장음표시 사용
101쪽
cum ergo alius c, alius autem sic moveatur ad dem , eadems res saepe alio modo dicta moueat, alio modo dicta non moueat, alium1 moueat, noumoveat ubi nota excludi essicaciam illam physicam quis audeat dicere defuisse Deo modum vocandi,quo etiam Esau ad eam sdem mentem applicaret, voluntatemfi coniungeret ubi nota non dici adiplicaretur, coniungeretur in qua Iacob iustificatus
σφη quod M tanta quaque potest esse obsinatio volun-
ratis , ut contra omnes modos vocationis obdurescat . mentis auerso dcc. modos aute istos alibi enumerat i de corr.& grat.c. 2. aguntur cum dilectione,
delectatione,ct iustitia sitauitate. dc de verb. Apost. sex. 13. spiritu Dei aguntur, sed spiritu exhortante, illuminante adiuuante. in Epist.ad ZoZimum. parernis inspirationibus suorum ipse tangit corda fidelium. Trin. 26. in Ioan. Noli cogitare te inuitum trahi rabitur animus is amore.& paulo infra. ego dico: pariι 6 voluntate ire,etiam voluptate traheris. quid est trahi poluptates deledrare in Domino ,2 δε-bit tibi petitiones cordis tui. de adhuc infra. ramum viridem ostendis ovi, ct trahis illam,nuces puero δε- monstrantur, ct trahitur: ct quia quo currit trahitur, amando trahitur, cordis vinculo trahitur.quod repetit de verbis Apost. sem. a. nemo venit ad . me, ni si pater, qui misit me, traxerit eum , non dixit duxerit, sed , traxerit. Ista violentia cordi sir, non carni,quid ergo miraris crede,ct venis;ama,ct iraberis. ne arbitreris istam asteram, molestami viρ-
102쪽
lentiam; qualis est praemotio physica & gratia physice essicax dulcis est, se uis est, siuauitas tetrahit: nonne ouis trahitur cu esurienti herba mon- ratur ' O puto, quia non torpore impellitur, sed demerio colligatur; quis autem amore eXcitatUm
per ostensionem rami oui factam praesertim si famelica non sit) ndicum puero si decipi putat esse cacem instar gratie physice essicacis,quam im
pugnamus, credit φ Magistro suo consonanter loquitur Prosper contra Collatorem c. 6. non resistentem inuitums compellit, ex inuito volentem
facit, or quibo libet modis quod nota infidelita
' rem Poluntatis inclinat, ut cor audientis,obediendi in se delectatione generata , ibisurgat, ubi premebarer; ibi discat, ubi ; inde fiat, viae nole&cap. Iq. ubi quoslibet illos modos enum rans ait: illaminatione, delectatione, de derio, ct effectibus anima trabimur, ergo &c. C X X v III. Probatur 2. Gratia Angelorum,
hominis recti, & praedest. hominis lapsi, una est,& inter se non distinguuntur, nisi penes minus &lius, siue penes hoc, quod una sit maior, alia minor,ergo gratia praedest hominis lapsi non potest ese efficax & voluntatis determinatiua, nisi
quatenus consistit in aggregato dicto : consequentia,supposito antecedente vero, est legitima. C X X I x. Probatur antecedes ex August.de correp. & gratia cap. II. rate quippe erat adiutorium, quod desereret cκ pellet, ct in quo permancrer,
103쪽
IOos pellet; non quo feret ut vellet. hac prima est gratia , qua data est primo Adam ; sed hac potentior quod aggregatum, te quo in Reluctatione,dicit,& aliud non) est in secundo Adam. & paulo infra.
secunda ergo plus potest. & iterum infra. haec autem maior est. unde paulo infra. cadentibus alijs per libertim a1 burium, per idem attende, quomodo per idem, si alterius naturae gratia instrueretur liberum arbitrium steterunt ipsi &c.& paulo inf4.nune autem quibus deest tale adiutorium numquid tale consonanter dicitur ad praemisia verba per irimi & iterum post pauca. tanto amplius datur per Iesum Christum Dominum nostrum,quibus id dare Deo placuit,ut non solum asst igitur adestrine quo permanere non possumus, etiamsi Velimus; verum etiam tantam. nota augmentum gratiarum eiusdem naturae, donec sequatur effectus) ac tale sit,ut velimus. iliis autem consonanter loquitur lib. I a. de Civit. c. 9. aut si 'trique aqualiter boni creati sunt, istumala voluntate cadentibus, illi amplius quod nota adiuti ad eam beatitudinis plenitudinem , νnde se numquam casuros certi miserent, perueverunt. quare Prosper iuxta Magistrum suum Aug. l. a. ad Trasimundum cap. a. de Angel.ait, profeci. cognoscitur umIormi cunctos on ii potuisse ruinae consortio , tvsi quos vellet a casuprauuatis rirtus d vina defenderet. & cap. 3. non alia virtus flantem Angelum a ruina potuit custodire, nisi illa, qua lapsum hominem post ruinam potuit rep/rareana es in
104쪽
utroque gratia operata : in hoc νt surgeret m illo in quo vel ipsis Aduersarijs fatentibus non fuit phylace essicax ne caderet. Item lib. 2. de Vocaiatione gentium cap. 28. Deus ad Obediendum sibi, ipsum velle sic donat, ut etiam a perseueraturis illam mutabilitatem, qua potest nolle, non auferat. & in fine capitis. igitur sicut qui crediderunt, iuuantur rein fide maneant; sic ct qui non crediderunr,iuuaistur.'credant quemadmodum illi habent in sua potestate ut exeant: ita isti in sua potestate habent,ut veniant. quae non parum confirmantur auctoritate
scripturae ad Roman. s. νbi abundauit delictum ibi sane erat gratia, quia illa ad seruada supern turalia praecepta aeque prs requiritur ac VoluntaSI& sicut hac,etiam in paenam peccati originalis seclusa nullus praecepta supernaturalia tra redie do peccet, ita nec illa praeclusa superabundauit nota gratia: ut sicut regnauit peccatum, sub libertate hominis integri; sic gratia regnet sub libertate hominis lapsi, ergo oec.
C X X X. Probatur 3. Ex eodem. sic de gratia Christi nobis loquendum est,ut vera maneantea, quae habet Augustinus de correp. & gratia cap. Iq. sic enim velle θ nolle in volantis , aut nolentis est potestate; ut diuinam voluntatem non impediat , nec sunret pote Itatem. & de praedest. SS. cap. s. qui quis audet dicere,b abeo ex me ipsa fidem, non ergo accepi ; profecto contradicit huic aperti' ma peritatι: non quia credere vel noη credere non
105쪽
Io2 est in arbitrio voluntatis humana, sita in electis pra- paratur voluntas a Domino. Item lib. I. ad Simplicianum qua vi. a. ut velimae ct suum ese voluit, ct nostrum: suum, vocando nostrum, sequendo. ad Bonifacium Epist. Io6. scriptum ent non volentis neque currentis, seu miserentis euet Dei,non quia nullus est hominis atque voluntatis cursus ; sed quia nihilpotest, nisi ille misereatur. & iterum. dictum est ab apostolo , non ego, sed gratia Dei mecum e non quia ipse nihil boni agebat; sed quia nihil ageret, si illai non adiuuaret. de natura & gratia cap. 63. ex Ambrosio. ct ideo qui Christum sequitur potes interrogatus cur esse voluerit Christianus, restondere, visum est mihi;quod cum scit,non negat Deo visum ;a Deo enim praeparatur voluntas hominum , ut enim Deus honorificetur a Sancto. Dei gratia sy: & denique de peccator. merit. lib. 2.cap. s. nec ideo tamen de hac re solis verbis agendum est, ut non subinferatur adnitenti etiam nostra efflcacia voluntatis. adiutor enim noster Dein dicitur nec adiuuari
potest, nisi qui aliquid sponte conatur. Quia non sicut in lapidibus insensatis: aut sicut in eis in quibuε natura rationem Poluntatem non condidit, salutem nostram Deus operatur in nobis. atqui ista in aliorum sententia veri sicari non mulint, & in nostra possunt, ergo oec. probatur minor, in qua sola difficultas; quia in sententia admittentium gratiam physice efficacem & p motiones physica , verisicari non potest, ulla aut nolle quoad sal
106쪽
tem in volentis, aut nolentis, esse potestate. nam
hoc quisque in potestate habere dicitur, quod si rast, facit, si non vult, non &c. Augustinus de spirit. & lit. cap. si . vide dicta Chys. 129. in
sententia vero P. Molinae verificari non potes sic velle aut nolle in volentis aut nolentis esse potest te quoad salutem , ut diuinam voluntatem numquam impediat, nec Vmquam superet potestatem, nec qum Deo volenti saluum facere nullius hominis resistat arbitrium ; quia ut a nonnullis recte probatur in eius sententia , gratia pra destinationis primam essicaciam prout opponitur inessicaciae, videtur habere a determinatione nostrae voluntatis: in nostra autem sententia, QVtrumque conciliatur ; velle is nolle, corre pondere vel non correspondere singulis gratiis distributive, ex quibus aggregatur gratia praedesen tionis, perseuerantiae &c. ita in volentis & n lentis est potestat ut diuinam voluntatem quoad effectum correspondentem singulis gratijs collective, ex quibus aggregatur gratia praedestinationis, perseuerantiae &c. non impediat , nee
Vmquam, quoad essectum ut sic, diuinam se peret potestatem ; quia licet Deus per hominum
Voluntates agat, hadet tamen sine dubio humanorum cordium, quo placet inclinandorum omnipotentissimam potestatem, uti de praedest. SS. cap. Iq. docet August. ergo oro.
107쪽
C x x X I. Probatur 4. Sic efficacia gratiae explicanda est, ut haec loca Augustini de spirit.& lit. cap. 3o. liberum ergo arbitrium euacuamus
per gratiam ' absit; sed magis liberum arbitrium statuimus. sicut enim lex per fidem ; sic liberum arbitrium per gratiam non evacuatur, sed flatuitur. Epist. 7. Fiiles Catholica neque liberum arbitrium negat, siue in vitam malam , sue in bonam. Epist89. quaest. 2. neque enim voluntatis arbitrium ideo tollitur , quia iuuatur ; sed ideo iuuatur , quia non tollitur. & lib. 2. de peccat. meriti cap. I 8. Ipsa rario quemlibet nostrum qua renrem vehementer angustat, ne sic deseηd mus gratiam, ut tiberum arbitrium auferre videamur: rursus nec liberum c asseramus arbitrium, ut, siverba impietate, ingrati Dei gratia iudicemur. Cum sequentibus ex eodem con- cilientur, enchirid. cap. 3o. libero arbitrio male vires homo,o se perdidit oe ipsum&c. epist. IO ad Vitalem. liberum arbitrium ad diligendu Deum primi parentii peccari granditate perdidimus. Serm. a. de Verb. Apost arbitrij vires homo cum conderetur, accepit, sed peccando amisit. atqui in nostra sententia omnium optime conciliantur,ergo ctc. Probatur minor , quia dicendo I. hominem praedestinatum posse cuiuis gratiae distributi &c. consentire Vel non consentire, liberum arbitrium per gratiam non evacuatur ; sed statuitur: liberum arbitrium asyrmatur siue in vitam malam, flue in vitam bonam: agnoscitur voluntatis arbitriums
108쪽
trium , quod huc atque illuc liberum flectitur cte. de merito Hieronimus in Epist. ad Ctesiphontem, sic Pelagium arguit, frustra blasphemas ct ignorantiam auribus ingeris, nos liberum arbitrium condemnare , damnetur ille, qui damnar.& Prosper in Epist. ad Ruffinum, uimium vero inepte, nimium1 inconsiderate ab aduersariis obj-citur quod per hanc Dei gratiam, libero nihili relinquatur arbirrio. dicendo 2. impossibile esse ut homo sine gratuita praedestinationis gratia libere tautem assequatur,libretra quidem peri3t per pecca rum, sed illa qua in paradiso fuit, plenam habendi cum immortalitate iustitiam. Augustinus lib. 2.
contra Iulianum num. 92. quia attenta naturae
lapsae infirmitate, concupiscentia,passionibus sec. impossibile est ipsem gratiae sessicienti, quam habet ad singula opera bona distributive, perseueranter correspondere, nisi gratia praedestinationis consortetur : dicendo 3. hic de gratia praedestinationis philosophandum, ut minus possibile sit hominem praedestinatum siue gratia Christi instructum non correspondere uni ex omnibus gratiis praedestinationis collective sumptis, quam aleas iacientem non semel habere numeros pares inter omnes aleae iactus collective sumptos : ista, inquam, dicendo, docemus cum Aug. de cor. &gra.c.2.8.& IlItem de praedest.SS.c. 8.ctc.gr tiam predestinationis praebere vires emcacissimas
volutati,& quidquid supposito primo ad Luct. 3.
109쪽
illi attributum est : ista 3. inquam dicendo, loca
in maiori allata optime conciliamus, ergo sec.C xxx o. Obijcies I. Ex D. Parisiensi sepius allato c. 8. quoties Augustinus mouet quaesionem,cur non iuste murmurent illi,qui auxilia interna non habent, ut bene faciant; non recurrit
ad gratiam versatilem in liberi arbitrii cuiusque nutu positam , per quam bene facere possit; sed ad in rutabilia iudicia & peccati massam, cum
Beato Paulo confugit: ergo non omnes habent gratiam sufficientem versatilem. C X x x III. .Resp. Augustinum ad inscrutabilia iudicia Dei & peccati massam tantum con- sugere , dum qiuestio mouetur an unus praedesh-netur prae alio, eligatur prae alio,gratiam Christi habeat prae alio quia autem haberi potest gratia sussiciens versatilis ad omnia opera bona distributive ponenda, sine gratia praedest. electionis &c. merito in similibus qusi .ad gratiam sussicientem versatilem non confugit, sed ad inscrutabilia iudicia & peccati massam; ut patet ex Epist. Ios .ad Si xtum,su excusabant se homines , qui nolunt recte ctfidelitre vivere, dicentes; quid nos fecimus,qui
male vivimus,quandoquidem gratiam,vnde bene νι- ueremus, non accepimus η non possunt veraciter dicere, nihil mali se facere , quia male pluunt. Si enim nihil mali faciunt, bene riuunt: si aute male vivunt, de suo male vivunt,vel quod Originale traxerunt, vel
quod ius per addiderunt. Sed si vasasunt ira, γα
110쪽
persecta fiunt ad perditionem , qua illis debita redditur, sibi hoc imputent, quia ex ea massa facta sunt,
quam propter pnius peccatum, in quo omnes peccauerunt, merito Deus tu teg damnauit. Si autem rasa
sunt misericordia, quibus ex eadem massa factis sup-psicium debitum reddere noluit,non se inflent, sied ipsum glorificet, qui eis mi cordiam non debita pra-
stitit,ct si quid aliter sapiunt,ct hoc quoque illis ipse
reuelauit. Post=emo quo nam se si excusabunt modo' nempe illa,quem breuiter tamquam ex eorum voce sibi obiecit Apostolus, ut dicat; quid adhuc conqueritur ἐ nam voluntati eius quis resistit i hoc est enim dicere: quid de nobis sit quareta, quod Deum tendamus male vivendo, cum illius voluntati nemo positi resistere, qui nos obdurauit, misericordiam non praestando ' si urgo illos non pudet hac excusatione, non nobis, sed Apostolo contradicere, cur nos pigeat eis, quod dixit apostolus, hoc idem atque identidem dic re; o homo,tu quis es, qui respondeas Deo ' nunquid dicit sigmentum, dcc. si autem quaeras I. an no saltem iusta esset excusatio,& murmuratio illa ' audi quod taluitur. nam si excusatio illa iusta esset, non inde iam gratia, sed iustitia liberaret, cum vero non liberat nisi gratia, nihil iustu invenit in eo quem liberat,non voluntatem,non operationem,non saltem ipsam excusationem: nam si hac iusta est,quis 'ii ea utitur, merito,non gratia liberatur. Nouimus enim Iiberari per gratiam Christi quosdam etiam eoru qui dicunt, quid adhuc conqueritur ἰ nam voluntati eius quis