장음표시 사용
221쪽
202 TUSCULANARUM DISPUTATIONUΜnon caderet. nam misereri, invidere, gestire, laetari, haec omnia morbos Graeci appellant, motus animi r tioni non obtemperantis Dos autem lios eosdem motus concitati animi recte, ut opinor, et urbationes dixerimus morbos aulem non satis usitate nisi quid aliud tibi videtur. 8. A. Mihi vero isto modo. n. Haeccine igitur cadere in sapientem putas A. rorsus existimo. M. Nae ista gloriosa sapientia non magno aestimanda
est, siquidem non multum disseri ab insania. A. Quid tibi omnisne animi commolio videtur insaniat M. Non mihi quidem soli, sed id quod ad
mirari saepe soleo, maioribus quoque hostris hoc ita visum intelligo multis saeculis ante Socralem a quo haec omnis, quae est de vita et de moribus, philosophia manavit A. Quonam tandem modo ' M. Quia Domen insaniae significat mentis aegrotationem et morbum fidest insanitatem et aegrotum animum, quam appellarunt insaniam 'L9. omnis autem perturbationes animi mo bos philosophi appellant negantque, stultum quemquam hic morbis vacare qui autem in morbo furit, sani non sunt et omnium insipientium animi in morbo sunt: omnes insipientes igitur insaniunt. Sanitatem enim animorum positam in ranquillitate quadam constantiaque censebant his rebus mentem vacuam appellarunt insaniam , propterea quod in perturbato animo, sicut in corpore, sanitas esse non posset'. V. 10. Nec minus illud acute, quod animi assectionem, lumine meniis ca-
Em insanam 2 Sic m. de coni. - r. Vulg. possit redux. monens appellarunt non esse aoristum, sed verum persect Frustra. V. M. io
I. 1, 1 et , T. obtemperamis Non genitivus id est insaniamI Haec
est, uti censuerunt Bouherius et verba, a Beniles insuicia dicata, Schuetatus sed accusativus rese cum Davisio et Ernestio Wolfius un-rendus ad motus cis sepsit, Orestin autem uncis i 8. Omnia quae est da ita e beravit, moneus hue etymologis. de m. Philosophia post Socratem esse, et eo consilio addita, ut, in tres partes divisa erat, dialecti cur iam Romani antiqui diu antecam physicam et ethicam nos Socratem notnm nomen illi animii l. d. de Cicer phil. p. 5. Quod commotioni indidissent, manis antem hanc tertiam philosophiae stius appareret. partem Socrates adiunxisse dicitur, CAP. V. 10. animi mentiδὶ v. infra V. 4, 10 ibique nos. Saepe animus et mens iunguntur. Dissilia πιν Cooste
222쪽
LIBER IUDAE. 203rentem, nominaverunt amentiana, eandemque dementiam.
ex quo intelligendum est, eos, qui haec rebus nomina posuerunt, sensisse hoc idem, quod a Socrate acceptum diligenter Stoici retinuerunt, omnis insipientis esse non sanos. Qui enim aninius est in aliquo morbo, morbos autem hos perturbatos motus, ut modo dixi, philosophi appellant: non magis est sanus, quam id corpus, quod in morbo est ita fit, ut sapientia sanitas sit animi, insipientia autem quasi insanitas quaedam: quae est insania, eademque dementias multoque me- in haec notata sunt verbis Latinis, quam Graecis quod aliis quoque multis locis reperietur sed id alias nunc, quod instat.
11. Totum igitur id, quod quaerimus, quid et quale
sit, verbi vis ipsa declarat eos enim sanos quoniam intelligi necesse est, quorum mens motu, quasi morbo, perturbata nullo sit qui contra assecti sunt, hos insanos appellari necesse est itaque nihil melius, quam quod est in consuetudine sermonis Latini quum exisse ex potestate dicimus eos, qui est renales seruntur aut libi-3 V. Adn. 4 Sic, e coni. Becteir restiti vulg. Frenati uti dr incitatus , pronu , praeceps fertur. quod ubi si animus significat cf. N. D. I. 17. sunt enim re a graecum θυμὸν appetendi vim, novis nova ponenda nomina. quae est assectionum sedes, nobis: quae dementivi Ernestiusta Gemsh, v. Adnot. in II. 22, uncis cinxit verba quae 3 i ., M. , mens autem cogitandi vim, Wolfius etiam eademque dementia. rationem, consilium, cogitationem At rellius omnia vindicavit, di- gr. τὸν νουν, τ νοερον Infra cens, ea habere iam Nonium, et 15, 33 parere enim censet ni omnino esse necessaria; insanitasmum rationi de Nat. D. H. 59. enim, vocabulum tum novum nihil init animum ipsum mentemque ho aliud significabat, quam maestin minis, rationem, consilium, pru Mit. Iam dicit, sapienter insaniae
dentiam. Sic apud Homerum κατα quae eadem est dementia quasi φρενα καὶ κατα θυώον Getat und insonitati cuidam mentis, hoc ipsum Hera Quum vero separatim hae insaniae nomen imposuerunt maio- voces ponuntur, 'trique utraque res nostri. sere vis tribuitur, ut verbis utar 11 quid e quale sit Saepe Goere si ad Academ. I. 11 34. haec iuncta reperiuntur de Fin I. p. 68 V. Adnot. nostra ad I. c. 11. nunc autem explicabo, VO-22, M. Docte utriusque vocis vim luptas ipsa quae quatisque ait. b. atque potestatem illustravit Ocha c. . constituam, quid et quale sit ne Ecl. Ciceron. p. 94 sq. f. id, de quo quaerimus. Quorum umbach ad reg. I. 22 59. illud quam barbare dicunt essen p. 144. r. tiam, hoc qualitatem denotat, ex- haec rebus nomina posuerunt plicante Bremio ad Fin. II, 3. D. 109. 01 . Cod. Urs imp uerunt leguut exisse ex pos tale Intra IV.
223쪽
dine, aut iracundia quamquam ipsa iracundia libidinis
est pars sic enim definitur iracundia ulciscendi libido Qui igitur exisse ex potestate dicuntur, iccirco dicuntur, quia non sunt in potestate mentis cui regnum totius
animi a natura tributum est Graeci autem α ια unde
appellent, non facile dixerim eam tamen ipsam distinguimus nos melius, quam illi hanc enim insaniam, quae iuncta stultitiae patet latius, a furore disiungimus Graeci volunt illi quidem, sed parum valent verbo quem n0ssurorem, iuλαrχολὶ illi vocant quasi vero atra bili solum mens, ac non saepe vel iracundia graviore veli more, vel dolore moveatur quo genere Athamantem, Alcmaeonem, iacem, Orestem urere dicimus qui ita sit assectus, eum dominum esse rerum suarum vetant duodecim tabulae itaque non est scriptum, si insanus, sed, sifuriosus escis . insaniam enim censuerunt, c0B- stantiast, id est sanitate, vacantem, posse tamen tueri mediocritalem ossiciorum, et vitae communem cultum
exisse de potestate, i est, de con Ciceron. p. 7 - .silio, de ratione , o mente. Tur insaniam enim Vulgo legeba-nctus Advers. ΙΙ. c. H. hanc locu tur: titultitiam enim enauerumtionem ex eo natam putat, quod inconstantiam. id est, sanitate furiosi non in sua, sed in agnato vacantem nec aliter edidit Em rem et gentilium erant potestate stius Male Recte Darisius, at, Tum translata est ad eos, qui velle cani auctoritate nisus pro incon montiori aliqua animi assectione te stantiam scripsit constantia: umueantur. 3. Davis ad h. l. lectionem recepit rellius Wol-
Graeci μανίαν unde appeD fius pro stultitiam recepit ima Ient maud dubie μανέα descendit iam, monio, ubi hic locus sic a mn, a quo αιμάαν, μαίοuαι, exhibetur insania m . c. id es
quae significant gestire, vehemen inconstantiam s. in primum ter appetere, ducta sunt. 3. Lex nomen stultitiam omnes Codd. prae Gr. S. V. αίνομαι. serunt, praeter Eliens sec. in quo
Molun illi quidem V. Adnot. legitur insaniam . c., 33 in in I. 3, 6. constantiam mentis sanitate . duodecim tabulae iis verbis: Si sed constat, hunc Cod innumerufuriosus existit, agnatum gentilium locis interpolatum esse ab Italoque in eo pecuniaque eius potestas Sec. XV Tum, quum e Stoico esto ad Herenn I. c. 13. et de rum mente uti supra c. 4 9 et InVent. II. c. 5n Dasis. c. 5, 10 vidimus), insania et uiar
est Sic recte cum Boiserio siet eandem vim habeant, nihil Wolfius edidit in altera ed. pro profecto missione opus est, vulgato esse incipit, quod retinuit medioeritiem os sciorum stois Ernestius. Escis antique pro erit enim duplex posuerunt offrium, V Forcellini hes. Lat. s. v. et perfectum atque medium. V vst Nobbe in Programm Lipsiae anno in 1. d. de Ciceron philos p. 234 Dissilia πιν Cooste
224쪽
atque usitatum furorem autem esse rati sunt mentis ad omnia caecitatem quod quum maius esse videatur, quam insania tamen eiusmodi est, ut suror in sapientem cadere possit, non possit insania sed haec alia quaestio
est nos ad propositum revertamur.
VI. 12. adere, opinor, in sapientem aegritudinem tibi dixisti videri. A. Et vero ita existimo. . Humanum id quidem, quod ita existimas non enim silice nati sumus sed est natura sere 7 in animis tenerum quiddam atque molle, quod aegritudine, quasi tempestate, quatiatur. Nec absurde Crantor ille, qui in nostra Academia vel in primis sui nobilis, Minime, inquit, assentior iis, qui istam nescio quam indolentiam magnopere laudant quae nec potest ulla esse, nec debet. Ne aegrotus sim: in is, qui fuerat, sensus adsit , sive secetur quid, sive avellatur a corpore nam istud nihil dolere non sine magna mercede contingit , immanitatis in animo, stuporis in corpore. - 13. Sed videamus, ne haec ratio sit hominum assentantium nostrae imbecillitati, et indulgentium mollitudini nos autem audeamus non solum ramos amputare miseriarum, sed omnis radicum sibras evellere tamen aliquid relinquetur fortas
Sic optime enti Ciceronis manum restit. s. II. f. M. Vulgo naturale in a. Alii naturabile in a. V. Adn. furor in sapientem - non in nem recepit Ernesti, nisi quod pro sania E Stoicorum sententia. o. adsis scripsit absit. mavisius cum Diog. Laert. VII. 118. In tota enim P. Victorio locum sic corrigendum hac disputatione Stoicorii vestigiis arbitratus est: me aegrotassim; institit Cicero. Introduci. in quid fuerit, sensus adsit.
in Cons. ad Apollonilim. T. VII. P. 317. d. IIuti. Cit acturam. Ne aegrotus sim Sic edidit 13. O autem audeamus Η. e. Wolsus, sequutus Bouherium. Et immo nos audeamus. Observandus Vero haec emendatio maxime si hic exquisitio particulae ausem matur lectione . quae habetur in επι, quo adversativam vim habet, Reg. aliisque multis Codd. ne et oppositionem lacit enuntiationi aegrotassem si inqui vel inquid antecedenti. V. Brem ad Fin. II, 5. fuerat sensus adsit. Vulgata siet P. 297. et Goerena ad Legg. III. Ne aegrotu sim, inquis sed si , 26 P. 253. fuerim, aenoua addit quam lectio tamen aliquidJ Etsi modis omni- Di iligo b Cooste
225쪽
se ita sunt altae stirpes stultitiae sed relinquetur id solum, quod erit uecessarium. Illud quidem sic habeto, nisi sanatus animus sit, quod sine philosophia seri non
potest, sinem miseriarum nullum ore quam ob rem, quoniam coepimus, tradamus nos ei curandos sanabiamur, si volemus. Et progrediar quidem longius non enim de aegritudine solum, quamquam id quidem primum sed de omni animi, ut ego posui, perturbatione, morbo, ut Graeci volunt , explicabo et primo, si placet Stoicorum more agamus, qui breviter adstringere solent argumenta deinde nostro instituto vagabimur. BL 14. Qui sortis est, idem est sidens quom iam considens mala consuetudine loquendi in vitio ponitur, ductum verbum a confidendo, quod laudis est: qui autem est sidens, is prosecto non extimescit discrepat enim a timendo considere. Atqui in quem adit aegritudo, in eundem timor quarum enim rerum praesentia sumus in aegritudine, easdem impendentis et vinientis timemus ita sit, ut sortitudini aegritudo repugnet Verisimile est igitur, in quem cadat aegritudo, cadere in eundem timorem et infractionem quandam animi et demissionem quae in quem cadunt, in eundem cadit ut serviat, ut victum se quandoque esse lateatur quae qui recipit, recipiat idem necesse est timiditatem et ignaviam non cadunt autem haec in virum sortem igitur ne aegritudo quidem at nemo sapiens, nisi sortis non cadit ergo in sapientem aegritudo.
Sic Bern cod. Urs et aliq. Edd. vett. a. all. - m. c. aliis atque. ale. V. Adn. bus miseriarum radices evellere stu eonisidens ceti. me diversa signis deamus, tamen. Sic saepe tamen catione verbi confiare et participii in initio nunciati ponitur, ut ex confdens f. remi ad in II, 3 orationis tenore aliquid mente sup p. 115. plendum sit. Ramshorn Lasein victum se quandoque esse bio Gramm. 3. 205. p. 690. Ruhnken ad Divers. VI, 19. Ego me Asturae Dictat in Terent Andr. V. 3, 23. diutius arbitror commoraturum, quo' De A . ille quandoque veniati At hoc quoque
cap. VII. 14. quoniam H. e. rellius victum, si quando, usus sum vocabulo dena quoniam se fateatur.
226쪽
15. raelere necesse est, qui sortis sit, eundem
esse magni animi qui magni animi sit, invictum qui
invictus sit, eum res humanas despicere, atque infra sepositas arbitrari despicere autem nemo potest eas res, propter quas aegritudine assci potest ex quo flicitur, sortem virum aegritudine umquam assici omnes autem sapientes, sortes non cadit igitur in sapientem aegritudo. Et quemadmodum oculus conturbatus non est probe assectus ad suum munus sungendum; et reliquae partes, totumve corpus, Stat quum est motum deest om-eio suo et muneri sic conturbatus animus non est aptus ad exsequendum munus suum munus autem animi est,
ratione bene uti et sapientis animus ita semper aflectus est, ut ratione optime utatur numquam igitur est perturbatus at aegritudo perturbatio est animi semper igitur ea sapiens vacabit.
VIII. 16. Veri etiam simile illud est, qui sit temperans, quem Graeci σωφρου appellant, eamque vi tutem σωφρο mu' vocant, quam soleo equidem tum temperantiam, tum moderationem appellare, nonnumquam
2multae dd. vett. est igitur quod praeseram. 15. res humanas despiceres de ordine legere vult: -nquam se Orat. II. 84 , 344 Sapientia et igitur quod certe h. I. ut in con- magnitudo animi, qua omnes res cludendi Ormula, non placet. humanae cernuntur teuues, et pro ocat aegritudo observandus est nihilo putantiar: ubi v. Pearcius de usus particulae cit, apud Ciceronem Legg. I. 23, 2 quam contemnet, satis frequens, quo inservit conclu- quam despiciet, quam pro nihilo sioni per assumtionem. in II. p abis ea, quae vulgo dicutitur 24, 79. At enim senuo utilitatem. amplissima' - Ibi observanda est anebit ergo amicitia. V. Goerenκ. gradati verborum Contemnere ad Lem. I. 17 46 p. 73. - De enim dicuntur res quas inanes at nique ad suturum acabis, quod inque leves esse existimant devi consequutione et conclusione ponicere res, quas infra se infra digni solet, os infra c. 8, 18 et suntiatem suam positas arbitrantur pro illa sapientia: aberis igitur a sa- nihilo putare res, quas nullius plano piente aegritudo. 3. 19 qua quoniam momenti ducunt. 3. Ochsne Ecl. Vacat . aegritudine etiam vacabit. Cicer. p. 38. V. Goereng. ad in III 8, A. ad suum munus fungendum p. 346. qui mox c. 8, 19. di binis V. Zumpi at Gramm. 6. 82. 2. svis codd. recte corrigendum cen- Amn. I. p. 463. Groteseu 3 221. nunquam igitur sapiens irasce-A'm. II. p. 339 sq. oclisne Ecl. tur pro irascitur). Cic. p. 62. Bremi ad Cornel. v. CAP. VIII 16 qui si sempe- D tam. I, 4. p. 189. rans IIuc pertinent verba, quae nunquam igitur ει Beter ad 3 18. demum sequuntur eum nε- Osse. I. 19 64. 4. 151. inverso cesse est esse conatantem Tota Dissilia πιν Cooste
227쪽
etiam modestiana sed haud scio, an recte ea virtus se
galitas appellari possit quod angustius apud Graecos valet, qui frugi homines χρωμο- appellant, id est,
tantummodo utilis; at illud est latius omnis enim ab tinentia, omnis innocenti quae apud Graecos usitatum nomen nullum habet, sed habere potest αβλαβε v nam
3 V. Adn. oratio maxime impedita est atque constantiam dico nescio an me intricata, quum non solum plures ius patientiam possim dicere. V. interpositiones invicem se excipiant, Bamsnor l. d. Doctissime hane se x etiam ipsis interpositionibus sormulam persequutus est, et tu aliae insertae sint stravit Gemhard in Exc. I. ad haud scio an recte II. e. or Lael. VI, 20. - Pari ratione diciat se quam virtutem Graeci soacpoo tur dubia an do qua formula v. συνην vocant, Iatine frugalitas infra ad CV . 22 50.
rectius appellari possit quamquam
gustiorem tribuunt notionem; nam auod quos nos latissima significatione ap- omnia enim abstinentia Haee pellamus frugi homines. eosdem ea lectio codicum, quam Ernesti angusta significatione dicunt χρησί de3eruit, scribens omnem enim ab
μους, i. e. utiles. At apud nos no tinentiam, Omnem innocentiam, men frugalitiis latissime valens ut Videlicet ad usitatam constructi complectitur omnem abstinentiam, em re VOCaretur oratio. At lectioni omnem innocentiam et reliquas vir livris manuscriptis unanimi consensu tutes. Fusius sententiarum teno reprRe3entatae recte patrocinaturrem exposui, qualidoquidem vidi, o i5iua oratio est ἀτακολουθος:hunc locum perverse intellectum esse uiu generis exempla in his libri, a Ramshornio in Las Gramm. . 174. rePuriuntur permulta Adnotata p. 499. qui haud dubie decepius 80 ΙΙ L 3. 'nprimis requens estes vocula quod, quae . l. non illud genu ανακολουθίαe, quo pri- coniunctio habenda est, sed prono mum Diniuativus positus est, mox me relativum, quod quum generali Verbum, quod dativum vel uccusa- significatione accipiendum sit, ut rivum requirit, sequitur. V. Buli vim habeat hanc id quod frugali xen. Dictat in Terent. Ide r. III. tmem dicimu3 angustius apud Grae 1, 6 Nam nos omnes, quibus eucos valet, recte locum habet genus Glicunde aliquis obieesus labos, neutrum. - Formula autem haud omnes quod eat interea tempus,acio an pro haud scio an non cer P iuβquam id reScitum est, lucro te, haud dubιo, non dubia quin βt inanishornicit Gramm. 3. 2OS
cI. in III. 2, 55. haud solum P 703 CL Adnoti in V. 29, pr. an plurimum) apud Ciceronem et Bromi ad in II, 33. p. 244 sq.
longe requentissima, uxisse vide Rumus admoneo, talia tu his aliis-tur ex eodem veterum sensu urba 'ue Muris philosophicis, qui dialogi nitutis, e quo etiam aliae multae torma compositi sunt, de industria Prosectae sunt locutiones, quae rem quodam modo quaesita ess a Cice- Certissimam dubitanter proponunt. Oue ut OrutλOnem ad sermonis Nostro loco geminus egitur de consuetudinem conformaret, eique Fin V. 3, Aristoteles, quem Maiam quandam negligentiam con- excepto Platone, haud scio an recto . ret.
dixerim principem lutosophorum. βλάβεια) Adiectivum βλα- et p. Ligur. 9. suae fuit unquam Mic signiticatione innocens apud in ullo homine tanta constantia probatissimos scriptores reperitur. Di iligo b Cooste
228쪽
est innocentia assectio talis anima, quae noceat nemini reliquas etiam virtutes rugalitas continet quae nisi tamia esset, et si iis angustiis, quibus plerique putant, s
neretur numquam esset L. isonis cognomen tantopere
laudatum. 17. Sed quia nec qui propter metum, praesidium restiquit, quod est ignaviae nec qui propter
avaritiam, clam depositum non reddidit, quod est iniustitiae nec qui propter temeritatem, male rem gessit, quod est stultitiae, fugi appellari solet eo tris virtutes, sortitudinem, iustitiam, prudentiam, rugalitas est complexa a etsi hoc quidem, commune est virtutum omnes enim inter se nexae et iugatae sunt: reliquum igitur est, quarta virtus ut sit ipsa frugalitas eius enim videtur esse
proprium, motus uim appetentis regere et sedare, semperque adversantem libidini, moderatam in omni reservare constantiam cui contrarium vitium nequitia di
citur. 18. Frugalitas, ut opinor, a fruge qua nihil nielius e terra nequitia ab eo etsi hoc erit fortasse durius sed leniemus lusisse putemur, si nihil sit; ab
eo, quod nequidquam est in tali homine ex quo idem ntalia dicitur riui sit frugi igitur, vel, si mavis, mo
deratus et temperans, eum necesse est Sse constantem;
qui autem constans, quietum; qui quietus, perturbatione omni vacuum ergo etiam aegritudine et sunt illa sapiemiis aberit igitur a sapiente aegritudo.
4 r. c. R. M. O L est Or ut ubique appetentes pro a tiqna forma accus in s. o. Adv. . r. c. n. 7x P . nihil, vulg. nihili correctionem me putans. cognomeU Frugi enim cogno nantes, aegritudini se solent dedere, minabatur L. Piso tauta virtute et id hi turpe putantes, aegritudinem integritate, ut etiam illis optimis repulerunt tibi cs exemplitin ali temporibus circa a. u. 604 , quum tum Beliqua vero exempla ab hominem invenire nequam neminem eo adducta aliena sunt ab hoc loco. Posses, solus tamen Frugi nomi nequidquam Varro L. L. IX. Daretur Cic. pro Foui. c. 13. Neide. 5. Ex ne et quidquam, media 18 nequiti ab eo Voculas ab extrita syllaba. coactum est secto, auctore Manutio, exterminavit quanti Itaque ut eum quem puta- Emestius, quia mox post verba παρ- mus esse non hil dicimus nihili; ετθετικως interserta geminantur si in quo putamus esse nequi Quae vero nulla idonea est caussa, uiam dicimus nequam s. Forcet cur verba mSStorum auctoritate Iani Thes. Lat. s. v. nequam ubi
munita proscribam praesertim etiam plures collecti sunt loci, inquum nunciatio aliqua longior in quibus homini frugi opponitur tersieitur. mavisius comparat . 28, homo nequam 71 Irgo id, quod alii rectum opi e stinctu sapientia H. e G
229쪽
IX. laque non inscite Heracleotes Dionysius ad ea disputat, quae apud Homerum Achilles queritur, hoc, ut opinor, modo:
Corque meum penitus turgescit tristibus iris, Quum decore atque omni me orbatum laude recordor.
10. Num manus assecta recte est, quum in umore est 'aut num aliud quodpiam 9 membrum, tumidum ac tu gidum, non vitiose se habet sic igitur inflatus et tumens animus in vitio est sapientis autem animus semper vacat vitio numquam turgescit, numquam tumet: at iratus animus eiusmodi est numquam igitur sapiens irascitur . nam si irascitur, etiam concupiscit proprium est enim irali, cupere, a quo laesus videatur, ei quam maximum dolorem inurere qui autem id concupierit, eum necesse est,
si id consecutus sit, magnopere laetari ex quo sit, ut alienomal gaudeat quod quoniam non cadit in sapientem, ne ut irascatur quidem cadit sin autem caderet in sapientem aegritudo, caderet etiam iracundia qua quoniam vacat aegritudine etiam vacabit. 20. Etenim si sapiens in aegritudinem incidere posset posset etiam in niisericordiam, posset in invidentiam non dixi notatam, quae etiam 3 est quum invidetur ab inoidendo autem inoidentia recte dici potest, ut effugiamus ambiguum nomen invidiae quod verbum
Sic in nonnullis codd. legi testatvr Turneb. Adv. XXVI. 6. d. vet. Bois aliud quidpiam. . aliquid quippiam. - . . aliquod quippiam. I. F. Gronov. ad Liv. XLI, 6 cani. liquodpi- quod recep.
Em. prob. oer ad in V. 6, 16 1 Ern e utic irati, ob pra gress. apientis animus. At recto M. iratus animus, non item sapiena animus. 2 V. Adn in c. 7, 15 extri 3 Sic W de Bouli coni. - enti. coni. ιem vel e tum. - r. c. Ern retin. Vulg. quae tum est ita explicans sequo vocabulo tum rectius utare, quum alicui ab aliis invidetur, quam quum tu ipse alteri invidetis quae est potius inDidentia.
profecto sunt illa ceti. Saepe et in gerunt omnia, etsi alio loco dispn- initio nunciati positum habet vim aut sunt. affirmandi. V. Goerena ad Legg. II. Corque Iliad. ι, 646.3 7. p. 114. et III. 10, 24. ἀλλὰ μοι οἰδάνετο κραδίη χοα- ο οτ' ἐκείνων Cis. IX. ad ea dispuωι De μνήσομαι, ως μ συφηλον hac structura . utinken Dictato 'Aoγείοισιν ρεξεν. in Terent Andri rol. v. 15. - 20. iniri mici CL infra V. Infra V. 7, 18 philosophi con 7, 16. Dissilia πιν Cooste
230쪽
ductum est a nimis intuendo fortunam alterius, ut est in
Quisnam florem liboum invidit meum ΤMale Latine videtur; sed praeclare Attius ut enim Meare, sic incidere florem rectius, quam sors nos consuetudine prohibemur poeta ius suum tenuit, et dixit audacius. X. 21. Cadit igitur in eundem et misereri, et invidere nam qui dolet rebus alicuius adversis, idem alicuius etiam secundis dolet . ut Theophrastus, interi
tum deplorans Callisthenis sodalis sui, rebus Alexandri prosperis angitur itaque dicit, Callisthenem incidisse in
hominem summa potentia, summaque fortuna, sed ignarum quemadmodum rebus secundis uti conveniret. Αtqui quemadmodum misericordia aegritudo est ex alterius rebus adversis sic invidentia aegritudo est ex alterius rebus secundis. In quem igitur cadit misereri, in eundem etiam invidere non cadit autem invidere in sapientem ergo ne misereri quidem quodsi aegre ferre sapiens soleret, misereri etiani soleret abest ergo a sapiente aegritudo. 22. Haec sic dicuntur a Stoicis, concludunturque contortius sed latius aliquanto dicenda sunt et diffusius: sententiis tamen utendum eorum polissi inuni, qui maxime sorti et, ut ita dicam, virili utuntur ratione atque sente
4 Sic dedit . ut est in Marg. Bern - Ern. c. vulg. Menesino. Alii Menalippa CL r. ad h. l. et Beter ad T. I. 31, 114. 5 codd. pauci. V. Gebh. Ern. Olet.
trochaicus legitur sic: de tis quis mortalis forem libertim innidi mesam. De constructione verbi inDidendi D isius consere iubet Sanct Μinerv. III, 3. p. 485. d. aueri Grono v ad Tacit. Ann. I, 22 et Init ad Quintil. IX, 3. CAP. X. 21. Theophrastus, i terisum deplorans altisιhenis In libro qui inscriptus est καλλισθἐ-τnes πεο πενθους V. Duvisium ad h. I. - Pro Callisthenis Gosereng. ad cad. II 6, 16 p. 36. legendum censet Callistheni, quod recepit rellius, quia Cicero hunc
sequutus sit morem, ut Graeca no
mina tertiae sexionis in ea secundo Di ilia ' Cooste casu in a finierit: sic scribendum esse Carneadi LacFG, Hercuti. CL Bumshorn Lat. Gramm. 3. 29.
p. M. Sic infra IV. 33, 1. recte orelli edidit de Ganymedi raptu. aegre ferre Hoc loco idem est quod aegritudine a sei. 22. latius aliquanto Quae concluduntur contortius a Stoicis, a multo latius et diffusius a me dicenda sunt; at eleganter posuit at quam , quo sententia modestius es-1ertur. Ex hoc autem loco luculenter apparet, aliquam diversum esse a vocula paullo nam verba aliquanto latius spectant ad totam sequentem