Pymander Mercurii Trismegisti cum Commento fratris Hannibalis Rosseli Calabri, Ordinis minorum regularis obseruantiæ, theologiæ & philosophiæ, ad S. Bernardinum Cracouiæ professoris. Liber primus 6. .. Pymander Mercurii Trismegisti ... Liber secundus

발행: 1585년

분량: 460페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

Daemonii 38

Pymander Mercurii

Tatianiis. Grpheus.

ra vetia coniecturis incertis, σ nou clare expressu,sed cons s mri AH rtransuri Tritianus ad gentes hi apologetico, daemones, ait, in multu celus prolaps, animis apud nos initiatorum per infitias σapparentias deceperunt. Orpbeus dicit daemones deorussien castigari. borrenis turam rapidum, durum sagetam, Daemones humani hostes, arpseri, aist maligni,

sivi nostris animu racuti infinda ministrau, Vt semper diram ritam cum crimine ducam, Corpore peccantes, semper v mclus retenti, Excidat re nota Am Iustor pati v aula, sed tu dux animorum. Empedocles cecimthis versibusseu carmitatus, daemomm tormensa. Etlereus motus in pontum dejcit istis. Pontus at in terram pellit, sed terra remittie Golem rapidum: is rura conuerso caeli, Ex alios alius fugat, execrantur π omnes. In libro de non faenerando, Plutarchus compavt faenera rem daemonys hisce ,-gv: si admodum usust, illi labentes de coelo, Diamtus exagitati vagantur. Daemones errores per terra , CT mare semper, in ternas pendunt Alcino verbore poenas. Homerus de east. Diaboli. Extemplo apprehendtitaten, de crine coma r Atque animis iratus, Drmidabale iurae oderum caelum, sivmmis cacumine obmpi immittere Aten non νstra, noxia cunctis.

Phere des de casi. Luciferi. Quid fit lx- ΕΠ autem Daemonili ritus, A m namraesae per quandam morulam deria vit Deus, ' uaspersitisiet, beatus perma si es ,sed peccauit, Cr transivit morula menti, crdemeritisne paenitentia, ex de coeti in hunc aerem caliginosum excitisus eisClusp eZProinde Pherec des ait,daemones quondam Diti rebestes,apud inferassisse detrusos,

minem decepit. Maro etiam exitium, ex Cumanae Sihlia carminibus disiens, Mi 4. Ggloga: Occidet Crserpens, Cr fallax herba veneni. Apuleius tib r de Deo Socrati fedi inivit: Daemones inigenera animalium, animo pa dua, mente rationalia, corpore aerea, tempore crema. Arasmus p. de civit. dei, tria daemonumenera, ex sententia Platonicorum desicribit, secundam triplicem viis αἱ tum, trinam conmersionem, ad Tria genera decim scilicet, adse, adsequentia. Primi quidem ad deum amandum tota mente comer daemonuim. De fere beati,quos deos, seu ealiacmones appellant. Secundi adst comesi, feries o feCti sunt, principi uosin est priuati. Tert', ad in a diligenda conuersi, omnium vasere miserrimi, qualus praeter orbitatem istam, aliud contigit malum multiplex, per- e turbatio riis. Primi stat a corporibus penitus absoluti: secundi, quas proprio amore Daemonum decepti, elementissub luna simplicibus limi addiHi; non tanquam animae quaedam prori Α, insis sed ritu quodam quasi magico diuitatus mancipati, quibus praeter orbitatem speriorem, accidit conditis Hastraulis, Cr indignatio sequens. at,tero composta cor pora, veneratisne , Cr cultum ab homisibus capienses, corporibus iam ex igne aerem raporibus terrae, er aquae confati ια immers, amore id faciente, ais deo compellente. Hinc putant aerea quaedam sadia esse animalia, vasa quidem, CT celeritate pol ria, inuida, superba, malesca. quibus ritra intellistum, σνοluntatem peruersam,cta fluenter invi imaginario praeceps, ira feruens, Cr concupisientia vehemens. Is de Di

mpedocles.

Plutarctius. Homerus. Pherecydes. Serpens. Lucifer.

Apuleius. Auetustinus.

Diatura.

392쪽

Lib: II. Comment. IX. Quaest. I. cap. 3. 38ue De Idolis.

ν Isim q. de diuinis nominibus: Quid praeterea daemonibus malum est ' firor irrati Dionysus. nalis, concupiscentia demens, imaginatio praeceps suris nocendi cupidi, iusti expertes, DCta elati, aZtu calidi, inter caelum terram i habitates, donee postremὸ ad in fera δε- trudantur,re tanto eant inferius, quavio altius se attollere conati sunt. Sed de his ba temta. Deinceps loquendum nobis erit,de origine crinuentione idolorum capitulo ferrenti. 'CAP. III.

Dolorum cultus.

s Dolorum,seu Daemonum cultus, a Belu imagine, pia dius Nisau pater- unde sit idolol ni leuandi memorti causi fecerat, initium sumpsi se aiunt: alty vero a rum cultus. Crimo, atly a Prometheo,ali' ab Isinaeis, allya embrot γgante,exo

dia traxisse referunt. At Diophanes Lacedaemonum author libr: Iq. Diophanes. aulip statum, apud Fulgentium hbro enarrationum allegoricarum, in D syrophanen

rophanem is optium bile cultum ruerunt. de ait, toris augusta in bisimulacrum in aedibus insitu e , qu auo , rniuersa familia in domini adulationem, aut coronas plectere, aut Ares inferre, aut odoramenta fimulacro f. ccendere consueuit ;nsmutilli etiam simorum crimirumsubditi, domini seruorem euitare cupientes, admmulacrum profugi, veniam merebantur, Cr quas certi simo salutis costatori, timoris assed tu,sorum, aut thuris offerebans munuscula. Asitulatur huic quodscribitumapientiae r . Acerbo,inquit, luctu dolens pater rapti cito sibiflis fecit imo nem. IVM Iustiniij. mis Martyr, er philosophus in lib. Vntium admonitorio, Orpbeum magirum vocat, Orpheus.

quod rariscas ceremomas deorοῦ colendorum educuerit. τιod athenaguras Athe nien- Atlienagoras. si philosophus, er o risianus, in orationem Marcum Aurelium Antoninum, CT . relium Commodum confirmare ridetur, dum Orpheum, ait, nomina deorum, er gene-νationes primum inuensie, Cr enarrasse, Cr i um Hox um torrea fuisse imitatum. Nou autem ignorare oportet diuersta nata es,diversis nominibvssua trita nuncupasse: h. et Blunt enim eorum idolum Bel uuncupabant: Moabitae, Mel: Patesim, Baal: CT a- na idolorum. I laudo addentes aliquid, dicebant me herar; ab ando vero dicebant sataim,qui erit deus Odoniorum. Iudaei istud lementes, appellant me ebul, id est, δε- -- ne liebub.

scarum, quarum numerus magnus erat, ob immolatarum carnium cruorem. Oraculum

Delphicum, Olti P thetis,Dodonaeus Iupiter, pitulinus inpater, Vesa, panthetim, Serapv,er quae eiusde nigeneris , quae pro eSio omniafalserum deorum, id eri, daemonumsmulacra fuisseisi mergentiles apertissmessisunt. Vnde Mercurius ad .m I sepium se raticinando luculus eR: Futurum tempus est, Vt appareat AEgy- Meseu tu ph. ptios in cassum pia mente diuinitatem sedula religione seruasse,& omnis phetaticorum sancta veneratio, in irritum cassura frustrabitur: E terris enim ad coelum est recursura diuini ras, linquetur AEgyptus, terraque, quae fuit diuinitatis sedes, religione viduata, numinum praesentia desti ruetur: alie- Idola esse deo . nigenis enim regionem istam terramque complentibus, non soldm ne- stimenda' lectus religionum ; sed quod est durius, quasi de legibus a religione , vietate, cultu ue diuino statuetur proscripta poena prohibitio erit. Tucterra ista sanctissima, sedes delubrorum, atq; temploriam, sepulchrorum erit mortuorum clue plenissima. O AEgypte AEgypte, religionum tuarum solae supererunt fabulae, N aeqvh incredibiles posteris suis occ. Muηό quasi diuinu,rates, idulorum, quae in Ag pro habebantur, miram praediait ' Plutarchu3 Plutis his.

etiam est, egiam desimulacrorum rauitate profert sintentiam: Stultum enim, inquit,

HI er amis admodum, putare deum ipsium cui Mentiriloqui spiritus, qui Pythonet ap. cee pellantur

393쪽

De idolis. 386

Pymander Mercurij

Pyxhς Vnu pellantur,subeuntem in corpora Prophetarum,ore itfrum, Cr νocibus, re organu utererem, restodere. auid enim fuit pγthea,msiformina,quaesuper tripode O uribus diuar, catu, malignum 'iritum inferius eminum, partes genitale beuntem, excipiens, furore repleretur, Cr crissilies expansis, spumans ore debaccharetur, underet hi-

' μνου oracula ' Si quid igitur reri ab irim HSttam eR; hoe plane a sensio Spiritu δε-

promptu osse, firmiter tenendum approbandum eR: Deus enim bonus, Cr bum nus, ciιm conssiceret homines huiusmodi decipi oraculis, neque perstirisus quidem ma- Omne verum tis dedignatus vi vera restondere. Sic per Balam prophetavit : Orietissesta ex imest a Deo. cob, numeroram tib . Et per e thonem Mali, mim angelo μι persona Samuelis. Et in E Ucbiele legitur: Si adieris ad falsus Prophetas, ego tibi res indebo per itis. Non e ergo putare debemus, idola vera numina fusi quia at quid peri ab eis dictumst: qu doquidemsicut per Caipham prophetavit; ita etiam per daemonκm Oracula, etiam VH

nolentibus, deus aliquando vera locutus ent. Revera, Dise ais daemonibus, hanc Ord Quadruplex nu dignitatem antiqui isti theologi attribuerunt. In primo ordine,Deum patrsm omniumox ψ- ais regem locandum se dixerunt: insecundo, deorum mestitudinem: in tertio tam nes: in quarto, heroas. daemones vero, alios bonos, alios prauos esse arbitrantur, erbos ita primum locum iu malis obtinere, sicuti Deus obtinet in bonis. timones praecipiavus coelestes, quos Cr aethereos deos appellant, sῖmma se religione colendos : pos eos

bonos daemones: tertio heroum anima se extremo pravos daemones placandos aiunt. Ex

Diuersis idο- quo patet, honorem idolis impensium, inanem esse daemonum psimorum culturam: pesiorum cui ui Imi, inquam, qui ad tantum nefas hominum animos adduxerant, H scelesas manus patres in Alios inferrent, ac liberorum sanguine deos placaris esse dicerent. M oh bombnem Saturaio scrifcabant. In Salamine insula, agrauatae Cecropis filiae homo caedeba- . - rur. Postea vero in templo Palladis, agravatae ac Diomedo unum enim trisjui DLomet homo immolabatur. Apud AEgo ptios in Heliopoli, homines immolatos sisse laegitur: Sacrificabantur vero Iunoni tres in die, quos inquirebant si mundi olim. Dico et sis etiam apud Chios,bome crudeliter discerptussacrificabatur. Lacedaemonisvi seoApollodorus. posio russcribit, hominem Martisacrificare conqueverant: er Pboenices bellorum,aut Histrius. pesilentiae calamitatibus, amicissimos. Histrius quom, qui Cretensium bisoriam cost git, Curetas, scribit,Saturno antiquitus pueros sacris casse. In Laodicea oriae, Pandirigo immolabatur, nunc autem cerva: Cr Arabes singulis annis puerum immolantes,sῖ, basepeliebant, omnesp Graeci comuniter, authore Nilarcho Hisorico, antequa

Homines im- ad bella exirent, hominem immolabant. In magna νrbe Latini, Io solennitate, hominum0ub nia immolabant. In arcadia, Pani Lγcaeo, in tarib ine Saturno, denis omnes communirer bomines, cum dies acutus aduenerit, quosacrificare homine olebant, aram sum Philo. ρuine hominis assergebant. Philo etiam, qui Phoenicum bisoniam conscripsi, in primo libo Mos inquit erat priscis illis hominibus, mamis in calamitatibus, ais periculis esu, ratis,aut gentis principem, dile tisimum ex liberis, rhisenti daemovi,quasi redempti-

Aristomenes. onis praemium tradere, Crsic traditum, mystice iugulare.ArisOmemes Mesenius,Iovi, . Theopompui illi appestabant Itbometem,trecentos simul acrifcauit; in quibus Theopompus renScs hae. am Lacedaemoniorum Rex fuit. Sc bae autem quosvns aduenas ceperint,ca ut auro Furipides: multos, quisuEtibus er tempesate ad eos depelluntur, Dianaefatim immolaresolent, quae acrificia tragice Euripides decantauit. Moomus in libro miraculorum, tu Pestaea ciuitate Nesialica hominem Ach tm Peleo ex Hironi,singulis annii immolatum fit sese narrat. Cretensis, Anticlide tefe, Ioui hominem immolabant. Lesbi quos Diomso, Cr m censis Dianae, hominem immolabini, authoribus Dos da er Nitscule. Herecb- rheus vero attic A CT Macci itu 'manus, filiassῖas, alter Proserpinae, teste Demerato tu primo libro, alter defetfri daemoni immolare no dubita iret, Dorotheo authoreis q. Italicarum rerum. Dionrasius Halicam sius,'manae ac Italicae bisoriae peritiss-mus, in

adonimus. Anticlides. Doscida. Philociales.

Demaratus. Dorotheus.

Dionysius. Halicarnas. sus.

394쪽

Lib. II. Comment. IX. Quaest. I. cap. 3. 287 De idolita

mu, in primo de antiquitate Italicascribit, Iouem O' Apollinem, quondam decima b minora immolata non ferant, magnas uati calamitates induxise: Nullus in arboribusfructus, inquit, ad maturitatem Us permansit; sed immaturi omnes desuebant rnec icaesemine replebantur, nec herbae pecori si icientes germinabant: mulieres ab- . ' ronum patiebantur, aut nati pueri manci er discerpti erant. Saturno in Italia priscis te- , , poribin, ex adolescentibus, qui ad iuuentam in amos proueniebant,deligebant, arsμ- erificabant. Cesti, Cr Occidentales, homicidio sacrifcalant. Hercules hanc legem reuo- Hereulis. eauiti Cr ne quasi patrio ritu neglecto, homines turbarentur, simulacra pro vivis hominibus, quos influenta Dberis proyciebant fiarum o meta in oberim mittere δε- euit e quae res a stymanu, Idibus Maν feri solebat: ea enim die pontifices animabbus Moa Roma, primo fecundum leges immolatu, virgines 'sales, Praetores, alij p ciues, quo acrs norum. adesse fas erat, Iosimulacra hominum,quae Armos appellabant , a pontesacro in Π-benim dimittere consueuerant. Diodorus in peesmo bisoriae Polumine Carthaginense- Diodorus. tbus, ac ias ainode ranino Siciliae,post mortem Alexandri mas ii primi, Ptolemaei te

poribus ossis, Saturnum iratum fusefcripsi, quoniam ipse excellentiores exsit

sc care consueuerant; postea vero clam emptu infantibus ais educatu, liberorum Deo immolabant: ita , deos placare sudentes,ducentos ex nobilissmo adolescentibus

pultices risearunt; trecenti νδ o alij,quoniamstpersitesse se ridebant, 'ont errassiderans. Erat autem apud eos aenea Saturai salua, magnitudine mirabitu, cuius manus in terram extensita erant ing rvm, ri qui ad eam provenire adolescentes cogebantur,ingentemfoueam ignis repletam inciderent. Apud Iudaeo Davide test pro David. phantis se daemoniorum cultus ita riguit,hobossuos fuast, daemonij acri are no litauerint. Verum igitur eH,quod Chaldaeus dixit, daemones malos,canes esse terre res, utpote, bominum sangum gaudentes, crudeles,immanes homicidas, humani generis hines, fraudum dolosis artifices,malorum inuentores.Omnes ergo,aulbore D vide, dii piatum daemonia; Dominus autem coelos fecit. viae,quae gente acrifcabant, daemonibus, Cr non Dco sacrificasie, Paulus ad Corintbet AHis prima episola,aper- Paulatirissime nersi es protesatur. Sane, Deus natura bonus est; bonus orem nemina nocet ' qui eryo humanis caedibus gaudet, C angi em innoxium fundi appetit; deus ut Lene Ie Ze, nee dici poteR. Caeterum, Meselsa daemonum veneratio, Veritare apparem Idolorum misniani nomiis hinis, in libro, quem aduersus reumnem nos mconsi si aperte bis 'f' ipsium testaeri nidetur : Nunc mirantur,inquit, stam multis annis pse civitas νexatur,

tim cr Esculapius, CT alij si longe ab mi ab ea ; postea enim,quam Is colit aer,m- . iii filitari,adjs consequi posmus. Sed F si sunt, o Porphyri, quomodo Iesu virtute superantur, quem pos dic sis seductorem sic, ais mortalem hominem. Scribit Pompbγrius rehonse Deorum: - Allata est mihi, vox, baud re ρ bi* VM . . . Temporibus longis: etenim iam csit Apollo, Clauibus occlusussiet: ergo rite peractumstedas patria, er redeas ad limina scri/- . .eὸ eommendae ars cobi, quod de abi reiso d mommdl μα ς risi 'ς Μωα ἡ ἡ

ridemus: Quondam,inquit proavi no r/, multum errabam circa deorum rationem m- creduli, nanimaduertnues, ad cultum reuionem' diurnam, Inuenerunt artem, qua efficerent deos, cui inventae adiunxerunt virtutem de mundi natura convenientem, eam miscentes, quoniam animas facere non poterant , euocames ammas daemonum ,

mel stelorum, eas indiderunt imaginibus sanctu diumst m erys, pr quas idola, Mne facient, ex male, rires babere potuissent: Nescio, inquit aura lorus, Hrumsc

ccc a confite

395쪽

Lib. II. Comment. IX. Quaest. I. cap. 4. 389 Daemonu '

ss addidiqδὴ vires religionis, ad quM maximἡ etiam caligat humanumgenis. Mque re hoc quoquesuggesserit,misiuisse artes Madematicas.-llo non auidbfutura defessae sicia Magis an enda: atque ea . coetu rerisime petieredente lapsellis homilium 'fibust,riph et η- ρο

culo, in tanth Uigij adoleum, τι in magna pote gentium praeualuerit, Crin oriente in regum re Au imperauerit. Nam Cr illi ne talio orta est in Perside a Zoroasre. Magicae artis Summa autem titerarum claritas, gloria ex ea silentia antiquitus sitiit petitis. Nam er m xv F isagoras, Cr Empedocles, Democritus, Cr Plato ad hanc discendam nauigavere, exi-tys veraῶs quam peregrinationibus Fusceptis, bane reuespraedicavere, hanc in arcani halvere. νον- , hane artem multa pinscula Democritus ampliauit, Hippocrare Democritus medicinae patre furente. Orta in autem ex malorum traditione angelorum, redem fientia facta eR futurorum, Cr inferorum, inuentaes sium inuocationes, harvssisa,am orationes, T im, quae dicuntur oracula, nec moria fortin, CT P dam meta δε--misti.

min m Circe,quocios Vis ta mutauit in bestas. Et dei crificis legitur, quod Ap eades dedo laevi immolabant, quicuns sumes ent, in sesia in as conuert Muturi bane ob eiusam nobilis iste Poeta seri est δε quadam fomina, quae in hoc artis

genere caeleris prae ratior erat:

Haec, inquit,st eaminibus promittit fluere menite si aua retit, at alis duras immittere curas. Si flere aseam Ludis, Cr verter Idera retro flumis ciet manes : more ridebusta peribus terram, . er descendere montibus homos. . . Prudentius de Mercuri iescribit. Traditur bie extinctissu myto moderamine Pirgae, In lucem reuocasse animas', ars ahos damnasse neci. . Murmure nam magno tenues excire figuras:

is sepulchrale cire in mare favilla,mπὸ magi dictisunt, qui rusto malefici ob facinorum magnitudinem nuncu- Magi unde utantur ; ia quod Cr elementa concutiunt,Cr turbant mentes hominum, ac me Mo xens dictum bausu, violentia tantum carminu interimunt. H/nde eotis ait:

Mens hausi nullasiae polluta reneni Incantata per se. Daemonibus enim accius audent ventila re, Wr pori' suos perimae malis artibus inimicos: hi etiam sanguine riuntur er vi LM,Cr saepe cotingunt corpora mortuorum singuit Diuus Augustinus lib. de cierat: Dei, to. eap. 9. Metam, Goetiam, CT Ne- Augustinire., urnam. Magia quidem vi hinocatio daemonum; sicifices bene iciorum ad aliquid conmciendam, et modi erant Antiu Danai praedistiones. metia autem sit per eoasti ο- Thini Mnem mortuorum, etiam hiruocatione, rede er a pla λι δZia est, qui sit cin pu Lebrum. Theurgia sit operatis diuina, quae erat superiorum deorum, in qua cum erra- ἀων rese Iamblicho, non tunc bona nramina,qua optantur occurrunt, sed mala plane praetextu bonorum. Plato in lib. de twbus Io. corporibus udi corpora, boc ex natura ipse plata. - esse dicit; sed benesciis obusdam magicis, eτ incantamentis, vinculis quoque ri νο- cans, er bu qui nocere tentant persuasti m eR: quomodo aute anc non facile eR e Insere. riae legem tulit: Quisquis, inquit,ahquem venenis lexeris,conuidius extremo'ς ira o plicis plasta uis: si quis nero incantationibus aliquem lexerit,er ratessuerit, aue prodigiorum eo ut, morte pie litor. Secutus eR Prophetam Mysin populose praecipientem: Maleficos, Cr incantatores non patieris visere sid tostes eos de terra. ειτό--ἡirius libra de animalium ab inentia fecundo, sic inme: Per contrarios rem daemones ψι.

Miuersum essicitur renescium ; bos namί maxime, borums ducem, honorare flent, uere.

396쪽

Daemonii 39o

magia.

Pymander Mercurii

Plotinus.

qui mala re scys isserunt: bisanἡda mesomniformib gurris,mam us auri. LM, prodigiorums machitis bram illunt horum opera maleficia machisenturi, omnis enim intemper tu,s' es da uitiarum, atquegloriae per bos revulsit, praecipia r

ia deceptio. Debae autem materia mori u emeadu a . lib. q. eap. 4o. abunde I . quitur, aseriis magicos attractus ex quadam rerum consensione in patiendo manarer incantatorem praeterea quibusdam viislum, certas Hres habentibus, atque ad se alia trabentibus. Instam etiam traducenda se carminibus eantibus , mirabiliteratia adserealentem: Trahitur, inquit, animaiserationatu, musca, π GM-δ veneficia animas

nonus virn P Lm b-rum Pandos fasimus, o muscissi Mime mr m M ad inferioresse habet daemoneoia quaeris Liae. Plotinos cap. 's. Quo νεῖο vir probus magicis trabi posse machinis: ressondet, aut, mam illaqueari non posse, neerim rationalem ita pati, H mutetur opinione ; tam mesenim rebus humanismopinquiores,nosfacile trahunt: qui aute ipsi 'eStat, ire tiri, rapis non potvi. tam ob rem,omnu a tio vita ad ima trahitur, non ma'orum artibus sed arte naturae mirabit ter fiducentis, aliudέ cum alio nutri concilianticiolas ergo maleficys eii οὐ non rapitur, qui per alia su partes traClus nihil talium assi . . . 3' V Ῥqueu sed iam posidens ; bicitas ninquam trabis. haec Plotinus cap. q. Et ennea- dis a. lib. 9. cap. I . Consimit, inquit, vulgus magorum vires mmum admirari; prudensibus tamen viris ne quam persuaderene, morbos daemones es e, causis multas halere. D te ergo LEtum vi ab Augusino 8. de rivitiste dei cap. 19. I sultis testilus bane omnitim artium impissimam damna sisse: Cur nquit, tamarauiter sapie-ELMusueritate legum,s operasiunt numinum colendorum ' ms subdiac rialem ei bumanogenerisum temo sima. Pnde Poeta ait,A veid. q. risor chara deos, σ te germana, tuum

Dulce caput, magicas inuatam accingiet artes. Et Bucco: AMA: 8.

Atque satas alio rissi traducere messis. In duodecim tabulis, id M, 'manorum antiqui imis legibus Cicero commem rat esse consiriptum. Et ei, qui hoc fecerit supplicium constitutum. Itaέ omnes artes magicae sunt statiae daemonum, vi etiam ismet auge bb: q. de Trin: eq. Io. Crim Maria estis, praecla ' in ἡῖκα δίwcae,rnquit, fastariae curiosores, sperbiores animas decodaemonis. ptasoLUMέ praecipitant;facilὰ vi enim seriti nequisimis per aerea corpor ac

re mica, qua mrentur animae terrenis corporibus aggrauarae, etiam metio a ed . nn artibM, Cr exercitationibus moduseata, in θ Hacuta theatricis tanta miracula hominibus exhibent, ne ν qui nunquam ridemne Oba narrata rix credant; quid maPium vi diabolo, er angelis eius de corporeis et menta, per aerea corpo facere, quae caro miretur, aut etiam occult. mssi rationi s. ad ictadendus humavissensis, phantasmata imaginum machinari, quibus rimianus dormientesve decipiant, ret Dremes metiemis nequaquam igitis permamasco

Qu.. mtata, e t mor m damoniorum iniquisima hineHιο. Falsi ergo artitu, se explos, non ubilia Huinatione mihi dicendum puro. Porro, inutionem A alitu ter Cinro. restri feri quidam opinati sint. Cicero de diuinatione: Terrae ris, inquit, mihi Delphs incitabat, quam pin euanuisse retustate, ut quosdam fontes excrvise, aut i,

- sem trarios, de se os, videmus feriri νὴ acciderit, mast euhuaestio. Plutarchus. Plutarebus eiusdem erantentiae, quodscilicet alitus in terrae, quemadmodum omniis 4 terres re fontes, ut metastorum venae, potuerit descere: Cr divinatis oraculorum,

praecipuἡ De bici, tantam celebritatem interpotari: Dii insimus vi, ait, udunt ;

Augustinus.

virgilius.

Citima Augustinus.

397쪽

Lib. II. Comment. IX. Quaest. a. cap. I. 39I Daemonsi

siue per aerea, siue cum humida scaturigine,fratur: commixtus enim cum cornre,

est animis temperiem qualidam infhiam, Cr inhoatam, de cuius proprietate clare prenuntiare perdissicile, coviectari tanthm ratione tofit. quippe caliditate, π d usione poros aperit quositam,rerum uturanum imaginarios:sciit cum rinum lualuerit, has alias commotibne acer υμ cuclarcs arcana quaedam, π lateritia. Nam δε- bacchatio, minsania plurimum ex ditimatiotie habet uxta Euripidem, chm animus ca- Euripides.

Iefactus, σ igneus, abiecit pudorem, quem mortali, prudentia iuducens se mi meractiertit, π extinguit furorem divinum. sed falydeI bae doctrina: nams rs terre- 'is, Cr exhalatio incitaret; cur non omnes accedentes, aut s non omnes, saltem ex tot mistibus aliquot' Curfla rirgo octia incitabarur' cur non homines robustiori , molib- νυ in rej, ea vis arriperet in Adde, quὸdmeus, Cr in tessigentia, quae de fors ν emunt, terrestribus non indigent Aufumigari bus ; diuinatio quidem aliquid diuinum sit cra terrefri rapore non dependens secte ergὴ,ais probe, varania oraculorum a Isim Mercurius. curio fabita di Haesunt. O Aegypte, inonis, religionum tuarum solae supere-iunt tabulae. ProfeFlo, que ab oraculis dicebantur, quoniam malignorumθὶν /tuum vaticinia ora eraut interpretes, nihil plane boni, ius inuiti dicere potuerunt: inans ergo eri omnis cillotum sue illa diuinatio, quae diuino racabat numine, menda ν, Cr erroris plena: Surgant, inquit labui . Hopheta Isaia , dissim tui ο Sub, η, c opitulentur tibi, augures tri, qui contemplam ,. ritur Odera, G sellarum ordinem Obseruabant. Sed laus tibi; Ele P auder, qui tuorerbo lucido nos illamiuasi, ut rarae diuisa ἡ participes essemus. auid ergo fit magia, atru diuinatio, dixi. Qv ΑΕsTIONI s s ECUNDAE CAP. I.

Daemonum natum, casus, atque doli eae sacris furis

I hactenus ex multorum phil f, Horti Mengs daemonum 1 turam, Iri: Uum, atque malitiam plus serto debito, perscribere curaui; iam rationi omnino constentaneum reor, Prophetarum oracula omnimodae reritatis plona, atque de huiusnodi materia abunde, copi es loquentia, in meditim afferre: ex quibus er malorum daemonum lapsi.m, mancbi iustitiam, potentiam sin estigere valeamus. IVVes inprimissub caligine, ne gens ilia Hebraea, idolis usurea, idolatrandi occasonem sumeret, malorum angelorum lapsum descripsit : Diuist, inquit, lucem a tenebris, lucemfi appessauit diem, er tenebras noZtim. Abras stib. i. de Genesi ad literum cap. a. exsequent: DCta eii lux, inquit, id AL conuerso

creaturae atqme illuminatio. Dixit deus,fat: intestigimus dei dicitum incorporeum, in natura verbi eius coaeterni reuocantis adse imperfectionem creaturae, ri non si insommis, sed firmetur: in qua quidem formatione, atque conuersone, imitatur dei stium, plena ilitudine, er pari essentia patri Jem er inhaerentem, quia ipse, CT pater Mumjunt. auoniam autem Omia creaturae perfeZtio in hoc potissmum con it, xt ad eum, ex quo producta est reuertatur creatorem; hae de causa in exordio Genesios di Atam est: In principio creauit, id est, influo σα quasi creaturae imperfeStione demonfraris perfiltionem rero,cum ad rerbum fuerit comersa: Hat, inquit, lux, C aE ta est lux, id eis, creatura angelica ad deum conuersa, verbum imitata, deformis DCta es ali,stimam perse tions arcem ascenditi Caeterum flius dei nitam informem habere non potest, quippe cum nonsulam boest ei esse, quod ritiere; rerum etiam Me est ei niuere, quod apienterer beate mere. Creatura cutem angelica, tametsi reris propiu-quiorsit, vitam informem habere poteII, quum nonsit ei mere, Pod orate apienter

Moysis fiat

luxa

Augustinus. Diuisit lucerna tenebris. Coni isto did

Verbum dei principium

creaturae.

398쪽

Nox de dies

Vespera.

Mali angeli

tenebrae diis

Daemonu 39r Pymander Mercurii τ

nratur autem conuersa ad incommutabile rerbum dei, ploderi principium liuelleCIO-Κ creaturae: Ego principium,qui σ loquor nobis Ioan. 8.er cape 17. degen: ad tu: pris pertius hane Dum elucidulsententiam: Vadia AZ,lux, non in, inquit, quae est patri eoaeterea, quae illaminat omnem hominem sed creatura fuerit tu, quae per conmersi

nem ad deumfaSta est lux; diuisis iticem a tenebris, Me sit, iustos ab iniissu anπ- sis; diuisio enim Heu dismElio iam sit rei formatae ab informi, quam istico disribuit,

arque i ivxit bonorum, atque malorum omnium aequisiimus di tributo 'π' ordinator, a petauit lucem diem, Cr tenebras MLtem appellatio quidem diei, ernom,m-smatio distributioitu sit, quae ignificat nihil deum inordinatum relinquere. Et lib. cap. M. Hustera primae diei es comtio sui, qua creatura cognouitse non esse deum: mane rero assius diei poH nesseram hanc,quo concluditur dies mus, Cr inchoatu uecun

dus, creaturae comersito'ad deum, Ny alias reserat erratori: Cr ex rerbi comtis

tum non m verbo det,sed iuina eius natura cognoscit. Idem sientit contra Dinum lib. 22. cap. io, ercstra aduersarium legu,t Prophetarum lib: cap. ii. σra. Sibomo lux dicitur, inquit, angeli lux dici non possunt, qui semper rident Iacie atris. Denisue, sto DCta eLt corporalis, quomodo erat anteflem,qui quarto die fadties eR ' Et lib. quis: ra. pura: apertisii me hoc genit: Primus inquit, dies ime sit angelica natura,

sua primo corti nomine nucupata si1 D as quaesi Et divisit lucem a tenebris dem erum bona, er incommutabili voluntate creauit omnes angelos Muos: Cr quia ex his quosdam persuperbia ciebat esse e res, per incommutabilem praescientiam diuisit inter b nos Cr malos. Ita I Us in principio Genesios malorum angelorum memtat, e rum diuisionem a bonis, sub caliginosae locutionis modo deserit , negens Hebraea in idolatriae profuislsimam impietatem facili incideret.Porro Mo sis in Exo: cap.7. monum malitiam in magis Naraonis apertissimἡdesiribit: a sagi Pharaonis liter serpentes,iniuit,fecerunt: eae boe tamen rerum creatores magi, seu daemones ὀci non possunt, authore Augusino, lib. I. de Trin cap. s. Omnium, inquit, rerum, quae corporraliter, risbiliter nasiuntur, occulta quaedam semina in sis corporeis huius mundi Daemones no elementis, latent: aliae siunt enim haec iam conspicua oculu nostris ex fraZtibus, er aui sint rcrum mantibus, alia nero latent. de rubente creatore, produxit aqua natatilia, π volatili terra germina, CT animalia ; neque enim tunc huiu=udi foetus produἴti sunt, ut in eis, quae producta sunt, vis illa coiisempta sic quaecuns igitur ad oculos nostros nasieudo exeunt , ex ocultu inibus, ripiunt promedi edi primordia, erincrementa debitae magnitudinu. Angelis autem pro subtilitat i si s haec nota sent, γnde per agruas temperationes corpora formant, quantum deus illis permiserit: nam mirum est, quodsi pentes formare potuerunt, mustas heia, Cr c niphes, minime. Revera, firmiter nobis Nagicae artes tenendum err, angelos transtresseres, in hac aeris caligine detrvis, per quos artes m exercemur, nihil halere ad operantam, nisi desuper i is potesate concessa. Concosii .,. 4d frendum fraces, Ni ad admonendos fideles, ne tale at quid ma-Pinhonis G, puci corpo lem materiam, deo, Cr non austelis ad mlum essesu seu a, samue, in Stim Scribitur primo regum, Saulem coisiluisse 'thonis , rogilse , rt ei Salem. metem itaret, quod quidem, phantasico spiritu saClum esse, non autem rere S

Augustinus. muelem a mortuis ad rivos rediisse,niuus Augustuus ad Simplicianum tib: a. quae se: 3 confanter tuetur: Per alituod, inruit, phantasma, o imaginariam insonem, diabolimachinationibu a Iam opus illud a P Itbon a perpetratum esse, credendum est. Id aute ripiuina melis nomine appellat, quia nimirum Alent imagines rerum, earum nominibus appellari,quarum imagines sunt. Susagatur huicfintentiae id, quod ab imagine in dicebar insecum scilicet esseIuturum,quod prosedlὸ herum non es nam boni aia malis Magi Pha

raonis.

Augustinus.

399쪽

Lib. II. Comment. IX. Quaest. 2. cap. I. 393 Luciferi

nomina.

malu pon mortem rese Euangeho, marao intervallo distant, atque diuidunt acre mmeras ergo Samuec hed daemon, si s imagine Samuelis loque . Sunt er quamplurima aliarumscripturarum te oma in libris regum, quae commemorantsepenumero reges, iae vulgus P inbues con utasse. Sed bis dimasiis, ad sanStorum accedamus oracula μο- 'phetarum: Ecce pii Amiunt et nons Uabiles, inquit, Iob cap.q. er in angelusuis re- prauitat . . perit pravitatem natura Avidem angelica, eis contemplatiovi avthoris inhaerendo, imput Gregorius, insatu suo immutabilu permanet; eo tamen ibo, quo crea tura es in Gregoriu . semetipsa messitudinis mutabilitatem babes: nam mutari, ex aho in ahud ire,eR, G in semetipsaflabile non esse. Mirum certe,quod deus benedidius Ammorum natura irituum, Cr bonum,eπ mutabilem condali; ut qui permanere nostent, ruerent, Cr qui in

conitionesea conse erent, eὸ ardentitas amarent, quos ius persitissent. mutam ergo ipsa natura angetica Minsemetipsa muralissi; hanc ob causam dictum eR a Propheta Iob: Ecce qui perviunt ei non Gabiles, erin angelis svis reperit praeuitatem:

Omns enim natura, inquit Hieroomus in expositione eiuydeL Persiculi, creata, eapax Hieronymus. M peccag, H apparuit in cngelo malo: propter donum tamen, Cr creatorisgratiam ita sin amorem charitatis illius transerunt ni iam nec Pelint peccaire,nec posint. Porro, in filios dei. -πο capitulo apertius nomen daemons possit: Quadam autem die, inquit, cum renis seu flν ni re in ferent cora domino, assuit mrer eos etiam Sathan. Hly dei, rese Hieransmo, rei angeli, rei sandii intelligendi sum, qui dono gratiae duritus sancti My dei

νocantur. Iriter hos ergo diabolas inare dicitur, quia ex permisitone dei, plerum au-Hos tensare non reretur. Iob siquidem Dpus erat Chri si, cui erant septemflij, id eR, Historia Iob septem Ecclesae dona, quae finguntursacramentorum conuiuio, Cr tressta, id eR,Lex, exponitur. Nophetae, σ Euangelium. Oues: plebs Christi baptismi innocentia indurae Cameligentium pravitas, cum oneribus criminum, Cr tortuosessetfbus ad Chrisum henientium boves, munda animalia, Una νero, immunda, numero quius sensicum conclusa, qui nititillicati, quinquaginta quins faciunt, peractis lubrica aetati militatibus, in P rum perfeClum transeunt. ruina domus,ecclesiae persequs: Sabaeiud es,captiui: Ialdaei λω es,daemonia impugPan π diripiunt ecclesα bona. Et cap. O. Ecce Febemotb, sin molliquem feci tecum: Isias rocas Leviathan, quorum alarum, Elepbavium, alterum Cae- Leviathan. trio interpretantur: quae duo arumalium genera, cum omnium gua mari terra habemur, maximasnt,immensam daemonu ni Piscare ridentur. Et Mephas daemones aereos designat, Ortus vero, aqueos. Ipse eR principium riarum der; hoc eH, ad vias Principium dei ambulaudas, e per obedientiam praecepta dominica Obsimanda, hic inter caeteras traium des. ereaturas a deo conditus vi. Hi, quia in ista aeremitate sua deus semper manens, quasi gressus infaHuram creaturarum videatur,er bontriae eius se Hieroomo, ut in- meronymus.. biha ex nimilibus.apparerent. aut unaquaeque creatura ria dei vi, per quam ad dei itur eum lanem. Me riae dei illaesunt, quando cuilibet creatura ratiouati, deus quas ad eam reniens,innotesiit. Hac de cais Behemoth principium riarum dei appetilatur, quia ridelicet primus factus, dei sui cognitionem, a quo conditus eH, accepit. Hunc eandem prophetae fementiam Diuus Augufinus 1 super Gen: cap. 2o. ad hunc Augustinus. modum intelligit. Hoc eRinitium, inquitAmenti,non quia malus conditussi, sed quia Initium . m sciret eum propria rotuntate malum futurum, ri noceret bonis, ad hoc illam crea- mentitiit, ut de in bonis ipse prodesset: hoc eR enim, ni istud. ab angelismohuamsic illi.- ditur, quumsanctis prosunt eius tentationes. hoc autem deus per saucios angelos facit Quomodo isto opere prouidentiae, quo creaturas ad uiserat,bonis malos angelos subdens. situ em cecidit. ν putant in veritate nunquam fletisse; eisdem etiam putandum es, a reritate nunquam cecidisse: quomodo enim cecidit liae, Hi nunquam et it 'Sed hoc evangelio adores-tur, asserenti, diabolum a veritate cecidisse. Ethb. ix de civit. cap. is. er i 7. Vbi eR rL Daemori nontium mutitiae, abi natura non ritiata praece it; vitium enim ita contra naturam vi; rt' - V

400쪽

Luciferi 39

nomina.

Pymander Mercurij

Dionysus.

Lumbi. 'mbilicus. Caudatem culi. Nerui. ossa. Cartilago. Gladius. Herba. Dormit. Vmbra. salices. Fluvius.

non posti vis nocere ratura. Non itas esset nitium recedere a deo, nis Oturae, euhis id

vitium potiἡs competeret esse cum deo. Quapropter etiam viam mati, grandetesimomum es naruinae bonae sed deus scut Oturarum bonarum optimus creator AZ; ita malarum iustisiimus Oia,nator: re cum male illae riuntur naturis sonis, ine bene νω- tur etiam voluntatibus massi. Ex Po patet Habolum natura quidem, atque conditiis-

ne bonum esse, voluntate neia, malum sed dei prouidentia nobis utilem, quibus non parum prosior illius tentationes, Cr fraudes. Non debebat ergo inquit Dion sis . deditiinti nominibvs Deus ab inere a produHione tam nobilis creatur propterfuturam ex propria voluntate, iniquitarem; praeuidebat enim iusis istius iniquitatem frenos. Augustinus. turam. hoc idem confirmat Augusinus si per Gen: ii. cap : 9. Cr super Psal. 4s. Ex his

ergo 'ipturis diabob malitia eo situr. CAP. II.

Diaboli effigies a Iob 'opheta depingitur.

Cce Behemotb,inquit quem feci tecti, aerim,quas bos comedet: via omnὐ caro faenum; boves enim non nis faeno mundo rescuntur. Pr edio, dia boli esca, teste Habacuer. eHelebita: fenum igitur Behemotb comedit, quas bos, quia vitam satiriorum malitiae dente rodere tentate Fortitudo eius in lumbis eius, o rirtus imus inrmbilico Fentris eius: in lumbis, σνmbiticis, eamis luxuria intelligitur,que membris gendialibus inferta est. in bis certest am exerit fortitudinem, atque virtutem. Stringit caudam quas cedrum: id sit, innouissimis fis ad deum non est reuersurus; sed vi suae potesatis, exaltatus ut cedrus sen Lia paenitudineseHetur: cordis enim si duritia durissimo ligno comparatur. Receatida

diaboli, eR antichrasus, νltimum laboli iaculum, qui eleuatus xt cedrus, fringein, aliis armabit contra Christ Ideles. Nerui tesiculorum eius perplexi erunt: id ME eebrosis voluptatibus, carnales homines implicabit. Ossa eius, yelut fulae cris. Curi, Iara istius,yuasi laminae ferreae: id eR, Habolus cum Dis durus eR, rigidus, pertinax,cr 1 exibilis; in Osibus nams, er ea rtilagine, intus, Cr foris, opere, CT cogitatione, perfecta illius demonseatur malitia. QMfecit etim,applicabitgladium eiustad est,ma D,quo abos punit,is punietur. Huic moles berbas ferum: omnes besiae agri ludent ibi ideinsperbi,temporariam iocunditatem. in quibus montibus Ludunt besti, mimini satanae: ludunt, inquit,sum, lociatas xitiorum. Sub umbra dormit insecreto calami,. in Lia humentibus: id si1, tu peccatis, quae scut mbra corpori, ita iis morti vicina sunt. In secreto calami: id esZ, lumborum, quae sunt loca humentia. Protegunt mbrae: id eri peccata, πmbram eius, id eR, diabola malitiam, quae nostas peccatis quodammodo protegitur, π crescit. re diaboli ymbrae id eR, malitia, peccata hominum, quodam suae nequitiae proteStione defendit, contegit.circumdabum eum flices torrentis siue iis, er virgultum, nempe mundus se mortalissia nolubilitate, torrenti si milis. selices etiam iuxta rnum modum ritestgeni sunt arboresserites,semper virentes , cuiusmodiβηt homines luxui dediti, a quibus viror male agendi nonivam mare

fit. Eeceabsorbuit futilum, Cr non mirabitur: hoc eΠ, genus humantio, de quo scriptum ela Meus eRsuuius Cre. genus nams humanum instar minis, μὴ fuit,er peremit deside, ji. Et non mirabitur: retroa Eta temporibus resuersim plane ais Qui

se orbem sed Muciam habet, quod insuat Iordanis in os eius: id eH, Meles baptismi

sacramento renouati: Iordanis namsi ius eH baptimi. In oculis eius quas homo capiet eum: homo, id eR, Chrsus, ninra came resitus: in oculis, huc vi, in ira intelligentiae lumine: captus eΠ,in sui ipsius m stipula, piam tarso parauerat: morte en minam

SEARCH

MENU NAVIGATION