De summi pontificis auctoritate, de episcoporum residentia, et beneficiorum pluralitate, grauissimorum auctorum complurium opuscola ad Apostolicae Sedis dignitatem maiestatemque tuendam spectantia. Omnia nunc primum in vnum collecta, congrueque diges

발행: 1562년

분량: 306페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

DE RES ID

dor gloriet, & figura substantiae eius, portan': Omnia uerbo uirtutis suae,purgationem peccatorum faciens , sedet ad dexteram maiestatis in excelsis, tanto melior Angelis effectus, quanto differentius pret illis nomen hereditavit. Cui. n. dixit aliquiso Angelorum, F ilius meus es tu, ego hodie genui te Et ponens differentiam claram inter transgressiones,Vcriminosius est transegredi legem Christi euangelicam quam illam Moseos legem, se

quenti capite dixit, Propterea abundantius oportet obseruarenos ea quae audiuimus, ne forte per effluamus. St. n.qui per Angelos dictus est sermo factus est firmus, &. omnis praeuaricatio,

di inobedientia accepit iustam mercedis Utributionem , quo modo nos e flugiemus si tantam neglexerimus salutes Haec Apostolus. auq uerba exponentes omnes sancti Doctores citi per se sint clarissima in hoc conueniunt, ut recte colligit Caietanus his uerbis, Declarata excellentia Christi supra Angelos, ex illa deducit debitum nostrum ad seruandu doctrinain euangelicam longe maius quam scrvandi doctrinam ueritatis testam eiit i . quia

euangelica doctrina ab ipso Domino .illa autem per Angelos da, ta est, haec ille. Et loquitur B. Paulus de lege Moseos, quod pa

tet in secenis praeuaricationum, quas generaliter commemorat dicens , Et omnis praeuaricatio . dc inobedientia accepit iustam, mercedem. Certum est quod de temporalibus poenis sensit. 1Hanc vero differentiam magnam, quam noster reprehelisbr n6 animaduertit , sensit populus Dei in Horeb cum audisset Dei,uo ces, & merueret, Deo ipso Decalogum pronunciante in horribi

libus prodigijs,&sgnis. Vnde scriptum est, Cunctus: populus

videbat uoces ,& lampades , &i sonitum buccinae, montemque sumantem, & perterriti ac pavore concussi steterunt procul dicentes Moysi: Loquere tu nobis.& audiemus. Non loquatur nobis Dominus, ne forte moriamur; haec ibi. Et ut inter uerba D calogi, quae accipiuntur tanquam inaediate dicta a Deo, & legem caeremoniaru , eam quam indicaui disterentiam agnosceremus, loquirur per Ieremiam Dominus; Non sum locutus cum patribus vestris ,& non praecepi eis in die qua eduxi eos de terra Aegypti de uerbo holocaustomatum, & uictimarum. Si Deus quep Mostia loquebatur, ipse immediate locutus diceretur, falsum esset quod ait: Non sum locutus, &c. Quod uidens Origenes, nobis eleganter attestatur: quod & noster reprehensor fatetur. Qua in re,audi quaeso prudens lector admirandum censorem.

122쪽

post q ut clam satis inepte atq: indocte ab eo inutita sic loquii. .

Non itaque ponenda est in sanctis scripturis connexio ex praereptis dei,& ex praeceptis hominum separatim, ut faciebat Ptolemaeus haereticus,sed omnia praecepta scripturae lunt, & dici d bent dei prs cepta. scio aliquem ex ueteribus idem sensisse,quod modo isti.Origenem dico.& alios eum secutos, quos,ne sim longior, non commemoro . sed quae male vcteres docuerunt, aut

eorrigenda sunt,aut certe non imitanda in i s prisertim, quoruopera cum auctoribus damnata sunt. haec itaque sunt Origenis. ex Homilia Num. i6. & per Moisem quidem multa locutus est deus aliqua tamen,& MOises propria auctoritate madauit,quod dominus in euangelio euidentissima ratione secernit, cum dicit de repudio mulieris interrogatus,quia ad duritiam cordis uestri scripsit uobis haec Moises, ab initio autem non suit sic. & paulo post uides ergo.& hic deum quidem non praecepisse, neque uotuisse fieti diuortituta, Moisem vero propter duritiam cordis Iu deorum scripsisse, dandum esse repudium. ostendit haec & Paulus in literis tuis, cum dicit de quibusdam, dominus dicit, non ego. & de alijs, haec autem ego dico,non dominus, & iterum in alijs. pMceptum domini non habeo, consilium autem do. & iterum,quae loquor,non loquor secundum deum, unde similiter et in caeteris prophetis aliqua quidem dominus locutus est, & non prophetae, alia uero prophetae, & non dominus. haec Origenes.

Equidem ut hic in Origine Ptolemaeum agnosco, sic in istis, qui

sic sentiunt,oxigenem. Haec ille. Fatetur ergo hanc differentiam non esse meam, sed Origenis,& aliorum quorundam Patrum, quorum non citat nomina, nec ab re . Grauabatur enim autoritate Catholicorum. origene tantinia nominauit, quoniam eius opera cum autore damnata sunt ab ecclesia, ut ait, nec meminit etiam recitari cotinue in ecclesia

plii lautas eius homilias, nec animaduertit, quod singuli errores Origenis notati sunt a B. Hieronymo & alijs, inter quos hic non legitur. Solus homo iste propria autoritate damnat, quod &'abi catholici docuerunt,quia sibi aduersantur. Vult ergo mandatum repudij uenisse a Deo, eo modo quo Decalogus, ut sic Deus ipse suam legem coniugi j quam ipsemet per os Adae protulerat,destruxerit. Et non attendit euangelij verba. Primum quod Do ininus testatur,eum qui fecit masculum, & ta minam dixisse;

Propter hoc dimittet homo dcc. De Iibello autem repudij no P 1 ait

123쪽

Quid ergo Moses mandauit dare libellum 'repudije respondit; Quoniam Moses ad duritiam cordis vestri permisit vobis dimit

tere uxores vestras, ab initio autem non fuit sic.

Respondebit opinor hic homo , & dicet; Quod Moses secit,

nonne Deo volente atqueuiispirantes' D Non nego; ta tamenno

ut propheta ,sed expotvitate ut legidator locutus est Moses midans libellum repudii. Adam aute non fuit legislator sed ut propheta legem Domini Dei protulit,sicut B. Augustinus super Ge. ad literam egregie declarat. ἰ. Sed ut obiiciratur contumeliosum. & vanu huius hominis os, qui in nobis spiritum haereticum intuitus est,audiat B. Hicronymum ea uerba Domini expolietem his uerbis; Quod dicit istiusmodi est. Nunquid potest Deus sibi esse contrarius,ut aliud ante iusserit,& sententiam suam nouo frangat imperio Non ita sentiendum est. Sed Moses cum videret propter desiderium secundarum coniugum primas uxores interfici, aut malam. vitam ducere,ua aluit indulgere discordiam. suam odia N: homicidia per seuerare. Simulq; confidera, quod non dicit propter duritia cordis vestri pernis fit vobis Deus,sed Moses, ut iuxta Apostolia, eonsilium sit hominis non imperium Dei haec ille e diametro do strueus huius uiri sententiam. Heus igitur bone viri N. pugnator egregia,Nunquid in B. Hieronymo agno is spiritum Orisenis aut I heodori hae reticorum ' Miseratur tui Deus di disce saltem

tuo nunc periculo non tam facilem esse ad reprehedendum,queres cum odiosa sit, ctiam si forte iure reprehendas, quanto magis detestanda cum tam praecipitanter,ac contumeliose quasi haeretica taxantur q- a viris doctis,&sanctis, nemine contradicere, scripta sunt B. Thomas quoque hanc disterentiam agno scens, dico disterentiam legis, ut erat lax Moseos etiam dictata per Angelos, a lege C Eristi, in hunc modum scripsit; Specialis ratio eli quare legem veterem per Angelos dari oportuit. Dictum elξ enim quod lex vetus impersecta erat, sed disponebat ad salutem peri clam generis humani,quae futura erat per Christi Sic autem videtur ita omnibus potestatibus, di artibus ordinaris, quod ille qui est superior principalem ,&persectum actum operatur per seipsumaea vero quae disponunt ad persectione vitim an operatur per suos mini liros; sicut naui factor compaginat nave per se Plini, sed Praeparat materiam per artifices submini

124쪽

strantes.Et ideo conueniens fuit,ut lex persecta noui testamenti daretur immediate per ipsum Deum hominem factu. LCK autem vetus per ministros Dei scilicet per Ang los daret hominibus. Et per hunc inoduin Apostolus ad Hebr. probat eminentia n ili legis ad veterein; quia in nouo testamento locutus eii nobis iis Filio ; in veteri autem testamento est sermo factus Per Ang los, haec D. I homas, quae si uera esse reprehensor noster fatetur.

profecto iam rc darguiturisin autem negat,opprimitur tanti Doctoris autoritate,ego autem relevor. A udet etiam non contra me. sed contra omnes Doctores.&eccluliae tensum,ac definitionem asserere, combatuin si uti conti

nentiam minit irorum. Ecclesiae catholicae eae praeceptum de iura diuino scripto cincitum ; quod latius tractauit alio suo libro de sexta,& septima,& octaua synodo, ubi cofidelissime cocludit. Est itaq; sacrorum numitrorum eccusae catholicae continentia praecepto,a tq; iure diuino scripto sancita. tenentur, inquam episcopi,presbyteri diaconi hypodiaconi cotinere se Perpetuo a suis uxoribus quas ante habuerint, idque pretcepto Chri iti per Christiam,& apostolos praedicato dc ab ipsis scripto; hqc ille. Ecrituit igitur uniuersus Schoxiiii eorum c fetus,de B Thomas , qui docuit, ex statuto tantum ecclesis elle debitum continentit in suseipientibus sacros ordines,ac pri,pterea possedia his per ecclesiam dispensari ubi magna causa deposceret. Verum non soluus. Doctor, sed pontificu Canones idem assertit,ut patet in sexto libro Decretalium sub titulo de uoto,& uoti redempl. ubi legit. ex sola ecclesiς conititutione inuentum esse, non a iure diuino emanare insolubile debitum continentiae in ijs qui lacros oemnes suscipiunt.Sed nimis laboro in nimis notis. PROFERT N mea uerba quibus argumenta cotradicentium

resoluebam,ac simul rationem reddebam,quare na us,ta obligatio residendi personaliter in ecclesia non sit iuris diuini, sed

ecclesiastici. Vertim quia non omnia recitar, dc tamen ad rem

omnino faciunt, quia ipse sene omnia rcprehendit, ego commode hic ea subiiciam. Restat ergo nunc, ut argumenta ex iam suppositis diluantur. quod facile erit.Fatemur enim primiacmtacile sicut diximus de iure diuino, & curam gregis annexam habere de iure diuino; applicationem tamen mei episcopatus mihi cum omni sua ob aligatione non esse immediate a Deo, sed ab L Muc; vndc A

125쪽

quo mihi episcopatus traditur,ab eo 3c praeceptum eum se obstgatio illius curat descendit,& ideo ex sui natura subditur ea cura& eius obligatio dispositioni & dispensationi summi Pontificis,a quo accipitur. Et hic est locus ubi decipiuntur aduersarh. Putat enim ex hoc quod episcopatus est de iure diuino .continuo sequi

de singulis Epis qui illi vel illi loco applicantur,quod sint & ipii a

iure diuino aloe est,a Deo immediate, ita ut non subiaceat epi' scopatus Ac cura illa earticularis residetiae, potestati & arbitrio Papae, sicut uere non subiaceret si iure diuino,hoc est a Deo esset commendata immediate. At non ita est. Sicut ex hoc quod ieiunium est de iure diuino,non sequitur quod ieiunium quadragesimae sit de iure diuino, de consequenter immutabile. Et similiter ex hoc quod esse respublieas & niagistratus in eis sit de iure na tural i,no sequitur, Ergo esse hunc Se illu magistratu signatu .est de iure naturali. Similis est deceptio in hoc peesu, Homo est dignisi sina creaturaru, Ergo hic homo uel ille edignissima creaturarii, Manifeste peccat argumentum. Ita ergo est in proposito. Etsi episcopatus & esse episcopos iu Ecclesia si de iure diuino, non tamen me esse Episcopum est de iure diuino cum mihi talis episcopatus applicetur medio Petro,id est,episcopo Romano. SO lus episcopatus Romanus immediate a Deo applicatur pers nae. inamobxem non nisi soli Petro dictum legimus a Dominoi Esu Christo, Ego dabo tibi claues regni coelorum. Reliqui enim a Petro ipso accipiunt,aut saltem sub Petro. Hoc autem dico propter Apostolos,qui immediate acceperunt a Christo,qui tanquam vere summus Pontifex in hoc facto Petrum praeuenit. Caeteri vero omnes Episcopi qui post Apostolos fuere, sicut potestatem dc curam a Petro acceperunt, ita consequentissime ipsam curandi obligationem, Haec ego. Et praeter haec adieci, Ea uero quae afferuntur. quod non potest praestari pastoralis cura sine personali Se assidua residentia, non habet euidentiam. Non. n. euidens est quod munera episcopalia Episcopus non posset essercere per alium cum nullum suapte natura sit inde legabile,ut patet, imo sunt casus pleriq; in quibus non solu licet episcopo abesse,verum etiam necesse est,si propterea magis co0su latur Ecelesiae suae aut Ecclesiae Catholicae. sunt de historiae de ubris probis 8e sanctis qui nonnunquam dc per magna temporum

interualla ex magnis causis abfuerunt ab suo episcopatu . Beatus

I imotheus Apostoli discipulus, etsi esset Ephesinus Episcopus,

tamen

126쪽

tamen ad iussum pauli alijs Ecclesijs inseruiuit, unde iussus est ire

Romam ab spheso & Corintho,idq; non semel,& e Roma Ierusalem,ut nonnullam interca pedinem,imo & frequenter,pateretur eura episcopatus sui, quod de multis alijs per historias patere potest. sunt & casus in quibus licet dubitare An teneantur, &quatenus, & ideo huiusmodi quae uariationem & dubitationem

ex emergentibus casibus accipiunt. determinatio est sapientum,

unde non possunt conitanter dici esse iuris diuini. Nam quae proprie iuris diuini sunt,certa sunt & immutabilia. Sed illud est cividixi quod deceptionem facit,quia credimus quod quia aliquid

in genere cossideratum,est iuris diuini. erbi gratia, curare oves, simit iter etiam sit iuris diuini si consideretur in particulari signato secundum certos modos &conditiones,quod est falsum manifeste ivt multis locis declarat B. J homas. Exempla sunt innumera, de iam dedimus,oc addere etiam plura possemus.Verbi gratia,praeceptum obseruantiae Sabbati de iure naturali est & diuino, quatenus de indeterminata die intelligitur& deinde terminato modo obseruantia . Quatenus uero determinatio facta est ad certum diem,v. g. quod septima die,ut obseruatio est Iudetorum,

aut octava die, sicut obteria amus nos,non est ex lege naturae,

quamquam ab initio fuerit ex lege Dei,qui diem septimum famctificauit propter beneficium creationis in ea die perfectum,haec hostra sunt. Nune uideamus quae reprehendit hic amicus noster. : Ait prismum generaliter, Si haec ita sunt,ergo neq; vota, neq; iuramenta iure diuino iam sancita erunt,quoniam in ea cadat uarietas et atis,personae, materiae, & aliarum qualitatum. Hactenus etianhat': etiam prodit imperitiam suam,in eundem incides lapidem, non capiens quod quando dispensat Pontifex circa uotumaue iuramentum,non dispensat circa ius diuinum, cum uotum & iuramentum in genere sint iuris diuini,non in parriculari. Neq; enim Papa facit canonem ne uota fiant aut iurameta quod esset contra ius diuinum sed dispensat particulariter super illo aut illo voto ac iuramento, cuius materia non est iure diuino praecepta. Non enim est de iure diuino quod ille illud uoueat aut iuret, nisi illa quae uouet aut iurat pertineant ad ius diuinum, ut est v tum Baptismi quo obligamur Christo,quod non recipit dispe

sationem,quia nec uarietatem. Caetera uero particularia uota

aut iuramenta ita non sunt de iure diuino ut sunt sepenumero recon

127쪽

contra ius diuinum, visi cadat super indebita materἰa. Tu enim potius de iure diuino est ut non seruentur similiIcr si inutilia ac frustratoria sint. Quod si aliquod maius bonum impediat.

Mat non conueniant personae uouenti, Praelati est inspicere α in omni dubio dispensare Intelligat ergo si uult aliquando, muli aliud esse dicere uotum & iusiuranduin sic generaliter acceptum esse de iure diuino , quod significat generaliter Deum probare vota& iuramenta,uclleque ea seruari quantum ias fuerit, Aliud. vero dicere hoc uel illud siue uotum siue iuramentum esse de iure diuino,ita ut ad cuiusq; uoti uel iuramenti obseruantiam immutabiliter qui': teneatur de iure diuino . Haec enim particularia sunt,quq cum uarietatem recipiant, subduntur hominum iudicus N. censura & potestati,unde & in his determinationes ac dispen-isationes Pontificum recipiuntur , sicut recte docent tracta

Dies quoq: Dominici obseruantiam asserit esse de iure divi ino , quia in canonibus Apostolorum habebatur, ac proinde terige diuina sancitam. A t contra docuit me B. Thomas, qui ait, a constitutione solum Ecclesiae& consuetudine populi christians loco Sabbati successissse, ideo no esse ita arctam eius obseruantiam. Non est autetia haec unius B. I homae doctrina sed commu-

De ieiunio Quadragesima &quatuor temporum similiter borum institutionem putat esse diuini iuris etiam contra B Thomam,qui uniuersaliter dicit,exstatuto Ecclesiae factam esse ieiu nij determinationem de modo dei tempore , hsc sunt uerbi eius. Idem quoque R. Augustinus agens cum quodam phanatici spiritus homine ciui de iure diuino uolebat esse ieiuniu' Sab'bat', oncludit his uerbis. Ego in euangeliis x apostolicis literris totoq; iusti umeto,quod appenatur testamentum nouum aes mo id reuoluens video praeceptum esse ieiunium. Quibus autein diebus non oporteat ieiunare,& quibus oporteat,praecepto Domini uelis Apostolorum non inuenio definitum, hic ille, cui in hoc contradicere non est nedum prophetici, sed nec quietitae lani spiritus. Quod uero quidam sancti Patres , ut Ambrosius, dicant Quadragesimae ieiunium vcnisse a Christo qu i quamst lx Hieronymus &.sanctus Leo dicant ab Apostolis non negamus, cum dicamus a Christo venisse, sed per Apostolos , ut etiam quodammodo dic*tur diurnum priceptum, nec

128쪽

propterea eonstituere diuinum ius propriE loquendo, hoc est, secundum illam significationem arctiorem qua ius diuinum diuiditur a iure naturali, & ecclesiastico . Quapropter B. Ignatius ad Philippenties, non dixit Quadragesimam a Christo venisse,sed

conuersationis eius imitationem continere; unde admonet non

esse pro nihilo habendam, nec audet quasi diuinum preceptum ob ijcere, sed quasi ecclesiasticum. Dicuntur etiam Apostoli suis canonibus statuisse die Mercu rij ,α die Veneris ieiunium: quod statutum quis nunc seruat Quale ergo esset illud ius diuinum quod ita euacuaretur, & dinhonor quem defensor iste diuini iuris tribuit

iuri diuino centor, & explo sor nouitatum verborum, qui ita laxe accipit ius diuinum ut sub eo etiam suam istam sentetiam co. eludat, ut quisque eam recipere teneatur tanquam ius diuinum.

Quid ni cum ausus sit dicere a Spiritu prophetiae deprompta e

Audiamus, obsecro, modo uirum ilium quaestionem cum autoritate determinantem: uerba eius haec sunt. Valeat ergo, cum c teris , haec quoque uerborum nouitas,

4 pq nori parum scandali, & contemptus affert, non esse de iure

mino Ieiunium quadragesimae,& obseruationem diei dominicialiaque huiusmodi, & s. n. notanda sunt, & distinguenda, quae uini a Christo, & quae ab apostolis tradita, quae scripto, & quae sine scripto, tamen non sunt eκ his dicenda alia iuris diuini alia non iuris diuini, idem enim Deus est, qui utraque sanxit, & docuit , Due scripto, siue sine scripto, siue per se, siue per apostolos, neque refert ad uim obligandi quomodo sanxerit, aut docuerit, an per se prmium, an per apostolos suos, neutra . n. lui possunt cum autem solvi uidentur , dispe fatio potius est,& aeconomia,quam solutio: haec ille. i Contremuissciri certe ad uerba tanti censoris ac tantae seueritatis si me solum verberarent, & has uerborum nouitates adeo scandalo fas ego primus inuenissem . Verum cum nullus scriptorum sit qui has differentias non obseruet inter diuinum, & e celesiasticum ius,&praeceptum, quam doctrinam latissime patere existimo, quiescam animo, praesertim quod qui rationem eius

ponderauerit . facile agnoscet hominis ingenium habens ut plerun qi contingit inscitiam cum arrogantia & praesumptione c6 iunctam. Audacter loquor, quia de re euidcnti, & quia non α me

129쪽

me defendo , sed uniuersorum Doctorum caelum . Et obsecro pie, & acute lector, considera eius rationem. maia idem est Deus qui utraque sanxit,& docuit siue scripto, siue sine scripto, siue per se siue per Apostolos, non uult pati hanc differentiam notari perius diuinum,&ecclesiasticum. Transibit ergo ius diuinum ad omne ius ciuile, quia S hoc idem Deus sanxit,licet per homines, sicut scriptum est: Per me reges regnant, & condito res legum loquuntur iustitiam. Et tamen pagina xviiij. ipse ideait, potestatem spiritualem a Deo legibus diuinis constitui secularem uero legibus humanis, cum Deus, & potestatum, & legulium anarum sit autor. Vult etiam pari modo non solui ecclesiasticum ius, quod per Apostolos sancitum fuit, quemadmodum ius diuinum quod ore Dei habetur expressum non soluitur. Hac uero doctrinam qnam sit catholica, docti iudicent . Ego uero miror, lutcunque permiserunt edi in publicum tam . crassos errorcs, praeiertim si sciebant hoc illi Romae non licuisse, sed tulisse repulsam, cum tamen id maxima ambitione, & modis omni

bus requireret.

V P E R a s T igitur ut missis quae passim, aut salso, aut inani o ter disserit, & effutit, cum iam illius sundamenta destruxerim xem omnem paucis perstringens concludam. Primum, si volumus proprie intelligere ius diuinum ut a naturali, & ab ecclesiastico dissert, sicut accipit Beatus Thomas, di sicut accipi dcbet Propter eius excellentiam, & notabiles ab alijs iuribus differentias, ita ut dicamus illud Qtummodo eri ius diuinum,quod uerbo Domini expresso prolatum est, aut inde clara, & prompta sequela deducitur, perspicuum reddi, modum residentiae Episto. porum non esse de iure diuino: quia circa hoc nihil habetur e presse determinatum a diuino iure, nisi de cura gregis. De residentia uero, An per seipsum,& quanto tempore, quia haec ma gnam recipiunt variationem , relictum est determinandum Ecclesiae,&circunspectioni summorum Pontificum. Manifestum est enim, quod personalem,& assiduam residentiam simplici ter nunquam,nec ipsi Canones exegerunt, & deridendum est

illud quod iste inculcat de praecepto Salomonis et Agnosce ultum pecoris tui, ut probet assiduam , & personalem Epi scopi residentiam. Impediunt. n.illam saepe generalia Concilia, quae

130쪽

quae interdum integros & multos annos absorbent . quod & nue videmus. Impediebant de Concilia prouincialia, quae erant olimstequentia ,& aliquando bis in anno ex lege congregabanturi Impediunt legationes summis Pontificibus,quas saepe obeuntra multo teporis episcopi propter maiorem Ecclesiae utilitatem: Impedire etiam possent tyrannides & odia aliquoru principum in certos pastores,di pericula vitae.Quis ergo tunc requirat Pe hsonalem residentiam, cum sque aut etiam melius possit per Vicarios curari grex' Et utinam non ellet mihi promptum nunc exempla circa hoc proferre. De hist ergo certum ac palam est, nihil esse expresso Dei uerbo sancitum. Possent etiam accidere casus,de quibus dubitari posset etiam inter sapientes. Utrum personalem residentiam episcopi excusent .cum sint hinc inde ratio nes Has ergo determinationes Dominus reliquit Ecclesis & Pastori uniuersali,'quod quidem munus, ut patet in Canonibus de plerisq; Concilijs,exequuti sunt,& nouissime in Tridentino. Nunc audi bone lector ut rideas. Cum non posset hic reprehensor noster aliter respondere& tueri proph ticam suam sententiam, videlicet personale in & assiduam episcoporum residentiam de iure diuino requiri propter instantias datas, & omnino uolebat eas perimere,hac noua stropha usus est , Esse prs sentem

Episcopum cinquit in duplici modo potest intelligi. Uno modo

corporaliter,alio modo spiritualiter, iuxta doctrinam B. Pauli, qui dixit: Absens quidem corpore, prisens autem spiritu ita tandem ut lassiciat personalis residentia secundum spiritum ut saluum sit ius diuinum quod exigit personalem & assiduam residentiam. Argutum profecto tametsi nouum commentum,& a nemine antea excogitatum,nec ullum magis efficax contra personalem Episcoporum residentiam. Qui enim residere personaliter,& corpore praesentes esse minus curabunt,facile huius tanti doctoris ex prophetico spiritu prc nunciantis autoritate freti, illud Apostoli dictum sibi usurpabunt,& dicent,Λbsentes quidem corpore,praesentes autem spiritu dec. N. illudetur tandem residentiae obligatio,adeo hic homo pro residentia laborauit.

O ED iam sessus sum redarguendo , nec tamen deerat adhuc O multa materia,sed ne lectorem taedio afficerem hic finem facere decreui, Orans atqi obsecrans,non mei quid ira, sed publicae utilitatis gratia,per nomen Sc viscera is s v Christi Domini no-a siri,

SEARCH

MENU NAVIGATION