M. Tullii Ciceronis Tusculanarum disputationum libri quinque, ed. R. Kühner

발행: 1829년

분량: 426페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

222 TUSCULANARO DISPUTATIONUM quod contra naturam est: qui a natura datum auxilium extorqueas inveterati doloris est enim tarda illa quidem medicina, sed tamen magna, quam asser longinquilas et dies. Iubes me bona cogitare, oblivisci mal

rum diceres aliquid, et magno quidem philosopho dignum, si ea bona sentires esse ' quae essent homine dignissima.

XVII. 36. ythagoras mihi si diceret, aut S

crates, aut Plato Quid iaces aut quid maeres aut cur succumbis, cedisque fortunae quae pervellere te forsitan potuerit et pungere, non potuit certe vires ramgere magna vis est in virtutibus eas excita, si sorte dormiunt iam tibi aderit princeps Fortitudo quae te animo latito esse coget , ut omnia, quae possint homini evenire, contemtias et pro nihilo putes aderit emperantia, quae est eadem moderatio; a me quidem paullo ante appellata rugalitas: quae te turpiter et nequiter sacere nihil patietur . quid est autem nequius aut turpius esseminato viro ne Iustitia quidem sine te ista sa-

Sic cum Codd. b. nil Eliens. I. quia pro qui in ceteris

consentit cum lect data. - m. c. Vulg. quod a nasura datum est. Alii quia natura datum est a. 8 r. c. . . esse aera. 1 Sic codd. multi, et aliq. Edd. - Εrn. c. vulg. sic Frustra. V. Adn. Em e coni cogat. rami c. 1x et . r. - Ceteri patiatur. c. 15, 31 legimus, Epicurus negabat eluatate minui malu eatorque rabili ioci iubes quod con-ιra naturam δι). De Ocula et supra exposuimus. est enim Enim rationem reddit verborum auxilium a natura datum.

longinquit dies per δια voi ero dies longinqua . tempus longinquuna, a longinquitas tempori supra ad I 2, M. tarda illa quidem, sed tamen V. Adnot. in I. 3, 6. Cas. XVII. 36. dicere monendum, ποδωιν nullam sequi; eam tamen latere . 37. in verbis: ad haaec bona si me re cas etc. Si oratio integra ac plena esset, ea hoc sere modo consormata esse de-hebat: PFιhagora mihi si dic res, aut Socrates, aut Plato Quid iace, aut quid maere p-Parerem et aequerer a subito abrupto orationis tenore suppressaqueupodosi Cicero, Epicurum appellans, novam exorditur prolusin haec bona me a revocas. Talis verborum complexio, in qua Prot sis destituta est apodosi, ita tamen. ut apodosis in alia constructione lateat, a Grammaticis dicitur ναν-ταπόδοτον cuius figurae exempla in iis Ciceronis scriptis, in quibus oratio quuedam negligentior regnat, nec omnia ad severas grammaticae leges revocata sunt, epistolas dico et libros philosophicos, non deo sunt infrequentia. V. Ramshorn.

Lat Gramm. 3. 206. p. 70, CLitis, ad ΙV. 6, 13. Nec raro hoc vitium deprehenditur in partitionibus, in quibus post prius membrum non aequitur quidem alterum membrum, sed in alia structura lutet. V. Adnotata in IV. 35, 4. Di ilias by Cooste

242쪽

LIBER III. 17. 223cere, cui minimum esse videtur in hac caussa loci quae tamen ita dicet, dupliciter esse te iniustum; quiani et alienum appetas, qui mortalis alias conditionem posita. les immortaliunt, et graviter seras, e quod utendum acceperis, reddidisse. 37. rudentiae vero quid respondebis, docenti , virtutem sese esse contentam,

quo modo ad bene vivendum, sic etiam β ad beateῖ quae si extrinsecus religata pendeat, et non et oriatur

a se, et rur4us ad se revertatur, et omnia sua complexa,

nihil quaerat aliunde non intelligo, cur aut verbis tam vehementer ornanda, aut re lani opere expetenda videatur, ad haec bona ni si revocas, Epicure, pareo, sequor, utor te ipso duce, oblivisco etiam malorum,

ut iubes, eoque acilius, quod ea ne in malis quidem po

nenda censeo sed traducis cogitationes meas ad voluptates quas corporis, credo, aut quae propter corpus vel recordatione, vel spe cogitentur numquid est aliud 'rectene interpretor sententiam tuam solent enim isti negare nos intelligere, quid dicat Epicurus. 38. Hoc dicit, et hoc ille acriculus, me audiente

Sic cum aliq. Edd. vett. . e pluribus Codd. - rn. α aliis dicenti 5 Sic b. Ora. Ern. c. vulg. . t. 6 Sic Gr. . ex El. III. Oliv. - m. c. vulg. mis. t. te quod utendum acceperis red- c. e. ad bene ir/endum, et erodidisse H. e. te bona, quae tibi etiam ad beate. Recentiores, nulla utenda concessa sunt tantum ad lubita ratione huius discriminis, al- tempus, non in Perpetuum, reddi ter membro etiam s. et addere so- disse. Locus similis supra I. 39, 93. cut , nostri scilicet et graeci ser- natura dedit usuram itas, an monis consuetudinem sequuti. quam pecuniae, nulla praestituta extrinsecus religata ab exte die nis rebus pendens Neide. M. quo di sic etiam Ob oriatur a se per se sua vi. c. servent tirones, in eiusmodi propo ἀή αυτου de in II. 24, d. sitionibus correlativis Guomodo, . ipsiun a s oritur, et sua sponte quemadmodum us, icut cita a. nascitur ubi v. oerena. p. 239. si rarissime apud Ciceronem in ut ne in malis quidem In malis ter membro addi etiam s. et ubi scilicet non ea ducenda sunt, quae autem additum sit, cibi significare extrinsecus allata nobis aegritudi adeo. Itaque inter has duas en nem parant, sed ea, quae inhone-tentias virtua sese contenta ut ad sta et turpia sunt.b- ωiν ndum, sic ad eas et credo ironice. V. Adnotata in νirtus c. e. ut ad bene inMendum. I. 22 , 52. ale etiam ad beate nonnihil in osen enim isti negare etc. tercedit discriminis Priori enim Eadem res notatur a Cicerone in asententia hoc dicitur. virtus ese in II 4, 12. consensa es tam ad bene quam M. illo acriculti, Per eontem-beas Misendum; Istra hoc: . . tum et ironiam Sententia est Hoc Dissilia πιν Cooste

243쪽

224 TUSCULANARUΜ DISPUTATION Athenis , senex Zeno, istorum acutissimus, contendere, et naagna voce dicere solebat eum esse beatum, qui

praesentibus voluptatibus rueretur, consideretque se fruit una aut in omni, aut in magna parte vitae, dolore non interveniente aut si interveniret, si summus foret, suturum brevem; sin productior, plus habiturum iucundi, quam mali haec cogitantem fore beatum, praesertim si et ante perceptis bonis contentus esset, nee mortem, nec deos extimesceret. Habes formam Epicuri vitae beatae verbis Zenonis expressam, nihil ut possii

negari.

XVIII. 49. Quid ergo huiusne vitae propositio

et cogitatio aut hyesten levare poterit, aut Aeetam, de quo paullo ante dixi, aut elamonem, pulsum patria, exsulantem atque egentem in quo haec admiratio fiebal:

Hicine est ille Telamo', modo quem gloria ad coelum extulit ΤQuem adspectabanta cuius ob os Graii ora obvertebant

40. Quodsi cui, ut ii idem, simul animus cum reconcidit, a gravibus illis antiquis philosophis petenda medicina est, non ab his voluptariis quam enim isti M-

7 m. c. vulg. interpunxit ante Arhenis. 8 Sic D e plurib Codd. Em. c. vulg. si Sic D. - Eru. c. vulg. Niccine est Testam ille. dicit Zeno , Epicureus, iomo non usi sunt, quum ex iis, quae opacutissimi ingenii, at istorum Epi satis credibilia videntur, ea, si '

Cureorum, qui tum Athenis vive parum consentanea sunt, eliciuntiis,

baut, acutissimus. meide explicat explicante Betero ad Ostic. III. 20, 8sacriculus per qui facile irascitur p. 336 sq. quae significatio ab hoc loco abhor in quo de cuius immutata eo' vero videtur. - D Zenone Epi ditione quidam mirabundus diceb Vcure v. quo locos excitavi in libro Mido.

nitur. AEL in1ra IV. 7, 15 Doeor 40. nimia cum re concidiir' legitur, ut Academ. I. 10, 36.. l. e. 'nimus et res Similiter'Πρ quae autem secutidum naturam es Ponti V. 12, 47. . ent, e sumenda - doeebas ubi crede ulu miseros prudentiδV. DerenΣ. p. 57. prima relinquat, nihil in V. Adnotata in II 4 12. Et Sensus cum re comitiu νς

C p. XVIII. 39. Quid eroon , Tr οὐν supple: in ιur Terent Eun. II 2, 10. Simul om Qua cum admiratione e superioribus διtium cum re amisti ubi v. uni aliquid colligendi formula veteres antiquis V. c. 17, 36.4 ς Diyilia πιν Corale

244쪽

LIBER III. 18. 225norum copiam dicunt fac sane esse summum bonum non dolere quamquam id non vocatur voluptas sed non necesse est nunc omnia: idne est, quo traducti lu-elum levemus sit sane summum malum dolere in eo

igitur qui non est, si malo careat, continuone fruitur summo bono 41. Quid tergiversamur, picure nec salemur eam nos dicere voluptatem, quam tu idem, quum os perseicuisti, soles diceret

Sunt haec tua verba, necne in eo quidem libro, qui continet omnem disciplinam tuam, sungar enimiam interpretis munere, ne quis me putet ingere; dicis haec: Nec quidem habeo, quod intelligam bonum ita

lud, detrahens eas voluptates, quae sapore percipiuntur detrahens eas, quae auditu et cantibus detrahenseas etiam, quae ex semis percipiuntur oculis, suavis motiones, sive quae aliae voluptates in toto homine gignuntur quolibet sensu nec vero ita dici Potest, mentis laetiliam solam esse in bonis laetantem enim mentem ita novi spe eorum omnium, quae supra dixi, ore ut natura

iis potiens dolore careat. M. Atque haec quidem his verbis quivis ut intelligat, quam voluptatem norit Epi- eurus. Deinde paullo infra, Saepe quaesivi, inquit,

ex iis, qui appellabantur sapientes, quid haberent, quod

si malo carea' . . si malo in eo quidem libro IIεοὶ τελους, vacet; at . Adnotata in I. 36 88. h. e. de finibus bonorum et mal sic mox . 1 dolore carere. rum Laert. X. g. 6. Οὐ γὰρ ἔγωγε 41. Quid ergiversamur II. e. ἔνω τί νοήσω τἀγαθον ἀφαιoων Quid dubitamus lateri, nos intelli μεν τὰς δια χυλων ηδονας , ἀφαρ- gere voluptatem nullam aliam, nisi ρων δὲ τας ' ὁ ἀφροδισίων καὶ uuam sensibus percipimus quam tu τας si ἀκροαμάτων καὶ τὰς δια idem, omni abiecto pudore, soles μορφῆς. Eandem sententiam iis- dicere Tergipersari est siugia dem sere verbis retulit Athenaeus quaerere στροφας στρεφεσθαι). VII. p. 208 278. II. p. 546. Gesner in Thes. at metaphoram L. Tullium de in II 3 7. ductam putat ab iis, qui terga Veserente adhuc tamen pugnant, nec form etc. Athenaeus se victos fateri volunt Beter ad Sut 4-208. τας δια μορφῆς κατ' 0sic. III. 33, 118 p. 410. eam re οψιν είας κινησεις. petendam potius censet ab iis, ,qui m. autinde cierga dant n. tubo i,hiem ut la

se palam lateri adversarios, idque M. Fulvia ut melligan V. A evitare cupiunt. notata in II 4, 12.

245쪽

226 TUSCULANARO DISPUTATIONUM

in bonis relinquerent, si illa detraxissent, nisi si velleni voces inanis undere, nihil ab iis potui cognoscere: qui si virtutes obullire nolent et sapientias, nihil aliud

dicent, nisi eam viam 3, qua essiciantur aes voluptates, quas supra dixi. Quae sequuntur, in eadem sententia sunt lotusque liber, qui est de summo bono refertus et verbis et sententiis talibus. 43. Ad hanccine igitur vitam elamonem illum revocabis, ut leves aegritudinem et si quem tuorum as-s ctum maerore videris, huic acipenserem potius quam

aliquem Socraticum libellum dabis hydrauli hortabere

ut audiat voces potius quam Platonis expones, quae spectet, lorida et varia fasciculum ad naris admovebis lincendes odores set sertis redimiri iubebis et rosa' si vero aliquid etiam oum plane luctum omnem abs

Em. c. vulg. his Male Sic coni. D. pro Vulg. olent. et D e Nonio im Male Miae Edd. hae quae duo pron rarius permutata reperiuntur in Codd. V. G. in I. 3, 5. 4 e uncis inclusit W. et cum eo r. ccte. Unde addi potuerit, lacilo intelligitur.

nisi ε' Nisi simpliciter est no licum organon Wasserotaei fuit strum: enn nichi, nisi si aluisses instrumentum musicum, simile ei, wenn CL exempla, quae adducta quod nos Orge Vocamus, nisi quod sunt a Bulinhen in Dictat ad Te in hoc sollibus insatur spiritus tibiis, rent Andr. I. 5, 14 Grotei Lat in illo antem aquae tormento spiri Gramm. f. 259. 4. p. 414. Rums tus s. ventus tibias intrare cogeba-hori 3 190 6 p. 593. tur Ernest in Clav. Cicer et Nirtutes ebullire Sententia si cliuolg. in Ind. Lat. s. v. ii, qui sapientes se esse profitentur, odores h m. e. suomenta e

vocubula Minutes et sapientias a metonymiam, qua pro caussa iste striose et cum ostentatione disputa ctus vel vicissim effectus pro caussationibus suis iactare et prae se ferre ponitur. Sic infra V. 21, 62. snolent, nihil aliud in bonis ducen Ramshom Lat. Gramm. l. 203 dum esse dicent, nisi eam viam ceti. p. 653. Si de Finib. V. 27 80. miserit sertis est rosa H. e sertis o hoc idem Epicures, Semper beatum saceis per i δια δυοῖν. Sed ob

esse sapientem: - quod quidem so servandum , hac figura veteres nostet ebullire nonnunquam Benticius nisi tum sos esse, num adiecit comparat graecum παφλάζειν. - vum magnam vim habet, veluti Ceterum cum salsa quadam ironia seriis iisque rosa is, nae scilicet Epicurus apientias σοφέας nu suavissimum odorem purgant siς

mero plurali dixit. Curtius IV 4 5. coronis sortis Q. acipenserem Hic piscis apud que Adnot. in I. 25 42 antiquos nomunos, non item po a Doro aliquid o iam Est l, steriores, in lautioribus et delica nesta aposiopesis qua reticent' tioribus epulis habebatur. V. Hein ἀτοοδίσια quod recte monuerμη dors. ad orat. Sat. II. 2, 47. Interpretes. Terent Andr. I. 1, 24

246쪽

LIBER m. 19. 227

XIX. 44 Haec Epicuro constenda sunt aut ea, quae modo expressa ad verbum dixi, tollenda de libro: vel totus liber potius abiiciundus est enim consertus voluptatibus. Quaerendum igitur, quemadmodum aegritu

dine privemus eum, qui ita dicat:

Pol mihi fortuna magis nunc desit, quaria genus. Namque regnum suppetebat mi ut scias, quanto e loco, Quantis opibus, quibu' de rebae lapsa fortuna occidato.

Quid huic ali mulsi impingendus est, ut plorare desinat aut aliquid eiusmodi 'Εee tibi ex altera parte ab eodem poeta:

Ex opibus summis opis egens, Hector, tuae.

Huic subvenire debemus quaerit enim auxilium:

Quid petam praesidi, aut exsequar quoVe nunc Auxilio exili aut sugae freta sim ΤΑrce et urbe orba sum quo accidam' quo applicem

Cui nec arae patriae domi stant fractae et disiectae iacent: Fana amma deflagrata tosti alti stant parietes, Deformati, atque abiete crispa

Scitis , quae sequantur; et illud in primis:

pater, o patria, o Priami donausi Septum altisono cardine templum l)ς Sic vulgo. - Ern. c. aliis accidat. I V. Adn. Quid prium praealdi aut exsequar pquor' nunc auxilio ati fuga Freta sim p arce et urbe orba sum:

quo uccedam quo applicem p

Posteriores autem versus sunt rum

siis tetrametri trochaici catalectici. Vox exili, quae in lectione vulgata omittitur, comparet in Cod. Reg. et Bern. et cometuribus Edd. veri. fugae egitur in Ball. et Oix. Pro pruriae, quod metro repugnat, cum Betilleio scribendum est patris. otio accidam Sic Wolfius cum Davisio scripsit pro Vulgato accedam. Sententia ad cuius genua supplex accidam. abiete crispM Quales trabes abi

gnae esse solent, cum Sunt adustae,

non plane combustae, ut Ernestius interpretatur Forcellini Thes. Lat. s. v. explicat igne corrugata. O pater Sunt anapaestici dimo tri. V. supra I. 35 M. Ceterum pater inteuigendus est Eetion, rex

Di iligo b Cooste pro aliud quid. V. Buhnken in Dictat ad Terent Heaut. I. 1, 17. Sic mox c. 19, M. aut aliquid eiusmodi IV. 24 , M. aut oratori quaerat aliquid. CAP. XIX. 44 expressa ad Merbum V. supra ad . , . eum, qui ita dicas Rursus Telamonis verba e tragoedia, quibus exilium suum deplorat, in quod ob fratrem Phocum a se interfectum pulsus fuerat. AEL 3. 39. Neide. Pol Sunt rursus tetrametri u chaici catalectici. - Des antique pro deficit. ex opibus Est senarins iambicus. Huic Scit Andromachae, quae haec verba profert apud Ennium.

Versus autem . qui sequuntur tres Pri ea sunt cretici tetrametri quos ad numeros suos revocavit Benilesiacumen. Vulgo, nec alitor in ed. Ernesti, sic exhibebantur:

247쪽

228 TUSCULANAR DISΡUTATIONUM Vidi ego te, adstante ope barbarica, Tectis caelatis, aqueatis, Auro ebore instructam regifice.

45. O poetam egregium quamquam ab his cantoribus

Euphorionis contemnitur sentit, omnia repentina et necopinata esse graviora exaggeratis igitur regis opibus, quae videbantur sempiternae ore, quid adiungit '

Haec onusia vidi inflammari, Priamo vi vitam evitari, Iovis aram sanguine turpari.

46. Praeclarum carmen est enim et rebus, et verbis, et modis lugubre Eripiamus huic aegritudinem quomodol collocemus in culcita plumea psaltriam adducamus demus hedychrum intendamus scutellam dulci-culae potionis' aliquid videamus et ibi. Haec tandem bona sunt, quibus aegritudines gravissimae detrahantur tu enim paullo ante ne intelligere te quidem alia ulla dicebas revocari igitur oportere a maerore ad eni- lationem bonorum, conveniret mihi cum Epicuro si,

quid esset bonum, conveniret.

V. Adv. Thebae, in Asia minori sitae, cuius bonum ad Sueton Tib. 70. urbs ab Achille dirata est. Salmas Exerc. Plin. p. 856. 45. b his cantoribus Eupho Haec omnia o supra I. 35 85rionis Euphorion erat poeta, de es orbis es modis Iugubre Quia

cuius pretio iudicium valde ambi et verba gravitatem quandam, quae guum est Cicero eum et hoc loco, apta est luctui prae se serunt, et nu et de Dium II, M., ubi eum poe me anapaestici accommodatissimitam nimis obscurum vocat, carpere sunt ad exprimendam summi doloris videtur E Luciani quoque loco acerbitatem modi in musicis et ia πως Ἀεν ἱστορ συγγomptam cantu significat varietatem sonorum, Tom. IV. p. 215. d. Bip. colligi quae melodi appellatur, ut ait potest, eum ad poetas peioris notae Schueta in Lex. Cicer. s. v. pertinuisse. Quinctii contra X. psatiriam potionis Sie litiss1, 56. eius partes tueri videtur, Iocum ex Edit vela Boulieri scripsit auctoritate Virgilii nisus, qui, nisi olfius Firmatur haec lectio au eum probasset, nunquam condito ctoritate Cod. Bem Vulgata, a quarum Chalcidico res carminum etiam Ernesti stat exhibet ps ad fecisae in meolicis Ecl. 10, 50. ducamus hedochum incendam 4 mentionem. - cupide legebantur demus a. d. p. in qua lectione oret et ipse, et ei similes ab iis, quo thus putat demus vel e geminatione. rum sensus pulchri depravatior es vel ex interpolatione fluxisse. οἷ Set, Omnesque poetas severiores ac Reg. locum sic exhibet adduco nervosiores, ut Ennium, neglige mus, edochum incendamua, renti mos poetas et lectores vocat teliam: quam lectionem recepit Cicero cantor Euphorionis Nei Orelli nisi quod pro incent de Darisius adire iubetess. Casau praetulit intendamus, ut uterq*φDi9jtia i Coos

248쪽

LIBER II 20. 229

. Dicet aliquis: Quid ergo tu Epicurum

existimas ista voluisse, aut libidinosas eius suisse sententias vero minime video enim ab eo dici multa severe, multa praesare itaque, ut saepe dixi, de acumine agitur eius, non de moribus quamvis spernat voluptates eas, quas modo laudavit; ego tamen meminero, quod videatur ei summum bonum non enim verbo solum posuit voluptatem, sed explanavit quid diceret. -Saporem, inquit, et corporum complexum, et ludos atque cantus, et formas eas, quibus oculi iucunde moveantur. Num singo num mentior cupio refelli. quid enim laboro, nisi ut veritas in omni quaestione explicetur t47. At idem ait, non crescere voluptatem More detracto summamque voluptatem, nihil dolere. -- cis verbis tria magna peccata: unum, quod secum ipse pugnat modo enim, ne suspicari quidem se quidquam bonum, nisi sensus quasi titillarentur voluptate nunc

autem, summam voluptatem esse, dolore carere potestane magis secum ipse pugnares alterum peccatum, quod, quum in natura tria sint, unum, gaudere alterum, dolere tertium, nec gaudere, nec dolere hic primum et tertium putat idem esse, nec distinguit a non dolendo voluptatem tertium peccatum commune cum qui

busdam, quod quum virtus maxime expetatur, eiusque adipiscendae caussa philosophia quaesita sit, ille a viri

te summum bonum Separavit.

48. M laudat, et saepe virtutem Et quidem

Sic distinx. . Prob. Goer a Fin II 3, T. p. 120. r. c. Vulg. Quid ergo tu ceti. accus hed. et acut penderet a risum verbi et Itandi s. eier voce insendamus, adissic IL 18 63 p. 124. unum gaudere Si enim gaudera Ap. XX. 7. Misi titillarem sit -- a doleres erit m - ;tur Bentleius obclatinitatem legen itaque nec gaudere nec dolere erit dum putat sitillentur quod recepit m os in hoc ergo peecabat Epicu-Davisitis. Immo vero latinitas ema rus, quod ei erat quod gitat imperiectum nam ad vocem contradictorium est. Neide.

modo supplendum est dicebae. CL cum quibusdam philosophis., 41 42 46. De voce titulandi in e saepe M saepe ponitur c Cat. Μai. XIV, 4. Fim I. 11, 39. pro et quidem te ad Onic. est Epicuri αογαλίω, γαργαλι II, 16 p. 111. Sic Tacit Agric.IV. Quasi mitigat insolentiorem veteri et illustri colonia. Di iligo b Cooste

249쪽

C. Gracchus, quum largitiones maximas fecisset, et essudisset aerarium, verbis tamen defendebat aerarium.

Quid verba audiam, quum facta videam Ρiso ille Fru

gi semper contra legem frumentariam dixerat is legelata, consularis ad rumentum accipiendum venerat animadvertit Gracchus in concione Pisonem stantem quaerit audiente populo Romano, qui sibi constet, quum ea lege frumentum petat, quam dissuaserit Nolim, inquit, mea bona, Gracche, tibi viritim dividere libeat sed, si iacias, partem petam. Parumne declaravit vir gravis et sapiens, lege Sempronia patrimonium publicum dissiparii Lege orationes Gracchi patronum aerari esse dices. 49. Negat Epicurus iucunde posse vivi , nisi cum

virtute vivatur negat ullam in sapientem vim esse fortunae tenuem telum antefert copioso negat ullum esse

tempus, quo sapiens non beatus sit. Omnia philosopho digna, sed cum voluptate pugnantia. - Non istam dicit voluptatem. - Dicat quamlibet nempe eam dieii, in qua virtutis nulla pars insit Age, si voluptatem non intelligimus ne dolorem quidem nego igitur eius esse,

qui dolore summum malum metiatur, mentionem sacere virtutis.

XXI. 40. Et queruntur quidem Epicurei viri

Sic plures codd. d. vet. Bois. SEL. D. in Ed. pr. - I. c. vulgi quidam. ale. Et quideris quidem in re parat, sibique contradicit. De NSpondendo ponuntur, et hoc qui cs Beler ad Onic. II. 21, 2 p. 1M dem loco cum irrisione quadam, ut mea bonax Scit patrimonium haec insit sententia: et pulchre publicum, cuius quisque civis par suidem monea, etiam C. Gracchua ticeps esset. Comparari possunt sormulae illae 49 nempe in e certe, gr. νtritae et recte, et recte quidem, που doch woni. Inest irrisio quae et sane, et nimirum, et mehercule dam. V. Adnot. in I. 21, 48. ceri quibus in dialogis saepe alte Age, .n Fac uos non intelli rius verba excipiuntur. CL Goereng. gere, quid EDicurus per Vocem ad Legg. I. 13, 36 p. 55 ad Aca luptasis intelligi velit quod saepodem. I. 12, 43. p. 67. adversariis obiiciebat), nonne visos C. Gracchua Quemadmodum C. potestas vocis doloris liquet 7 Quum Gracchus orationibus aerarii patro orso dicat, summum malum μηnum egit, largitionibus autem ma dolorem, inde concludere licet, iximis id studii, ut verba illius cum summum bonum videri voluptatem lactis pugnarent ita Epicurus, quum et non virtutem. Neide. in voluptate fulvinum bonum ponit, Ap. XXI. o. E queruntμ quamvis saepe Viri item laudet, a quidem Queruntur Epicurei, inqRit Ine a virtute uininum bonum se me studiose cleidenschasilichyconis Dissilia πιν Cooste

250쪽

LIBER III. 21. 23 ioptimi, nam nullum genus est minus malitiosum, me studiose dicere contra Epicurum. Ila credo, de honore aut de dignitate contendimus mihi summum in animo bonum videtur, illi autem in corpore mihi in virtute, illi in voluptate et illi pugnant De quidem vicinorum

fidem implorant multi autem sunt, qui statim convolent ego sum is, qui dicam me non laborare, actum

habiturum quod egerint. 1. Quid enim de bello Punico agitur ' de quo ipso quum aliud M. Catoni, aliud

L. Lentulo videretur, nulla inter eos concertatio umquam

fuit hi nimis iracunde agunt, praesertim quum ab iis

non sane animosa defendatur sententia pro qua non in Senatu, non in concione, non apud exercitum, neque ads censores dicere audeant sed cum istis alias; et eo quidem animo, nullum ut certamen instituam, verum dicentibus facile cedam tantum admonebo: si maxime

V. G. Epicurum dicere. Si certamen esset si rationibus convictus fuero, facile de honore aliquo in civitate capes cedam sententiae illorum. sendo, suspicio foret, me iracun me non laborare Sententia est dius in hoc certamine agere; in haec me non anxio persistere et hac vero nostra disputatione omnes perseverare in sententia mea, et sa- animi motus silere debebunt agitur cile rata habiturum esse Epicureo- enim de summo bono ac virtute rum decreta, si ea vera sunt. M- Epicurei contra, quasi iniustissime orare est anxie studioseque defen- cum iis agatur, spem Vicinorum dere sententiam. eique serviliter implorant, nec pauci iuveniuntur addictum esse. Actum habiturum qui iniuria eos a me assectos esse quod egerint est ratum habiturum,

putent. Ego ipsis concedam, me probaturum, quod dixerint. Aliasque victum latear, si rationibus me hanc loquendi rationem legere me

convincent Neide Tota haec ora non memini.

hi plena est salsae irrisionis. odo 1. Quid enim' Non enim ag attendas ad haec: iri optimi. Sic tu nunc de reipublicae caussa in saepe apud poetas comicos dicitur qua ucri concortationi sententiaeque bonus, ut Terent. Audr. III 5 , 10 propugnationi sucilius docus dari

sthodum, bone vir. quid agis possit quamquam in gravissima deIbid. V. 2, 5. Porro minua mali heu punico caussa, quum aliud Μ.tiosum malitiosus saepe idem sere Catoni, aliud L. Lentulo videretur, significat quod callidus, Uer cum nulla inter eos concertatio unquam quibus vocibus subinde coniunctum fuit. legitur locos excitatos in non animosa sententia non Schueis Lex Ciceron. s. v. Deinde sane virilis et mascula. de credo, Adnotata in I. 22 52. a censores n. e. apud censores Bithinon Dictat in Tercvt.

ocili pugnant Epicurei acriter Andr. IV. 3, 13. ergo ad Caes. studiosequo quam susceperunt en B. G. III, 9 p. 167. tentiam laesendunt ego contra, nullum uox V. Adnotata in II. nulli certae consecratus disciplinae 4 12. Dissilia πιν Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION