se a hae sunt ipsum totum ergo non distineutriar ab illis. Probatur antecedens totiim est praeter quod nihil est , sed in toto substantiali nihil est praeter materiam, formam;erga materia, de sommittite ipsum totum . Probatur minor: Nam omnis entitas substantialis , vel est forma , vel materii, vel utrum itie; ergo praetetit utram que istam partem n hil amplius est in toto iubstantiali unde in is definitione, quae traditur per partes physicas, ni-hu ponitur nisi materia, de forma . Si qui ergo
Thomistae videantur dicere, totum esse tertiam emitatem distinctam a materia, forma, e MDeandi sunt de materia , .sorma , non ut intvmim per nitituam eoniunctionem , sic enim lintipsum totum sed ut singulatim sumi possime et aman pia unione et Eloma elui nem est anima uni a corpori, nec est corpus unitum animars sed anima , corpus quatenus per unionem sum una totalis subitan a 'Gobiicies primo Aristoteles s. Metaph. I 4.dicit,
Respondeo Aristotelem in primo loco Mari
velle . quod species senaria non constituitur ex dodias individuis mini ternariae te est ni- cun individuum conitans se unitatibus; qui dem addita, vel si racta unita . ut iupra di ictu, est, perit praeminens species nituisti undε fi ternam, cidaneu tres unitates , peribit terna
148쪽
Hd secundum lacinii dico Aristotelem solum velle labam, ba, non esse, b ae', lingulatim sumpta , sed utrumque coniunctivi manifest. patet ex texti Obsicies, liud est plura, non est unum: Sed si incirin esset materia, Mimina, esset pluras er vis
Respondeo distinguendo maiorem Quod est
Prura partialia non est unua , negos quod est plura totalia mulcedo: .ExMistinctione applicatis minori nego consequentiam Unum eritin totale potest esse plura partialia , quia pluralitas partia. iis nina opponatur ustitati totali , praec mu qua doniae partes compar*mi, ilius m. sicut actu
& potentiai tu enim ficiunt perfecte misi tinrabini e tertio: Essemis distineuitur a in
causis Man ateria , forma unitae Causanta ruina ere totum distinetuiti, ab ipsis nitin Maro constat: Quia nihil causat ei plum . i. aior probatur Nam materia 4 sormai, ut sepa ratae non causam totum cergis causant ipsum, Respondeo conressi maiori, distinguendo minorem Materia, forma vi unitae causam totum, quatenus singulistim summitur concedo; quare n coniunctim sumuntur, negos sic enim sunt rysim totum Explieatur Iutio. Materia, & formae fiat ut viii dupliciter lami possunt Primo vepartes sunt, quarum quaesi e vesta alter , Raueentitas cuiuslibet consideretur non quidem diu uias ab alia , sed assiciens alteram , seu calfi dicunt , ita ut una importetur m recta, alia ii obit v. g si imma consideretur ut inimmans materiam , materia ut sustentans λrmam di Mintur sa- singulatim . Secundo sit vi potant
149쪽
enim materia unitur drmae, Torma nateriae, ut sint unum substantialiter, nisa essentia r Ethoe modo dicuntur sum coniunctim. Dicim ergo materiam, Riormam causale totum, quate
nus singulatim sumuntur, inquamuli, scilicet, asscit alieram; hoc modo distinguuntur etiam realiter a totos etiam tortim non est*eque fori assiciens materiam , neque materia sustentans sommata Careecam si sumatitur coniunctim , illast, ut pit mutuam unionem fiunt unum substantialiter, hoc modo noi causant totum, e sunt ipsunt totum. Quod duobus verbis exprimi posset dicendi, totum non esse iamlibet partem , sed
Instabis: Plura conueniunt toti, quae non comveniunt partibus reiam in ipsa vitione sui generiis 1i, corrumpi, vivere , sentire competit toti homi- quod tamen non conuenit nec eius materiae, nec eius formae etiam Vnuis. Respondeoe data selutione , haec omnia non conuenire materiae, formae singulatim sumptis, ut partes sunt bene tamen coniunistim sumptis, inqoantum per coniunctionem fiunt unum,siquidem id quod Leneratur . corrumpiturr on est nisi totalis entitas, seu in illud unum substantiale, qtiod fit ex coniunctione duarum partium,&j-fistit in illis coniunctic ideoque desinit, rumpitur, quando illae partes non sunt ampliti num per mutuam niuaet onem, i
150쪽
N praecedenti Disputatione confiderauimus principia intrinserarer i naturalium , nunc de cau. sis earum pendum est tum in. trinsecis , ι quibus comprehenduntur etiam materia , serma, iam extrinsecis . Naturaliter eniat notum est , quod omne generabile, corruptibile non generatur, aut corrumpitur ex seipso, sed ex aliqua causari Nihil enit potest dare i ipsi ut sit unde necese est, eos m
hi te habere causas, ex quibus sicut pendet in suo esse, suisque motibus itaqisoque in sui cognitio. me. Hinc fit, ut notat Aristoteles, quod cum a. thematicus in suis demonstrationibus totum a d.
hibeat eausum sol malam, Physicus arguit ex omnibus causis; quia scilicet motus, de mobilia de quibus disputat Physica, sicut pendent ab omnibus quatuor causis , ita quoque per eas innot scinit . Cum autem natura violentia, Mars; sicuti etiam casus, fortuna, datum videantur habere rationem causae, isque saepe homines attribuant
essectus, qui Minnino cerivantur, ideo de ipsis quoque hic agetur . unde tota haec disputatio di, uidetur in septem quaestiones; quarum prima erit de natura, violentia , arte a Secunda de causis in mimini Tertia de causis materiali forin lir Quarta de causa eaicienti: Quinta de causa finali: Sexta de comparatione effectus ad causas: