Opuscula selecta

151쪽

Ι - OMPENDIUM THEOLOGIAE 130 phim illius beatae unionis, quia intellectus creatus increat spiritui intelligendo unietur. N0n enim restat incredibile, quin intellectus eraturae De uniri possit ejus es Sentiam Videndo, e quo Deus li0mini unitus est naturam ejus assumendo. Persicitur etiam per h0 qu0dammodo totius operis divini universitas, dum h0m0, qui est ultim creatus, circulo quodam in suum redit principium, ipsi rerum principi per pus incarnati0nis unitu S.

De errore Photini cireu incarnationem silii Dei

H0 autem divinae incarnationis mysterium Ph0tinus quantum in se est, evacuavit. Nam bionem, et Cher intum, et Paulum Sam0Satenum sequens, d0minum Jesum Christum fuisse purumh0minem asseruit, nec ante Mariam Virginem extitisse, sed quod per beatae vitae meritum, et patientiam m0rtis gl0riam divinitatis promeruit, ut Sic Deus diceretur non per naturam, Sed per adopti0nis gratiam. Sic igitur non esset sacta uni Dei ut 0minis, sed h0m esset per gratiam deificatus, qu0d 0 Singulare est Christ0, sed commune omnibus Sanctis, quamvis in hac gratia aliqui excellenti0res aliis habeantur. Hic autem error auctoritatibus divinae scripturae contradicit. Dicitur enim Joan pri ieipio erat Verbum et postea Subdit Verbum caro fastum est. Verbum ergo qu0d erat in principio apud Deum, carnem SSum pSit, non autem homo qui ante n0n fuerat per gratiam adopti0nis dei sicatus. Item, Dominus dieit, Ioan vi iescendi de sel non ut faeium voluntatem meam, sed voluntatem ejus qui misit me. Secundum aut pin Photini err0rem non conveniret Christo descendisse, sed solum a Scendisse, cum amen Apost dicat Eph. v iuod autem astendit, quid est, nisi quia et descendit primum in inferiores partes teri in Ex quo manifeste datur intelligi, qu0d in Christon0n haberet locum ascensio, ni Si deScensi praece SSiSS0t.

CAPUT CLIII.

Error Nestorii circa incarnationem et eju3 improbatio.

H0 igitur v0lens declinare Nest0rius, partim quid0m a Ph0tini errore discessit, quia p0suit his tum silium Dei non s0lum stradoptionis gratiam, Sed per naturam divinam, in qua Patri sextiliteo aeternus partim vero cum Photino c0ncordat dicens, silium

152쪽

140 TROMAE AQUINATIM OPUS ULAD0 n0 sic esse unitum homini, ut una pers0na fieret Dei et hominis, sed per s0lam inhabitati0nem in ip 0 et sic homo illo sicut secundum Ph0tinum per S0lam gratiam Deus dicitur, sic et secundum Hst0rium Dei filius dicitur, non quia ipSe vere Sit Deus, sed propt0r filii Dei inhabitati0nem in ip80, quae est per gratiam. Hic autem err0r auct0ritati Sacrae Seripturae repugnat. Hanc enim uni0num Dei et hominis Apost0lus exinaniti0nem nominat dicens Philip ii durali Dei tui eum in forma Dei esset non rapinam

arbitratiι est esse se equesem Deo, sed semetipsum eaeinanivit, formnium serui aceipiens. Non Si autem X inanitio Dei, quod creaturam rati0nalem inhabitet per gratiam : alioquin et pater, et Spiritus Sanetus exinanirentur, quia et ipSi creaturam rati0nalem per gratiam inhabitant, dicente Domin de se, et de patruI0an. XI Id eum veniemus, et mansionem apud eum faciemus.

Et Apost0liis de Spiritu Sanctes C 0rinth. iii : Spiritus Dei habit ut in v0bis. Item 110n 0nveniret 0mini illi 0ces divinitatis

semittere, Si perS0naliter Deu non Sset. Praesumptu0sisSi me ergo dixisset Ego et pater unum sumus et Antequam Abraham eret, ego sum. Eg enim perSonam loquentis dem0nstrata homo autem erat qui loquebatur, est igitur persona eadem Dei se hominis Ad hos ergo errores excludend08, in Symb0l tam Apost0lorum quam Patrum acta mention de pers0na filii subditur tui eoneeptus est de Spiritu Saneto, natus, passus, mortuus, et reSurreaeit. Non enim ea quae sunt hominis de filio Dei praedicarentur, nisi eadem esset p0rsona silii Dei et h0 minis, quia quae uni perS0nae c0nVeniunt, non ex h0 ip80 de altera praedicantur. Sicut quae c0nveniunt Paulo, non ex h0c ips praedicantur de Petro.

De errore Arrii circa incarnationem, et improbatio ejus.

Ut ergo unitatem Dei et hominis confiterentur quidam haeretici, in partem c0nirariam diverterunt, dicentes Dei et hominis esse unam non solum perS0nam, Sed etiam naturam. Cujus quidem erroris principium sui ab Arri0, qui ut ea quae in scripturis dicuntur de Christ0, quibus ostenditur min0 patre, non nisi ad ipsum Dei silium possent reserri Secundum assumentem naturam,p0suit in Christo non aliam animam esse quam Dei Verbum, qu0ddixit 0rp0ri Christi fuisse pro anima, et sic cum dicit Pater m60r me est, Vel cum orasse legitur, aut tristatuS, ad ipSam na-

153쪽

i. - COMPENDIUM THEOLOGIAE 141 turam filii Dei referendum. H0 autem posit0, Sequitur quod uni0silii Dei ad hominem acta sit non s0lum in pers0na, Sed etiam in natura. Manifestum est enim, qu0d ex anima et Orp0re constituitur unitas humana naturae et hujus quidem positi0nis falsitas quantum ad id quod filium min0rem patre SSerit, Supra S declarata, cum ostendimus silium patri aequalem. Quantum vero ad id quod dicit Verbum Dei in Christo fuisse pro anima hujus er-r0ris ex praemissis falSitas Stendi pote St. Stensum est enim supra, animam c0rpori uniri ut larinam : Deus autem impossibile est formam corp0ri e SSe, Sicut Supra Sten Sum St. Et ne sorte Arrius h0 diceret de gum in De Patre intelligendum, idem et durangelis ostendi poteSt, quod Secundum naturam cor-p0ri40n 08Sunt uniri per modum larmae, cum Sint Secundum naturam Suam a c0rp0ribu Separati. Multo igitur minus filius Dei, per quem acti Sunt Angeli, ut etiam Arrius c0nfitetur, cor-p0ris 10rma eSSe non poteSt. Praeterea, filius Dei etiam si sit creatura, ut Arrius mentitur, tamen secundum pSum in beatitudinupraecedit omne Spiritu creatos. Si autem tanta Angelorum beatitudo, quod tristitiam habere non p0SSunt. Non enim esset vera

et plena selicitas, Si aliquid eorum volis desideret. Est enim oratione beatitudinis, ut sit sinate et perfectum b0num totaliter appetitum quietans Mult igitur minus Dei filius tristari p0test,

aut timere Secundum Suam naturam. Legitur autem tristatus cum dicitur : Coepit Iesus pavere et sedere, et moestus esse : et ipse etiam suam tristitiam profitetur dicens : Tristis est anima mea usque ad mortem Mani seStum Si autem tri Stitiam n0n 880 cor-p0ris, Sed alicujus apprehensivae Substantiae. Op0rtet igitur propter Verbum et corpus in Christo aliam fuisse Substantiam, quae tristitiam pati posset, et hanc dicimus animam. BurSus, Si Christus pr0pterea aSSum pSit quae n0Stra Sunt, ut O a peccati mundaret, magis autem nece S Sarium erat nobis mundari secundum animam, a qua rigo peccati pr0eeSSerat, et quae Si subjectum peccati, non igitur corpuS SSum pSit Sine anima, Sed quia p.i incipalius animam et c0rpu cum anima.

154쪽

142 s. . TH0M E AQUINATIS OPUSCULL

De errore spollinaris circet incur tionem, et improbati ejus.

Ex quo etiam excludi uir error Apollinaris, qui primo quidem Arrium secutus, in Chri Si aliam animam esse posuit, quam Dei Vellum. Sed quia non sequebatur Arrium in hoc, quod silium Dei

diceret creaturam, multa autem dicuntur de Christo quae nec cor-p0ri attribui p0SSunt, nec creatori convenire, ut triStitia, timor, et hujusm0di, coactus tandem sui ponere quidem aliquam animam in Chri St0, quae c0rpus Se iiii caret, et quae harum a S Sio num P. SSet SSe Subjectum, quae tamen ratione et intellectu carebat, i pSum autem Verbum homini Christo pro intellectu et ratione suisse. Hoc autem multipliciter salsum Sse Stenditur. Primo quidem, quia hoc St 0ntra naturae rationem, ut nim In0n rationalis sit larma h0 minis, cum tamen formam corporis habeat. Nihil autem monstruosum et in naturale in Christi incarnatione sui Sse putandum est. Secundo, quia fuisset Ontra incarnationis finem, qui est reparati humanae naturae, quae quidem principalius incipit reparari quantum ad intellectivam partem, quae particeps peccati esse 90teSt. Unde praecipue c0nVeniens fuit, in intellectivam h0minis partem Ssumeret. Dicitur etiam Christus admiratus suisse : admirari autem n0n est nisi animae rationalis, De vero omnino convenire n0n 0test. Sicut igitur tristitia c0git in Christo ponere anim3m Sensitivam, Sic admirati c0git p0nere in Christo partem animae intellectivam.

De errore Euticetis polleatis unionem in nullirg.

Η0 autem quantum ad aliquid Eutice Secutii est. P0suit enim unam naturam fuisse Dei et hominis post incarnati0nem, n0n tamen p0Suit qu0d Christ deesset, vel anima, vel intellectus, vel aliquide0rum quae ad int0gritatem Spectant naturae. Sed et hujusmpini0nis salsitas manifeste apparet. Divina enim natura in Se per secluet incommutabilis est. Natura enim quae in Se persecta St, cum altera n0 90teS in unam naturam convenire, ni Si vel ipSa 0nvertatur in alteram, sicut cibus in cibatum vel alterum convertatur in ipsum, Sicut in ignem ligna vel utrumque tran Smutetur

155쪽

1. - COMPENDIUM IΗE0LosI 143 in tertium, Sicut elementa in c0rpus mistum haec autem Omnia rem0vet divina immutabilitas. Non immulabile est, neque qu0d in alterum convertitur, neque in qu0d a terum c0nveniri poteSt. Cum ergo natura divina in se sit persecta, nullo modo p0teS e SSe, qu0d Simul cum aliqua natura in unam naturam c0nveniat. Rur-Sum, Si qui rerum Ordinem consideret, additio maj0ri perlec li0ni variat naturae speciem Alterius enim Speciei St, qu0 et vivit tantum, ut planta, quam qu0d est tantum. Quod autem Stet vivit, et Sentit, ut animal est alterius Specie quam quod est et vivit tantum, ut planta. Item, qu0d est, vivit, Sentit, et intelligit, ut h0mo, Si alterius speciei, quam qu0d est, vivit et Sentit tantum, ut animal brutum. Si igitur illa natura, quae p0nitur SSe Christi, supra haec omnia habuit quod divinum est, conSequen Sest qu0d illa natura alterius uerit specie a natura humana, Sicut natura humana a natura bruti animalis. Neque Christus igitur sui h0m ejusdem speciei, qu0 sal Sum SSe Stenditur X 0c, qu0d ab hominibus Secundum carnem progenitus suit, Sicut Matthaeusistendit in principi Evangelii Sui dicens : Liber generationis Iesi Christi filii David, lsilii Abraham.

vinam naturam a Chri Sto auserend0, Sic Manichaeus auferendo humanam. Quia enim p0nebat totam creaturam c0rpoream a dia-b0l sui S 3 creatam, nec erat conveniens ut 0ni Dei filius a SSumeret diab0li creaturam, ideo p0suit Christum non habui SSuveram carnem, Sed phanta Sticam tantum, timnia quae in Evangeli de Christo narrantur ad humanam naturam pertinentia, in phantasia, et n0 in veritate acta fuissa Sserebat. Haec autem p 0Siti manifeste sacrae Scriptura c0ntradicit, quae Chri Stum 3SSerit de Virgine natum, circumci Sum, SuritSSe, comedi SSe, et lia pertuli SSe, qua pertinent ad humanae carnis naturam. Ful Sa igitur SSet Evangeli 0rum Scriptura liae narran de Chri Sto. Rursu S,

ipse Christus duri dicit esu 0 nutus smii, et ad h0 veni in mundum, ιι testimoniuis perhibeam veritati. 0n suisset autem veritatis testi S, Sed magis salsitatis, si in se dem0n StraSset quod n0neral, praesertim eum praedix0rit Sep3SSurum quae Sine vera carno

156쪽

144 THOMAE AQUINATIS OPUSCULA pati n0n potuisset, scilicet qu0 traderetur in manus h0minum, quod conspueretur, agellaretur, crucifigeretur. Dicere ergo Christum veram carnem n0n habui S se, nec hujusm0di in veritate, sed solum in phantaSi eum sui SSe perpes Sum, e St Chrito imponere falsitatem. Adhuc veram Opinionem a c0rdibus h0minum rem0voro, est h0minis fallacis Christus autem hanc opinionem a c0rdibus discipulorum rem0vit. Cum enim p0St reSurrectionem discipuli apparuit, qui eum Spiritum, et phantaSma Sse existima bant, ad hujusm0di suspici0nem de c0rdibus eorum t0llendam dixit : Palpate et videte, quia spiritus carnem et ossa n0u habet situ me videtis habere, et in ali 0 0c cum Supra mare ambularet, existimantibus eum discipulis esse phantasma, et ob h0 eis intim0ru 0nstitutis D0minus dixit : Ego sum, nolite timere. Si igitur hae opinio vera est, necesSe est dicere Christum fuisse

fallacem Chri Stus autem veritas St, ut ipse de se dicit haec igitur opinio Si falsa.

Quod Christit rerum corpus habui non de coelo contra Valentinum.

Val0ntinus autem etsi verum c0rpus Christum habuisse c0nsi- teretur, dicebat tamen eum carnem n0 38Stlm pSiSSe de Virgine, sed attulisse c0rpus de caelo formatum, qu0 transivit per ii ginem, nihil ex ea accipienS, Sicut aqua transit per canalem hoc etiam veritati Scripturae contradicit. Dicit enim Apost R0m. I:0ui faetus est et eae semine David secundum carnem, et ad Galat. IV.

dici : Misit Deus Filium vim unigenitum factum eae muliere. Mat. autem dicit : Et Jaeo genuit Ioseph virum Maria', de qua

natus est Iesus, qui v0catur Christus, et p0Stm0dum eam ejus matrem n0 minat subden : Cum esset desp0nsata mater ejus Maria Ioseph: haec autem vera non essent, Si Christus de Virgine carnem non a8Sumpsisset, sal Sum S igitur quod c0rpus coeleste attulerit. Sed quod p0st. I. ad C 0ritilli. v. dicit Secundus homo de oel eoelestis, intelligendum Si qu06 de caelo descendit secundum divinitatem, non autem Secundum SubStantiam corp0ri S. Adhuc, nulla rati esset quare c0rpus de caelo asserens Dei Filius, uterum Virginis introiisset, si ex ea nil assumeret. Sed magis videretur esse sicli quaedam, dum ex utero matris egrediens de-m0n StraSSetrae ab ea accepi SSe carnem quam non acceperat. Cum

157쪽

igitur omni salsitas a Christo sit aliena, simpliciter confitendum est, qu0d Christus sic processit ex utero Virginis, quod ex ea carnem accepit.

Ques sit sententiu dei circa incarnationem.

Ex praemissis igitur colligere p08Sumus, qu0d in Christo secundum veritatem cath0licae Fidei fuit Verum c0rpus n0strae naturae, vera anima rati0nalis, et Simul cum h0c persecta deitas. Hae autem tres substantiae in unam perS0nam e0nveniunt, n0naulem in unam naturam. Ad cujus etiam Veritatis exp08 iti0nem aliqui per quasdam vias erroneas proce Sserunt. ConSiderantes enim quidam quod omne qu0 advenit alicui p0St 8Se 0mpletum, accidentaliter iadjungitur, ut h0mini vestis, o Suerunt quod humanitas acciden

tali uni 0 ne uerit in persona filii divinitali conjuncta, ita scilicet qu0d natura ag Sumpta Se haberet ad perg0nam Filii Dei, sicut vestis ad hominem. Ad cujus c0nfirmationem inducebant quod Apostol. dicit ad Philip de Christo, quod habitu inventus est homo.

Rursus considerabant, qu0d ex unione animae et corp0ris esticitur individuum quoddam rationali naturae, qu0d40 minatur pers in a. Si igitur anima in Christo suisset c0rp0ri unita, Videre n0n poterant, quin sequeretur qu0d ex tali uni 0 ne c0nStitueretur persona. Sequeretur ergo in Christ duas SSe perS0na scilicet personam assumentem, et perS0nam a SSumptam : in h0mine enim induton0 sunt duae perSonae, quia indumentum rationem personae non habet. Si autem veStis es Set perSona Sequeretur in h0mine vestilo duas esse personas Ad hoc igitur excludendum posuerunt quidam animam Christi unitam nunquam sui S Se 0rp0ri, Sed quod persona Filii Dei, animam et Corpus Separatim Ssumpsit. Sed haec opinio dum unum inconvenien Vitare nititur, incidit in majus. Sequitur enim ex nece SSitate, qu0 Chri Stus n0 fuerit verus h0m0. Veritas enim humanae naturae requirit animae et corporis uni0nem: nam h0m e Si qui ex utroque comp0nitur. Sequeretur etiam quod Chi istus n0 suerit Vera caro, nec aliquod membrum pius habuit veritatem. Rem0la enim anima non St oculus, aut manus, aut caro, et 0S, ni Si aequi V0ee, Sicut pictu8, aut lapideus. Sequeretur etiam qu0d Chri Stu Vere se tuus n0 fuerit : mors enim est privati vitae Manifestum Si enim, quod divinitatis vita per mortem privari 0 p0 tui : 0rpu autem Vivum esse dii

158쪽

140 ROMAE AQUINATIS OPUSCULAp0tuit, si ei anima c0njuncta n0 fuit Sequeretur etiam ulterius, qu0 Chi isti corpus Sentire non p0tuit 0 enim Sentit 0rpus nisi per animam ibi c0njunctam. Adhuc autem haec opinio in errorem Nestorii relabitur qu0m tamen declinare intendit. In h0c enim erravit e St 0rius, quod posuit Verbum Dei 0 mini Christo fuisse unitum secundum inhabitationem gratiae, ita quod Verbum Dei suerit in illo homine, sicut in templo su0. Nihil autem refert dicere quantum ad pr0p0Si tum pertinet, qu0d verbum est in homine sicut in templo, et quod natura humana Verbo adveniat, ut vestimentum veStito, ni Si quod in tantum haec pini es deterior, quia Christum verum hominem confiteri n0n 0test. Est igitur haec opinio non immerito condemnata Adhuc autem, homoveStitu n0n poteSt 8Se perSona e Sti S, aut indumenti, nec aliquomod dici p0test qu0 sit in specie indumenti. Si igitur Filius Dei humanam naturam ut 0Stimentum SSumpsit, nullo modo dici p0terit persona humanae naturae, nec etiam dici poterit qu0d Filius Dei sit jusdem speciei cum aliis h0minibus, de quo tamen Ap0St. dicit, Phil. II, II; qu0d est in similitudine hominum fuctus. Unde patet hanc opini0nem esse t0 taliter evitandam.

Alii vero praedicta inc0nvenientia vitare V0lentes, p0Suerunt quidem in Christo animam corpori fuisse unitam, et ex tali union0 quemdam hominem constitutum fuisse, qu0m dicunt a Fili Dei in unitatem perSOnae 3SSumptum, ratione cujus assumptionis illum hominem dicunt esse Filium Dei, et Filium Dei dicunt esse illumh0minem. Et quia assumptionem praedictam ad unitatem pers0nae dicunt esse terminatam, confitentur quidem in Christo unam personam Dei et hominis sed quia hic homo quem ex anima etc0rpore constitutum dicunt, Si qu0ddam Supp0Situm, vel hypos iasis humanae naturae, 0nunt in Chri Sto duo suppo Sita et duas hyp0StaSeS, unum naturae humanae creatum et temporale, aliud divinae naturae increatum et aeternum. Haec autem positi licet ab errore Nestorii verb0tenus re edere videatur, tamen Si quis eam interius perscrututur, in idem cum estorio labitur Mani-sestum est enim quod pers0na nihil aliud est quam Substantia individua rationalis naturae, humana autem natura rationali est:

unde et ex hoc ipso quod ponitur in Christo aliqua hyp tasis,

159쪽

I. - c0MPENDIUM THEOLOGI E 47 vel supp0situm naturae humanae temporale et creatum, p0nitur etiam aliqua pers0na in liristo temporali creata : hoc enim est qu0d nomine Supp0 siti, vel hyp0stasis significatur scilicet individua SubStantia. P0nentes ergo in Christo duo Supp0Sila, vel duas hyp0stases, Si qu0 dicunt intelligunt, necesse habent p0neredua pei Sona S. Item, quaecumque Supp0sit disserunt ita se habent, quod ea quae Sunt propria unius, alteri c0n Venire non p0S- sunt. Si ergo n0n est idem supp0situm Filius Dei, et filius h0minis, Sequitur quod ea quae Sunt silii h0 minis n0n 0ssunt attribui Fili Dei, nec e c0nver80. 0n ergo p0terit dici Deus crucifixus,

aut natus ex Virgine, qu0d est NeSt0rianae impietatis. Si quis autem ad hae dicere velit, qu0d ea quae sunt h0 minis illius, silio

est enim qu0d supp0Si tum aeternum Filii Dei n0 est aliud quam ipsa ejus perS0na. Quaecumque igitur dicuntur de Filio Dei rati0 ne suae perSonae, dicerentur de ipS rati0ne Supp0Sit sed ea quae sunt h0 minis n0 dicuntur de eo rati0ne Suppositi, quia p0nitur Filius Dei a filio huminis suppo Sit disserre. Neque igitur rati0ne pers0nae de Fili Dei dici p0 terunt, quae sunt propria filii h0 minis, ut nasci de Virgine, m0ri, et Similia. Adhuc Si de supposito aliquo

temp0rali Dei n0men praedicetur,40 erit recens et n0vum : Sed omne qu0 recenter et de novo dicitur Deus, n0n est Deus, nisi quia laetum est Deus qu0d autem est sactum Deus, non est Raturaliter Deus, Sed per adopti0nem S0lum Sequitur erg0 qu0d ille homo non fuerit vere et naturaliter DeuS, Sed S0lum per ad Opti0nem, quod etiam ad errorem Nestorii pertinet.

perg0na Dei et hominis, Sed etiam unum supp0situm, et una hy-p0Sta Si natura autem n0 una, sed duae. Ad cujus evidentiam c0nSiderare Oportet, qu0d irae n0mina perS0na, hyp0Sid Si S, et supp0Situm, integrum quoddam de Signant. Non enim potest dici, qu0 manu S, aut caro, aut quaecumque aliarum partium Sit per-S0na, Vel hyp0Sla Si S, aut Supp0situm, Sed hoc t0 tum quod est bich0m0. Ea vero nomina quae Sunt c0mmunia individui substantia-

160쪽

148 s. THOMAE QUINATIS OPUscULA.rum et accidentium, ut individuum et singulare, 0sgunt et toti, et partibus aptari. Nam parte cum accidentibus aliquid habent commune, Scilicet, qu0d non per Se exi Stunt, sed aliis ingunt, licet secundum modum diversum P0test igitur dici, quod manus Sortis o Platonis est quoddam individuum, vel Singulare qu0ddam, licet non sit hypostasis, vel supp0Situm, Vel per80na. Est etiam considerandum ulterius, qu0d aliqu0rum c0njunctio per Soc0nsiderata, quand0que quidem sacit aliqu0d integrum, tiae in alia propter additionem alterius n0 c0nstituit aliquod integrum, sicut in lapide commisti quatuor elementorum sacit aliquod in-t0grum unde illud qu0d est ex elementis constitutum, in lapide potest diei supp0situm, vel hyp0Stagis quod est hic lapis, n0n

autem perS0na, quia n0n Si hyp0Stasi naturae rationalis Com-p0siti autem elementorum in animali non constituit aliquod integrum. 0d constituit partem, Scilicet 0rpus quia necesse est

aliquid aliud advenire ad completionem animalis, scilicet animam unde comp0sitio elementorum in animali non constituit supp08itum, vel hyp0slasim sed h0 animal totum est hyp0stasis, vel supp0Situm. Nec tamen pr0pter hoc minus est efficax in animalielementorum compositio, quam in lapide, Sed multo amplius, quia est ordinata ad rem n0biliorem. Sic igitur in aliis hominibus uni animae et 0rporis con Stituit hyp0Sta Sim, et Suppositum, quia nihil aliud est prael si haec du0. In Domino aut0 Iesu Christo praeter animam et 0rpus advenit tertia substantia, scilicet divinitas. Non ergo est Se0rsum Supp0Situm, vel hyp0Stasis, sicut nec persona id quod Si ex corp0re et anima constitutum, sed Supp0Situm, hyp0Sta Sis, Vel pergona Si id quod c0nstat ex tribus substantiis, c0rpore scilicet et anima et divinitate, et sic in Christo

sicut est una tantum perS0na, ita unum Supp0Situm, et una hypostasis. Alia autem ratione advenit anima corp0ri, et divinitas utrique. Nam anima advenit corp0ri, ut 0rma eiu existens, unde his duobus constituitur una natura, quae dicitur hil mana natura. Divinitas autem n0 advenit animae et corp0ri per m0dum sormae, neque per modum partis; 0 enim S contra rationem divinae persectionis. Unde ex divinitate, et anima, et corpore non constituitur una natura, sed ipsa natura divina in seipsa integra et pura existens sibi qu0damm0do inc0mprehensibili et in brabili humanam naturam ex animai corp0re constitutam SSum pSit, quod ex infinita virtute ejus processit. Videmus enim quod quanto aliqu0d agens est majoris virtutis, tanto magis Sibi applicat aliqu0d