장음표시 사용
191쪽
su pristis. Deoi. Id . In tre Deo rimo etc. 83. Sed instant Sociniani. Vel Pater genuit Filium semper existentem ; vel non. Si illud : Ergo genuit quod jam erat , id quod intrinsecam dicit contradictionem. Si istud et Ergo Filius non semper fuit , sed coeapit esse. Ergo Deus non QSt. M. Iam diximus , quod cum veternus Sit Deus, Paler semper , non concepit , Sed actu concipit Filium , et semper Filius concipitur a Patre. Frustra ergo, inio contradictorie prorSuS, queritur, num Pater genuerit Filium existentem , vel DDU. 8 . Insistunt adhuc Sociniani. Profecto genitus aperunte pendet , et quidem quoad sui esse. Ergo si in- Divinis Filius consubstantialis genitus eSSet a Patre, eadem et una substantia Divina a Suipsa penderet, et quidem quoad sui esse. Sed hoc repugnat. Ergo perperum a Puiribus Concilii Nicaeni adhibPlur vox Domotistos.
Diat. civi. mes. In rebus creatis genitus pendet aperierante quoad Sui QSSe conc. in Divitiis, subdist. una
Persona ab alia pendet , hoc est ab ulla procedit , et
tantum quoad esse Personae conc. quoad Naturam Divinam n. cint. Et Simul con Sequens majoris. Ex hac leniis 'dictis , et ex allata distinctione satis apparet , quod haec dissicultas non indiget responsione. Una enim , et eadem est in Personis Divina Natura , sive Substantia: et idcirco Deus Pater , qui est Prima Persona , generando , non generat aliam Divinam Naturam, uti haeretice dicebat Abbas Ioachim, Sed generat secundam Per-SOnam , quae in eadem unica Natura subsistit. Ergo cum Natura Divina sit una Semper et eadem , ipsa a nullo dependet. Ast Persona Filii pendet quidem a Persona Patris , sed solum rasione originis, nou autem vera de- Pendentia , quia unus est Deus. 8S. Tandem dicunt Soci triani. Si Verbum , verus Deus, et Patri rota substantiale , a Patre genitum est,eSi ne libere genitum, au vero necessario 2 Si illud. Er-
192쪽
Purs II. Vindie. Doumata de Dis. Pera ele. sago Poterat non gigni , et propterea conlingenter existit, id quod convenire nequit Naturae Divinae. Si hoc. Ergo Pater , qui est verus Deus , non libere , Sed neces-Silale coactus operatur , quod nequidem cogitari potest de Deo. Ergo dicendum , quod Verbum non est verus Deus , non est Patri consubstantiale. v. Nunc Sociniani cadere videntur e suo gradu, cum
haec vulgaris prorsus ingenii objiciunt. Et quidem pri-mο quaero ab ipsis, cujus generis faciunt Dei libertatem Z Numquid ejusdem ac nostra , vi cujus POSSumus velle , quae nolebamus , et quae volebamus, respuerue Absit tanta blapphemin. Nostra enim libertas, ut in PSF-cologia abunde demonstravimus , dum est in extimabile donum divinitus nobis datum, ipsa tamen pro certo Ponit, de seclum verae , et udaequatae cognitionis omnium
rurum , et relationum quas nobiscum habent. Sed cum veternus , Et perfectissimus sit Deus, cuncta illi sunt in Actu; cuncta nuda, et aperta sunt oculis ejus. Et pro
Pierea cum repugnet, illum mutari ; repugnat quoque non velle, quod vult. Sed numquid necessario vult. 8 Absit hujusmodi tantus defectus in perfectissimo Deo. Liberrimus ipse est , quia nullo nec exteriori neceSSitan te principio cogitur ad volendum. Sed cujus naturae Sit haec illius libertas , non datum est fiuitis creaturis intelligere. Quod si ita circa operationes cid exim , quid dicemus de operationibus ad intro , ex quibus originem ducunt Divinae Personae I Quid quaeris, nu in libere, But necessario Pater generat Verbum Z Isoc unum dico,
quod non potest non generare: secus in Deo non ESSet Prima operatio cid intru : secus non omnia ipsi essent
in Betu , id quod pugnat cum aeternitate , et cum invsinitis perfectionibus Divinae Naturae. 86. Domum IIaeretici dicunt, doctrinam de vera Divinitate Verbi , et consequenter Christi , ignotam Pror Sus fuisse in Ecclesia tribus prioribus saeculis. Sed id fieri non potuisset , si vere ad fidei dogma Specta SSet.
193쪽
sa siti t. Theol. Lib. IV. de Deo Trino elo.
Ergo et c. n n. probare conantur Px doctrina nonnullorum vel erum Patrum. Et quidem i. sisterunt ex Secundo Saeculo S. Iustinum , qui in dialoeo cum Tri- Plione scribit: Christum numero clliud Pi sim esse ci Pratre. Quinimo Patrem Filii causam appellat. Et in Apologia secunda vocat Filium Seevndtim PoleSicilem, et Proximum Post primonet Deum. Tandem in eodem Dialoro cum Triphone pluribus rationibus conatur ostendere, Pnil messe invisibilem , ei visibilem Filium. Ergo ii xiii , doctrina dy eon substantiali tale verbi ut rei Duq i iijicienda est ab Ecclesia Christi. gr. Sanctum Iustinum Verbi Divinitatem v 'ri' nda,i-SiSSe . et exposuisse , habemus i x inudato Di iragra in quo dicit Christum Psse Deum , ni pote inestribilis Dei Filium. Ili in esse Dominum , et Deum. vi pol P DPi Filium existerilem. Ad illa uulem. qu ne ub tiae roticis objiciuntur, ad primum dicimus, Christum ex si lino esse quiddam aliud a Patre quoad Personam, non velo Nn- .iuram , et Essentiam. Etenim mox subdit: Filium essere retra hinitim, ilia tis non sit dispertilia Essentire. Ad Fecundum dicimus . Sanctum Martyrem per vocabulum COMScte designare voluisse principium , quo Seum locuti Sunt plures Graeci Patres et ante , et post Concilium Nicaenum , nullum discrimen agnoscentes inter Princi- Pium , et causam. Ad tertium respondemus . quod Pur ecundam Polesialem , et proximam non intelligit Iusti-uuS Sec undam potestatem distinctam , et repurnium a Pomi CS late Patris , sed secundam, et proximum quoad Per-SOnam. Fuiemur quidem , non accurale suisse torulum: Sed notandum , quod simili modo loquebuntur Theologi Orientales antequam exurgeret haeresis Amuli rum. Ad ultimum respondemus, non eo sonsu Iustinum dixi N-m , Patrem esso invisibilem, et visibilem Filium, quo in Naturam, Pi Essentium et Sed ad revincendos Iu dui os cle ua durit in , qui nunciseo re nolebant Divini verbi jum pervelis in Incarnationem iis Persona Iesu Christi ; Pi recl
194쪽
Purs II. Vin me. Domata de Div. Pers. etc. s Srosellendos miri passianos , qui Patrem unicam veram
Personii in agnoscentes in Deo, humanam carnem assumpsisse dicebant. Ergo per Iustinum visibilitas Filii non reserenda est nil illius Naturam, sed ad ossicium Redem- Ploris , quo per Incarnationem inelus est Filius. 8et. Sed inflant Haeretici. Iustinus , et alii Eliam vetustissimi Patres non de diversi tale Personae in una Divina Natura, sed de diversitatu Naturae, et Essentiae loculi sunt. Etenim modo appellarunt Filium Patris Ministrum , et ni odo dixeruut, Patrem in Mundi ercalione Filio praccepi SSE. N. Concedimus quidem,sustinum,et cum ipso Irenaeum, Originem , Tertullinnum, et alios vocasse Filium ministrum Patris, sed improprie lautum. Dicitur Minister Proprius , qui inferiorem , et Servilem habet eoudiliouum , id quod nec a Iustino , nec ab aliis dictum fuit de Filio Dei. Sed dixerunt Filium Patris ministrum improprie inulum, quia per illum omnia lacla sunt , et Pulris voluntas adimpleta fuit. Et exinde patet respousio ad alterum , scilicet quod veteres Patres dixerint , Patrem Filio praecepisse. Non enim prοPrie, quaSi D minus servo, praecepit; Sed improprie, quia per aeternam generationem Filius est imago consubstantialis Patris. id patet ex quo laudati Patres praecisis verbis ni ibi confessi sunt Verbi Divinitatem. Et quidem Iustinus ex professo Probat contra Iudaeos, Christum, seu
Filium , esse verum Deum. Irenaeus vocat Christum tinum , et solum Deum. Et Tortullianus ea ni lem agno--scit Deitatem in Patre , Filio , ct Spiritu Sancto. 83. Prac omnibus autem antiquis Patribus IIaereticio iserunt Tertulli auum , qui revera , etsi tam insignis Theolragus , minus tamen accurate videtur locutus de Divinita in verbi. Ita quo ipse in lib. contra Prnxeam varia dicit. Et quidem -i. cap. VI. vocat Filium assi tentem Sapientiae , Piam , iniquit , Om S ctrutioncleostri est. Et ibidem scribit et Deum in rerum productio-
195쪽
s6 Iust. Theol. Lib. IV. de Deo Trino etc.
ne prinitim Protulisse Sermonem, hoc est Filium. Eigo Filius non semper fuit , sed roepit esse in mundi Crentione. Et tandem cap. IX. ail: Patrem esse totram Substantiam. Filium deri tionem , et Portionem totius. Ergo dogma de consubstantialitate Filii ignotum suit prioribus Eccle,iae saeculis , et idcirco non essu admit
i. Nullus certe potest in dubium revocare , quod Tertullianus in lib. contra Praxeani propuguavit, et vindicavit Trinitalem Personarum in Divitiis. Sed quoinodo Trinitas Personarum in unitate Naturne, rejecin con substantialitatu Filii cum Patre 2 Ergo alius Pst sensus verborum, quae a Tertulliano prolata asserunt IIaeretici. Et quidem ad primum diei mus, Tertullianum Per SVPR- rationem intellexisso Filii distinctionem a Patre, quum Praxeas negabat. Ad ulterum dicimus , quod dupliciternecipiebatur a Tertulliano, et aliis veteribus Patribus , Sermo , Seu verbum , prout scilicet est apud Patrem, et prout eAlerius innuis statum est. Semper fuit apud P. trem, quia selernum est , et in eadem Natura Patris: mani stillum autem suit , cum per ipsum facta Sunt omnia. I inc Tertullianus ip e cap. VIII. ejusdem li-hri ait: Sermo , hoo est Verbum , et in retro SemPer , etit dixit : Esto in Patre et Et utid Deum SemPer , ε, ctit scriptum est et Et germo emi vvd Deum. Ad tertium dicimus , Tertulli auum hoc unum exponere voluiSSE , Patrem scilicet esse sine principio , et fonte , Filium esse veluti rivum ex fonte dimanantem. Ulique uon accurate haec dicit Tertullianus. Sed possumus De Suspicari , illuni tutellexisse Naturam Divinum compoSitam ESSE , adeo ut in partes scindi potuerit Z Nihil e go concludi sus est ex patribus Anienicaenis adversus consubstantialitatem Verbi et et propterea dicetidum , quod recte a Concilio Nicaeno adhibita suit vox m-mousion. Caelorum sussicit si hinc inde suerit doctrino vel erum Ecclesiae Patrum. Etenim non opus ebi , iat
196쪽
Pars II. Vindie. Doumata do Di . Pers. eIc. is universalis prorsus sit utiqua doctrina, ut Divina ipsa ab Ecclesia declaretur, prout ex Divina Traditione derivans.
De Spiritus Saneli Die initate. 8s. Duo refutandi sunt errores contra Spiritus Sancti Divi vitalem. Primus ebi Macedonii Episcopi Consta ulinopolii uni cum suis asseclis, qui Spiritum Sisiactum Creaturam, et uou Deum dixit. Alio est Socinianorum, qui contendebant, Spiritum Sanctum nou esse peculiarem Personam in Divinis , sed dumtaxat vi divitia suisse assia
Spiritus Sanctus non eat CDecittit si, aed Perus Deus. so. Prob. multis Sacrae Scripturae locis. Et quidem primo. Apostolus Actorum cap. XXVIII. v. ys. alle Ouia bene Spiritus Sanctus loctitus est Per Isetiam Prophetam cid patres nostros , dicens et mile cid populumisitim , et die cid eos : αure Gladietis, et non in elliue is, et videntes Bidebulis , et non per icietis. Sed spiritus iste apud Isaiam est verus Deus. Etenim cap. VI. postquam v. i. dixit, Vidi Dominum sedentem Suer solitim eaecelsum , et elevmtim , de eodem v. d. dicit: Et audivi voeem Domini dicentis et quem mittam: et quis ibit nobis p . . . Et dixit: Ode , ct dices populo huic et auditeraudientes , et nolite intelliuere etc. Ergo datur in Divi, nis tertia Persona, scilicet Spiritus Sanctus, qui est Deus verus. Ergo merito Patres Concilii Constantinopolitani apposuerunt in fidei Symbolo: Credo in Spiritum San-elum Dominum , et Pisilicantem ex Patre , Filioque Pro-redentem , et eum Hire et Filio adorandiam , et utor se scandum , qui loculua eιι per Prophetas.
197쪽
s8 Instit. Theol. Lib. IV. de Deo Trino hic. . si . Idipsum clare evincitur ex verbis Principis Apostolorum , quibus Aciorum cap. v. v. I. redarguit Ananiam de defraudata pecuuia ex agro vendito: Anα-nia , cur leni it Sαtiantis cor tuum meu iri te Spiritui Scincto p . . . Non es mentitus hominibus, sed Deo. Quid
luculentius desiderari potest , Si hic Spiritus Suuctus , cui Ananias meutitus est , Praecisis verbis usseritur Deus t ictu . Tandem , ut brevitatis cauSa caetera omittamus, Actorum cap. XIII. v. u. habemus: Ministiminibus ciu
iem illis Domino , et jejunantibus , diaeit illis Spiritus
Scinctus. Seureσαle mihi Sαulum, et Bamabam in Oseus , cid quod αεεumPεi eos. Et cap. XX. v. 28 Paulus ait: Attendite Bobis , et universo uressi, in quo vos hiritus sincius Posuit Discopos reuere Ecclesiαm Dei. Ex quibus sic argumentari licet. Procul dubio ad solum Deum spectat eligere, Et mittere ad regendum populum acqui-stionis Apostolos, Doctores , Ministros , et Episcopos . Sed ex adductis testimoniis Paulus, et Barnabas a Spi-iu Sancto segregati Sunt ad hoc ministerium , hiritus Scinctus Posuit Discuos reuere Eccleεtiam Dei. Ergo Spiritus Sanctus est verus Deus , Et vera tertia Perso-uu in Mysterio Triuitatis.s3. Et haec ipsa veritus coufirmatur ex divina Traditione , quo uiam eSt doctrina comunis veterum Ecclesiae Patrum. Et quidem S. Iustinus in Apologia sccunda seribii: Filitim, et Spiritum Sαnclum Propheticum co-
per ( Deo Pulli Filius , et Spiritus sincitis
quos loquitur, dichris. Inctamus hominem reci imα-σinem, et Similitudinem nostram. Et Cyprianus lib. VI. de veritate Ecclesiae cap. IV. ait: Do Intre, Filio, ut SP,
198쪽
s . Duplici motio uaerelici bellum gerunt contra Di viui in lem Spiritus Sancti , defensivum scilicet , et o
sensivum. Desensive Se gerit ut , cum infirmare connulliri VS limonia , quac nos allulimus , iid arbitrium illa interpretanies et ut Se gerunt positivu , cum alia proseruntieStimonia , coutra sacratissimum hoc dogma de Spiritus Suueti Divinitule . Et quidem quoad primum modum,
primum a nobis allatum teStimonium Actorum Cn P.
XXVIII. Ouia bene Spiritus Sunctus etc. interpretantur uoti de Spiritu Sancto Deo , ut intelligunt Patres CDncilii Consi uni inopolitaui , sed de Angelis qui per Propheias loci iii sunt, ut conflat ex Znt herin cap. Iv. v. 5. Et re ondit Ansselus , qui loquebratur in me , et dimit citi me.ss. Sed vultum istud effugium Socinianornm. Damus quidem Auge tu, quoque per Prophelus fuisse loculos et sed uullulenus poterit in dubium revocari , quod saepe
etiam per eo,dum Prophetas loculus est Spiritus Sunctus verus Deus , uti in tu Stimonio a nobis ullulo. Ibi euim citatur Isuius , et Ibaias dicit: Vidi Dominum sedentem Super Solium eaecelsum. Numquid Anguli in solio excelso sedent 2 Si excelsum Solium Pro creaturis , quod filiud nobilius dabimus. Duo Exemplum autem Zachariae ad rem non sucit , Sed potius nostrum dogma mirifice firmat. Et cuiui ibi expresse nominatur Angelus , Et respondit Anstelas, qui loquebiatur in ine. Ergo ubi idem non servatur, et vocabula adhibentur , quae Crea-loii , et non creaturis aptari possunt , nomine Spiritus Saucii tutelligenda est tertia Divina Persona.sG. Ad oliorum Actorum testimonium cap. V. iani , ctir tent irat Stilonias cor tuum; dicunt Sociniani, quod per
Spiritu in Sanctum , cui Petrus dicit , Ananiam menti-ium essu , intelligi debet Divina inspiratio , et propterea additur: Non es mentitus hominibus, 3ed Deo.
199쪽
eoo D. u. TheoL Lib. IV. de Deo Diuo etc. v. Arbitraria prorsus est ista Socinianorum tuterpre- talio , et propterea nihili facienda . Quid enim interna Divina inspiratio cum vocabulo Spiritus Sauli 3 Sed ad quid verbum mensibit 2Cur non polius dixit Petrus: Cur tentavit Sαἰαnαs Cor tuum , resistere te inferiori Divinae inspirationi I Dicendum ergo, quod per Spiritum Sancium intelligi debet Persona , causa scilicet interioris inspirationis. Sed ista asseritur Deus. Ergo Spiritus Sanctus
est vere Persona Divina' a Patre procedens , et Filio. y . Positive autem sic argumentantur veteres Macedonia iii. Ubicumque in sacris litteris sermo habetur de Deitate , nunquam sermo sit de Spiritu Sancto, etsi ex primatur nomen Filii. Sic Mattii. cap. XI. v. II: Ne nio notiit Filium, nisi Inter : neque retram Pis No 'it , nisi Filius , et cui Dottierit Filius reueelare. Et doauulscap. XVII. v. 3. meo est autem talα αclernα: tit coosnoscctrit te 3olam Deum vertim, et quem misisti Iesum Christum. Ergo excogitutio Romanensium existimandus est Spiritus , veluti tertia Divina Persona. s. iam. Et si non adeo expresse , uti de Patre, et Filio , mentio fiat in Scripturis de Divinitate tertiae Personae Spiritus Sancti , ipsa lumen sufficienter cou- stat ab eisdem , uti jam diximus in confirmatione uo strae thesis. Caeterum non solum ex Scripturis, sed ex Traditione quoque liubemus Doctrinam revelatam, quae hauriri debui ex testimoniis veterum Ecclesiae Patrum.
Sed ut diximus ( S. s3. , hi omnes docuerunt, et prin
pugnarunt Spiritum Sanctum Pro vera Divina Persona, Ergo Elc.
sd. c. Atqui ex iis , quae in divinis Scripturis le
guntur de Spiritu Sancto, non Persona Divina, sed creavi ura ipse evincitur. Ergo etc. Prob. In Epistola Pauli ad Rom. cap. VIII. v. 26. haec habemus de Spiritu Sancto: Sed jse iritus postulat pro nobis stemilibus ine
ncirrctilibus. Sed haec non Deo, Sed creaturae solum convenire Possunt. Ergo Etc.
200쪽
Rara II. Vindic. Domata de Div. Pers. aec. 2o In allato Pauli testimonio , ut observat S. Th mas , et ut quisque ex se videt, ponitur causa Pro ecfectibus. Quia enim ex dono Spiritus Saneli homines cum gemitibus rogaui Deum, idcirco dicitur Spiritus Saucius, gemitibus orare.M. Instant haeretici. Ex eoneessis non suffcienter eli- presse constat ex Scripturis, Spiritum Sanctum verum esse Deum. Ergo ut verus Deus diei possit, sallem cous lare deberet ex Traditione. Sed ex Traditione potius e- vilicitur oppositum. Etenim in quarto Ecclesiae saeculo doctiores Theologi Spiritus Sancti Divinitatem nou agu verunt. Sic S. Ilitarius Pictaviensis in XII. libris, quos de Trinitate conscripsit contra Arianos , nunquam uP-pellat Deum Spiritum Saucium: et sic etiam Basilius, quem quia ea de causa valde commendat Gregorius Na-Ziau genus , hic quoque dicendus non agnovisse Spiritus
Saucii Divinitatem. Quo iure igitur ista Divinitas pro dogmate fidei statula fuit in Concilio Constantinopolitauo Ps. Non sussicit ad evertendum dogma de Divinitate Spi-i itus Sancti adducere argumenta negativa, silentium Scilicet aliquorum vel erum Sanctorum Patrum ; Potuit Mnim subesse cauSa , cur siluerint. Certum est, quod uouscripSerunt contra. Ergo silentium illorum nec prodes- Se , nec obeSSE Potest aeque nobis , et Ηaereticis. Quinimo dicimus, quod nec obessent nobis etiam si ex preMse contra suissent loculi. Etenim , ut ex judicio Ecclesiae , utique insultibili in rebus fidei, sicui suo loco demonstratum est, aliquod fidei dogma statuatur ex Divina Traditione , Decesse noti est, ut omnes omnitio con veneri ut antiqui Patres , et Theologi , sed suffcit , ut nou omnes contra docuerint. Quo minus ergo obesse P lest silentium non uullorum. Et maxime, quia cum nou dum exarsisset bellum contra Spiritus Sancti Divini la-iem , sol San prudentiae erat Silere ob bonum EccleSIae.