M.T. Ciceronis Tusculanarum quaestionum ad Marcum Brutum liber primus

발행: 1604년

분량: 258페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

que , ut saepe dixi, de acumine eius agitur , non de moribus . quamuis spernat voluptates eas , quas modo laudauit et ego tamen memia mero, quod videatur ei summum bonum . nomenim verbo solum posuit voluptatem, sed exo planavit quid dicere M. Saporem , inquiu, in

corporum complexum, ω ludos , aιque cam ιν, in formas eas, quibus oculi tacunia moueantaer. Num

fingo mim mentior cupio refelli. quid enim Iaboro,nui ut veritas in omni quaestione explicetur At idem ait, non crescere voluptatem' dolore detracto : summamque b voluptathm , b sor. 4 nihil dolere.' Paucis verbis tria magna pec uuapia catarvnum, quod secu ipse pugnat.modo enim, ne suspicari quidem se quidquam bonum , a Anisi sensus quasi titillarentur voluptate: nunc autem, summam voluptatem est e, dolore carirere. potestne magis secum ipse pugnare λ a1-terum est peccatum,quod, cum in natura tria snt: unum gaudere: alterum, dolerer tertium, nec gaudere, nee dolere: hic putat primum,de tertium idem-esse,nec distinguit a non dolendo voluptatem . tertium peccatum commune cum quibusda, quod, cum Virtus maxime exspetatur , eiusque adipiscen causa Pniloso. γphia quaesita sit, ille a virtute summum bona ει Leparauit. ' At laudat, & sipe, virtutem. Ecquidem C. Gracchus , eum largitiones maximas feeisset, ese effudisset aerarium, verbis tamen defendebat aerarium. Quid verba audia.

cum facta videam 3 Piso ilie c frugi, semper c L.Fmo contra lege sevinctariam diaeracas lege lata.

132쪽

consularis ad frumentum accipiendum venerat . animaduertit Gracchus in concione Pisonem stantem, quaerit audiente Pop Romia qui sibi conster, cum ea lege frumentum pexat, quam dissuaserat. Nolim , inquit, mea bona , Gracche , tibi viritim diuidete liceat sed si facias, partem petam . Parumne declarauit vir grauis, di sapiens, lege Sempronia patrimonium publicum dissipari 3 Lege orationes Gracchi : patronum aerarij esse dices.' Negat Epicurus iucunde posse vivi, nisi cu ς'

virtute vivatur . negat ullam in sapientem , vim esse fortunae: tenuem victum antefert coinpioso : negat ullum esse tempus , quo sapiens non beatus sit. Omnia Philosopho digna sed cum Voluptate pugnantia . Non istam dicie voluptatem. Dicat quamlibet. nempe eam dicit , in qua virtutis nulla pars insit. Age, i si voluptatem non intelligimus, ne dolorem quidem nego igitur eius esse , qui dolore d Lab. Et summum malum metiatur, mentionem face- ueνῶιαν re virtutis. ' d Et conqueruntur quidam s. qisidem Epicurei viri optimi nam nullum genus est c r.mi- minus malitio tum me studiosh dicere conia hi sum in si tra Epicurum. Ita, credo, de honore, aut do . in animo dignitate contendimus . c mihi summum ire bonum ps animo bonum videtur, illi autem in corpore, pium viis mihi in virtute, illi in Voluptate . & illi pudetur . gnant: & quidam vicinorum fidem implorat .s L. ratu multi autem sunt, qui statim conuolent . ego Fubi bris sum is , qui dicam me non laborare , et a f

u. . a iam habi Lurum, quod egerint.= quid enim sa

133쪽

LIVIII. de agris udine lenienda. lae

de bello Puni eo agitur λ de quo ipso cunnias

a Iiud M. Catoni,aliud L. Lentulo videretur, nulla inter tes concertatio vin tuam fuit. hi nimis iracunde agunt, piae sertim eirm ab his non sane animose defendatu F sententia, pros a non in senatu, non in concione , no 'apud exercitum, neque apud centres dicere audeant. sed cum istis alias, & eo quidem o animυ , nullum ut certamen institim ira verudie entibus faelle cedam . tantum adrnonen etsi maxime verum sit, ad corpus omnia referre sapientem r siue , ut hone litus dicam, nihil Deere, nisi quod expediair siue omnia refer re ad utilitatem suam et quoniam haec plausi-- bilia non sunt, ut in sinu gaudeant, aloriose I loqui desinant. ' Cyrenaicorum restat sententia et qui tum aegritudinem censent eκ sistere, si nec-opinato quid euenerit. est id quidem agnum, ut supra dixi, etiam Chrysippo ita videri scio, quod prouisum ante non sit, I a 3 g 'id fieri vehementius, sed non sunt iiυhoc om. Φης ' ω

nia et quamquam hostium repens aduentus ηοηιιμι η magis aliquanto conturbat, quam exspecta tus : & maris subita tempestas , quam ante s prouisa , terret nauiganteis vehementius : &eiusmodi sunt pleraque . sed eum diligenterli al. δεἰ4 nec opinatorum naturam consideres, nihild. ouis,ialiud reperias , nisi omnia subita Vide si ma deiur&e. iora di & quidem ob duas causas : primum bal a ruod, quanta sint quae accidunt, Considerari Anaonia i spatium non datur : h deinde cum videtur

praecaueri potuisse , si prouisum esset, qua si culpa

134쪽

culpa contractum malum aegritudinem aeri rem facit. ' quod ita esse dies declarat: quae procedens ita mitigat , ut iisdem malis manentibus non modo leniatur aegritudo , sed in plerisque tollatur. Carthaginienses multi Romae seruierunt, Macedones Rege Peris capto. vidi etiam in Peloponneso, cum essem adolescens , quosdam Corinthios. hi poterant 'omnes eadem illa de . Andromacha depi

s, Hac omnia vidi .i L nil lai Sed & iam decantauerant fortasse. eo enim d/e eaωe. erant Vultu, k oratione omni reliquo motu,&h sole. Vt eos Argivos , aut Sicyonios diceres tornatae . magisque me mouerant Corinthi lubito ad. I L.ν tria i P lexum ruinae , quam ' ipsos Co- . .. rinthios et quorum animis diuturna cogitatioit, v I canum vetustatis obduxerat . t Legimus it. σε lues ipsi brum Clitomachi, quem ille euersa Karthaia curiosi igine misit conis andi causa ad captiuos ei. 7 ueis suos. in eo est disputatio scripta carneadis r quam se ait in commentarium retulisse. cum ita positum esset, videri sore in aegritudine sapientem , patria capta et quae Carnea des contra dixerit, scripta sunt. Tanta igitur 'calamitatis praesentis adhibetur a Philolopho medicina, quanta inueteratae ne desideratur.' i quidem. nec si aliquot annis post idem ille Iiber captiuis missus esset , vulneribus mede- . retur, sed cicatricibus . sensim enim, & peis detentim, progrediens extenuatur dolor: non

quo ipsa res immutari solsat, aut possit: sed

135쪽

id, quod ratio debuerat, usus docet, minoraeue esse ea , quae sint visa maiora. ' Quid ergo

opus est, dicet aliquis, ratione , aut omnin consolatione m ulla , qua solemus uti, cur m v. e.IM leuare dolorem maerentium volumus haec la & ita enim fere tum habemus in promptu, nihil L. oportere 4nopinatum videri. n Atquiu tole n al. rabilius seret incommodum , qui cognouerit, qui ιοα necesse esse id homini Jale aliquid accidere , scret incohaee enim oratio de ipsa summa mali nihil q. ea nec. detrahit: tantummodo affert, ni bit euenisse, esse ιd ho. quod non opinandum fuisset. neque tame a tale ali genus id orationis in consolando non Valet: quid aui sed id haud sciam an plurimum , ergo istaia dere.

nec opinata non habent tantam vim,ut aegri o L. eotia

ludo ex his omnis oriatur. feriunt enim sor- ratius s tasse grauius : 24 non id efficiunt, ut ea, quae s aecidant, ρ maiora videantur. quia recentia p L. maiosε sunt, videntur, non quia repentina .' duples ea sint. vi est igitur ratio veri reperiendi, non in iis so- detur, Ium, quae mala , sed in ijs etiam , quae bona , recentia videntur . nam aut de ipsius rei natura , qua sunte omlis,& quanta sit, quaerimus, ut de pauperpate quia redi

nonnumquam, Cuius onus disputado leuamus, docentes, quam parua, & quam pauca sint, quae natura desidereti aut a disputandi su tilitate orationem ad exempla traducimus . hic Socrates commemoratur, hic Diogenes ohie Caeelli num illud. . ,, Faye est etiam sub pastiolo sordido sapientia. Cum enim paupertatis una, eademque sit vis, quidnam dici Potest, quamobrem C. Fabrici.'

136쪽

tolerabilis ea fuerit, alij negent se ferre ponse ' huic igitur alteri generi similis est ea . 3

ratio consolandi, quae docet humana esse,quet acciderint. non enim solum id continet e disputatio, ut cognitionem afferat generis humani; sed significat, tolerabilia esse , quae &. tulerint, di ferant ceteri. De paupertate agitur: multi patientes pauperes commemorantur . De contemnendo honore t multi i honorati proseruntur , & quidem propter id - ipsum beatiores : eorumque, qui priuatum s. otium negoti js publicis ante tulerunt nominatim.vita laudatur : nec siletur illud poten- L. anaistissimi regis q anapaestum , qui laudat senem, pauo. u. S serrunai m essed; cit, quod inglorius sit, atque igno itis ad supiς mum diem peruenturus. ' timiliter commemorandis exemplis, S Orbitates quoque liberorum praedicantur, eorumque , qui graui S serunt, luctus , alio. . rum exemplis leniuntur. sic perpessio ceterorum iacit, ut ea, quae acciderint, multo mi-- nora, quRm quanta siliu exiit imata, videantur ita fit sensim cogitantibus , ut, quantum sit ementita opinio , appareat. atque hoc idem ox L.retiis S r Telamon ille declarat,smo. 1s ego cμm genui , moriιurum sciui e de Τh

- - seus, suras mecum commentabar miseritas .

. di Anaxagoras: sciebam me senuisse morta in Iem . Hi enim omnes diu cogitantes de rebus humanis, inteIligebant, eas, nequaquam Pro

opinione vulgi eae extimesc endas. ει mihi

137쪽

Lib. III. de agris udine tintenda. ret' '

suidem videtur idem fere accidere iis, qui, ante meditantur , quod ijs quibus medetur tEφυμεν dies: nisi quod ratio quaedam sanat illos, hosίδε ipsa natura , intellecto eo, quod remedium- , illud continet malum, quod opinatum sit ei ου se maximum , nequaquam esse tantum, ut νει isy vitam beatam possit euertere . ' hoc igitur . - auficitur, Vc ex illo nec opinato plaga maior Diit : non , V illi putant, ut, cum duobus pa- dici res casus euenerint, is modo aegritudine af--ψIiciatur , cui ille nec opinatus calus euenerit. s uitaque dicuntur nonnulli in maerore , cum de . Chac communi omnium conditione audissent, ρος a. ea lege nos esse natos, ut nemo in perpetuum. esse posset expers mali, grauius etiam tulis- , ,se. Quocirca Carneades, ve video nostrum νες Au

scribere Antiochum, reprehendere Chrysip- τος et sum solebat, laudantem Euripideum c Vmςndi ἰ t Mortalis nemo est, quem non attingat dolor α,, Morbusique . mulιi sisno bomandi ii et i, α υθον'.

si generi humano angorem neq-idquam EIi γη ε, Reddenda eis terrae terra: tum vita omnibu . ' . . 3, Meιenda, νι fruges . sic iubeι necemias . δέψ ' Negabat genus hoc orationis quidquam αἴ-

138쪽

omnino ad leuandam aegritudinem pertinere. id enim ipsum dolendum esse dicebat, quod

in tam crudelem necessitatem incidi stimus . nam illam quidem orationem e Mommemo. x o.v. e. ratione alienorum malorum x ad malevolos ad mali consolandos esse accommodatam . mihi veromtis. Ionge Videtur secus. nam di necessitas fere

dae condicionis humanae , quasi cum Deo pus L. pro- gnare I cohibet, admonetque esse hominem hibeι, quae cogitatio magnopere luctum leuat: &enumeratio exemplorum, non Ut animum

malevolorum oblectet, affertur, sed ut ille, qui moeret, serendum sibi id censeat, quod videat multos moderath, & tranquille tulisse. 4 omnibus enim modis fulciendi sunt, qui ει ruunt , nec cohaerere possuot propter magnitudinem aegritudini ex quo ipsam aegris

L. Plata tudinem λνπ Chrysippus, quasi λυειν s isi. clo id est , silutionem totius hominis, appelIatam

finiam . putat. quae tota a poterat euelli, explica a M. pω ta , Ut principio dixi, causa aegritudinis . est sterit . enim nulla alia , nisi opinio, & iudicium magni praesentis, atque urgentis mali. itaque ει dolor corporis, cuius est morsus acerrImus. perfertur spe proposita bonit & acta aetas honeste , ac splendidε , tantam affert consolam tionem , va eos, qui ita vixerint, aut non H. ιan- b Rivingat aegritudo, aut perleviter pungate ac animi dolor.sed ad hane opinionem mali cum. . tua etiam opinio Acccssit, oportere, rectus

139쪽

Lib. III. de agritudine leniendώ. ratesse , ad officium pertinere , serre illud eIi, λ. aegre , suod acciderie et tum denique eLο fieitur illa grauis aegritudinis perturbatio. ex hae opinione sunt illa varia , Ac detesta- λαebilia genera lugendi, paedores, muliebres la - , rationes oenarum, pectoris, taminum, ea piis et φ tis persecutiones. Hinc ille c Agamemnon Homericus, di idem Accianus , -- . Scindens dolore identidem intonsam comam. In quo facetum illud Bionis , d perinde stula ν ελ' tissimum regem in luctu capillum sibi euel MNIere, quasi caluitio moeror leuaretur . Sed δ haec omnia faciunt, opinantes ita fieri opor- Fitere . ' Itaque de Aeschines in Demosthenem 'invehitur, quod is e septimo die post filiae ' , mortem hostias immolasset. At quam rheto- e εβήρ riee quam copiose quas sententias colli- Δίω ἡiagit quae verba contorquet ut licere quiduis Rhetori intelligas . quae nemo probaret, nisi Vinsitum illud in animis haberemus, omnes Shonos interitu suorum quam grauiisime moe- iusta. -- rere oportere . ex hoc euenit, Vt in anima do- .

140쪽

Mil. u- hoe quasi officij iudicio fieri,quod si qui λr-

te, cum in luctu esse vellent,. aliquid fecerunt humanius, aue si hilarius locuti sunt, reuo. - . ' eant se rurius ad inaesti igm, Peccatique 1 h.L. M insimulant , quod dolere intermiserint . pue - i. ' ros venci maeres, & magistri castigare etiami ἐαυτον istent , nec verUS , sed main verbe ribus i fi quid in domestico luctu hilarius abest , aut distum et plorare cogunt λμενος , quid λ ipsa remissio luctus cum est consecuta, 6sh L. hoe intellectumque est nihil Profici maerendo, no . u. t tumis, ne declarat fuisse totum illud voluntarium γid est, quid ille Τeretianus ι ipse se pupies, k idest,

N. Iv o DEcretii tantister me mῖnus iniuria , . μυενος , Chremes, meo gnato facere, dum fiam mMerix sieset, ut Hie decernit, Vt miser sit. num: quis igitur

SEARCH

MENU NAVIGATION