장음표시 사용
151쪽
Lib. II Comment. III. Quaest. 3. cap. r. Jer.' Nil erelati,
αδ prura persi primo referri, esse imp ijdbile: bene autem per se nim primo. Caeteri m se per se primo intestuas asprate se absque Abio vibit ad plura resseret potest in hae fusto dicum Fundae ratmnes. at si intellexere per se primo, ut ordinem mAcee
quod hoc f/bcet praus referatur ad istud. p. am ad aliud; tunc plane /dem ad plura r ferri potes etiam pi imo : non erum refertur ad rutim per asterum. hune autem sex um rmitari ridentur prima rationes. stimor Ira liceat intestistere, non plane es contradi-Hiο. Sed dicet alipiti ,si esse perse primis specimam indicat rationςm, rerum dν - nrictio fore FZio formalis relationis a fundamento, an a termino proficisicitur. Sane, duas relatio ba iis. v l lx ter bere ridetvr habitud/nes,er diam quidem adsubiectam,cur inessue per quod ines: minis. alteram vero ad rerminum. Porro aut bore Bυetio, prima habitudo esse,in, nominatu r ; secunda rem, se ad,silicet ad terminum. Praeterea, quemadmodum phil ophin d cet s. mei. com. 27. talpae, qualenus est animat, eo enit pse ridere; non cutem quatenus est talpa ; ita plane habitudo ad fundamentum ratione generis , retitioru comi eis, in quantum sit hcet accidentia sunt; non aut .n ratione speciei: a sequi omni accidM . O competeret. hoc autem modo, a fundamentis, formalem disisStibnem relationes μνrtuntur: a te inti nem, prostrys rat Orubus Patenushthcet relationessens. ProfeED .'s relationes per terminos dissurae, liquet omnino a terminis ι Partim emanare risiniis elationa ζtionem formalem ; ipsi ilaminus termini, sicundum ahquorum siententiam, relan titium disserentiae iuci non possunt: sunt Gim alterius generis; sed diuersoramgenertim 'non sus alteriisti postorum, diuersa sunt genera σ d Ferensia. Amptas,formatis rei disinctio, ex propria ipsius realitate pro sic itur,ed terminus non es proprio m contrariae rarealitas: lituis non eri ιlus disserentia formalis. rerum Porph doctrina ahu en- tiones. ore ridetur: Disserentia HI, inquit, qua inter se 'ecies Ξisserunt: sed terminis relatio- s. num Jecies ab inuicem separaretur , seu istinguuntur: igitu formalessunt relatio mdisserentiae. Anue, si terminis relationes ab inuicem disserunt; aut certe per se , auec s.
qua ridelicet per se disserunt species. ergo quod pr/M . 4 d θαc u4 c ct MN pρ me, obinionum. νt Heamus termisios non esse relatio m doerentias formalest, quatenus istarum essen
Idem relamum nosse ad ura referri.
I idem reti tuum ad disersa referri pset;tuM revera, rnum atque idem. haberet plura se. Tenet eos uentias silentia cinquit 'ito ophus smet. refertur a cibile, Cr adjutimsublestim ; bis idem Aceretur, CT a num plura esse haberet. Amphus, s idem relutiuum ad plura referretur, tunc plane eiusdem pluris essent proprie dignitiones, quemadmodum paulo ante dismutando demoarraui: Ied hoc est absurdum ; cum mus rei, rnasi es.sentia, quam a/finitio euisierat, ais prodit: ergo. Preterea, ex terminorum muli plicatione, relationes quoque multiplicari percipimus: -ο namg termino corrupto ,
manet antie relatio ad alium terminum; etiams tremimi currupti respectus omnino perierit: igitur imposibile err idem, ad plura rei ea relatione referri. Adbuc, mutatis su variatis relations principys essemiabius, rariatur quosve relatis: sed terminus es relationis principium ; quippe, tam ex termino, ais ex fundamento relatio dependerat, re diximus: ipso ergo eorrupto, alteram eorruptum iri, necesum es quidem de Au bo rviud,subicit ad conruptionem alterius. Itertim, relationis disi .ctionems S ' malem a
152쪽
malem a damento proficim, se prebatur. ba ruri adsubsectum, resepUlusu's . mei. est de essentia aecidentis; sed retitio erraecidens: igitur habitudo . liecta, en de essuria retitiori .sidfututimentum es subiectum , inim per quod ,filicet relatis iue idiecto: basituri ergo adfundamentum, ad reiatrono pertinet essentram , atque ita refunctimento, dismctionemformalem retitis acquirit. Item, a Go res ha-.bet esse, ab eodem plane habet dism tionem formalem: fed retitis habet esse a findamento, ut omnium propemodum es sententia; a fundamento ergo habetformalim d Imaonem. CAP. III.
D primum, at pre adsecundum, exsupradi His patresolupis. ad tertium noro dico, multiplicatus ieκu; relatrones Popis numeraliter multiplica
ris ecie rem,s principia muli placentur. s mob causam, corrupto no termino, non istico inu relatio eo rumpitur, etiams aliud remaneae Mortuo uno correlati Wιm M tantum desinit relatio,res e tu ινγ termini corrupi secundum mο- . filio non cose dum esseus, quem antea habebat, priusquam rerminus corrumperetur. proinde mose rump/Nr pδ tuo filio non paternitas sed modus patremtatu eorrumpitur. Ad q. minor admi non esti etenim terminus non est essentiale relationis principium ,iccirco ipse mus eat' ', relationem quoque mutari uetesiarium non est. Ad s. rerum quadem sit, afuse . damento,genem ratione, non aurems'eciei formalem L mmonem, relationem ree eL perescuti polo ante iudieaui. μου s. iam diximus qualem a termino ais fundam re relatio disinctiinem habeat; propterea non opus Pinquatur, quia infertur. Dabest quomodo idem relatiuum ad plura referri risiit, dixisse me puto. ς ε CAP. IIII.
. Relationem realemn se inter Deum,
es creaturas. . , . . ' osteaquam mundilla in medium adduxi quae bule negotio profutura se se Leam veliquum est. ad diu mas relationes accedere: Cr priribdem. quae sester deum ex creaturius habentur missigandae nobis te, risc pseagradatim, ad istas Danas sendere valeamus. Porro, quaa legitimus perscru-iatiora ordo. a rei diffinitione proficistitur, Gam prius quamuu paulo ante de haeri ηο-hil dixerim ) quid sit relatio reaia. EII aurem relatio ream, quae inter extre- Mario reali . aerealia nersatur, nempe, inter Iundamentum, er terminum realem: oratur seu Al. ih fundamento, ex natura rei, non aurem ex intellectu furicantesve negociante. QUFundamentu ob causem, opus issi eRIundamento reali, aSti exiitrere: quod enim vibit eri in acia reab; nullam plane relationem realem fundare poteHe idcirco non entis ad res, nulla Tmninua re 'relatio realis. Deinde, necessarius isti vi terminus reatu in actu, quippe, quod ribitalis. est, nullam rem quidditatiue ad aliud relatam, terminare natet. hae ce e Ua entis ad non ens, nulla eu relatio realis: proinde, eontradictio non eII relatio reaia, ob id nimia - rum; quia semper eri non entis ad ens, vel exus ad non ens. Addunt quidam, extremratrema di- relations realis, realiter esse disium : idouitas namque eiusdem ad se sum, rela- 'ris realis dicenda non est. de pbilosophus A. met. idem non eri duo realiter: apprοιο quidem huiu*odi sensentiam in relationibu s primi modi, quant tim ad subie ta, ret a sensi similiterfecundi, π ters modi; non autem in relationibus a trui Cr pissimi r
153쪽
Lib. II. Comment. II l. Quaest. 3. cap. 4. I 3 De relatiu
damenti realis disinstione. Postremo, γt dixi, bie relatiυ consi, git ex natura res,o μ' non urens opere in esse tuscisca obiectum, hoc est, circasvndamem tim, CT termantim egoriantis, atque operantis. Ex hoc autem apparet . quid fit relatio rati se alia sane appellorida est, cur aliqua farum conditιbutim deIuerit; puta, quia pras. rL
con fere non posse, clarasi me patet. ProfeHo, quod extformaliterμmme necesara-μm, non babet relationem realem in potentia ad aliqu0d contingens, σ mynsile non effer quod enim necesse sit ese,no potes non esse; nec aliquoiquυd rn ipso est ex vati arei: Ied omnis relatis realb, ad aliquodsimpliciter eunt retens , potes non esie scut Cri summet contingens. at deus fecundum quodlibet, quod m is est formaliter, hel esse poteri ex natura rei; essumme necessarium, ri rixi in prιmo hbe igitur ad creatvram, quae eΠ res contingens, relationem realeci nequaquam habet, aut basere poteH. mphus, qMdquid si in De ormaliter, ex natura rei, sir j et Deus, en eadem p ro realitas cum essentia diuina, thore Aug7ιs: M. de trami: Deus enim est, quidquid habet obsummam mAmp. itatem. Mergo in deost relatio realis ad creaturas ; Corrupta g/tur creatura, aut certe Huma scutia, cur relatio est Idem realiter,
ςorrumperetur', aut plane relatio ream esset no eni9. sed quodlibet forti alsum eis, atque aψιrdum. Amplius, illud, quia eR aEtus purus, κυn est in putentia aὸ aliquid recipiendum, quod ab ipso re, ac formaliter disinguatur; alioqui naturam puri aStus . mitteret: sid Deus, est actus purus, hi in primo libro dixi,να Hus rem de nouo adueniens, ab ipse essentialiter disinguitur: igitur non eR in potentia, ad hum moda novuresseCtum aduenientem recipiendum. Praeterea, nihil quod err in deo, praesi pomecreaturam in esse reali: deus enim, Cr quidquid in is est, ex natura rei, restiliu ereaturae, erysimpliciter primum Cr aeternum. at,s huismiar relatio in deo inueniretur, scul relati uum terminum:'a rtique is necessario cresuram trot poneret; atque ita creatura omnina esset necessaria: quod reuera re te pbili phantibus minime prοἷature igitur inter deum Cr creaturam, relatio realis esse non potes. Arave, quia r fertur realiter, ad aliquod esse uti abier disin tum , ab rR Hique dependet, er ex consequenti imperfectum, limitatum, ais mutabile appellabitur: neesario nams in babendo praeexigit istud; atque ideo mutabile π im resistum, quippe cum non rigit ex
stips,me abo, ab ipse essentialiter distinSto con fere. Ied quidquid es in deo, est i
depenaeus, Cr inprυὸuHum, relatio autem producitur atque dependet a termino: viatur relatio huiusmodi, deo nequaquam competere poteir. Item, quod ad aliud realaterrefertur desne ordine baletu r,ates numeratur eum illo: sid deus eRIupra omne creaturam ordinZ ergo quod prius. So- nussit infinitu potest esse pars nuiues : quod autem non est pars rniuers ; ad abluid ipsius resues referri non potest. profeSto,si non err pars constitutiva, ad aliquid nimiersi confitvtiuum eomparari non potest. Vertim huiusmodi ratio non omnibus msdm eri necessaria: nam cu; deus non sit pars γῶ- versi , ab ipso tamen riuuers distinguitur, manet sequeser per νηiuersum: quae πο- fCib omnda relationes dicunt atque demonstrant. Pater praeterea in diuinis no es pars Aly, ad quem nihilominus refertur, σ vicisiim filius ad patrem. Amplius, qui ita ar-oiit, in vitiis incidit petitionis principν: dei enim ad ereaturas, eri orti prioritatu, relprimitatis, cumsit ens simpliciter primum in toto mures, de quo revera ordine, cum σφὸν etiam relationibus, quaesto rertitur, an si relatio reissi. Cum ergo dicit, Deum nδhabere ad creaturam realem ordinem; petit proculdubio, quod pro are debuerat. Om
siquidem, no iam eri porrerioris ad prius ; sed .riam tribris ad posterius: quo i ixerit, priuisue pramum esse reale, non autem pserius , Me prose Io isti probandum fueras
154쪽
onibus, item n ad ordinem per et linives , topiam eras Priter primaris
do erum ex rebus prioriAu, arsu nosterioribus consaracri assu inte: atur; eΠ tamen An desis rei, supra poseriorum ordinem, quod plane ad illius perfectionem attinet. Sed dicet ali
tione existen/-Deus ad creaturam realiter refertur, relatione reati, in creatura, non autem Des
ra formaliterimenitur Jed humsimia ententia ratio rubus non paucis, er scidem eacibus euertitur atque exploditur. Sane, omne quia ad aliud refertur,eu relatiuum sed deus refertum ad ereaturas reatiter, relatiuum es oetur. at omne relatarum ex reis
latione, ni ex principio formab; ecundamento autem, relati ex principis tamentali rensi tur . sed deo non conuenit bum mori habere, pcippe, m relatio vis fundo mentum sit ipsa creatura; nec etiam ipse competit lili rei o: Deo ergo non conuenis esse tale relativum, Cr ex consequenti;se relatiuum non sit, referri non potvi. us, formam in nitima perfestione constitutam,aliquod esse formale recipere sir iis sibile ;sed Auina natura, est risimatae siue absolut imae persedimnu, ese autem νε-lathraim, eri estismale: igitur, deum accipere esse per relationem , ese relativa non sit tmytile. Adbue,nusta ecusaformatu suum inum in aliquo redituere ρ evi, esse in eo eerte, eui ipsas aliter hieR: cause erumformassi, err eos in se-O sed referre Hs actus Romam relat is, sicuti essectus formalo formae Astut es dare esse adse; ita certe forma restiatruae aὸ abis. QMe ibi Hique relisio inuenitur, Mi μοί s essestus esse conssicitur ; ρd butismodi essectus in deo inuenitur: ergo er relatio formister, quod arguens non admittit. Itas in deo firmatiter non esse reta tionem realem ad erraturas, puto satis di tum esse: ναῶ m non desunt, qui contra prodicta audeant arguere, Npatebis capitesquenti. CAP. V.
Relationera realem, infer Deum π α aturam iuueniri.
Evi neces iὸ cIntens, quia necessario gre potentia enim dei, . Aia is esse ηδ dissere. igitur relationem realem habet ad creaturam met e siquentia: nam ereatura, ticet actu eontingenori, in se taemento blaesi necessiria, er aeterea: esse autem posivile, nitaldici non potest; sed a liquid reale potius. νnde era et mera disin tur: secundam igitur it esse, deus realiter refertur. Sane, non sit minus Uti quidditam tim exemplarum , quam esse essectivum, res productis um: non mimus enim ferri deus larritur , ipsam exemplando, quam istam essici do, e producendo: foecuniam crocim dei exMo plam ereatura es crema: igitur aditam esὶ relatis reatu. . phus,quidquid dicitur. ad .h d refertur oed deus, quatenus Ur creatosissicitur ad aliquis: relationes enim vesa sones se, secundi modi, ne dicitur 6. mee. hi raros extrisno reales sunt, tu odistas; erratoricundi modi. cosa, principium, motor, Pαμπι genem eiusdem, quae ad creaturam realiter ν feruntur itur reatiter ad creaturas refertur. Adde, quod omne quod eri ereator .aetitsui certe, aue alterius creator dicituri non sui; ergo alterius sed omne tale est rolatiuum. Deus ergo quatenus eri creator, relatiuum appellatur: persa enim ad aliquid dicitur,t Abrasino de doctrina Chri tana. relatium sit igitur, ergo res
tur. Prosem, sicuti accidens de aliquo siubiecto praedi ur, b μοδ eertesebiici lis dimittit, quasi Vsum eit; ita profecto hoc praedicatum errator, qui de Deo cticitur, erili relatiuum dimittit ergo esium relatiuumota omne relativom referturi em
155쪽
Lib. II. Comment. III. Quaest. 3. cap. s. I 3 De relatio, ni b
aliqua reatas dei ad creaturas ; Dem ninrue non erit realiter creatore, quod eit absurdu. AmpliM , Deus, quae creanda erantsus tempori bin, ab cremo νoluit: Φtur relati nem realam habet ad creaturas. T et co eluentia: velli enim creare, relationem in ludit, quae reuera relatis rations esse non potes ; prius enim potuit rege creaturam,quam se resie eam intelligere: ideo nams Woluit creaturam, non quiasiluit sed quia Hluit: 'proptereastat eam se resie: ista ergo relatio aeterea, voluntatis dei ad credeuras,eri r alis: non enim eII in voluntate per actum retiaeum, eam ad aliquid comparantis. m. 4.phus, relationes primi, per modum numeri, in viros termino, sue extremo, reales retusantur, atque dicun- , sed in deosunt huiusnodi relationes, res e tu creaturae: silenim δsimilis ereaturae, Cr inaequalis atque rere, realiters ab ipse diuer .sed diuersitas est relatio, ers ista fuerit realis; er ipsa quosve relatiosimiliter erit: Dei ergo ad
creaturas, eri relatro realis. Sane, quod est trincipium nere, Cr realiter in aliquo ordi ne reali, ad poserius realiter refertum: ordo mum realis dicit prius, σpserius, quo- rum pirums fecundam rem, ail aliud refertur: sed in ordine entium dem eri realiter primum: rociter ergo ad riserius refertur. Profectὸ, Dein vi realiter veres domi- nus; igitur relationem habet realem ad creaturam: dominus enim dicitur Ob dominia, tiquod in creaturas balet: non mi-senim dem domim sit, quam creaturast serua sed realed uinum, dicit relationem realem: ergo quod prius. Iterum, illud quod mutatio- , nem non indicat, etiams de nouo contingat, a deo removendum non est, ob eavim sitiae
inmutabi hiatur sed relatio alicui aduenire potes, e mutationes , authore philo HO s. pMf Dei ergo immutabilitas impedimento se non poteII; quin deis ad ereat
ram referatur. dein squide de non agente, reabtersit agens, requirit σν haltem reste tum realem: talis enim actio, cumst prior natura, Cra termino produeti sentialiter ὐ Sta, sine iis creatura potes coinsere. Quam ob causim creatarum n vitas rerum, impedimento esse non potes; quo mitas indeo biti modi relatio ad crea- . ruris sit realb σaeterea ras namque intelligendi dubie to in re, vel inaFlu non exis te, ad obiectum realiter refertur, etiams obiectum fuerit nens, ridicitur mete enis ergo ad non ens, potest se relatio realis. νoluntas scia, quae malum detesta- Εntis ad non eur, ad si um per si primum obiectum, nempe ad malum refertur malum tamen non es ens retario re
ens reale. Insper, potentia refertis ad actum, a me a tum, Cr materia ad formam, cute illim se actuale, er mim ad terminum noniam exis ensem. itas dei immutabilitas, atque creatarum rerum mniatas, ob ere nequeunt, aut prohibere valent; νt inter deum σ creaturas, relatio realis se non posit, nere οἷ eausim diuinae phcitaris: resario enim compostionem non uerit; ita prosedio album tantum erIsimilemae iii
album, Cr simile. neque dei independentia, alterius siquidem relatio, ad aliquiὸ se porgisne dependentia, ad ipsam certe rem, ad qua refertur scus patet in diuinti pe
finis, qua ad inuicem referuntur. Amplius, relatio, omnem penitus amwm huellectis praecedens, ream Hiive Genda eri; consurgit plane ex natura rei, non egens opere trie&Elissabricantur sed in deo sit huismodi relatio ad creaturam, ν ore omnipo rensia, anete omnem in teste tus actum ' omnipotentia autem ressectum indica sicuti etia potentia: Φturineter Deum er creaturam,sit relatio realis. Praeterea, nomina,quanoprie, Cr non metaphorice de Deo dicuntur, intrinseca Niqueesse dicuntur, atque formalia ἰ bissimiliasunt nomina relationum inter Deum, Cr creaturas exsentium, repote , ea a, principium, dominus, π quae sunt Misi modi, sicuti paulo ante diximus. ergo. Ex his ergo atque ibbus, nonnulli probare conati Dit,inter deum ex creatura, relationem esse realaem.
156쪽
D primum, erratura in esie possibili, necessario omnino dici non potestinis sertussi necesserium intestigasβncatbeeorematice, pro compostis-nis Icilicet determinatione: isa erum compositis eri nece aria, creatura es pilosiu , sed non eR necesie, pria necesse es actu: er ex confesιenti 3 non es pydbile. uuare, huiusinodi posiibiluas in creatura ,scuri er inebramera nihil reale ponit, nis hoc tantum inter it,in chymera qMdem,non autem in creatura se repugnantiam terminorum esse plane ch merae repugnae,creaturae avicco evit. Ad confirmationem dico, exemplatum duobus modis intestigi: νηο quirim, quarenins scilicet ese dierum, atque realesvificat cavstum; atqueita ut creatura exemplatur, G esscitur: cai sa nams exemplaris, est quas quoddam est iciens alio vero modo, quatenus exemplatum dicit se intenctum: atque ita hi creatura, ntistam . , Memo realitatem consituit. Ad la ad aliquid dicitur dupliciter: γηο quidem mo-n iii ἡ λ μ ρrm btςr; er itσ maior rem es, mrnor autem negatur. alio modo, denominatione d numinis mira se ; Coc contrario modo res se habet. Ad eonfirmationem re GLO: nullam
uti creaturae relationem ad Deum, adsecundum relatruorem modum attinere: omnis enim
relatio produm in ereatura, ad deum eri transcendens, Cr non eri accidens creaturae. , rames realis sit ipsus creaturae ad deum, non autem e conuers. μου a. confirmationadico, Deum se creatorem, nonsui,sed alterius; idέ denominatione extrinseca, non per
aliquid, quodsibi firmabier inest. hoc plane modo, Augusinum inunxisse, creden- dum est. Ad confirmationem, maior vera efZ de praedicato, quod formabier ineIZsubiecto, non autem de isto, quod denominatione extrinseca, defbie Io dicitur. -
confirmationem,reabter uno modo compostionem determinat,Cr perinde est; ac rere, atque ria , ia Deus vere sit creator: idcirco realiter creator appellaturi alio autem
Dis, eρε, of mi int; πρ de , tum dominus, rum etiam creator appella-a tibi halio δεηοmin tione quidem e oris eca, non autem relatione reali, quae eri in creatura , ne exuinseca. quam quidem Dein determinat', quatenud scilicet creatura ab 'se realiter dependet. quoque opus aliquod noca ur humanum, non certe ob aliquid humanitatu, quod ipse Operi formaliter insit sed potius ob humanitatem, quae est in homine formabter, ad νει. piaue huiusmodi opus habitudinem habet. Ad s. Deum reti creaturam esse, nustam
in deo relationem dicit; sed relationem realem creatura connotat ad Deum, quam pro . rempore rotuit fore, scuti Cr imam quoque creaturam. - . relatio creaturae ad de- Relatio crea- um, realis quidem eri, non autem e converso; quia Deus sit ens necessarium simplici-
ri ne ebnue 'p' dico, ordinem non se relationem aequiparantiae, aut realem, vis improprie tantum; quia nimirum νtrums extremum, ad aliud ordinatur: π- num quidemscut prius, alterurerbscur pseri .Rectius ergo disequiparanti quamae jarantiae huiusmodb relatio vocabitur: quam ob causam ens primum,m illimitatu, adfecundu: quod es crearum, relationem realem non habet. Ad a. confirmationem, patet ex di tufititio: s enim realiter compositionem determinet, verum eR : falsum vero, si praedicatum /d quantum ad reserim, non autem quantum ad fundame rum, ob dominν respectum. Ad p negatur minore quaelibet nam, relatio de novo alia cur apeniens, aliquam profecto in eo mutationem ponit: siquidem,quicquid buissem di es, cur aliqua relatio nova formaliter aduenit; secundam istam certe aliter se haleenunc, mram prius, e lues de non relato relatum; atque ita de tantradidiorio in corradiolonum mprae sed mutari, es aliter se habere nunc,quam prius: mutatur emocm noua retino formabier aduenit. In omi praeterea DPtionesubiectum necessari m
157쪽
Lib. II. Comment. III. Quaest. 3. cap. 6. I 7 De relati
aut quali, aut quantum, aut adaliquid. de σ termitati e aCtionis desii biecto , o se mutaturi si Dagatur nobis diuus p de Trinit. cape ultimo: Talis, inquit, relatio non advenit e mutatione eius, de quo dicitur. Et diuus Ambrosus primo libro de Spirit an tu contra . um arguendo, sc ait: Si patemitati, deo de nouo contigit; detis ergo est mulatus: ad relationem ergo eR mutatio. Ad philosophi autem authori- ratem, atque aliorum dico: nequaquam negasse ad extrinsecas relationes, mutationem non esse, ut patet in ybi, ad quam motum philosephus consituit. de reseectibus autem ut sectiose etiam intelli gressi sunt, nempe nunquam negasie, ad illos mutationem nresse; sied quia secundum modum, legem naturae, ad tales relationes, mutatio primόθestare mu ridetur: praes Novit erum mutationem adaliquid assolutum; ideo ad bu- Ad exi in se ius di resseCtas mutationem non esse dixerunt: rerumtamen ad hane relationem,mu relationes ratio eR, quae reuera illam in aliquo assituto, evi adtienit, vel in hiropproupponere si nu-ψ- dignoscitur. Paudo ergo infertur nouitatem creaturae a Dalti, rei pin biω, non esse impedimento, quominus relatis realis must in cr deum ex creasuram; nee se impossibile ad uouens,relationem esse realem,omnibus modi falsum esse δcimus: illud enim quodperse, quidditatiue eri ad aliud; se ad non ens, eΗ imp ibile sed ressestus Entis ad non per se, cr quidditatiue est ad aliud: ad non res igitur nequaquam erit. Amplius, alicuius rei malu persecausuunt rea s: Iedfundamentum erreminus lacteatustis lia ς - ' brem siιut perse cause relationis; quatenus extrema . igitur , non ens non potes esse emrremum alationis realis. Qifido ergo dicis, quὸd actio nitelligendi, ad obii Ettam non
existens, reahiter referatur, dico, omnem notitiae relationem ad obtestium creatum extrinsecum, quatenus eir obieStum accidentals notitiae, sue ilia confisere posse: ita, ne exirhure obiecto, ad illud referatur: non exsente vero, minime. hvrusinoἰ enim re- η edtiis, aut aptitu lualiter conuenit notitiae, aut per accidens. Ad istud de noluntate , t dico: ad malum, quatenus nolitum, mn esse relationem : hoc enim modo ex parte obiecti sit non ens nude sic non es ens, neque sontim ; bonum autem, re bonum, non essetiuersale nolitiosi obiectum, sed malum; ideo non couodit. Ad aliam coormat Lonem regredeo, tum materiam tum etiam potentiam,anteformam, νel actum non re
ferra Ex quo patet multa absurda pro reris, aduersarium sumes . Ad illud desim citate dico, istud, cui de Guo aduenit aliqua realita ormaliter, non esse pliciter Simplicit fimplex, nec omnino purum αἱ tum; sed in potentia potius ad huiusnodi restitatem ha- 'Pbendam, Cr eomponi se sibi: talis nams relatis, compositionem facit: album enim mmite eri magis compositum, quam album tantum. plures siquidem in t issi a rius per- , sectivi plurium pol mitiarum, siue plures formae. Ad illud de dependentia, quamuissDeus realiter ad creaturas referatur, non opus esset, ri ab in dependeret , nabilominus quoad aliquam reabtatem, quae set composito formaliter, nempe, quantum ad imam relationem novam, ab aliquo dependeret: omne enim compostum ne sanio dependet omne com- ab AEquo componente eἱtiue, π mutatum secundum quod buli nodi a mutante. ta- P0fixum neces
deus. Als omnipotentia,quantum ad resectum, ex parte posibilium, estis deoperactum intellectus huiusnodi tamen restectus findamentum non quidem per αἱ tii intensius ibi eR,sed ex natura rei pollius. Ad 7. Deus protrie, π denominatione for- mittit si Lminus,liu cause, vel aliquid huiusmodi Leitur; id non realiter quide, quoad relationes per buti sim significatas,quippe cum eas tantum habeat per actum inte&- minus. Etus: quisM vero ad istarum uendamenta,eoneretis emper,dominus Pelcavst, aut a liquid hum modi heri si me dicitur. Dicis, rata sint relati secundum dici, qπα pr , fcct. rubii reale in xtraque extrem ponunt ; quod quidem falsum est: n m i uero neundum T a extremo vici.
158쪽
stelatio ratio nig, nd est peractum intel lectus diuini.
extremo ab νι id reali sis, nece L ν - est. modis, φαοd creator, er domisnu, iudeo relativasint Iecundum V apsa tamen re renes ratium dicere: hoc enim interes inter relativum fecuniam esse Cr secundum dici, quὸd relatiuum secvniam esti non importet principaliter, aut formabier retitionem, Peluti pater, dominus, creator, o c. sed per accidens potius, ratibnu, vel realem res ectum inicat: relativum rer cundam dici, principabier non relationem dicit sed as Od abflatum, riscientia adsinbile, euhu ressestus risit res, vel ratiora per accidens Illi accidit. si uomodo προ r latio reatu dem, ad creaturas non si, non Ma sed multis μυ-bus patim ostensem effarbitror. QvAEsTIONIS QUARTAR. CAP. I.
Deiad creatums nultam esse relationem rations geractum inteste sus diuini, sed creati.
Do, attente ars studiosesingula nobis obseruanda simi :s quomodo divino e mandro nosv opem ferente, tantae rei reritatem hueluere valeamus. Quare, rbi de relatioue reali locutusfum,libet modo perprutari, rerum 1nter deum, σ ereaturam si aliqua rationis relatio: ids per astantenctus dirim, Vel creati, necne. Ad quod quidem dico: approbans abquorum scurentiam, qua, nugam ravota relationem, per actum diurni refellilius fabricatam, in-Prima ratio. cre turam inuemri,firmiter, atque confamer climane. Mia, nova rationis relatio, per nouum actum inrelligendi .sim rations fiat, neces nium est: m Levi se habet per a tam rationis, Hlintensius ' ita piari, noua esk non potest, resimvo aE tu pri iciscatur sed γη deum non cadit novus aBus inrestipendi, nec ergo noua
relatis rationis. Actus pud in est gendi, cisi subsantia, H Litur ita mei quare, statiquid noui reciperet; ερμ ntis Luinas stantia, aliquid nouitatis esset receptura: a. quod es imposi bile amphus, a contrad Storis in tant distorium per murationem transitus fiat, necessum est: mutatio enim authorephilosopho s. phdis es transsus a noesie in esse,γel ab esse, ad non esse, et ab esse in esse, sic D quide quartus aut e modus, Mutatio rusilicet a non esse ου ηδ esse, es inπυζbit.. quod F quspia dixerat,ὰ contradistoris mPci . contrad Horium, ab iussubiectisne ipsus mutatione, transitum dari; in via tram profecto illico easiurus efZabfurditatem, nempe, re dacat, quod de νηο contra Amriore aliud mi ras, non se aliter baIeat ante , quam post me ationem, ariue transitum , quod eripiane absiu tam, ne dicam impossibile e fasιm: etenim se de non alio, re-ra e t oratio, quando non album vocatur; ita planἡ, vera erit, postquam esse imm e assum; alpue ita smul, Cr et ruum, atque idem album, e non assum diceretur r. quod revera aperta est contrarimo. si mobrem,s deus de non relatoseret relatus , non quidem per intelli tum creatum; aut boe MNἡ feret per creatura mutationem realem, quod plane est imposilbile: cum enim ista esset reatu, relatio quoque dei, ad G aturas esset reatu, quod antea reprobavimus avt per mutationem intestgendi; non qui- Mationea et tiori per mur tionem dei igitur ;sid dei est phei ui heractum ter imm*t4AU. ergo quod prius. Porro, Deo per αἱ tum intest tus ereati, relationes inres lactus noua attribui possunt; isesquidem intestilius, qui cum mutationesiui deum intestigit. maii. atque ad creaturas comparat, novos proficia resteAM circa ipsum, Cr creaturas comtonere potes sed ita se habet iure&Ctus creatus: potes ergo eans iles resseZtus con μκ re, ac mobri, dcuma bis nom bui appellare, qui pluuia relationibus aetera is in in
159쪽
Lib. II. Comment. III. Quaest. . cap. I. r o De relatia
Tm creavis aeteris . habet perse primum term num qui tune ruet creatura in Uti xt nil, , laticitiano intelli D, quoa uum esse aStisereatum, pro rati rustanta consituendum, ars ordι- xuinae. nandum. alium rem te Iuum ter accidens, nempe creaturam, re, aras astu exist rem riae temporalis, ac noua Der denominatio prosernitur, huius movi autem termi
nus , eum sit per accidens, cremta visit, nequaquam necessarium eii; tames, secundum intestigenda modum, burus termim ratione, Deum de novo denomnet, ais appe kt. Itas, rupe tu primi termini, relatio ab at o Deum denominat; non quidem p aeter silpro tempore, in quo creator, aut creans dreatur. relatus siquidem ad creaturam, tum temporis creaudam, de νυ autem per accrdens denominatur. quidquid perfeCLons, ex natura rei Deo inest; praecedu prosus qu/dquid ist creatura constitui poteri. prcvnde tales rations restiatiis in ipso fecundum rationem poseiores 'fuit,ais censentum relationes autem reales ereaturarum ad 1psu prius concipit, quam rationissiuae ad creaturas: νδεο erim dieitur rescitiae creator, dominus, V hu/Mmosi eo quod creatura ereetur,suhycraetur, ais reseraturi quamlibrem,relatim s DG ad O aturam , rentum ad hoc ne otium θ estat, similes proeEto relatisnibus mensurae, σmetsi et efferudicantur, de quibus phil : s mei: loquitur. sed mensura, ad in fur eum refertur, quia mens sum aθipsam non autem e converse simit ter et am ad creaturam ρ babet; ideo relatis erratura erit prior. Praeterea, s huiusmοὐ retat unes in Deo priores essente, prosidio reales Leerenitie quod paulo ante explosum eII . si quida, quod eri eum aliquo retaerio G siubstantialiter idem'. relatio must realis nominatur D nis hoe sum Augustinus s de remit: cap. vlt. constanter tuetur: Deus Hertur te rabier dominus, 1 Me, quia creaturas a. ex quo ammaduertimus relationem struitutis esse priorλ sint autem quiddam sirmiter asieronites. Deum de notio nominari , ac ut iri de nodici dominum, π erratorem. Deus, inquont, ab aetere ipsum intest ri, ereaturam, uo Deus die N errabilem comparando, ex quo relatio prociare, qηa creatistu dreatur. resse tu rem V sat . creatura creanda, erraturus, res' ectu autem ereatae pri ab infanti, ereans, at rest Itu iam ereatae, creator nominatur. tias, quatuor deo 1 unt ad creaturas, creativus, creaturus, creans, Cr creator ; er totidem eriam ereaturae, nempe creabite, ereandum, quod erratur,er creatu. M ab aetereo fuit relatio Dei, ne ereantis, ex creators trelatseene ergo Hema, H creaturam refertur, ars propter creatura nouitatem, de novo r
ferri νι detur. sed horam stiae una rationi minime eons t. habenoquidem formam actu, per eam, amι formaliter denominatur; sicuti actu habens aseonem album an ..pellaturi quare, si Deus ab aetereo, aSta ad creaturam, creanis his at relatronem se remam: anu gitur norabitur creans, et creatori per suum saltem intellectum aere num. Amplius, esse ρ ibile, π esse actu creatura ,secvndum rationem inre ιλλι, Gersa se rudontur: relatio ergo rations ad ipsam ; quatenus en creaLU, mrtram ereata, diuersa est feruntam rationem: nam am/ ,σpntentia, diuerse Iunt intestigibiba, atque Ui,Sta. at, si aliqua mersa extiterint secundum rationem intestigibilu; diuersa quos se sicundum diuerses ratiotaressectus, prosun= , resfanum esse ridetur. Proereae, fi Eis ara st habeant , mbit ergo novi inremm natu N eensibitur se: ab et o Dera eΗ creans,er ereator sed eum sne creatura, astu existente, fieri non posit: ab Hemo ergo creatura existit, ais ua nihil nini conditum se in re Herere disiumu .Explodenda ergo est huius missu retia,qua de Dei relatione ι nexudae, .us imprutanter Apuluis, ne dicam perperam er impria m
160쪽
lationem mtionis ese m Deo refectu creaturae,
Agam priorem se, quam sint res e F re-
atra creaturae, quIdam arguunt
facri, Cr ex consequenti, ahquam mutatronem non determinat. Devis, Deus ad creaturam non solum non refertur quoad esse Bite&Ctuale; sed etiam, mad Ue reale: sed
eme reale, en quando creat aesu, illud autem eIi novum: relatronti ergo risiti creamuad creata, primus, Cr per se terminus, es esieresse novum. p=oinde Deum de nomadcreaturam referri, non θι saluere contendunt. Amptas ,sicut non poteli e e serum, qui non habeat dominum, inquit s. de imit: east: νυ. sc etiam nempotes esse dominus, qui non habeat strin.m sed Deus de nouohabet ereatura ruam, ergo de nouo est dominus, babeis nouam relationem Id autem Deo contingere poteri, me ipsin muratione, scuti accidit numo . e iesus mutatione, ri preciumst, it n- rate insituentu mutatronem, patim o. iras Dem, σου creaturam de nutio referri potest, relatione in creatura, non in Deo existente. Adtio, inquit philosephus 3. ti et tu tosint in patiente ,σin re mota: stu-r, creatio. actio, Cr creatio tono μnt m re cre ra :sicut ergo agens, ex aFt re ex sente in passo denominatur; ita etiam Deus reser rur ex relatione, qua est mereatura. Dein temporaliter dic tur creator, ait ias u mmmut itioneso; sed eim, ad quod dicitur; ita quoque urina νυcatur sina, Cr olus huminum, non quidem ob savitatem, quaesit in Prana furmaliter ut humavitatem In opere , sed quod in aliis sunt: sic etiam Dem,creator, dominus,atit creans cri poteΠ, non a r latrone atiqua ratio Aut ret,qua in ris es; sid In creatura potius. Adhuc, elatione ορpositae)μnismul duratisne: ergo, in Deo est relatio nova. Tenet consequentiae vim sicut aliqua relatis realueR noua In creatura; se erit relatio eorrest ondens nova in deo
quae s I poteri eum Dei immutabilitate confistere: resseH 3 nams rationis non eriformaliter in obiecto; sed in intellediu potius, sicut, Cr i sum intelligere. cum ergo nouponat mutatronem In obtesto,a Deo remouenda non err,ob 1lis immutabilitatem. Prae
ose. Sane, idem e t ordo findamentorum, ex relationum sed divinarum relationum fundamentum,ipsarumfundamenta creaturam n praecedit: ergo quod prius. Adbu , relationes,alteri conuenientes; quatrem causalis esse tuum relationibus; quatenus h immod/fiunt, priores e sientur: causa enim prior est essediu. sed aliquae relationes dei, ad creaturam, Npote, creatio, corseruatio, Cr huiusmodi, cavsales sunt. ergo: creatio eritis alio, eri Dein, ad ipsun igiturjub antialiter Dei ad creaturam retati s re . ferinitur,2 praecedunt relationes creaturarum: ergo quod prius. . . a