장음표시 사용
101쪽
spontoeeclest Domino nostro Iesu Christo semper sint, honor,& imperium in secula Amen. .
tinopolitani Patriarchq ad Imperatore,ut iubeat 'Episcopis ire ad suas dioeceses. SI urbes in oriente uastari & sunditus interire scis,quod
lum Deus auertat,cur non iubes,qui curam omnium a Deo
suscepisti urbes deseri,& ad nos uenire,& habitatores earui imo potius in gratiani episcoporum hoc prohibes c Sin aute pergi aliam Dei hoc tua prudentia,& iudicio assequeris, puniri nos
a Deo,non ut pereamus, sed ut conuertamur, cur non iubes Pa
floribus illarum ciuitatum,ut quisque corum cum grege suo sit, ut tum precibus Deo adhibendis .ium admonitionibus,& obiurgationibus suos a peccatis seruent,atque ita Deum placent , ut minas aliquando remittat,an si tu oves pastori committeres,deinde illas quidem derelictas cerneres,illum uero quieti suae, suis'; cupiditatibus indulgere, & seruire, dic, obsecro, relinqueres ne pastorem impunitum ' non patimur oves pecudes impune negligi,& patimur pastores animarum impune seipsos pascere , nono ucs quid quaeso apud Deum excusabimusi' utinam ne illud n bis exprobretur,omnes quaerunt,quae sua sunt,no quq Iesu Christi. Quod enim preces,& uigilias prae ignauia non curant, & nos quia his uacanaus,rident, plane ostendit, nihil eos malle, ne quo aliud esse eis propositum, quam Patriarchas mouere, & munera accipere in iudicio, & cstera alia committere, quae ipse status temporum docuit. aut igitur iube singulis quibusque ad illinc ses proficisci suas , aut sinant me ad unum e suis gregibus iri, de me iureiurando obstringam,nunquam ab eo discessurum, ipsi uero urbem Constantinopolim sibi inter se dividant. Quid enim in Alicius csse potest, quam in caeteris ciuitatibus licere cuique pastori suos,quantum potest.& ius est, regere atque gubernare, in sola uero hac urbe iudicem esse, quicunque uelit fuerunisi mi hi credis religiosissime Imperator,nc ut hos potius tristitia assa' cias,quam Deum. etenim si quando alias, nunc maximo episco pos cum gregibus suis mori oporteret. quod si nolueris propter
tuam erga eos reuerentiam, cogere,ut faciant, quod facere debetar,ego suscepta causa, uelint,nolint,ex urbe pellam. reddamq;
102쪽
clym stericuliinas reare,pIofecto graue suppliciu manet cum, qui pastorem arcet ab ovili, debetque qui pallor eit, usque ad sanguium pro gregaChristi non relinquencio labores perserre,nisi cum opus fuerit in synodo singulis annis ad agendum de rebus nccessarijs paulisper abesse, quibus conclusis celeriter re deundum illi sit,si credit se redditurum rationem summo pastori Chrillo,&si dignus est nomine pastoris, nisi forte etiam propter necess itatem ad utilitatem animarum pertinentem ab Imperatore,aut a Patriarcha statim rediturus uocetur. quod si aliter EpiscopiS,aut Imperatori uidea tur, siue quid secus sat, minime ipse sequar,netque assentiar ullo modo,neq; enim rationem habebit Deus causationum nostrarum & cupiditatum, sed rationes reposcet de ueritate,iustitia diuinisque legibus,& statutis,&c.
Μεμε Nτο scripturae, quae iubet contristare potius homines quam Deum,tibi uero Imperator , cur graue uidea. tur iustitiam,temperantiam,misericordiam populis tuis sancire & inde non modo nullum incommodum reportare,sed potius operibus bonis conciliare Dei misericordiam ρ quid iuuius, quam si Episcopus quisque iubeatur, velit,nolit ,i ad dioece sim suam redire λ an non hoc debitum soluere tenentur λ idque eanone sancitum est λ nonne pastoriam praesentia potest hoc praesertim tempore populum ad preces excitareZQuae enim alia spes Christianis relicta est nisi que in precibus posita est λ quod si cupiunt in hac urbe habitare,dividant illam inter se,&c.
103쪽
MICvs Nos TER quidam,nuper de residentia Episcoporum libellum edidit. Ne quis a tem illum argueret,quod post Tridentinae Synodi decretum,& quorundam disceptationem, tam sero, & non rogatus sententiam suam fru stra, & impudenter videretur obtrudere, exemplum attulit Eldad, & Modab, quos Moses uoluit prohibere, prophetarent cum prophetiae munere essent donati. Quo exemplo ait ipse quis prohibeat quicunque sim, & ubicunque agam, ne dicam sententiam praesertim ex literis sanctis per spiritu propbetis depromptam e Hoc proculdubio promisit, quia hic Romae ab his qui probandi libros,antequam edantur,curam habet, hic eius libellus reiectus fuit, & merito, meo quidem iudicio, ne ea publicaret qui re uera non prophetis spiritum, sed contradictionis,sed calumni ,sed vanitatis, & inanio gloriolae studium potius prae se ferre prudenti, ac perito lectori facile videri possent. Neque ego hoc iudicium profero testis est mihi Deus) ut inimicus illi,aut quia ab eo lacessitus, cum eo libello me,& doctrinam meam squanquam suppresso nomine) iniuria,& indignis modis
laceret,& infamet:sed ut veritatis amicus, quam in rebus magni ponderis defendere ab his molestis propicr aemulos, ac detrariores, quibus non careo, existimaui operepretium. Nam lampridem
104쪽
resdem hie Romae caepit hac atque illac hune sipargere rumorem, & suum istum foetum priuatim pluribus ostentare. Solummodo mihi videre non licuit , cui tamen ipse primum, si ciuilitatem saltem seruare uolui Iset, ostendere debuit, praesertim cum huius ossicij comunes amici admonuerint, & ipse suas alias quasdam lucubratiunculas mihi crediderit, rogans meum de illis iudicium atque censuram , cui more gerens ut fidelis amicus,quid ego de illis sentirem libere atque aperte pronuciaui, quippe coimeri ibi dogmata periculosa,& inaudita paradoxa, uel illud, ruod etiam norunt amici communes, inter Deum, & creatura ari medium. Non recensebo alia, satis hoc unum este puto ut coniectare ualeat prudens lector, qui hoc unum dixerit, potuisse etiam quilibet facile effutire. Sed ne uidear a suis erroribus uelle tueri quae ille de scriptis meis reprchendit,nunc iam noli raaduersus ea quq mouit disputationem aggredior. PO s T A M necessitatem illam proferendi sententiam suam de prophetica gratia deprompta prς fatus est, ad me spectas,
di de me sentiens, continuo haec adiecit: Eos uero contra quos fortasse scribere uidebor, ut aequo animo ferant, meminisse ve' lim quod eosdem audio dicere solitos , quum. contra aliquem scribunt, non se aduersus auctores scribere, sed aduersus eoru falsas opiniones. Tanto autem aequius ferredebebunt, quari. Ito maior est, & plus nocere potest eorum opinio praeiudicata si eam v stirpare, eademque ad defendendum errorem abuti aliis
contigerit, item quanto plura sepius ijdem rectE alias scripse
Hactenus ne sim ingratus, ago illi gratias, o fateaturi plura, dc cepius recte scripsisse. Doleo autem Puersa uice ego da illo idem confiteri non ualeam. Non eorum quae legi in eius lis bello, paucissima sui it quae erroribus careant, & mendis , quod ut mani staret, in fronte.& primo congressu haec subteκuit.
.QV T cnim debemus omnes honestate uite aliena uitia tanqualumine tenebras coarguere ac prodere , siciliare ueritatis erro, riam tenebras patefacere, ut sicut scriptimi est ambulemus omnes m omni bonitate, iustitia,& ueritate neq; ponamus ostendiculum fratri uel scandalum, quale est quod quidam dicunt Epi scopos non fieri a Deo . sed a Pontifice, & quod ijdem falsa ratione inde concludunt, residentiam Episcoporuin non elle iuris diuini. Et paulo poli. Rccitemus ergo prini v quae isti aia haec
105쪽
duo defendenda tanto alioqui errore,& scandalo plena sesso
ponunt pluribus alijs erroribus implicata, ut uelut in tabella P - , posita sit tota suscepti operis ad redarguendum materia. Hactenus ergo hic amicus, & reprehensor meus duo proponit tanquam a me scripta plena offendiculis , di scandalis, do plui
ribus implicata erroribus. Primum hoc me scripsisse insimulae Episcopos non a Deo , sed a Pontifice fieri. Hiccine est propheticus spi ritus, tam impudenter,& in primo uerbo calumniari v bi, obsecro, reperit me hoc unquina scripsisse s Hoc aut erat quod ego scripsi, Episcopos, praeter unum primum Christi Vi
carium , a Deo quidem fieri. Nam B. Paulus, quem adduxi,ispiritu sancto esse positos testatur, attamen no ab eo immediate . sed summo Pontifice mediante, cuius est cura uniuersalis Ecclesiae, ac propterea creare Pastores ecclesiarum . si hoc ipse reprehendit, non me aberrantem a uero,sed se ipsum indoctu ac stultum prodit, ut qui non ad propheticam, sed ad Haereticam seri tentiam studio contradicendi labatur. Est enim quodam homianum genus,qui fatis glorit sibi comparasse existimant, modo a Luersus eos qui aliquid esse videntur . congre illim habuisse ac de cretasse dicantur. Q ream uero opportune, quam cordate,& ii re iacian iniuria, & quam inde adoream relaturi sint apud ς quos, de prudentes atque peritos lectores, minime cogitant. quid. hic poterit respondere e Num hiscere e Num mutire, in calumnia tam perspicua ,& ante oculos posita, & quam facit totius suae disputationis fundamentum, quo corruente etiam caetera super illud fabricata corruere necesse est λ Equidem cum ista legerem, & alia pleraque eiusmodi calumniose, ac sane perspicerem hunc disceptatorem passim temere pronunciantem,nec nostra capientem .inec sina intelligentem, de tam multa inculcantEsrustra, fuit mihi animus nihil homini respondere cum ipsam et quae scripsi si recte considerentur, satis respondeant. Sed postqipse ita uult, & in eo quiescit ut nobiscum disceptauerit, nolo
eum fraudare gloria Hua. Primum autem illi occurram,u, passim de scadalo vociferatur: Nam cum negari non possit hac nostra infelici tempestate inter innumerabiles abusus qui in Ecclesia vigent, Vnum hunc esse de praecipuis tanquam causam plurimorum, uidelicet magnam Episcoporum partem in ecclesijs suis non residere, non desuerunt
qui mea strapra hanc circa rem existimarunt huic ta pernitioso iacinori
106쪽
acinorI blandiri, ae sauere, tanquam nequis in ham snistram
. existimationem uen iret, non diligenter prouiderim . Ego enim
in ipso Tractationis initio in hunc modum exorsus sum; Non Puto alique adeo uel desipere,uel insolescere,ut existimet aut aust etiam asserere,Episcopum non teneri personaliter residere in loco ecclesiae sibi commissae, nisi vel necessitas, quae legi subiecta non est,impediat vel maior Ecclesiae utilitas aliud requirat, cum Canones hoc abhominentur,& puniant. Sed illud vertitur in quaestionem . . Vtrum haec obligatio ad residendum sit iuris diuini, an potius canonici, & ecclesiastici. Et iterum cum taxarer de imprudentia,quod scripserim personalem,& assiduam residestiam non esse iuris diuini contra Caietani doctrinam : quoniami etsi verum esset, attamens aiebant θ scribi non debuisset hoc praesertim tempore quando Episcoporum absentia a suis sedi zbus eo usque est ecclesiae pernitiosa. respondi his uerbis; Quod si
vobis placebat hanc veritatem a me taceri , debueratis vos pri-- mi abstinere a falsitate ne illam tam constanter,& cum tanto OP probri O,tanquam cospicuam veritatem,in faciem nobis obi ce- metis . praesertim cum nemo negaret debitum residentiae ,& tota
Sinodus nouis poenis episcopos ad residendum urgeret. Ego ve.im non ita fui unquam sapiens, ut cepsς rem esse prudentius falcapro serre, quod fuit vestrum stante hypothesi tua, i vera defende re:quod fuit meum . Aliud est si datam Hypothesim reposcas, M. contendas me falsum defendere:hoc enim Opus erat probare. Nec ullum est ex nostro libello periculum,quo episcopi alliciat latur ad non residendum, quia audiant non esse debitum iuris diui ni, hoc est, non esse praeceptum illis a Deo immediare: quia naitis est ad aeternam damnationem, ut sit praeceptum ecclesiae, dia. cente Domino : Qui vos audit me audit : quod praesertam in tue: Ecclesiasticis praeceptis valet,quae ipsum diuinum praeceptum a ': perte determinant. Unde B.Thomas eleganter de coniunctis matrimonio contra Ecclesiasticum praeceptum his verbis docet: Sicut Deus non coniungit illos , qui contra diuinum priceptum -coniunguntur, ita nec coniungit illos qui coniunguntur con tra preceptum Ecclesiae, quod habet tantam obligationem, sicut diuinum preceptum iis c ille. Ecce igitur quam minime ex - tenuaverim Episcoporum Obligationem ponens eainiuris esse
Ecclesiastici; imo potius negans eam esse auris diuini. Prouide. bam periculo in quod allapars inclinare poterat,boc est, pertur. v N, bari
107쪽
bati ordinem Dei in ecclesia tua posituin Christi verbo in Petro, pro quo verbo, & pugnaui semper, & pugnabo cum Dei gratia.
Hoc enim non est fauorem abutibus praebere, sed e si illos potius amouere. Haec ego in Expurgatione mea, ubi satis clare pater, non a me ortam controuersam hanc, sed me compulsum sinuein gratiam ρeritatis ostendere quorundam persuasionem qui uolebant omnino residentiae modum sub iure diuino concludere , salsam elle,& periculosam. Nam etsi in loco tacere veritatem,
prudentis' sit;falsitatem tamen ac mendacium dicere praesertim quod ad religionem attinea t perniciosum est.Quare de illi mendacio assentiri non est Theologi. Ergo si volebant a me veritate taceri,debebant ipsi prius non obtrudere falsitatem, idq; subpretextu falsi scandali. An quaeso, est scandalum, di incitamentum ad non residendum, protestari manere sternas flammas eos, quia non residentia gregem suum neglexerint f Detrudi enim in gehennam ignis, aut quia violasti expressum Dei verbum, aut quia Eccletiam Dei contempsisti, eius mandato non parens, quid interest ad deterrendum hominem ab inobedientia, cum re uera etiam quando ecclesiae non obtemperatur, contu natur Dei preceptum dicentis;Qui vos spernit,me spernit e , Sed occurrit hic reprehensor notur,& ait; Magis metuissent, si putarent residentiam illiusmodi, esse praeceptu uerbo Dei exapressum. Verum sallitur. Qui enim preceptum ecclesiae no curat, nec uerbum Dei expressum curabit. Et qui no metuit quantulu-cunque gehennae incendium modo sempitermura, nec llu aliud , maius sormidabit suppliciis. Dominus dixit;Si crederetis Moy-s, crederetis utique di mihi. Denique ut maledicorum,ae detractorum linguas compescerem, di omnem maledicti occasionem subtraherem,in Comm. nostris ad L. Pauli epistolam ad I imoth. postquam in Caietanum nonnulla hanc circa rem pro veritate disserui,haec adieci; Non tamen inficias ire possumus multum,&grauiter hac in re a nobis peccari,qui nulla idonea, de necessaria causa longe absumus a gregibus nostris, contra canonuexprensa decreta. Quo fit,ut euenire conspiciamus innumera mala; inde pernitiosae licentiae de uigor tis resum pestilens,& cleri relax tio,de ignorantia Christi ubique in plebibus . Non negamus inquam, residentiae obligationem, ne quis sinistre nostra sententia abutatur . Nam sunt aliqua hominum ingenia, ita plerunque callida; ut dum sitos errores uolunt, di peccata defendere , nullum. -
108쪽
istis reprehensoribus possint obijcere. Clara σ3o voce testificae mur Episcopos ad relidentiam teneri, di grauissime percaret qui aliter faciunt. Matius tantum inuno PraesuIi non ligamus,si quado ad maiorem totius ecclesie utilitatem aliquibus viris intimibus uti. opportunum iudicareti qui tamen non sinit brui de ca a suis ovibus eubcandi. Na eos qui vel tauoribus, uel inanibus catulsis,& ictibus dispensationes quasi extorquent,& moras non residendi necti ni,quis a peccato excusauerit λ Na etsi millies probauerimus de iure diuino immediate non esse, an propterea culpa, qui non resid nt, vacare defenderemus 3 Ius ipsum,& obligatio, is moderationem qui docemus, obligationi vim suam minime tollimus. Haec a me scripta sunt. de igitur scandalu Quid amplius dici poterat ad hortandum Pastores,ut gregem pascant diligenter ob tam graue anime pericoHλ Quin ob hoc ipsum nauuro antea in lib- .de consideratione instantium temporiain ad Pastores gregum, bc episeopos ecclesiarum, qui creditam sibi anutiarum curam negligunt,habens sermonem, duram Domini sen' tentiam , & horrenda in illos supplicia comminatus sena verbis
se ijs,& grauissuasis, quae di huc quoq; afferrem,nisi longa nimis esset oratio . Sed illud habe persuasem amice lector, ut refideantiastores, e gregem pastant, non satis esse praedicare illis linis di uini prieceptum:Sed hoc multo certius esset remedium,si cucti squi absque optima, & Iegitima causa absunt a grege suo praecia
piatur serio ,seuere, ac viva voce a summo Pastore, anteos renuciare muneri, aut diligenter illud obire. Quod si non parerent,' priuari fructibus,cogi censuris,deniq; dignitate, & cura privari. Quanquam multo praestantius logeq; magis esset presentaneum remedium si crearentur episcopi viri boni, religiosi, ac docti, temptoresq; mundi, & timentes Deum: di ii tandem qui rogatia Christo; Amas me,possent respondere quisque pro seipso ktia Domine,tu scis quia amo te; ut & illi secure dici possit i Pasce a nos Christi. Hoc si seruaretur, nihi Iesset de non residentia periculi. Verum istud nune inter ea reponitur quae ni agis ualeant' optari, quam obtineri. Eam uiam nune pergit mundus. Redeo igitur ad rem nostram. Protuleram ego sec do laco unum tantummodo esse P
storem primum Christi verbo constitutum, videlicet petrum, in quo omnes etiam siccessores intelliguntur, reliquos uero
109쪽
qui postmodu in Ecclesia ordinati sunt. non esse Episcopos int mediate a Deo, sed mediante ipso Pontifice primo, sicut multi
sanctorum Pontificum & omnes catholici Doctores, & speciali. ter B. Thomas docuere.& ipsa experientia magis comprobata contra quam obire insenum est. Et ideo eorum Episcoporun curam dixi immediate modum accipere ab ipso Ponti bce pontificio ure. Pontificem autem ipsum teneri sub regula Dei,
ut sic omnia ordinate fiant. Hic autem homo contra disputans contendit his verbis,
Aiunt enim Pontificem immediatE fieri a Deo, scilicet laquam ab auctore& Domino. Episcopos vero immediate a Pontifice. In illo quidem nudam esse electionem per homines sine cQllatione potestatis Papalis,Hos vero ut eligi ab homine,ita ab eo po testatem ac iurisdictionem accipere . Quae omnia absurda simidi secum discrepantia. Quid enim monstri est nuda illa pontifida electio per homines sine collatione potestatis papaliu Etenimii eligitur canonice, ad aliquam potestatem spiritualem eligatur necesse est,imo ipsa electio quam Pontifex per homines consequitur. quid aliud est nisi igratia, siue charisma su imae potestatis spiritualis iHaec ille, iere monstra & ostenta, quη mihi longe quid nimia
dissiciliora ad intelligendum quam ad redarguendum. Illud tamen manifestu est de superioribus uerbis: suisines ire in suis
mi Pontificis potestatem ac iurisdictionem esse immediate a Deo, cum ab hominibus eligatur. Et hoc stante, credo ux mibi penitus S in omnibus cotradiceret,non multo post ait,oinnium Episcoporum iurisdictionem immediate esse a Deo. Et tandent concludit, haud magis immediate a Deo esse summum Pontificem,quam qnem iis Episcopum. Si haec absurda non sunt&pe ueris,quae rogoci unxc Vult enim Papae potestatem non a Deo immediate, contra quod ego assero, sed per eligentes uenarie,
quod se putat probare, quia elcctio ipsa,quam Pontifex per homines consequitur,non est aliud, inquit, nisi gratia & charisma sumniae potestatis spiritualis.Vnde non multo post dicit electionem esse actum pontificalem, ita ut non Pontifices qui eligunt, congrue tamen actum pontificalem exerceant. Hic te appello distudiose lector, nunquid haec sunt digna confutatione; quae per se patent tam inepta tamq; ridicula/ Quis unquam somniauit electionem elle gratiam siue donum summae potestatis spiritualis., & esse
110쪽
egeanum' pontificalem Fuit haec oliin fallacia Lutheri, qui Me probaret Pontificis potestatem non esse immediate a Deo, sed per Ecclesiam ut illum Ecclesis subderet, produxit electionem ut per hoc suaderet rudibus & idiotis, tanquam qui eligunt ipsa
electione etiam conserant potestate,cui longo sermone respondi. Verum audiamus hominem de cathedra resonantem, dc tenentem vibrantemq: uirgain qua nos pueros cedat. Ait, Quid
ergo est luod isti dicunt, applicationem quidem Pontificatus a Deo fieri immediate, applicationem episcopatus immediate ab hominet' Ferri quidem poterat simplicitas sermonis,& huius uerbi, immediate adlaphoria,nisi de dogmate ageretur,Haec ille. Et non multo post, Docent illi re tanquam dogma tradunt, Episcopos a Pontifice fieri immediate, a Deo autem mediate,ac proinde ius totum residendi a Pontifice nasci, quod omnino uolunt concludere. Iccirco non est hic utenda homonyme neq; indif- strenter haec uox,immediate,sed uno modo & proprie . Proprie autem immediatum est quod non habet causam priorem , ut philosophi tradunt,quare hac ratione immediate fiunt a Deo Episcopi. Fiunt quoq; primum a Deo tum hac ratione, quia immediate fiunt ab eo sunt autem immediata prima,tum quia cum primu multipliciter dicatur,ut idem quoq; philosophi tradunt, primu secundia potentia dicitur quod uasentius est ut causa qua se
cundum uoluntatem mouente,alterutra mouetur, qua item ratio:
ne primum a Deo fiunt Episcopi,Fiunt igitur immediate de primum ab eo. Haec ille.' Quae, ut explicentur,rogo,quid est tandem quod ipse in me reprehendit ν Nui itid sensum meum quem declaraui,an potius locutionem impropriam uum ego dico. applicari pontificatum Papae a Deo immediatὰ sensus meus est, Cum omnis potulias sit a Deo & applicetur ab illo esse tamen aliquas ab illo immediate, idest,non per alias personas medias. qualis est summi Pontificis potestas tametsi eligatur ab hominibus, quia electio non cofere potestatem, sed personam solum discernit, cui a Deo potestas absq: alio medio confertur, Aliquae uero sunt quidem a Deo, sed mediate, ales sunt potestates alis quae a summo Potifice,& per ipsium in alios derivant, sicut docuit S. Doctor noster Thoinas in multis locis, asserens omnem potestatem spiritualem dependere a summo Pontifice,cui & illud suo modo conuenire potest,De cuius plenitudine omnes accipimus. Et propterea Omnes qui PO