장음표시 사용
61쪽
Lib. II. Comment. I. Quaest. s. cap. i. si personara Tersonarum trinisum natumMus p emtionibus demonstari.
ternario numero locuti sumus,i per rationem naturalem; esse enim im ginem,rel ad imaginem,ert homina a natura tributume igitur,σ alterum
ro producens. Profenos Deus en nirtutis L hqri tu primo libra dictum erit et ergo aliquod productum infestum, sibi maxime simile, tu ad infra sseCtat enim bis ad ipsus perfectionem, ilemi predurere ed duosunt indeo principia pronStiva;
duo quos esse adintra ποδεε ta aeterea, omnino necessaritim, etiamsi n)im natura- Iem ratioum, esse ridetur. Amplius, non magu ridetur mentis captum excedere te Ionarum trinitas,quam diuinae esswtiae mitas: Trinitas enim non eR al quid maius quam
essentiae r nitas.sed naturali ratione dei ν vitas in primo lib. o ense est: igitur,eT persu nartim tristo, pari ratione demonstrari poteri. Adsue, philt ubi, naturali ratione 3. perfnrrum timatatem perscrutati t. Aristot. primo coeli, per hine numere ilicet ternaria: Adbibrumus nosipsos magn sicare deum unum eminentem proprietatibus e rum, quae creatasim . Augustuus etiam 7 Vesi. aperte assinat, Op s se tesse apud quosdam Platonicos miserium remitatis: Procurasti, insuit mihi per quendam hominem immanissimo opia turgidum, quosdam Platonitarum libros, ex Graeca lingua in Latiuam re os σibi legi nouiuidem bis perbis, sed hoe idem omninὸ muhis er maiatipliciἷussuaderi rationibus; quod In principio erat verbum,σ rerbum erat apud δε- In princi sotim, T Deus erat verbum I oc erat in principis apud dam: Omnia per inum Iastis sunt, hv ersiae Us astum est nihil quo astum sit in eo,rita erat,eπ νita erat lux homintimer lux in tenebris lucet, Cr tenebrae eum non tomprehenderunt. Et quia hominis anima, quam i ii testimonium perhibeat de lumine, non eri tamen ipsa tumen ', sed reritim dei,
Deus eri lumen verum quod illuminat omnem hominem Misentem in hune mundum erquia in hoc mundo erat CT mundus per isumfastus ery,Cr mundus eum non eoe ovit.
Uxe rspse legisse, apud ins Platonicos, Augus. aegrimat, evius herba poneresudui, xt qas,s prosis libit legatJed Platonici urab ratione id perceperunt,cum prophe- Pla hies. rae non extiterint: igitur quod prius. Mercurius quoque no ster hoc ydem protesatur, Mere rius. Nonas gignit, inquit, monadem, θc in se suum reflectit ardorem. quo, Trinitatis misterium apertissme, lucidisime omvibus manifesare nidetur. Haec t- Trinvitis tr que similia adduci flent argumenta, quibus triuitatis m ferrum naturalibus satvere, probare cupitini rationibus. Verum, imposii bile eII homini, natur ab posse ratione, d/--miis, time generationis secretum cognosce'V: mens enim deficit,Molet: niae propheta. ω- mum eo oneratibnem eius quis enarrabit squidem, creatuinae veluti esZtio ad cogam; ita nos
ad dei cogitionem adducere possurit. sit obrem, ex creaturarum ordin natura o tuis conditione, ad id tantiιm assurinnus; γt deum omnium esse principium intesti mus, quia pro toton commune vi trinitati. Quare, naturali ratione, quae ad diurna .eFntiae nnitatems eZlant, non autem, ad personarum trinitatem, eunsuntur. Patre ergo, hocsacrum translatis osterrumse potisiimum eonfare, rationisius vero naturalisus non ita sicacibus, quin locus pateat armenti, ars oppugnanti. Sapientiam o-quimur, inquit Apostolus, in in serio absconditam, non huiuspeculi, nes principum iussiculi ad argumenta autem se reJondere possis , cr ad primum quidem: Ga
62쪽
prius eoTiscimtur extrema , quam retitis; ita plane necesse eΠ.tristi ratem prius coguoscere, quam imitatis imaginem. sed trinitis naturali) apertat non poteR eognatione iureiura; siuperat enim ereati intelleEJus potentiam,intelligendi ri tutem: nec gitvr illivs imago iraturaliter ostendi , mamfesari pιe poten ratione. os a. a. e in deo probentur,intelligantur a tutellectus ais rosin a ', aftionem tamen producendi ad extra potius, magis quam ad intra habere ridentur, rbi produota sunt es enerare non sentiabter distinesta: mide generare nbn eΠ perfeZtioni, simpluiter 'sed imperfeΣtionuesi persectio- yicemsippientis quia enum natura in ο indiuiduo perpetua esse non potest, Pt diciturni simplM auctisuim. , baue perffeciem imperfeStionem,suppleresudet. At, Deus erisubsan tia, π lux indeficiens, perseesub ens: non eget ergo prosae naturae Jecie ,hu rat
3. ne consi ruanda, alteriusθeciei, sue rvdruidur adminrculo. Ad I. negatur ilitudo. Sane, non ita per essectus personaram travitas,ae diuina esstntia mitas naturaliter c gnoscitur : ob minorem certe, quam cum intellectu nostro proportionem habet. Magis enim mihi persuadet naturae infinctus, αε, a ratio, unum me habere principirim absit
Plisto bini tum indiui . quam illud in tria esseμpposita disinctum. Iphito Ophorum auth v Omῆ40 GV νNates dico: Pluto bos non eognovisse trinitatis miserium per propria die marum ter ir t personarum, quae rideliceu t, putemitas,fliatis, σproce do sed per essenti lia attributa, qua personis appropriantur, reluir potentia patri apientiastio, bonita synritu sancto. Ad istud philosophi de numero ternario, dico Me Obseruatum fuisse apud philosophos ob temur- numeriperse tionem ars Pirtutem. Ad authoritatem Platonincorum reJondeo, de reuogenito, pust intelligi de ideati ratione, qua Deus tandidi ermuersa; non autem de perγου dismSta a primo,er summo pincipis. Caeterum,qua-tiis tranitatis arduum fit, atque imperstrutabilesacramentum ', non temere tamen quam
plurimi, tum quidem in philosephiaesudiis praefantisimi, atque infres, tum etiam iurrinus' -lo de cvlymi, i anes de trivitatis mutimo locuti siunt. M s ρυ- trinita est bismile posse producere 4 maxime pertineat ad bonum ii tum, te optima. cuius proprium est ei sum eo cum care; non video quomodo summum. ais infinitum bonum positi esse infecundum, suis simile non posse producere. Eritne istius intenStasseritS ,er infoecuda voluntas' sui . fortasiis aenuinus illius hueBStus partus mu-dus 1se eris' Minime uni enim haec eorporea, caΓca, o suxa. Ne ergo si illuseris, proprium habet partum mentis,nempesta uumgermen paterna mentis: π ne it a vera ratio de cunda noluntas,am rem habet; qui es Auinae rutuntari plensimus partus Hre mihi ita sincta trinita vera esse videntur, etiamfeundum naturalis rationi ducatum, atomim Hum; H n
bitremus, nihil credibilius esse posit. Veramobrem, verissima enita, quater Isaiae vaticinium ea vis. prolata eII sententia: Nunquid ego ,qui aliis gesserationem tribuos rilis ero Non vi certeseriti Omander noster oed ytrium ex foecunditate plenissimul.
s isitata imago in rationali inueratur erratura, quae iuxta scripturae e fimonium ad dei imagine aZZa est. Eo enim, autbore is us. ι . de trisui. mens eri imago dei, quo potest esse capax, ex particeps dei Deus autem ab amma capi non poteIZ, nis timeatur: nes amari iis intestigo tur: nes mtego, nisi praestens apud animam babeatur. Porro, timor ad mluntatem spestat; ideo primum per noluntatem completur,secvnrim vero per hetteia ligentiam, ultimum autem per memoriam riseriei nams retentio in memoria,ad inte2gendum dissonit: i uestigentia xera, ad amandum; ruatenus id, quod intestigitur, bo- σ
63쪽
Lib. II. Comment.I Quaest. S. cap. 2.uea Trinitatis
num essecognsscitur.In his ergo potentus, cum quadam adsentiae miraetem compava-'S'. ', Done,actuum fi pluralitate,in quibus instinctio babetis, origo,ordi ,σ h bulido fin- imano inattenditur obseruatur trinitatis imago Siquidem ex memoria oritur in eluentia, tenris ani ext tegermana proles ri .Sane,tunc nos intestimin freti quidem simili uco, quam abditis memoriae latebaris ruresterim aciem,apicems congcendit, quae plane est verbum mentis ex memoria autem,Cr inteligentia, amori uratur, iue emittitur, tanquam ordo pote nexus amborum.Ita , quia deus perfectussirritus essebet riun memoriam,intelligen--anina riam, σνolumatem. Quae, quoniam faecundae siunt, Cr non steriles potentiae, habet plane herbumgenitum, piratum amorem, qui necessarib domζιuntur,cim unum ab alteropivducatur. Dum igitur men ipsam consederat perse,roniliam per s)ςcul*m tri se, is bilia nitatis inserium contemplandum assurgit. Si enimμα milietur memoris naturam,d vinae inuenit miratis militudinem,ars exemplar,quae patri in Ghas attribuitur suo Vnum, vel ii, aurem veritas,utpote apriminuens reritate,hoc es,a parre,cui tresistaentis famosi=- bonum, inanimae eonssitiones attribuuntur,nempe istim, revi ,er bonitim *irituisancto,bonitus a -hVMλR commodatur;vr amor nams a patresbos procedit. νnitas ergo ad patris pertinet personam. Hrinos verostium Intueturabonitas autem diritumst Dum resticit π haec quidem nosrae prae erre animae potentiae videnturi uas, memoria abit/ωιi riuacit viii iij te,tenacitates; ut quaeτoluntas iuuere, CT intelligentia docet,memoria,tenaci nexu liget, ras,hoilitas,in ars retineat: veritas,intellectum purgat,erigit,ais doce relutifum obiectium, atqtie anima. domicilium,nspostis ignorantiae tenebris,vera intelligat,ars contempletur: bonitaue iave amor, luntatem perscitfabilis,atet comple1 intelleHus nams non Asscit, ηψε
more plenast elius volantasmec etiam Ha duo diu sub ere queunt, se iugi, continuo
memoriae pabulo nutrita non βerint.flua ergo tenacitate νnitas memoria ab lite veri , . ras autem,tutellectum,luci ια claritate infratrat,bonitas,dulcedanis er quidem ιmmae in xu,voluntatem repler,reSuescat atque regit. Bona ergo unitas, qua memoriam
fmat,er munis sncta veritas,quae intelligentiam illuminat, em infrat: optatilis plane bonitas, quae νolunetatem complet, CTHemat. Prosi lo, trinitatis imago in his praecipue confisit,nempe in diuinae essentiae nnitate: personarum etiam pluralitate: den que in ordiis originis, qui in diuinis hi uenitur perfnu. hae quoniam in animae n bstrae potenti's inuemuntur; idcirco trinitatis nos resare imamnem dacimur. Porem tiae namque ei mei de ne animaeAbsantiae, diuinae praefis ne sentiae miratem. Earum nero disin is, pum terit eius eae in diuinu persem reperitur di in bonu. . Pinremὸ,quia quatenussitasAt ant actibus, ordinem habent origino; ordinem utique originis, qui in diuinis habetur,nobis ostendunt Caere im,cum memoriam dicimus γαιμ tiarum an stualem animae retentioh significamis militer intelligentiam, actum intelligendi atque νol talem, actum volendi intestigimin. eοψumimus enim interdum, pro Sidus potentiaram,risarum nomInibus uti,nnde intelligeritiam ex memoria ariri dicimus: non
quidem nt potentia ex potentia sed infar actus,ex actu proficistentis. Dam ob rem,a Memoria &nonnullis memoria,CF intelligentia non diuerse potentiae sed diuersa potius pires appel- in ligentia Iantur: ambae nams in parte consi unt rationali hitellectivae negoci fur circa idem, ς- pom dum acquirendi, intellectus inrisit a moria vero construat ea quae partasent,CT acquisita aut memoriae eri osterre,intelligentiae verbiudicare. Nonse autem res se balet imire intensium,er clestum e ratione,Cr rutuneatem, quae pras isne diuos potentiae. ne,qui ammae potentias diuidunt,primaμi diuisione n cognititiam ex lectruam sue hi rationem er voluntatem diuideresuduerunt.Guvenit ergo memoria cum intellis gentis,praesti in ista,quae es reritati mista, quae profesti) eRintelligentiae, voluntatisque principium,ris xtis conservativa primae veritatis, quae a primo conditore isti indita Dis. Ex hac autem primae veritatis memoria, intelligentia gignitur: ex ambabus re b, amor proh primo uritatu. Maemoria ergPeB generaniantestigentia est emta amis
64쪽
Hia procedensam ο ρ terea trimiatv n abu etiam tribus reperitur,nempe in men modus ammaefmund tutem, ars ita tres
a mente, Ac usum primam faecutustatem producitur,* amor, ab νretissecundum quidem originu or em m autem consitasamuhiam producitis. quam ob rem prima quidem travitatis imago uadentior est,aist lucissiorisecunda nero rum ita es iatrinitatis eo flantialitatem ostendit,nis Pro iam pro potentio aZIus productos m. tellexerit.Haec autemsum,quae a praciarissim raris adducuntur pro mare tristatis, in rationali naturasumenda. Resai autem,rt de trinitam Hsgis ahquid dicamus Caietam,heslatum trinitatu propria non res miseed quasdam totius perseNiones is adipropriata,velut unt Maias,reritas 'onicas:quarum quabbet propria deputatur pes Nodus, si es, nascus dictum eR. Item,modusδ ecies, ordo odus autem patri attribuitur ' as ct ordo. es remmo,νebui paterna imaginire iratui autem sanEto, ordinas ratis, evitu huereri
adeon ementem ori rationem ded ere umnia: Spiratu, inqvit, eius omavit caelos. iasnM,Sapientia ii.cticitur,omnia dommu fecisse m numero,pondere π mensura. uem,
in sualibet creatura hi ueniturμb antia. P Usaflat veritas qua distingueuroperatis, per quam persicitumae ais similia adumbra sunt, ais os cura inratia simititia nes,prae per quasdam persimirum proprietates t Lage imitans m serium faba res, per Hsgium, e es,per communem,ais obseuram,non autem perdigiactam, pro' amf imaginem, nimiatis m sterium mu intuendum,contemplandums serunt Cupio Augusti diserit AuthbK. de trivit.ωρ. to Oportet unput,m creatorem, per ea quas summa ori, mintellemm cosisienses, trinitarem intestigamus, cum m ereatura quominano, persecta dignum eΠ appareat vestigium: in ita enim tristitate,s-ma origo est rerum ommum,
am repraesentat Sane dram m essendo non excat,auisuperat. Sed deus. quatenus eR trinus dea non sit appellandussed ob sentia diuinae rit temporiis: Igitur trinitatu imago, nulla poteste e ratis si, creatura. Presectos trinitatis imago menti inesset σου; naturaliter reique in scuti π imago.eognosceretur. Sed paulo ante Uensium est rinitans mineratim, naturali non posie ratione cognssci: Trisitatu e . ago n rationati non intimitur erea rura. Ampi , in qualibet persona es memoria, inratigentia,π' robmus: Igituν bienna babens ossicium, in te re tam repraesentanda. Gntesan rnobis Atistus. 11.de triuitatese enim ait: Pater sir memoria, intelligentia σνοθι vias, collus miseeranon magis ergo patrem, memoria, qua tam praeseeferre videtur. . siaue, in trinitate ducunt peryonae priariCufia m anima nutiles productum; in anima enim μου .Elin primi ostrandi tantum ; actus autem primi, cum anima concreatisne, ast semicemor inem emanandi non habem nec etiam actu ecundFsunt nams a Mnesactis item non es terminus aἱhom,tesepbil I. pins .m aru erra non es ιmago trinitam.Item Trinim
65쪽
Lib. I I. Comment. I. Quaest. . cap. 3. & 4. sue Trinitatis
Trinitas,quatenus es triuitas nullam habet virtutem causandi, producendis creaturas: quaelibet enim persona causet, productis creaturam: non ergo causatur a trinitate, re trinitas sit. .d si res ita se habeat nulla igitur creatura, trinitatem repraesintare raret. Sane,proprietates perfluales nonsiunt proti tivae Trinita3 ergo, vi trinitas non ba bet virtutem causandi profesto,s rua tantum esset persona; actuc nihilomistus,omnia producta,posset ytis producere,iλέ a condita creatura repraesentaretur: Trinitati ero go non conuenit potestas eu rirtus causandi. Praeterea, esie dei imaginem, adflam dei
spectat,pii appestatur imago dei niventu,inuisbilo,primogenitus omnis creaturae: m ho QUI mine ergo non inuenitur dei imago; ahucyrti homo esset deolio omnino aes alis, quod eΠs u riuus nams rei,nna vi completa,ais pejecta imago.Reuera, ago eR eius rei ad quam imaginatur species indiffinrens sed dei ars creaturarum non eR rna eadem
species. igitur res conditae,etiam ratione praedita, trinitatis nequeunt imaginem gerere.
Sane,imago eR rei ad rem coaequatu Cr miseretasmilitudo ed dei ad homiuem ne inueniri non potest aequalitas: nec ergυ imago Mi,inqvit Isa. . o. Similem fecisis deum, aut quam imaginem ponetis er' amplius, νna eR,authore Augus. d de ad Petrum,s Etae tris vittis sentialiter diuinitas, G imago: igitur homo imago dei eR, quoad natura unitatem,non autem quoad per arum trinitatem, ars ita aesi vitur in trinitas in rationali creatura,quam baStenvisatuere conati fumus. Susagatur nobis August. in ecclesissicis dogmatibus:Imago,inquit, dei atten tur in bominesecundum bov/tato: homine boni perinde euim eH diceria ominem ad dei imaginem conditum se,ac humanam naturam ias.
omnis bbni Vti participem. Porro,bonitatis plenitudo, diurnitas insed haec ad essentiae inritatem,non autem ad persinarum disinctionem spectare νidentur: imo eτο deis iqua eR in bomine,Auinarum per arum imaginem prae se ferre non poteR. Quodsi contendas,dei imagistem in homine,perfnarum maxime Hylinctionem respicere;tunc quae-νο, lassibus,tse . ζ6. de trin. eR imago patris' non totius plane esset trinitati,sita res se haberet Uli, tantum,quod es styum: initatu ergo imago in rationali non inuenitur creatura.ltem,in creaturis non se restaeum minitaris sc probari poteR:Peri visus. νsigium,resscitur,ais inuestigatur,cuius refigium habetur: sed trinitas persinarum 'naturali ratione intestigi non poteR: istius ergo nullam se potvi restigium. Sane, s in natura intellectuali imago eri trinsitatis; profecto ethsem restigium in ea inveniri non poteR,u oppositas certe repraesentandi rationes, modos ex opposito distinctos. Ita nullam prorsus inueniri poterin creaturis trinitatis refigium.
D primum,negatur minor. nam si idea exemplar sit, ri in primo libro d, nctum eR,νbi de ideis di putari,in rationali autem creatura huiusmodi ex- - m emplar inuenitur, in tribus illis potentiarum actibita: quomodo ergo a re nitate talis exemplarissimilitudiuem auferemus ' Ideatum igitur,id eR,' mi creatura ratione praedita,ideam,id essen tam trinitatem,memoria,intel- Phgentis,atque voluntate repraesentat. Ad confirmationem Hco, rationem veram seis imago dei in bomin diuinae trinitatusimilitudinem perfecte ofenderet. At, quia rese gust. is. de trivi maxima es dioerentia huius trinitatis, quae es in nobis, ad trinita- Trinitas notem diuinam Ἀδεο trinitatem, quae in nobis eΠ, videmus potius quam credimus; Deum vero se trivitatem, credimus potius,quam ridemus. Ad a si muis memoria se his uinitate. rho, ueli tamen in eo,nt pris Uium produrituum: ideo negatur cotyequentia: nuuius a. imis ratoris ese probatur. ad 3. Dico,inlinfecundos ese productos, iboritatem
66쪽
Trinitatis 16Pymander Mercurii
sit dicere rei ebcere intellectionem,communiter intelligitur: nolitionu aurem prod imQuare opera- ua, perhoe piodesta rares marran .e,es operationes huiusmοῶ, firmae etio dici uir absilutae;ob duas tamen conditiones, aStiones appellantur: prima Fidem est,qui m
tinua potius dependentia, nempe rei crear ad causeam consi, inrem,deum videlicet benedustum: altera vero eonditio vi, quia operatis,in obieetum transiit, veluti in termianum,non quidem accipientem ese per ipsam,sed praesipponitur potius in iis se. I si-per, pratastiua eIt alicuius tremvu,νt accipientis ese per eam se calefastio produci ua eu caloris in ligno,praeter passionem, am inferocilicet ealefieri, bu autem, ais mmilibus operatio, aftio diei poteri. Quo si dixeris, egePtione esti astionem degre re a tionis, ppe, φια ab iussi termini produStim ex frequentatis enim aHi,usAsbitus generatur: 1co,intellemonem surdem,reformam, non autem νt acti nem, bab rus segeneratruum. Quam ob rem ad habitum generandum,in testeEtiost habet ut e Ior ad calorem,non aurem ut ealefactio ad calorem. Sane,non potes esse amo de aenore actionis se aticuius termini extiterit: at, inlestectio, mlitio, etiamsi non uertem alicum termini, se ratet: non es ergo actio de Oenere αἱ tionis. sed de hi satis. Ad
si miιis trivitas,ri trinitas,causalitatem non habeat; quatenus tamen talis es,nem, Trinitas quoe artificis,verbi,er amoris, Pirtutem habet eauseandi ars producenda: mundi enim furem d0 cre uix moerbum condidit Omnia, ars amores fouet riuuersa. Ad probationemnega μ μ ' eosque vita licet enim quaelibet persea otam east,ais producat creaturam nulla tamen perfna,quoad omnia,qua in ratione primopy, agentis per modum artificis, eluduntur,ratio es creaturae producendari,sed tres personae ul, quarum νηι potentia, alterisapientia,tertiae bonitas a tribuituri squidem bis constat uniuersitas ereaturam.
Ad confirmationem dico, personales proprietares, bifariam intelligi posse: rno quidem modo fib sis nominibin,pate hin, ersepiritus sanFbH, ars ita rerum sit anteceden
alio vero modo,nt artis conceptio, er amor antiscu, π itafalsem AZ teredens; subistis enim nomimbus attributa integrantur essentiata, nempe dea potentia sepientia,σbonitas,quibus,γt dixi, res condit M. Ail νltimam confirmationem negatur eo ς ventra: nam res ita esset,adbuc tamen tria repraesimarentur Afracta, aertifex sit λ . cet, verbum,eX amor. μου s. Primogenitus omnis crearurae est imago dei perfesta: pe
fCte plane implens illud,evius es imago:quamobrem imago diciturino avrem ad sena nem-bomo propter similitudinem quidem dicitur imago;ob rem smilaurins persi fionem, ad dea imaginem formatus esse dicitu cu nominatur.Caetervm,quia per
se tu dei similitudo η eadem naturae identitate conmitflius autem totam in se babee Imago dei infib Hiam pistris,pecte dicitur imago dei inuisibilis, reluti imago regis in suo mico, ac
filias in stio. t quia homo alterius est naturae,in eo quippe imago det,γeluti imago regis in numο inuenistir ars habetur: unius emo pasta, e quidem Hemi, rna es perfe-Eti,ars completa imago,ipsus piis us benedictus; nos autem ad imaginem potius, quam imago sumus. Sane, authore August. in lib. 8s. -υ. rbi eit imago, continuo est ititudo,non tamen e conuerso: imago enim a uid iactitsupra rationem smilitudinis, quodscilicetsi ex alio expressum. Imago nam s dicitur, quod est notur adimita- mnem alterius. Vnde ouum, quam si alteri ou mile, Cr aequale; illius nihilomi mini ia . imago non dicitur . ex isso enim expressum non eri. AEqualitus praeterea ad perfePlaeti. tantum imaginis rationem,no autem imperfestae. Siquidem ubi At imago,nis continuo eli quatias scut ridere licet in imagine, qua inspeculo ridetur. ex his ergo
67쪽
Lib. II. Comment. I. Quaest. 4. cap. . 17 Trinitatis
pater, promodo homost dei imago. Ad confirmationem dico, imaginis dei ad hominem νuitatem,nongenere,aut numero,vel specie,sed proportione potius esse inteligendam. Istud pero de indisicreta amitate,ad perfectae imaeinis rationem eri referendum. Otho- νὰG autem Isiae, corporales respicit imagines,non inteream,Crspiritualem, qualem in anima inueniri dacimus. Ad s. Diuinarum distinStio personarum fecundum relationes originis attenditur. Mn es autem omnibus idem originis modus sed unas aes res moduhabet ori uisorie naturae conformem. Musis igitur orginis diuinarum certe persona
rum, tuae omnino naturae conueniat, necessarium eR. Cum autem homo secundum . .
ximam Iit ad imaginem dci,anima rero esentiae habeat Pnitatem,potent/arum Pero d/- ima. osiustionem, ais originis processionem;ab, dubio, er divi gerit esieritiae imaginem, trinitatis.' π per arum insinctionem Ita in homine tum secundum naturae unitatem,tum etiasecuniam personarum distinHionem, trinitas conl=icue cernatur. Ad confirmationem dico,bomiuemfictum e se ad imaginem dei,ides totius trinitatis , non autemsiij tan- utum: alioqui non dixisset deus pater: Faciamus ominem adsimihtudinem nostravissea potius,ad similitudinem tuam lius praeterea eiusdem es substantiae cum patre idcircos actis embomo ad imagine sin est etiam ad imaginem patris,cim νnast virorumque imago. Faciamus ergo bominem ad imaginem nostram,hoc eR,ut in eost imago no Fra. - . Per nestigium pars totius dimicie, rotum nero indisincte cognoscitur: γ siij enim repraesentatio secundum appropriata attenditum per quem protecto modii in Vestigium tripersonarum trinitatem deuenire ratemus. Ad confirmationem res Adeo Naturam in- nitatis. reti Dalem non rna eadem ratione, τ νesem,cγ amarem dici vessium erum ro-eatur,quatenus condita erisecundum determinatum exemplar: Imago autem, quatenuo ctoalis sit ima in tria unitas eII sentiae cum pluralitate potentiarum,ars operationum, inter quas υμ go & vestigia do habetur originis.in rationati nams creatura,rrinitatis iuuenitur imago,in aliis autem
creaturis, vestigium: quaelibet enim creatura insuo se subsistit, formam habet, per . quam ad speciem determinatur, ordinem rero ad aliquid aliud quatenio latur, quaedam est siubsantia creara,causam repraesentat,er prauco tum ais ita, patris similitudia in gerit,qui est principium non de principio ra rero formam habet,Ers'eciem,forma vestitium tris aptificiati ex eunceptione artificis sc dirimi es aemula rei M. Porrὸ,quatenus ori- nitati . nem habet; spiritumsanctum repraesentare studet,ne amorem rordo quippe essectus est
ad aliquid alterum ex noluntate creantis. Vesulum igitur trinitaris,νt dixi, in unaquaque inuenitur creatura, feci dum quod onum aliquid eILer quatenus aliquasspeciesr- matur denis quia aliquem tenet,psidet ordinem. Ad haec reduci possunt ista,num Nummis,ms,pondus,er mensura: nam mensura ad reisub antiam,suis limitatam principis, re-- ifertur Numerus avreaadspeciem,quippe, m abis numeri consonantis,species utilia insere queat: Pondus rem,ad ordinem: si is namq) ponderibus propri=s in ordinibus uersa cui cantur. Ex his ergo ais ex aliis paulo ante recitati, quid sit trinitatis ne-
sigium facile intelligi potes. Sed aliquis dubitabies potentiae Ninguantum realiter
Totentii perimentes adimaonem, quomodo ab animis Nantia Ofinguantur.
Atura creaturae rationalis,m intenctualis quoniam per si rationalῖ ester istellectuali, ,intellectus viis vel ratio sunt lysius substantia: plane, accidentia extiterint, non set profecto intellectualis,netrationalis naprae, nec Immediatefecundum se apta esset ad intestuendum; sid per acci
dens potius abfututum superadditum scutis subsantia eme alba, me H diante
68쪽
Trinitatis si Pymander Mercurii
iii, , di, tura effemialiter non dis/ηgueretur, quod reuera Mut o Ialyum. Sane bum M. si in ,ut is, ani natura non esset beatitudinu capax, sed per accidens medium, quia separari pqsiet, e tria essentasse se beatitudinem recipere, haberet in se beatitudinem formaliter quod omnubus modis . es absurdum. gitur arumae potentiae, in olus imitam confisit imago, ab ipsa an maa. esentialiter nou dismguuntur. mphussi anima diuidatur insitio potentio eluti totum rirtuale insuas partes sed totum risivale,in qualibet sui partestuatursecundum sub antiam, incundum autem totius rirtutu quantitatem: non sunt ergo animae po- metitis. tentiae accidentia, in quibus animae sub antiis eοψeruatur. Sasagarur nobis Boetius, qui tui nem tutius in partes accidentalem esse denegat per se potius. Mimae ergo August. Di potentias non eris tr m accidouia,diuisio. I s , Inquis Os νη. de trant. s. caP.R laeti e po, modo ista tria mens,notitia, π amor ria Ha inseparabilia sinu Umetipsis; er rametassub antia,Crsimul omnia γ subsantia, relesientia, cum Qui iam n . relative vicanitir ad ι-icem. Et cap pusidem hb si mobrem, amor,ta cort/ono iusine menti tanquam insubieZIostdsi antialiter quia etsi retullia dicari ιν ad inuicem ,iu sua tamen sumsinguia quis μbsantia non scut color, Cr coloratam relative. ita . cuntur ad inuicem, ri eolor. Iubiecto coloratost non habens in stim propriam sesstautiam Di D, hac rera se obiecti , quatenis si ιhcelsiunt a iniua cognitatu. anima :μbiective rero, ac formabterse habent sicut eoLr er figura 'stondeo , sitaressi haberet falsa hianἡ set AEgusim tentia.asierenti am esie istartim miam, ars ΝΛ aut/am,mhι rateret 1gus p batrii Sunt,anquit,rna 6 ntra,alioqui accides. nu sitate e perfEtionestium excederethbιι Βῖ esit nare si ualu operationi princi. s. pia ebcitivum,non autemsublestum. Amplius,formalem generationii terminum, prancipis totaι productivo nobiliorem esie, est imposibile :si erum perfeAtionem, termina aequalem .aut maiorem non haberet Maret riis /d, quod non habcret, asses vltra proprim substantia est a peciem, irtutem Cerra. senues termini ι adaequati in ahquo producensedo,excederet, quae prosedit. orasea imposibili unt. sedgenerationis terminus eris . san ra potentia ergo mixtigeneratrua, siubstantia es, Cr non accidens e subsantia enis omm accidente phrater nobi hor es. Dacis formam accidentalem aftibin se prin
tium rocamus, i cet no pro Mimum ars primo ricinum Sed ne quaero,aut ista ristus es accidens,aut substantia. uub antra per te. accidens ergo eII. iast, tune accidens e siet principium subsantiae er totum,termi generationis formali ignobilius baseretur Sed, Atiis, Ut t*tem inst m m Modeme non recipi sed ut ad agendum accidens, erprii . iiii, si mutia concurreme Uarnauem pariter trahentium,quo G alter ne alterius ad non produeit minim .stud p stare non 8 etfὸ tunc hocsequeretur, quod imum in virtute alto substantiam. non ageret, propria potius sc etiam PIobet eorum,qur navem traians, propria quadem,non alterius ope id sacri,atia ita accidens propria rirtute, subsantiam proriceret ouod erispum. Ex quo patet,ammae potentiam,ats Pirtutem, accidens non esie, . MVulstantiam,qua actionem si br conuenientem agit,ars perficit. Potentis ergo animam ab ipse subsantia Gentialiter non di mpuunturi seu ista, quorum Pnum non potes esse,atis in e Hup-isne abo nec ad ιnuicem referantur, sentialuer non disti κ- tinta sed anima eius potentrae uasi habent,rtpote consubsantiales: ergo quodprius. s. Praeterea quod melius eH. posibilest v natura certe ponendum eII authore platu Nesius sem- pha in dide generara e matura enim appetit οῦ quod metius sed paucitas, e muhitu-
Hione reati potentiarum are simul pluralitatem actuum ; hoc plane in natura ponenseian ore, indubie tenendum est. Sunt gitur 1n anima diuersae potentiae atque actus, suetasarum distinctione reaLPorro, paucitatem, ne mustuudine ad m&btatem per-
69쪽
Lib. II. Comment. I. Quaest. . cap. s. dc 6. 39 Potentiae
lati sed an me eqsimia, nihil est mehus,a qua plane aliae animae rares, potentix p depe dent: rn ea ergo praerenda eH trinitatis imago. At, in potent,s animae, vi di Elum errimaνο invenitur: non disserunt ergo A essentia reabter, allopii anima essentia, eum stsi ex er indivisibilu Us His potemiis praestantior esset. Iterum, ordinem habens ad finem pianto immediatius attingit em, tanto nobilius reputatur. Magnae pia eri nobilitatissignum,paucis assequi quod rem Sed animae essentia ordinatur ad finem, nempe ad diuinam beatitudinem po igitur immediatiori modo dasiepia ralet;eo,absque tabio nobilior habenda est id autem fet,ssimi immediate, non mediante aliῬιo Meldense ab ipsa realiter di incto, illud agat, ait obtineat. I tur animae potentiae, ab istius essentia sentialiter' realiter non glym tintur. Praetereas ita res se haberet, tunc certe,anima per accidens esset beata. Illa flane non est alicuim propria dicenda
perfectio, pis ab eo haberi ηοη nter nisi prioab alio ab ipse reatiteν di insto/abeam'Sed dei viso in animae sub antiam dilabitur,mediante intellectu, qui profeEmi ab Anima vMet animae sus utia fuerit sentiabire, reabie dsmEt , anima niust per accidenssua feret rapax beatitudinis,quod eri styum.Siquidem se alic formae,ammae quidem infor ora, ignobibora . principium competit se immediatum agendi, γtpote calori, qualisa- Dbus .aZtiuis ne praeessust in infimium,sis hoc non parua nobilitatis, alioqua donon congrueret qui immediate suam per essentiam,omnia agri;quanto magis ammae competit intellem ' Amma igitur agens persuas potentias, per eaue renera res agit, qua ab ipsa essentialiter non distinguuntur. Item,subflantiam, tum In generatione uniusca, eum etiam qui uoca a substantia Senerara,nec araum est: forma namst generantis, quaeri generationis principium, AhoreH,aut aeque nobilis se debet,aesi magum Sed quacuns formam accidentalem,que nobilem,aut nos laurem se formas fantiali,s imposi bile, tuis is non competit esse immediatum principiumgenerant ude, si Mum potentiae ab ipsim sub tantia essentialiter disimi tur; non sun istia beatitud- principia ergo quod prauatas anima, eiust potentix esentiatier nonseparantur.
Totentias animi ab ipsius sub antis sentia-liser distingui
fra ea quae Acta sitius, posiet quissum non temere non Ut rari di ψ
illarum potentiarum a tussiunt dighestifilicet inteluere, Cr veste: ergo Cr potorix. Amplius, Mens per essentiam, es primum agens scutiens per esentiam, ex primumen d anima non est primum agens gitur non ut immediate per suam es iam sied ' per aliquo bi additum hoc eri,perjuas potentias, quaesiunt accidentia, σquatitates, quippe quae animae subsantiae additam dane flamma fecundum suam essentiam, immediatum sit operationis principium, eum aEtus perst: aE tu Uitur semper agit, eroperatur halens ergo ammam intelleCtiuam, semper infesti t, sicuti habens animam, semper rivit sed semper intelligere,non es animae in corpore habitantis: ergo quod pr M. Dcrum cus habetesie adsentiam ita plane operari ad potentiam per commutatio-
70쪽
Potentiae.6o Pymander Mercuri j
rna. π rotulitassent naturales potentie igitur qualitates, ab animae essentia sunt essentia vi ter di huctae. Amplius .accidens.quodsi it tibWanuae inesse non potest, rus mediante accidente permanente se motus non inestsubsantis,n si medrante quantitate sed aEtus Iant accidentia fluentia: ergo potentiesur acciden is permanentia. Praeterea, potentia eir immediatum operationis principium ubstantia rerὸ mu est immediatum speratimnis principium e igitur u tialiter ab imacem separantur. Nun ery plane operationis transiun is agens Oms talem agit aStionem me Lante firmauidistissitioui contraria, qtram habet passum ars ex consequenti medrante accidente Nes operationis immanem rue materra nams ais tibi eStum uarum IdemJormarum receptarum, e trafeZn
tu eliantialiter ruem esie,ommuὸ est ιNVnbile; alioqur esset tune νnum,er non rnum sed potentetaesunt plura abstita,ntpote disructa operatio myrin Ia: Citur esse vir liter distinguuntur. Sine, diuersarum inclinationum, operationum . idem reatite euesentialiter principium esse non potest. sed actus appetititi si tiru, ama aduersatis rationis,appetitu p mteste mur,γt iucitur tertio de amma: ab inuicem ergo, ars ab an τι ma sentialiter distinguuntur. Item,agere per suam potentiam, quae ery sua sentia. eri solius itur omus creatura per putentiam agit, ab animae sentra realiter dii ii Nam. Harum praeterea potentiarum amu sunt accidentra, ri dictum eR: ergo Cr p rentiae Denis anima est in praedicamento substantis,potentis rem in praedicamento rotitionis. mmentator quos asierit in 1 de anima, m has certe potentias animam diuidi. reluri pomum in colorem, alpseporem,m remo, authore es hcio in praedicamentis, bisu ori potentiaesusicipium magὼ, er minus, quod profeἷῖό ad naturam dectat a cidentium. Itas animae potentias ib iniucem,ais ab isus sentia retarer, senil rese
que disiuulfi ebsemo festum puto. CAP. VII. Soluuntur Argumenta.
nimum, maior rara es de potentia obiectius, quatenus ylint in Iubile obiectivum sibi eorrespondens,ad idems' tal genvi, eandempetem.denis ad idem inditi/tatim: relut homo in aEtta, Cr homo in pote tia de potentra autem operativa,relsubiecti falsa est,imo impii bilis esset namp pr icesia tum tu,quando rudem immediatum non daretur
m quanto. t. disserentis quibus piane entia distinguuntur millesar omne enim res eri in ilia, sine eiusdem νel potentia , tune certe nedum ei lem connumerantur'ciecreram etiam numeri, re
Un i nonus recitat primae ibi θ.bber: nam indiu duum, quod nunc es in aZtu, istud idem fuit in potentia. AEts pro pr/-ipio operandi potenti ummatur,quos e modo in adii-uam,pasimum tui turiri s habetur metaph se potentiastaFtus, ad idem genus non pertinent. . AEu confirmatronem quamvὐ potentia distinguantur ter aft ,ides cogesiantur: n n ορus est tamen aequalem in 'otentiis, ars in aftibus distationem esie Mna enim eadems potentia risua plurium elicolorum. Ad a. rerum sit, quod agens