장음표시 사용
111쪽
tetatem habent .habere ea iub illo & ab illo,nec propterea sequiitur eos no habere illam a Deo sicut me falso iste insimulat sed oppositum sequitur,quia et Papae potestas qua potest alios constituere & constituit Episcopos,a Deo est.Si autem hunc meum sensum reprehendit,ut certe facit, volens Potificatus gratiam & po a testatem per electores uenire, eo modo quo potestas episcopali, a Ponti cice dclcendit in singulosion me reprehendit, sed iP- isos sumatos Pontifices & Ecclesiae sancte Doctores, & hqreticis fauet, quamobrem dimittendus tanquam indignus responso. Qiiod si reprehendor de uerbo quod minus proprie uoce illam
IMMEDi A TE acceperim, debuit non adeo dure me cuin agere, cum ita diserte ipsum ineuin sensum explicauerim, ut non elici periculum ullum in dogmate propter uocabulum. Nec tamen
ego primus usus sum hoc uerbo in eum sensum , sed quotquotischolasticorum scripserunt potissimum autem B. Thomas,ut de mirer hominis inscitiam & audaciam. Verum Aristotelem obhocit qui immediatum uocat quod non habet causam prius ς M. Edego illi contri, B. Thomam Obijcio,qui dixit Episcopos habere immediatam potestatem in sua diocesi, quod esset falsuin iuxta istuis datam uocis lignificationem, cuiu causa potestatis Episcoporum immediata di prior sit diuina uirtus,quam Episcopus a sministrat .iΛdde quod si ad eum modum loquendi restringimur, nec ipse summus Pontifex, haberet immediatam potestatem ii ullum, quoniam prima & immediata causa Deus est. Quamobrem negat Pontificem proprie & immediate ponere Pastores sue ii scopos in licclesia, sed hos D tu facere . Etiauit ergo iterum B Thomas cum.reprehendit eos qui dixerat Deum si qrari omnia immediate. Haec eius sunt uerba, Est opini a quorun dam quod Deus immediate operet uno tvnia ita quod inhil aliud est causa alicuius rei a Deo. Sed haec opiolo stulta est , quia
dinem tollit uniuersi,& propriam operatione a rebus, ta destruit iudicium sensus hic D. Ibomas. Vnde concludit quod Deus est luna causa immediata eorum quae per generationem non c perunt esse. Et nihil prohiber respecta diuersorum eadem: Deum operari & mediate. & immediate. Nam multa mediate per creaturas facit si supposita res icimus, sin autem operationis virtutem, ipse laquam intimior cati a & principalis attingens omnem effectum immediate dicitur Operari. Haec me docuit S. Doctor. Contra illum ergo quem in hoc ego sectatus sum,ultilitigare de .
112쪽
buathla noster Censor, non mecum, quanquatri nullus est scholasticorum,qui illa uoce non sit usus in eam significationem in dego protuli. Sed ad rem redeundo, Audiamus eum de summo
Pontifice loquentem: haec eius uerba sunt. Ipse enim tanquam caput accepit a Deo secundum gratiam omne ministerili ac dispensationem omnis potestatis sipiritualis, ita ut quicquid Dominus alijs tribuat, non nisi per Pontificem tanquam siummum ministrum suum tribuat, accipiantque de eius potestate caeteri partem , non quidem ab eo tanquam primo auctore, & datore,
sed a Deo per eum,qui quidem si ita loqui libeo dicatur mediais
te sacere Epistopos, similiter electores faciunt Pontificem tan . quam ministri cinqua)electionis, & gratiae potificalis quae a meo immediate,& primum tribuitur. Haec ille, ubi uehementer fallitur. Quod . n. ait a Pontifice dispensari oem potestatem sipiritualem, & quicquid Dominus aliis tribuit, & Deum dispensare mediate per illum, recte dictum est, di struit nobis. Hoc est. n. quod & nos dicebamus ,& ille reprehendit. Quod autem ad dit,u, sicut Ponti sex facit Episcopos , similiter electores Pontificem faciunt tanquam ministri electionis'. & gratiae pontificalis,& quod pontificalem actum exercent, omnino falsum,& imperite dictum est. Quomodo. n.pontificalem possent exercere acta
non potifices & quomodo possent ipsi dare potestatem quam non habent ς Nunquid Deus calefaciat per aquam, aut frigefa viat per ignem e quia hic homo ait per electores dari curam pontificatus , quam tamen ipsi non habent, sicut per Pontificem daatur episcopatus, quam ipse Ponti sex habetH Qui, no uideat falso haec, & temere iactari di sola dicentis arrogantia, qui tanqua,censor,& mrgister, 'imo , di propsela queat silentium caeteris
imponere iuxta illudi quod scriptum est, Si alij sedeuir fuerit τὸ
te latum, prior taceat. Et tamen hic propheta ignorauit. aliud constituere Plapa aliud eligere quenquam in Papa. Qui constituit, alitoritatem ac potestatem impartit: Qui autem eligit, solum ostcndit cui sit autoritas ac potestas impartienda. Vnde nec Episcoporum sola electio facit ullos esse F piscopos . Solebant. n. plebes aliquando eligere, sicut septem illi Diaeoni ela cti sunt a multitudine, & ideo non statim acceperunt potestate quam multitudo dare non poterat, quia non habebat, sed ubi ab ipsis Apostolis electio probata est, & per manus impositione ordinat, sunt, tunc acceperunt potestatem. i id. o Multa
113쪽
. .DE Rες ID. Multa praetereo ab hoc uiro uiconsideratiis me dicta, quia ti, mis longus esset sermo,& longae ambages tum quia ab iis quae ii
sunt confutata poterunt multi eius errores agno sci ac emund 'ri. Multum. n. sudat ut probet a Deo fera Episcopos . Quasi uc
ro hoc negauerim, cum dixerim flari a Deo , sed pcr Pontificem. Sed audi argumentum. Obtento hoc quod a Deo fiant Episco
pi, mediate tamen per Pontificem, iure diuino nihilomitius co sit tui eos asserit, cuius rationem bis uerbis explicat, Per Petruenim dedit quicquid potestatis alijs in Ecclesia non negauit. Er go cum potestas omnis ecclesiasticae iurisdictionis spiritualis sit, ea autem a Deo, di legibus diuinis originem habeat, sequitur iurisdictionem huius Episcopi, aut illius, cum spiritualis potestas
sit, non ab homine, sed a Deo esse. Haec ille . quae non tam contra me quam contra illum pu3nant. Primum. n. hoc sumit in
nem potestatem spiritualein in Ecclesia originem habere a Deo, qui Petro ea dedit. Et fatetur quicquid potestatis alios in ecclesia non negauit, per Petrum dari, & ab ipso descendere. Et hinc sequi ait, spirituale in huius aut illius Episcopi potestatem non ab homine esse,sed a Deo. Ego uero conita,putarem ex Praemissis sequi: Ergo potestatem habent ab hole immediate, hoc est,
homine mediante, quae tamen originaliter est a Deo, quia omnis
potestas a Deo est. Quandoq; tamen inaediate ab eo, quadRq; uero mediate ab homine seu per hominem,sicut declarat B. Paulus in principio epistolae ad Gal. & ex positores illius epistolae. Ipse. n. B. Paulus sciens neminem praedicare pota nisi mittatur. , Aquidem a Deo ἐ& hoc amplius sciens, multum latere sise intercam missionem, lirat a Dco esset inime diate,& illam quae mediate ue piret per homi nem, licet & haec legit ima sit & rata ; illa ut suma Apostolicam missionem exaltaret , sic intonuit. Paulus Apost lus non ab hominibus neque per hominem , sed per Ic sum Cliristum , & Deum Hatrem, εἰ c. v bi secundum B. Ambrosium,i 'gat semissum ab Apoliolis,qui multos mittebant, quoniam non ita
sonorabilis fuisset illa mi imo tanquam non immediate,a Deo . Dicet fortas te aliquis; usi id haec ad principalem quaestione , ut residentia Episcopora m de qua est quaestio,non sit de iure diis uin O,propterea quia Episcopi non sit immediate a Deo, sed ab homine ac per homine in Respondeo, Multum hoc facit. Sed ut a principio repetamus,& suo ordine procedamus, ne quis deci
piatur, Proponenda est primo quaestio super qua desputatio ei . Qii aestio
114쪽
Q iri, igitur θ Hetractata non est,Vtrum residentia Tpiscopi sit de iure diuino, sed utrum residentia personalis,& illa quidem
assidua, sit iure diuino praecepta ,sicut Caietanus asseruit, contra quem scribebam. Ergo a ratione nominis incipiens, quaestionis resolutionem educere hac siim praefatus, Igitur pro huius rei intelligentia prius oportet definire quid est quod dicimus esse aliquid iuris diuini. Hinc enim accipiendum est,ut distinguitur ab
humano, vel naturali,uel ciuili iure. Mel etiam ecclesiastico .Primo
igitur & propriae iuxta doctrinam D. Thomae S ueritatem, illud esse diuinum ius intelligo quod Deus ore proprio locutus est de
expra sit,& consequenter quod ex eo quod cli expressum mani a di necessaria consequentia deducitur,ut non sit opus nouo praecepto,cum satis in eo unde deducitur,cont incatur. Et paulo
post subieci,Nec decipiatur qui qua existimans hoc pacto quod quecunq; praeripit nobis ius canonicum iuris diuini dici possint, eo quod necessitas illas seruandi sit iuris diuini, licente Domino, Qui uos 'ernit, me spernit. Vt enim sit aliquid iuris diuini,oportet ut super illud diuinum praeceptum cadat,&non super necessitatem obtemperandi. Exempli ratia. Debere sacerdotem continere,die initis esse Ecclesiastici iuris,non diuini,cum non sit hoc ulla diuina uoce expressum,nec ab expressis necessaria consequci tia deducatur. Et nihilominus, hoc quod huic prscepto Ecclesiastico debeat obtemperare sacerdos, iuris est diuini. Quo in loco etiam considerandum est & diligenter animaduertendum, ne erremus .longe aliud esse colligi aliquid de scripturis ut pr ceptum aliud uero es illis accipi vi prscipiendum. Celibatus enim sacerdotum,etsi in scripturis non uideatur praeceptum, nec uerest, attamen ex ipsis scripturis accipimus bonum esse & utilem& conuenientem tanto officio & ordini,ac propterea dignum ut ab ε cclesia praecipiatur sicut & factum est. Notio enim Ecclesiae praecepto suit opus in hac re. Et subinde apposui, His prsmissis, si 'sic accipitur ius diuinum ut deci rauimus, & sicut re vera debet secundum distinctam Sc propriam significationem uocis, siucut dicitur ius naturale, auia a natura dictatur, & ius humanum
uod ratione seu dictamine humanet ratio is descendit, Responentes nunc ad qua stronem primum uicimus, non illud quaeri, Vtrum residentia Episcopi sit iuris diuini, tanquam sit expresso verbo a Deo prseepta. Nam si ita esset, nimis turpiter in quq stionem uertcretur. Quis euin praesertim Catholicus,audeat qui ca
115쪽
quam opponere uerbo Dei Sed in hoe qi stio est , Utrim ex
aliquo ex prcsso Dei prscepto ui consequentiae euidentis hoc deducatur. Sunt enim qui hoc proculdubio existimant ,& his mo. dis argumentantur. Episcopus, idcli,ordo ipse & osticium sine dubio a Deo est iure diuino institutum , tu ad hoc institutum ut curentur oves Chrisii Unde B. Paulus episcopatum bonum opus appellat. Cura igitur pastoialis de iure diuino est. Hetc uero absq; personali S a si id ua residentia pret stari non potest. Persona Iis igitur residetia.& illa assido iuris est diuini. Qui enim certum quid pretcipit,etiam illud praecipere censendus eii, sine quo prat' cepto illud prius praestari non potest. Hec ego ibi ne aequivocatio inanem disputationem reddoret. Et inde cppi pro his texere argumentum qui residentiam te personalem &: ait idu m exiguia quod argumentum resolui postea. Et tandem ad questionem mi spondens dixi, Quarta conclusio sit , qua respondetur quaesito, Quod episcopus non tenetur ad personale residentiam assiduam in ecclosia sua de iure diuino ita accipiendo ius diuinum sicut ex Positum est. Huius autem conclusionis ratio ex supradictis deducitur. Cum enim nulla Dei vox faciat hunc uel illum episcopum ut dicamus immediare datam illi esse curam a Deo in consequenterpretceptam residentiam sine qua praviari cura uo potest, sed hoc totum habeat a Petro. & ab Laeclesia,profecto ecclesiastici iuris & non diuini,episcopi residentia est. Quamuis ergo episcopatus absolute in se consideratus δε cura illi annexa in genere de iure diuino sit. applicatio tamen ipsius episcopatus di cura illi uel
illi,quod illum uel illum habeat gregem sibi commisisti, & isto
seu alio tempore uel loco,non a Deo immediate est, sed a Petro, cuius cura sui iam dixi in etiam hec erat, uidelicet disperti edi curam illam propterea creandi episcopos. Vnde B. P ulus, ut mgnificaret qaomodo episcopi sumus, dixit, in quo uos potat Spiritus sanctus episcopos regere ecclesiam Dei intelligens spirim sancto fieri quod per Preritos ritu disiponitur. Itam omnis Cbligatio particularis episcopi circa curam crediti sibi gregis
ab eo descendit,a quo di episcopatum accepit. Vnde & normam curandi ab eo debet accipere,quam tamen etsi Petri si tradere, non siter tamen debet tradere quam quemadmodum sibi tradita fuit,hoc est,in aedificationem, non in deliructione mutast, ut pascant greges, non semetipsos. Quamobrem, licet Petri sit Nipiscopos inititueren similiter destituere ac mutare, di non ta-t O men
116쪽
men hoe ei licti prouoluntate, sed ex causa & ut uiderit expedi-.re ecclesiae. Quod si aliter faciat , non dicam non tenere factum. sunt enim pleraq; quae co non de ani fieri, facta tamen tenent sed uere di eam de malefacta redditurum illum rationum in die Domini. At si uere clset haec de iure diuino eo modo sicut est declaratum, in 'ec talia posset, facere Pontifex, nec si faceret, facta tenerent. Hoc dixerun ut sane intelligat lector quantum intersit interea quae iuris diuini sunt,quae scilicet ab ore Dei statuta & i inmutabilia sunt & inter alia quae immediate ueniunt ab eccles Nam propter hoc ne cellaria est speculatio haecd: cernendi, uir hoc sit iuris diuini necne,& quatenus, ut intelligamus quid subis
Quinta concluso sit,quod licet non teneatur episcopus particularis curare gregem immediate praecepto Dei,ac propterea iure diuino tenetur tamen ut accepit episcopatum iure diuino parere Petro,qui portionem sui gregis ei dispartiuit in curam,deuocauit eum in partem solicitudinis, quia iuris diuini est illii Petro obtemperare.Sicut enim tenetur homo confiteri & communicare insolemnitate pascali,etiam sub poena damnationis aeternae nec tamen dicimus tali tempore,aut tali die hoc feri debere
diuini iuris esse. sed ecclesiastici simili modo dicimus deberi curadi residentiam ab epit copo,non quia diuini sit iuris tu boς Ioco, uel tali modo illum curare gregem,sed quia iuris est diuini eum obedire Pontifici,qui satis illud imperat c etiam fi nihil aIiud ex . presse diceret cum eam curam impertit,niodus tamen curi & ret fidentiae determinatur ab ipso Pontifice in canonibus suis, quia . quae huiusmodi sunt mutabilitati & uariationi subiecta sunt, Scideo ad ius ecclesiasticu spectant icut accidit in es quae sunt iuris
haturalis,& indeterminata. Determinatio enim eo ,& ipsam et, quatenus determinata sunt,de iure ciuili esse diculur. Haec ego.
Nunc cum pleraq; ibi dixerim & propo fuerim, videndu est de
quo,quas no recte d:eto me aduersarius meus redarguat, S utruin acceptione huius vocis Ius D IvINum mecu conueniat,ne
Andabataria more pugnemus,ut ille facit. Non enim frustra dixi, Si sic accipiatur ius diuinum M. cogitans cse plerosq; qui laixius a voce acciperet. Hic enim arnicus noster ita circa lioc confuse loquitur, ita re perturbat,ut nihil videas differentis inter ius druinum & naturale & ius ecclesiasticum siue canonicum & inter ipas ata e ciuile ius. Ego tame sic accepi vocis sgnificationem,
117쪽
ut ab alta distingue fetur iuribus, scut me docuit 'Thomas, ver
recitaui.& cum Soto disputans planissurae declaraui. Nunc audi benigne lecto r, Quod talis residentia non sit iuris diuini hoc est, a iure dinino pracepta, mani sinum est , quia quae soni a iure diuino m. ecepta, in dispensabilia sunt ab honiane, nec stil eius arbitrio coclud untur. Modo, nemo negare potest quod imalia episcopis imponuntur, quae personalem illam.& asii amresidentiam prohibent. Quomodo ergo posset mihi dicere P pac Sta hic, aut veni huc si deus milii sua voce dixisset; Vade illuc. alit Sta ibi e Nititur enim hic hoino suadere ,quod quando mihi. N cuilibet episcopo dic mir. Vade,& praedica populo dei illud iaci homo mihi dicat. sed deus,solum hominis organo utens ; &ideo perinde omnino esse ac si deus immediate illud inibi , ta non per hominem dixisset; quod est peruertere dei ordine ,Δ hierarchia ecclesiasticam. Quare hanc differentiam non cernens, quam dilucide probant cripturae multa mea dicta amo non mea,sed glqrio muri Doctorum .dc specialiter B. Thoms, imo ipsius scripturie sanctet audet nouiis propheta reprehendere. a Primum praeter ea quae ia dicta sunt .vult auris esse diuini qui quid Apostoli,aut verbo prεcipi bant, aut scribebant, de perca nones decernebat. Adducit enim hic acer iuri, diuini defensor, Canonem quendam Apostolorum inferentem excommunica,tionis poenam Palloribus in suo ouili non permanentibus .ita quod ea poena sit etiam de iure diuino,quod est ridiculum. Alio. quin fateri oporteret hac parte ius diuinum ruisse, id quod hic homo pro iure diuino dimicans,quod solui non poteri non concedet. Nam hic gloriose contra nos exultans, quas rem abunde probauerit,adiungit; Eant minc isti,dipogunt iuris diuini esse residentiam. Quae enim canonibus Apostolorum sancita sunt. ad ius diuinum,aut scriptum,aut noscriptum pertinere.quis negetanis quis ecclesiasticas traditiones, quae solui non postunt, contenat Z Haec ille,plenus aeto simul & imperitia,de quo possum sortasse dicere,quod zelum dei habet, sed illud proculdubio possem addere,quod non secundum scientiam. Dicat ergo nobis, Si Canones Apostolorum sunt iuris diuini, ac per hoc solui non se sunt,cur igitur soluti simi.& nobis perijt tanta pars iuri divini' Nam qui sint, aut qui fuerinthi Canones, iam non est cerno 1 obtum ecclesiet. iiiς non nouit apocrypha, dia doctoribus varie de his tradisum cste nullus ignorat. Ille autem Canon de poena resi- dentie
118쪽
dentiae prorsus igaotus fuit ecclesit multis seculis. Ad haec, to ritate D.Epiphania asserit Cationem Apostoloruni de notondeda barba, preceptum diuinum cile. Uet igitur tot monacbis, qui radian t barbam contra ius, ac preceptum diuinum. I ertur & illud in Apostolorum Canonibus suille, ut oraremuS ad Orictem. Cur igitur non gismo 'et homo iste, vide: imantur omnes ecclesiae quarum maius altare oo ad orientem, sed ad occidentem, vel ad meridiem,vel ad aquilonem spectat, ne suum diuinum ius pro quo certat soluatur λ, Pr terea, ut videat lector hominem etiasecum pugnantem, quaero ab illo,qui de scripturis depromit lententias .Quando dominus dixit Apostolis, Qui uos audat,me audit; o qui uos spernit, me spernit, nonne intellexit de preceptiiqux daturi erant Apostoli siue in scripto,siue sine scriptos' Equi dem id negare non potest. Si hoc fatetur, iam secum pugnat. IR se. n. initio sui sermonis confessus est vi veritatis, illa verba: QujVOS speruit, mei ernit,pertinere ad eos qui spernant non ius dii uiuiuia, sed ecclesialii culti . Videat qui vult locum in eius libello pag s . Et tamen furore sui spiritus tactus, conuertens magister ij censureq; sue verba in nos, postquam diutius aercm verberans
multiscites uendisseruit, ita scripsit, Quare desinant ob Iccro, tua obtesto mouitate uerborum,qui aiunt precepta PM li non esse pr.eptast iii desinant scand luin fratribus, pro quibus Clirastus mortuus est, creare. Qui enim audit, non cile preceptum Uet,quod Petrus,& Paulus palloribus praeceperunt, pascere scilicet.&i attendere.gregi. facilius ministerij sui opus negliget tametsi cum magno suo; & ovium suarum malo. Quod quidem, ut Perseaderent, non esu scilicet hoc dei preceptum, falsa inductioine senilium usi sinit, idem in omnibus peccantes,id est, falso po- mentes precepta pauli non esse Christi precepta, verum hoc diatcunt ne secum discreparent. aut sui disti miles essent,qui prius di xerant, legem Moisis non esse proprie legem dei. Hec ergo si .militer uolunt non eise dei precepta, mulierem non orare, aut prophetarem i si velato capite,episcopum csse unius uxoris viru,& deo militantem non implicare se negoti js secularibus, alia anquiunt, non paucaque apud solum Paulum legia Nur, qualia fortasse dicerent, episcopum no neophytum, nemini cito manusi impo lueris, fidelem coniugem ab infideli non discedere, si consentiat habitare cum eo. Item mulierem non docere in ecclesia, in que quide competat illucidico cgo,non dominus. que tamen
119쪽
qui dicit praecepta dei non esse, fratribus ponit os milἰς sume,
Sunt enim prscepta dei, non minus quam ea, quae legutur in euat
geliis hoc interest,quod illa prius praecepta sunt a domino, quido scilicet dominus docebat,& euangelizabat,hic vero ab eodedomino per apostolum spiritum dei habentem. Usc ille. Vult ergo hic Magister non minus dici precepta Christi quo voce sua non praecepit ipse Christus, sed per Paulum, aut alium Apostolum, quam que ipsemet dominus uerbo suo expressit. Quod si verum est, cur ego B. Paulus dicebat, Non ego. sed dominus rursum; Ego,non dominus. Poterat enim dicere,dominus dicit sicut solebant dicere Prophetae si nihil inter erat . Scio quod quae dicebat B. Paulus, ex Spiritu dei ueniebant, cum ipse dixerit; 'ito quod di ego spiritum dui habeam. Sed nosunt eiusde gradus in robore, ac firmitate quae dominus per Paulum, aut A postolos disponebat .ac illa qui per seipsum. Nec me. rentur ista nonae iuris diuini , cum super his quae sincit per ςcclasiam, in qua est spiritus Dei possint ipsimet ecclesiae pastores,ac principes dispensare. Audiat ergo patienter reprehensor meus B I homam, de cuius doctrina locutus sum, ut me desinat reprehendere, te cum illo quod ipsi erit gloriosius in congredi, aris docertare. Ipse enim in quodlibet. Α. qu stionem proponens Aarontifex possit dispensatione bigamos promouere, primoprqparte falsa de more arguens sic scribit. 'Laad fidiciu om Enu
Ad secundum 'sic proceditur. Videtur quod Papa non possit dispensare in bigamiae irregularitate. Non enim potest ab homine u spensari in his quae sunt diuinitus instituta, ut Bernardus discit in lib. de dispens& precepi. . Sed doctrina Apostolzinqimi
cointinetur quod bigamus non promoueinre, ut patet t. ad Tinmoth. 3 .& ad Tit. I .est diuinitus proni ulgata iecundit millud apostoli a. ad Cor. . An experimentum queritis eius qui in me loα
quitur Christus 'Ergo papa non potest cum bigamis dispem sare; Haec ille. Et postquam fusiore doctrina statuit veritatem, ad argumentum his uerbis respondit; Ad primum ergo dicendum , quod Apostolus dupliciter in doctrina sua aliquid proposuit. Quaedam quidem sicut promulgans ius diuinum, sicut illud quod habetur ad Gal. s. Si circuncidimini, Christus nihil uobis proderit: Et multa alia huiusmodi;&in hos Papa non potest dispen re. Vnaedam uero sicut propria autoritate aliqua statues. Nam ipse dicit i. ad Cor. H. Catera cum uero disponam. Et infra.
120쪽
Infra i s. mandauit ut collectae, quq fiunt in Ianctos, per unam sabbati fiant: quod non pertinet ad ius diuinum. Et similiter
etiam quod dicitur de bigamo non promouendo, non est iuris diuini, ted iustitutio aut ocitatis immanae diuinitus homini coacessae, haec ille pro nobis, di contra hunc reprehensorem nostris quam manifestii sime. Nec aliud ueteres Patres, quos iste pro ducit, senserunt. Nesbii. n. aliud dicunt nisi u, quae praecipiebat B. Paulus ipse climstus , cuius spiritu loquebatur, praecipi: bat, sed per eum, & quia pereuni, non autem per se ipsum, iccirco non erat ius diuinum,sed canonicum siue ecclesiasticum, & pro- Pterea dispensabile. Nec iccirco contemnendum, quia Dominus dixit a Qui uos spernit , me spernit. VE N I o nunc ad aliud dictum nostrum, cuius gratia hic miserandus homo se cruciari, rumpi, nec posse pati. quasi zel tactu v, toto illo libro ostentat, quia dixi: Non proprie Dei dicitur lex illa Moseos, eo quod non immediate uenit a Deo, sed per tuosen . Decalogum autem proprie dici legem Dei,quia a uoce Dei uenit, etcut ait Scriptura Deum audierunt loquentemio Hic igitur homo carpenς quae non apprehendit, illis uerbis, qua noncitat peri ecte, putauit me dicere quod non sit propria loriquatio luee, Lex Moseos fuit laxoei Ego autem ad imum esset respiciens, non ad orci , dixi de illa quod non erat proprie lexinei. xt declaraui dictum, quod illud proprie Dei esse dieitur, qd ab ipso immediate , & non per alium, emanat, sicut res propria dicitur in qua alius non comunicat. Illa autem lex peri Mosen data est, sicut testatus est B. Ioannes Baptista, de ideo dicitur esset Moseos, & non proprie Dei . Sicut BaptismuMoannis, taetctsi esset Deo & consequenter a Christo, non proprie dicere tur baptitatis Dei, di Christi, unde temper dictus est baptismus Ioamiis , non autem Dei', aut Christi , ut a baptisino Christi diastingueretur. Neque parum interest liaec intellectu sapienter di' uidere ,cum non modica sit in re differentia secundu Scripturas, titiain probatii ex uerbis B. Pauli excelletiam sui apostolatus de 'signantis in hoc quod non ab homine neque per hominem. Et pari ratione prae lege Moseos etiam ministrata per Angelos: S pra eloqui, S prophetaria lege euangelicam extulit his uerbis : Multifariam multisq; modis olim Deus loquens Patribus in Prophetis nouissime diebus istis locutus est nobus in Lilio, quem costituit