장음표시 사용
241쪽
lum, rofugiendor laut intellectus respicit e Instabis: Potentia libera fertur ad opposita, etiam proiequendo sed voltintas est potentia ii Mira ereo debet ferri ad opposita etiam prose quendo, scilicet ad bonum , e malum Minoi patet Maior vero ν obatur: Nam potentia libera est versatilis, indifferens ad utrumlibe . Respondeo cum D Thoma ibidem distinguendo niaiorem et Potentia libera fertur ad oppositet iam prosequendo , quatenus illa opponia possunt subire rationem formalem obiecti talis potentiae, concreo a alio modo, nego: Nulla en inpotentia sertur extra suum olbieetiimhobiectura autem voluntatis est bonum unde intantum voluntas potest serri ad opposita, inquantum inlis reperiri potest aliqua ratio bonita v. q. volun eas ferri potest ad amorem , Modium; ad loquem dum tacendum , inquantum in utroque potest reperiri aliqua ratio boni vel eri, vel apparemtis Carferum ad malum sub ratione mali ferra quit actu prose; utionis , quia non continetiusub ratione appetibilis Urgebis: Etiam aIiqua voluntas ferri potest ad
id, in quo nulla reperitur ratio boni ergo nulla solutio Probatur antecedens non esse non potest habete aliquam rationem boni sed voluntas rig, damnatorun appetit uomesque ergo . Respondeo negando subsumptum ad probationem distinguo maiorem ess non potest habere rationem Nini, quatenti est destriniuiminatu spe, concedo ut est ei minatiuum poenae, nego. Nam in sumnia miseria exclusa omni spemni. Aliquatuc , bonum videtur id, quod i ait inii
242쪽
ni dilato Damnati auten non .dent aliam viamia acie ricii summam miserram , nisi piopriam γ hxoetionem, Miso appetunt proor; ---fe, est terminatiuunt suae iniseriae: sicut videmus immantia sui imis alis oppressis mortem sibi
ex Le , ut ni alit milemas vitae , licet enuri morsiri feci ala, at in M,Idetur bona , Hquant in titiae miseriau .
Inuabis: Diabolus appetit peceat uin etiam ve
test. Prodiitur antecedens diam Diabolus appetit peccatum, ut iniuria Dei est iu pecca cum Yt iniuria Dei est malunt ergo. Reip inde negando antecedens Ad probationem, distinguo maiorem ii o lus appetit peccatum ut et murria Dei, praecise nego ut ex illa iniuri a redundat aliqua vindicta inimici,co cedo: Diabolus enim et inimicus D unde pro uel curat iniuriam Deo ad vindictam sumendam de
inimico scinterre autem iniuriam , stimere vindictam de inimico ei liquod bonum apph
obiacies secundo: In eo differt, qui peccat ex certa malitia labe , qui peccat ea inurinitatGquia piimus vult peccatum, quatenus m/lam morale; alie vero vult peccatum, quato is bomim sensibile ergo qui peccat e certa malitia,intendit malam, malum . Respondeo distinguendo antecedens Qui pec- cat ex certa malitia, vult peccatum ut malum uici Iale praecise nego quatenus in illo malo morali percipit aliquam delectationem , cim dependentia in a lege Dei, concedo . Explicaturi siem ii peccat e certa malitia, vult quidem peccatum ouatenus est malitin morale;idest, transi restinium legis;attamς transg di, eg M.
243쪽
fibi bonitrii, ac iucundum reputat, inquantum per consuetudinem transgressio non solum facilis Aedetiam dilicis ei facta est in per eam ostenci iti legi non esse subiectiim . Vnde qui peccat sitaee, infirmitate sue ex malitia intendit pro fine aliquod bonum apparens, mim eo discrimine . quod peccans ex inhrmitate iudicat pecca tim si istio num non quidem, et transgressivum legis,sed ut est satiatiuum passionis praedominantisci Undidicitii peccare ex infirmitate , quia in eo amoi praecepti non est satis fortis ut vincat passi citrem In eo vero , qui peccat ex certa malitia , et rati ipsa trant gressio apparet bona, inquantum perditissima voluntas assueta transgressionibus ini Ilii
Instabis: Potest aliquid ad exercendam libemtatem formare hunc actum Volo malum pure ut maluin est; ergo talis habebit pro sine malum ut
Respondeo negando consequentiam Nam in illo actu etiam quaerit aliquid boni, scilicet exercere suam libertatem, quod est aliquid boni. Unde impossibile est , ut voluntas effluoiat rationem boni, vel veri, vel apparentis. Dico secundo Ratio sordialis finalirandi in actu primo est realis bonitas finis apprehensio vera illius honitatis est tantiim conditio , wapplicatio requisita ad finaliEandum Conclusio supponit in causis duo distinguenda esse scilieet rationem causandi, &condulones ad causandum requisitaq, scdum renis calefacit, ra tio calefaciendi est ipse calor, sed conditiones requisiis ad calefaciendum lunt existentia illius caloris: mam quod non est, non potest causiare. Deinde applicatio talis caloris, non enim cateia- ς' nisi corpora propinqua . Sic igitur dic anus, dum
244쪽
timi ad quaerenda remedia , realis Mailias ianua tis est latio finalizandi , at vero apprensio illius bonitatis est vim condit: fine quae non nec
enim aegrotiis moueretur a sis ita te, nisi bonitas illius existeret , eiusapprehensone agro r. Sic explicata conclusio est conan uinior in te Thorniis stas, quamuis quidam dicant etiam ipsam apprehensionem esse rationem fore lal m. per eua robois nitas inalizat , sicut illuminatio Lon est inmuni
conditio, sed etiam ratio sol malis sub qua colores
Probatur autem primo Quod est commune Gnr,&non fini non potes esse ratio finalizandused apprehenso est aliquid commune fini, non fini; ergo non et raeroinali randi. Maior patetν Nam ratio finalietandi constituit finem istaenon potest competere nisi sim sicut quia su constituit obieet, visibilia,non potest illuminatio competere nisi obiectas visibilibus . Minor vero patet. tiam commune est omni quod obijcitur u Iuntati , seu ut finis , seu, medium , seu ut indifferens, seu ut malum , quod fit apprehensum sergo apprehensio est communis tam sint, quam
non finiis Probatur secundo: Nam ratio formalia finali, et radi est, quae mouet appetitum, quem agens in tendit, cuius oratia agit, qua adepta quiescite sed haec omnia non competunt ipsi apprensioni, seu bonitati reduplicatiue ut apprehensa , seu verealiter possidendae ergo ipsa apprehensio non
est ratio formalis finaliaandi . Marρ patet Harsa enim sunt ipsissima finis munera unde ratio prae standi hac omnia , erit etiam ratis Maiietandi. Ninor vero declaratur non enim apprehensiodauitiarum excitat Mirum , sed bonitas rea in
245쪽
hure. relucet in oblecto apprehensori nec atlarus intendit tinnitatem dixtitiaruit praecise ut appin hensam, sed vi rea te habendam a nec gratia ibi ius apprehensionis laborat sed gra arealis possessionis nec quiescit eius descerium in diuitijs apprehens, sed realiter possessis ergo ipsa re litas bonit tis: non ipprebe'sio est rati sinat aand Ubiicies t Diuersiis aiodus apprehendenti duuersificat potentias appetatim , Mai s 'Mii
appetitur bonum ergo pertinet ad rationem for- malam appetabilitatis, ac proinde tinis . Proba
tur antecedens: Nambonitas apprehensa per ima ginat .mm specificat appetitiani sensitiuum , --nitas apprehensa per intellectum specificat api titum rationaums similiter bonitas apprehensa vepraesens specificat gaudium,ut absens desiderium; ut adepti possibilis actu spes. Respondeo, tales apprehensione, diuerssicare actus, potentias appetiti uas , non quidem praecise ratione sui sed inquan sim applicant diue
sam bonitatem realem, vel diuersos status bonitatis realis Nam bonum sensitissimi, monum intelligibilest ealueresffcrurn in ratione boni ,
non selum in modo apprehendendi: Et similiter
honitas absens habet dinersum modum a bonitate Praesenti . Viide Pota viuersitas actu lentiarum appetitiuarum per se rei unditur ansa. atteatem bonitatis realis.
Instabis: Plura finalizant, quae nullam MMnt bonitatem realem; ergo rat: h lirandiam in bonitas realis . Probatur antecedens: Nam Turcae agunt propter Paradisum Mali .metis, qui trullam babet bonitatem realem, sed toriis chyi iericus est; in*nses, ut refertur , quo
ridie laborati in quaei diphoniaco immortat;
246쪽
eaucis , quod tamen nullum est in rerum natura Contra sim mortis non es modisama in hortia ἰEt ransiit chymistae opes , ista illas impendunt a ct inuestigandam rationem vertendi alia metalla ira aut una, tamen hyc impossibile est arti hy- Respondeo distinguendo antecedens plura sinali ni, quae nuliani habent bonum icalem vera a concedo existimatam, nego: Siquidem truli omnes non agunt Propter eiusnodi fines , nisi qm a putant habere veram , ,ealam bonit tem,
qaiam existimant*d ptu possibilem, ideoqι illam
Constat ex dictisbonitatem realem esse principisi,Miationem finali Eanc. i in actii primo; nunc qiiaerimus quid sit ipsa finalietatio in aetii se- cinaeo, seu per quid finis constituatur actu finalia Mns Triplex est sententia Prima tenet causi altatem finis consistere in ostensione obiectiva suae bonitatis sed hoc itare non potest; nam saepe sinis ostendit suam bonitatem , tamen nihil causat, nec mouet voliuntatem ut patet de illa quae dicit apud Oaidium, Vidas meliora, νοιο.uo, G:-ADqu ergo sinis non conitituitur ictu causans,& finalizans per solam ostensionem suae bonitatis. Secunda lententia dicit finem actu finalizare per impressionem cuiusdam qualitatis, qua mouet
Iuntatem sid in primis sitsum est , quod litus
247쪽
quam qualitatem imprimat voJuntati ;&quartinis imprimeret, respectu huius qtialitatis esset cavsar effciensis non finalis quae enim alia causae mciens hurusqualitatis assignari poscit unde pro
explicatione tertiae sententiae.
Dico: Caulalitas finis est amor, seu desiis rium sui, quod inspirat sinis voluntati unde in- tantam finis Malutat , inquantum per sui desd
rium , Mamorem inoue ad Eendum . Ita ero presse D Thomas quaesto, de veritate, a. a ubi sic ait: Sic insinere causae escrentis est ageνε , ita Pich Hur concluso: Nam eatis antastinis est id,
per quod in actu secundo mouet, inclinatari se voluntatem: Sed finis mouet in actinat ad voluntatem per fur amorema ergo amor fors est eius causalitas Maior patet Nam discrimen est inter intellinum volaytatem , quod intelis. eius trahit res ad se eas intelligibiliter apprehendendo voluntas vero e contra trahitur a rebus oppetendo ipsas, appetitus enim est incIinatio ad rem appetitam ideo intantum finis exercet sitam cali salirarem supra voluntatem , inquantiam eam ad se trahit. inclinat . Nir, o vero probatur Wan per id finis mouet , inclinat ad se oluntatem, per quod voluntas inclinatur,4 m uetur ad finem: Sed voluntas inclinatur;&tur ad finem per amore ipsius sintnergo etia ipsus finis mcuet, inclinat ad se voluntatem per am rem, inquantum scilicet inspirat ipsi amorem desderium sui. Vnde gustinus vocat amorem
quod actu exercet piam efficaciam sical irandis seu anis exercet Ucasiam finalirandi per amore.
248쪽
itiem inspirat voluntat 3 ergo in tali amore comi iti causalitas linis. Maior patet Sicin enim causalitas causiae efficientis est id, per quod eis eo vini essectivam, scilicet ipsi in io ira quo- qtae proportionaliter idem dicendum de fine Minor vero probatur Nana vis finalirandi est nisas, seu amabilitas: Sed amabilitas exercetur perast ualem amorem, per quem finis redditur actu amatus; ergo actualis anior est causalitas finis obiicies primo Amor finis est enectus sinister go vim est eius caiisalitas Mespondem, amorem finis esseimul essectum,& causalitatem finis. Metiis quidem, quare a procedit amnes causalitatem vero quatervas per amorem, quem finis imprimit voluntati , exercet suam amabilitatem Sicut visio ei siti ut 4 effe- mentiae visinae, inquantam proredit ab illa; causalitas, inquantum est exercitium virtutis videndi ijcies x. Amor est causalitas ipsius voltimatis; ergo non est causalitas finis Antecedens patet: Nam amor emactio voluntati Consequentia vin ro probatur quia diuersae cauis debent lubeiae diuersas causalitates. Respondeo, amorem sub diuerso respectu causalitatem voluntatis simul , diuinis Ut enim diciti Thomas I. a. quaest. 26 art. amor so test dupliciter sumi ιPrimo ut est quadam tam tatio facta a fines Mobiecto amato Secundo ut in actus vitalis procedens a voluntate . Primo modo est causalitas finis quantum scilicet nipi ratur ab eius bonitate naturaliter enim bonitas inspirat amorem Secundo vero modo st causalitas voluntatis, inquantum scilium vitaliter ab alia procedit tanquam exerciti potentiae appetitiuae. Dices; ca ualitassiius Ut quaoni W- ο ςxδ'
249쪽
Dorica: siqui amor , seu appetitus finis , non e sisnvitio metaphorica , lac, promi ergo ui est
Relponde, Messa maiori distinguendo minorem Anio non est motio metaphorica, quat risis est a causa apium evective producente,scssicetu voluntate s concedo quatenus et a sine institniuspirante nego: Amor enim, ut patere D. h. citato, potest dupliciter sumi, primo ut effeetiue Procedit a voluntate eliciente , sic sine dubio est motus proprius , ac vitalis , ideoque volunta ius dicitur propriz, vitaliter te mouere S oindo idem amor potest considerari ut est a in. spirat sui nae iaspirante, naturaliter enim bonistas amorem: hoc secundo modo dicitur Alfini motio metaphorica, moralis,quia mouere Pr prie diditur tantiis Geo , quod est dilue prodiricit notum motus autem amoris non est esse Diuo a fine, sed soli allicitiue,4 inspicatiue, seu ver licae Ioannes S.Thoma, amor est a fine tanquam a pondere urge e vollantarem 1 bonitas enim ponderat in ipsam voltrntatem, Meam r- me, iuxta illud Apostoli, ci in xDν ωνgum , idest, amo quem Deus erga nos octieiciit, est veluti grande pondus 'rm ipsani voluntatem ad
stu obiter mulge praeclaram explicati nem definitionis amotis, quam Dionysius tradit dicens, --ν est circulus a bono in b.--,-οι- sua: Nam circii itis est, qui redit ad suum princ, ptuarii, u in quo idem est principium , hermi misi Amor autem idem habet principium , aer- mi res originatur enim a dimitate nais iamluam a pondere inclinauis voluntatem δε praeterea ordinatur ad muri a bonitatem tanquam ad
suum cemium 3 -- cnim et motus is
250쪽
A Gere propter finem est ponere actionens:
quae sit oratia finis, idest , ad quam ponenenim quaedam nullo modo cognoscunt finem , in quem tendunt, ut lapis non cognoscit centrum, ad quod tendit, nec sagitta scopum Alia vero apprehςndunt quidem rem, quae est sinis . eius bonitatem non tamen ipsam formalitatem Minides proportionem eius, & ordinem ad media Formalitas enim finis consistit in proportione, ordine, quem scit ad media . Vnde illa non dictimur cognoscere finem formaliter, quae cognoscunt quiue eius bonitatε,sed non gnoscunt eiuspriiportionem M ordinem cum utilitate mediorum . Sic eqlit' cognoscit quidem bonitatem Gesaporem pabuli, sed non cognoscit proportionem pabuli cum mediis ad ipsum conducentibiis:ut est cultura, arrigatis prati ; unde non est sollicistiis colendi,&irriganda prata , lura ignorat cubturam esse proportionatam ad procurandam pabui abundantiam . Alia demum agentia non olum apprehendendum: rem quae est finis, sed etiam formalitatem finis, idest proportionem eius una medii; Vtioino non sollim cognoscit bonitatem