장음표시 사용
41쪽
m Instu. Theol. Lib. III. de Deo Uno etc.
taphorico , sed litterati sensu est intelligendum. Ergootc. Prob. Nihil obstat , ut allatum testimonium
litterati sensu accipiatur, si revera aliunde constet, Deum Suum mutasse consilium. Sed res ita se habet, nam lib. IV Regum cap. XX. habemus , quod mutavit decretum mortis latum contra Etechiam Regem et et Ionae Cap. III. retractavit decretum subversionis Civitatis Ninive. Ergo etc. sit. Diει. min. Et utrumque decretum fuit conditionatum, conc. fuit absolutum, nesso. Ergo etc. n. consisItaque Deus et Egeclitae mortem , et NinivitiS subversionem comminatus fuit sub conditione, nisi Divinae justitiae facerent satis , ille quidem propter Rabsacis blas- Plioemias , et Sennacherim, et isti propter nimiam Sui malitiam. Enixe rogavit Etechias Dominum , ut Poenitentiam egerunt Ninivi lae, et Deus illi adjecit. quinde
Cim vitae an uos, et miserius est super malitiam Ninivitarum. Nec inde deducere fas est, Deum propterea Suum mutaSse consilium. Etenim mutatio isthaec Sub allata conditione fuit tantum ex parte hominum; nam ex parte Dei, quia omnia illi sunt in actu; jam Eetechias orabat, et Nini vitae poenitentiam agebant: et propterea Dei decremtum erat, imo et nunc quoque est, misericordiae, non vero justitiae. S. C. Atqui revera Deus suum saepe mutat ConSilium. Ergo n. r. Prob. Ni totam fidem evertere velimus, in dubium revocare non possumus quod Deus diligit justos, et odit peccatores. Et simul certissimum est, quod uon potest simul eumdem homiuem amare , et odio habere, quia non potest idem Simul esse et nouesse. Sed saepe homines ex justis fiunt injusti, et contra. Ergo Deus saepe consilium mutat amandi, et odio habendi eundem hominem. v. Diat. Secuudum partem majoris. Certissimum est, quod non potest Deus eumdem hominem amare, et simul odio habere, quoad eumdem respectum , concedo;
42쪽
secus, necto mCorem Sed . etc. Diat. ellam minorem.
Saepe homines ex justis sunt injusti etc. ex Parte sui,
Conc. ex Parte Dei, nepo min. et cons. Aut adversarii non intelligunt nostra verba , aut non intelligere simulant. Repetantur itaque . Respectu Dei non est Praeteritum , nee futurum , sed omnia sunt in actu. aeternus
quippe est, et ideo tempus, quod habetur per succeSsionem, in ipso non habet locum. Etenim aeternitas definitur: Immulcibilis vitae lolci sistit, et Perfecto POSSeSSio. Inde necessario fit, qnod tota vita hominum, quae Peripsos est in perenni successione, et idcirco nunc recta, et nunc injusto, et ipsi modo sunt peccatores, et objectum odii, et modo justificati et obiectum misericordiae , et amoris; ex parte Dei ipsa tota simul est, et Praesens. a. Ob. 2. Deus non ab aeterno , sed in tempore , juxta Theologorum et Philosophorum sententium, mundum ex nihilo creavit. Ergo ex non Creatore, uti suit ab
aeterno, factus est Creator in tempore. Ergo revera m
Iterum , atque iterum dicimus, quod in Deo omnia Sunt in actu , neque per ipsum est Praeteritum, nemque futurum. Creatio autem ex parte Dei nihil aliud im- Portat, nisi simplicem actum suae voluntatis. Itaque ab aeterno semper voluit, ut mundus ex nihilo exurgeret: e r quia respectu sui non datur futurum, idcirco respectu sui mundus semper fuit, quia eadem semper in ipso manet voluntas. Sed voluntas fuit, imo est, ut mundus sit in tempore. Ergo mundus, qui ex parte Dei fuit semper, ex parte sui coepit esse in tempore. 25 C. Atqui ex quo mundus creatus est iu temPore, Deus mutatus est. Ergo n. r. Prob. Omnia , quae existunt, juxta Dei mentem , et voluntatem existunt. Sed Per Vos mundus non ab aeterno, sed in tempore creatus est. Ergo etiam ex parte Dei non ab aeterno, sed in tempore creatus est, et existit: et propterea in mundi creatione Deus mutatus est.
43쪽
a Latii. Theol. Lib. III. de Deo 'o ere.. Ut melius nostra superior responsio intelligatur, et inde appareat falsitas illationis adversariorum, Prolixius
res pertractanda est. Illud, quod in se rationem Suae existentiae habet, ut supra demonstratnm est, non solum
necessario existit, sed et necesserio quoque quidquid habet, Possidet. Ergo omnino immutabile est, et ea Praesertim ratione, quia nihil de novo potest acquirere; s eus illius, quod acquireret, vel ratio sussiciens esset in se , et Propterea jam necessario habuisset ab aeterno ;vel esset in alio, et tune non necessario, sed contingenter illud haberet, contra , quod dictum est. Sed mundus, et omnia, quae in ipso sunt, perennibus mutationibus Sunt obnoxia. Ergo mundus non a se, sed ab alio existit. Sed quod existit ab alio, prorsus repugnat, ut sEmper extiterit; secus enim idem esset simul , et non esset; esset quidem , ut supponitur, non esset autem, quia quod Semper extitit repugnat, ut coeperit esse. Ergo repugnat omnino , ut mundus semper extiterit, et ut ab aeterno ex Parte sui sit creatus: et id eo vel magis, quod non interrupta illius mutatio importat tempus, et tempus cum
aeternitate sunt in vera contradictione.
T6. Contra, quia Deus, qui est mundi Creator, existita se, ipso οmnium, quae habet, et facit, in se rationem sussieientem habet. Ergo immutabilis omnino est in Perinsectionibus, in seientia, in voluntate , et in actionibus: et inde sit, ut quae noscit, quae vult, et quae faeit, eodem semper modo noscit, vult, et faeit. Quid 2 Quo igitur nos convertemus' Si nullam ex expositis contradictionibus admittere fas est, unum medium relinquitur, ut scilicet agnoscamus, et lateamur imbecillitatem , imo abs lutam impotentiam nostrae mentis, ut aeternitatis ideam Positivam concipiat. Ergo quin modum, et rationem intelligamus, necessario asserere, et pro vita tueri debemus, mundum, qui ex Parte sui ab aeterno non fuit, sed in tempore creatus est, ex Parte Dei semper, et eodem modo fuisse et, ut rectius dicam, semper esse, quia in
44쪽
Pars IV. de Divinis mir. in uenere sis Deo omnia sunt in actu. Asserimus procul dubio quod
non comprehendimus. Sed claro tamen cognoscimus, quod oppositum revera repugnat: et cognoscimus etiam, quod fieri non Potest, ut mutationibus , et propterea tempori necessario subjecit, aeternitatis ideam concipiamus. Ceterum, dicere mundum aeternum ex Parte Dei, et in tempore creatum ex parte sui, non est vere contradictorium, quia non eodem respectu, sed longe diverso, idem asseritur, et negatur de eodem subjecto mundo. T. Ad Dei immensitatem gradum facientes superstuum , et inutile existimamus afferre varias, et multiPlices rationes , et modos , quibus Scholastici dixerunt , aliquid esse posse in loco. Ex falsa idea, quam de loco habebant, varias excogitarunt existendi rationes. Sed cum modo compertum sit omnibus, locum nihil aliud esse, nisi re-- lationem mutuam existendi corporum, non vero aliquid reale existens vacuum, in quo vel uti in vase exi stant , et contineantur corpora: inde ex Se Patet, quam vanum sit quaerere in quonam loco, et quomodo existant substantiae Spirituales , et maxime Deus , qui est Spiritus Purissimus, et Simplicissimus. Et quidem si idea loci concipitur ex modo, quo corpora inter se coexistunt, ita ut si una tantum substantia co orea exi Steret, non amplius concipi posset locus , quomοdo in loco erunt substantiae spirituales, et maxime Deus, qui coexistentiam non dicit cum eorporibust Absint hujusmodi vanae prorsus, et inutiles quaestiones, num scilicet Deus sit in omnibus locis, et quomodo sit. Utiquo Deus est ubique , sed non eodem modo, quo corpora concipiuntur esse in loco ; sed quia dum in loco non est, creando corpora ellicit, ut haberetur locus, qui ante mundi creationem
non erat, quia non erat relatio coexistentiae corporum;
et quia etiam ubi sunt corpora Deus Potest operari, sive illa mutando, sive etiam destruendo et et esse potest si-
45쪽
ώ6 Instit. TheoI. Lib. III. de Deo tins etc. militer in aliis infinitis locis, nova semper Vorpora cre ando, et inde novas coexistentiae rationes inducendo. T8. Sed quoniam non defuerunt, qui hac in re injuria effecerunt Deum, et adeo quidem, ut ausi sint asserere, Deum per substantiam esse tantum in Coelo, in reliquis ero locis per solam Praesentiam, et potentiam; ut Praesertim docuit Volsiius Calvinista, et nonnulli Sociniani, quinimo et Erasmus. qui, testo ipso Volstio, dubitabat, an Deus esset in locis immundis per substantiam; idcirco ad refellendos hujusmodi errores, juxta consuetum The
logorum morem, ast eo Sensu, quem Praenotavimus , ve
luti sidui dogma sequens a nobis defenditur.
s. Prob. Sed primo iterum monemus, quod cum dicimus, Deum esse ubique etc. non tutelligimus illum ubique esse eodem modo, quo corpora sunt in uno tantum determinato loco, bene vero, quod nullus locus sit, in quo omni modo Per praesentiam, Per potentiam, et Persubstantiam non sit Deus. Ilis positis prob: primo ex Scripturis. Deut: cap. IV v. 3s legitur. Scito emo hodie, et coquato in corde itio, quod Dominus msa sit Deus in Coela sungum, et in term deorsum. Item psal CXXXVIR F. T, et seq. quo ibo a viritu tuo et qtio G sacie tua
fustiαmp Si ascendero in coelum, tu illic es: sis descendero in infernum, αdes. Si SumPSero Pennas meαs diluculo , et habilαBero in extremis murtae etenim illuc mαnus luci dem ducet me: et tenebit me deaestem tuet. Rursus in lib. Iob. cap. XI v. 8. et seq. Excolitor coelo est , quid sciciea ZProfundior inferno, et tinde coσnoscesI Lonctior terra men- Stam Otia et lonuior metri. Denique Ieremiae cap. XXIIIT. 23, et seq. Putcisne Deus e tiiciuo ecto sum, dici. Do-
46쪽
Pura IV. de Dibinia cilir. in uenere a minusJ et non Deus de love J Si oeoti obitur vir hi α-bisconditis , et ino non videbo eum , . dicit Dominus n- quid non Coelum , et terram esto impleo dicit Dominus Si ergo ex sacris Scripturis non solum nullus locus est, in quo non sit Deus, sed extenditur quoque, si ita i qui fas est, extra omnem locum ultra terram, ultra mamre, ultra Coelum, et quidem sine ulla distinctione modi, quo ubique existit, dicendum etc. do. Prob. 2. ex Sanetis Patribus. Nimis prolixus esset Sermo noster, si omnes hic referre vellemus Sanctos Patres, qui spertissime hoc dogma suis scriptis docuerunt, praesertim Augustinum, Origenem, caeterosque, quam Propter instar omnium sit Crysostomus, qui in psal. CXII. Vtiis sicut Dominus Deus noster, qui in ollis hcibitos etc. sic loquitur. Non enim tanquam Coelo inelusus respicit eminus quae fiunt in terria, sed tibique praesens, et Omni bus ossistens. Sed ex communi doctrina SS. Patrum, ut in secundo lib. demonstravimus, habemus Divinam Traditionem, quae est altera fidei nostrae regula. Emo etc. St. Prob. 3. naturali ratione. Locus nihil aliud est(Sii , nisi data relatio eoexistentiae corporum inter Se , ita ut si nulla, aut una tantum substantia corporea exiSteret, non Omplius concipi posset idea loci. Sed Deus est substantia Spiritualis simplicissima. Ergo non dicit res iionem coexistentiae; et propterea non potest circumscriptive esse in loco. Sed est. Ergo alio omnino diverso modo, quo corpora, existit ubique . Et quidem omnes, quae existunt, substantiae corporeae dicunt relationem inter se, et existunt in loco. Ergo Deus qui praesens est omnibus eor-Poreis substantiis, quas ut aeternas non creavit, sed in actu creat, est ubicumque existunt hujusmodi substantiae. Sed ex earumdem coexistentia habetur locus. Ergo in omni l co est Deus, licet in loco esse non possit eodem modo,
quo sunt corpora.82. Rursus , Deus omnia conservat, sive ut melius
47쪽
ώ8 Atat. Theol. Lib. III. de Deo ino etc. dicam omnia, ex Parte sui, creat. Sed in quovis loco sunt eo ora, ibi est relatio coexistentiae, quia ut diximus ,
non datur locus sine coexistentia corporum. Ergo Deus est in omni loco, in quo sunt corpora. Sed in infinitum semper DoTas corporeas substantias creare potest, et Propterea,
ut diximus, in infinitum potest augeri locus. Ergo eodem modo qui Deo convenire Potest, ipse in infinitis aliis ,
locis est. Sed ut res clarior fiat exemplo, cum data tamen Proportionae, quae nulla quidem esse Potest inte nos , et Deum , respiciamus nostram substantiam cogitantem. Ipsa, ut in Psycologia dictum est, quia in solo cerebro immediate agit, tu solo cerebro existere dicitur, in quo tameu non est veluti in loco , uti in loco sunt corpora. Sed Deus potest immediate agere ubicumque sunt corpora. Ergo ubicumque etiam, etsi modo Prorsus diverso, est Deus. Quod autem non veluti in loco sit spiritus noster in cerebro, quisque in se experiri Potest. Quippe dum iu dato loco est corpus meum, Spiritus meus in omnia loca , quae cognovi , illico cum cogitatione se transferre Potest, et sine sui motu , qui habetur Per mutationem Ioci , et quin successive transeat Per alia loca. Ergo spiritus noster non est in cerebro
veluti in loco , sed ibi esse dicitur, quia ibi solum immediate cognoscit, et immediato per essicax imperium omperatur in corpore motus, qui spontanei dicuntur. Ergo Deus , quia omnia sibi praesentia videt, et omnia elisicacissime operatur, ubique , suo modo , existit. Soltivntvr objectioneS. 83. In psal. CXIII. v. a. legitur. Deus citilem noster in Coelo: omniα, quaecumqucte Boluit, fecit. Et v. 6. Coelum Coeli Domino: terram autem dedit filiis hominum. Ergo si Dei sedes in Coelo, in terra non est, Saltem sem-Per; et eo minus est ubique . v. Ea Pherando sensum obeeli testimonii. Cum Deus sit
48쪽
Pura IV. de Detiinis Qtir, in stenere . sis purissimus Spiritus, ipse nullam dicere PoleSt relationem coexi Stentiae, ex qua cοncipitur idea loci ; et idcirco ipse
proprie in nullo loco est, quo sensu corpora fiunt in loco. Sed tamen est ubique, quia ubique operatur. Quinetiam cum ipse sit, qui corporeas substantias ex nihilo producit, ex quarum relatione coexistentiae habetur locus; et cum etiam praesentes Sibi sint omnes Suae creaturae ; idcirco praesens omni modo ipse est ubique . locorum , et id line ullo discrimine. Sed quia mirabiliora operatur beando justos homines, qui ex hac vita decedunt , et suos pariter Angelos, qui. dicuntur ESSe in Coelo, ideo, et merito quidem, propter peculiareS hasce operationes, Deus dieitur esse tu Coelo, et Coelum esse Pe
8 . C. Atqui revera Deus in Coelo suam habet sedem , et raro admodum est in terra. Ergo n. r. Prob. ετῶ. Genescos cap. XI. v. S. habemus. Descendit citi-tem Dominus, in tiideret clauotem, et turrim, qtiam Gemdificabant ruit Adam. Ergo propria Dei sedes est Co
tum , et raro deScendit in terram. Allata Gencseos verba non litterati, sed metaphorico sensu sunt intelligendv.. Et quidem juxta superiorem no iram responsionem, DeuS, qui uultum potest occupare locum, quia coexistentiae relationem non dicit, in omni tamen loco dicitur esse, quia quivis locus habetur ex Dei operatione, qui corpora Creavit. Ergo me
rito quidem , licet per metaphoram, dicitur descendere in terram, cum in ipsa aliquo peculiari modo operatur. voluit confundere linguam aedilicautium turrim Babel, ut reprimeret superbiam illorum , et propterea dicitur illuc descendiSSe. 8S. C. Atqui revora Deus proprie in Coelo , et non in terra habitat. Ergo et c. Prob. Christus ipse Ri demptor docens suos Discipulos. quomodo deberent. Coelestem Patrem orare , dixit. 'ter noster, qui es in Coelis. Ergo CiC.
49쪽
lio Instit. Theol. Lib. III. de Deo mo ele.
s. Et liis quoque Redemptoris verbis eadem omnino est responSio. Itaque dicitur Pater esse in Coelo, quia in Coelo coronat suos fideles servos , in Coelo illis res pendet praemia virtutum, quamvis metaphorice quoque ista dicantur, quia et Anguli, et animve justorum, proprie loquendo, locutu non occupant, cum sint Spiritus. Sed nunquid ita Similiter post resurrectionem corporumlSuo loco erit Sermo.86. Diora. Deus non Est extensus et ergo non est ubi.
que et . Absurdum est dicere , Deum habitare in hominibus impiis, aut ei tum in locis obscoenis , et immundis. Ergo etc. iv. Utique quia Deus non est extensus, ideo ubique est praesens , eo lamen modo , quo diximus. Certe si ipso esset extensus, relationem coexistentire diceret cum substantiis eoi poreis , et tunc eodem modo , quo illae, locum occuparet , et naturaliter loquendo, ubique nouesset, quia non Posset esse simul ad dexteram E. G. ,
et ad sinistrum , secus eam de in haberet coegi, tentiae re- Iulionem cuna omnibus corporeis substantiis.
8 . Ad secundum dico, quod Deus per gratiam, non
vero per exiSlentiam est tantum in hominibus justis, ct non in peccatoribus et per egistentiam euim est aeque omnibus praesens. Apposite igitur Sanctus Augustinus Scripsit epist. 18 , aliter Vo. Intendum est, tibique esse Deum Per Ditiinitatis Pr sentiam , et non tibique Perinlitibi utionis similam. BZ. Ad tertium respondemus. Nunquid commaculatur Deus, aut non decet ipsum Praesentem eSM Suis Creaturis 2 Si omnia, quae existunt, ipse creavit , imo creat, quomodo non omnibus praesens yds. Ad Dei Omnipotentiam contra impios vindicandam accedentes , opus est primo cum Angelico Doctore quaeSt. vigeSima quinta, art. S. animadvertere, id iu- tolligi de illis rebus tantum , quae in seipsis Veram, Et evidentem contradicliouem uota involvu ut, uec desectum
50쪽
Pars In das Diuinis iatfr. in uenere S in Deo arguunt, ut peccare, mentiri etc. Secundo, quod maxime interest, praesertim ad objectiones Solvendas , meminerimus semper oportet , quod aeternus est Deus, idest omnia sibi sunt in actu, nec propterea futurum, aut preteritum coguescit. Quapropter quae reSPectu nostri fecit, aut faciet Deus, ipsa actu facit. Et quoniam vera contradictio est , ut non faciat , id quod actu facit, et contra inde necessario Sequitur , quod revera nequeat non facere, quod facit, seu quod nos dicimus, quod fecit. Et id etiam , quia secus mutaret Toluntatem, id quod fieri non posse iam demostravi inus. Ilinc si dicamus , plura , majora , et perfectiora Deum sine fine efficere posse , ea certe ratione, quia res sinitae , cujusmodi necessario esse debent creaturae, ex quo plura infinita absolute pugnant , ipSae Semper , atque Semper et numero , et perfectionibus augeri possunt: id, dico, intelligendum est ex parte nostra , scilicet juxta nostrum modum cogitandi. Etenim cum infinita sit Dei virtus, ut demonstratum est, ipsa omnibus, quae intrinsecam non dicunt contradictionem, existentiam dare potest. Et quia nullam contradictionem involvunt alia plura Semper, et Semper nobiliora, et perfectiora, dummodo in se vere perfectissima , nobilissima , et infinita non dicantur, idcirco illa omnia a Deo fieri posse ex dogmate fidei dicimus. Sed id verum non est ex parte Dei , eo tamen Sensu , ut vere elliciat, quae essicere non decrevit, secus mutabilis esset, quod a Catholica fide longissime Bbest , et repugnat cum Dei aeterni late, quae definitur per interminabilis vitae totam simul , et Perfectam Pο