장음표시 사용
311쪽
cibus quae evellenda et extrahenda penitus, non im
cumcidenda, nec amputanda sunt.
XXVII. 58. Sed quoniam suspicor, te non tam de sapiente, quam de te ipso quaerere: illum enim pu
tas omni perturbatione esse liberum, te vis: videamus, quanta sint, quae a philosophia remedia morbis animorum adhibeantur si enim quaedam medicina certe: nec tam sui hominum generi insensa atque inimica nat ra, ut corporibus tot res salutaris, animis nullam invenerit de quibus hoc etiam est merita melius, quod eo porum adiumenta adhibentur extrinsecus, animorum salus inebis in ii. ipsis es Sed quo maior est in eis praestantia et divinior, eo maiore indigent diligentia. Itaque bene adhibita ratio cernit, quid optimum sit neplecta multis implicatur erroribus. 59. Ad te igitur mihi
iam convertenda omnis oratio est simulas enim quaerere te de sapiente quaeris autem fortasse de te. Earum igitur periurbationum, quas exposui, variae
sunt curationes nam neque omnis aegritudo una ratione
sedatur alia est enim lugenti, alia miseranti aut invi- deni adhibenda medicina est etiam in omnibus qualiuor perturbationibus illa distinctio utrum ad universam perturbationem, quae est adspernatio rationis, aut appetitus vehementior an ad singulas, ut ad metum, libidinem, reliquasques melius adhibeatur oratio a et utrum illudne non videatur aegre serendum, ex quo suscepta
Sic'. solus. r. restit vulg. hia. V. Adn in I. 3, 5 5 si Raliique Codd. et plerae i. dd. vett. - Εrn. c. vulg. lia. s. remi ad Fati . p. 22. 6 r. c. R. et Oix reliquias mel. 7 euu coni cirratio, ingoniose, nec tumen vere. s. mox , M. extr. V. Adv. CAP. XXVU. 58. te is Scit liber die M. Spr. III. I est , n liberum esse perturbatione. sqq. 59. utrum illudne Imrum bid, quiangarint ter requens attra catinterrogationem se bimembra etionis genus, quo substantivum, quod ne ei voci, cui anixum est, vim ad ad antecedentem enunciationem per dit, et oppositionis vim avget. 'tinet, enunciationi relativae inseritur Divina II. M. Virum igitur pura et in eodem casu, in quo pronomen mus dormientium animos per e ς relativum est, ponitur, dictum pro ipsos in somniando moveri, an eis quanta sint ea remedia, quae etc. Sic supra IV. 4 9 mrum igitur m V. Rumshom αι. Graninia 3 159. vis statimne nos vela sacere, as 'Nol. 1. p. 361. et qui hunc gram paullulum remigare ubi ne addummaticae locum peculiari scriptione est, ut clarius vocabulorum uoti illustravit meger merauchunge et paullulum oppositio eluceret.' Dissilia πιν Cooste
312쪽
sit aegritudo an omnium rerum tollenda omnino aegritudo ut, si quis aegre ferat, se pauperem esse, idne disputes, paupertatem malum non esse an hominem aegre serre nihil oportere nimirum hoc melius ne, si sorte de paupertate non persuaseris, sit aegritudini con
cedendum aegritudine autem sublata propriis rationibus, quibus heri usi sumus, quodam modo etiam paupertatis
XXVIII. 60. Sed omnis eiusmodi perturbatio animi placatione abluatur illa quidem, quum doceas, nec bonum illud esse, ex quo laetitia aut libido oriatur nec
malum, ex quo aut metus, aut aegritudo verumtamen
haec est certa et propria sanatio, si doceas, ipsas pertum bationes per se esse vitiosas, nec habere quidquam aut naturale, aut necessarium ut ipsam aegritudinem leniri videmus, quum obiicimus maerentibus imbecillitatem animi esseminati, quumque eorum gravitatem constantiam
Em coni. Ureetur vel allevatur. At V. Adv. Darisius ad . D. II, 34 Goerena terum, quod in eo cernitur, ut do- ad cudem. I. 22, 1. p. 33. et eas, ipsas perturbatioue per se esse Ramshom Lat. Gr. F. 174. Not 1 vitiosas, nec habere quidquam aut p. 503. naturale uti uecessarium , est cerne, si forιe Moserus suspicaba tum, simulque et opinionem salsam tur ne, etsi jorte de Paup persua tollit, et aegritudinem detrahit. aeris, si alii aegritudini conced. animi placatione H. e. animo, At recte rellius ut utae senten qui perturbatione gitatus est et iutiam sic exponit Melius adhibebis diversus partes distractus, mitigando νενικην illam consolationem, homi sibique conciliando. Dem aegre ferre nihil oportere num abluatur Subiunctivus, qui male ultera dumtaxat adhibita, pauper habuit Benileium, sic explicandustatem c. non malum esse, ubi hoc videtur concedo, animi placatione ei, qui aegritudine assectus est, nou perturbationem ablui posse, verum- persuasoria non tolles eius egritu tamen certa et propria sanatio est ditiem, immo is ei indulgebit. etc. Similiter mox . 61. angatur. quodam modo Addita sutit haec Ablui a Schucinio in Lex. Ciceri s. vocabula, ut significarent hoc aegri v. exponitur per tolli. Μale opinor. tudinc sublata, etiam paupertatis ma Equidem malim interpretari per abs-lum, licet de paupertate non pro tergi , ut minus sit, quam tolli. Sic
prie e seorgum agatur, tollitur saepe apud Ciceronem legitur ab CAp. XXVIlI M. Sed omnis tu tergere dolorem, molestias, mettim. plex genus remediorum laudatur. At V. orcellini hcs. Lut. s. v. Meta erum, quod in eo constat, ut doceas, Phora desumptu est a ritu abluendi nec bonum illud esse, ex quo laetitia in lucusiouibus duorum . . lustra- aut libido oriatur; nec maluin, ex quo tionibus obsorvaulo Orellio. unt metris, aut aegritudo, mite illud tua quiden0 Scit perturbati, his quidem est et lene, sed minus emcax, oculis respondet verumtamen. V.
magis perturbationes ubiuit ubs Adnotatu in I. 3, 6. Sic mox est tergit , quam eas penitus tollit ut ea quidem ntilior, sed raro proficit. Dissilia ' Cooste
313쪽
que laudamus, qui non turbulente humana patiantur.
quod quidem solet eis etiam accidere, qui illa mala esse
censent, serenda tamen aequo animo arbitrantur pulal
aliquis esse voluptatem bonum alius autem, peeuniam: tamen et ille ab intemperantia, et hic ab avaritia avocas
Illa autem altera ratio et oratio, quae simul et opinionem 1alsam tollit, et aegritudinem detrahit, est ea quidem utilior ἔ, sed raro proscit, neque est ad volgus adhibenda. 1. Quaedam autem sunt aegritudines, qua
levare illa medicina nullo modo possit ut, si quis aegre serat, nihil in se esse virtutis, nihil animi, nihil ossici nihil honestatis propter mala is quidem angatur, sed
alia quaedam sit ad eum admouenda curatio, et talis quiadem, quae possit esse omnium, etiam de ceteris rebus discrepantium, philosophorum inter omnis enim convenire oportet, commotiones animorum, a recta ratione aversas esse Vitiosas ut etiamsi et mala sint illa, quae metum aegritudinemve, et bona, quae cupiditatem laeti-
1 V. Adn. 2 Ern. c. Cod. Ursini D. Lall. omis et item veras seq. V. Adn. puta aliquis istius Sic alibi 'uia pauci tantum ita instituti auri, contra alius aliquis de in III ut huic curationi apti sint: eqM 19 63. alia sunt unqualis sibi natu, igitur est ad vulgus adhibenda.
c. 17 M. Gngatur concedendum est, nos utilior Haec est omnium libro negandum est, illum aegritudine larum et scriptorum et editorum te borrire. ctio, qua ver uilii tetrius foedius etiamsi et mala sint e boηοὶ ve se vidisse dicit euileius, opi Sic lectionem constituit ambiali naus scilicet, verba utilior, sed raro entleius coniecit etiamsi vel missprosci prorsus sibi repugnare. Qua sint bel hona Lectio vulgat de caussa legendum censet subtilior etiamsi nec mula sin nec bοηοquum coniecturum calculo suo pro absurdissima est, locique sentensia' baverunt Davisius Bouherius, Er plaue contraria. Vel sola vocul nestius. At optimo iure Wolfius via etiamsi aperte clamat, haucisSξ gatam in pristinam suum sedem re sam esse sententiam commotiou duxit. Voluit uim significare Cicero ulmorum esse vitiosus, nec Solum, hoc illa vitur ratio multo maiorem quum illa, quae eas movent, ut quidem vim habet et ethcacitatem mala sunt, nec bona sed etiam tum in iis, qui sapientiae praeceptis im si illare era et mala sint et bona. buti ad illam medicinam recipien Similiter mox c. 29,62. tamen, in My dam idoue sunt, scd raro proscit si virtutis ipsius vehementior pl)ς Dissiligo b Cooste
314쪽
LIBERIV. 29. 295tiamve moveant, tamen sit vitiosa ipsa commotio constantem enim quendam volumus, sedatum, gravem, humana omnia prementem , illum esse, quem magnanimum et sortem virum dicimus talis autem nec maerens, nec timens, nec cupiens, nec gestiens esse quisquam potest. eorum enim haec sunt, qui eventus humanos superiores quam suos animos esse ducunt.
XXIX. 62. Quare omnium philosophorum, ut ante dixi, una ratio est medendi, ut nihil, quale sit illud, quod perturbet animum, sed de ipsa sit perturbatione dicendum. Itaque primum in ipsa cupiditate, quum id
solum agitur, ut ea tollatur, non est quaerendum, bonum
illud, necne sit, quod libidinem moveat; sed libido ipsa
tollenda est ut sive, quod honestum est, id sit summum bonum, sive voluptas, sive horum utrumque coniunctum, sive illa tria genera bonorum, tamen, etiamsi virtutis ipsius vehementior appetitus sit, eadem sit omnibus ad deterrendum adhibenda oratio continet autem omnem sedationem animi humana in conspectu posita natura quae quo secilius expressa cernatur, explicanda est oratione communis conditio lexque vitae. 63. Itaque non sine caussa, quum Orestem fabulam doceret Euripides, primos tris versus revocasse dicitur Socrates:
V. Adn. Or. c. R. D. tria illa. titus sit, eadem sit omnibus u de humana in convectu posita n terrendum adhibenda oratio tura Quum docetur, muta in hu- humana Omnia prementem Da mana natura certis luibusdam legi visius interpretatur per humana bus, quibus unusquisque subiectus omitia calcautem i. e. despicientem sit, obnoxia esse. qua autem exempla e veteribus M. fabulam docerest in e sa- scriptoribus constipavit ad significa bulam in scena ederet. V. Advolatationem calcandi huic verbo vindi in I. 1, 3. candam, ad unum omnia alienissima tria ersus Eurip. r. 1 d. sunt. In iis Dii, vel adiectum no G Dτιν Ουoὲν δεινον α δ' εἰπεῖν meti pede, vel aliud quiddam udiuia ἔπος, ctum hanc notionem illi verbo attri Oυδὲ πάθος, Ουδε ξυμφood θε-buit premere vero simpliciter post ήλατος. tum pr calcare a veteribus poni, II ou ῶν αoon ἀνθρω- non memini. Quare equidern uu που φυσις. ctore Benileio, vix dubitaverim cum uretns in Var. Lecti. VIII. c. 16. aliis legere apernentem Bouherius recte monet, ullium verbis graecis coniiciebat ferentem aliam sententiam subiecisse , atque Cap. XXIX. M. tria riua gene Euripidem, qui, ut ex orationis serier bonorum Scit animi, corporis, patet, signi licare voluit hoc: Nihil,soriunae. Neide u uno Merbo eloquar, dirum ac ter- Dissilia πιν Cooste
315쪽
TUSCULANARUM DISPUTATIONUMNequo tam terribilis ulla sando oratio est,
Nec sors, nec ira coelituita invectum maluna, Quod non natura humana patiendo ecferat.
Est etiamsi utilis ad persuadendum ea, quae aeeiderint', serri et posse et oportere, enumeratio eorum, qui tulerunt etsi aegritudinis sedatio et hesterna disputatione explicata est, et in Consolationis libro, quem in medio non enim sapientes eramus maerore et dolore conscri
psimus quodque vetat Chrisippus, ad recentis quasi tu
mores animi remedium adhibere, id nos fecimus, natu
raeque vim attulimus, ut magnitudini medicinae doloris
XXX. 6. Sed aegritudini, de qua satis est di
putatum, sinitimus est metus. De quo pauca dicenda sunt Est enim. metus, ut aegritudo praesentis, sic ille suturi mali itaque nonnulli aegritudinis partem quandam metum esse dicebant alii autem metum praemolestiam 'pellabant, quod esset quasi dux consequentis molestiae. Quibus igitur rationibus instantia seruntur, eisdem comtemnuntur sequentia nam videndum est in utrisque, ne quid humile, summissum molle, esseminatum, fractum, abiectumque faciamus. Sed quamquam de ipsius ni et inconstantia, imbecillitate, levitate dicendum est tamen
multum prodest, ea, quae metuuntur, ipsa contemnere.
Itaque, sive casu accidit, sive consilio, percommode actum est, quod eis de rebus, quae maxime metuuntur, de morte et de dolore, primo et proximo die disputatum est. Quae si probata sunt, metu magna ex parte liberali
XXXI. 65. Ac de malorum opinione hactenus vi-
5 m. o. all. aiio. alo. 6 Sic Da e coni. ut dir. Ei u. c. Vulg. autem quod non spreverim, est gr. δέ, quod continuanda orationi inservit 7 Sic Eru. . . et sic ora Vulgo acciderunt: quod praesero. Si coni neuti. Recte. Vulgo eat ribile, nequo morbus , ii quo a diis ecfercidi. o. vinoat, quasi extra iuvecta calamitas, culti graiestati erat. V. Poarcius in Ed sec. Cicer. hominum natur ac condiιio expo dc rut lil. 53, 216. libi liuo si- sita non oti. gnificuti in hoo Verbum non, peri. revocasae Actores dicuntur reseo Priscianus, Bulliol et Edd. vel l cari, quum iubentur u spcctatore re gunt θαι. Petore versus alicuos. V. ruesti in medio maerore propter ob Cluv. Ciceron. s. v. tum diae Mide. Dissiligo b Cooste
316쪽
deamus nunc de bonorum, id est, de laetitia et de cupiditate. Mihi quidem in tota ratione ea, quae pertinet
ad animi perturbationes', una res videtur caussam Ontinere, Omnis eas esse in nostra potestate, omnis iudicio susceptas, omnis voluntarias. Hic igitur error est eri
piendus, haec detrahenda opinio atque, ut in malis opinatis tolerabilia, sic in bovis sedatiora sunt efiicienda
ea, quae magna et laetabilia ducuntur . tque hoc quidem commune malorum et bonorum ut, si iam dissicile sit persuadere, nihil earum rerum, quae perturbent animum, aut in bonis, aut in malis esse habendum, tamen alia ad alium motum curatio sit adhibenda, aliaque ratione malivolus, alia amator, alia rursus anxius, alia timidus, corrigendus. 66. Atque erat Deile, sequentem eam rationem, quae maxime probatur de bonis et malis, negare umquam
laetitia assci posse insipientem, quod nihil umquam ha
beret boni sed loquimur nunc more communi Sint sane ista bona, quae putantur, honores, divitiae, voluptates, cetera a tamen in eis ipsis potiundis exsultans gestiensque laetitia turpis est ut, si ridere concessum sit, vituperetur tamen cachinnatio. eodem enim vitio est
9 Sic Ern. . . e coni. Benα - Vulgo perturbationem 1 Sic bene . E coni pro vulg. dicuntur. 2 Pleraeq. dd. vett. aut in magis a si bonis. At s. remi ad in III. 21. p. 353 3 V. Adn. 4 m. coni enim in quod probat Beter ad On. I. 29. p. 227. C p. XXXI. 65 eripiendus ora Ex hac igitur ratione insipiens,initia Pari modo vem erip. absolute o nihil habet boni, nulla laetitia afficinitur, nullo adiuticto clativo,on. I. 68, poterit. extr. 36. b. II 3, 10 quorum error haberet mi iunctivus imperfecti ripiendus est ubi multa congessit positus est, qui verba quod nihiIBeier. . 23. habere boni pars est propositionis solorabilia Concisius dictiun est, quae dicitur ψmoθετικῆς quae plena
ita ut supplendum sit ea, quae ma et integra sic sese haberet: Nisita ducutitur nunc loqueremur more communi,s Hiam Attende ad exquisitiorem tales erat- negare etc. significatiotium voculae iam, quae oluptates, cetera Sic recte le- plane respondet nostro: Venia hon itur ex consueto Ciceronis usu.
pro Uen auch. Sio c. 35 75. si ulta Edd. et exhibent ceter iam ipsa illa accusare nolis que de sic. III. 10 9. honores, M. Atque erat jacile V. Aduo vivitiae, voluptates , cetera generistata in I. 49, 116. eiusdem. V. Goereng. ud in IV.
eam rationem Scit Stoicorum 2 4. p. 23. et ad Legg. III. 9, 20. qui nihil nisi honestum in bonis, p. 243. Heiudors ad . D. II l. 18, nihil nisi turpe in malis ducebant. Q. p. 323. Dissilia πιν Corale
317쪽
essust animi in laetitia, quo in dolore contractio eademque levitate cupiditas est in appetendo, qua laetitia in liuendo et ut nimis a filicti mo si nimis elati lae
titia iure iudicantur leves et quum invidere, aegritudinis sit mol ' auteni alienis voluptatem capere, laetitiae: utrumq immanitate et seritate quadam proponenda eastigari solet. Atque ut cavere decet, timere non decet: sic gaudere decet, laetari non decet quoniam doeendi caussa a gaudio laetitiam distinguimus. 67. Illud iam supra diximus, contractionem animi recte seri numquam posse, elationem posse aliter enim Naevianus ille gaudet Hector:
Laetus sum laudari me abs te, pater, a laudato viro I:
Lena delinita argento nutum observabit meum,
Quid velim, quid studeam adveniens digito impellam ia
Fores patebunt' de improviso Chrysis ubi me adspexerit,
Sic, de egregia enti coni afflicti miles, ita nimis nivulg afflicti molestia, sic Sic Ern. 6 V. Adn. 7 Erri. e. V. Gebh. omis a ante laud. 8 r. c. r. D. delenita V. Adn. proponenda H. e. ob oculosio misi illa vir sortis sed ita,ι. nenda unmanitate et feritate, quae Cautio illum decet, timor non decet. et in eum, qui invideat, et in eum, docendi caussa Supra c. 7, 18 qui malis alienis voluptatem capiat, 67. supra diximus c. 6, 14 ubcadat. dixerat, praesentia mali sapientis aseiectionem nullam esse, et aegritudim cartere Omnes SS. mordicus nullam constulitiam opponi. I eide. teucnt considere quod retinuit Ern. Sapiens enim de Stoicorum sententis Et si in Edd, veti legitur. Prima nunquam aegritudinem suscit,it: specie tu oculos incuriit, ulcus hae dere ei licet, nunquam laetarι. rere in hoc loco. Nam oppositi in Larius um Est trochaicus te ter considore et timere, si rationem trameter catalecticus ad Divv. XV habeas eius oppositionis, quae est in ep. 6. Laetus sum a dari me, a
ter gaudere et Mesari, vacillat qui Hector, opinor apud Naevium, Plane ac titubat. Hinc Lumbinus su αbs te, pater , a laticlato viro. 3spicabutii dis fidere nec vero haec est enim profecto iucunda laus, πης ratio, quam mirifice amplexatus est ab iis proficiscitur, qui ipsi in laudo Bentleius, hoc certe loco, in quo vixerunt. Ibid. V. ep. 12. Placet Cicero Stoicorum vestigia premit, enim Hector ille mihi Naevianu , nec vulgure dicendi genus sirquitur, qui non tantum laudari se laetatus, bene procedit Stoici enim dillideu sed addit etiam, a laudato vim. tiam in vitiis ducebant. At veram Lena delinita Sunt item tro haud dubie lectionem induga, it sol chuic tetrametri catalectici. tertia avisti, qui scribendum en digito Sic Terent Eun. II, 243 Aet ca Mere. Nam, ut supra c. 6, 13. Qui mihi nunc uno digiaulo se invidimus, Stoicidaetitia opponebant aperis brtunatus h. e. facillim gaudium, timori vel riui ainio V. Ruhnken Dictata in h. l. nem. Et sic Seneca ep. 85. Non ti Fores pMebund Sine dubio, Dissilia πιν Corali
318쪽
Alacris obviam milia veniet, complexum exoptans meum, Mihi se dedet.
quam haec pulchra putet, ipse iam dicet:
Fortunam ipsam anteibo fortunis meis.
XXXII. 68. Haec laetitia quam turpis sit, satis est diligenter attendentem penitus videre. t ut turpes sunt, qui esserunt se laetitia tum, quum fruuntur Venereis voluptatibus sic agitiosi, qui eas inflammato animo concupiscunt. Τotus vero iste, qui volgo appellatur amor, nec hercule invenio, quo nomine ali possit appellari,)laulae levitatis est, ut nihil videam, quod putem conserendum. Quem Caecilius
deum qui non summum putet, Aut stultum, aut rerum esse imperitum existumat :Cuius in manu sit, quem esse dementem velit, Quem sapere, quem sanari ' quem in morbum iniici, Quem contra amari, quem expeti, quem arcessier .
69. O praeclaram emendatricem vitae, poeticam quae amorem, agiti et levitatis auctorem, in concilio deorum collocandum putet. de comoedia loquor quae, si haec stagitia non probaremus, nulla esset omnino. Quid ait ex tragoedia princeps ille ArgonautarumqTu me amoris mage quam honoris servavisti gratia.
Benueio legendum est: ori pate Unde Caecilium sua ansisses arbibit, metro flagitante trabantur Ciceronis editores; at recta Fortunam maec pertinent in avisius monet, Caecilium non Euri- verba Mihi ae dedes, ut integer idem ob oculos habuisse, scd Μeversus trochaicus sit nandrum, cuius Συναοιστωσας te- CAP. XXXII. 68. - deum qui staemonio, latine verterat. Μenan- Sunt senarii iambici Ceterum gemini der autem Euripidem, Caecilius autem Versus ex Euripide laudantur apud euandrum imitando expressit. Nam
Stobaeum Serm. LXI. p. 387 qui etiam tu illamenaudri fabula Αmo- sic se habetit: Hs potestas celebratur, uti videre Eemeo ὁ οστις α θεὸν κρίνει licet ex Stobae l. d. μέγαν Cui in manu sis etc. In cesus po- Καν τῶν Ἀπάντων δαιαόνων testate sit, quem dementem esse Ve-υπερτατον, lit, eum dementem esse vel eum de- II σκωός ἐστιν, i καλων ἄπει montem sacere. ρος δν 6 Tu me Est lumbicus sena- Ου oua τὸν μεγιστον ανθρω- ius. Apud Eurip. Med. 530. ic Ia- ποις Mov. onmedeam ulloquitur Dissilia πιν Cooste
319쪽
Quid ergo hic amor Medeae quanta miseriarum exeilavit incendia Atque ea tamen apud alium poetam patri
dicere audet, se coniugem habuisse Illum Amor quem dederat, qui plus pollet, potiorque est
XXXIII. 70. Sed poetas ludere sinamus, quorum sabulis tu hoc sagitio versari ipsum videmus Iovem. Ad magistros virtutis, philosophos veniamus qui amorem negant stupri esse, et in eo litigant cum Epicuro, non multum, ut opinio mea seri, mentiente quis est enim iste amor amicitiae cur neque de me adolescentem quisquam amat, neque formosum senem Mihi quidem haec in Graecorum gymnasiis nata consuetudo videtur; in quibus isti liberi et concessi sunt amores. Bene ergo
Ennius: Hagiti principium est nudare inter civis corpora.
Qui ut sint, quod fieri posse video , pudici solliciti la
men et anxii sunt eoque magis, quod se ipsi continent et coercent. 71. Atque, ut muliebris amores mittam, quibus maiorem licentiam natura concessit quis aut de
Gan medis raptu dubitat, quid poetae velint aut non intelligit, quid apud Euripidem et loquatur et cupiat Laius y quid denique homines doctissimi et summi poetae
de se ipsis et carminibus edant et cantibus Fortis vir in sua re publica cognitus, quae de iuvenum amore scribito Alcaeus nam Anacreontis quidem tota poesi est amatoria Maxime vero omnium sagrasse amore Rheginum Ibycum, apparet ex scriptis.
Or. c. B. D. Ganymedi Recte. V. Ranishora. Lat. r. f. 29 p. 48 Adde Adn ad III. 10, 21. 5 Oxonia ali l. a. all. Em ipsi Μale. V. Adn in I. 30, 73 6 Sic O2x. V. G h. D. Lall. - Em. s. vulg. acripsis. - Eροος- ῆνάγκασε in Graecorum Omnasiis V Πόνων φυκτων ovμb ἐκσῶ- si ad Platonis Sympos. IX. 4. an σαι δεμας. merkungis d. stetera. p. 291. De isto παρηνήματι amori honori Flagiti Est tetrameter troch cs Adnot. ad . 17 38. cataleci. Illum Est tetruineter trochaicus Ti. apud Euripidem Duua NCutulecticus tragoedia deperdita, quae inscript CAP. XXXIII. m. negant stupri erat Chrysippus Laius enim N esse Stoici dicebant, amoremisi Thebarum, Chrysippum, Pelopis fili εἶναι σννovσεας, ἀλλὰ φιλίας Diog. m, amabat. V. Davisius ad h. l. Laert. VII. 130. nam Anacreontis II. e. de Asa
320쪽
LIBERIV. 34. 301XXXIV. Atque horum omnium libidinosos esse amores videmus Philosophi sumus exorti, et auctore quidem nostro latone, quem non iniuria Dicaearchus accusat, qui amori auctoritatem tribueremus. 72. Stoici
vero et sapientem amaturum esse dicunt et amorem
ipsum conatum amicitiae saciundae ex pulchritudinis spe- ei desiniunt qui si quis est in rerum natura sine sollicitudine, sine desiderio, sine cura, sine suspirio sit sane: vacat enim omni libidine haec aulem de libidine oratio est sin autem est aliquis amor, ut est certe, qui nihil absit aut noti multum ab insania, qualis in Leucadia est:
- - Siquidem sit quisquam deus, Quoii ego sim curae l
73. At id erat deis omnibus curandum, quemadmodum hie frueretur voluptate amatoria.
Sanun ' es, qui temere Iamentares
Sic insanus videtur etiam suis. Ἀ quas tragoedias es-sicit '
Sic prob. Or. Vulgo cui. 8 Sic, - At recte r. vulg. heu reduxit. ἈDr. heu nis, hei mihi. Sic, pro vulg. santiane. creonte nihil dicam; nam eius tota cipem Iocum obtinere. Hinc quoque Poesis est amatoria factum est, ut divivus Plato purum C,p. XXXIV. Platonex Plato ac sanctum puerorum amorem in duplicem ponebat amorem, alterui scriptis suis nitrilice amplexarctur. vulgurem, quem ipse reiiciebat, at Stoici amorem ita dolimebant, ut terum sanctum ac purum, qui a pul amor essc studium micitiaeci hoc chrorum corporum virilium contem autem studium oriri ex pulchritii li-platione proiectus ad pulchritudinem is specie Zeno enim auctore Athe- animi adscendati agregie ac plane nae XIlI. p. 61., dicebat τον divine hic de amore locus pertra Ερωτα θεον ναι, φιλέας καὶ ἐλευ-ctatus est a Plutoue in aureo illo li θεοίας, ἔτι δὲ καὶ uoνοίας παρα- hello, qui Symposium inscribitur. σκευαστικον, αλλο δ' οὐδενος. Saepe vero haec Platonis doctrina, Perverso intollecta , in malum par u Leuca QM Turpilii comici salem detortu est busta, quum ex Alexidis Leucadiu72. sapientem amasurum esse Vertit, uti monet avisius ad . ., dicunt V. Diog. Laert. VII. 129. ad Partes vocato Cusaubono ad Athe- Stoici enim dicebant, sapientem ama uuuum III, 15.
tenendum est, in graecorum philo ra. ragoedias Diris V. Eme- sophorum disciplinis amicitiam priu sti. Clo. s. v. ragoediae. Dissilia πιν Corale