Theologicae institutiones cum recta naturali ratione ut plurimum consociate opera et studio Cherubini a Palma

발행: 1847년

분량: 276페이지

출처: archive.org

분류: 철학

91쪽

m Inatu. Theol. Lib. III. de Deo uno ere.

Doram , nec non Semi-Pelagianorum. Illi omnem supernaturalem gratiam rejicientes docebant, praedestinationem fieri a Deo propter bona opera ab homnibus posita solis naturae viribus. Semi elagiani item rejicientes necessitatem gratiae pro initio si dei, docebant, Deum cer-le moveri ad gratiam elargiendam, et inde ad homines Praedestinandos ex Pio , et naturali illorum assectu ad

credendum.

vini , qui lib. VII. Inst. asserit , Deam proprio consilio statuisse, ut quidam nascantur certae morti destinati, alii vero ad beatitudinem assequendam , ct id non alia de causa , nisi quia sic placuit Deo. Quare per Calvianum quisque necessitate ineluctabili vel mortem, vel vitam consequitur.

qui Puσnoni Pro stratu cinaedestinatione. 65. Ηisce praenotatis , ut magis corroboretur nostra exponenda sententia , inverso ordine prius asserimus, et enodamus momenta eorum , qui pugnant pro gratuita praedestinatione , et quidem ante omnia ex Seripturis. Itaque dicunt . Apostolus ad Ephesios cap. l. v. h. ait. Sieul eleost nos in ipso ( Christo onte mundi constitutionem til essemus Scincti , et in cloutali in convectu ejus in charitale. oui Proedestinαvit nos in et vlionem filiorum Per Iesum Christum in ipsum, secundum Pn Ostium voluntatis Aucte. Si ergo Deus nos elegit, ut essemus sancti, procul dubio sanctitas , seu bona nostra opera laeta sub auxilio gratiae, sunt essectus nocessarius electionis , non vera contra. Et propterea ista eleetio , Seu Praedestinatio, asserenda est gratuita, et ante prae,

visionem meritorum.

66. Sed ut infirmitas appareat hujus argumenti, memminerimus , quae diximus de sincera Dei voluntate au-

92쪽

P s. VI. de Dissae. Praedest. Mist. satecedenti salvandi omnes, et subsequenti salvandi illos solum, qui propriis meritis, sive bonis operibus libere positis sub auxilio gratiae digni essiciuntur Dei promissionibus: sive, quod idem est , eum faetis respondent antecedenti Dei voluntati. Paucis verbis Apostolus loquitur de electione gratuita ad Maliam, non vero ad gloriam. Fat mur quidem , quοd sine electione gratuita ad gratiam

nou PHSSumus opera ponere meritoria vitae aeternae. Sed verum est etiam, quod ista gratia non ex se neceSSario

et absolute inducit hona opera. Etenim Pro certo cuique esse debet, quod si erroneum est dicere quod interiori gratiae semper resistitur, ita quoque erroneum eSt aSSerere , quod interiori gratiae resisti non potest. Unde reprobavit Ecclesia sententium eorum, qui dicebant, in statu naturae lapsae actum omnino esse de libero arbitrio. Ergo merita , seu bona opera, sunt ex libera coo-Peratione ad gratiam. Et propterea Praedestinatio dicenda est ex praevisione meritorum, hoc est ex praevisionue Perationis ad gratiam. Quippe non absolute, Sed conditionale Deus destinavit homines ad aeternam felicitatem , et inessabili miraeulo suae inlinitae sapientiae , ethontialis , eum ipse sit auctor omnium , voluit ut quodammodo nos illa digni esticeremur recte uteni(s maximo dono liberi. arbitrii. 62. 2. Dicunt Soelaiores gratuitae praedeatinationis. Apostolus et: d Boni. eop. IX. 3. . vit. Cum enim Nomillim noti sinissent, titit tihqti id botii missent, titit mrali ( tit

Deum Z Absit. Musi enim dicit: miserebor, cHUS mise- OV Ct misericor iam Praestabo , restis miserebor. Ergo absolute ex beneplacito Dei , non vero intuitu meritorum,

alii eliguntur ad gloriam , ut ii vero non ita. Unde idem

93쪽

so Insiit. Theol. Lib. III. de Deo etc.

Apostolus spbdit. Eryo non volentis , neque currentis ,

sed miserent/s est Dei.

68. - . Et etiam hoc in loco Apostolus typo Iacob,

et Esau loquitur de Praedestinatione ad gratiam, non V m ad gloriam: secus enim dici non posset, Deum voluntate antecedenti sincere velle omnes salvos, neque Ch stum Pro omnibus suum sanguinem sudisse, id quod opponitur Catholicae Ecclesiae doctrinae. Et inde optime diaest Apostolus, quod sine injuria, et iniquitate Deus miseretur , cujus miseretur. Etenim cum merito omnes essent de massa corrupta, et rei aeternae mortis, Deus quos

voluit quin erga alios iniquitatem exerceret, vocavit ad agnoscendam , et Profitendam Christi Religionem, in qua Per labores tamen , non vero otiosi, ut Christus ipse per Parabolam Praesertim doeuit, aeternam redem- Ptionem aSSequerentur. Ergo ex sententia Divi Pauli gratis a Deo vocati sumus ad gratiam, et ad laborandum in Christi vinea , ut sic juxta doctrinam Salvatoris recte laborantes mercedem accipiamus vitae aeternae . Nec quid faciunt contra nos objecta Pauli verba, Neqtie nolemis etc. Ei enim primo, verba ista hene quadrant cum praedestinatione gratuli a solummodo ad gratiam. Secundo, ipsa damnant haeresim Pelagianorum , qui rejiciehant necessitatem gratiae , et solis naturae viribus dicebant assequi Posse coelestem gloriam. 6s. Tertio sic argumentantur Sap. cap. IV. V. . habemus. Avitis est , ne malitia mutaret intellectum ejus,

aut ne sicae deciperet tinimam illius. Et ibidem v. 3. Consummαtus in breuei e lenit temporci multa. Plataici enim erue Deo cinisci illius: propter hoc Propem,t educere illam de medio iniquitiarum. Si ergo a Deo rapitur justus , et educitur de medio iniquitatum , ne decipiatur, dicendum ex gratuita Dei voluntate electos non deficere, et in de ad Coelestem gloriam transferri. To. Improprie prorsus asseruntur laudata verba Sapientiae. Etenim .i qui rapitur, brevi explevit tempora

94쪽

Pors V. de Dissio. Pracdest. Misi . . scimulta, si placita erat illius anima , quomodo , quaeSO , explevit, quomodo Deo placebat' Profecto quia brevi sustinuit multos labores, brevi insignes sectatus est virtules. Ergo propter bona et singularia opera, seu merita, raptus est. Et propterea electio illius, seu Praedestinatio, dicenda est ex praevisione meritorum. T . Quarto: opponut verba Mutili. cap. XXIV. v. 22. Nisi bre Picili suissent dies illi, non fieret scilνα Omnis ectro: sed Pryter electos breviabuntur dies illi. Ergo si

gratis Deus brevi ahit illos dies, ne cadant justi, dicendum quod gralis destinui ad gloriam.

li2. vi. Nescio quomodo asserri possint enunciata verisba prο gratuita praedestinatione. Etenim quaero, cur breviabuntur dies illi J Prosueto, ne cadant eleeti, ne Pereat omnis caro. At dicant adversarii , potest ne Deus falli in suo judiciο, et decreto gratuito praedestinationis I Si omnia Deo sunt in actu, si quod dicimus decrevisse , jam semper actu decernit, prosecto si quod actu est, non Potest uetu non esse, idem semper et sirinum manet Deidsierelum. Cur ergo si gralis Deus eligit, et electi nequeunt non esse eleeli, quomodo deficere possent, nisi ,reviarentur dies illi J Ergo praedestinatio Polius dicenda est ex Praevisione meritorum. Et quolitam Propter Pericula magna illorum temporum poterit deficere fides illoriam, qui ad ea usque i. mpora hona opera exercuerunt,

ideo Deus illos dies breviabit. Fateor quidem, quod qui

dies ex parte nostra breviabuntur, respectu Dei iam breviantur. Sed quure brevianturi Procul dubio, ne qui ex Parte nostra constanter suerunt justi, Propter quasi supra vires pericula justitiam deserant. Ergo bona opera illorum Posita sub auxilio gratiae, ex aeterna Dei voluntate , quae Semper est in actu, sunt absolute necessaria Procoelesti glοria assequenda . Ergo predestinatio dicenda est ex praevisione meritorum. Ta. Quinto objiciunt locum Ioannis cap. X. T. 26. V. tion creduis, quia non estis ex oribus meis Otres mecte

95쪽

M Insu3. Theol. Lib. III. de Deo Uno etc.

Si ergo oves , pro quibus intediguntur praedestinati , ideo Christi vocem audiunt, nec quisquam ex Christi manu rapere Poterit, et nulla ex eis in aeternum Peribit, quia sunt oves , sive praedestinati, dicendum quod praedestinatio est gratuita , non vero ex intuitu meritorum, quandoquidem merita , quia dependentia ex libero arbitrio , non certo Ponuntur.

Ta. s. Etsi pro ovibus intelligantur praedestinati,

tamen ex vera sententia verborum Ioannis non ex quo

sunt oves certo audiunt verbum Pastoris Christi , imo Potius ex quo audiunt Pastoris vocem, sunt verae Christi oves. Et quidem Ecclesia est Christi Oxile , et tamen , ut suo loco in secundo libro demonstratum ebi, In ea sunt boni et mali, electi et reprobi, idest in ovile Chri-3ti sunt verae et salsae oves. Sed uude invicem discernuntur Certo ex quo sincere. vel non, audiunt Christi vocem. Quam vοceml Procul dubio Christi doctrinam. Sed quid docet ChristusZ Legamus Evangelium , et ut debimus , quod sunt omnia praecepta legis naturae , et quae continentur in veteri , et novo testamento, Nirtutes vere sublimes, uti continentia et castitas, amore ProSequi inimicos, benedicere maledicentibus, et benefacere illis, qui nos Persequuntur. Ergo ista omnia, scilicet bona opera facta, sine dubio sub auxilio gratiae, sunt Signum certum, ex objecto testimonio Ioannis, ad discernendas veras Christi oves. Et propterea Praedestinatio

asserenda est ex Praevisione meritorum.

T5. Sexto dicunt: Aciorum XIII. v. si 8 legitur. Crediderunt quotquot eroni Priaeordiniali cid Pitrem cielcrniam. Si ergo illi tantum crediderunt, qui erant praeordinati ergo praeordinalio fuit causa, cur crediderunt. Sed Praeordinatio idem est ac Praedestinatio, sicut Per verbum credere intelliguntur merita, quae acquiruntur Per fidem.

96쪽

Rurs VI. iti Ihssio. Praede,I IL,t o Ergo praedestinatio est gratuita, non vero ex Pi: Nisi

ne meritorum.

TG. Manifestam vim hie saeiunt Assuriores gratuitae Praedestinationis verae sententiae ullati testimonii. Di quo enim hic fit sermo 2 quia Iudaei pervicaciter obsistebant Paulo, et Barnabae praedicantibus verbum I Pi ideo isti dixerunt, Vobis oportebul primum loqui Perbum Dei: sed quoniam rePe vis illud et initimos tos jussi re

tes clutem Gentes via Pisue sunt, et stior irraboni verbum Domini, et credisserunt quotquot errant Prraeordinoli re iram raeternum. Nonne elare hic per Praeordinatos ad vitam ne ternam intelligi det,etii gentiles, qni dispositi erant ad aniploel undam Christi fidem, hoc est ad gratiam redemptionis i Eequid eonira hermaneutieno regulas Per vitam aerernam gloriam absolute intelligi Praesumitur. et non P itius dot trinam Christi, in xl a sensum integri testimonii Sed et nonne apud Ioanne ii per vitam aeternam intelligitur dignitio Dei, et Iesu Christi' mee est Phre ueterrire ut coquos cini tu sit in Doum , et quem misisti Ies in Christum p Quis non videt, poni causam . sive medium selli det Religionem Christi, pro est reiii, i iust ueterna glo ria Z Praetcrea si isti praeordinuti ad vitam aeternum surrii idem ne praede linali ad gloriam , ipsi pro 'ul dubio minites obsoluto salvari debuerunt , quin eum omnia Deo sint in uelit, ab olus e repugnrit . ut doli et ni illius de ei lum VPrum quis asserere audebit , omneq illi urum tanta. multi indinis aeternam gloriam ibi se assecutris , maxim uni dicatur, utilli Nunt Pocul, , Puue, Pero electi e Malui et P. XX. v. sis.li I. Septimo opponitur illisit Salvatori 'puit Ioannim cIP. M v. is ivon Dos me elevistis: sed ei I eleui iii Nut e lis , et fructum remi rntis , et fructus UUsIVr inraucra Ergo, die uni, clee io Christi, quilii ei praedestinatio. suit enus a fructuum Apostolorum, sive mi rilorum is ui Allita ver. O a Christ, hola l ierunt Ap , ' i,

97쪽

s3 Instit. Theor. Lib. ire de Deo Uno ete. lis : Ergo intelligenda sunt litteraliter de electione illo, eum ad Apostolatum, scilicet ad gratiam peculiarem, sub qua facilius Poterant ponere media pro vita aeterna. Quod autem nultimode intelligi possint de praedestinatione ad gloriam , patet evidenter ex quo inter illos , quibus omnibus loculus est Christus, fuit Judas. Nunquid ergo dimeemus aut audam aeternam gloriam suisse a SMeutum, autoliquem ex praedes: inatis posse damnari I Ts. Tandem opponunt illud Apos oli ad Romanos cap.

VIII. v. 28. Scimus Gutem , quontiam dilissentibus Deum omnis cooperiantur in bonum , iis , qui remndum propositum vocali stine Scincti. Ergo , di eunt, Sanctilas est e seclus vocationis secundum Propositum g et consequenter 'st essectus , non vero ea Sa praedestinationis. Et quidam Apostolus Ferpens, ait. Aram quos Proeεcisis , et Proe- destinctost consormes fieri imosinis Filii mi, ut sil se Pr mollentina in mullis smtribus. ouos Otitem Praedestinctuest, hos et Bocciueit: et 'tios vot Gest, illos et juεtificauelle quosiatilem Dalificavit, illos et floraficavit. Ergo glorificatio, per Apostolum, est esseclus justificationis, justificatio vocationis , et vocatio Praedestinationis. Ergo si quod est

eati Sa causae, est causa essectus, praedestinatio dicendaeSi vera, et unica causa veternae gloriae ; et proinde ii dependenter a praevisione meritorum.

8o. N. Priora objecta verba Divi Pauli ad rem nonsae inni : ibi enim nulla mentio si de electione ad gloriam. optime autem dicitur, quod omnia coopertu tur in bonum dilitigantibus Deum , viii vocantur sancti. Etenim primo: vero diligensibus Deum nihil accidit contra propriam voluntatem , quia ipsorum voluntas est semper conformis voluntati Dei eontra quam nihil si ri potest. Ergo et Positive, et uegulive sunt felices. I ositive , quia omnia ipsis accidunt juxta suam voluntatem : et negntive, quam solam felicitatem , recte loquendo , Sperare possumus in hoc exilio , quia nullum erit ipsis desiderium . eui non . satisfat , et infelicitas uniee repetenda est a desiderii

98쪽

Para VI. de Dissio. Praedest. uiti. ssnon satisfactis. Secundo et quia vera sanctitas unice repalenda est a conformitate nostrae voluntatis cum voluntate Dei. Et inde sit, ut nullum melius medium excogitari possit pro vero bono , idest pro aeterna gloria, quam illorum , qui vere diligunt Deum. Et consequenter omnia , etiam aerumnae, aegestas , dolοreS, Pericula, et mors ipsa , omnia , dicam , illis cooperantur in bonum. 8 . Subjecta autem verba, quos Praescisit, non referenda sunt ad illa et Pimedestinavit, sed ad subsequentia , conformes feri imαstinis Filii Sui; et verbum praedestinatist adjunctum verbo praescivit per Particulam et habendum est quasi pro termino synonimico, nisi dicere velimus, quod ibi non significat veram praedestinationem ad gloriam, quo sensu nos hic loquimur , sed Potius prae-

dispositionem , seu sinceram Dei voluntatem antecedentem salvandi omnes. Unde sensus omnium illorum verbo-

rum favet mirifice iis , qui tuentur praedestinationem ad gloriam , quod idem est, ac Dei voluntas consequens,

ex Praevisione meritorum. Etenim sensus Verus est: Deus quos Praescivit et voluntate antecedenti destinavit conformes fieri imagini Filii sui, hos vocavit ope gratiae; inde justificavit, et demum glorificavit. Ergo illos Deus glorificat, qui libero arbitrio sub auxilio gratiae , scilia Uet Suis meritis , conformes fiunt imaginis Filii sui. Dicendum igitur etc. 82. Multi praeterea sancti Patres asseruntur, qui gratuitam docuerunt praedestinationem , praesertim do- etor maximus Angustinus. Propugnatores oppositae sententiae communiter salentur, secum hac in re non habe- re tantum Doctorem. Sed id non adeo interesse dicunt, Praesertim quia Augustinus non reprobavit oppositam sententiam: nam in lib. de Gratta , et libero arbitrio etsi totus est in refellendo Pelagianos, qui docebant pracdestinationem ex praevisione meritorum, id tamen praecipue, imo unice fecit, quia illi negabant necessitatem gratiae Pro acquirendis. meritis vitae aeternae: hoc est defendc-

99쪽

Jos Iu u. Theol. Lib. III. de Deo ino e c. bunt praedestinationem ad gloriam ex Praevisione meritorum non acquisitorum sub auxilio gratiae , sed solis viribus naturalibus. Ergo Sanctus doctor ut defenderet noeessitatem gratiae, iden in hoc sensu illorum doctrinam de praedestiuatione rejiciebat. Sed hanc necessitatem latentur, imo Strenue Propugnant ASsertores Praedestinationis ex intuitu meritorum. Ergo magni ponderis habenda non sunt liae in re verba Augustini , nec rigoroso ad litteram sunt interpretanda, maxime cum Pruduntiae sit ut qui in lectum viam reducere velit uliquem, quasi in oppositam urgent.. 83. Caelegum in eodem libro Augustinus oppositam sententiam non reprobavit, quin et asserere videtur insonsu Seotistarum. Etenim Subdit. Si merita nos ro sieintellisterent, tit tiam uesct donet Dei eεu cosnoscerent, non est reProbetndo ista sententia. Sed propugnatores Praedestinationis ex prae visione meritorum utique intelligunt, nostra merita esse Dui dona. Et quidem non solum dicunt, vocatiouem ad gratiam agnitionis verae Christi Religionis esse vere gratuitum Dei donum et sive ullo nostro meritu ; sed et nec a uobis poni posse n-

liquod opus meritorium vitae ueternae, etiam sub ipsa gratuita vocationu, sinu gratia actuali. doliue virgo agno- Seniat , nostra merita esso Dei dοna, juxta Augustini verbal SentPntia, quam et nos tuemur, est. Duus insi- i. ita sua ruitii late ex se , scilicet voluntate antecedenti , uti omnus sal xari. Sed ut bonitas ista maxime eluceret. inlin i in sapientia invenit medium, quo, dum ipse est au-etor omnium, homines quoque cum sua cooperatione ad Miam quasi digni fierent gloria aeterna. uoc est , noluit absoluto, et decreto determinuto , ut transferamur ad coelestem Dalriani, Sed Voluntariu etiam ex Parist nostra. Ergo dedit liberum arbitrium, quo recte utEntes sub auxilio gratiae, quam ex se, Sine nostra cooperatione impertitur, ultimum assequeremur finem. Si igitur donum Dui est liberum arbitrium , si gratuitu ni donum est gra

100쪽

nea. V. de Dimo. Praedest. nisi . ottia, sub qua liberum arbitrium operatur, ut merita habeantur Pro vita aeterna , quomodo testa merita non di.eemus Dei donar Imo sunt dona maxima , quibus majora excogitari non possunt. Ergo in nihilo videtur contrariae sententiae divi. Augustini, nisi, quod absiti, dicere velimus , Au vinum negare liberum arbitrium, quod esteonira sui libri titulum de Gnalia, et libero arbitrio, et est haeresis manifesta Calainistarum. Ba. Aliis aniem Sanctis Patribus satis est opponere alios , et quidem non minori auctoritate , qui Pro viri- . bus oppositam sententiam tuentur. Non desunt quoque , qui ex ratione theologica gratuitam Praedestinationem evincere conantur. Itaque dicunt Procol dubio qui vere, et sapientur vult finem hune Priu vult, quam media . Sed in negotio praedestinationis sinis Dei est gloria, et media sunt merita. Ergo Deus vult prius gloriam, quam merita. Et propterea praeduStinatio, ut causa honorum operum , est gratuita. v. Impropria prorsus est hiabismodi argumentatio. Ei enim si sinis est prior in intentione , est lamen ivltimus i

esecutione. Sic pariter , etsi sit motivum, eur causa D Peratur , et Pomi media , est tamen verus esseclus mediorum. Meditor , et studeo lihris, ut aequiram seientiam. Scientia est causa finalis. et motivum cur meditor, et Studeo ; sed meditatio, ei studium sunt vera o Sa ac lul-siliouis scientiae. Sic pariter aeterna gloria est linis, eur Deus creavit homines , et bona opera, ex voluntate Dei, suoc modi a quihus illa eomparatur; et idcirco vera eau Sa ejusdem. Quin addendum , quod Deus non absolute, et voluntate vero deierminata ponit media , scilicet bona opera, sed subordinate ad liberum hominis arbitrium. Ergo ex voluntate ipsius Dei , merita duplicem agnoscunt causam , Priucipalem scilicet Deum . qui gratuito conseri gratiam , et Secundariam homines qui recto, sub auxilio gratiae , douo libertatis utuntur. 8b. Juvat quoque exponcre quatuor argumenta DPP

SEARCH

MENU NAVIGATION